Het Tooneel 4e Jaargang Nr 12 30 November 1918 Beheer en Redactie : Handelslei, 139, Antwerpen 20 Centiem " SCHOUWBURG " VARIÉTÉS ", MEIRPLAATS - * - Vrijdag 6 December 1918, ten 7 uur ■ ONS INVAIIEDENHUIS GR00T SYMPHONISCH CONCERT A& *1 « « 1 Jl Kj • I onder de hooge bescherming hunner Excellentiën de Heeren Markses I woordighoid zullen vereeren. :: Orkestleider Ko CANDAELj met de de Viilalobar, Minister van Z. M. den Koning van Spanje en welwillende medewerking van Mevr. Mina DiiiS - Beersmans, 6de Wijkafdeeling M. W. R. van Vollenhoven, Minister-Resident van Hare Majes- | Artiste van den Koninkl. Nederlandschen Schouwburg, Voordraagster ; teit de Koningin der Nederlanden, die het feesi met hunne tegen- | Mev. Slisa LgvefiRgi Zangeres; H Geerard Dyckhoff, Pianist. ^ Secretariaat t "HOTEL DE LONDRES , De Keyserlei H Prijzen : Orkestzetels en Henedenloge 10 fr.; Zetcls 7.50 fr.; Balkon Ie rang en Loge 10 fr.; Parket d.aU fr.; Balkon 2e rang 2.0o fr. ; Balkon 3e rang i.ou fr. Mej. ROSA CHRISTIANE van de Viaamsche Opéra Kon. NedL Schouwburg Margaretha Gauthier Alexandre Dumas fils blijft nog op het reperto-rium niettegenstaande den zeer respectabelen ouderdom van zijn werken, maar het is toeh voor-namelijk, om niet te zeggen uitsluitelijk, « Margaretha Gauthier », de legendarische « Dame aux 1 Camélias », die er in gelukt van tijd tôt tijd op het affiche te herverschijnen. De comedie heeft niet meer de « vogue » van vroeger, zij slaat niet meer in zooals weleer, maar toch komen er nog veel ge-trouwen op om te weenen met de ongelukkige Marguerite die toch zooveel moet « afzien » door het verlies van haren geliefden Armand. De gevallen rrouw, die nog liart heeft, is altijd een zeer dank-baar gegeven geweest in aile literatu,ren. Schepsels ■ ■ die van hun mooi gezichtje en hun weeldelij f een verkoopa-rtikel maken en die toonen dat zij'toch ook nog in etaat zijn om werkelijk, belangloos-echt te beminnen, zonder nevenbedoelingen, liefhebben om de liefde alleen, zijn altijd intéressante wezen-tjes geweest, want in den hemel is er meer plaats voor bekeerde zondaars en zondaressen dan voor die stervelingen die nooit gezondigd hebben. Maria-Magdalena weet. daar ailes van. Zij zijn. omweven met het romanti&cli waas der boetelingen en be-keerden die de aantrekkelijkheid nog verhoogt en een goede portie romantiek moet het theaterpu-bliek van tijd tôt tijd voorgeschoteld worden. Voor de vrouwen vooral is dat een spijs die in de thea^ terkeuken nu en dan eens moet kiaar gemaakt worden. De theatardirecteuren weten dat maar al fce best, zelfs de beste onder hen die niet liever vragen dan goed, zuiver modem of klassiek werk voor het voetlicht te brengen. En dan, men mag : zeggen wat men wil, de roi van Margaretha Gauthier is ontegenzeggelijk een speelrol welke elke [groote actrice en zelfte minder groote op haai ak-tief wenscht te krijgen. In die roi kan zij al de gaven van haar schoon talent naar voren brengen en is zij verzekerd van het succès. En het applaus ' toch voor ieder artist het zout van zijn bestaan. « La Dame aux Camélias » was het eerste tooneel-werk van Alexandre Dumas fils en het is het populairste gebleven. De roman verscheen in 1848 toen de auteur 24 ]aar oud was. Kort daarop verwerkte hij den ro-iman in tooneelvorm, maar het was slechts vier jaar later dat de censuur, de terriebele « Sœur Anasthasie », zooals de Franschen haar spottender wijze betitelden, de toelating gaf het stuk op te voeren in het Théâtre du Vaudeville te Parijs. Waarom die jarenlange tegenfrerking yan de fcensuur m een stad lijk Parijs? Wel, denk eens na! In het stuk van Dumas fils werd de.ondeugd niet gestraft, zooals dat in elk : braaf stuk moet gedaan worden, maar werd de demi-mondaine, de geldverslindénde lichtekooi, het mooie Venusdierken, het sympathiek slaehtof-fer, de brave, liefhebbende vrouw, de lijdensfiguur die meelij opwekt en in wier plaats de meeste jonge meisjes wel zouden willen zijn, als 't was maar Toor eenigen tijd, natuurlijk. De toelating werd niet gegeven en zou nooit gegeven warden. Wat zou er van de ze4elijkheid geworden? Moest het gevaar niet geweerd worden waarmede de deugd van onwilskrachtige mannen en vrouwen en vooral de lieve jonge juffrouwen die zooeven het pensionaat verlaten hadden — die kooral, o Grands Dieux ! — en « hun entrée dans 'e inonde » moesten doen F ! ^ 't Kon er waarachtig niet door! En het onwaarschijnlijke gebeurde toch: de cen-euur gaf den strijd op en ontwapende. Dat zou natuurlijk niet gebeurd zijn voor een Monsieur Durand of een anderen onbekenden Dupuis, maar pr was maar een Alexandre Dumas fils ! De eerste vertooningen werden zorgvuldig ver-meden door al wie zijn fatsoen had hoog te houden, pnaar het succès van het werk, dat met vêle convenues had afgebroken, was zoo groot, zoo reus-achtig-onweerstaanbaar, dat weldra le Tout-Paris, « La Dame aux Camélias » ging zien, terugzien en toejuichen. Eerst in 1880, dus acht-en-twintig jaren na de première, werd in Londen het werk van Dumas fils toegelaten in den oorspronkelijken tekst. Voor dien tijd werd het vertoond in zulk zonderling plunje ïat het bijna niet herkennelijk was. Die toelating was vooral fce danken aan den hoogen invloed van Men Prins of Wales, later Koning Edwardi. ■ Eu moet men nu niet glimlachen om die ven-e-ftaande strengheid, zelfs van de Fransche censuur wan dien tijd, als men bedenkt dat later overspel r- in huwelijksbreuk het geliefd thema van vele Fransche schrijvers is geworden ? Maar wat wilt ge? Andere tijden, andere zeden! * * * Alexandre Dumas fils had natuurlijk wel ge-ia-cht dat zijn eerste kind zijn weg zou maken, maar toch had hij nooit, in de verste verte niet, lurven of kunnen vermoeden dat « La Dame aux Camélias » een goudmijn zou geworden zijn. En-kele dagen voor de première vroeg hij aan een Parijschen uitgever 6000 fr. voor den totalen af-stand van zijn werk, wat geweigerd werd! Dumas had geld noodig, want tijdens zijn vrij mstuimig liefdeleven, waarin hij Margaretha Gauthier — met haren waren naam Marie Duplessis ~ leerde kennen en beminnen, had hij niet minder ian 50 duizend frank schulden gemaakt, wat toen-maals een fortuin mocht heeten. « La Dame aux Camélias » is een echt exporta-;ie-artikel geweest,waarmee vooral de groote Sa»rah Bernhardt reuzensuccessen behaald en zakken {oud gewonnen heeft. # # # De cul tus voor Marie Duplessis duurt nog altijd foort, dat hebben we laatst nog geschreven in s Het Tooneel ». Haar graf op « Père la Chaise x>, als we ons niet vergissen, wordt regelmatig onder-biouden en voortdurend met bloemen, vooral Came-Lias getooid. * # # Over het stuk zelf zullen we niet moeten uitwei-ien : het is gekend en het is reeds dikwijls bespro-fcen en Oiitleed. Het is niet meer van onzen tijd sn er worden dingen in verteld, die'nu doen glimlachen, vooral door Margaretha, niet minder doar Armand en vooral door zijn vader, die nu als een ïuasi-idioot zou gedoodverfd worden. * * # De opvoering was goed, maar kon het publiek toch niet in geestdrift brengen-; Was het de Sibe-rische koude in de zaal welke de menschen slecht liumeuirde of . was het wederzien minder ge-ivenscht P Wat er ook van zij, na elk bedrijf werd er wel ïehaald, maar toch was het applaus niet geweldig. Set laatste bedrijf nochtans werd zeer pakkend ge-ïpeeld, vooral door Mevr. Bertrijn, die andermaal }p het voorplan is gekomen. Viel zij in de vorige bedirijven voorzeker te prijzen, in het slotbedrijf fooral heeft zij getoond dat zij in staat is de moei-.ijkste tooneelen met groot, zeer groot talent uit x beelden. Wat de stervensscène betreft, die was wezenlijk aangrijpend en nog wel zelden was zij soo sterk, echt dramatisch, intens van diep gevoeld ■eed en liiden. Haar suooes was buitengewoon groot en terecht seer verdiend. Wij moeten haar daaxenboven een compliment maken om den irijken keus van haar toiletten, die inderdaad nogmaals bewezen dat Mevr. Bertrijn leel veel smaak heeft. Maar nu zal het ons toch wel toegelaten zijn aan leze schoone actrice te wij zen op hare dictie, eene lanmerking die ons al lang in de pen ligt. Mevr. Bertrijn spreekt heel duidelijk, maar sommige klinkers en vooral de a^klank is wel wat al te jeaffecteerd. Dat is geen « a » meec maar een â met selfs een e-klank in, zooals de Hagenaars heel ver-ieerdelijk die letter uitspreken. En die affectatie doet ten langen latste wel on-iangenaam aan. Wij zijn overuigd dat Mevr. Bertrijn, die eene çewetensvolle kunstenares is, ons die kleine aan-ivijziging wel zal permitteeren. Heer Louis Bertrijn scheen ongesteld want zijn Armand Duval hebben we hem met meer warmte, meer gloed, meer overtuiging zien spelen. In het laatste bedrijf nochtans was hij weer de oude en >cheen heelemaal op dreef. Hr Piet Janssens, die zijne roi van « raisonneur » joed voordroeg, was wederom prachtig getypeerd sn zeer gedinstingeerd. Mej. Bertrijn was lief, heel lief zelfs en het was ius goed te begrijpen dat zij hartstochtelijk be-mind werd. Mevr. Ruysbroeck was weer de echte in de sma-îelijke roi van Prudence en Mevr. Noterman niet minder gelukkig in de roi van Olympia e venais Mej. Janssens die een zeeir snoeperig en fijn kamer-meisje was. Hr Van de Putte, heel goed getypeerd als Saint 3-audens, speelde zijn roi in de perfectie en heer fan Beughem — wanneer zal die artist nu eens.be-paald ofwel Gheubens ofwel Van Beughem heeten — niet kwaad als Gustaaf. Al de andere rolletjes waren in goede handen. WILKO. ^ In en om de Schouwburgen Kon. Ned. Schouwburg Zaterdag 7, Zondag 8 (dag- en avondvertooning), Maandag 9, Donderdag 12 December 1918, opvoering van « Pro-Domo » (Voor het Geslacht), ro-mantisch tooneelspel in 5 bedrijven door Jhr A. W. G. Van Riemsdijk. Insceneering en régie van L. Krinkels. Verdeeling : Graaf de Prébois Grancé, hr P. Janssens; Louis, zijn zoon, hr Cauwenberg; de Kroonprins, hr Van de Putte; Henri,vriend van deiu Graaf, hr. L. Bertrijn; Johan, oud jachtopzie-ner, Hr Ruysbroeck; een knecht, hr. J. Schmitz; Moos, bloemenverkooper, hr Ed. Gorlé; een adjudant, hr F. Thees; de bode van het gerechtshof, br. De Groodt; de buffethouder, hr J. Schmitz; seii heer, hr René; tweede heer,fhr Remy; derdte heer, hr Gheubens; eerste rechter, hr A. Dolf6; tweede rechter, hr Van Gool; Gravin de Prébois-Grancé, Mevr. Dilis; Jvr. de Prébois-Grancé, Mej. Bertrijn; Toni, Mevr. Bertrijm; Jeanne, Mej. Janssens ; de kloosterzuster, Mevr. Noterman ; eerste dame, Mevr. X...; tweede dame, Mevr. Meylander. Pziganen, heeren, dames, enz. Speelt in eene hof-stad en op het kasteel van Prébois-Grancé, in onze iagen. Viaamsche Opéra Donderdag 5 December zal « Don Juan » ver-moedelijk voor de laatste maal worden opgevoerd. Zaterdag 7 December nog eene vertooning van « De Vliegende Hollander » en Zondag 8 December, laatste opvoering van « Martha ». Faust I Ziehier de rolverdeeling van het meesterwerk van Charles Gounod dat Donderdag 12 December £ in onze Viaamsche Opéra voor 't eerst wordt opge- e voerd : Faust, HH. De Blaër, Dognies of Scapus ; j Valentin, HH. Bogaers of Van Aeit; Mephisto, j HH. Van Aert, Bernard Naurdy, Caspeele of René Delcourt; Wagner, HH. Heirstraete of Caspeele; 1 Margaretha, Mej. Van Herck of Mej. Lauwers; Siebel, Mej. Mia Sylva of Mej. Sion ; Martha, Mej. Van Oosten of Mej. Christiane. Hoffmann's Vertellingen J komt na « Faust » aan de beurt. Mej. Lauwers ) zal de roi van Antonia vervullen, Mej. Sion die van Guillietta, Mej. Mia Sylva die van Olympia terwijl Mej. Christiane Nicklause zal uitbeelden. ' De moeilijke roi van Dokter Mirakel is aan Hr j Bogaers toevertrouwd. Urielle (Les Amours du Diable) j ■van Albert Grisar, dat sedert lang niet meer werd I opgevoerd, staat op het speelplan aangeduid om i na « Hoffmann's Vertellingen » te worden ve<r- £ toond. j Arthur Steurbaui: - £ Deze vroeger zoo graag geziene artiest van onze < Viaamsche Opéra, die sedert langen tijd in Enge- < land in een munitiefabriek werkzaam was, heeft j aan den Heer Henry Fontaine geschreven om j terug aan voornoemden schouwburg te worden ver- bonden. De bestuurder heeft hem onmiddellijk ge- ( antwoord dat hij zijn voorstel aanneemt. Wij j mogen ons dus verwachten Hr Steurbaut eerst- daags terug in ons midden te zien. Dit nieuws zal ] door dô bezoeters der Viaamsche Opéra met veel genoegen vernomen worden. ' Heer Damman , Deze goede baryton die voor den oorlog ook aan i onze Viaamsche Opéra was gehecht en nu in het J Belgisch leger dienst doet, is in de beste gezond- i lieid teruggekeerd. Meermaals werd gemeld dat hij s gesneuveld was. j Onze artiesten in den vreemde < Naar men ons meldt zou onze bas Colignon zich '' in Amerika bevinden. De ténor Bol zingt in Australie. 1 De vertooningen in de Variétés 1 zulleni, in het vervolg, aile Zater-, Zon-, Dins- en , Donderdagen plaats hebben om 7 1/2 a. Hr Jean Weber 1 Deze voortreffelijke ténor, die Zaterdag 11. in j de Variétés debuteerde en zooals men in ons ver-slag zal lezen, zeer gunstig werd onthaald, is be-paald aan het gezelschap van Hr Georges Villier ^ gehecht. ( Hlr Weber is van Verviers geboortig en was verleden speelseizoen aan^ het gezelschap van het Théâtre des Galeries te Brussel verbonden, waar hij met de beroemde ténor Anseau om de beurt , optrad en veel bijval verwierf. Rigoletto ; Na « Werther » komt « Rigoletto » aan de beurt. De eerste vertooning zal Zaterdag 7 December doorgaan met de volgende rolverdeeling: De Her-tog van Mantoue: Hr Jean Weber; Rigoletto: Hr J Georges Villier ; Gilda : Mej. Hélène Krinkels ; Ma- ' deleine: Mej. Zita Rutten; Sparafucile: Hr G. ] Dils ; Monterone : Hr Wera ; Borsa : Hr Fabry ; > Marcello: Hr d'Alency; Cé^nrano : Hr Darlys; Joana: Mej. Francine. La Vie de Bohême i Deze opéra van G. Puccini staat op het speelplan der Variétés ingeschreven om na « Rigoletto » te worden gemonteerd. j Hr Georges Villier , De bestuurder der Variétés heeft aan het Stads-bestuur aangevraagd om tôt directeur van het ( Théâtre Royaf te worden benoemd in geval de f vroegere bestuurder Hr Corin niet zou terugkee-ren. De tooneelkommissie zal eerstdaags haar ad- ] vies hierover geven. Het spreekt van zelf dat het vertoog van Hr ( Villier enkel vraagt om tijdelijk over de Royal te mogen beschikkem. Hr Corin, de vorige bestuur- , der van het Fransch theater, heeft slechts gedu-rende twee jaren, yan de drie waarop hij recht | had, de directie waargenomen. Komt echter Hr Corin niet terug, dan zal het bestuur van den Royal worden open verklaaird, maar dit ailes zou bezwaarlijk dit seizoen nog kunnen gebeuren. Daarom heeft Hr Villier ook de grootste kans om zijne vraag ingewilligd te zien, te meer daar hij enkel de zaal van den Royal vraagt, en hij zonder subsidie zal spelen. De Tooneelcommissie van het Fransch Theater woonde Donderdag de opvoering van « La Tosca » i bij. . Nu is 't Kermis Heer Victor Neutgens treedt andermaal als com- -père op, en stelt de Vaderlandsliefde voor. De ■ Commercial Mevr. Rezy Venus zijn. Zij verbeeldt den Vrede. Mev. C. Van de Wiele de zoo gunstig gekende artiste die met d'e laatete : revue in< Hippodroom niet had kunnen optreden, . heefit eene nieuwe verbintenis met het bestuur ge- ! sloten en zal een paar pathethische tooneelen in de revue « Nu is het Kermis ! » voordragen. Wij i verzekeren eenen grooten bijval voor deze rijkbe-gaafde tooneelspeelster. Flor Pierré De goede orkestchef vroeger aan het Hippo- , droompaleis verbonden, is, blakend van gezond-heid, te Antwerpen teruggekeerd. Hij is leider van een onze'r militaire muziekkapellen. , H. Louis Pennaerts destijds verbonden aan het Hippodroompaleis en aan den Kon. Nederlandschen Schouwburg te Brus-sel, keerde terug in ons midden met onze dappere soldaten, ongelukkiglijk slechts voor enkele dagen. k/Iev. J. Didier Deze graaggeziene actrice sloot eene verbintenis S met de directie van de Scala. Zij is voorzeker ene goede aanwinst voor dien schouwburg. Mevr. )idier zal waarschijnlijk in d© aanstaande Scala-evue debuteeren. 7ransche operetien in den Eden- Schouwburg Het bestuur van den Edenschouwburg is zin-Lens, na de revue 4 Vive le Roi! », operetten in de «'ransche taal op te voeren. Cive le Roi î Deze revue zal Vrijdag a.s. 6 December in den 2den-schouwburg worden vertoond. Ceizer Caligula s de hoofdpersoon van den Proloog der nieuwe ievue « Vive le Roi! » van J. Fatum en Paul Ro->ert die Vrijdag a.s. 6 December voor het eerst n den Eden-scnouwburg wordt vertoond. Jaren ;eleden verscheen er in Duitschland een hettig >amflet in verzen onder den titel van « Caligula ». >e auteur werd' zelf vervolgd daar men meende lat dit schimpschffift tegen den toenmaligen keizer (Vilhelm II-was gericht. De schrijvers der revue : Vive le Roi!» hebben zich waarschijnlijk deze ^articulariteit herinnerd toeni zij « Caligula » op let tooneel brachten. Mej. Nini de Boël zal in de revue hare rentrée Loen als Commère, en Hr de Raëve zal de Cornière zijn. Mel veel belangstelling wordt deze eerste vredes-■evue tegemoet gezien. ieer Pouilion bijna gestikt. Heer Pouilion, die met zijn familie de intrede ran den Koning te Brussel gmg bijwonen, is bijna, n het hôtel, waar hij logeerde, door de gas gestikt. vTa lang werken kon men hem weer tôt het leven oepen. Het scheelde weinig of de gekende parodist choot er het leven bij in. 7lor Van den Bosch le knappe vertolker van komieke rollen, die hier :ooveel herinneringen naliet, trad tijdens den oor-og te Parijs voor een filmmaatschappij op, en dit net veel succès. ?ik 's Jongers Deze goedgekende tooneelliefhebber keerde ook leelhuids uit den 6trijd teirug. Dit nieuws zullen le leden onzer voornaamste volksmaatschappij en net genoegen vernemen. jen nieuw tooneelstuk van Maurice Maeterlinck Geïnspireerd door de gruwelen te Aerschot door le duitsche soldaten gepleegd schireef Maurice Mae-erlinck een nieuw werk, getiteld : « Le Bourg-nestre de Stilmonde ». Het stuk werd, — vertaald —, met veel succès in den vreemde vertoond. De lorspronkelijke versie zal, ingevolge het verlangen 'an den auteur, voor het eerst te Brussel opge-•oeird worden. /oor de Sint-Niklaas der zieke kinderen der gasthuizen Het kunstooncerto in de zaal van het Koninklijk Cunstvarbond ingericht ten bâte van diF mensch-ievend weirk, en dat op Dinsdag 19 November 1.1. noest doorgaan werd verschoven tôt op Dinsdag i December, om 7 uren. Zooals wij reeds meldden zullen de Hr Georges Millier en Mejuffers Jeanne en Rita Sion, Emmy iV'aegener, Paulina Slegel e.a. hunne belanglooze nedewerking aan dit concerto verleenen. Wij denken dat het wel overbodig zijn zal, dit 'eest in den gunst onzer lezars aan te bevelen, een ;limlach op de lipjes der kranke kindertjes zal îun belooning zijn. ' Judas " van Cyriel Verschaeve Zooals wij reeds zegden zal dit meesterwerk van 3. Verschaeve Zondag 8 December, om lialf zeven :tipt, in de groote zaal van den Koninklijken Bur-;erkring, Koningstraat 6, woi'den opgevoerd, onder ■egie van den bekenden liefhebber Henri Boex. iet Jeest is ingericht door het Syndikaat van Han-lel en Nijverheid. Voor den aanvang dezer vertooning zal eene 'aderlandSche betooging plaats hebben. l/Iandolienlessen - Appelmansstraat, 26 Viaamsche Opéra Don Juan In ons vorig nummer begonnen we de kleine in-eiding tôt Mozart's overheerlijke opéra met een mecdote, die befarekking heeft op het ontstaan van îen deel uit « Don Juan ». Al snuffelend in w«rken tan de levensbeschrijving van den komponist ge-vijd zijn we tôt de overtuiging gekomen, dat deze mecdoie, die wel eigenaardig is, niet heelemaal uist mag genoemd worden. Het is bewezen, dat vlozart, welke verscheidene malen Parijs bezocht, îiet in deze stad verbleef op 't oogenblik toen hij ian « Don Juan » arbeidde. Inderdaad, deze opéra schreef hij in den Herfst van 1787 te Weenen en te Praag, wel negen jaar nà zijn laatste veirblijf te Parijs ! « Don Juan » werd aan Mozart besteld door den schouwburg van Praag. Met zijn vrouw toog de xiondichter naar deze stad en nam zijn intrek in c De Drie Leeuwen », op de Kôolmarkt. Weldra icliter vestigde Mozart zich in het buitenverblijf ran een vriend, waar nog altijd de kamer bestaat lie den muzikant tôt werkvertrek diende. Meer-naals toch werkte hij aan een tafel in den hof, ;erwijl om hem heen de gasten kwamen en gingen )f de kegelaars hun bollen deden holderen over de oaan ! Mozart stelde zich in betrekking met de ver-:olkeirs van zijn werk. Hij had een groote voor-iefde voor de prima donna Teresa Saporiti. Toen lij echter vernam, lioe deze dame liaar verwonde-ring had uitgedrukt wijl een voornaam kunstenaar l oegelaten door de censuur als Mozart zoo miezerig van uiterlijk was, zag hij van heur medewerking af. Toen dacht hij aan twee andere zangeressen: Micelli en Bondmi. Deze laatste moest in de roi van Zerline optreden. Bij een herhaling bleek het dat ze er niet in slaagde den angstiu-eet, welte Zerline in het slottooneel van het eerste bedrijf slaakt, naar behooren te doen klinken. Mozart, die ongeduldig was geworden na het mislukken ha: er iiernaalde pogingen, liep op het tooneel, 'deed het nummer hernalen en ueep, op het - gepaste oogenblik, in Zerlme's arm. Jufiïrouw Bondini gilde van pijn. « Nu is 't goed — zei Mozairt — zoo moet ge roepen ! » Reeds repten we een woord omtrent het ontstaaii der ouverture. Zij werd gescnreven den avond voor de eei-ste uitvoering. Hij werkte eraan tôt laat in den nacht, terwijl zijn vrouw punch bereidde en sprook-jes vertolde om hem wakker'te houden. Toch bezweek hij van vermoeienis. Hij sliep een weinig. Om zeven uur 's morgens echter, kon de kopist de partituur in ontvangst nemen. # # # Voor de vertolking van een stuk als « Don Juàn » moet elk zanger tevens eeni uitstekend speler zij ni, die ook het « pàrlando» tot zijn recht laat komen. Aan deze vereischten voldeed de Heer Van Aert, die mooi gezongen heeft en daarbij zijn lang niet gemakkelijke speel-rol op degelijke wijze heeft uit-gebeeld. Zijn zang is verstaanbaar en hij spreekt bepaald goed zuiver Nederlandsch. Zijn voorbeeld zou sommige zijner collega's tot meer duidelijk-heid in de uitspraak moeten aanizetten. Mej. Lauwers, die een goede kracht is, wier plankenvastheid bij iedere vertooning toeneemt, was een bevallige Dona El vira. Gaarne hadden we ze een tikje statiger, rijper gezien, zonder dat daarom het jonkvrouwelijke van het personnage mag geschaad wordem. Mej. Lauwers zingt ten-mmste Vlaamsch. Hier en daar zondigt ze wel eens tegen de beschaafde spreektaal. Mogen we haar o.a. doen opmerken, dat het achtervoegsel lijk toonloos is en dus « lek » wordt uitgesproken. Als heur taal van dergelijke vlekjes gezuiverd was, zouden we deze jonge zangeres, schier zonder voorbehoud kunnen loven. In het « parlando » klinkt haar stem nog wel wat gedwongen. Mej. Van Herck — Dona Anna — gilt wat te ved, wanaeet heur stem een zekere hoogte be-reikt. Haar uitspraak laat veel te wenschen over. Een weinig goede wil zou hier veel kunnen goed maken. De grime dezer zangeres is niet gelukkig. De oogranden zijn te fel afgeteekend en het gelaat te gèlijkmatig blank. De recitatieven van Mej. Van Herck waren niet zeer verstaanbaar. Mej. Mia Sylva — Zerline — heeft eeni lieve stem, die wel wat zwak klonk. Spel en uitspraak verdienen lof. Het parlando was zelfs werkelijk goed. De Heer Caspeele heeft de roi van Leporello naar behooren vertolkt. De gesproken gedeelten bewezen, dat deze zanger beschaafd Nederlandsch kan, hetgeen in stukken als «Don Juan» wel vermel-ding verdient. Ook de zang van den Hr Caspeele was verdienstelijk. Hr Dognies was een goede Don Ott&vio, die vooral zijn aria's heel mooi gezongen heeft. Masetto werd' goed gespeeld, doch niet altijd evilai duidelijk gezongen door Heer B. Naurdy. In de kleine roi Van den Commandeur trad Heer J. Heirstrate -voor de eerste maal op. Zijn buig-zaam, helder en krachtig orgaan heeit zeer beval-len. We hopen hem weldra terug te zien in een belangrijker personnage. Het koor, dat bijwijlen wel eens wat te hard zingt, nam, als altijd, op voortreffelijke wijze deel aan de handeling. Dat de aankleeding van het stuk verzorgd werd, hoeft geen betoog. Konden de veranderingen in de tooneelschikking niet eeni beetje sneller gebeuren? De eenheid van actie zou er door winnen. Het doek, dat tijdens de schermenwisseling neergela-ten word't, past niet in het stuk. Misschien is er geen geschikter voorhanden en dan valt onze op-merking weg. Het orkest door Julius Schrey geleid heeft de partituur van Mozart in al haar schakeeringen op puike wijze weergegeven. Het gezelschap onzer VI. Opéra vormt een dege-lijk ensemble, wat bewijst, dat het goed^gestyleerd wordt en elk artiest zijn werk gewetênsvol ver-richt.De bijval van « Don Juan » was gewettigd. Laat ons hopem, dat het publiek de pogingen van het bestuur door een talrijker opkomst beloonen zal. CALIBAN. — Variétés - Schouwburg La Tosca Door een van die aartsdomme besluiten waaraan wij voor onze bevcijding stilaan waren gewend geraakt, had de « bezettende overheid » (om een «. euphémisme » te gebruiken) aan den sympatliie-ken bestuurder der Variétés, Heer Georges Villier, het verbod opgelegd opéras op te voeren, hoe-wel hij vroeger reeds de toelating ervoor had verkregen, en zijn operagezelschap reeds voltallig was geëngageerd. Deze dwangmaatregel had de directie in een zeer moeilijk parket gebracht, want nu moest het lieve theateT der Meir enkel teren op zijn opeiretten-répertoire. Het was dus licbt te begrijpen dat het talrijk publiek, — dat met zooveel enthousiasme -de operavertooningen van het « Nieuwe operagezelschap » in Anvers-Palace volgde, — niet zoo ge-trouw deopvoeringen in de Variétés bijwoonde.Wat al vervelingen Hr Villier heeft moeten doorstaan, van hoeveel plagerijen hij het voorwerp was, weten wij het best, ook zijn we fier hem — in der mate van het mogelijke — te hebben bijgestaan in zijn strijd tegen het onrecht. Wij hebben Hr Villier aan het werk gezien en dikwijls in hem de oud- soldaat teruggevonden; velen in zijne plaats had- ■ I ferverlî en Wasscheril A. VAN WEEUEN |

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.