Het Tooneel I 1. T/in r* tf Mr _ 97 Tllli 1918 Beheer en Redactie : Kerkstraat, 13, Antwerpen 15 Centiem IJ O O - ~ Openluchtvertooning "DE DOODE,, Zomerlokaal Harmonie IHEER BERNARD RUYSBROECK, HEER R. VAN DE PUTTE, in de roi van de MAALDER. in de roi van de VELDWACHTER. Het Gebarenspel De aanschouwelijke weerspiegeling der drifte bleef (loor de eeuwen heen onveranderd bi.i al cl volkeren. Van daar ook.dàt de pantomime,die hoofdzake lijk de passies bij middel van uiterlijke kentee kens vercluidelijkt, als een bekrompen wereldtaî kan aanzien worden, alom begrijpbaar, maar bii nen de enge grenzen blijvend van de vatbaarhei der massa. Gemakkelijker verstaat men wat de oogen ziei dan wat tôt ons doordringt langs den weg de ooren, en men zal over het algemeen heel wî Jichter een idee snappen cloor gebaren duidelij gemaakt, dan door zinnen uitgedrukt. Maar die gestestaal geeft veeleer gewaarwoi dingen weer, dan werkelijke gedachten, en daai bij nog op banale manier omlijnd. Wel is waar dwongen zekere kunstenaars c grootste bewondering af, om de genialiteit, waai mede zij zich door die spraak uitdrukten, mas langs den kant der tpeschouwers bleef de geeste: inspanning bij een minimum bepaald. We mogen gerust beweren, dat in geweste waar de pantomime- het gesproken tooneel in ci schaduw stelt, de dramatische kunst in vol veryî is. Het woord pantomime werd afgeleid van c] twee grieksche termen: «pantos» en «mimeomai die zooveel beteekenen als «ailes» en «nabootser of «namaken». Een mimodrama is een werk met hooge drî matische actie, op pantomimische wijze voor 1 steWen. Gebaren komen bij dezen aard van spelen, -slechts bij uitzondering te pas, om een bepaal gevoel wat scherper uit te drukken. De trillinge der lippen en het spel van neusvleugels, ooge en gelaatsspieren, moeten de zinnelijke gewaai wordingen weerkaatsen. In den tijd der klassieke oudheid, werden cl lieden, die sprakeloos typen nabootsten, pante mimes genaamd, hetzij zij clan ook optraden i dansen, baletten ol' tusschenspelen. Op het eerste zicht schenen deze artisten va het machtig-st middel om te ontroeren of om t vermaken af te zien, door stilzwijgend op t treden, te weten: de spraak. Men mag evenwel niet vergeten, dat de heei lijkste gedachtenomschrijvingen in dicht of pre 7.3. slechts door een zeer klein percentage van hc theaterpubliek klaar en duidelijk gevat worden. Alleen oprecht verlichte geesten luisteren me innig genot, naar met bezieling voorgedrage poëzie of «zielsmuziek» volgens de bepaling va Voltaire. Met de pantomime is het voorwaar heel ander gesteld. Zij wordt door de minstontwikkelden zo dadelijk gevât, en de massa laat zich door die ui ting met des te meer geestdrift medeslepen, daa de opvoering met groote snelheid verloopt. De kinema, die in de laatste jaren zeer vec veld won, houdt gelijken tred met de gebarer spelen. Een ware dweepzucht tôt het bijwone van bioscoopvoorstellingen, tastte zoowel grool menschen als kinderen aan, waarcloor de schouw burgen voor gesproken spelen minder druk bc zocht werclen. De tijdsafstand is nog steeds t klein om ons toe te laten, de gevolgen daarva — die wellicht hoogst nadeelig zullen wezen -voor onze tooneelletteren te kunnen vaststellei De eerste zeer neclerige poging van pantomim vinden wij bij de oude Grieken, en clit in verban met de tragedie. Inderdaad, de- verschrikkelijk iiutyuk cloor het koor uit het machtig spel «D Eumeniden» van Aeschillos teweeg gebracht, i hooîdzakelijk toe te schrijven aan de krachtig aandoeningen door gestes gewekt. Dank aan deze proef declen zekere Romeinsch kunstenaars cle ondervinding op, dat het haï sneller en scherper begrijpt clan den geest, e zij vatten het gedacht op, stukken, uitsluiten bij middel van gebaren te vertoonen. Er bestaa een hemelsbreed verschil tuss'chen het uitdenke en het voorstellen van jeen volledig spel en he tnsschenvoegen in een treurspel van een loute gemimeerd gedeelte. Ook komt de eer deze kuns in voege gebracht te hebben aan de Romeinsch beschaving toe. Te Rome vooral stelde men dezen aarcl opvoe ! îingetv op prijs. Zoozeer was men met de mime t ingenomen dat Augustus, Domitianus, Tiberius I Nero en anderen, hen nu eens allerhande voor I rechten verleenden, wanneer zij dachten daardoo hun politiek te dienen, om hen clan weer in bal lingschap te zenden, als zij het optreden deze acteurs vreesden. De menigte was zoozeer aan die artisten ge hecht, dat om hen, meer dan eens oproeren los barstten, die vaak op bloedige wijze verliepen. Vooral twee namen van vermaarde mimes trot seerclen de tijden, en kwamen tôt ons, namelijl Pylade en Batille. Na eeuwen verval, doormaakten de mimospe 'en in Italië en in Frankrijk een tijdperk va: herbloei. Van af de stichting van de opéra richtte me: te Versailles voorstellingen van stukken in, cli men pantomimes noemde. In de XVIIe en XVIIIe eeuwen betitelde mei mus zekere mythologische balletten die de par Uculariteit opleverden, dat de uitvoerders hu: aangezicht achter shliers moesten verstopt hou den. Tijdens de XIXe eeuw verwierven twee Fran sche mimes Gaspar Debureau en Paul Legrain een wereldberoemdheid, dank aan hun bewonde lenswaardige avonden, ingericht te Parijs in he Théâtre des Funambules». Maar na Gaspar Debureau en zijn zoon ICarel die den weg door zijn vader betreden, op waar ''•Re wijze volgde, waagden zich nog slechts a en toe weinig aangelegcle nabootsers aan de zo< moeilijke kunst, en al spoedig, zoowel in Frank r}jk als in Engeland, verviel men in«de opvoe [ing van grove kluchten, tôt onverwachts cle be '^ngstelling, dank aan de stichting van den «Cercle Funambulesque» weer opgewekt werd. Artisten zooals cle Parijzer actrice Felicia Mal-kt< als de Zweedsche tooneelspeelster Charlott( en als de mime Severin, bewezen door hur ■^e^iale creaties dat,zonder een woord te reppen meest compleete gevoelens kunnen uitgedrukl | ^rden. ,.Na hen kwamen ontelbare kinoberoemdheden "'e dank aan hun merkwaardige mimiek haast — hoe ongeloofbaar het ook schijnt — het leven zeli 'Cgrensden, in zoover zij bij het nadoen van ui-teWijke gemoedsbewegingen blijven. Ook begrijpen wij, dat de wijsgeer Demetrius, ucler Nero, na een opvoering, zonder muzikale ®e^ssing van «De Liefde van Mars en Venus», ^eestdnftig verklaarde: «Dit is geen voorstel-i veen' zaak zelve!» alhoewel wei- r liiïfi c'aS'en vroeger, hij met overtuiging staande fia a ^ begeleidende toonkunst, die cle ac-l .Je (1er pantomime onderlijnt, bijna uitsluitend (-c succès verzekei-t. . J. D. S. 1 J nog altijd hS P'n aan hooge prijzen OUDK STEËIVWEG, î» "twerpen, nevens den hoek der St-Jansplaats ; ^ Huis van Occasiejuvveelen Inenom de Schouwburgeri n VLAAMSCHE OPERA. — Het speelseizoei e zal op 1 of 5 October aanvangen. . HEER PAUL SCAPUS. — Van eene verbinte nis van dezen goeden zanger, aan het gezelschaî , van heer Fontaine, zal hoogstwaarschijnlijk nietî komen. d HEER HENRY FONTAINE verklaarde on: dat zijn gezelschap voltallig is en de voorloopig( i, rolverdeeling van zijn repertoriumstukken reecls r gedaan is. £ HEER HENDRIK CASPEELE, van Gent, -werd als eerste baszanger door heer Fontaine geëngageerd. OOK MEJ. NINI DE BOEL werd aan de VI Opéra verbonden. 5 VARIETES SCHOIIWBURG. — De herhalin r gen van het gezelschap van den heer George: Villier zijn begonnen. Men repeteert op het oo genblik «De Groothertogin van Gerolstein» vai n Offenbach. e HEER FABRY is hij heer Georges Villier ge d ëngageerd. IiEER TONY VAES, — de gunstig gekencl. cellist — destijds aan het orkest vaii onzer ^ Kon. VI. Schouwburg verbonden — werd dooi heer Georges Villier aangeworven als baryton zanger. Deze jongr» artist beschikt inderclaad ovei ^ een prachtig orgaan. HEER GEORGES VILLIER en Mej. Helen; Krinkels verleenen op 18 Oogst a.s. hunne me-d dewerking aan het openlucht - concerto te Deur n ne. " HET STADSBESTUUU VAN ANTWERPE> heeft de kwestie der propaganda voor de stael ir e den vreemde, na den oorlog, in studie genomen Er zou niet enkel, zooals voor 1914, met vlug n schriften en photos gewerkt worden, maar me meer modem materiaal, namelijk met filmen. — n Levende zichten zouden genomen worden van d( e bijzonclerste plaatsen en hoeken der stael, àlsool e van cle gebeurtenissen — stoeten, ontvangsteii enz. --- die zich in de Scheldestad zouden voor do en. " Het Schepencollege heeft hr Grégoire Baeyens — den werkzamen bureeloverste van het stede-lijk secretariaat — gelast met dezen dienst, die aan geen bevoegder handen zou kunnen worder a toevertrouwd. ii MEJ. BERTHA SEROEN EN HEER HUBER1 LAROCHE. — Aangaancle het nieuws over der s terugkeer van deze twee artisten dat wij ondei □ voorbehoud hadden meegedeelcl en overgenomer werd door «Het Vaderland», lezen wij in hetzelf-r de b'lad: «Naar aanleiding va» het bericht vai het Antwerpsch blad «Het Tooneel» over Ant-;1 werpsche kunstenaars, hetwelk wij gisteren ci-teerden, schrijft. de «Telegraaf» dat Mevr. Ber-n tha Seroew dezer dagen nog in een interview e heeft verklaard, dat zij voornemens is, zich vooi goed in Nederlancl te vestigen en na den oorlop een tournée in Amerika te maken, en de heei e Laroche is ook voor het volgend jaar nog bij hei n gezelschap van Royaards verbonden». ~m 3IEJ. JEANNE JANSSENS zal Mevr. Jeanne q Didier vervangen in cle roi der clanseres Prisci -\ uit de operette «Polydoor». c MEV. JEANNE DIDIER. — Dëze sympathiekc e artiste, is erg ongesteld, en zal naar het oordee s van haar geneesheer, gedurende cle eerste veer- 0 tien dagen niet kunnen optreden. «Het Tooneeb wenscht haar een spoedige beterschap. t «DE BRAVE HENDRIK». — Na «Polydoor!? ! worclt cle operette «De Brave Hendrik», die des- 1 tijds in den Palatinat vertoond werd, heropgc-t voerd. i HEER BISON. — Deze gewetensvolle vertol- t ker der tweede plans typen, is eveneens zwaar £ ziek en moest zijne rollen in «Het Leven var Fransken»« aan heer Houtmans overdragen. OOK MEJ. H. 'T SE YEN was een paar dagen ougestelcl, doch deze moedige actrice wou zich 3 niet laten vervangen. HEER KEYL, die we met welgelukken meer-dere kleine rollen zagen weergeven.is zwaar ziek '' en zal nog zoo "gauw niet kunnen heroptreden. i- HEER J. RUITJENS, een ander verdienstelijk jong element van het gezelschap van den Hippo-droom, is overleclen. Hr Ruitjens was in de tee-kening zijner personages lang niet kwaacl, en zou stellig een verdianst#iijk acteur zijn gewor-clen.c POL NEERINCKX, destijds aan den Hippo-droomschouwburg verbonden, — zal tijdens het ~ eerstvolgencl Winterseizoen in den Scala optre-1 den. i «DE KUISCHE BARBARA». — De eerste ver-^ tooning van deze lieve operette in Eden zal ter eere van de populaire artisten Castel en Manaul i opgevoerd worden. VAN «DE DUIVEL IN DE VROUW», dat op Vrijclag 9 Oop;st in Eden zal vertoond worden met Mevr. V. de Wiele in cle titelrol,wordt de eerste vertooning door de directie als eereavond : aan heer Piet Janssens geboden. Een proppens-volle zaal in het verschiet. t HEER MAURICE VERBERCKMOES. — We ontmoetten heer Verberckmoes, den verdienste-hjken zanger, destijds aan de Vlaamsche Opéra verbonden, en vroegen hem of hij niet weldra l zou heroptreden. > — lk ben, vertrouwde hij ons toe, in onder- Ihandeling met heer Fontaine. Ge ziet dat de doo-de er in het geheel niet aan denkt cle kunst vaar-wel te zeggen. . Inderclaad, ons ook deelde men het loos meuwsje mede. — Ja, ik kwam veel kennissen tegen, die mij . met groote verwonderde oogen bekeken, op l J"1.! toetraden en verlegen, ook wat wrevelig om hun eigen lichtzinnigheid, bekenden: «Wel, Mau-nce, jongen, zij t ge nog in leven, en nog geen half uurtje geleden heb ik bij hoog en bij laag beweert, dat ge overleclen waart. — En hoe kwam dit akeliK s-erucht in omloop ? — Oorlogstijd is cle guîden periode van val-sche berichten. In elk geval, dit rondstrooien van 1111.111 pseut o-dood zou mij kunnen benadeelen, en zekere besouurders van hun mogelijk voornemen ooen alzien, mij eene verbintenis voor te leggen. Ook zou een woordje in het belangwekkend or-gaan «Het Tooneel» om dit verzinsel uit de we-îelcl te helpen, mij zeer aangenaam zijn. —— Aan doodert kan men niets weigeren* \ve zullen aan uw verlangen graag voldoen. vvaarvan akte... HEER A. DE WACHTER zal tijdens het ko-mend seizoen met meer aan den Koninklijken iNeclerlandschen schouwburg verbonden zijn. «DE ZWANS - BARON (alias «De Bommel-bai on), vverd te Brussel in den Alhambra opge-voerd met Mevr. Rezy Venus in de roi van Sophie (Gabnelle) en heer Robert van Aert in deze j van Hans (Gaston). Hun succès was zeer groot. Lyrische Voordrachtei van G. Cauwenberg De langverwachte dag voor de inwoners vî Cappellen, Mariaburg en omgeving, was eind lijk aangebroken en... wind en regen wisseldt elkander om strijd, in nijdige hèvigheid, af. I voorclrachten die moesten gegeven worden in d< schoonen tuin van het Hof van Cappellen, ha> den dus plaats in de ruime zaal, die, niettege staancle clen tegenslag met het wecler, heelema gevulcl was met een zeer élégant en tevens ze-kunstzinnig publiek dat een heîlige stilte bewaa de tijdens al de uitvoerir.gen van het rijk en m heel veel smaak, kunde en kennis samengeste programma. Voor ons zijn die voorclrachten een ware rev latie geweest. In cle volslagen onmogelijkheid de voordrachtavond in het Kunstverbond bij te w nen, ruim twee maancien geleden, hadden w cloor het verslag van onzen medewerker P.R. ve nomen dat cle nieuwe kunstprestatie een comple succès was geweest, maar wij hadden toch nii kunnen of durven vermoeden dat zij zulk eene overweldigenden en blijvenden indruk kon ve wekken. Gustaaf Cauwenberg hc>c'ft ons niet alleen aai genaam verrast, maar tevens verbaasd. Meer ck eens heeft hij ons geëmotionneerd, diep en inni en wij zijn hèm dankbayr. zeer dankbaar zelf om het hooger genot dat hij ons zoo mild, z( edelmoedig, als groot kunstenaar,— geschonkc heeft. Wij weten wel dat het schoon talent van o zen grooten tooneelartist veelzijdig ontwikke is, maar toch wisten wij niet dat al de facett< ervan zoo fijn, zoo wondermooi uitblinken, gla zen en schitteren. Wij mogen zonder overdrijving of minste vlei rij — daartoe hebben wij niet cle allerminste r clen en dat ligt trouwens in oiize gewoonte ni — getuigen dat Gustaaf Cauwenberg een cl vôornaamste acteurs is — en misschien wel « voornaamste — clic Antwerpen ooit heeft voor gebracht. En men begrijpe ons nu niet verkeer Stellig voor hem zijn er in onze stael vooraa staancle tooneelkunstenaars geweest die evenve of hoogst waarschijnlijk meer aangeboren taie hadden, maar niet een heeft ons tôt hiertoe cl onuitwischbare impressie gegeven van voornaar 1 heid — dat vooral — geschooldheid en studie Hij voelt wat hij zegt en gaat heelemaal op zijrf"kunst die hij boven ailes lief heeft. Zijn rc , len onclerzoekt en ontleedt hij, tracht de mins ; karaktertrek van zijn personages te kennen, -wikt en weegt om zich ten slotte geheel in < huicl van zijn uit te beelden helden te steken. J Niets laat hij aan het toeval over, bij hem ; er geen kwestie van een «réussite», als hij voi 1 het voetlicht komt is het werk bestudeerd. af < voltooicl en voelt cle toeschouwer dat de roi alcli en niet anclers moet geinterpreteerd worden. Bij dat*ailes geen overdreven gebaren, ma: reëel, levensecht spel, sober en nobcl, zoodat ( minste roi een relief krijgt die hoog staat a oorspronkelijkheid en kunstzinnigheicl. Verleden Zonclag heeft hij zich wezenlijk ove troffen. Als declamators zullen er enkelen zi. ; in Zuid- of Noord-Nederlancl, die misschien zi; supérieure hoogte bereiken, maar niet overtre { fen. De verzen worden geclragen cloor een schoc geluid; cle woorden krijgen klank eu kleur, ( slotletters komen tôt hun recht, maar worde niet pedanterig uitgegalmd ; de rythme is vî } een .zuiver, zwierige zangerigheid en niet een le [ tergreep gaat verloren daar cle klenitoon op ( juiste plaats gelegd wordt. De keus van het cl clamatorium gaf hem gelegenheid cle klankrij! heid van zijn sonoor orgaan in al zijn deei( en onderdeelen te doen waardeeren : nu eei zacht en teeder als een liefdelied op een vio d'amour of een weezang «en sourdine», dan wë< krachtig en forschig en breed als een . fanfa: of anclers nog als een kabbelend, spelemeiei bergstroomtje waarvan cle watertjes elkander n. jagen over stegnen en keitjes, buitelen en tuim len. Van hem mag gezegd worden wat over clt onlangs overleclen Prof. Verriest werd geschr ven: het woord, de klank liggen geweven in zi; natuur: vandaar die zoo mooie lezing, die nadru die schakeering, in harmonische vloed van we doende rythmen. Meester Karel- Candael, onze verdienstelijl Vlaamsche- toondichter, had zich gelast met ( begeleiding op het klavier. Hij heeft het geclaz met takt en kunde en bescheiclenheid. Zijn con positie op de Sulamithe was werkelijk in harnii nie met cle verhevenheicl van het gedicht. Heer Arthur Maebe trad op als vioolvirtuoo Die eerste prijs van het Kon. Vlaamsch Conse vatorium heeft een succès behaald dat nog z( gauw niet uit zijn geheugen zal verdwijnen. "H* aartsmoeilijke Ronclo Capricioso van Saint Saën het aria van den goddelijken J. S. Bach en ( nerveuze Airs Russes van Wieniawsky, heeft h ten gehoore gebracht met een echte virtuozite en waarachtig sentiment. Wij durven aan onze jeugdigen stadgenoot een zeer schoone toekom voorspellen.v En wij besluiten ons verslâg met clezelfe woorden van onzen medewerker over het feest het Kunçtverboncl: een kunstfeest dat voorzek ; moet teruggezien worden. En wij voegen er bi En wel zoohaast mogelijk! * N. Gust Janssens, uitgever, Kerkstraat, 13,' Antwerpi ELKE WEEK verschijnt bij mij minstens é< 1 vlaamsch boek. Zooeven kwam van de per "HET IJSVROUWTJE „ door Hans Christiaan ANDERSEN bevattende de Kronijk Een Gezel (Uitgave "Onze Leestafel,,) Prijs: fr. 0. Koninklijk Vlaamsch Conservatorium Een talrijk, uitgelezen publiek, had er aan g houden het exaam, voor het uitgangsdiploma vs declamatie en tooneelspeelkunst, bij te wonen. Laat ons maar dadelijk zeggen, dat Mevr. B Dilis - Beersmans en heer Louis Bertrijn, die c leergangen van samenspel op zich namen, en he< Maurits'Sabbe, die de algemeene leiding der kk behield, aile eer halen van het werk door hu vlijtige leeriingen gepresteerd. Op het programma stonden vermeld: het prael tig viercle bedrijf — eerste en tweede afdeelin — van het tooneelspel van Multatuli «Vorstei school», en het verdienstelijk treurspel in één b< drijf van G. E. Lessing «Philotasy», zeer kna vertaalcl cloor heer Lode Monteyne. De voorgestelde leerling, heer Hendrik Ball< geer, teekende flink het karakter van clen ruwe: maar in clen grond goedhartigen werkman eene ijzergieterij, Herman in «Vorstenschool». — H omlijnde_ knap de wilcl woeste woecle door ( smart bij Herman ontketend, om cle schande zij teerbeminde zuster aangedaan. Als gevangene Philotas, wist de concurrer merkwaardig cle afwisselende gevoelens te te( kenen, die den jeugdigen maar onverschrokke jongeling bezielen. De rcpliek w^ercl clegelijk gegeven door heer"! Van Roey, die in 1917 een uitgangsdiploma me cle grootste onclerscheidihg bekwam, en Mej. IV Neumans, Gabr. Van Oirbeeck en Joz. Van de Veken en de heeren Hend. Schmitz, Alf. Van de Begin, Fr. Waeles, A. De Meëster en R. Angenc leeriingen der klas. De jury, oncler het voorzitterschap van heer > J. Cupérus, was samengesteld uit cle heeren C Cauwenberg, van clen Kon. NederU Schouwburg A. Hegenschcidt, letterkunelige te Brussel, Pau Gilson, opziener der muziekscholen van het V Land, Edm. Roeland, tooneelschrijver en Van cl Kerckhove, bestuurcler van den Kon. Vlaamsche Schouwburg te Brussel. Heer Aug. Matthys nar het ambt van Sekretaris waar. Heer Hendrik Ballegeer bekwam het uitgangs diploma met groote onderscheiding. Hij behaald 327 punten op een maximum van 400 punten. Wij wenschen clen jongen en verdienstelijke: laureaat een schitterende artistieke loopbaan. ; J. I). S. " De Doode „ Zondag 28 Juli 1918, om 7 uur T.U. 's avonds in het Zomerlokaal, Koninklijke Harmonie, Me chelscne steenweg, opvoering van «De Doode» (Le Mort), beroemel mimodrama in drie bedrij ven en vier tafereelen, scénario van Cam. Lemon nier en Paul Martinetti, muziek van Léon Dubois oncler de leicling van toondichter Karel Candael met cle medewerking van het gezelschap van dei Kon. Ned. Schouwburg. Rolverdeeling. — Bast, heer Gustaaf Cauwen berg. — Balt, zijn broeder, heer Louis Bertrijn —. Hendrik, hun neef, heer Edw. Gorlé. — D( Maalder, heer B. Ruysbroek. — De Velchvachter heer R. Van de Putte. — De Maaldersknecht, hi W. Cauwenberg. — De Notaris, heer J. Schmitz — De Notarisklerk, heer F. Thees. — Een oude heer, heer R. Angenot. — De grafmaker, heei F. Van Gool. — Een gendarm, heer Jaaks. — Ka rina, dochter van den maalder, Mevr. Hei. Bertrijn - De Dapper. — Madame Tire-Monde, Mev M. Ruysbroeck - Tenvoorden. — Muzikanten er boeren. hoerirm^n pi-» hinilnffco-Qcffi-n | Tooneelmeester: heer Karel Aerts. — Kapse! 1 ; van het huis Conclès - Van. Thillo. Korte inliouel. — Eerste bedrijf : cle misdaa< Balt en Bast zijn twee vrekkige boeren, nog oi n gehuwcl, die samen een vervallen hoeve bew( nen. Balt zal binnen kort trouwen met Karina, e ;n clochter van clen Maalder. Op een avond, tijder je een geweldig onweer, dat zij bij het vuur zitte ,n te peinzen, komt Hein, een hunner verwanten, i ■ dronken toestancl bij hen dankloppen. Hij heel ~ geld bij zich, yeel geld, dat hij hen toont. De aai ï blik van het goucl doet de hebzucht der beic broeders opflikkeren. Balt door Bast aangehits .. wurgt Hein, waarna beiden het lijk in den mes' 7 put begraven. Doch cle «Doode» spookt hen n; r - Het wil hen maar niet gelukken hem diep ge noeg te begraven. Het komt hen voor dat hij g< clurig uit den put komt. "" Tweede bedrijf. — Het slechte geweten. - I Baft heeft den maalder weten te bewegen zijr toestemming te geven tôt zijn huwelijk met K; rina;het meisje houdt ecliter meer van clen maa 1dersknecht, clie zij, achter den rug van Balt, lie: ' koost. Toch zal het huwelijk doorgaan: het koi trakt wordt bij clen notaris geteekend; doch oo n overal spookt de Doode voor cle oogen der beic r" broeders : — zij zien hem in den klerk cl: hen cle pen reikt om te teekenen; hij kruipt a een schim langs de muren; zij vechten er tege n en gansch de plechtigheid staat daardoor ovei hoop. s' Dercle bedrijf. — De boete: Door schrik ove: meesterd vluchtten zij naar hunne woning, slu 111 ten en grendelen cle cleur; doch ook daar rij: cle schim van clen «Doode» op, grijnst hen tege uit. het oude uurwerk; zit tusschen beide als z 1(1 op het bed te vergeefs rust zoeken. Zij worstele :n met elkaar denkend clen doode te beclwingen, -*; doch Bast, in de worsteling, wurgt Balt.De schri maakt hem krankzinnig, en als cle veldwachte e_ komt, clie beide broeders van den moord op Hei e" verdacht, en hen wil aanhouden, vindt hij Ba: -t zitten te midden van het gestolen goucl. Hij w hem aanhouden; Bast wil vluchten, cloch valt i Ie cle handen van den gendarm, die zich weer on t- popt als de ijselijke schim van clen Doode, d hem opeischt als zijne prooi voor aile eeuwif 1: heid. el ■g Inkoop OCCASIE JU\VEKI,K.\ Verkot i Prans VAX KI KCKIIOVK.\ GOUDSMID HORLOGIEMAKER DIAMANTZKTTE ■n 1, A\\EK88K\8STU^AT, 1 Inkoop oan aile Juœcelen, Diamant, enz. aan de hoogste prijz< le Vriend Hein in de buur is . y >r ■n — 't Is toch geen treffelijk gewin, vond Snet is vangers. — Och, Papa, omclat elaar juffrouwen danse ir en er chaVnpagne gedronken wordt... Ie — De Generaal... 's — De Generaal, Papa, is iemand van een ai deren tijd... Ik heb de zaal gezien toen het docl terken van zijn broer, Sofieke, haar eerste kon n munie deecî... Veiwarcken heeft geen kosten g( n spaarcl... vijf - en - twintig duizend frank hee] l- het feest hem gekost... Ik be\vaar de spijskaai van het banket --|n — Vijf - en - twintig duizend frank!... kreunc 'e Snepvangers. II — Maar 't was eeil droom... de voituren roke -n naar de bloemen-.. cle gang en cle zaal was éé t" tapijt en de juffrouwen in lichte toiletjes stroo le den tuiltjes voor de voeten... 't was zoncle voc de rozen... De zaal was vol electrisch licht. Aa c" het banket ontbrak niks... Het orkest speelde e 11 er werd gezongen... Op Champagne kwam het nie aan... en de eerste communicante zat als ee J® prinsesken in 't wit aan clen kop der tafel. Op he ;r einde hebben de juffrouwen hun schoonste clai 'e sen uitgevoerd... cle tango... cle one step... la dai IC1 se d'Hérodiade... — Die Vervarcken heeft het ook ver gebrach 2" zei Craen. — Ik zou dat wel eens wil len gaan zien, b( dacht Snepvangers. — Dat past u niet Papa, op uwen ouderdom. ^ — Maar, Antoine, vermits de zaal zoo schoo c' is... — Ik zeg u dat het u niet past... 't is voor d jonkheid... — Goed, Antoine, zoo erg ben ik er nu niet o le verzot... n Een der volgencle avonden, wanneer Snepvai x~ gers thuis kwam, werd hij opgew*acht cloor M rancla. Sinds het misverstand hadden zij elkande niet meer weergezien. — Snepvangers, zei hij en hield cle trouwe oe l" gen beschaamcl neergeslagen, ik wou u niet las tig vallen, maar... ' — Wat wilt ge? verzocht Snepvangers norscl • ' — Wilt g£ Spitsken terug?... Ge zijt toen zee ■ ■ vriendelijk voor mij geweest-.. —Gegeven blijft gegeven, Miranda, 't was a les goed en we waren goei vrienden... maar ck , woord over mijn schoonzoon... 3 — Laat ons daarover niet meer spreken, Sne^ ■ vang-ers, maar nu heb ik Spitsken niet meer noe n — Niet meer noodig?... • . — Mijn vrouv is terug... haar kozijn heel I ' haar in clen steek gelaten... — En ge hebt haar niet buiten gesmeten? ~ — Och, Snepvangers, ze beefde als een vogelt; :n toen zij in den winkel kwam, zij moest zich aa :n den post van cle deur vasthouden... Zij is zoo mi s. ger en oud geworden. Mirancla, kent ge me nog zei ze. — En?... — Dan heb ik haar op mijn schoot genome en gekust!... Nu heb ik weer aanspraak en kan i 5 Spitsken missen... — — Als ge clen hond gaarne ziet... — Ik houd veel van Spitsken, Snepvangers, -maar hij zal mij . altijd aan dezen triestigen tij herinneren daarom-.. — Ja, Miranda... breng Spitsken maar terug. en veel geluk in uw huishouden... — Dank, Snepvangers... ik heb*nog over ck n woord nagedacht-"-. het was zoo boos niet bc doeld... aile fortuinen worden zoo opgebouwd. I. met arbeid schi-aapt men het niet bijeen... Ar [e toine zal niet slechter zijn clan cle anderen... :r — 't Is een van clen nieuwen tijd, Miranda-ls 't is misschien wel woeker... maar Albertken e n de kinderen zullen er goed bij varen... In de Herfst van het jaar 1916 zat Snepvar i- gers vruchteloos op clen Generaal te wachten. He g sloeg vijf uur. Langzaam toog cle schemering i i- de herberg waar hij verlaten zat. Er haperd iets met zijn vriend. Wanneer het halfzes sloe p was hij zijn ongeduld niet langer meester. Aa cle deur liep hij een man met grijzen profeter -- baard tegen het lijf. In zijn arm elroeg deze ee i. bedelbus ten voorcleele van het werk tôt bestri; r eling der tering. . ij — Mijnheer Snepvangers, vroeg hij en streel e onderzoekend loerend over zijn stalen bril, me n zijn wijsvinger langs zijn gebogen neus. — Wat belieft? vroeg Snepvangers en schoo t achteriiit van de deur. _— Mijnheer Snepvangers, zei cle Oucle en nar n zijn vettigen slappen hoed van het hoofd, onz vriend, cle Generaal, is plots gestorven--. Snepvangers leunde tegen clen toog, ailes draai t de en schemerde voor zijn oogen. Uit het nevelig licht staken cle priemende, bruine oogen van de r man met de bedelbus. u — wie zijt gij ? stamelde Snepvangers. t — Ik ben Peer De Backer. r — Peer De Backer, mompelde hij verdwaasd. ;• —Kom, zei Peer, dat is 's werelds loop... Kor '• mee in open lucht--. '» — Dood, prevelde Snepvangers terwijl hij ach ter Peer de straat opstapte. '• Hij hoorcle de bladeren ritselen, terwijl hij naa e een verre lantaarn in clen wazigen mist tuurde II In den hemel stonden de sterren helder geplan 1 en ver weerklonk wat ijelel geluid. —■_ Ik kom nooit weer in dat café, peinsde Snep vangers, ik zou altijd zijn gelaat zien en denkei e aan cle partijtjes domino. — Hij had . zijn middagslaapje gedaan zooal 1 gewoonlijk... en toen hij wakker werd was hi onpasselijk... Hij kon niet opstaan uit zijn zetel-Clemence, zei hij tôt zijn zuster, laat Peer Di Backer roepen... — Waart gij ook zijn vriend, Mijnheer De Ba cker? vroeg Snepvangers, haast achterclochtig. — Zeg maar Peer... Vriend ?... Ja, vriend ei gebuur... ik heb me altijd met heraldiek bezij gehouden... ik ken de stamboomen van al onz< ' adellijke families-.- van als ze iets geworden ziji ... ik weet hoe ze geparenteerd zijn... en zoo het ik clen Generaal leeren kennen... — Was hij van adel?... [ — Bijlange niet-.- maar hij stelde er'veel be lang in... vooral als zijn respect wat vermin dercl was--- — Hoe?--- [ — Wel ik bewees hem dat een stamvader var een baron als Hollandsch ldeermaker naar Ant-1 werpen gekomen was in de zeventiende eeuw.. dat een ander adellijk heer een affetammeling was | van een kamerknecht... ; — Maar wat kan u dat schelen, Peer?... — Eigenlijk niks... maar dat is nu zoo'n lief-hebberij... ik amuseer mij met blazoenen en wa-pens... met familieoorkonden en geschiedenissen. (Wordt vervolgd.) T /-VTVT7* T» A TTITr T71T H T A XTn Hippodroom J; «POLYDOOR!» Van Zaterdag 27 Juni tôt en met Donderclag e 8 Augustus 1918, «Polydoor!», (De man zonder s verleden), kluchtige operette in drie bedrijven, n door Dr Bruno Decker en Robert Pohl. Muziek n van L. Friedmann. — Pruiken van het huis Con-dès - Van Thillo. — Meubelèn van het huis Marx. !_ Eerste bedrijf: Spiritismus — Hypnotismus. — e Tweede bedrijf : In het Modem- Palace. — Derde bedrijf: Polydoor ontmaskerd. Rolverdeeling: Polydoor Van der Meulen, li-lr keurfabrikant, heer Van thillo. — Agatha, zijne vrouw, Mevr. Haesen. — Elisa, hunne clochter, Mej. H. 't Spyen. — Anna Beckers, nichtje van Agatha, Mej. M. Peenen. — Gaspard van der _ Meulerî, broeder van Polydoor, heer Darden. — e Paulina, zijne vrouw, Mev. De Tiège. — Albert L_ hun zoon, hr Pierry. — Dr Bruno Scheyvaerts, [_ heer F. Conclès. — Priska Nemelotschi, Mej. J. ■_ Janssens. — Leopold Maes, heer Van den Bran-t_ den. — Théo van Glaclspiegel, heer Bison. — k Anastasie. meicl bij Polydoor, Mej. I. Vervoort. — e Arthur, gérant in het Modem Palace, heer Eeck-e houdt. — Baptiste, chef garçon, heer Hautmans. s — Julien,- garçon, heer Ickx.— Toinon, zangeres, n Mej. X. — Lolette, zangeres, Mej. Z. — Balgas-ten en muzikanten. Korte inliouel : Polydoor Vïfti der ]Meulen, li-keurfabrikant, heeft tijdens zijn verblijf te Pa-i- rijs, voor het Congres der likeurstokers, een echt ;t avontuurtje gehael met de clanseres Priska Neme-n lotschi. Deze laatste meldt hem hare aankomst ij te Antwerpen om te trouwen met Leopold Maes, n maar terzelfclertijd verzoekt zij hem om den - avond met haar lustig cloor te brengen. k De vrouw van Polydoor, Agatha, dweept met :r magnetisme en hypnotisme, en houdt zich vooral n bezig met de tafels te doen spreken. Polydoor >t maakt van deze gelegenheid gebruik om zich door il zijn neef Albert — die denkt een volmaakt hyp-n .r.otisçur te zijn — voor de grap te laten magne-tiseeren. Albert beveelt hem — in zijn gewaanclen e slaap — zijn verleden te vergeten zoo hij weder 't- ontwaakt. Polydoor profiteert hiei-van om zich uit cle lit-sen te maken en zich met Priska naar het Modem Palace, een groot danslokaal, te gaan amuseeren. p Daar komt Agatha en gansch cle familie hem opzoeken, maar Polydoor gebaart of hij van niets r weet en geeft zich uit voor clen Markies de Réveil la Vie — cle vertaling van zijn laatste uitvin-;n ding, cle like^ Levenswekker». De verloofde van - zijn docht( or Bruno Scheyvaerts, is overtuigd dat Van der Meulen komedie speelt. Op het oo- t genblik dat de Dokter hem in 't nauw brengt, weet Polydoor — cloor Priska vergezeld — nog-maals te ontsnappen. 's Anderdaags komt van der Meulen terug naar i- huis, maar ditmaal loopt hij in de val hem door Dr Bruno gespannen. Doch Agatha zal niets we-n ten, want Bruno — in ruil van het jawoord van Polycloor om met Elisa te mogen trouwen — zal heni in bijzijn van gansch de familie zijn geheu-i- gen terugschenken. Daar hij het vertrouwen zij-i- ner vrouw heeft teruggewonnen ontvangt hij clen i- deursleutel. t Scala e «DE MARSKRAMER». De nieuwe operette van Franz Lehar «Der Ras-n telbincler» is voorzeker een mooi werk, waardig ,n van den componist der «Lustige Wecluwe», maar 1_ toch bezit zij ook het groote gebrek der andere r soortgelijke stukken: zij mist evenwicht. — Na n het tweede bedrijf schijnen librettist en compo-n nist uitgepraat en het derde bedrijf hangt daar ^ als een lam handje. " Na een flinke inze-t, het vertrek der jonge Sa-vooiaards, dat overloopt van sentiment, en wel l" het beste is van heel het werk, daalt de belang-stelling in II, om in III heelemaal te verdwijnen. Hier worden al cle oude en versleten trucs,-^ ficelles en gemeenplaatsen gebruikt, die niet enkel aan «Mamzell' Nitouche», «Champignol mal-gré lui», «Les 28 Jours cle Clairette» enz. doen clenken, maar eenvouclig — r.onder meer — uit deze Fransche vaudevilles — met of zonder koe-n pletten — werclen overgenomen. Het ailes wekt den indruk of het dercle bedrijf geen deel uit-maakt van het geheel. Wij voegen hier echter onmiddellijk bij dat de-P muziek van Lehar veel goed maakt. Het groot aria van Peperbol, dat als leidmotief heel het !" werk overheerscht, is eenig schoon. Over het al-" gemeen, behalve in III — wijkt cle muziek fel af r van de gewone operettentrant, zij is veel ernsti-ger bewerkt en bijgevolg veel moeilijker... Om maar een -voorbeeld aan te halen, het aria van clen marskramer is zoodanig hoog geschreven dat heer Toontje Janssens, aile zeilen moet bijzetten 1- • om1 zich er door te worstelen. Dit is overigens het r geval met cle meeste andere aria's; het is dus niet overdreven te zeggen, dat het gezelschap der ~ Scala het «niet onder de markt» heeft gehael om het verkregen resultaat te bereiken. In het voorspel zijn het vooral cle kinderrollen clie op het voorplan treden. Het jonge juffertje Van Gool — het lieve Adriaantje uit cle «Lustige Boer» — presteercle treffelijk werk als Suzette. De juffertjes Van Winkel — als Jeannot — en t De Backer — als Bàstien — vielen insgelijks te prijzen. Heeren van clen Koeck, Devos en Mevr. Mertens waren goed in hunne episodische rollen. e Heer Toontje Janssens maakte van clen jood n Peperbol, eene prachtige creatie. Zijne typee-L" ring was zeer gelukkig en zijn spel boven aile ■ kritiek. In de volgehde bedrijven vernoeme'n wij met eer Mevr. Lauzanne, clie zeer natuurlijk cle roi » yan Suzette Varli uitbeeldde. Waarom men haar k echter een dialekt van «over 't woatere» doet spreken blijft ons een raadsel, het stuk speelt irnmers te Parijs, en in het voorspel spreken al - de menschen min of meer zuiver Nederlandsch. d Dit ^patois» heeft hier dus geen reclen van be- ttaan. Een welgemeend kompliment verdient nu Mevr. Lausanne om haar flink volgehouden zang. Hetzelfde geldt voor de heeren Possemiers — t een knappe Jeannot — en Aerts — die vooral in - zijn zang goede yorderingen maakte. Dat heer Eug. De Vos moeilijk de toehoorclers aan het la- - chen kreeg, was echter cle schulcl van wat hij te vertellen had, het was te flauw om naar te luisteren en vooral Veel te lang. In zijne scène n met Suzette deed hij heel grappig. De Perrette van Mevr. Angenot viel ons niet erg mee, dat was ailes tè gemaakt en tè onnatuurlijk in zeg-t gen en gebaren.. Het is echter cle stof niet clie n ontbreekt en mits flinke studie zou hier wel aan e te verhelpen zijn. Immer even gewetensvol speel-clen heer van den Hoeck voor clen Wachtmeester ii en heer De Wachter voor Belhomme. Heer Dries heeft nog heel wat te leeren en Mej. Van Schoor n zou meer klem moeten leggen in haar clebiet; 't is of ze een lesje opzegt. Mej. Galmart en Van cle Walle en heer Asselbergs schaadden niet veel aan het geheel. t Koor en orkest declen hun best om de moeilijk- heden der "partituur te overwinnen. f Er werd veel geapplaudisseerd — soms met, maar ook zonder recle (clie onverstanclige cla-i que toch!) C. W. e Vrijclag 19 dezer, en volgencYe dagen, opvoerin-gen van ^De Marskramer», opérette in één voor-e spel en twee bedrijven. — Muziek van Frans Le-,x i har. — Meubelen van het huis Marx, Kerkstraat. Personen in het voorspel : Bastien Vantard, groote kaasboer, heer Van den Hoeck. — Bas-tien, zijn zoon, jonge juffer De Backer. — Izaac Mozes Peperbol, joodsche marskramer, heer T. i Janssens. — Varli, een boer, heer De Vos. — Marianne, zijne vrouw, Mevr. Mertens. — Suzette, hun clochtertje, jonge juffer Van Gool. — Jeannot, hun pleegzoon, jonge juffer Van Win-i* kel. — Victor, kaasboer, heer De Wachter. — Charles, kaasboer, heer Dries. t Personen in het eerste en tweede bedrijf. — Izaac Mozes Peperbol, heer Toontje Janssens. — Suzette Varli, Mev. Lausanne. — Choline, heer r De Vos. — Perrette, zijne dochter, Mevr. Angenot. Jeannot, hr Possemiers. — Bastien Van-; tard, korporaal, heer Aerts. — De Wachtmees-i 1 ' ^.eer van c^en Hoeck. — Baron Belhomme, heer De Wachter. — Ridder Champvert, hr Dries. , — Bianca, zangeres, Mej. Van Schoor. — Fanny, zangeres, Mej. Galmart. — Jocrisse, Mej. Van de Walle, Een korporaal, heer Asselbergs. — Korte inhoud. — In Savooie: Het jaarlijks ver-t trek der kleine Savooiaards heeft plaats. Kleine Jeannot moet ook vertrekken, getrouw aan eene oude gewoonte worclt hij door zijne pleegouders ; aan hun clochtertje Suzette verloôfd. Deze maakt , vijf frank los van clen rondreizenden marskra-mer Peperbol, om als reisgeld voor Jeannot te dienen. Om de gi^ap doet Peperbol haar een wis-sel teekenen. Vijf tien jaar later. Bij den Joodgieter Choline te Parijs. Jeannot clie Suzette heeft vergeten is verloofd met Perrette, de clochter van Choline. Peperbol brengt Suzette in huis als meicl. Hij zet heel het verlovingsfeest overheincl met té beweren dat Jeannot met Suzette moet trouwen. Deze is echter langs haar kant verloofd met Bas-tien die juist zijn militairen dienst gedaan heeft. In de kazerne. Bastien is wanhopig over het gebeurde. Hij wordt door Jeannot, Peperbol, Suzette en Perrette opgespoord en na eene massa grappige voorvallen komt ailes in orde. Jeannot zal met Perrette trouwen, Bastien met Suzette. Als bruidschat schenkt Peperbol cle wissel van

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.