|3d6 JAARCANO, Mr. 883. [gjiil i| imill ' I II II ■Mil - ■ ' ' ' " " DINSDAC, 19 FEBRUARI 1918. -1'" ■' "" HET VADERLAND Kleinc aankondigiageo : 1 £r. per regel Groote id. bij overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gerefqrmeer-dea kostcloQS. Belgisch dagblad, soorloopig te Parys, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur Het nummer t § centiem (front en Frankryk). 10 centiera (andere landen), Per maand (vooruitbetaajd) : Prapkrjjk 1.25 fi*. Engeland 3 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 8.00 fr. UIT MIJN JEUCD ■" ■ ❖ •J»**'! i In oorlogstijd is het dobtel zoet een ■g.jjjô in 't verleden te slaan. En welke Kjjrijver fceeft aan 't meuwsgierige, pu-Ëiek niet goedsohiks een handje garai kt L eens even ovar 't m uur kan van zijn Irivaat leven te piapen ? Zit een dich-niet op een eitje te broeien en wil I, getrouw blijven aan zijn belofto je-fcnsden dagbladbestuurdeir dan zoakt' lu gezwind een onderwarp in h©t boek zijneP jeug-d, hetwelk steiads een onuit-Kutbare bro<n van aclielmerijen en anec-doto aplevert. Tenminste wanneor in Lestie zioli niet «P bravehenriirikma-.îjertjeê befoepen kan. ï lis gmg pefcjea niet dloor voor een se-pij#, wnd n'ijn wsle-communia-Ifjd en vju iK de fabelen van 1$. Fontaine begin te begrijpen, verklaap ik met mm ■ Qftt âge eât sa-Ub p^tie ! ■ Moedea", vader, mijn oud professera^ «n al de erpstige menschen van mijn ■amgîrig ujt die jaren weten er van te I Jetas»" • Kf0f$er die me alleeu met de eogen lierjspie noemde me : een kapoon. De ■choolmefi^er meende het erger : bij t- in mij den nagel van zijn doods-I |;i s ! Vader zei nieta : die gaf me bij-fcijlen «en oorveeg zonder verdere kom-Kifentqo, en liet me na zoq'n stand je, Kp «in fjonkeren r&mmelHotdeir, bij eien ■nêedroûg brood en een knjikje wate»', Inj ef niet filosofeeren over d§n practi-Koten kanit van een spartaansche opvoe- ■ 'voarcen dag of twee hieip zulkâ we], Maa'... cfrasfeç le naturel il revient au Bffllop ! Jk was nu eenmaal een geboren ■Êitsvopl, vrijpostig al a een rnuscb, Haanlje-vocriiit waar bet gold iemand Heu rwts te hakken of de loef af te ste-Bfi/. In sch gen sch rij ven, teetkenen of Bgmiwerk heh ik nooit den eersten prijs Behaald. Ik heb nooit santjes uit bo-rd-pspier eeknipt noch met een pop ge-weld. Ovar 't alg-emeen spande ik de |l:roon niet ondeij- de soholieren in de ■la?. In latere dagen is daa;r wel een ■eetjo lieternis m gekomen. 't Verstand ■;omt niet voor de jaren zcgt het sçreek-fc»rd immers. ■Ik voelde me geroepen om scheepska-Hiloin te worden, cow-boy in de Far-R'tat, Jockey, foorkramer of een ander BftWtje waarin er kan a bestaat orden-■teden nek te breken. Nadien heb ik ■«oechtfv oveirpeinsd; ik kon de Hchelde ■p® ro&iboo'tje niet overateken of ik i fcs ?eeziek. Van measenvecMen lioud i Bpok niet erg y ce! en naar 't schijnt : fcft leereji ze in de Far-Wçst met dol-■w en lierenaars onder mekaar alg bij fcopden buiton met kermis. Voor jo- ] Beyjiad ik ook a.l beswaarlijk kunnen ■isneri want ik heb ni4P" œns ip rpiijii : ■vfn pp een paard gezeten, een ouden, i Khurftigen knol ijit de koolmijn-en, en -W'- bij me in H zand bij te n. En 1 BuNiqw '> ik had eenige zigeungeiie ; *#!hppeir§ gp,zi©n, en vond h un lex ] ■ffitif- rond wappeyende bivakTuren -pwlijk als een sprookje. Maar wat aan- 1 heeft eaR kel'fllapper nu in da maat- ] •wppij 1 Be lezip^ van Baekeland's i iwnturen ontzwaebteldle in mij de £ ■^stdrift caps een voorngam ban die- ] IWhfieffji^an te wezen. Ik droemde van redfitiehtep en plunderen, moorden t n rooven. Zekeren dag echter zag ik 1 ® keelen. Ik vie} haast van ; 'IJO sfel< wanneer 't bloed uit de voeh-P wonde spoot en 't rozige varkske in ( ia^tep stuip te spartelen lei. Van die i °°r een straatjongen ongepaste senti- 1 ^ntaliteit ben ik verlost; daar heeft de t Pjog voor gezorgd. Denkt nu niet dat s fln dien tijd bevreesd was voor een ( rarn of een bnU; maar tusseben een g We de strot oversnijden en een \ Nnems oploopen ligt er toch nog een r pselijk verscbil. i 'ezelfde drang naar waaghalzerij I ' me zelfs onlangs nog bekropen. \ yZou graag vliegeniar willen worden. t . aas : de noodlottige dwarsboomerij g n vroeger ontmoet ik nogmaals op Un evensweg. 't Geneeskundig onder- t l'M'ft hftrtkloppingen van metalie- \ 5e ,îar(J va»tgeste|d en de dokter raadt p'b* i 9-an, het, cigarettenroeken 'l L o u ' ^ ^ ondertusseben piot blij- r , ■ Hooggt waarsçbijniijk. li t met van den oa op den ezel ta T ^ laat ik n verhalen hoe ik er ci ,j °P elfertianjarigen oude/rdom t (fi ',no°lleven tijdalijk vaarwel te zeg- f JK S 'ee^f handen van da prijs- ci ïl .Thuia was 't | Lt ^r0fJt orkest. Varier sigeg de s inik' TB 166n °P mi.l'n hespen, p «b ik- .. . ^ huilda niet. Scbreien v \r^S be'?6clen mijn waardigheid m iwzgrsd^ me dan de VW' fi foi wjfio " OtJder gewooiite, e | » "jmer y i Ondertuisschen pleet moeder miju i zaakje. Na een nacht van boete en rouw - lieit vadeF me weep op vyije voeten. Ab t overgang tôt een beter leven kreeg ik l nog een sennoontje. Hij doopte en her - doopte me zonder wijwater : i — Spitsboef ! Vlegel ! Deugniet ! ■ Schavuit ! itakker ! ; Heel 't gamma der schaldnaamipje; . siste van tussehen zijn gestrenge lippen. • Ik stond voor hem, nederig en gelatan. — Wat nsoef, er van u geworden ? her-baalde hij telkens en wanhapig streken zijn magere vingers ovar zijn kaien, eer-biedwaarcligen schedel. Ik kon hem toch oîirnogelijk bekennen dat ik tpek had om c^w-lioy O'f foûrkramar ta woirden- — Hebt ge geep. gnesting om sebool te saan, leer eeii etiel, bulderdo hij, booa, driftig, opgeworiden. In zijn binnenste onderatelde hij dat 't al botar aan de galg was. I>ien keer nochtans had hij bij geen cioove aangektept. Ean stie} f .la werke-lijk, em 't even wat, blikelagey of ^chgnwvegfff, a-:l ik maar niet me«r ter sobole besfde te gaaii. Later zau ik me v-^el weten op te werken, mijn gedmomd beroep kie«en en uitoefenen, pedeneerde ik. • Nauwelijks had dien avond de kran-tenjongen «De Nieywe Gazet» besteld of ik stormde naar de brievenbus, open-de het dagblad en begon te zoeken, op de vierde bladzijde. Ik zoehj^ zocht.... lia ! Daar bemerkte ik iets naar mijn tandje. « Gevraagd Ioepjongen in het huis ■ Merek, maga?ijn van poreelein- en » krisfcalweirk, Kathelijneiveist. Wejnig « weirk en goed loon. » Weinig werk «n goed loon. kon ik be-ters wensohen ? Mijn besluit was geno-men en toen vader na den arbeid thuis kwam, gmg ik tôt hem, vrank, openhar-tig en Z3i : — Vader ik ga op stiel. — Op stiel ? — Ja. Ik heb mijn buik vol van 't schaoigaan. — Goed jongen. Als ge denkt dat ge glim genoeg zijt om eerlijk uvv bpood te verdienen, mij wel, Ik verplicht u niet. Meer boslag maakte hij niet van do zaak. Vadei* heeft nooit, geen ingewik-kelde prineiepen aangekleefd. Hjj be-rustt.e zioh op gezonden geest en bittere ondervinding. Een wiskundige logiea en een eehrandere blik op 't ^îitzicht der dingem stonden borg voor 't allooi van zijn dekreten. Misschien meiende hij dat ik enkel uit weerwra^k bandeide, of besehouwde hij mijn besluit aïs een kwajongensgril. Maar/e anderensdaaga, ep een dirafje, stoomde ik naar de Kstbelijneve&t. Ik drâaldô esn vvainig voer ik den drempel van het huis Merok oversehreçd. "T3s baas, een lange, knokiga vent, ontving nie met een koele minzaambeid. Te' middsn het uitgestaJde perceleinwerk, vaaen, potten, plateelen, theer en k»f-fiesepviâzen. heibgenbeeilden pcheen hij me in de seheraarige winkelklaarte, rild en geel als hij was, çtijf van gebaar on vooraie'htig van gang, zelf een etuk breekwaar uit aarde gebakkep. Hy sprak me tee op den zaiveaden tflpn van een kaster en ik &taapde in var-bazen naa.i* bet zwarte ronde kalootje dat zijn beenig boofd bedekte. ' Hij nam me in dienst nogthans en da-deîijk. Btralend van g'enoegen maldde ik thuis het blijde nieuws. Moeder glirn-lacbte; vader haalde de schouders op, onverschillig. Mijn patroon gaf me een schoirt. Ik moest mijn proefstuk leveren. Den eersten dag hep ailes goed V£j.n stapel. Ik moest hout kappan voor me-vronw Mercik en water pompen voor de meid. Den volgenden morgen atopta me-neeir me een pluimen borstel in de pollen en me naar den winkel leidend bavai hij me 't stof van do in de vitrien ten toon gestalde voorwerpan te kui-schen.U Ging goed. Af en toe kwiam de patroon eens loeren. Hij zei me, vertrou-welijk en aanmoedigemd, dat ik al gauw de knepen van 't vak zou beat hebben. 't Noodlot wilde dat er juist.een trarn-îijtuig in botsfng kwam met de honden, kar vari een melkboer, vaor de dieur, Een ralletie; een politieagsnt omringd deop kindermelsjes op boodschap en beenbouwftrsarasten op ronde, maakte 't proees-verbaal van 't ong'eval ap. Ik keek natuurliijk meer naar 't op&tootje dan naar mijn vitrien en paf... daar ke-galde ik een mooien sahotel van 't glazen standeTtje die rinkelend op den g rein d plofta. Vpor ik van 't versehot bekemen was verseheen reeds de baas. — Wat is er gebeurd, ? Iets gebroken? Ik kon mijn raisdrijf ni@t bestep^n. Sn ov§r mijn pbei&n k©p rolds wfer een gamma van d^op«pnen, in den tirant van yadQPS .welsgrekendheld. ! — Ge moiet oppassen jongen I Hij joeg me naar 't magazijn. Daar moest ik etiketten op lampglazen plak-ken. Nog denzelfden avond brak ik den j melkstoop van mevrouw. De meid ech-ter beweerde dat het de kat gedaan had, 5 die op tafel gesprongen was zonder oar-j lof. Tofc dankbetuiging hielp ik haar den . vioar van den gang schrobben. De meid had geen bijzondera sympathie voot j mij, maar dienstbodan zijn,dienstboden en ineeaters zijn mepgters : eenieder ver-- dedigt zijn parti j l De gemeenschap vermenigvuldigt de krach ten. Ik zou echter de week niet eindigen ! zonder paniok in het huas Mierck te ver-j oorzaken. 't Was Zaterdag. Ik moest de vitrien j wasachen. Ik stond op een dobbel-lad-i dertje en 6chuifel.de,, het laatste dana-liedje dat de orgela in de stad draaiden. >, Mijn emmar hing aan een baak paast mij. Een straathond binkt voorbij, riekt ^ don vuilnisbak en beluat op schoffeerc-it j begint met de vooi*peoten te dabben. Ik finit, Voor straathonden heb ik immer , een zwakje gebac]. De fox —- een kteine . witle met afgehouwen e ta art -- kijkt • op. 1k roep nogmaals. Bchuw \erlaat i hij zijn buit, drenteit nader. Tegen den , drempel der deurblijft hij staan, kwis-i pôtend met zijn eindje staart, sniiffelt , ftïi dan, gelijk ai zijn collaga's, heft ean puotje^ op en... Het ovarige ia licht ta . raden. Ik verstand het anders. Wat ! de drempei van het huis Merok voor een . openbaar W. G. nemen ! Ik haak mijn emmer los en flap ! heel den inshoud cp... Meneer Merck, die juiist een lucht-je sciheppen kwam ! 0 ! Hemel Hij droop, de vent van top tôt teen... Hij briesehte, keef, dreigde, deed me van de îaddai* kornen en nog op staanden voet walste hij me' buiten, Ik sobarrelde klikken en klakken bijeen en schoorvoette huiswaarts. Daar var-telde ik mijn wedervaren. Moeder zuoht te, vader bromde : — Ik voorspel u dertien stiel an en veertien ongelukken. Ik zweeg en dacht dait het wellioht toch beter wezen zou, indien ik na de groote vacantie maar weer naar school keerde. Die eerste aanraking met het werke-lijk levan opende mijn geeat en van toen af besefte ik dat er meeir noodig is om 't broodje te verdienen, dan kevers op te laten in de klas of ruitje-tik te doen. Merckem, Febr. 1918. FRSTZ FRANCIEN. *" W..!.» ■ ! 0 f 1 ■ ■»!-»- 11». • m s MMAiMMMlR i CMs iiiiert l uiftkuia ,f. ——™— 'n Een aanhoudingsmanidaat wei«d ?en-dag uitgevaardigd tegen senater Charles Humbert, gewezèn directeur van « he ^ Journaî ». Gister morgen, te zeven uur, werd m Qvergegaan tôt de aanbeuding te Mes-f- nil-Guiilaume, op zeven kflometers van Ie kiâieus af. Te twee uur '§ namiddags was hjj te Pari j a, jn het kabinet van kapitein Bou-î'e eharden. • v Tijdena de debatten in de zaak Bolo, 1> werd M. Humbert herhaalde maîen ,n nogal onzacht aangevat door den re-î- geeringscomniissaris, bij zoover dat de n thana anagehouden senator op een ge-3" geven oogenbliik uitriep : « Waarom 'e laat gij mij dan op vrije voeten ? » > De reigeerimg heeft nu de beschuldi-1- ging voor hare peikening genomen door 3- Lenoir tegen Charles Humbert aange-n voerd : Duitsoh geld te hebben aange-i- nomen en afpersing- te hebben willen bedrijven. i- i- W!E 19 CHARLES HUMBERT ? f De Parijsche correspondent van de ï- « Telegraaf », M. Alexander Cohen, ïm acheitsite eenigen tijd geleden bet portret van Charles Humbert. Wjj Jaten de tpekkan aehtorwege, die ans wat « ge-d riskeerd » voarkemen en laten de rest n vplgen : 't Humbert's naam wordt voor het eerst k rnehtbaar in 1909 of 1903. Hij ia, op dat » tijdstip nrdonnans-officier en vertpou-i- weling van ganeraal André, minister n van Oarlog in het cabinet Cambee, dien d bij, in de haedapigheid van « easserele» n helpt bij de samensftelling der z. g. n. « fiches », da registers « Corinthe » ep i? « Garthage » vermeldend, bot ééne de |. namen der republikeinsche, het andere p die der geiJoovii^kaUîolieike en dus van lt « reactionnarisme » verdachte officie-rêne j ! ' ■■'■—'■■■I « J Over Humbert's ontslag als ordon-lar nansofficier van André, en zijn kort nk- daarop gevolgd heen-gaan uit het leger, len bestaan twee lezingen : zijn eigen, die -h- hem voopstelt als een pidder zonder vrees td, en blaam, een moderne Bayard (plotse-ar- linig) afkeerig van generaal André's se-en cretarisme en die, vrijwlllig zijn car-iid riàre en schitterende toekomst ten offer ior brengt aan beroeps-solidariteit en cama-en raderie; een andere, die hem afschildert er- a l a een door den minister van oorlog ap uit zijn cabinet getrapte Judas, oogen-dienaar, en .tageilijk, ver rade r van zijn en meester en begunstiger. pp- Te Caen zelden en te Vincennes nooit op zijn post, was de ex-kapitein daaren-en tegen al tijd te vinden op dit of dat ici- Parijs redaotie-bureiau. Aan den « Fins- garo » was hij', in 1903 ,een bijna dage-in. lijikseh jiezoakep. ist Bij Pe.lletan in en uicioopend, voap-•kt zag hij dit aan Pelletan vijandige blad en . pûl«r«i4»be gegavens tegen çijn on-Ik voopzichtigen weidaener en vpiend. En 1er ik heb reden om te gejooven dat ik mij ne niet vergis, wanneer ik hem houd voor lit den aanbrenger van ik weat niât meer mt wejk, uit Pelletant cabinet ontvreemd en en van Peljetans verre-gaande adminis-ip- tratiieve slordigheid gatnigend daeu-nient, waapvan de pubiicatie, in den an « Figaro », den minister van rospine ta moresl onmogelijk maakte. de In 1904 zien wij Charles Humbert en als secretaris-generaal van den « Ma-jn tin », blad, dat bij, in 1906, met ruziie xl en met medeneming van een aantal aan it- die krant toebehoorende dooumenten verlaat, om ovep te gaan naar bet «Jour-3p nal », in de hoedanigheid van « voor-|0) naamste medewePker ». 3,p Voor de Parijsche jury bij is in Ik den tusschentijd afgevaardigde, en, ver-3n voigens, senator geworden en bij kan vf- dus, gesmaad in zijn hoedanigheid van it « publiek persoon », zijn smaders ver- volgen voof het hof van gezwopenen, 3n waap de bawijsvoering is toagelaten — voop de Parijsche jury wjnt hij, in 1906, ht bat ppoces, dat hij zijn ex-patroon Bu-nan-Varilla heeft aangedaan. Finanoieel 01 resuJtaat : 50,000 fpank schadewurgoe-dinig, dia de kapit&in-eenator opstrijkt. e. Maar in waerwàl van dez-en mate-^ rieelen triomf, komt hij, moreel, tame-is lijk beduimedd uit het débat te voor-rs schijn, Bij het uitbreken van den oorlog tijgt hij.,, naar de Vereenigde-Staten, waar hij op zijn vensoek met deze opdracht belast door den minister van oorlog, Millerand, alleplei inkoopen doet voor ^ het leger : dekens, hoef-ijzers, horst-mkktjn, enz. S In het vaderland teruggekeerd, blijft hij, in de rue Richelieu, de pen voepen, Jean Veber'a vpedzama pen, m plaats van, aan het front, den krijgsaffcigen degen. De « senator van Verdun » laat Verdun Verdun, en publiceert zijn ar-tikel-reeka ; « Des canons, des munitions ! », campagne die, opgetwijfeid, haap nut heeft gebad, maar waar omirent m»n met zekerh&id zou willen weten dat ?ij geïRBpireerd was doop vader-landsliefde alleen. tt_ Tôt nu toe. was d&n plongeur » van de place au Trône ailes mee-geloo-^ pen. Wel antbpaik aan zijn kroon deze panel : de portefeuille van oorlog. Maar ^ anders... a- Van bordenwassebep kupiteir-t; van ,n kapitein ontvanger; van ontvanger euc-eeasievelijk onder-directeur en « voor-te naamat medeweriker w aan twiee fpaote 4, kranten; député; senator; viee-president der sénatoriale legercommissie; « bras-seur d'affaires »; millioenair... « Quo n non ascendat ! » e- Maar zijn onverzadigbaarheid wordt le zijn ondergang. b- Niet tevreden met zijn poaitie aan het n « Journal », waar hij, ondep de nomi- j nal© directia van den jongen Le-tellier, i- een energie-en-kamktei'loozen viveur, >r zoo goed als de baas ia, wil hij de krant 3- oolk flnaneieeH geheel in zijn ma&ht 3- hebhen. En als hij, op 80 Juli 1915, : n hoort, dat Detellier het hlad gaat ver- i koopen en al in onderhandeling is met Guillaume Deeouohes en Pierre Lenoir, ; dan rent bij — « je courus », verhaajt le hij &alf — in zijn vaderlandslievende i, ontroerîng naar den nog-eigenaar van : ît het « Journal »; waarschuwt hem, dat e de millioenen van Guillaume Desouches 3- en Pierre Lenoir Duitseb geld zijn; : ifc brengt hem, met aeeompagnement van dave rende vulstslagen ep Letellier'a it aehpljfburaau en op s?ijn figen, patrie- ( tt tisebep, beezem aan bet veratand, dat i- hjj, Gbaplee Humbert, deze abeminatie; r de overgang van « toute l'œuvre de sa 1 n vie Jp handen van een koppel verkoeh, » te.landveppadeps niet za] dulden en dat i. bij, em haar te voorkomen, de muren p an sehuttingen van Pari j 9 desnoods zal e valpkklv&n met donderende « J'aeouse !» e Letelller wordt bang en heleoft -dat ] n hij de km»t ni«t aan B'iiou^es m Le= j. noir zal verkwanseien. En een week 1 nfpfT fjPiplVininf HnmhPT'f. rriûf Prm'llanmû on- Desouches een Pierre Lenoir een con- n :ort tract voor de exploitâtie-met-zijn-drieën e. ?er, van het « Journal », dat hij, den vol- n die genden dag — op 29 Juli 1915 — van n ■ees den verrasten Letellier koopt, met, als e tse- eerste storting, de zeven millioen frank se- van zijn associés, de inderdaad, af- b :ar- komstig waren van de Wilhelmstrasse ti :fer en door bemiddeling van den bocho- d na- belveet Scboeller bun weg gevondep d lert hadden naar de rue Richelieu, nr. 100. - log Lang duurt de samenweriking vari het P en- driemanschiap niet. Want zoodra hij c' ;ijn bet « Journal » te pakken heeft, denkt t< Humbert aan niets anders meer dan aan v )oit de expulsie van zijn partners. En in d en- September 1915 we®kt bij, door middel v dat van een dr-eigbrief, Desouches, admi- h Fi- nistrateur der onderaeiming, uit d© ven- d ige- nootechap. b In December d. a- v. dwingt bij zijn z ior- andiepen galdacbietei* en compagnon, ook g Jad %1 weer door een chantage, tôt het ver- k on- laten der combinatie. __ b En Pierre Lenoir, —• die ©en lummel li nij lijkt en eerdep voorkomt als de dupe n oor van Desouches ert Humbert, dan aie een r eer bewust verrader — was n. I,..,, op Jast p nid van Humbert zelf, een paar maal naar d lis- Zwitserland gegaan, om daar te onder- a eu- handelen met Munir pacha, oud-gezant n jen van Turkije te Pari je, aan wien hij, ine voor bet « Journal » en ten fijne van vepslag-lavering in dat blad, de op-ert dracht had gegeven van een reis te la- maken door Duitscbland en Oostenrijk. aie En nu was de duiveilsche streak van i,an Humbert, dat hij, om Lenoir tôt uittre- ben den uit de veqnootschap te dwingen, en d' ur- hem, tagetijkertijd, zijn elf-^honderd or- aandeelen in het « Journal » af te per- [î sen, hem met een twee-voudige denon- J| jn ciatie dreigda; éép aanklaeht wegens er- herhaalde desertie — Lenoir was gemo- d- ;an biliseerd en hij had zich, als zoodanig, ai ■on - nie>t aan 't buiteniand mogen beigeven i en 'n andere wogeng « vergitandbouding - met den vijand » : zijn «pourparlers» i met Munir pacha, die hij pp Humbert's 5 eigen last had aanigelknoopt I ; De rest der geschiedenis is : hoe Humbert, om Lenoir diens mjllioeîien terug > te kunnen betalen — restituée geëisebt - dopr Me Brunet, advocaat en voo^d van l den ondep curateele gtaand^n lummel . — zes of zeven milboenen van Bol» \ pacha leende, van Bolo, die « pas da i chance 1 » de hyper patriotisehe » sena-i; tor van Verdun », zijn geld oolk al weer t van Exceljenz von Jagow had; hoe hij i dezen nieuwen vriend « nooit van té [ vorgn ontmoet » en van witms bestaan - hij zelfs nooit had booren reppen, par« r does aanvaardde aie aandeelhouder in bet « Journal » en hem, vervolgens, om i zioh zelf schoon te praten, zom^eel mo-: gelijk « bezwaarde » in deugdzame • kranten-artikels en «luwgestelde, op pu-bliciteit berekenda brieven; hoe einde-lijik Clemenceau, die sohoon eebip wiî i maken, régnante — de flibustier uit de : rue de Richelieu tegen de Jamp geloo-pen en formeel besohuldigd is van «me» deplichtigheid aan relaties met den vij' and (complicité de commerce avec l'ennemi) », de rest der historié kent mm. 1 VVAAX/ i IL M'UI-.W Wij beginnen vandaag op mm fcwap# de bladzijde een nieniw mengelwerk M loSIiar ran S'-Nale dat onze lezers ongetwijfeld boeiend «r afwisselend zuilen vinden. HET SPORT vv ikuniuubiii IN DEN WINTERVELODROOM Het was Zondag een groote matchen-dag vol van die sportieve indrukken, die lang in de hepinneringen geprent blij-ven-Eene ontzaglijike menigte was opge-komen om de heilden van dezen g'rooten sportdag toe te juichen. De ontmoeiting Darragon-Pelissier was d© voornaamste van de v&reeniging en gaf aanieiding tôt een schoonen strijd. Darragon. — het lot heeft er zoo over beschikt — was bevoordeeligd door de sterkte van zijne gangmakingsploegen, die in de zujksoortige koersen een groo-ten roi spelen. De tweede reeks werd aliechts met 10 eentimeter deor den be-faamden Franssben stayer gewonnen. De toeschouwera teekenden hevig pro-teet aan omdat Darragon lang® de keord voorseboet. Sommigen beweren dat hij Pélissier hinderde, maap de supporters van Darragon,'die op bu «ne beurt luid-keels hunne meening daehiten te moeten laten kennep, aehtten de koera heel en al regelmatig. De kommissarissep, d'ie eene beslissing nemep moeeten in deae moejilijke zaafe, poepden éditer niet en de weeliag wepd daa te meer hevig. Sergent, eene jonge ster van de snel-heidakoersan, Jieaft in lijn match tegen Eljiegaard eene sebittereinde en welver-diende pvapwinning behaald. De oude Contenet ontmoette Lavalade achter motors en kwam als overwinnaar uit den stpijd- Aîavoine, die zichtbaar gebrelk bad aan oefening, geiukte er niet in Ber-thet den armband ta ontnemen. De « Prix de la Passerelle » en de koera van 3,000 meter meit voorgifte, gingen over naar Larrue, die veel preg-teepde.TEKNiSOHE UITSLACEN ! Prix de la Passerelle Bcratch, in 8 reeikeen, twee halve fina-len en finaal. — Afstand : 750 m. (3 ronden). Eerste reeka. — 1. Beyl; 2, Le Bars; 3. Simon.net. Laatste ronde (250 m.) : 17 sec. 4/5. Tweede reeks. — 1. Loraln; 2. Glaiay; 3 Couder. Laatste ronde : 17 seo. 3/5. Derde reeks. — 1. Larrue; 2. Veillet; 3. Ménager. Laatste ronde s 17 gec. 3/3, VÏerde reeks, — 1. Badenas; 2. Van-denhova; 3- Johay. Laatste ronde ; 17 see. Vijfde reeeks. 1. Descbamps; 2. Rohrbach; 3. Charrondière, Laatste ronde : 17 see. 3/a. Zesde reekg. 1. Chardon; 2. Trouvé; 3. Lemay. Laatste ronde : 18 sec. l'5. Zevenda peeks. — i. Siméonie; 2. A. Paillard; 9. Chasset. Laatats ponde : 17 see, 4/|, Aeb-tete reekg. = 1. J. Paillard; g. Mo* rel; 3. Miohot, -^Ç|0 ■ ' Laatste ronde : 19 sec. 2/5. Eerste halve-finaal. — t, Chardon; 8< Lappue; 3. Desohamps; 4. Siméonie. Laatste ronde : 17 sec, 1/5. Ie Tweede halve-finaall. 1. Lorain; 2 Beyl; 3. Badenas; 4. Paillard. Laatste ronde ; 17 seo. 2'5, e" FINAAL. — 1, Larrue; 2. Lorain; 3, n Chardon; 4. Beyl, Laatste ronde : 17 sec. 1/5, LS n Match Ellegaard-Sergent j Ip twee reeksen en zoo noodig hef* ip kansing. -— Afstand 1,000 m. (4 roa« j.e den). 1 Eeœte reefc. — J. gllegaard; 2, Sep-3' gent, op 1 wiel. rj Laatste ronde : 18 site. 1^5. e Tweede reeke. ^ i, Sepgent; 2. Eli&< / gaard, op 1/3 wiel. ' Laatste ponde ? 16 sec. ,d I1ERKANSING. ^ 1. Sergent; 2. EJ1* ij op 0% wiel. ^ Laatste ronde : 16 sac. j. Ullegaard leidt tot aan de bel, Op diï n OogBnblik vertrakt Sergent in een machti^ tempo pn Ellegaard kan hein la piet beletten, na een kraehtigen weder-,e ^tand, als overwinnaar de «jn^m««t ovef1 n te bol len. Match Contenet-lavalade j_ Stayerskoers in twee reefesen van li en 25 kilameter. r_ Eerste reeks. IS kij. (60 ronden). tt- 1. Contenet; 2. Lavalade, op m, ,e Tijd : 12 m. S0 see. 1/S. r Lavalade neemt de leiding bij bel ver. trek; Contenet volgt ep 30 m- Dœh ge-Ej du pende de 9e ronde valt Contenet zijn tegen&trever aan en neemt hem de eerste plaats af (10* ronde). Lavalade is e weldra op 30 m. en na 32 ronden ie , Contenet, die een goede snelheid be-!; reikt, nog op 50 m. van Lavalade, De 10 kilom. in 8 m. 36 sec. i/5. Gedurende de 58° ronde komt Conte* net op de hoogte van zijn tegenatre-vei en gelukt erin hem na een schoonen gtrijd te dubbelen, 3 Tweede reeks. — 25 kilom. (100 rom deen). i> 1. Contenet; 2. Lavalade, op 250 m. Lavalade wordt opnieyw eepsft opge-nomen en verzeikert zich, even als in de !; eerste reeks, een voorsprong van pnge-veer 30 m. Gedurende de 30' ronde komt Conte-i« net opdagen en Lavalade wordt aange-vallen (31* en §2" ronde), doeb weer-•steat en neemt gelfs aijn voorepreng te» t rug, De 10 kil. m 8 m. 48 eee, ifa. De 20 kij. in 17 m. 6 eee. 8'S. Maar Contenet, die met eene freefc regelmatigheid pent, gejukt eHn Lava lade de eerste plaats te ontnemen en . hem gedupende de 8p rende ta dubbe. len. Geene verandepipigen meer tôt aan heC . ainde. Ashtervelgjng8k08i'8 Berthet-Alaveine 1 if) een enkéie t lepthM baalt Aîavoine in na S Hiî. 380 U»,

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.