jde JAARCAMC , Nr 870 —: PINSDAC, "13 AUGUSTUS 1918 HET VADERLAND pleine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id. blj overeenkomst l>ienstaani>iedingen : voor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagblad, voorloopig te Par'js, 3, Place des Deux-Ëcus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur Bet tmmroer ; 5 centlem (Front ên FrankrijkJ; 10 cedtiem (andere landen). Per maand (vooruitbetaald) : Ffankrijb 1.75 fr. Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr.' VLUCHTELINGEN door FRITZ FRANCKEN i Vijf uur. Een lichte mist dampt ove jje tiaburige, velden on omvoolt het lage gebcrmbardeerde provinciestationnet j i waar bedrijvige spoorwegbediendei heen en weer loopen. Verbrijzelde mi teii rammelen in de raamlatten. Eei elektfiek bellétje rinkelt boven he eroote zworte uurwerk. De wind schui felf in het net der telefoondraden. Verre al3 een begeleiding van bastonen, ge fjbnipè, brommeh kanonnen aan het jifomiiie-front. In de wachtzaal en cep het pefron sliii jfierefi militaire verlofgangers : Fret il àehen, Engelsehen, Belgen, Amerikanen Iteliaensche schildwachten bewaken d( itiigangen der spoorhal en de aanpalen rie geederenmagazijnen. Aile uniforrnéf oti aile rassen zijn hier se h 1er veîeefl irfgd, wcmderlijk. Drentelen gihder geef lAimmieten en is dat nu, geen Hindoe dis rijzige, mâgere «soldier» ffiet zijr rooden tuiband om défi gebronsden kop m de hoëkige gestalte in kleurige loth jfcfi gemanteld ? Verderop, neergevlokt rond hun scha l»el gepàk, zittert de vluchtelifigen: grij Sëfirds, Vrouwen, kinderen, gebrekke l'ijken. Ktet is een droevig schouwspel. De emdjes peilen den oostelijken hoe!; nlti deft horizon dit, waar de bliksem; Wil het geschut lichten. Van daar zijr Wgekomen. Daar stond hun hoeve waai Si; gebakerd werden en willen sterver M den. Wat zullen ze er nog van weer-rinden ? Misschien heeft de vijand re6dc 1«n dorp overweldigd ? Ën wat is ei roi; den oogst geworden die ofider dt wtnersche zon te rijpen lag, het vee dal n de stallen loeide ? Gansch hun lever iebben ze geslaafd om een beetje wel-stand te genièten en nu op eftkele oogen rilkken, een vluchtigen omkeer van de legéfkafliift,- gansCh hun -bezit is te îiet. Wat hebben ze al niet geleden, die iude, afgejakkerde stumperds, sind; 1er jââr ? Eetfst Zijn hun zoons vertrek «n, ten odflog. — C'est pôur la France, zeiden zë, en >ij het vertrek der jongelingen blaakten :e zelf nog van enthousiasme en weiger-lin ze aan de mizerie'te dehken welka ien beloerde, allerzijda. Ze bleven ach-ér, met de vt-ouw en de kleintjes en 't *'aren zji die de woorden van troosf onden wafineer het nieuws uitbleef of fger, de dood van een geliefde het huis-;ezin in rouw dompelde. Ze herhaalden • — C'est pour la France ! en als ze dan efnamen dat hun jongen kranig gestor-en was, — face à l'ennemi, — dan \vas ic dood voor hen, eerder een rede van ierheid dan een lamentoiflotief. Welke lun haat opflakkerde en hun liefde ver-TOotte.En na hun bloed gaven ze hun have. ■n zooals ze hun krôost geslachtofferd adden, met dezelfde gelatenheid, den-elfden eenvoud, schonken ze hun goed. r Nogmaals hadden ze herthaald, stille , wellicht, — omdat de zwakken bijwij i len toch opstaan megen tegen het onvei i biddelijke noodldt. — C'est pour la France ! î In hun vochtige, versleten oogen blink f meer teederheid dan weemoed en ool - wel haat, en als hun ohtvleeschde han , den beven wanneer ze de kleintjes sue - sen dan is het niët Zoozeer uit medelij den dan wel uit zekerheid, dat eens dez piepëlingskefis, den dood der andèrei - wreken zulien. Naast hen zitten de vrou\ven : mot , ders en echtgenooten. Zij schreien ii stille. Iîun blikken aaièn de kinderefi Oud of jong, eenzëlfde liefde bfoelt il i hun boezêm. Ër zijn er dié zfiigelings kens aan de vol ffielk geiwollel i borsten tepelen, of ze zoeken in de blin kende kijkërs de? kinderen hét gelieï koosde beeld van hen die niet meer zij] Arme, ongelufckige weduwen, wie za ooit vermoeden uw weedom en u\\ naamloos héroïsme, tenzij dezen wie al gii hun dooden beweenen ? En dë kleintjes ? Kom, zij beseffei den rampspoed niet weike hen treft Zij wëenen aan moeders rok, omdat zi de anderen weenen zien. Maar hun ver ! driet is van korten duur. Zij snaterei en gieoheleri, wispelturig àls een April sche gril en zij weten niet hoe moede hun woorden duéht wannèer zij on brood vragen. Onbezorgdô schepseltjes speelt en zingt. Het leven zal u late /waar genoeg wegen. Gij ook zult lee ren haten en beminnen, vreezen en ver langen. Het gefluit van een aanstormendei trein schudt de Vluchtelingen uit huî gepeinzen wakker. Moeten ze insche pen ? Een bediende roept : — Les vouyageurs pour Rouen Traagzaam vergaderen ze hun gepak Verwarde stemmeh klinken. De treii stopt.De kleintjes worden eerst het kom partiment ingestouwd. Dàam'a sulcke len de vfouwen binnen en de gebrekke ltjkeii. De grijsa&rds bestljgen het laat? de tredén. Zij omhelzen eerst nog me een blik waarin al de oude liefde vûo hun streek heroplaait., het landêchap oiide èikën worden zoo maar niet ont worteld. Ook enkele soldatefi schepefi in. Er waar dezen toevailig bij eeh bendi Viuehtelingetl zitten vernemen zij di stem van eén ouden, grijggebaardei lartdman die aattheît, wijl de trein heen tuft : — J'avais un fils aussi. Il est mort t la guerre. Ën dit op défi toon der grootvader: die aan hun kleinkinderen bij het haard vuur, op een triestieen winteravond ver tellen Zoudefi, eefi sprookje van droomei en dood. Abaneourt 1918. FRITZ FRANCKEN. I Dit RosiaDd le yeraKen « è {Vervolg, d We verbeidden eenigszirté ongeduldig t ïijn wederkomst, toen tegen vijf uur r ïie stationswacht, een lîjvige, jolige ke- c wl als een duivel met een sabel op zij, t hst antwoord van den genralen staf I kwam brengen in een groote envelop. z Dit ongewoon cerenaonieel joeg ons wel t j ®ven schrik aan, maar na lezing van den brief kwamen we tôt het besef, dat 1 de Rooden op al onze vragen ingingen, i de meest mogelijke minz'aamheid. z Den geheelen volgenden dag waren ' we in d© weer, om het programma af te t i werken, dat we er hadden door weten te t «rijgen. Telegrammen werden verzofi- den en mandaten der parlementairen g opgesteld in verschillende talen : in tt 1 Eng'elsch, Duitsch, Findsch en Fransch. 1< En aangezien we ons haasten wilden om c profiteeren van de goede sezindheid t Rooden, vroegen we hun daarom a |Jet. vertrek onzer parlementairen voor 2 dienzelfden avond toe te staan.Ze eeiden c )a en stelden een extratrein ter onzer I D^cliiikking. Op het laatste oogenblik e j^zen echter moeilijkheden : het heet- « dat de sector-chef getelefoneerd had, 1' u rri«n ter plaatse paard noch slede ®°u kunnen vinden. Wij verloren den e niet en besloten zelf onzen parle- t '^■itairen van hun vervoermiddelen te z °orzien. Vlug brenden wij door het 1 ?rP en na een santal vergeefsche po- u s'ngen vonden we ten slotte bij den ge- t , çrflen staf zelf een mager paardebeest, c | " e«n eenigszins ontwrichte elede, die 1 I e liçten laden in den goederenwagen f I ,^f'r parlementairen. En daar toog de î r m, — omstuwd door onze hoera's I, c r op uit, door een regenachtùgeni vond op een der eerste dooidagen. Het was afgesproken, dat we den 2n pril, twee der bnzen zotiden afzenden ie van uit de Roode linies vertrekkend, alverw^ege het Witte front, onze parle-îentairen zouden ontmoeten, die van en anderen kant kwamen. Maar den n April verzette de generale staf van Liuvola, zonder opgaaf van redenen, ich tegen het vertrek onzer parlemen-liren en geen onzer argumenten kon en van hun besluit afbrengen. Wij adden ons te buigen voor d© onwrik-are formule van eene militaire nood-aak. Men was sl'aags aan het front. Dat er gevechten plaats hadden, dat evestigde den volgenden dag te too-eel aan het station maar al te Wêl. i Morgens reeds vertrokken versterkin-en naar het front, mannen van aile ;eftijden, jonge en oude, van een zeer arakteristiek, Mongoolsch type, en die e Finsche muta droegen, met op den ol de roode ponpon, Wat het Aziatisch ir Van hun silhouet nog verscherpte. e trokken niet zonder discipline langg en chef van den generalen staf. Voor et vertrek hield een van de kameraden en toespraak en onder de tonen van de Marseillaise » reisden de ornversehrok-en kerels naar het gevechtafront af. Dien avond kwam de chef van den eneralen staf ons een brief brengen. tij was door onze parlementairen, die icli, voorzien van de vlaggen, van dit et Witte front naar voren hadden be-even, ter hand gesteld aan een lid van e Roode Wacht, die hen tegemoet was egaan. De brief meldde de vriende-jke ontvangst bij de Witten, de sym-athieke voorkomend-heid van generaaî lannerheim in verband met onzen oortocht en drong er op aan, dat wij van de gelegenheid — de laatste, die zich in langen tijd zou voordoen — zqu-den gebruiik maken om de linies over te trekken. Het schrijvert ging vergezeld van een overeenkomst, door onze parlementairen met den aanvoerder van het Witte front van Savolaa aangegâan, welke overeenkomst gesteld was in verschillende talen en zoo helder als de dag, de omstandigheden en de wijze van reizen kenschetste, die den doortocht kenmer-ken zouden. De diplomatieke trein zou, voorafgegaan ddor vlaggen, zich .Woens-dag 3 April, op Zijn laatst Donderdag 4, op een aangegeven plek aan de lijii Sint-Michel moeten « pl*esenteeren » titsschen de twee fronten. De doortocht der perêonefi en de uitlading der baga-gestu'kken zou van 10 uur 's morgens af bewerkstelligd worden. Zoo hadden we dan eindelijk — ten kdste van hoeveel moeite ! — de moge-lijkbeid in 't zicht, van Zweden door Wit-ën-Rood Finland heen, te bereiketi. We hadden slechts te profiteeren Van die mogelijkheid, en de heele volgende dag was nadwelijks lang genoeg voor onze toebereidaelen. Op grond vafi het voofWendsel van ëert Valsche Uitlegglng van de overeenkomst ,verzette de roode generale staf zich evenwel tegen den doortocht- op Woenâdag, en gaf pas zijn toestemming voor den Donderdag ! Dien Donderdag 4 April van half vijf 'a morgens af, was iedereen in de weer. De extra-trein reed voor iangs het eerste perron van het station van Kuvala, in die vochtige och-tendsfeer, die schuchterlijk. maar o zoo vroolijk en vriendelijk zich allenga vol zon zette. De Roode autoriteiten en heel de dorpsbevolking, kwamen ons bij het vertrek begroeten, en toen de trein zich in beweging zette, sloeg de chef van den generalen staf de hakken tegen elk-ander, en nafn met aober, maar su-bliem gebaar ter onzer eere, zijn breed-geranden vilthoed af. ,, De trein spoedde voort in de riGhtinap-8int.-Michel, en stopte aan het station Hiroselsalmi, bij een legerkamp, waar de troepen bezig waren in een park van keukenwagena hun maaltijd te berei-den. Het was iets o^er negenen. Men had mij aangewezen, om met een mij-ner vrienden, den diplomatieken trein vooruit te gaan, en tusschen de Witte en Roode linies, onze parlementairen te ontmoeten, die van'de Witte zijde kwamen. , , We maakten ons gereed om op weg te -gaan, toen twee zaakgelastigden in onzeh wagon vérschenen, en den Rel-gischen gezant te spreken vroegen. De heer Destrée ontving hen. Het gesprek werd spoedig tamelijk levendig en wij hoorden hoe de stem van den heer Destrée met verontwaardigden nadruk, de eentonige redeneering onzer beide Fin-nen overstemde. , Weldra vernamen we, dat de heeren, op grond van beweerde telegrafische be-velen uit Helsingfors, van zins waren ons onmiddellijk naar Petrograd terug te doen verkassen. Verontwaardigd protesteerde de heer Destrée tegen die nieuwe schending van beloften, en eischte, dat men hem ten-minste zou toestaan zelf met Helsingfors te telefoneeren, teneinde de juiste inlichtinspn te verkrijgen aangaande dit vreemdsoortige en ongemotiveerde besluit. Terwijl dit telefonisch gesprek plaats vond, konden mijn vriend en ik onze parlementairen aan de Witte zijde gaan meedeelen, wat er voorviel, en hun ver-zoeken, van den generaaî, die de Witte macht aanvoerde, een verlenging van den wapenstilstand te verkrijgen. De locomotief, waaraan men ten behoeve van ons, één wagon gekoppeld had, reed slechts tien minuten verder, en stopte een weinig voor het station Voikoski; we stapten uit, op den spoorlijn en ont-rolden onze vlaggen. We stonden te midden van een mooi winterboschlandschap, met groote sneeuwlagen die het struikgewas dek-ten. Geen enkel geweerschot werd ge-hoord, en al wat men aan militaire macht zag, was, hier en daar, een schildwacht, die in het bosch zat, voor sen vuurtje. Na een paar schreden over den spoorweg, zagen we plotseling twee vlaggen verschijnen, gelijk aan de onze; het waren onze parlementairen, die naar ona toekwamen. Weldra hadden we elkaar bereikt, en wij legden hun ait, wat er gebèurde. Het gesprek werd in 't Russisch gevoerd, onder bewaking van een Rooden afgevaardigde. Onze vrienden, die teleurgesteld waren door het nieuws, dat we meebrachten, ver-klaarden, met nadruk, dat de Witten geenszins eene verlenging van den wapenstilstand konden toestaan, welke een bepaald aantal uren overschreed. {Wordt voQTtgezet). HET SPORT "1 111 « WIELRIJDEN IN HET PRINSENPARK "La Mie mi'mf (Tweede jaar) Een zeer praohtig weder en vele toe-schouwers, zondag, tijdens het afloo-pen van het flink programma waarvan « La Nouvelle Américaine » de « elou » was. Deze handicap op ainefikaâflSChe Wijze werd geWonnen door Beyl-Larrue met slechts 1 punt minder dan Perchi-tot-Vanderstuyft (vervangers der ploeg Thys-Juseret, niet aanwezig). • Vele renners warsn slachtoffers van bandongeval, vooral Rousseau, Deruy-ter en L. Didier. Morel won den « Prix des Peupliers » alsook de tandemkoers waarin hij ploeg vormde met onzen landgenoot Charlier. Technische uïtsiagen Prix des Peupliers, scratch, 1333 m. (2 r.) in 6 reeksen en 1 finaal 1" reeks : 1. Siineonie ; 2. G. Grosli-mond ; 3. Loisel ; 4. Evrard. Tijd : 1 m. 50 4. 4^5 — 200 m. 14 s. 2° reeks : 1. Thuau ; 2. Le Bars ; 3. Veillet ; 4. Maurice. Tijd : 2 m. 2 s. — Laatste 200 m. : 13 s. 1/5. 38 reeks : 1. Paillard ; 2. Ghocque ; 3. Eschenbrenner ; 4. Bernhard. Tijd : 2 m. 25 s. 3/5 — Laatste 200 m. 13 a. 4* reefes : Ldtriche ; 2. Jean-Pierre ; 3. Prost ; 4. De point. Tijd : 2 m. 25 s. 3'5 — Laatste 2W m. : 13 s. 5e reeks : 1. Morel ; 2. Pollëdri (junior ; 3. Charrondière ; 4. G. Mathieu. Tijd : 2 m. 33 s. 1/5 — Laatste 200 m. : 13 s. 3 5. 6e reeks : i. Lemay ; 2. Charlief ; 3. A. Groslimottd ; 4. Cousseau. Tijd : 2. m. 1 s. l'5 — Laatste 200 m.; 14 - s. Finaal : 1. Morel ; 2. Thuau ; 3. La-triche ; 4. Siméonie 6. Lemay ; 6. Paillard.Tijd : 2 m. 15 s. — Laatste 200 in. : 13 s. Àfvallïngskoers voor tftndêrft9 1. Morel-Charlier ; 2. Siméonie-Veuil-let ; 3. Chocque-Ëvrard ; 4. Begnez-Bernhard ; 5. Jean-Pierre-Lemay (band-breuk), efiz. De 10 ronden in 7 m. 58 s. Laatste 200 m. : 12 s. 3/8. Course Populaire Premiekoers op 10 kil. (15 ronden). De eerste moet, na een premie gewon-nen te hebben ophouden De premies werden gewonnen door Masson, Pollëdri (junior), Perrin, G. Groslimond, Loisel, Evrard,Carapezzi, Veillet, Begnez, G. Mathieu, Maragon, Eschenbrenner, A. Groslimond, Mi-chot.Eindpremie : 1. Veron ; 2. Pain ; 3. Depoint ; Tijd : 15 m. 34 s. — Laatste 200 m. : 16 s. 1 5. La Nouvelle Américaine Handicap per ploegen van 2 renners die elkaar aflossen in 3 reeksen van 12 k. Ie reeks : 1. Egg-Maniez ; 2. Perchî-cot-L. Vanderstuyft, op 2 lengten ; 3. Larrue-Beyl, op 1/2 lefigte ; 4. Vanden-hove-H. Martin, op 1 lengte ; 5. Rous-seau-Golombatto, op 1/2 lengte ; 6. Ca-zalis-Noël, enz. Tijd : 15 m. 42 s. 2/5. La atste 200 m. : 12 s. l'5. Aanstonds na het vertrek heeît Didier bandongeval ; zijn maat, Deruyter, ondergaat hetzelfde lot aan de 6' ronde. Aan de 7' ronde is het hoofdpeloton samengesteld uit Vandenhove, Trouvé, Chardon, Ca,zalis, Beyl en Rousseau ; het tweede uit Alavoine, Godivier, Vanderstuyft, Egg, Deruyter en Perchicot. De ketting van het rijwiel van Godivier springt ; dan heeft zijn maat Du-puy bandbreuk. Zij verliezen 1 ronde. Didier-Deruyter zijn op 2 ronden. Vanaf de 10e ronde haalt het tweede peloton in. Egg wint den sprint doch had slechts tijdens de voorlaatste ronde zijn maat afgelost, hetgeen niet toege-laten is tijdens de twee laatste ronden. De Zwitser verklaarde zich te hebben vertrouwd op de inlichtingen welke men hem verschaft had. De kommis-sarissen hebben aldus 1 punt geteld aan de twee eersten, 2 punten aan den der-de, 3 punten aan den vierde, enz. 2° reeks : i. Perchicot-Vanderstuyft ; 2. Ellegaard-Alavoine, op banddikte ; 3. Egg-Maniez, op 1/4 wiel ; 4. Godivier-Dupuy, op 1/2 lengte ; 5. Trouvé-Des-ûhamps ; 6. Larrue-Beyl, enz. Tijd ; 10 m. 25 s. 4/5 .— Laatste 200 m, 12 g. 3/6. Aan de 8° ronde zijn twee ploegen ge-Vormd.De eerste bestaât uit Noël, Vandenhove, Trouvé, Lorain, Chardon, Beyl ; de tweede uit Ëlkgaard, Dupuy, Deruyter, Ëgg, Perchicot en Colombatto. ieen het eerste peloton im Aan de 14" ronde haalt Godivier al- Oeefl Vërandering meer en de sprint gaat fiu> den doorslag- geven. Ellegaard, gt.ed vertrokken, gaat winnen, doch de eerste plaats wordt hem betwist aan de lijn door Perchicot en ontnomen. 3e reeks : 1. Troùvé-Deschamps, 2. Vandenhove-H. Martin, op 2 lengten • 3. Larrue-Beyl j op 1/2 lengte ; 4. Cazalis-Noël, 5. Loraifi-Chardofi, 0. Dupny-Go-divier, enz. Tijd : 10 m. 27 s. L. 200 m. 12 s. 4/6. NU zijn het eerst de tdimitmen» die esfi voorsprong nernen op de «vedettefl». Verbraeken is vertrokken zonder maat. Aan de 8e ronde is het tweede peloton door Deruyter geleid, gevolgd door Godivier, Alavoine, Ëgg, Didier en L. Van-dc-Tstuyft; deze heeft bandongeval aan de lie ronde en verliest 1/2 ronde. Aan de 13e ronde heeft Didier ook bandbreuk efi V&rlieët 1 ronde. Het, uveodo peloton is nu vooruit. Egg is ook slachtoifer van bandongeval. Hij Vefliest 1 ronde. De sprint Wordt nu geleVerd en de al-gemeene klasseering wordt lang betwist.Wij laten den uitslag volgen : 1. Beyl-Larrue (Fr.) hadden in elke feekâ 275 m. voorgift : il punten; 2. Perehicot-L. Vanderstuyft (Fr.-Belg) 160 m. : 12 p.; 3. Deschamps-Trouvé (Fr.) 375 m. : 12 p. ; 4. Egg-Maniez (Zw.-Fr; 80 m. : 13 p. ; 5. H. Martin-Vanden-hove (Fr) 325 m. : 15 p. ; 6. Cazalis-Noël (Zw.-Fr) 430 m. : 17 p. ; 7. Elle-gaarcrAlavoine (Deen-Pr) 120 m. : 17 p.; 8. Dupuy-Godivier (Fr.^ scratch : 19 p. ; 9. Lorain-Chardon (Fr.) 460 m. : 19 p. ; 10. Rousseau-Colombatto (Fr.-It.) 225 m. : 24 p. ; U. Deruyter-Didier (Belg-Fr.) 40 m. : 30 p. ; 12. Chabolle-Ver- braeken (Belgen) 500 m. : 24 p. — DE MEETING VAN DONDERDAG Le grand Prix de l'Assomption Donderdag, 15 Oogst, zullen in het Prinsenpark, de volgende koersen gere-den worden, in afwachting van de aan-komst der baanrenners welke Trouville-Parijs zullen afgelegd hebben. — Le Grand Prix de l'Assomption — Internationale stnelheidskoers. De bij -zonderste sprinters zooals Dupuy, Ellegaard, Meurger, Perchicot, enz. De Groote Priis is verdeeld in 6 reeksen, 3 her-kansingen, 3 halve-finalen en 1 finaal. Dan zullen laatstgenoemde renners trachten het rekord der 100 m. met stil-staand vertrek neder te halen. Ook de «Coupe d'Eté» ifl 2 reeksen van 10 en 15 kil. achter tandems zal door Ali Nefatti, Léon Didier en Alavoine betwist worden. DE GROOTE BAANKOERSËN Trouville-Parijs (218 kil.) De vermaarde baankoers zal op Donderdag, 15 Oogst gereden worden. De aankomst zal, gelijk wij hooger melden in het Prinsenpark geschieden. Een bijzonder feit is te melden. De prefekt van politie heeft, voor de eerste maal tijdens den oorlog, toegelaten dat de renners het département van de Seine in koers zullen mogen door ri j den en dus niet zullen geleid worden lijk te voren.Ziehier de lijst der ingeschrevenen : 1. Armand Lemee (Parijs). 2. Honoré Barthélémy (Parijâ). 3. Francis Pelissier (Parijs). 4. Robert Alech (Parijs). 5. Alexis Michiels (België). 6. Jules Le Breton (Parijs). 7. Gaston Tholas (Trie-Chateau). 8. René Chassot (Enghi&n-les-Bains). 9. Hendrik Lobeau (België). 10. Jozef Villermet (Beaugency). 11. Louis Poisson (Louville-la-Che-nard).12. André Huret (Parijs). 13. René Jaquet (Billancourt). 14. Lucien Fort (Argenteuil). 15. Jules Gotra (Cette'). 16. André Dehen (Parijs). 17. Roger Gollineau (Poitiers). 18. Oscar Egg (Zwitserland). 19. Karel Mabon (Parijs). 20. Aimé Hinderschid (Vecqueville). 21. Victor Vogler (Woerth). 22. Karel Mantelet (Dammartin-en-Goëlle).23. Georges Seres (Paifijs). 24. André Noël, (Parijs). 25. Paul Duboc (Rouen). 26. René Vandenhovô (P^rfljé), 27. Lucien Cazalis (Zwitserland, 28. Jules Masselis (België^. 29. Alfred Steux (België). 30. Albert Dejonghe (België). 31. Ëngène Degrendele (België). 32. Robert A s se (Vannes). 33. Albert Matter (Zwitsérland). j|| 34. Karel Juseret (België). 35. Robert Martens (Chantilly). 36. Ëmiel Ledran (Cïiehy). 37. Robert Gerbaud (Parijs). 38. Lucien Patthey (Zwits&fland). 39. Jan Thubaut- (Clichy). 40. Jules Vanhevel (België). 41. Paul Mazan (Pless$). 42. Alexander Lignonnière (CoUlôn-ges).49. Arsène Pain (St.-Servant). •U. Remy Muller (Parijs), 45. Eugène Collin (Ronnemay). 46. Lepold Laporte (Tulle). INTERIM II. I] ' — »W»- i i ».<■ i *** UIT EÉN soldatêndacboêk œ walnnmi | Ze kwamen ons vafidaag vrâgôn of We wilden loopgraVén maken. We liggen in het hoepitaal en ze vragen ons dat. — 't Is pront l Natuurlîjk ze doen beroep op onzefi goeden wil en ze verplichteft ofis iiiet. Maar die loopgraven moeten worden gegraven voor het geval van eene be-schieting door vijandelijke vliegkligen. Het gedacht is niet slecht om onnut-tige verliezen te vermijden en ik keui' 'i| het zelfs goed. Dat hét ons gevraagd wordt^ d'il© maanden of jaren op het front praktijk hebben van zulkdanige werken en er natuurlijk een handje moeten van weg hebben om dit goed en vlug te doen, dit gedacht is nog niet af te keuren. Ze berioepen ons nog omdat îiefi personeel van het hoapitaal èijl\ Werk en bezigheid elders vind't en te Zoeken heeft, en omdat er velen tusachen de ge-kwetsten zijn die, bijna genezen, zich al ruimschoots van armen of l>eenen ikunnen bedienen om dit karweitje Uit te || voeren. Nog niet slecht : heel Wel zelfs ! Maar een soldaat die gedurende 'nen zekeren tijd in de loopgraven het scihoonste zijner jeugd heeft doorge-bracht, het zuiverste van zijn bloed er heeft vergoten en nu in het gasthuis is om zij ne opgeloopen wonden te gene-zen, en binst zijn herstel wat uit te rus-ten, oordeelt er zoo niet over. — Dat het de mannen doen die hier in Frankrijk den oorlog doorbrengen, dan zullen ze ook leeren wat « vader-landzakjes » vullen is, tegen dat ze naar het front zouden kunnen gezonden Worden, dit is zijn antwoord. Inderdaad, hij heeft aan die soort van onderneming al te lang gewrocht om er nu nogtnaals vrijwillig de hand aan uit te steken. Maar, zet hij op het front er nog wat goede luim bij, dan is het omdat het niet voor anderen is ge-daan, en hij eens van zijn werk zal moeten gebruik maken om zijn eigen leven te redden. Dit moedigt hem aan en hij zegt al voortdoende : « Het is voor ona eigen vel ». Het geval ia nu evenwel verschillencî en de soldaat peinât : « Ik ga mij hier | ;j:| niet doodwroeten aan de loopgraven die voor anderen bestemd zijn ; ik heb er ;|| al genoeg gemaakt. Dit kan hij niet over zijn -hart krij- ;J gen en het is te sterk voor hem. Hij weet welke gevaren hij hier kan loopen vanwege de vijandelijke vlie-gers ; ze zijn maar gering en juist daarom laat hij de zorg van het maken der schuilplaatsen voor anderen aan hen-zelf over. Kwaadwilligheid is het van zijnent-wege wel niet. |H Hij weet ook, als er nie^ meer is te vreezen dan hier, het meerendeel der jongens die van het front komen voor die kleinigheid niet naar eene schui!- A plaats op zoek gaan, maar gerust in hun bed blijven liggen : ze zijn van zoo ( «j een iklein gerucht niet verveerd, en ze ' |j hebben al meer gehoord en gezien. Jm D. . »1 ( | ; ; LEEST — î— OP DE TWEEDE BLADZIJDE DE LAATSTE BERICHTEM - VAN DEN NACHT —

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.