STICHTER3 : J. Baeckeiandt en fi. Tempere Belgisch dagbiad versçhijjaaiide op al de dagen der week 0pslel î",™ Mortet/cr" i ■ — H ' . • - i.' KJ • , R> SÈMrîSi"S,Si< jp»e>8» s»a«i~s«3 iâsSgîi« <«"» SPvs.ssSErijîs tv^SS Sagobuid'llioffliuid \*kT X V v. .-.K$ Xr • Oj5Ô Vu- . O.iïQ p «îÈwrîjve i « Oas Vadic-s-Jasui a» fît r**« «Se Vîe, Oaïmi* 5 ï AA, ! Hccht door, vrij en vranfc j | voor Qod çn volk €0 latsd ww j KSBAâTtetrUKKXM, MISUW6 TS JS8HOEN «UK NIORTkT 47 VM RUK ÔJ j ABONNEaraiffPRimiV VOGI4 gOUBA "WCC^S* î*y 0>35 ^ E»ïi:£R AKONF^eMSKTSM t)iSN4 > F>0 ^ ° N^MfcHïf.O AANCSVft 0 par niaassa *»«w a» HiTZiCLr»iAou« otxu DS VLAAMSUIIE LETTEREN OP DE VUURLINIE II Wat v, ij hier uoersclirijven is enkel eeô safflontcharrcn v;<n lo^se gedach-tcn. 't Is voor ous radi aal ondoen-baar een breed pçheèl, stevig op te stellen, g»-zieri.de omslaudigheden. Daarom toch zeilen we niet rond de zaak, m air dringo.n lis ver do kit in de zicl om tr een g! an s van te gesfen Vollediger zal zçtft een gtudie opstaan een&datin een rustigsamen-1' z n van dcze vele verstrjoide stuk-ken, het konkreet karakler van doz : fiont ooHogslelterkunde zal totéiand t omen. Want fnier mc-er dan eldfrs moeten de vers!rooide bloc m< n bij-eengebunde!d opdat raen h;>t bl >eratée' beoordeelen en beworideren t n h ne. Wij'ge-en bierondor een vlùchii-gen kijli in 't va!e leven van een aol-daat- schrijver. Zijn>leven. buiten zijn zMsnren, is doo'd-ietterlijk dit va ri een simpelen soldaat, verheven in ziju verdoken dienst doen, maar vol doorngewas van ïijdeniSsen. Onnoo-dlg, want. onmogelijk is 't voor lien die in die starrigs omsta dioheden nie Istaan dit, te begrijpen ; dit is een bi111 r on ' n ucb terend eheitn vonrbe-bouden aan dezëndie dit h ven door-iêven"; een leven dat el •' op zich zell een lijvh'ft roman is waarvan de go-ffliif dénis koud-in de zielen ïlauw.t* Daarom kan slechts de lijn sfgefee-kend worden waarop dit lijderièleven verlooptdan wel al de tafereelen die op iederen s'ond op die lijn gebeu-ren.D oorlogsomstsndigheden zijn ten zeer*te vijandig aan alla kunstFeven en zielsontlasling voor knnstenaars in !t alg« meen. lînn ziel in cieze tij-den is ;iIs een vogel die wil uilvliegen bij wildvvaaieno slormweer, en r iet-t.egpnsiaande ailes, opvlerkt om boo-ger zijn lied uit îezirigen. D3 knnste-nasi'fziel kan niet scbnilen "oor dit oorlogsonwe^r, ze mof-t onbesebut nilvlirge in den storm om zieb te ontlasten van haar lied ofidr ao!, ter-wij! zjj z'ch verv.-eert tegrn ds aanval lende vijandelij bedon. lïet loom loopgracbUeven versuD en verlamt, zooda'i r dat men zieb nog goed gevoelt van bet ligïen en s!apen. dom den- end op ailes en op niets in 'i bi'zonder. Zoo zitde dieh-1er daar, of staat op de wacbt, buiten. Zijn siel noebtans is wakkfr. î'rr.mer M-akker ; in hem neuriet'ze aanbon-dend s'nkken en brokken over iot.-? onl)epaalds, overie's dat bij ziet en dat bem treft. En bezio.lt bet goziene hem dan grijpt bij een blank blaadje ol een notaboekje en krabbelt gebukt over 't papier bet i: g^seven gedacht neor onder het koudkoperen, maan-licht ofzit linnen in den abri bis het zotspelend kaarsken terwijl de maat-jes gedraaid in hun deke met droo-men spelerneien. Van zulko oogen-lilikken maskt bij een vrij druk ge-bra:k orndat daarin de stilte rond hem staat als een minnelij'*e be-schermstor die hem overmanteld af sl-oitvan bet leven rondora hem. Nu zit bij geheel opgoslorpt in het v»-er-ken van zijn ziel. en hoort noch de nars vlacht der kissende kogels noch de rondreizeïide rattenkittelkrabbend op do planken of walsend rond zijn voeten. In do rustdagen verblijft hij in pchuur of barak te midden de uitbun-dig-jolige jongons. IJij ligt op bel s'roo te midden lien en bespiedt hun boellje en leventje na, zonder dat de-ze crar ?waan in zie-1. Hij ziet niet. al-laen het oppervlakkige, maar de zich nitieve de ziel van de soidaten-Joe-ning... Hier zilten er vier op hnn kîeerma-kers tekaarten, de ééne met i eenge-trokken voorhoofd, nadenkend, bere-kenend, een derde kluchtig spuitend In den loi van een goedgelroffenspel. Een groepje rond hen beloert do spe- iors, hen aanporrend. toefluisterend. Ginder in eon hoek is 't boertige ker-mis; ééne trekt de harmonica, een 1 andere pufr op eon armpiepend fluit-je, a idere shan op lepel en vork of : troinmelen op een ouden, gektieus-den ketel Hier slapen er, ginder pra-t n er alç miuisters in geheime zit-ting Hier zing'en er hun goedkoope marktdeunljes » Tout le long, le long du Missouri » of sentimenteeler : « C'était une hirond-dledu faubourg » ofiets breed- tfeat'aajs : « Si j'ai Ion cœur « Ii ne me faut pas d'autre bonheur » Inde schuur of barak wemelt en wervelt er een leventje, is 't een in en uitloope i en fikfakken, een lutteeren, een nekkig ruziemalsen met schelle stèmmen als kermistrom 3etUn, een gerommei en gerofl-l, een wanlui-dend rumoer a!s in een drukbezoch-to dorpshfrbcrg. Wordt de schrijver dan gepraâmd in dé ziel, dae vait bat hem zwaar-pijulijk ; hij wil en kan niet, de stoor-nisstrijdt hem te gen ; hij voeltwreed-werkelijk die strijd tegen hem aïs uit afgunst loegebracht. Hij vlucht naar buiten ah het zonni^ weer is, zet zich a an dgn grachtkantën hardlig^end in ve' VL'lende hou iing tracht bij neer te teekenen wat zijn ziel hem voon-zingt. Of-A-el gaat hij naar een huisje in tie w, j of langs den weg, bedelend om eeni^e oog nbli£ en verbli]f, tvtarin hij zijn geplaagde ziel zou kurmen lucht geven. In die enge hui-zekens van VlaBnderen is er al even-veel s'oornis. Moeier staat aan de wasch uip het grouw ondergoed der sol'aien ta schrobben in't, schuim. De kinderën kweelen of spe'en kra-keelend en scherp opschreeuwend rond tc'fol et» stoelen, dwaas stoeiend. Dan wordt hij treer in een toonloos gesprek getrokken door de vrouw die in haur geplaagde nieuwsgieri^heid hem uithooren wil door de oorlogs-verwikkelingen.Soms Juki het hem een lievalings-hockje te bomachtigen in 't een of anJer huhje. Dan vergeet hij aile ourlogswee en voelt zieb een geluk-kig mensch als d- ze die berusten in hun i ijkdom. Maar 'zijn innigste uurtjes zijn de late as'onduren in de kantonnemen-jtn. Do zotgabolde soldaten vcelen dat de vaak hen aanvecht ze kunnen het niet langer fiarden, de nacht 1 -wee-1 op hen, de stoornis sterft reeds bij poozen weg en de stilte komt nu zonder echroom binnen. 'ATeldra lig-gen ze al Ion symetr ek op rij, genild m hun de en. Hier en daar treiit er nog ééne aan een si gare t en 't roze boileken vuur gloeit tooverigop in de donkerte bij elken trek. Een laag-in_edraaid olielicht brandt aan den balk. Nu Iii-1 de schrijver ook neer. Nu maghijviij zijn geest en gevoel laten begaui, onweerhouden in deze vredige a.onduren. Nu kan hij zijn ziel beluisteren en opvolgrn in haar ?ub'ieleit gang. Nu kan hij çenieten. Ilet onderwerp, dat hij ontworpen heeft, het ideale, groeit aan, kri gt meerkleuren meer ledematen, wordt een vol'ediger g heel. E n schoon nieuw gedacht bot open. Hij drooœt erovei' ; h - t gedacht bloese.nt op. En op den tast fot felt hij in zijn draa&z-ik die hem dient ah hoofdpf -biw, naar het zakboekje ; hij wrijft 1 een lucifertje aan en genoogelijk-:e-, vreden pen! hij de gedachten opge-fraaid in gevoelen, neer. Maar in die b 'zieling oniviieecn hem andere go-dacbîen on hij schrijft, schrijftvoorf terwijl zijn ziel iikteert en de gedachten in aanrennende orde voorzendt. IIij ziet ailes afspelen op het tooneel j voor hem. Zoo schrijft hij gebogen onder het : kaarsken, verloren in bel leven van 'aijn erk, oibçwust vsn uur noch tijd, plaats en plicht. Nu is hij schrijver, dichter, mets dau dat. Bladje na bladje wordt zwart en aaii 't einde ietwat dralend, iegt, hij de 1 talste woorden neer. Dan komt hij over t >t 't banale waar-in hjj neerligt e-i neemt bij in zijn strambeidéen bâter pose aan, grijpt het deken bij, toovo t het kaarsylam. meken we,? wi laat de verzeerde oogan neervalhn. In't d epste van zijn ziel voelt hij een gezegende be-vredigingi^iaar in de eerste slaim;ring toant hem een onzichtbara hand het volge-schreven blad. ilij herleest het langzaam tôt er iets hapert, en in de verte zicli iet3 bakoprlijkers ontvouwt. Tochligt hij er zoo warm-gekoesterd onder nu ? Zou hij het opteekenen ? Mocst hij het eens verliezsu ? Niets is vervelender en spij-liger en plagend eea vropger opgevatte schoonheid verspeeldte bebben ? Eq hij wrijft weeronj een luciïertjen aan en bij 't kaarsken gebogen, al liggen, kribbelt hij het nieuw-geboren gedacht op. w eerom wipt hij het deken over hem, geîukkiger omdat hij meer verrijkt is. Schooner ingekieed vertoont de onzicht-bare hand ham het geschrift terug. Hij leest het weer, langzaam, tôt hij weer op een Ongenoegeiij'&en regel aanstoot. Eea lucifertje genst rt opnieuw en hij verbetert gebogen onder de kaars, Eea oogeubiik hoort hij "de miatjes rtjnken en iu die algemeene rust voelt hij zich opgenornen ats meegetroond om hetzelfde te doen. Hij wil eike gedaehte op zijn wjrk verwerpan, maar hij kan de onzichtbare hand niet dwingec. Hij is aïs pverv,\llea langs aile zijden. Sliia^n overvleugelt hem de va.ik en hij ziet het achterwijkend handsehrift van uit de verte. Hij ziet er veraioeid op toe als een vaktrig kindje naar zijn speelgoed. Weldra is de onzichtbare hand weg en verdwenen.... LODE DIRÎK. Besîuil der Conferenlie der Verbondenen lr, de Conferentie op 30Jan. tôt 2 Feb, ge.h'iuden te Versailles,onder het Voor-zitterschap van Mr Clemenceau waren tegenwoordig : Voor Amerika : Generaal Bliss en ge-neraal Pershing. Voor Frankrijk : MM. Clemenceau, Pichon, generaal Foch, Petain en Wey-gand.Voor Engeland ; MM. Lloyd George, Lord Milner. Generaal Hobertson,Field Marsbal Haigen sir H. Wilson. Voor Italie : MM. Oriando, Sonico, Generaal Alfieri en Cadorna. De hooge oorlogsraad heeft met de grootste zorg de verklaringen van den Duitschen Kanselier en den eerstpn Oostenrijkschen minlster onderzoclit. Het was hen onmogelijk iets ta vlnden dat de gematigde vooiwaarden nabij treedt door de verbondene mogendhe-den uiteengezet. Deze overtuiging werd nog versterkt door de tegen,strijdigheid tusschen de bevveerde idealist'sche doeleinden in de Conferentie van Brest-Litowsk en de overweldigingsplannen tegenwoordig aan het daglicht ge-bracht.In deze voorwaard«* heeft de hoogere oorlogsraad geoordeeld dat hij voor plicht had de oortzetting van den o«r-log te verzekeren met de grootste krachtdadigheid en d«nauv/ste en doei-matigste samanvverkl.ig onier al da verbondenen. Deze inspanning zal voortduren tôt dat de vijandige regee-ring tôt gevoelens kotne die eene vre-de laten hopen, gesteund op een basis van vrij'neid, rechtvaardigheid en eer-bied voor het volkerenreeht. De besluitselen door den hooger oorlogsraad genoman omvatten niet alleen de atyemeeBfi leïding van de krijgsbe-werkingen op de verschiilende oorlogs-tooneeîen, maar in 't bijzonder onder 't toszicbt van den raad eene nieuvve en doelmatige samenwerking van aile machte* die teger.over den vijand staan Zclfs op politiek gebied heeft de hooge oorlogsraad uitgbreide volmacht be-komenî Na eene diepe bespreking h men tôt eene algemeene verstandhou | ding gekomen over aile kwesTtien, 't Vredekeerske is uitgeblazen De vredesgezinden hoopten dat de vredekaars eene nieuwe aanwakkering zou krijgen op de bijeenkomst der bond-genooten te Versailles. Ze zijn erg te leur gesteld in hunne droomen. Graaf Hertling heeft den eersten bun-del op 't ooriogsvuur geworpen en de verbondenen hebben voor hun deel het overschot toegegooid ! Alhoewel Trotsky beweert dat Duitsch-land zoo wraatzuchti'g is in het Oosten door de onthouding der bondgenooten tooh is het al te klaar dat de militaire realpolitiek het lot van Duitschiand be-heerscht. De dubbelzinnige woorden van îlertling over het Westen en de duistere houding van Czerniu tegenover Italie en voornatnelijk tegenover de Balkans doen aan de congresleden beslui-ten dat deverklatingen der centralen niets bevatUn dat naar toenaderiDg tôt de bondgenooten zweemt. Zij achten Hertling en Czerniu geen antwoord waard dan dat der kanonnen. Nog nooit heeft het zwaard een scher-per antwoord gegeven. De hoogere krijgsraad, ?egt het betoog, is van mee-ning dat zijn eenige onmiddelijke plicht is met de uiterste krachtinspanning en de nauwste en doelmatigste samenwerking, de voorlzetting te verzekeren van de militaire inspanning der bondgenooten. Hét doel dier koppige streving is het duitsche volk tôt betere gevoelens te brengen in de hoop van te doen zege-vieren de groadbeginselen der bondge-; nooten: vrijheid, rechtvaardigheid. eer-bied voor het redit der volkeren, Die leuze is sedert het begin van den oorlog nog niet veranderd, met dit ver-schil misschien dat de macht'spreuk : vrijheid der voïkeren, of zelfbestuur, of zelfbeslissing der volkeren vervangen is door het meer rekbare en meer aanpas-seiijke : eerbied voor het recht der volkeren.Die nieuwe oorlogsverklaring sluit niet in dat men van geenen vrede meer zal gewage'n. De picifisten die in den laatsten tijd zoo hoog hun ooren opsta-ken zijn daarmee diet met stomheid ge-slagen. De 20 Februari moet in Engeland de algemeene vergadering der ver-bonden socialisten plaats hebben. Ilare voorbode van Nottingham belooft dat het er stuiven zal. De st&atsîieden moeten met de wen-schen van het volk rekeuing houden niet om de onfeilbaarheid van het volk maar om de werkelijke macht die het vertegenwoordigt. Een behendig staati- m m weetden volksgeestin zijn zeil te scheppen. En daarmee heeft men te Versailles niet genoef;zaam rekeningge-houden. De ooren van het volk zijn doofgeraasd door groote woorden en stoute bevestigingeti. Het is begonr.en ' redeneeren. De beste staatsman is dcze die zijn volk overtuigen knn; die mag I ailes vragen van zijne olïervaardigneid We hopen daarom dat men eens volle-dig het rnasker zou aftrekken van Hertling en Czernin. Dat zal de beste spoor-slag zijn ont den geestdrift herop te beuren. Voor de regeerende personen, die aile bronnen en inlicbtingen ter hand hebben zal dit niet moeilijk vallen. De klinkénde oorlogstaal leidt redeh'jk tôt het bezigen der aangepaste middelen Materiaal en mannen kunnen volstaan maar dat belet niet dat de kolossale slag die in voorbereiding is vele menschen zal versliuden. Engeland heeft reeds nieuwe msn&cbappen gevraagd ; maar de getroffenen schijnen er niet erg mee in bunnen schik ; we hebben die ge-hôord le Liverpool. In Frankrijk doet men nieuwe hérzieningen. Het materiaal mag ook niet verouderen noch ver-minderen ; men moet niet alleen op de hoogte blijvcn van den vijand, maar vooral trachten hem voorbij te streven. Ter uitzoudering der tai ks zijn we meestendeels slechts uaapers geweest. Het beste middel om woord te houden, en het pleit te winnen is voorze-ker de eenheid van beleid. De grootste rampen hebben ons slechts een half opi-perbevel gegeven. Waaraan is dit te wijten ? Vooral aan de al te groote ver-scheidenheid vau belangen.De midden-rljken vorraen door h line e lippirii. eatiîi b I o k die gemeenscliappeîijke belangen heeft. De bondgenooten daarentegec liggen verspreid aan de vier windstreken van Europa. Daaruit vloeien vanzelf uifeen-loopende belangen die met wat ikzucht en wat nationale hoogmoed moeilijjk tôt eenheid zullen leiden. Wat heeft Lloyd George niet moeten liooren om te Rapallo het opperbevel van generaal Foch erkend te liebben ! De raad van Piapillo bleef dan'ook tôt hiertoe een prachtig luxpaard. Hij had geen vat op de onderscheiden opperstafs om zijnen algemeene inzichten te doen doorgaan. 't Valt wel te betwijfelcn of hij de uit-voe.rende macht verkregen heeft. Zijn gebied werd, naar de verklaring, uitge-breid, en de gedachten, die hen tôt stand brachten, hebben eene werkelijke uitdrukking gekregen. Die werkelijke uitdrukkin? wordt genaamd : het toe-ziebt van den opperkrijgsraad van Versailles. Dat is verre van den opperbsvel-hebber, dien we sinds lang verwachten. Het betoog mocht dan ook wel ter verklaring toevoegen dat het eensl idend akkoord niet etîkei de middelen bevatte maar vooral het doel. Daarmee, en met den heldenmocd der soldaten en met de volharding der bur-gers, hoopt men de zedelijke overwin-ning te bezegelen door de militaire ! zegepraal der Entente, de bevrijdster ' der weredd. I Het volledigste akkoord beslaat dus zoowel tusschen de regeeringen als tusschen de militaire aanvoerders van daar voor allen een gevot len van macht en van vertrouwen onder aile opzichten. 't Is dus eene coalitie van al de be-staande krachten die geen ander uit-zicht heeft dan d", beschaafde volkeren te verdedigen tegen de wereldv rdruk-kers. De snwendige looesland in Rusland [ Eindelijk begint de pers in te ziers [ dat de bolsjewicki wel degelijk mees-[ ter zijn in Rusland. Amerikanen te Christiania toegekomen bevestigen dat de maximalisten heer en meester zijn 5 in 't land. ïrotsky, zeggen ze is heel rechtzinnig in zijne bedoclingen, en vastbesloten zijn ptogramma door te drijven. , In 't land meldt men 't allen kant vor-. deringen en overiivinningen der max'-. malisten.*Odessa, de groote graanhaven t op de Zwarte Zee, is in hunne harïden. j Zij hebben er 40 roemeer sehe schepen e aangeslagen.Rotmecie verkeert ineenen y zeer neteligen toest<?.nd. Ilet zal zich . waarschijnlijk aan de maximalisten _ moeten ODderwerpen. s Ilet land der kozakken is ook groo-i- tendeels onder hun gebied. Orenburg is gevallen, en nu zal het de beurt wor- s den van Samara. Generaal Douto, Aîa- - man der kozakken van dea Oeral is of r de vluftht. 5 De maximalisiische omwentelinc slrekt, zich ree,ds uit tôt in het Cauka- - zisch gebi rgte Vladicaucasie staat in - vuurenvlam. De ïchérchessche volks-î stammen piunderen en rooven in het - land. Iatusschen zijn de poolsche regimen-ten in opstand gekomen. 't Is de 7e oor-logsverkJaring aan de maximalisten. Zij hebben Rogatchef bezet en trekken op naar Smolensk. De maximalisten zijn b«gonnen met eenige Poloo ais gijze-laars aan te houden onder andere Prins Sviatopolsk-Myrsky. In Finland maakt de wittewacM vor-, deringen ; Lsnine dreigt met de z^nding vaa 3 regimenten roode wacl.ten. De Paus en de Vrede De H. Vader heeft eene verklaring ge-daan aan een bijzonderen afgevaardig-de van het Amerikaansch blaxl « Sun » i waarin Z. II. onder meer zegt, : « Eene i zaak is zeker,dat de ooriog aan de rren-i j schen geleerd heeft opofferingen te i brengen tôt 't behouden van een ideaal. Dat reeds is schoon omdat de opoffe-. ! ring den geest verheft, uwe landgenoo-„ \ ten — evenals het volk der andere na-?.\ ties— die dezeu schrikkelijken strijc meemaken zullen er veei zedelijk gebied en zoo eene belooning vinden v< len waaronder zij lijdt en o 1 gen door den oorlog mee, ir elke mensch met ge?c>' y • k'aarzienden geest moet ; t het menschdom in de : even sterk en krachtig e < moeten toonen om deo \- behouden.» Daarop vroeg de Ameii bladschrijver aan den 13. \ dacbt dat de oorlopsver Amerika het einde van de i vred.e zou verhaasten- i> een oogenblik terwijl hij keek en antwoordde dat: overtuigd : « Zeker, ik ben over tir nciiien van Amerika in komst van den vrede z; , van den vrede dien ik zoo voorgesteld, van dei vjv^ vrijheid en zelfstandighci . aan allevolkereu der were i i ' is een groot land waarhc t u-het -ware redeneeringsvi ■ : ontwikkeld is. » Troisky en de Bôadgecooîen De Russen zijn op de ver Versailles niet vertegeiiv weest. 't Is misschien i r,. b Trotsky zou met die ciein\ klaring voorzeker gsenen • hebben en als wcerwras". boeîtje verraden. - Trotsky beweert zijn vrc -voort te zetten. Ilij zal Le! lijk niet gemakkelijker heL'> de duitsche impérialiste ; die afbrekende verklaring; < genoten nieuwe stof put r maal opofferingen te vr:> tand. De verklaring van \ , . bombastisch opgesteld ov> i : Duitschvolk, in oproer }j zijn regeering. Wij hebbe grove nietkundige fout bt omwentelingsgedachten z\ hebbeen op het duitsche v 't Is spijtig dat de bc -t ; o(.' drijving van Trotsky niet 'j. ; hand gewerkt hebben. De \ ging in Duitschiand, die j . oui aan hem te wijten is, is n meer waard voor ons dan een e overwinning. Met de regeeringen der V, is Trotsky in geen voeling ; t invloed zijne theoriën uitgeoeféod hèib-ben op het volk, dat zullen min of meer kunnen meten, algemeene vergadering dèr i socialisten zal plaats hebb • , i land. Als voorbode bestaiJ t tnsschen de vredesgezinde van Tittoni, van Longuet, van '■ son, van Kamiel Huysmans. Als officieele vertegenwoor r vredegedachte staat Trotsl y , tegenover de middenrijken, <. st« tegenover Duirschlan,:' . grondheginselen kunnen doo'i dat is de knoop. Reeds moeten we bestaii d eenheid van Rusland meer i, t 't voorplan trendt. Lénine p,i werken met spoed aan de ] der openbare orde, en zelfs menstelling van een revohUi ger, dat desnoods het duit; nekenshuis zou kunnen m ' houden en de eer der rr lu gedachten te doen zegevi •. dit ailes zal verwezentlijl. t ;■ ' nog wat water door de z, e h , Daarom moetTrotsky tijd v I Brest-Litowsk. Hij legt he t aan boord. Men redetwiàt r; <• dagea te Brest-Lilov.sk o r h t der cerste Ukraansche af De middenrijken zouden i gaarne erkennen omdat ze -, d. verkoopers alleen verwach! :u ! hun voor 't oogenbtik hoogst brood. om hun voik te doo. v >r ten. Oogelakkig blijven ze a. w> schuldig aan Trotsky op de v» grondgebied de oude Ukrac. vaardigden nog vertegenwoor.: . De duitsche dagbîaden : n , ; i<\-tuurlijk hun woede nier n ; maar ze moeten toch.... ] t • . ! Ongelukkige duitsche en » : -n regeering als ze binnen kort rantsoen moeten vermioder^r». nogmaals betoogingen reg; ,, wè stakingen zullen uitbrck' n. Als we intesschen aan weerstaan, dan zal Trotsky mi r de groote eer wegdragen van J.' oim J teling in de middenrijken te doen uit-breken. .Vierd® Nummer SS5 'TâTËW is?b Dondcrdsg 7 Fgbrua

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.