^i«srd« laargtnj - HKn»ir i06 7 FRiJS: 10 CENTIEME Ma'àndtig 6 H si i9iS ONS VADERLAND STiSHTESS : J. Bad&kaisssdt 6» â. îsragswi Balgisch 'd&gbl&d ^ersebijneRclè op ** de d#g$it der wmk »#sW 9K Sshoar : J. EAECKF.UHOÎ 91, rut Neuve, Cf LftîS iUBOÏ*I81ilI*BÏ«TI3I* 5»«r >»»sshk«2 lBe£&ta 4«'*S JPrsMïterîSïs JMS5 S4K^8aï«S"Si®sS£.S!sS &.£& <a K»©0 :» #?JSïî s*. iô,8® * «a Ois» ^œnBferSastJà s» 4% ara«vMtorte>t, OctS«tl« Eecht door, wij ess watsE yoèr God en wcllc en IhimJ tj.r.^^>3» va zsaiakc» sut neuve 9-t ittit *k.&h-*-ii.i.v ?« umii A.Boï^WiîSfiBr^'S'Sijpîîi^ajsw wa» eksï.w.&'ii'isiî^ £«»• Week fàasaçssi) t>.3& »«* AKOWMBMBNTKH ai***.* 1.1T wxaTgM * £"«#- s&tasmisâ la&o f** j""*1''*"*"■«» akrtsu^itajmi» in £s*.*im-i.xctf . "-zTztti-i*»» Aftus ati£Gr*o«i*t! TS wc^ifuM MINISTER HELLEPUTTE EN DE VL. KWESTIE er Een gelukUg toeval deed ons den geter Minister Helleputts ontmoeten op iiaig naar zijn bureelen, in het voorœa-lPg Hôtel des Régates. Wij veroorloof-ons, na een paar minuter, het ^r'sprek te brengen op de vreemdsoor-,ge lofariikels, welke de « Nation ?Bslge » aan onzen Minister van Land bouwen Openbare Werken dezerdagen heeft gewijd, naar aanleiding van zijn totspraak, op 's Konings feestdag, toi de gedecoreerde verminkten van Ste-Adresse.Hotis immers een straatgeheim dat de staf van de «Nation Balge» (alias « XXe Siècle ») hem niet in het harl draagt en er is geen mensch in Sainte-Adresse, die tffcdoeltle arlikels niet heeit begrepen a!s een grove list om Minister Helleputte bij zijn Vlaamsche vrienden verdacht te maken. Wij wisten dus wel waaraan 0- s te houden; maar de beroepsnieuwsgierigheid brachtons ais vanzelf de vraag op de lippen of wij zoovrij mochten zijn van den heer Minister te vernemen hoe hij dacht over het geval. * Wat wilt gij er aan doeu, btmerkte zijne Excelhmtie, met een gebaar van onverschiliigheid. Het is te betriuren dat sommige menschen huune politii-k ten allen prijze willen doen zegevieren over het algemeen belang- Doch hoe witt gij zulks beleltjn? Het heelt trou-wets nict veel belang. » Maar, heer Minister, vreest gij niet dat hetveel mis verstand kan verwekken . dat de «Nation Belge» — zooals in haar nummer van 12 April— het wil doen doorgaan aîsof gij hare politiek en deze van de « XXe Siècle », bijzonder op taalgebitd, totdeuwe haddet gemaant en zoudt aamnoedigen ?» Ziehier hoe vtriioemd blad zicli uit-drukt : « De voir notre politique coiihrrnee par les é-éléments et ho,uûié<! de l'adhésion, de M. le Ministre des Tra vaux Publics, c'est pour nous, en même temps qu'un grand sujet de joie.ua encouragement précieux...» (« Het is voor ons een groote vreugde en een kostbare aanmoediging te mo-gen vasUtellen dat onze politiek beves-tigd werd door de gebeurtenissen en vereerd met de toetreding van den heer Minister van Openbare Werken.») « Gij wordt doodeenvoudig inge palmd of «geannexaerd», heer Minister. Het is immers niet onbekend hoeveel verbittering deze politiek in de Vlaamsche kringen en bij zonder op hfct front heeft gewekt en het is klaarblijkelijk met geen ander doel dan om de Via-iringen tegen U op te jagen dat U zoo-veel verdschten lof werd toegezwaaid.)) — «'t Is wel mogelijk; ik koester echter dienaangaande niet de minste vrees. De Viamingen kennen me en de list, r,oo er waarlijk van een list kon gesproken worden, zou te onhandig zijn om eenigen bij val te hebben. De tckstvan mijn gelegenheidstoespraak istenaodere in verschillende bladen vtrschenen, zoodat ieder de juiste toe-dracht van het geval kan nagaan. » De redaktie van de «Nation Belge» weet overigens bijster goed dat ik haar politiek niet goedkeur. Het spreekt van zeSf dat ik het aktivisme uit al mijne 1 krachten bevecht. Ik heb nooiteen ge-legenheid laten voorbijgaan om het te doen van het ontstaan van het aktivisme af, en het waa natuurîijk dat ik het eeps te meer deed op het feest van onzen Koning. » Maar ik ben verre van de taalpoli tiek bij te treden welke de «XXe Siècle' en do « Nation Belge » volgen. Dt-z politiek is te zeer in strijd met gehee mijo verleden, en is trouwens gehee onvereenigbaar met de bouding welk( de fXXe S.ècl«» van vroeger tegenovei de Vlaamsche B^wogiag had aangeno me». Alsof het niet reeds genoeg wai dat de aktivisten de B^lgen van he bezette lar;d onw-'derroepelijk zoekei te verdeelen, hebben de blsden il kwestie ongelukkiglijk op liunne beur zaden van verdeeldheid uitgestrooi( onder de Belgisçhe i^itgeweken'én ei soldaten. De aktivisten zijn, Goddarik niet geiukt in hunne kwaadaardigi pogingen. Deze zijn iafgesprongen oj da vadêrlandsche getrouwhéid en di liïfde voor het Recht en de D^chtvaar digh»-id van on»e bsvol^ing- ^ok «j( « XXe Siècle » ?a! ïii''t geliikken in zij« l werk. O'ize Waalsche en Vlaamschf i uitgcwekenen komen heelgotd overeer ! evcnals orïc Vlaamsche en Waalschi soldaten op het front. » Geen oogenblik ben ik sedert 'hel beci.i van den ooriog van dez«]ide ge | draj.s'.jjn afgew< ken. Ik vfrwerp ieden I poging, van waar zij 00k kome, het zij j vaa Waalsche of het zij van Vlaamsche I zijde, om mr-t de huîp vau den vijand heryormihgcn ia Belgie tôt stand t« brengen. » De taalkwestiebehoorUot de vraag-stulîken van oiize bianoulandsche po litiek. Aan ot>s Belgen, ze zelf op te lossen, er» ik ben er vast van overtuigd dat wij ze op een duurzame wijze zulten oplossen. » Al dezéî), hetzij Vlarningen of Wa len, w Ike do mosite hebben genomfj' |iet taalprohleera/grondig t1» onderzoo-kers, met de bezorgdheid om de toe komst van hf*t land door eendracht h vrzekcren, zijn het er vandaagovei eens dat de oplossing ligtin cle verwe-zeuiijking van de meest volstrekte ge-lijkhî id in recbten en in feite tusschen de taal van beide onze nationale voîks groepen, vap Vlaming eu Waal. De Vlaamsche bevollsing mo; t, door haaj eigen taal, even voiledig en gemalke lijk haar tigene ontwitkeling kunnen beri ik,en op geestelijk en op stoffeîijk gebied, als de Waaische bevolkitig dooi bare taal. In elk van beide Iandsge-deelten moet de maatschappelijke een-heid der standen door de taalgemreo-schap worden verzekerd en iedere taalgroep moct in ons opeabaar huis-houden dezelfde behandeling en den-zelfden eerbied voor zijne taal onder. vinden. » Dit is het waar programma van nationale eendracht en het is niet moeilijk om te verwezenlijken. Het schaadt niemands Yrijheid en nie-mands recht. liet verzekert in tegen-deel in taal p^icht, aan aile burgers, op elk febied gelijkheid van rechten en gelijlthfdd van middeien om hun voile ktachten en een maximum van kennis aan 's lands grootheid te wij-den. Willen de « XXe Siècle » en de « Nation Belge » oprecht het welzijn van h^t land dieneD, dan hebben zij zich eenvoudig bij dit programma aan te sluiten. » Het heeft trouwei.s niets van een P' rsoonlijk of nieuw programma. Het is hetzelfde programma als ht tgeer» we vinden in het joagst en prachtfg pro-ttst der Viamingen uit het bezel BEKîCHT - Men gclfeve aile briefwisseîing k sluren aan « 0»s Vaderland » rue Keuvc, 91, Calais gedeelte tegen de polilieke uiteen scheuring van Bdlgie door de a^tivister eu het werd onderschreven door man nen uit verschiilende poiitieke richting als Prof. E. Vlieberg en Prof. A. Ver-meylen, volksvertegenwoordigers L. Franck en Borginon. » littis het programma dat ik vind in nummer 1 van Januari 1918, van het Vlaamsch-Belgiseh verbond, dat door de heeren Fr. Van Cauwelaert en J. Hoste jr in Holland vverd gesticht en dat ieeds ver boven de G.000 led«n teit. En geen wonder, het is niets anders dan htt oui programma der Viamingen, dat ik voor mijn deel, reeda voor den ooriog, em geheel leven lacg, heb verdedigd.. Indien het bijtijds had gezegevierd, dan zou aan or<s land nu heel wat r.oodlcttig getwist zijn ge-spaard geblevec; doch onze landge-nooten hebben het niet genoeg door-grond en de Viamingen hebben boven-dien ongolijk gehad het niet beter be-kend te maken bij de Walen. Vele dezei nebben het dadelijk goedgekeurd zoo-haast zij crvan op de hoiigte warea. » De misdaad dtvr aktivisten heeft hieriri bestaan dat zij zich Duitsch-land gewend hebben om de verwezen-iijkitg te bekomen van zekere gedeelten van dat programma en van andere her-vortningen die de Viamingen nooit ge-vraagd hebben. » — « Heer Mii.isfer, uwe verkjaringeu zijrj bij^GDÎler bclaBgiljk en hebbea ous persoonlijk het meest genoegon gedaan. W i j zijn overtuigd dat zij ook door oùze jongens op het front en door onze uifge-wekenen met vreugde zouden worden gehoord. Laat gij ons toe ze ia onze bladea te lateg verschijiïen ? Minister lleiieputte dacht even na. « Hoort, sprak hij, ik ben een vijand van interviews en ben gewooa ze stel-selmatig te weigereo. Maar onze uitge-wekenen en onze jongens, die zoo held-haftig en standvastig hunnen grooten piicht vervullen, mogen aanspraak maken op zekere voorrechten. Zoo gij overtuigd xijt dat mijn woorden hun deugd kunnen doen, laat ze hun dau nooren. Wilt gij tevens zoo goed zijn hua ter zidfder tijd aan te raden een-drtcht en litfdevol te blijven werken aan de verdediging van het land en met moed, geduld en vertrouwea en het hoofd lier omhoog den gelukkigen dag af te wachten waarop wij aiien naaroi<s bevrijd vadeiland zullen weerkecren. » Waarop wij, onder warmo dackbetui-gingen, van den heer Minister Helle-putte afscheid nam>?D. O. BERTENS. % Se i Isa .îische Kommissle NAMEN ! NAMEH ! Ofhcieel werd aan Ons Vaderkind n e-degedeeid dat de Vlaamsche Kommissie er es, en ciat Prof. Léo van der Essen to! voorzitter werd aarigesteld. Al de andere namen werden en blijven verzivegen, ea zulks btvreemdt ons ten ze^rsle. We verzoekaa eerbiedig de regeering om Onv'crwjjld de v dledige namenlijst der "Sonuiiissiulcden openbaarte maken. îêrtigkomsî u\\ de loopgrachfea Ldngzaam en statig daalt de lieve lentezon aan den verren westtrrinder en schijnt nog de aarde een laatsten zoen te willen geven met hare zoele str aie n, om zich daarna garisch aan 't oerg de> toeschouwers te onttrekken. De duister-nis omhult nu ailes in ha.ar donkei floers. Even angstig als ongeduIdigstaaî, | de mannen, deze die hen moeten vervan- m. «t®*™»**ersmtv ar^rr-fm; wita-oi ■ gen, af te wachten. Ransels, geweren \ ailes is reeds vaardig, de schuilplaatse) zijn ledig en wachten reeds ont nieuwi vrienden te troosten. Daar komen ze at roept opeens een kloeke stem, en oogen-blikkelijk is het een algemeen opnemeh van zware ransels en beslijktegeweren. Een korporaal neemt het op zich in aller-haast de ongeduldige schildwachten. door de nieuw aangekomen te vervangen ter-wijl de « consignes » overgezegd worden met veel nauwkeurigheid. 't Duurt met lang vooraleer het gansche peloton op de door den luitenant aangewezen plaats is verzameld. Eene l Aste naamafroeping en daarmee zijn ze welgemoed en blij gezind den weg in naar t verre rustoord, hun Cantonnement, 't ls een algemertn gehakkel en gebab• bel, eene voldaanheid, om den wel afge-loopen loopgrachtendienst, maar mev nog om de welverdiende rust te genieten, ligt in 'tgemoed van allen: Ieder een ook trekt er een smookend pijpje of een aan-aangenaam sigaretje door. Edoçh dit guitig gepraat sterft weldre weg als een wuivend ovondwindje dai eens de tafeken en bladeren der boomer doet ritselen om stilaan weg te kwijnen. J a, na eene wijl gaans is iedereen, ah ware 't een opgelegd bevel, in stilte ge-vallen. 't Zijn dezelfde mannen nietmeei als oiter een oogenblik ! Neen, langzaart, gaan ze, schuddend en met gekromder rug onder 't drukkend gewiclit van hunnen ransel, maar nog meer omdat de Ver-moeinissen van zes voile dagen loopgrachtendienst aan hunne afgematte lede-mat.en voldoenden dienst weigeren. Droomend is ze nu geworden, die lanç t rij mannen die zwaar en traag voort-ghjdt op de kronHëlende loopplank door de verwoeste velden henen. 't Duurt niet lang of bevel wordt ge-geven eenige oogenblikken te rusten. Ilel hoeft.geen tweemaal gezegd, want oogen-blikkelijk sehijnen ze op dengrond te vallen; velen zelfs achtenhet overbodig zichvan hunnen ransel te ontlasten,maar weten hem heel kunstmatig als ruststelsei te benuttigen. De just gedaan staat iedereen lang-zaam op om terug den langen weg vonrt te zetten. Ben blij de hoop doorstraalt het gemoed van menigeen wanneer ze eindelijk aan 't kleine dorpje komen dat noggespaard is gebleven van 's vi/ands rnoordend schroot. Immers nu weten ze dat de iveg merkelîjk ingekort is, nog cen half uurke gaans en ze bereiken 't ge-wenschte kantonnement. Eentonig klin-ken hunne moede stappen in de korie straalvan 't dorpje. Half zichtbaar door 't vale licht der opkomende maneschijf teekent zich het eenvoudige eeuwenoude dorpskerkje af met z'n spitse torent/e. Onwiliekeurig denkt menigeen aan zijn lief dorpje ginds ver in't lievè vaderland, ja 't lieve dorpje met zijn zoete en menig-vuldioe herinneringen, ze zien hun kerkje daar voor hunnen geest opdoemen, als ware 't werkelijkheid. Doch jammer, eenvoudig tôt nog toe gespaard kerkje, dat zodvtel onzer eert/jds goede jongens den weg tôt u vergeten hebben of sehijnen vergeten te hebben, om. hunnen Meester hun leed en h un hoop te vertolken of het opbeurend woord van hunnen aalmoeze-nier te komen aanhoqren. Mochten wel-dra de schoone oude vlaamsche zeden de plaats innemen van deze door den ooriog ingeprente nieuwigheden. Intusschen zijn de laatste dôrphuizen achter onzen rug verdwenen en eentonig togen we den steenweg voort.Doch opeens versnellen de schreaen en de gekromde ru<sgen trekken zich eens recht. Geen wonder, daar, links van de baan daagt hei kantonnement opfi.eene schim gelij-kend. Men nadert,en zichtbaarder wordt de barak die ons schijnt op te wachten om allen in hareri lieven boezem te ont-van "en. Iedereen schijnt zijne afgemat-heid vergeten. Aan 't kantonnement ge-komen, een aanval gelijkend stormt ieder'Svn v) or uit en wil de ëèr&te zijn, 't is een geïtoot en gestamp tôt eindelijk de engeopening iedereen binnengezwolgen heeft. Ransels, gordels, knapzahken,ailes wordt ontdaan en moede, ten einde van krachten, vallen ze op den gewenschten stroozak neer om seffens enkele stonden rust te genieten. Eenige goede sielen nemen het op zich, koffie te halen naar de keuken. Een karig, niettemin aangenaam en vertewikkend eetmaal wordt ge-nomenwaarna iedereen er een pijpjeoj sigaret epzet ten teenen van voldaanheid. Er wordt nog wat geredekaveld over le lotgevallen Van den loopgrachten-henst, m&ar 't duurt niet lang of aile redul'd is uitgestorven en iedereen rust liep m' Joris SARRAZYN. i HET NIEUW OFFENSIEF îroepeRverzameîing aan de Somme Duitsche divisies die nog niet vôchten De dag en de nacht gingen in kalmtf voorbij, zonder aanvailen door linie-troepen van weerszijden, alhoewel ei hevige artHleri?bedrijvigheid heerschte niet alleen in hetNoorden maar ook aac de Somme, vooral rond Villers Breton-neux.De Duitschers brengen versche léger-afieelingen naar 't front van de Somme, afdeelingen die sedert het off'ensief nog niet niet in den slag kwamen. Sederl den 21 maart brachten de Duitscheis ruim 130 divisies in 't gevecht, een 100 tal aan de Somme en 36 in Viaanderen. Die ci j fers begrijpen de divisies niel die na rust of hervorming een tweede ol derde maal in den strijd kwamen. Min-stecs 9divisas die vocliten voor Amiens namen deel in 't gevecht in Viaanderen Vele andere die aan de Somme veel ver iiezen leden, werden opnieuw in slag orde hervormd en kwamen op hetzejfde front een tweede maal in den slag. Een groot deel van de nieuwe hfolp troepen bestaat uit soldaten vau de klas 1913 en jonger. Zelfs vele der4das 182C die in de garnizoanen Jagen werdec naar de gevcchtslinie gezonden. Zij zijn er echter meer voor oefeniBg en onder-richting dan voor 't gevecht waaraan zij slechts mogen deel nemen in uiterste noodzakelijkheid. " Engelsche bladen meldden destijds de moedlge houding der Belgen die de duitsche aanvalien van den 17 April met groot verlies voor den aanvaller afge-weerd hebben. Wij weten nu dat ten minste drie versche afdeelingen dicht bij het front lagen, gereed om elk p'aatseiijk voor-deel uit te baten._ Na de mislukking werden deze troepen gezegd dat geen aanval kan plaats hebben omdat de moerassige streek het onmogelijk maaktë. Het was slechts eene betooging, maar eene betooging die 700tal krijgsgevangenen kostte en een groot aautal dooden. In afwacMing van een nieuwen storm Hevige artillerie- bedrijvighe d Alhoewel de Duitschers geen verdere aanvailen b^proefden sedert hunne mislukking in Viaanderen verleden maan-dag, mag men er zich nochtans aan ver-wachten dat zij zullen trachfen hunne vero 'eringen voort te zetten. Om 2 ure 30 gisteren morgen voerden zij hevig sparvuui uit, vergezeld van stikgassen, ten W. van Merris, eh om 2 u. 40 begoa eene dergclijke beschie-ting rontl Villers-Bretonneux. De duitsche troepen volgen niet zoo spoedig het artilleriespervuur dan die der verbondenen. Zij dralen vooruit te treden tôt de beschieting verlengt. Verleden maandag was de vijand van ge-dacht dat nu hij Kemmel bezit, zijn op-tocht veel gemakkelijker zou gaan. Maar hij was deerlijk bedrogen. Krijgsgevan-genen beweren dat men veel te veel van de soldaten vergt en dat hun rantsoen onvoldoende is. Ook zijn er zooveel re-serven in de kampen niet dan wij eerst dachten. Zoo zou de lié reserveàfdee-ling geene versterking gekregen hebben ua hare groote verliezen sedert 9 aprif, sn krijgsgevangenen verklaren dat, al werd zij in d» nabijheid van 't front behouden, zij onmogeiijk opnieuw kan aanvailen. Het weder is opgeklaard en onze vlie-gers zijn goed en deugdelijk werk «an 't verrichten. 350.000 mannen ve?toren De viiand heeft nog slechts de hslft van zijne reserven. Hij kan echter nog een nieuw offer.sief beginnen ft De Duitschers hebben in hun offaa-sief zaker grooten vooruitgang gemaakt en vele gronden veroverd- Maar men mag ook zeggen dat zij niet minder dan 140 divisies gebruikten binst die vijf weken. Sommigen waren twee, andere drie maal in 't gevecht gewikkeld, zoodat 186 divi^jeaanvallen plaats grepen, hetgeen een totaal van macschappen van twee millioen en half voorstelt. Men rekent dat de legerafdeeiingen i van het front verwijderd worden vau zoodra zij 2.500 man verloreu hebben, het is daarom waarschijDlijk "dat de vijand met miader dan 350.000 man ■ verloor. Duif.schland hnd bij 't begin van het ofîensiïf 650.000 reservetroepen in ■ rrankrijk en in Duitschland,. Behalve aezen heeft de vijand nog de klas 1920 en jongelingen onder de 18 jaar. Duitschland heeft dus de helft van hare reserven uitgeput zonder haar doel te bereiken Van <ie 206 divisies in rrankrijk zijn er nog slechts 66 die niet vochten. Duitschland en de vrede Be middenrijken zouden vredesvoorstelleo "doen lusschen 15 en aO Mei ' ^B\rLclîten u!t Berne' Amsterdam en otockholm zeggen dat in diplomatisehe kringen in de onzijdi^e landen het ge-. rucht verspreid wordt dat de Middenrijken, het eerste deel van hun offensief tegen het fransch-britsch front met wel-s a^en ^e^roond oordeeîei)de, niêuwe vredesvoorstellen zouden doen aan do wbotideueû tusschen den 15 en den 2.0 JVlei. Hoezullen deze voorstellsn opgesteld zjjn ( /,at men er de verwezenlijking in ziesi van de politiek der pangermanisten' en aanhechtmgsgezinden, waarvan Hin-denburg en Ludendorf deze laatste da-! gen zoo vurige partijgangers waren ? Ot zulien zij, integsndeel, een teru^keer i zijn naar de vroegere vredesaanbiediu-Igen en meer naar vredelieveode overeen-i Komst streven. Best mogelijk zijn de voorwaarden nog met vastgesteld en zullen zo wel-hc^t maar yastgesteld worden na het bezoek van kéizer Karel en Burian aan het duitsch groot hoofukwartier De middenrijken zouden ahoo ten aanzien der gansche wereld hunnen goeden wil en hunne vredelievende gevcelecs be-tuigen. Ztj zouden zich inschikkeliik toouen zooniet in feite dan toch voor den vorm, en om aile wantrouwen te doen verdwijnen zouden gedurende eenige dagan geene militaire onderne-mingen aangaan. Het zou slechts na eene weigering der verbondenen zijn dat Duitsch-Oosten-rij&ers een nieuwe en verwoede aanval zouden beginnen tegen Italie. Laafsîe ofticieele berichten Fransch front PARUS, 4 Mei, 16 u. Tamefijk hevige beschieting in de s reek van de Avre. Wij vcerden met welgelukken verscheldene verrassende aanvailen uit over de Oise en de Ailette en ten W. van Pompsll. Wij maakten gevangenen. PARUS, 4 Mei, 23 u. Geen infanterlebawerkingen. Artfllerlestrijd ten N. en ten 2. va a de Avre en In de streek der Ailette. Verders niets te seinen. Engelsch front L0NDEN, 4 Mei, 15 u. In den nacht verbeterden wij lichtjes onze stellingen ten N.-Ch van Hings. In den sektor van Locre maakten de Fran-schen eenige gevangenen. In den vroegen morgen btgon de vijand hevig de Fransch-Êtgelsche stalllngen van Locre tôt Yperen te baschieten. L0N0EN, 4 Mei, 23 u. De Engelsche en Fransche artillerie hebben den vijand hevig beantwoord. Een plaatselijks vijandfge aanval werd afges agen ten Z. van Locre. Gedurende de krijgsbewerking van dezan morgen gingen de Franschsn vooruit in den sektor van Loc e. Rechts gingen onze verbondene ook voor* uit rond Meteren.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.