Drukster-Uitgeefste» Sam: Maatschappij H ET LICHT , bestuarder t P. DC VISCH. Ledcbert-Oent ■ • REDACTIE • • ADM1N1STRATIE HOOGPOQRT. 29. GENT VOORUIT — \ ABONNEMENTSPRIJS BELOIE 4.. v Orie maanden. . . , . fr. 3.24 Ze» maanden . , , , . fr. 6 50 Eenjaar. ...... fr. 12.50 Mtn ibonneerl zich op aile postburcciea DEN VREEMDE ^5^ Orie maanden Kagelijk» verzonden). ..... fr. 6.75' Orgaan der Belgische Werkliedenpàfitif. — Verschjjnende allé dagen. De ondergrond van het drame Calmetîe-Caillaux De voorvallen die dinsdag het einde der zitting van het tribunaal gekenmerkt hebben, hebben aan de zaak Caillaux, eene nieuwe wending gegeven. Het is niet meer de bloedige daad dei beschuldigde, die de openbare opinie bezig houdt, maar het is veeleer het poli-tiek en finantieel drama, waarvan de veldtocht van Le Figaro en de dood van M. Calmette, om zoo te zeggen maar ge-beurtenissen zijn. Om de openbaarmaking te voorkomen die haar zedelijk zou gekwetst hebben, hare positie in de maatschappij zou ver-, nietigd1 en haar zou verplicht hebben rood te worden voor hare dochter, is ei I eene vrouw — Mad. Cailllaux — die een Ischot lost en doodt. 't Zijn wij niet, die lichtelijk over deu • zaken zullen spreken. wij die door de maatschappelijke ver-vorming de personen willen vrijmaken, jjebben dus 00k den eerbied der persoon-lijkheid, van het leven; en het nederigste bestaan, is te eerbiedwaardig in onze 'oogen, opdat wij zouden aannemen, dat iemand erover beschikt, hetzij gelijk om welke reden. Maar dit gezegd zijnde — en wij hebben het herhaald om aile dubbelzinnig-heid te vermijden — moet men wel vast-stellen, dat dit drama gelijk is aan zoo-vele anderen en niets meer verdient, dan ' de aandacht te vestigen van de lezers Ivan rampen en roisdaden, ware het niet voor de hoogere personaliteiten die er in betrokken zijn en de driften die dat procès opwekt. Sedert lange maanden zijn er honder-■de «achtbare» bladen, die zich aile mor-genden beijveren, om de voorbedacht-heid van de misdaad bij de beschuldigde /aan te toonen en om te bewijzen dat zij niets anders gedaan heeft dan gehoor-zamen aan eene lage berekening. Talrijke schrijvers van onderscheicHng, gebruiken al hun talent, vereenigen al hunnen treurigen moed om een hoofd te doen vallen onder het mes van den beul. Het hoofd eener arme, onthutste vrouw, die in een oogenblik van krank-zinnigheid, haar eigen zelve schier zoo wreed getroffen heeft als haar slachtof-fer, die met eigen handen geheel hare toekomst, al haar geluk heeft vernietigd en die trots de afkeuring die hare daad verwekte, den dag van heden nog slechts een voorwerp van medelijden zou mogen zijn. Wanneer men de redenen vraagt van een zoo beestigen haat, wanneer men verwonderd is over die bende, huilende naar de dood' eener vrouw, dan ant-woordt de brave pers, dat Calmette moet gewroken worden. Zachte Christenen! Zij kennen dus niets anders om eene dood te stillen dan te dooden op hunne beurt, maar met meer hardnekkigheid, met meer îaag-heid, en lafhertigheid. Maar hun antwoord is eene leugen. Het is minder de wraak die hen be-zielt dan wel het belang. Zij zijn in dienst van de macht van het geld en van de macht der reactie en zij willen eene ver-oordeeling in het belang der goede zaak, die in dees geval 00k den goeden, diepen zak is. Wij hebben al de bende bezig gezien die nu aan het werk is. Deze nieuwe « slag ® is gekenmerkt, 't is altijd desçlfde manier van doen, de methode van het « geheim stuk ». Vroeger moest zij Dreyfus naar het Duivelseiland zenden, om Esterhazy en den legerstaf te redden. Heden moet zij Mad. Caillaux naar de guillotien sturen om de rente te redden. Wanneer deze bende aan het werk is, dan is het tijd dat de goede burgers wa-ken,Louis De Brouckère. Een duivel in nan wijwatervat UJII VS 1JIIUIHI lui Wij hebben Yaderland op de teenen ge-trapt en heiu doen inzien dat het liberaal programma, door hem afgekondigd maar kreupel was. « Onze korte beschouwingen daarover moeten het liberaal blad getroffen hebben, het komt op de za-ak terug ' en zijn <iw.;fes70ord is iets beter dan zijn begin. Yaderland zegt dat het in zijn artikeltje geheel het* liberaal programma niet heeft medegedeeld. Wij weten het, maar' waarom als men over een programma spreekt, ten minste geheel de strekkiag niet samenvatten 1 Wil men dat niet dan zwijft men boter of men loopt kritiek op. Dat brengen van openbare werken tôt een minimum, was overigens een ongeluk-kige volzin, want wij zijn overtuigd dat, moest men de noodige openbare werken uitvoeren, waaronder er dringende zijn, zij een tôt nu toe ongekend maximum zouden bereiken. Yaderland wijzist zijne eerste onduide-lijke verklaringen als volgt : Weest gerust, « Vooruit », het is niet op hat noodzakelijke da.t de iioeralen zullen kniezen. Integendeel, zij zullen een goed deel der noodige geldmiddelen trachten te vinden, door de niet nood-zakeliijke uitgaven af te schaffen of door er op te sparen en ze te verminderen, rokeuing houdende van het algemeen uTflaag. natnurlijk. aan de beterhand, maar nog aiet geheel genezen. Ssi « noodzakelijke » dat is, confrater, 00k een boetje rekbaar gelijk caoutchouc en terzelfdertijd kan het 00k ingekrompen worden. Yaderland zegt nog: Wat wij niet alleen beloven maar for-meel durven verzekeren, is dat wij a.l het mogelijke zullen beproeven ten einde den zedelijken en stoffelijken toe-stand van de werkersklas te verbete-ren.Indien de liberalen nwttelooze uitgaven willen afschaffen, t»r eener zijde, dan is het juist omdat zij ter anderer sijde meer uitgaven willen doen in het belang van de kleine burgerij en van de werkersklas. Dat zijn zeker goede woorden, maar wij houden eraan, dat zij in waarde en in dui-•lelijkheid zouden winnen, werden zij iet of wat nader bepaald. Er is nog nooit een ander mimsterie op-getreden of het deed dergelijke beloften... i» woorden. In daden was het geheel dikwijls niemen-dalle of juist het verkeerde^ Dit laat verstaan dat onze nieuwsgieri heid en ons wantrouwen volop gewetti: zijn. . Een ezel stoot geen tweemaal tegen d zelfden steen. Yaderland kan geen artikel schrijven a. ons aclres, of er moet eene boosaardij dwaasheid bij zijn, zooals het volgende : Dat EISCHEN bij « Vooruit » is ma onnoozele bluf,kwakzalvers-klatergou Eischen om zijne lezers te verbluffen gemaikelijk, maar de noodige fondsi vinden is eene andere kwestie. Vra< het maar eens aan den soeialistischi schepen van financiën, M. Anseele. Bah, van een bluffer, een kwakzalver ( een woordenkramer verweten is nogal gau vergeten. Op tijd en stond zal het bewezen worde waar de bluffers en de kwakzalvers zijn. En wij vragen aan dat intelligent orgaa wat Anseele kierbij te pas komt. O-flze partijgenoot is lid in een eoHef samengesteld uit liberalen en radico-soci listen, waarin hij over de meerderheid ni beschikt, zoomin als de liberalen. Zij moeten dus rekening houden van el! ander. 't Is juist wat een liberaal minister zou moeten doen met de socialistische blu fers en kwakzalvers. Is Yaderland bereid al de hervorminge door gezel Anseele gewild voor te staai alsook dê voorstellen voor het aanschaffe der noodige geldmiddelen om ze te verwi zenlijken, hij moet maar het advies zijnf partijgenooten vragen en antwoorden : nee of ja. Wij zullen dan zien waar de bluffers e de kwakzalvers zijn en daar zal veel vol Irnmpn nfla.r 1.-îil-on 1? TT ERRATUM. —In het artikel van woen dag 22 Juli : «Eene Herinnering» is eer zinstorende fout geslopen. Er staat : la df famation professionnelle; het moet zijn «déformation professionnelle», of beroepi misvorminîT- Schrikkelijk drama te Nantes (FRANKRIJK) In de rue Buffon, 6, te Nantes, bewucn den de echtgenooten Le Gall sedert d maand februari van dit jaar eene kl>'in kamer. Beiden waren voddenkoop-;rs e k#amen doorgaans goed overeen, doc toen zij eenige pintjes binnen hadrlan stec het nogal dikwijls in het huishouden. J^sEergister kwamen zij weer dronken tàui en begonnen seffens te twisten. Weldri hoorde men de vrouw noodkreten slaksn haar man was bezig haar met stokslagei af te maken. Men poogde de deur te ope nen, doch de kerel draaide ze in 't slot. 's Anderdaags morgends vond men d ongelukkige vrouw dood op haar bed uit gestrekt. De moordenaar werd onmiddel liik aangehouden. '«s Tolbeambten, spoorwsgarbeiders en gskruisiden 10 I . In een artikel van den luxemburgschei -1 berichtgever van «Le Peuple» lazen wij on ;te langs dat deze van talrijke tolagenten o ik- douaniers — ook een leger schandeliik uit do gebuitenen ! — hevige protestbrieven ontvan )f- gen heeft tegen de sedert eenigen tijd ir re de klerikale gazetten verschijnende artikeli ten voordeele eener verhooging van d( ^ traktementen der geestelijkheid. ,j-s Bijna over 't algemeen worden die arti en keJs door gekriunden geschreven. Dat dez« hun Si,ctft. 'iik besta.an (nochtans door zoo Vf-leu beuiidy trachten te verbeteren, daa] an lif bben wij niet3 tegen : 't is hun recht, er en 't is n cnseiieli.k ; maar waar het over zijr de houfc loopt. is daar waar, in plaats van ei ît- zir;h bij te btr.flen voor hun eigene zaak t< et pleiteii.. zij ooor ongepaste vergelijkinger de zoo gegronde eischen van verschillige us kategorièn nederige Staatsagenten komer ln in den weg staan ; «Op 45 jarigen ouder-dom — zoo schrijft een gezalfde — bekomt een verstandige douanier eene betere posi-S~ I lie dan die van eenen luxemburgschen pastoor». Ons ook zijn talrijke verzetbrieven toege-e" komen vanwege agenten van den ijzeren-st weg, ons meldende dat. de gekruinde heer-3e schappen in de door hen opgestelde logen-:r- I en lasterblaadjes insgelijks voorbrengen k, dat de positie van een treinwachter of van ;n een machinist beter is dan die van eenen dorpspastoor. ;n Ei ! waarom zou ze geringer moeten we-zen 1 Leveren die heeren de langdurige, af-.j. mattende en gevaarvolle arbeid van de , ' agenten die zij benijden 1 Hebben zij, zoo-le als deze, een gezin te onderhouden 1 En dan, bewijzen zij aan de gansche gemeen-st schap de diensten welke haar die agenten în bewijzen, wier al te karig loon zij met vro-me begeerlijkheid berekenen 1 Wat doen zij le anders dan door eenige gebaren het ver-n. langen, van gansch privaten aârd, voldoen s van een zeker aantal personen die, daar zij tôt hen hunne toevlucht meenen te moeten I nemen, hun logischer wijze daarvoor per-I soonlijk zouden moeten vergelden — en daarmede punctum. Zotider da-n nog over g,, de onheilbarende werking t« spreken van ~ I die mannen die alom slechts tweed racht T I verwekken en haat zaaien.... 3 I ;d En toch z.ouden wij gezwegen hebben, hadden zij zich met de zaken niet bemoeid 3- van de Staatsdienaars in 't algemeen en van onze spoorwegmannen in 't bijzonder. n Wij willen die volksbedotters volgaarne ;e doodzwijgen, op voorwaarde nochtans... dat zij ons met vrede laten ! ir Ei ja, waarom worden zij dan geen doua^-1. niers, treinwachters of machinisten 1 ! I (De Spoorweg) or j 2 X. B. — De bond der spoorwegarbeiders stelt voor, dat die dutsen van dorpspas-toors een jaar op den proief zouden werken n op het spoor ; hetzij als stoker, machinist, w trein- of wisselwachter, of pennelekker, gedurende 11 à 13 uren per dag. l> Wij zijn benieuwd te weten hoeveel amateurs zich gaan aangeven. i, 9 1 m OoweÉrs in Frankrijk ' I Over Parljs is een hevig onweder losge-barsten dat de gansche hoofdstad in eene ongemeene duisternis dompelde. a De zon verdween achter zwarte wolken, en nu en dan werd het donker hemelgewelf ^ door bliksemschichten opengereten. Mid-delerwijl viel een hevige plasregen. De r bliksem viel op verscheidene plaatsen. zon-j der nochtans groote schade aan te richten. Zoo werd een electrische tram in de rue du 1 Tolbiac door den bliksem getroffen ; in de £ rue Lacordaire werd in eene school ook I eenige schade aangericht. Den ganschen B dag door vielen nog overvloedige regen-vlagen.e In den omtrek van Perpignan brak ook een erg onweder los. Te Serdinya viel de : bliksem in het rotsachtig gebergtè midden in eene geitenkudde. Een groote rotsvlok werd geheel gekloven en de 140 dieren die i de kudde uitmaakten, op den slag gedood. De herder kwam er levend, doch met erge i brandwonden van af. I Levend begraven i TE YIC-FEZEXSAC (Frankrijk) i Te Vic-Fezensac, nabij Auch, stierf over eenige dagen zekere weduwe Maille, zoo : I daehten ten minste de bloedverwanten die ailes in gereedheid brachten om de overle-dene te begraven. Doch toen de kistenma-ker haar in het doodslaken wilde hullen, schoot de vrouw eensklaps wakker en vatte den werkman bij de keel. Eenige stonden later overleed ze echter voor goed. Men legde haar dan in de kist en voerde haar naar de kerk, waar de lijkdienst plaats 1 creer» Het procès Caillatix-Calmette te Pariis MAD. GUEDAÎf, GESCHEIDENE EC1 GENOOTE VAN M. CAILLAUX ( 1 TUIGT EN YERHANDIGT DE I RUCHTE BRIE YEN AAN 3Ir. I f BOIll. — DE JURYLEDEN LEZ ZE. Zitting van Donderdag 3 De zitting van donderdag wierd ten > ure 10 geopend. De assisenzaal was bonn advokaten en nieuwsgierigen. Mad. Oa laux heeft een notaboekje bij zich. Het getuigenverhoor wordt voortgezet M. Gaston Dreyfus verklaart dat Painlevé zijn woorden verdraaid heeft. Calmette heeft hem nooit gesproken oi intieme brieven, doch alleenlijk over dokument Fabre. TWEE BEPAALDE YERKLARIGEN «MAD. GUEYDAN ZOU VOORGESTE HEBBEN DE INTIEME BRIEVEN AF TE KONDIGEN. » M. André Tessier, ontvanger, zegt d hij in de wandelganger der Kamer hooi spreken van eene aanstaande openbaarr king van intieme brieven, en voegt er a toe dat hij, wanneer hij den brief «Ton j las, hij de overtuiging had dat er andei zouden gevolgd hebben. M. François Desclaux, financieontvî ger, heeft M. Vervoort, een vriend v Cftillftux, hooren sprfeken over een ond houd dat hij met mad. Gueydan geh heeft. M'ad. Gueydan had hem verscheide brieven getoond, welke M. Caillaux aan beiichte geschreven heeft. en mad. Gueyd zou erbij gevoegdi hebben dat zij van ! wa-s die brieven openbaar te maken. ! Desclaux verwittigde Caillaux, die ui riep: iDie'brieven zijn mij ontstolen, hoop dat geen enkele dagbladschrijver zal afkondigen». M. Vervoort, tegenwoordig hoofdopst 1er van «Paris-Journal» komt dit beves gen. Wanneer hij aan de «Gil Blas» mec werkte was het voorstel gedaan dit te doe doch M. Mortier, bestuurder, weigerdte d Hij verwittigde er dan M. Caillaux va M. Vervoort zegt ook dat mad. Gue dan het innig \verlangen uitdrukte de br ven te zien afkondigen. Mr. Chenu zegt dat zijne verklaring dezelfde niet zijn als tijdens het onderzc* M. Vervoort antwoordt: «Ik lieg nooit» M. PAINLEVÉ EN M. DREYFUS IN TEGEN STRIJD Men ging vervolgens over tôt de confro tatie van M'. Dreyfus met M. Painlevé. M. Painlevé houdt staande dat M. Dre fus hem gesproken heeft over intieme br: ven van M. Caillaux, die in den «Figar gingen afgekondigd worden. M. DREYFUS. — Daartegen moet protesteeren. Ik heb nooit gesproken ov intieme brieven, vermits ik zelf niet wi dat «r dergelijke brieven in omloop ware *Deze tegenstrijdigheid ga-at voort ti: schen beide getuigen. De voorzitter beslui «De jury zal er over oordeelen». Een gemurmel doet zich hooren wanne M. Gaston Dreyfus naar de bank der g tuigen terugkeert. ONDERVRAGING VAN MAD.GUUÏDA M. de voorzitter deed vervolgens mada, Gueydan, gescheiden vrouw van Caillau: binnen leiden. Zij vraagt de toelating om hare notas 1 mogen gebruiken. De voorzitter weige: dit, maar mad. Gueydan dringt aan. Me heeft M. Caillaux ook toegelaten het 1 doen zegt ze. Ik bevind me hier voor een opeenstapeling van leugens. De voorzitter houdt zich aan zijn beslui Zooals elk ander getuige moet gûj zonde nota spreken. Mr. Labori, tusschenkomend, zegt te mad. Gueydan dat, indien ze bewust is va hare roi als getuige, zij wel zal kunnei maar als ze zich aanstelt als beschuldigste zij hem voor haar zal vinden. (Gerucht.) De voorzitter: er moet hier met kalmt en zonder wat ook getuigd worden. Na eenige tusschengevallen begon da mad. Gueydan : De eerste brief viel in mijne handen i 1898. Caillaux zelf had hem mij gegever Het was een brief geschreven door Gene viève llainouard aan mijnen man. Het was in juli 1909 dat ik bemerkte da mijn man het niet meer rechtzinnig en eer lijk meende met mij. Dien dag had hij eene: brief ontvangen. 's Anderdaags vernam ik dat hij di vrouw ontvangen had. Later ontving ik ver scheidene naamlooze brieven, waarin me: mij verzekerde dat mijn man mij bedroog. Ik toonde hem die bewijzen, en dit deei hem in woede opvliegen. Op een morgen< zegde hij mij : « Ik ben dezen nacht aan uv bed geweest om u te vermoorden, docl 't zal voor later zijn. » Toen heb ik hem ver laten en vertrok naar Parijs. Toen ik terug keerde vond ik opnieuw tweè brieven, ei later nog twee. Ik had een eerste onderhoud met Cail laux. Deze legde mij een soort kontrak voor, waarin bepaald was dat ik die brievei moest teruggeven. Ik stemde er niet seffen; in toe en ging verscheidene advokatei raadplegen, die mij aanraadden de briévei niet af te feeyen.v IT- Den 5 november had ik een nieuw onder-1E- houd met Caillaux. Ik stemde er ten slotte JE- in toe de brieven te vernietigen, doch een jA- der brieven wilde ik bewaren, en die brief EN heB?ik bij het dossier gevoegd. » Mr. LABORI. — Waarom hebt 0ij d© brieven durven bewaran, nadat gij mita 18,000 fr. bij kontrakt hebt verklaard diff i brieven te vernietigen 1 Mad. Gueydan. — Verschooning, Mr La-, bori, dat is niet juist. De 18,000 fr. waren, niet regelmatig beloofd. • - M. de Voorzitter stelde voor de zitting1 îv voor eenige minuten op te schorsen. M. "er Bij de herneming der zitting sprak mad. k®'' Gueydan over het kontrakt, waarover Ml Labori haar hooger ondervroeg. s « Ge schijnt te gelooven dat er een kon' LD trakt, eene overeenkomst bestond, wanneer ik uit edelmoedigheid er in toestemde de brieven te vernietigen? In het geheel niet. Al wat de beschuldigde gezegd heeff afc is valsch. Al wat M. Caillaux zegde i( 'de valsch. » Mad Gueydan vraagt lezing van eenen an brief dien zij aan den voorzitter overhan-* 0> digt. en M. Labori. — Ik vraag om besluitselen te nemen. >n" Mr Chenu roept uit: an « Mr Labori, ik herken u niet meer. Gijf 3r" zijt partijganger van het licht en gij vraagt» ^d om de besluitselen te omschrijven. Het uur is niet meer aan de besluitselen, het "e is aan de lucht en het licht. En het is dafc-dô gene wat de getuige ons aanbren^t. » De Voorzitter is van oordeel cStaJk Gueydan al de brieven mopt Men geeft K «%a* Sgpfog van. Mad Gueydan ging cian voort met har» verklaringen. Zij verhaalt dat er geen 26 sprake was van kontrakt.Zij schijnt uiterst zenuwachtig en roept kort nadien uit dat zij niet me?r weet waar ze gebleven is. 1^" Zij vervolgt dan : n « M. Caillaux heeft op een zeker oogen-, blik de betrekkingen willen verbreken,' n maar steeds heeft de vrouw iiaie praoi re-y. ruggevonden. » (Gemompeî). ie- Mad. Gueydan. zich naat het publiek keerend, roept uitj ^ « Zij heeft hare prooi teruggenomen. »" I,! ZIJ BEKWAM DE ECHTSCHEIDING TEGEN M. CAILLAUX Mad. Gueydan vervolgt : n. M. Caillaux was een plichtig echtgenoot en hij heeft mij zijne brieven teruggevraagd,. v_ mij belovende niet meer te zullen scheiden., e_ Ik geloof dat hij eenige dagen met deze 0, vrouw heeft afgebroken en ik geloof dat hij er verheugd over was. ., M. Caillaux vertrok naar C'aïro, zij schreef hem een brief om hem ij Egypte te vervoegen. Maar M. Caillaux wilde niet. Deze vrouw verbleef dan in Italie. Mad. n' Gueydan voegt er aan toe : « Ik had de brie-?" ven teruggegeven onder het woord van eer dat'alles gedaan was.En bij den terugkeer te Parijs, herbegonnen de betrekkingen. Den îr 30 Juni overhandigde men mij de fotografie e" der brieven, mij zeggendc : « Gij zult zq waarschijnlijk eens noodig hebben. Sf Ik heb het gezegd aan M. Ditte die da echtscheiding uitsprak. » 11 En, zegde dan Mad. Gueydan, M. Cail-s laux heeft nooit de echtscheiding tegen mij kunnen bekomen. Er was van mij niets te l! zeggen. _ Mad. Gueydan verklaart dat de photos iml n haar bezit gebleven zijn sedert 20 Juni 195è. 6 Niemand heeft ze kunnen zien. e Zij heeft nooit aan Calmette willen toe-. staan de brieven te publiceeren. De voorzitter vraagt heur hoe hij dan aan r den brief «Ton Jo» geraakt j's-. M. Gueydan antwoordt: Maar weet gij 1 hoe hij aan het dokument Fabre geraakt is 1 u DE BRIEYEN VAN M. CAILLAUX ZLL> r G ANSCH TE ZIJNER EER Mad. Gueydan zegt : Men spreekt altijd 6 van twee intieme brieven die M. Caillaux zou geschreven hebben. Q Er zijn er veel meer, maar zij bevatten niets dat het publiek kan aanbelangen. Ik a heb die brieven hier bij mij. Mr Chenu dringt aan on'i die brieven te zien. Mad. Gueydan weigert formeel, — er staat niets van politiek in, zegt zij, en al j wat er in staat is ter eere van M. Cail-I 3 laux. Mr Chenu zegt: «Niemand zal u gelfs©-3 ven. » Dan verklaart Mad. Gueydan dat si} 1 brieven aan Mr Labori zal geven, die s* , dan kan benuttigen als hij het noodig achtt' j Een deel van het publiek brengt eene ware ovatie aan de nijdige vrouw. 7 De zitting wordt geschorst. DE JURYLEDEN ZULLEN DE BRIEYEN LEZEN 1 Mad. Gueydan bij het hernemen der zit« ting geeft het pakje brieven aan Mr Labori. Deze verklaart dat hij ze £.an de juryleden t zal mededeelen. j M. CAILLAUX GETUIGT OPNIEUW i M. Caillaux, die gevraagd had nogmaaU i gehoord te worden, getuigt dat hij gansch l met zijne vrouw eens is._ Het is begrypeljik,

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.