Cniksîer-U ItgeeTstet gara: Maatschsppij H ET IÎCHÎ bsstuurder > P. DE VSSCH. Ledebtrg-Oeirt . . REDACTIE . . 4DMÎNISTRAT1E îîOOGPOORT, 29. GENT VOORUIT ûrgaan der Belgische Werkiïadenparty. — Vsrschijnende aile dagen. 3 ABONNEMEMTSPRSJS BELQÎE Drle maanden. . . , . fr. 3.2Ï 2co maanden • . . . . fr. 6.50 Een Jaar....... (r. 12.5® Jtko abonntert rich on aile postbarsele» DEN VREEMDE Brie maanden KJagelijits verzonden). ..... fr. 6.73 Bekendmakingen VERORDENING 1. Wie voorraden van katoen (boomwol) in bewaring heeft (fabrieken, spinnerijen, twijnderijen, weverijen, ververijen, bleeke-rijen, expéditeurs, voerlieden, eigenaars van magazijnen of bergplaatsen, agenten, bodïenden, "articulieren, enz.) is verpiicht de voorhanden zijnde hoeveelheden, na eoorten gescheiden en met cpgaaf van den eigenaar en de bergplaats, aan de Etappen-Konimandanturen, betrekkelijk aan ds Ortskommandanturan tôt den 15 December '1915 te melden. De volgtnde 5 soorten zijn_ er te sebeiden : 1. ftuwo katoen (boomwol), 2. Katoenafvallen, 3. Katoengarens, t Katoenvadems, b. Katoenafv&lgarons. I Set is erbij aan te duiden, of de boeveelheden zieb in geverfden, gebleekten of ruwen toestand bevinden. Bij katoengarens is buitendien 't nummor yc » 't gar8n te melden. Wie voorraden niet of onjuist opgeeft, wordt met gevangzitting tôt één jaar of met geldboete tôt 20.000 Mark (twintig duizend ïlark) of met gevangzitting EN geldboete tôt hetzelfde bedrag gestraft. De onjuist of niet opgegeven waren worden aangeslagen. Wie 't in rpijt van vrcegere verordenin-ge verzuimd heeft zijne voorraden op te geven, blijft vrij van straf, indien hij nu de opgaven stipt op tijd inbaalt. 2. Het veredelen (verven, bleeken, mer-ceriseeren) van katoengarens is van heden af verboden. Al de tôt biertœ verleende toelatingen worden gelijktijdig buiten voege gesteld. Overtredingen worden met geldboete t-ot 6000 (vijf duizend) Mark gestraft. Waren, in strijd met dit verbod veredelc! zijnde, worden aangeslagen. 3. Wie katoen (boomwol), wcl.vlas, jute, bennep, zijde on de daaruit gefrabiceerde garens en weefsels zonder toelating der Etappen-Inspektion in 't gebied van 't leger I xervoert of uit het gebied van 'i leger uifc-voert, wordt met geldboete t»t 10 000 (tien duizend) Mark gestraft. De waren in strijd met dit verbod ver-voerd zijnde, worden aangeslagen. 4. Competent zijn de duitsche militaire rechtbanken. A. H. Q., 5 December 1915. Der Oberbefehishaber, Herzog Albrecht von Wiirttemberg. & # # BEXENDMAKING betreffende het vrijgeven van rogge tôt voeding van 't rundvee Voor den tijd van af 1 December 1915 tôt 31 Maart 1916 worden voor elk rund maan-delijks 7,5 kilo roggo als voeding vrijîre-geven.Gent, den 4 December 1915. De Etappaninspekteur, (get.) von Unger, Generalleutnant. ^ # % VERORDENING betrefïcnde het verbod van invoer De invoer van fotografietoestellen, pla-ten en filmen, van welken aard ook, in het etappengebied is zonder toelating der Etappen-Inspektion verboden. Overtredingen worden met ten hoogste 1000 Mark geldboete alsook met ten Eoogste één jaar gevangenis of met ééne dezer straffen gestraft. Ook kan de waar worden aangeslagen. Gent, den 7 December 1915. De Etappeninspekteur, (get.) vou Unger, .reneralleutnant, * * # VERQRBENÏNG betrcfîonde de verplichting lot aaugifte van ziek gevrordon schooikinderejs. Telkens als een schoolkind ziek wordt, moeten de ouders of liunne plaatsvervan-gers, uiterlijk op den derden dag dat t kin--1 niet na«.r sebool gegaan ia, bij der schoolbestuurde'r een geneeskundig cetuig-schrift indienen, dat nauwkeurige inlicb-tingen aaugaande de ziekte bevat. In geval van besmettelijke ziekte. vooi welke de verplichting tôt aangifte bfstaa-t (verg. verord. No 70, blad. 92 van 't V. B.) moet de schoolbestuurder het cotuigschr .t aanstonds naar Jt gezondbpidsbureel dei stad (Dr. Boen) doorzenden. Overtredingen van deze bevelen worden met ten hoogsta 1000 mark geldboete of in overeenstemming daarmede met gevangenis gestraft. Gent, den 10. Deoember 1915. De Etappeninspekteur, (get.) von Unger, G ener alleutn&nt. De advokaat der Woekeraars La Bien Puiblks verweet ons dat v/ij de buitenlieden gelasterd hadden,omdat wij uit zijn eigen blad eenige regels hadden vertaald, waaruit bleek, dat sommige boeren de aardappelen achterhielden. Dat was dan natuurlijk speculatie, om later de aardappelen aan overdreven dure prijzen te verkoopen, met een echte woekerwinst. En dat hebben wij gehekeld en terecht, meenen wij. La Bien PiîMo meent dat wij te ver gegaan zijn en dat wij ons verschuilen achter hetgeen hij zelf schreef. Wij hebben ons hier niet te verschuilen, geen pieperkenduik te spelen, 't is overi-gens onze gewoonte niet. Uit het artikel van het klerikaal orgaan van Zondag 28 November 1915, hebben wij letterlijk het volgende vertaald en wij herhalen het : i De Brusselsche dagbladen van Zaterdag kondigen aan, dat het Na-tiocaal Corniteit onlangs groote aan-koopen van aardappelen heeft gé-daan in den vreemde, aan voordee-lige prijzen. Van zoohaast dat de verzendingen aangekondigd zullen worden en op voorwaarde, dat men maatregelen neme om de opkooperij te beletten, zai men da Inïantfeohe eas-dappeien tetug cp de markt zïm vdr&shijrsen en hunns prijzen zviien da!sn. » (« Bien Public ».) Le Bien Puislio voegt erbij dat hij de handelwijze van het Nationaal Corniteit, om de prijzen der aardappelen te doen dalen, bijzonderlijk aanbevelenswaardig vindt. Hij zsîva weet dws dat er specuiatie !n 't spsl is om tôt overdreven prijzen te komen. Ware het zoo niet, dan zou hij geene taktiek hebben goed te keuren, die belet dat men tôt .lie kunstmatige hooge prijzen komt. Onze klerikale confrater is een beetje op zijnen dompeî, hij becint te suffen.. In onze melding van die eenige lijnen was er zelfs geen spraak van boeren, zegt hij. BSen PlîbHs, met wie houdt gij den gek als 't u belieft? Als er spraak is van aardappelen, aan wie moeten wij denken ? Aan boeren of aan taartenbakkers ? Dat er kunstmatige patatten bestaan is waar, maar hunne fabrikanten hebben het nog tôt geene voedingsfabrie., ge-bracht, die de concurrentie doet aan den buiten en die patatenfabricatie is dus nog van -eenen tel. # $ Verder brengt Le iSaiî PubiiO wel de landbouwers ter sprake. Het is om ons te zeggen, dat als de boer gelooft dat hij van zijne aardappelen den prijs niet kan bekomen, die zijne kosten en zijne lasten vergoedt, hij zç liever zal overhouden om zijn vee te voe-den.Van bij het eerste alarm snijdt hij zijne aardappelen en hij delft ze in. Het is zooveel verloren vocr de menscheîijke voeding. Uitmuntend ! De varkens en ander vee gaat als voeding v66r de menschen! 't Is verrukkelijk en christelijk! En meent het Gentsch katholiek blad daar eene excuse in te vinden? Dan is het er wel mede. Daarbij, het is onwaar dat de buitenlieden veriies zouden doen aan hunne aardappelen. Iedereen is in dezen oogenblik bereid acht à negen frank den zak te betalen en dat is een schoone, vvinstgevende Er blijft dus weinig anders over dan de woeker. De rest zijn bijzaken. in ver-gelijking onbeduidend. En wij drukken hier al onze verwon-dering uit, over het gemak en de sans-gêne waarmede Le Sisn PubSIc in de bres springt voor hen, die wezenlijk aan opstapelen, achterhouden en woeker doen. , Gelooft Le Blr-53 Public niet meer ? Hebben de katholieke priesters de stem en het geweten verloren ? Zijn ze er niet meer om de geboden Gods te doen volgen en te doen onder- houden ? Wel mogelijk, maar wij willen hier herinneren dat de eerste Christenen, en onder hen Je Heilige Gregorius, er anders over dachten. Ziehier een stukje, afgekondigd in het katholiek blad Do Kempenaar, dat ten voile onze zienswijze bevestigt : De H. Gregorius en de oorlogswoeker Het s Prager Tageblatt s schrijft: Over roof en plundering, ver-krachting en geweld in oorlogstijd wordt reeds m de cudste tijden ge-klaagd, en deze klachten klinken juist zoo, als wij ze nu uit den mond van rechtstreeks betrokkenen kun-nen hooren. Maar ook over winstbe-jag in het achterland wordt bitter geklaagd. Toen de Goten in 253 Pontus binnenvielen, vroeg een Pon-tische bisschop aan den H. Gregorius, wat men met de boetelingen moest doen, die in oorlogstijd hun eigen land- en geloofsgenoten ver-raden en uitgeroofd hadden. De H. Gregorius sch ?ef toen zijn epistula canoncia. t De hebzucht is iets verschrikkelijks, zegt de H. Gregodius.... en ieder, die zich daar-aan schuldig maakt, moet uit de Kerk Gods gezet worden. Als eeni-gen echter. ten tijde van een vijan-delijken inval, bij zooveel jammer en zoovele tranen, zoo vermetel zijn, dat rij meenen, dat een tijd, welke voor allen een tijd van rampen is, voor hen een tijd van groote wins-ten kan zijn, dan verraadt deze ge-moedsgesteltenis menschen, die goddeloos zijn en door God veracht worden, en hun dwaze handelwijze kan door niets meer overtroffen worden. Daarom hebben wij beslo-ten en verklaren, dat zulke lieden uit de Kerk gestooten zijn, opdat de toom Gods niet over het geheele volk kome. » PubRo, wat denkt er u van"? Vsrlooohent gli den H. Cregorlus of traedt gij hem bij? Daar is de kwestie en wij luisteren. F. H. Japan en Je Oorleg f!et kspliaiistlssSi ststssl Alhoewel de Japaneeien sedert h»t uit-breken van den oorlog aile denkbare kapi-talistische maatregels genomen hebben en van de benarde omstandigheden profijt ge-trokkon hebben om hunnen invloed op de ehinecsche markt uit to breiden, om hunnen handel en hunne nijverheid uit ta breiden, om hunnen aankoop van allerhande grondstoffen ta rergemakkelijken, schijnen do laatst verschenen statistieken te bewij-tsn, ds.t ïij uit de toetanden ïooveel voor-deel niet gshaald hebben als men aanvan-kelijk gedacht en voorzegd heeft. Ds officieele statistieken laten «elfs een Jj eenigszins onrustwekkenden toestand ver-onderstellen, wanneer men den algemeenea h&ndels- en nijverheidstoestand de* landa nagaab. Het is een gefe*nd fait dat 60 % der ja-paneesehe bevolking leeft van den rijat-bouw, en nu schijnt h*t bew»zen dat sedert Jiet woeden van d^n wereldbrand, do prij» van den rijst z66 laag gszonken is, dat de regeering herhaaldelijt de dcorgrijpendsts maatregels hasft oioeHn aomen ! Als de prijs van den rij»*, ondanki d». regeeringsmaatregols, met meer dan 60 %; verminderd was, 1&3 do regeering zich ten langen laatste verpiicht heel den voorraad er van op te koopen en d*n minimumprija van 15 7on voor on echepsl voor te schrij-ven, Urwijl men veer den s«hepel nergeit» meer dan 11-12 yen kon krijgen 1 Ala onvermijdelijk gevolg daarvan eteldo men met ongerustheid vast, dat overal de waarde van den grond aanzienlijk vermin-' derde, dat veel groote bafflksn in verlegen-heid geraaktsn, waarvan versoheidiene lot* terlijk voor het failliet etonden of in den afgrond stortten. Wat in den haicftgwi toestaad veel kani-talisten verwonderde, dat M dal da paneesche nijverheden, -v-ooral de textiel-nijverheid, zooveel door de gevolgen van den oorlog te lijden kregen, daar een aan-ïienlijk deel van hare voortbrengaten tooh" voor den uitvoer beatemd waren. Zooals wij reeds sens gemeld hebben wee» men dat Japan voor den dag gekomen was met een voorstel om al het laken te leveren voor het russisch l»ger. Men had maatregels genomen om in aile lakenfabriekea dag en nacht te werken met volledige ploe-gen. Maar bijna al de noodige wolle moest uit het buitsnland komen, het gevaarlijk vervoer ging f&belachtig veel geîd kosten en weldra werd men gswaar dat de schoone onderneming een droombeeld, eene ornno-gelijkheid was. Langs den andsren kaat blijkt nù echter dat do oorlog het mogelijk ganaakt heeft eenige nijverheden in te voeren die in het land 7,00 goed als ongskend waren, eenigft nijverheden te doen pakk»n die in het land' tôt hiertoe geslenterd hadden — nijverhô' den waarvoor Japan teeneinaaî aihing van het buitenland sn van d® oorlog-voerende landen Mlf. In do eerste plaats maakt faet offieieet verslag gewag van d3 glaenijverheid, de pronkstuknijverheid en eenige onderdeelen van de scheikundiga nijverheid, die tich) op eene onverwachte manier uitbreiden en ontwikkelen. Maar al dezs iich ontwikkelende nijver»' heden hebben niet veel meer gebr&cht dan, eenige venachting aan den benarden alga» meenen toestand waarin Japan door een europeesehen oorlog gedompeld is, toe-J stand dio ontegensprekelijk bew«sen wordt^ door het brutaal feit dat de handelsbalans is moeten gesloten worden naat een deficieif van 500.000.000 yen voor wat den uitroer; aangaat. ! Het bijzonderste van do zaak -voor ons i<,( dat daar in Japan millioonen e>n nog mil" lioenen schepels kostelijken rijst gaan lig* rgen bederven torwijl er in de oorlogvoerett| de landen en elders mil lioenen _ en nog miij lioenen mannen, vrouwen en kinderen hoa^ gor zullen lijden. Als illustratie mag hier ook vel volgende stukje volgen. dat o»* xpati dooit een medewerker was geaonden : Er loopt iets als eene rilling door imijn werkerslijf als ik daar onder do laatste tij^ dingen leos dat het afgekondigd japa4 neesch staatebudget balanceeri over eene Hst florÉel van Werkliedin 60 PaîroîBS over de Vermindering (1er Wirkirn (VaKaald door K. H.) (Elfde vervolg) » Het veriies ware dus op geene_ enkele manier te herst-ellen. Maar dit is niet ailes — eene vermindering in de voortbrengst zou do vevlioogmg der algemecne onkosten mede-brengen, wat zou noodzaken den inkoop-prijs te verhoogen; da mededinging zou lastiger worden dan ooit; onze voortbreng-selen, die ingang vinden in Duitschland, Frankrijk en Engeland, — landen waar de textielnijverlieid zeer is ontwikkeld en die, bijzonderlijk in de twee eersten, door aan-zienlijko tolrochten is beschermd, zouden geen afnemers meer vinden. Het ware do vernietiging van don uitvoer en bijgevolg de dcod, in korten tijd, der plaatselijke nijverheid. » Het patroons-vorsla^ verklaart zich wel aan to sluiten bij het princiep der vermindering van do werkuren, doch, als mid-del tôt verwezenlijking, ware de vrije uitoofening der nijverheid, die, talrijke be-eteilingen aanbrengendo, de werkeloosheid zal doen verminderen en de loonen zal doen stijgen. En het ware met deze laatste een weinig te verminderen, dat men, zonder de nijverheid te schokken, evenredig de werkuren zal kunnen verkorten. » De schijnbare waardo dezer thesis schuilt, zooals meu ziet, geheel en al in de bewe-Ï1D& dat dp « noodwendig » moet voeren tôt eene mede-gaande vermindering der voortbrengst. Indien eene kortore arbeidsdag wezentlijk eene verzwakking der voortbrengst voor gevolg had, is het zeker dat de toestand der fabrikanten er bezwaarlijk zou door worden en dat de nijverheidsontplooing, ten nadeele der werklieden zelf, er zou onder lijden. Maar zou het in wcrkelijkheid aldus gaan? In ons verslag steldon wij op thoo-rieke wijzo vast dat, integendeel, de vermindering van de werkuren eeno trapsge-wijze verhooging van het vcortbrengst-ver-mogen medobrengt. Het is niot onnoodig, gelooven wij, onze zienswijze nader te bepa-len, welke wij met nieuwa uit feiten ge-putte aanhalingen nog willen stsunen. WERKUREN EN VOORTBRENGST Wanneer de meestev in de school ons het vraagstuk opgaaf: « Een pnard dat 10 kilo-meters in het uur aflegt, hoeveel uren zal het noodig hebben om 1000 kilometers af te leggen 1 » Dezen die onder ons antwoord-den « honderd uren », ontvingen een « Zeer wel ! » en nochtans niets was min juist dan deze rekening. De meestor be-droog zich niet, omdat hij in dio rekening slechts een oijferspol zag, doch hij bodroog den leerîing met hein eer, valsch gedacht te gervwi over sehatting. Hij zou er moeten bijvoegen hebben: « Voronderstelt dat bot paard zich niet vermoeit en dat zijno snol heid niet vermindert, wat niet mogelijk is. » En om nog verder ons betoog t» drijven, zullen wij zeggen dat de meestor dit nog zou moeten bijvoegen hebben: « Een paard dat zich zal vermoeien met aile dagen te loo-pen, zal op het laatst zijne eerste snelheid -sm- k%P. deron, indien het op een gernatigde manier, zonder zijne krachten uit te putten, zijn werk zal verrichten. » En aldus zijne leer-lingen leerende rekenen, zou hij hen het verschil leeren kennen hebben tusschen een paard en een cijfer. Het verslag, dat wij te ontleden hebben, omsluit, in oene cijfer-formuul, al de be-grippon van menscheîijke natuurleer. In-derdaad, volgende rekening ware dezelfde: « Een werkman in 12 uren brengt 24 voort, dus in 6 uren zal hij 12 voortbrengen. » Het is eenvoudig doeh barbaarsch. In werkelijkheid zal de-voortbrengst in 12 uren min wezen dan in 6, maar het ig even waar dat hij, die maar 6 uren per dag arbeidt, meer zal voortbrengen op ieder, dan hij die er 12 werkt. Do vermindering van de ge" heelo voortbrengst van den dag zal niet evenredig zijn aan de verkorting van den dag, omdat zij per uur zal vermeerderen, het ia te zeggen bij tijdteenheden, bij deze die het minst zal arbeiden. Het spreekt van zelfs dat de werkman, langé dagen arbeidende, min zal afleggen, omdat h<nn 's morgens steeds een overschot van moeiheid in de armen zal blijven, ter-wijl hij bij eene normale uitoefening van zijn arbeid, zijne oplettendheid en bedrij-vigheid zal zien vermeerderen. Overigeuft zal van den eersten dag af die uitslag zich niet vertoonen. Er is eene période van aanpassing noodig, zooals wij zullon zien door de voorbeelden verder aan-gehaald.In het gesticht Fromont, waarvan wij reeds spraken, is de voortbrengst, tijdens . do eerste zes maanden der vermindering van do werkuren, gezakt; nadien is zij ge-stegen tôt het oude peil, en na 12 jaren was zij op 8 uren 25 % hooger dan wat zij heid raden wij aan het belangrijke werk van M. Fromont te lozen, in de verzameling van •Actualités Sociales» van het Instituut Solvay.) Doch ziehier do tegenwerping : «Bij ons, zegt het patroons-verslag, is het de machinale bedrijvigheid, die do voortbrengst re-gelt, en wat men zou kunnen inwmnen op de meerdere inspanning der werkliedpn, zou onbeduidend wezen » Het gezegdo verslag vermeldt cijfers ter staving dier beschou-wing ; maar wat te zeggen van deze dio volgen ! Eene opneming in eeno weverij toont ons dat de gemiddelde voortbrengst, van 11 M a-art tôt 24 Juli 1901, 3,230,610 scheuten bedroeg, in dezelfde periode van 1907, met eene uur min, bedroeg zij 3,000,000 scheuten. Indien men rekening houdt, dat, gedurendo deze laatste periodo, de getouwen vijf maanden achtereon stillagen, komt men tôt eeno zelfde voortbrengst met het Btelsel van een korteren arbeidsdag. Nemen wij de spinnerij der gekaardeede wol. Ziehier eene vergelijkende opname der voortbrengst in veertien verschillende fabrieken.Gemiddelde voortbrengst op 10 woken Werkuren in 1903 Y#»rtbreng®t in 1903 727 1/2 uren 450.000 atrengen 670 » 120.000 » 672 1/2 » 240.000 » 650 * 450.000 » 700 > 880.000 > 677 1/2 » 150.000 » 672 1/2 i 115.000 » 672 1/2 » 650.000 » 672 1/2 » 780.000 » 672 1/2 » 309.00$ > 672 1/2 » 420.000 » * m® .. 1215 » J. en N. 630.009 » 1230 » J. en N. 1600.000 > Is samen 10.607 1/2 uren met eene voorfc* brengst van 6.205.000 strengen. Werkuren in 1&07 Voortbrengst in 1S0T 660 uren 680.000 Btrengofy 660 » 120.000 >; 660 j> 240.000 »: 660 » 480.000 »' 600 > 410.000 660 » 180.000 ' 660 » 125.000 ^ 660 » 750.000 , 660 » 780.000 '» 660 » 330.000 660 > 460.000 , t»' 660 » 230.000 '■ 1222 1/2 » J. en N. 600.000 , w 1210 » J. en N. 1.600.000 ,y V —y, t .. 10.352 1/2 saêm 6.885.000 strongeS N.-B. Het verechil der voortbrengst, dafc mon op deze tabels bestatigt, wordt ver-j oorzaakt door het grooter en kleiner ge^! tal spillen van elke fabriok. Het schijnt dus, dat de vcrmintieiïng der^ werkuren, overal waar het mekaniek da; snelheid der voorbrengst regelt, geene me-' degaande vermindering der voortbrengst! met zich voert. Het i» everigans onbetwisfe-baar, dat de werkman, die lange uren aaa den arbeid ^ ^rtoeft, op den duur het werk vervelend vindt, wat zijne bedrijvigheid eu oplettendheid moeten verminderen. I tVervolgt); ';î 31 aal* ■■ U» S50 Prijs per nntcinsr : voot België S oentiemon, vooï den Vreemdel» eentiomen t H@«laoti9 247 • Aé^faistratto 2848 Vn daa 17 DSGEIKBilR 1S18

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.