Vooruit: socialistisch dagblad

1464 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 21 Decembre. Vooruit: socialistisch dagblad. Accès à 14 mai 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/tq5r787c96/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

j, aar -- fti. 332 Priis per nummer : voor Belgie 3 caatiomen. vooi (ion i reemdd 5 conticmén fs2ss©ora r rfeitaotie 4/ » yjmiuisirafiç rëîagif» 21 il£ee®mtsœp' '0fcl4 Drakster-Uitgeeïster 3am: Maatschappij H ET L!CHT bestuurder : p. DE VISCH. Ledeberg-GenJ . . RËDACTIE . . ADMINISTRATIE KOOtiPOORT. 29. CENT VOORUIT Orgaan der Belgische WeM'edenpaptlL — Verschjjnende aile dagen. ABONNEMENTSPRSJS BELGiE Dde maanden. . . , . fr. 3.23 Zes maanden . . , , . fr. 6 50 Eenjaar. ...... fr. 12.59 Meo abonneert zich op alie posibureeles DEN VREEJVVDE Dde maanden 'dagcîijka verzonden). fr. 6.73 ■ alsche aantijgingen gentsche bakkers ii De omzendbrief der bakkers beweert, iat de samenwerkende bakkerijen of de cooperatieven, nooit den voorraad hun-ner bloem hebben moeten opgeven zoo-als de kleine bakkers het hebben moeten doen. Pardoen, lasteraars. De S. M. Vooruit heeft kennis gege-<en dat zijn bloem beliep voor drie we-l:en, en, evenals voor andere broodfa-brieken, werd er besloten dat zij in geen veertien dagen bloem zou ontvangen, gezien op deze zitting bewezen werd dat de algemeene voorraad bloem enkel voor tien dagen was. Dat is dus weeral eene leugen bij al de rest, en dat begmt te tellen. & * # In den grond, doet de omzendbrief der bakkers ons verdriet aan en niet ten onrechte. Onze schepen, de heer Heynderyckx doet nu den dienst der bevoorrading. Vroeger deed Anseele denzelfden dienst en als hij hem aan M. Heynde-rickx heeft overgelaten, was het, om-dat onze partijgenoot letterlijk overlast was. En wij zijn overtuigd dat M. Heynderickx even wcrkzaam pn eerlijk is, als zijnen voorganger. Welnu iedereen is tevreden, gelukkig geweest over het beheer van Anseele. En er is dat mirakel gebeurd, dat niet alieen de werklieden, maar zelfs groote en kleine burgers Anseele openlijk ge-luk wenschteri voor zijnen ijver en zijne zorg, voor de belangen die hem toever-trouwd waren. De burgemecster erkende zulks plech-tig in de gemeenteraadzitting van maandag 14 dezer. Het deed ons genoegen. Maar waarom zou M. Heynderickx op dat gebied slechter of onverdraagzamer zijn dan Anseele? Hij is een vriend van ons allen ; hij is een eerlijk man van eene gevestigde reputatie, vol toewijding en begaafd met gevoelens die wij niet ' bekend ma-ken om zijne gekende teergevoeligheid niet te kwetsen. Dus als Anseele het goed deed, waarom zou Heynderickx het slecht doen? Dat heeft geenen zin. * * * f Bakkers, wij betreuren uwen omzendbrief en gij hebt u zelven een slag toegebracht. Gij wilt gelijke behandeling voor U en voor de broodfabrieken. Wij zijn daar niet tegen, voor zooveel het mogelijk en gewettigd is. Maar wij moeten toch vaststellen dat uw gelijkheidsprinciep zoover niet ging als er kwestie was van ons één stem-meken te geven en er voor u en uw gcachte kliënteel er twee, drie en vier te nemen. Dan kwam de gelijkheid niet te pas. Soit, mijne heeren, wij profiteeren van d'occasie om u dat te herinneren. En laat ons toe u nu iets te zeggen in voile rechtzinnigheid : Gij lijdt als kleine burgers aan eene groote, in schijn ongeneesbare ziekte. Ten eerste, gij hebt vertrouwen in niemand. Gij vertrouwt niet alleen de stad niet, maar gij mistrouwt uwe eigene collegas, met wie gij niet sa-menwerkt.En het zou ons grootelijks verwonde-ren dat gij vertrouwen hadt in uw eigen zelve. Dat heeft voor gevoîg dat gij elkan-der als stielgenooten niet verstaat. Gij zijt maar t'akkoord als gij meent te mogen kritikeeren en uitvallen. Gij zijt St-Niemand als er iets te stichten en te vestigen valt tôt nut van 't algemeen, Gij hebt ongelijk en meer dan ooit moest gij in den tegenwoordigen tijd verstaan en begrepen hebben, dat de samenwerking en de solidariteit een groot en opperste redmiddel was of ten minste een tijdelijk hulpmiddel. Gij hebt dat niet gedaan. 't Spijt ons ! En gij hebt uwen omzendbrief laten opstellen door een' pretentieuzen kraak-amandeî, die van de sociale kwestie zooveel kent als een kanarievogel van kousen breiden. Nu, goesting is koop, maar de on-verstandige daad der bakkers zal tegen hen zelven keeren. F. H. Bik Staatsspoorweg-personeel Eindelijk, en tôt ieders genoegen, is de ondersta-nd uitgbreikt. Men zag het op aller aangeziciuen, die blonken van tevre-denheid, iioe hoogst welkom de onderstand f was. in verschillende vergaderingen werd een dagordé van dank gestemd aan iiet komi-; tt'ji, dat zich wekenlang met die kwestie bezighield, en trots moeilijkheden van alierlei aard, zulk schoon resultaat wist te bereiken. Tengevolge van het protest der werkiie-den-afgevaardigden, hadden de « hooge-oomes» den onderstand gebracht van 13 tr. op 15 fr. en de serie van 25 fr. verminderd op 20, wat maar rechtvaardig was. Ook van het betalen in den Werkmanskring was geen sprake meer. Maar dit ging toch gepaard met. ge-arrewar, wat ons een gedacht geeft van 3 moraal van sommige dier heeren. In het comitteit had men in overeenstem-ning met de rekenplichtigen de v^orbe-itemde lokalen aangeduid, rekening hou-d'ende met de guurheid van net weder en om zooveel mogelijk samenscholingen w cermijden. Zelfs had eene naburige ge-meente aan het comiteit hare lokalen aan-geboden die ze om genoemde redenen niet tiad kunnen aanvaarden. Toen nu de lijst aan de heeren bestuur-ders werd overgemaakt, verklaarde een hunner met het c&miteitr geen gemeens te willen hebben, en te zullen betalen waar hij wilde... De lokalen, door het comiteit ais ondoelmatig afgewezen, werden dooi hem aanvaard. Meer nog ! Hij wilde van geen tweeden betaaldag weten, in tegen-strijd met de andere groepen, wat no«ht»ns een gemak was voor een» nsfesim. werklieden van zijn gestichb, -die niet verwittigd waren en zeer verwijderd *on»n. Mijnheer nam de lijsten en het geld mede naar huis. De arbeiders konden nog acht dagen wach-ten ! Christelijke moraal voorzeker !... In de plaats waar de ateliers van Mei- relbeke en Ledeberg betaald werden, had een geestig voor val plaats. Vooraleer te beginnen kwamen een Uuitsche officier en drij soldaten zich verzekeren wat daar ging gebeuren, dit ten gevolge vaa een schrijven aan een bevelhebber te Melle van den heer Verkissen, in zijne hoedanigheid van... voorzitter der betaalcommissie '£ 1 Of er met dien Tieste gelachen wordt Kan men wel denken, als men weet dat hij den dag vroeger werd ôpgepikt door Uuitsche soldaten. Dit feit zal hem « wereldberoemd » maken aan... Meirelbeke-statie I In het algemeen genomen ging allés zeer goed, alleenlijk denken wij dat, met wat goeden wil ailes op een dag kan gebeuren.Die niet tevreden zijn waren de niet çe-noemden, daar zij niets- kregen. Wij ver-nemen nochtans dat zij recht hebben op iets, daar zij een tegocd hebben van 12 à j3 dagen. Daar moet het comiteit op aandrin-gen. < Wij weten dat zijn taak zeer lastig en ondankbaar is, maar het resultaat moet het aanzetten nog meer te bekomen. Wij brengen hulde aan die fonctionnaris-sen die het zoo wakker ter zijde stonden met raad en daad. En aan de anderen die het tôt heden negeeren, zeggen wij : « Mijne heeren, indien gij wilt geacht worden door uwe tverklieden en bedien-den, stoot ze van u niet af. Integendeel, werkt met hen te zamen, gij zult dan recht hebben op de dankbaarheid der massa, die ontbeert en lijdt en die ten slotte de klasse is waar velen van u zijn uit gebo-r»n ». ïïn de werklieden roepen wij ('•« : « Steunt uwe kameraden in hunn* po»jn-gen, want zonder de organisatie zult gij nooit iets bekomen noch dit jaar, noch in tien jaar, jamaiê de la vie ! » LOOUS. "Hoe wij le lelgisdie vloÉîeiinpi behan- d8l8l)„ Onder deze hoofding kondigt ons broe-derorgaan «Het Volk», van Amsterdam, een artikel af, waarin het zegt dat het op uitnoodiging der regeering den toestand der vluehtelingsoorden bezocht. Ziehier wat de opsteller omtrent zijn be-zoek te J^oosendaal schrijft: « Men weet, dat in dé dagen van het bombardement van Antwerpen de vluchte-lingen bij duizenden en tienduizenden Roo-sendaal overstroomden. Groote scharen trokken verder het lan<5 in, maar er ble-ven ook talloozen in het dorp achter. Wie geld had, traehtte in hôtels en bij partiku-lieren een bed te vinden. Wie het niet had werd eveneens door burgers liefderijk ver-pleegd. Maar er kwamen er zooveel, dat het niet langer ging. Het werd een oververza-diging.I Spoedig liepen d» openbare gebouwen vol en werd ook de suikerraffinaderij* «Java», een oud, leegstaaod fabrieksge-bouw, in gebruik genomen. Het was voor ailes beter geschikt dan voor het vcrblijf van menschen. Maar er zat in die dagen niets anders op, men kon zich niet beter helpen. Toen eehter de stroom uit België ophield te vloeien en er een groot© afschuiving harî plaats gehad naar het hart des lands, werden voor en na de openbare gebouwen ont-ruimd, doch de «Java» bleef voor de be-hoeftigen in gebruik. Sterker nog : het zal voor bestendig verblijf worden ingericht. Wij weten niet in wiens hoofd dat denk-beeld is opgekomen. Maar wij weten wel dat het niet mag worden uitgevoerd. Want het zou in hardheid alies overtreffen wat op dit gebied tôt nog to^ is geschied. In het oude deel der fabriek zijn tftans 700 mannen, vrouwen en kinderen onder-gebracht. Zij verblijven en e-tcn gelijkvloers in een ruimte die vroeger voor opslag-pia-ats di«ad«. De yJaeV .1 c5t- m^ron zija van steen en er komt anders geen licht oî lucht binnen.dan door de deur, die dan ook steeds wijd open staat. Het is er vies, benauwd, donker en dus onzegbaar triest. Een afgrijselijk hol, voor beesten niet geschikt.De slaapplaatsen bevinden zich op de twee bovenverdiepingen. Twee groote za-len, een voor de gezinnen en een voor de jonggezellen. Er zijn, ook in die voor de gezinnen, g&en afscheidingen, zoodat nu al weken honderden mannen, vrouwën en meisjes zich in elkaars nabijheid en voor elkaars oogen aan- en uitkleeden ea allé intieme handelingen vfrrichten. Men slaapt er op los stroo in een lange rij ge-legd, stroo ■ dat _ maar zelden ververscht wordt en dat juist werd «ontsmet» door be sprenkeling met kreoline. Verwarmd worden ds slaapzalen, die ook steenen muren en een steenen vloer hebben, niet. De engo "waschgelegenheid — hoe goor was het er ! — moeten door mannen en vrouwen gelij-kelijk worden gebruikt. Over het etsn werd algemeen geklaagd. 's Morgen3 brood, 's middags soep, dan weer brood. En welk een soep ! Wij nebben de vieze kookplaats gezien. Daar stond een soep te koken van water, uitgebraden speX-wit, erwten, roode kool en aardappeleu, een bedenkelijk brouwsel, waar men met vuile plankjes in roerde. Eten voor vee, niet voor menschen. Wij werden dan ook omringd door groote groepen klagende Belgen. — Wij zijn maar werkende menschen, zei me een moedertje, en iriijn woning t® Antwerpen is afgebrand. Maar ik ga naar mijn stad terug. Het is geen leven mer. — De soep is goed voor de katten, grom-de een magere jonge man en hij j^eerde zich schielijk om. Een moedertje op jaren klaagde : — Ik ben in loods L in Amsterdam geweest. Wij hadden het er dragelijk in Je laatste weken. Toen moesten wij naar Nunspeet. Ik ben er met mijn kleindocti- , tertje vandaan gevlucht. Ik wil naar Antwerpen. Want hier... Zij schudde somber het hoofd en s'eurde zich verder. Anderen vertelden ons, dat een der zalen sinds 13 October niet was schoongemaakt, dat de kinderen er ook ziek worden en dat er door allen veel geleden wordt van c*e koude. Toen wij weggingen, kwam ons een vrouw achterop, die fluisterde, dat «j straks, toen de heeren van het kemiteit er stonden, gezegd had, dat bet eten goed was, maar zij voelde zich nu verplicht ons toe te vertrouwen, dat het niet zoo was. Het is alecht, en het was steeds slecht geweest.M«m wac x» Wzig twaede (lesl d»r labriek im ta rieht«a vo«r l*ngdurig vor-iolijf. En daar aull«* aiz«nderlijke L»ten-geide hokjes in de slaapzalen wordsn ge-zet.Maar mijn oordeel is, dafc het in heel het gebouw niet geed wor«l»n ban. Het is een yervallen boeL met trap.Den dio ze» stiil en zoo smal zijn, dat het beklimmen een gevaarlijke toer is, door oudere menschen en kinderen haast niet te volbrengen. En o, als er eens brand komt... Heeren overheden, groote en kleine machthebbers, ontruim de <'Java» teu spoedigste. Het mag, het iian niet langer zoo ! » Tôt daar '"t artikel uit «Het Yolk», het-welk genoegzaam aantoont dat onze onge-lukkige vluchtelingen te iîoosendaal een zeer trug verblijf hebben. Aan ons is het niet er meer aan toe te voegen, maar toch wijzen wij er op dat het verschil te groot is tusschen onze vluchtelingen in England verzorgd en dezen bij onze noorderburen. OVER DIEREftBESCHESMING In ieder artikel geschreven aangaande die kwestie komt er in voor « eerst voor de menschen en dan voor de beesten » waarom? Kunnen en moeten beider bescherming niet te zamen gaan ? Zijn paard en hond niet de trouwe en onmisbare helpers der menschen ? Zijn de berichten, aangenlakt om het volk aabtesporen zich gebeurlijk van hunne dieren te ontdoen op de meest afdoende manier, bespottelijk ? Nochtans schijnt het mij dat, met de dieren op menschelijke wijze uit den weg te ruimen, men goed werk doet onder aile oogpunten en bijzonder voor wat openbaar nut betreft. Is het wel zeker dat degene die het eene of het ander doen ten voordeele van de dierenbescherming te kort schieten a-an hunne verplichtingen als mensch tegenover mensch, en ook niets te weeg brachten tôt Hulp der dolende menschen ? Indien er niets gedaan werd tôt de bescherming der dieren zou dit het lot der menschen verbeteren? En wanneer er iets gedaan wordt tet het weren der dierenmishandeling in het algemeen, belct dit het weldoen ook jegecs menschen? Waarom gebruikt A. F. een zoo ongelukkigen zin als « een hondenhart hebben 1 » Niet lang geleden schreef «Bata-. vicr» mv blad vaarin hij i twee dames afschilderae welke oneindig veel zorg hadden voor h un afzichtelijken hond en eene aalmoes weigerden aan eene arme vrouw. Zulke dames eens op de teenen trappen is zeker loofbaar maar kon de schrijver dit doende, niet vermijden de zaak der dierenbescherming belachelijk te maken of te doen schijnen?' Kôn hij, met het gemak vaa schrijven die hij heeft, n-eene andere verge-lijking aanhalen om de hartloosheid der dames in voile daglicht te brengen ? Is het niet aile dagen te zien dat nog vele lieden welke met honden of pa^rd hun brood ver-dienen niet het minst" besef hebben (tôt hun eigen groot nadeel) hoe met de dieren om te gaan en hun daardoor of moedwillig eindloos martelen berokkenen ? Waarom zijn de politievoorschriften niet strenger en is het niet verplichtend de kinderen in de school kundig te maken hoo er dient met dieren te worden omgegaan ? Waarom niets doen tôt het beschermen der dieren ? Veronderstel een oogenblik dat er niets gedaan worde om hun te helpen waar zou het wangedrag van sommige menschen (mag men hen menschen noemen, zij dis 'met beesten beulen?) eindigen? • Zou men geen walg hebben nog een voet op straat te zetten ? Den anderen dag kwam ik bij een voer- man die rond zijn gevallen paard liep en roepend tôt allen die het hooren wilden dat hij zich misrekend had. Inderdaad, besloten hebbeede d ®*fge-sloofde sukkel te doen afmaken had hij het geraadza&m gevonden het dier sinds 48 uren geen eten meer te geven, maar het niettemin te doen werkeia al» Haar gewoon-te, dit om den haver te sparee. Wat moet het arms dier geleden hebben wanneer het op stal tusschen aija werkge-zelleri stond waehtend naar een weinig voedsel, de andere paarden zs>g roederl krijgen en zich het zijne zag ontzegçen ! Het arme beest had nochtans sewerkt tôt dati het er bij gevallen was! Is het waarlijfc niet noodig dat er menschea zija die zich) met de dierenbescherming bezighouden? * * » Volkomen t' a^koord, ge«el. Wie geen; dieren eerbiedijçt, èerbiedigt ook geem mensch en omgekeerd. Maar als 't u belieft, kies betere tijdsom- 1 standigheden om dit probïema te bespre- , ken. Hongerige magen hebben geen coren, | F. H. | i© choiera WERKLIEDEN, LE EST DIT AAM&ACETIG ! De choiera is eene ziekte waarvan men zich zelven kan vrijwaren door zekere voorzorgen te nemen. Men kan zelfs zeggen dat hij die de ziekte niet wil, ze ook niet zal krijgen. D» werklieden moeten weten hoe zij de choiera zuilen verr i «en. Deze ziekte DBINKT of EBf men zich! Het is inderdaad door de spijeen en de dranken dat men de choiera krijgt. Als de dranken en de spij'zen zeer zinde-lijk zijn, is er niets te vrëezen. Het is noodig goede waterleidingen te hebben. Wij missen ze bijna oreral. In de onderzoeken die orer d# vorige cholera-invallen aijn gebeurd, heeft men bestatigd dat de ziekt» den loop der Btroo-men opklimt en dat zij langsheen deze waterloopen zich verspreidfc onder de be-■ /olkingcn die haar water driafewa. Dus zelfs voor lichaam, lijnwftftd, klee-deren of het huis te wasschen en te schu-ren, gebruikt geen Schelde-, Rupel-Leiwater.Als gij die voorzorgen neernt, wees dan niet bevreesd. De choiera is min gevaarlijk dan typhus of de tering. Wat moet men nu doen om drank ea spijs propér te houden? De vaste spijeen en de groenten moet men goed in gekookt water wasschen. Ook het keukengerief moet in gekookt water worden gereinigd. Men moet aldus de petten, pannen, le-pels, vorketten, tellooren, glazen, enz._ behandelea. Wa&cht ook de harnden met zeep en warm water vôôr het etea. Wat de dranken aangaat, men moet zorj gen er slechts te gebruiken die gekookt zijn, bijvoorbeeld : koffie, thee, gekookt water, enz. Nooit water gebruiken uit de Seheldc, Lei of bijrivieren erva-n ; of uit putten die met deze waters in gemeenschap zijn. Er zijn nog vele werklieden die niet kunnen lezen. Dat onze lezers de ra«dgeviag>en alom verspreiden, vooral onder de vrouwen. Dr Terwagne. raa m Europeesche Oorlog la ErMMdm ©iï Isb 'illiorlio van Frankrijk OflicieEla telsgrammsi! : Uit FraEische bron PARIJS, 18 Dec. (Eeuter.) (Communiqué van heden avond) : Wij hebben eenig ter-rein gewonnen langs de duinen ten noord-oosten van Nieuwpoort. Twee hevige vijandelijke tegenaanvaJlen ten noorden van den weg van Yperen naar Meenen zijn afgesla-gen. De Engelsche treepen hebben in de streek van Armentières eenig® vordering®» ge-maakt.Onze artillerie heeft twee zware batte- -rijen in de streek van Verdun vernield. Van het overige gedeelte van het front valt niets belangrijks te vermelden. Uit Egi§f©lscfce LONDEN, 19 Dec. (Reutw) : Het korps de «Connaught Rangers» zijn ds Indisch® tr»epen ter hulp gekomen. Deae laatste ontvingen halverwege de Duitsch» loop-graven, welke zij verraswnj moesten; nemen, vuur, zoodat zij teruj moesten. Hun ^loopgraaf weixl daarop allerheviigst daar artillerie onder vuur genomen en ver. volgens aangevallen door groot® *fdeelin* gen infanterie. Toen werd de kreet verno-men : de Connaughtg komen.Na twee ver. geeîsche pogingen werd voor de derde maaï tezamen met de Indische troepen aanç»< valleo, ^ Ain de Rysslsoh Peolsshg-Galieisciie srei. USi Oosteffi^iikseEï® fer&a WEENSIf, 19 Decembsr. (OJfcsieel; : Ile» geslagen Russische hoofdleger h«4 geheele 400 kileraeter lange slagreld va/# Krosas tet de Szurn asoerfiff vervolgd. Gisteren werd de vijand uit al f.ijne st«3-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Vooruit: socialistisch dagblad appartenant à la catégorie Socialistische pers, parue à Gent du 1884 au 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes