Orakster-UitgeeîsJar Sam: Maaîschappij H ET L1CHT bestuurder s P. DE VISCH. Lsdcbsrg-Oesrt _ . REDACTIE . . ADMSNBSTRATîE ÎOOOPOORT. 29, GENT VOORUIT ABGNNEMENTSPR1JS BELGJE Drie maanden. , . , . fr. 3.23 Zes maandea « , . , . fr. 6.50 Een jaar fr. 12.50 Men abonneert zich op alie pcstburîclea DEN VREEMDE Drie maa-ndca (dagelijks verzondet?}. fr. 6.79 Orgiaan der Belgische Werkliedemartij. — VerschjjnendQ aile dagen. EEN MEI 1915 In aile stilte, eenvoud, ingetogenheid, maar met een niet minder diep gevoel van bewustzijn en overtuiging voor wat het Een Meifeest in zich slait, is de Hoogdag van het proletariaat te Gent herdacht geworden. Wanneer we zeggen : herdacht, is het niet de droeve herinnering eener ge-wichtige bloedige gebeurtenis of het heengaan van een vooraanstaand strij-der tôt ontslaving van het proletariaat, maar is het de verwszenfijking van een Ideaaî der SosiaaS-dernokratte. De gedenkdag van zaterdag mag al-dus genoemd worden ten gevolge der bloedige gebeurtenissen die ons allen te-neerdrukken; maar krachtiger dan ooit trilde ons hart van innige overtuiging en begeerte voor de grootsche beteekenis van Een Mei. Waren de vedangens van ons streven, van onze hoop, vas? onze zuoht deze der ganschc wereld geweast, de Mensohheld had de tegcnwoordîge ijseHjkheden niet belefiïd, De Esn Meldag ware gîorierijk gefeost, de Wereîdvrede ware ntet ge-etoord geworden, de Wereld had hedén al het wee van een bleedlgen krijg niet ^ekend, Helaas, 't is zooals partijgenoot An-seele in zijne rede zegde : er was cieohts ééne rciaoht die reehtzinnig de wereld-<?reds wlîd®, dst vvas de Soeiaal-demo-kraîîe, en deze maeht was, spijtig ge-noeg, nog te omnsofotlg oin de ramp te beletlen." Het Kapltaal heeft nogmaals over dsn Arbeid geiHorsifeerd. De Een Meidag is dus niet zooals ge-Hurende 25 jaren, met luister, geest-drift en praal gevierd, de Arbeid ïS niet naar verdSenste geëerd geworcton, Ter-wijl duîzenden der onzea vermoerd ten gvonée storten, verweifaiing, was^hoep en ellende achterlatend, konden wij niet anders dan dsn Een SWeîdag in stsite her-denken.En zoo is het geschied. Om 10 uur van den voormiddag verza-melden zich in de Groote Zaal van ons Feestlokaal honderden arbeidsters en arbeiders. De opkomst was niet zooals wij die hadden gewenscht en zooals die had moeten zijn. Het tooneel der groote feestzaal was met groen versierd, en te midden prijk-ten, als eene trofee, talrijke roode banie-ren en vlaggen. Terwijl gezellinnen Lucie Baert-Van Moerkerke en Vincent, mej. Vekemans, de solist Van Moerkerke en gezel X..., met hun zang en muziek veel bijval oogstten, waren de toehoorders diep ontroerd door de prachtige rede die partijgenoot Edw. Anseele midden het ïeest uitsprak. In diepe stilte v/erd Anseele aanhoord, van tijd tôt tijd door toejuichingen on-derbroken; maar bij het einde, toen hij den driedubbelen kreet : Ooriog aan den Ooriog ! Leve de Eerste Mei ! Gioriedag van Internationa!® Werkersverbroede-rlng en Wereldwrede ! aanhief, was het een storm van handgeklap en bravoge-roep, ten teeken van instemming met de diepgevoelde woorden die Anseele kwam te spreken. Al de aanwezigen hadden met Anseele meegeleefd; allen hadden ze éénzelfde gevoelen en éénzelfden wensch. En de manifestatie, welke op die wijze ter eere van den Arbeid en der Wereldvrede werd' gebracht, was dan ook, in al haren eenvoud, zeer aangrijpend. In de stad was het in den dag even-eens niet al te levendig. 's Avonds was het in 't Feestpaleis in beide zalen een ware stroom voor de kunstconcerten welke er werden gege-ven.Afzonderlijk opsommen den bijval die en Harmonie « Vooruit », èn mej. X..., èn onze geëerde gezellin Germaine Posthumus, èn M. Zeemans in de Groote Zaal, evenals mej. De Vos en M. Wayen-berge in de Benedenzaal genoten, zou ons te ver leiden. Vatten wij het saam dat het ware kunst was die de aanhoor-ders in bezieling bracht, wat ter eere strekte van uitvoerders en meester Jef Vander Meulen. Naar we vernamen zijn de concerten in de wijklokalen ook ten voile geslaagd. Althans voor wat « Ons Huis » betreft, kunnen v/e zeggen dat het symphonisch koncert, onder bestuur van M. D'Hoedt, veel bijval bekwam. Een Mei 1915 is om zoo te zeggen uit-sluitelijk aan de Kunst gewijd geweest. In de huidige omstandigheden meer nog dan in gewone tijden, was zulks in de verheerlijking van den Arfeeid op zijne plaats, daar de Kunst eene machtige factor is om den mensch meer mensch en minder beest te maken hetwelke snakt naar het bloed van elk ander om zijn troon te grondvesten en meer te kunnen heerschen. Het is de mensefc welke de Aarde regeeren moet. Gezellinnen en gezellen ! Voôr den ooriog vereerden wij den Arbeid, streven wij naar de Wereldvrede. Heden, midden vuur en vlam, bloed en tranen, verwenschen wij meer dan ooit diegenen die de wapens zegenen om te moorden, Arbeid, Kunst en Vrede ver-nietigend.Na den krijg zullen wij onzen kamp met meer moed dan eertijds aanvatten tôt vereerlng van den Arbeid, èn Kunst èn Vrede, en tôt vernietiging van aile moordtuigen. Laat ons hopen dat Een Mei 1916 op deze bazis zal kunnen gefeest, vereerd worden ! R. V. Hot zondagsblad " Vooruit „ M 9 E©sa© !iax@-igit§§awo Als er waarlijk iets ingesteld is d&t der werklied-en uitspanning en ontwikkeling ttioet en zal verbeteren en versterken, dan 5s het de uitgâve van het Zondagsbijblad "van het blad «Vooruit». Wij verklaren ronduit in onze verwach-tingen overtroffen te zijn. Sedert zijne stichting hebben de beloofde letterkundige en afwi&selende artikelen en dichtstukken waarlijk met elkander gewed-ijverd.Wij hebben inderdaad kennis kunnen maken met het treffend gedicht Rcynaert de Vos, waarvan wij sinds onze eerst-e jeugd eene verbeelding kregen door de omwer-king er van, die ons als prijsboek ten jare 1875, Jn de school van het Prinsenhof werd geschonken. Benevens parelen van vlaamsche zetten en verhalen, vinden de lezers een leerrijk tijdverdrijf in de feuilleton Het Wondr*-jaar.Ook die geschied&nis kenden wij maar door de tweede en misvormde uitgave, waarvan men ons in de voorrede de omstandigheden mededeelt. Herinneringen en gedenksehriften zullen, naar we zien, eveueens ons zondagsblad , "lustreeren. Voor elk denkend mensch is de herinne-aaai een TOQrfiaaWj» stadjreïioot, e.en • strijder voor kunst, wetenschap of volk, de herJeving van den geestdrift welke voor-namelijk de socialistische partijgenooten kenmerkt, door het onafgebrokene van hun-nen strijd naar hooger, naar ontwikkeling en naar vrijmaking. In het laatste nummer van ons Zondags-blad zien we eene herinnering aan den toondichter Waelput, door den heer Emiel Callant. Wij hebben meerdere ziiner beschrijvin-gen gelesen en vonden ze allen om te ge-zellig en belangrijk. De herinneringen van den heer Callant brengen ons de pittigie zetten voor don geest, ons eertijds in 't zondagpraatje van 't «Vaderland» zoo menigmaal door een voor-ganger, den te vroeg gestorven heer Emiel Van Goethem, weergegeven. Van Goethem schilderde ons het goedige Gent met zijne rondborstige en gastvrije inwoners, de zeden en gewoônten van voor vele jaren in zwang en het gelukte hem telkens zijne lezers in die beschouwingen mede te slepen. Callant, De Vriese en andere meesters rullen den lezers van ons Zondagsblad zeksr nog vele herinneringen en geschiedenissen mededeelen en vertellen en ons blad zal er steeds bij winnen, gelijk onze partijgenooten er rich door zullen ontwikkelen en grootsch gevoelen. Wij herhalen, de socialistische partij nam een prachtjg besluit door de uitgave van een Zondagsblad en het is onzen rlieht de algemeene lezing er van aan te bevelen. ..'uïes De Clcrek. ©©€>©©©©©©©©©©©©©©©©© W5NT LEZERS VOOR «VOORUIT»! le samenzwering in Bulgarije Aile lezers zullen zich den aanslag her-inneren die gepleegd werd in de groote zaal van den municipalen Casino te Sofia. Er was daar een officieel bal georgani-seerd, de heele ambtenaars- en kapitalis-tenwereld was er vertegenwoordigd, het feest was volop aan den gang als er op den trapgang een helsch tuig ontplofte, tenge-volgç_ waarvan een deel des gebouws in de lucht vloog, iets waarbij verscheidene hee-ren en damen gedood werden. Na een kort onderzoek ging de- policie over tôt de aanhouding van een hoogeren fonctionnaris van het koninklijk Rekenhof en diens vrouw. Door behendige ondervragingen in het nauw gebracht, eindigden de heer en de dame met te bekennen da.t zij aan het hoofd stonden van eene « anarchistische » samen-zwering, die hare vertakkingen had m al de bijzondersfce steden des lands. De fonctionnaris bekende vervolgens nog dat hij in persoon de door zijne wederhelffc meegebrachte bom op den trapgang had doen ontploffen en dat hij nog de gelegen-heid had gehad zich onder het vluchtend publiek te mengen En de wederhelft van den ambtenaar voegde er bij, dat zij, voor het geval dat de eerste bom nieo zou ontploffen, nog over dertig kilos dynamietboasmen beschikten, die eiders gereed lagen ! IJit het onderzoek is nu ook gebleken, dat de aangehouden fonctionnaris eene maand te voren de plaats van pplicde-opper-commissaris aangevraagd had, met het doel, zoo verklaarde hij later zelf, meer vrijheid van handelen te kunnen verzeke-ren aan de bende die van hem hare bevelen kreeg. Uit de aangeslagen papieren en de be-kentenissen van eenige samenzweerders is nu ook gebleken, dat de heeren voorne-mens waren van de heropening der Sobra-nie gebruik te maken om het parlements- febouw in de lucht te dfMm vliegen, met de oninklijko faiailife eaw^s heele regeering er bij. En dat de hoofdman het goed meende, dat blijkt uit het feit dat hij er op aange-drongen had om zelf naar de Kamer te mo-gen gaan met de twee zware bommen, die hij op den gepasten oogenblik van op de tribuun voor de voeten van den koning zou werpen. De aangehouden fonctionnaris, die Mace-doniër is en giedurende jaren deelmaakte van de bulgaarsche comitadjes, deed nog meer bekentenissen, maar wilde geen en-kele medeplichtige verraden. Een Soldatenbrief uit de Karpathen H De volgende brief, opgenomen in de « Tàgliche Eundschau », is geschreven door den Berlijnschen geoloog Dr. Erich Meyer, een vrijwilliger, die dienst heeft gedaan in de Karpathen en nu overleden is. « Nu weet ik hoe de godenspijs Amrita smaakt! Het is het heerlijkste, dat er ooit in mijn mond gekomen is. Gister avond, toen ik hier volkomen uitgeput en Lalfdood een warm kwartier zocht in eene dorpshut, kwam « Mattka » (moedertje) uit een hoek aangestrompeld en zette een kan voor me neer met stellig wel een liter wr.rme melk. Daar brokte ik mijn kommiesbrood in en dit was zoo onbeschrijflijk lekker, dat ik wel had kunnen huilen van geluk. Wij bazetten tegen den avond een stelling op een besneeuwden, boschrijken bergrug, waar aan den anderen kant of verderop weer Russen liggen. Men hoort een paar schoten en dan niets meer. Den volgenden morgen blijkt, dat zij wog zijn. Tegeu den middag rukken wij verder, ontmoeten Rus-sische krijgsgevangenen, overloopers en door de diepe sneeuw gaat het verder, a/di-ter elkaar als de ganzen, zoo vlug als het gaat. 's Avonds komen wij dan misschien in een dorp totaal bezweet door de inspanning. Dan sta-an wij een paar uur in colonne voor een huis, omdat er kwartier voor ons wordt gezocht, tôt wij van koude bibberen en klap-pertanden. Een paar gaan er dan, zonder bevel af te wachten, het huis binnen om zich te warmen. De kamer is propvol. Maar da-delijk wordt er gecommandeerd : verder, de berg rechts of links voor ons moet bezet worden! En dan gaan we verder tôt de knieën in de sneeuw, vijftig pond op den rug, cca stei-len berg op, drie, vier uur lang. Als we boven znjn, vinden we geen Russen. De morgen breekt reeds aan. We moeten ons in-graven, dat wil zeggen, een gat graven in den sneeuw, die een meter hoog ligt, tôt er beneden een zwarte massa te voorschijn komt. Daar gaan we in liggen. Wanneer men de kunst verstaat, wordt men warm en slaapt men. Twee man moeten een tcntbaan onder zich nemen, na earsfc een bed gespreid te hebben van dennetakken, indien deze ten minste niet vol ijs zijn. Dan drukken de i .tw.ee, zicûx vask tetraa dLkaar. nemea eaa d«- .. ken in de lengte over de hoofden en de voeten, een overdwars over de heupen, stevig toegetrokken. De natte schoenen worden nu warm en men slaapt, stoomt uit en is geluk-kig. Daar klinkî een stom : «De zesde compagnie kla.ar ma,ken. Voorwaarts !» Men kruipt uit zijn tentbanen,sta-at in den wind, klappertandt en is blij, wanneer het weer verder gaat en de beenen wa.rm worden. De natuur in dit bergland is zoo schoon als in een tooversprookje. ... Op den marsch vaji Munkacz hierheen was het eten meestal schaarsch. Dikwijls kregen wiij maar een derde of een kwart brood per dag. En dan moet men probee-ren zelf maar iets te vinden. Onlangs kwamen wij tegen het va-lien van den avond bij een paar huizen. Wij moes-ten toezien, hoe anderen in een goed kwartier lagen. Men zond ons naar den zolder van een stal, die van twee icanten geheel open was. Maar ook dit was nog goed voor ons, anderen moesten daar onze plaats innemen. Wij moesten in de «schuilplaat-sen», d. w. z. in natte sneeuwkuilen, met een paar takken betlekt. Maar tocAi kreeg ik dien avond de veldpost, met lekkernijen. Tôt tien uur kon ik eten en lezen. Van tien tôt twaalf wacht in de natte sneeuwjacht. Slapen tôt zes, van zes tôt acht wacht. Tôt den middag rust. Wij stoken een vuurtje. De veldkeuken geeft ons een warm maal. Tegen den avond rukken wij verder, den berg op. Wij hopen op een kwartier in een huis. Twee, drie uur duurt het klimmen. Wanneer de voorsten langzaam stijgen, omdat het pad steil is, dan moeten we blij-ven staan en hebben het koud. Rennen de voorsten over een vlak stuk van den weg, dan moeten wij over een steil gedeelte klimmen met een tempo, zoo snel, dat we dui-zend angsten uitstaan. De voeten willen niet voort op de gladde sneeuw. Wij tuime-len, vallen, krabbelen weer op, klimmen wanhopend, om de voorsten niet kwijt te raken. Hebben wij aansluiting gekregen, dan wachten we weer tôt de beenen afvrie-zen. Eindelijk graven wij in de sneeuw onze holen. Ik slaap tamelijk koud en ongemak-kelijk. Om de zes uur twee uur wacht. Aan mijn baard hangt zoo dik als een vuist het ijs. 's Ochtends kook ik me zelf macaroni met tomaten. Heerlijk. 's Middags, zoo moe en uitgeput als we zijn, rukken we als de ganzen achter elkaar verder door de sneeuw langs den slingtarenden weg naar de pas-hoogte. Bij de derde kromming van den weg krijgen wij vuur en worden er een paar ge-wond. Nu in tirailleurslinie den berg op in Iooppas- Plotselin? is men opgewekt, voelt men den ransel niet meer. Onze afdeeling moet in reserve blijven. En we staan een uur, tôt de voeten gevoelloos zijn van de kou. Dan :ingraven. We hebben een vuurtje aangelegd, willen juist gaan slapen, als het commando klinkt. Voorwaarts ! We gaan een ravijn ai, tôt we ons weer moeten ingraven, maar in onze lcuilen kunnen we niet liggen, omdat de helling te sterk is. Ik inspecteer mijn rech-tervoet. Het vel onder den bal is volkomen nat en verschrompeld. 's Avonds om elf uur verder, tôt den pas en de Galicische grens. Daar zijn barakken en hier hopen wij te overnachten. Maar weer moeten wij verder. In de barak merle ik plotseling, dat ik koorts heb, ziek ben. Toen we al onderweg waren, steeds verder, moest ik mij ziek mel-den. De dokter zegt, dat ik het moet uit-houden, tôt we hait houden. Hier kon hij mij toch niet helpen. In de avondschemering gaan wij het slin-gerpad af, door vernielde dorpen. Eindelijk komen wij bij een plaats waar voor de paar-den twee barakken gebouwd zijn. wij moeten ons in de sneeuw ingraven. Onze afdeeling heeft de wacht, kruipt in een gemeen-schappelijk hol, dat goed dicht bestopt wordt met bordpapier en dekens, in de barakken voorradig. Wij hebben vandaag ieder een snee brood gekregen, twee vingers dik. Ik zoek, toen de wacht afgelost was, een plaats je in den stal, waar ik van twaalf tôt vier vrij goed slaap tusschen de voeten vaa anderen. In de barakken, waar kachels staan, vind ik brood, spek, kaas. 's Avonds kwam de veldpost weer. Honing, melk, boter en bitterkoekjes ! Ach, mocht ik toch eens een pakket krijgen met drie pond bitterkoekjes ! Wij hebben in onze schuur,waar het alleen wat tochtte en geen kachel brand-de, vrij goed geslapen. AÎleen werd men om het half uur uit den slaap giewekt, omdat er soldaten geroepen werden voor de wacht. Weer ging het een heelen dag verder door sneeuw en kou. Wij kwamen in het dal, waar ons een geheel dorp tegenlachte. Vooruit hoorcïe men nog wat artilleriegevecht en bij het dorp moesten wij weer in tirailleurslinie verder rukken. Wij hoopten in het dorp kwartier te krijgen. Maar wij moesten verder, rechts een berg op. Reeds groeven wij ons in, toen het bleek, dat wij den ver-keerden weg genomen hadden. Wij moesten naar het dorp terug, links af slaan en een steilen, hoogen berg op in tirailleurslinie. Tôt de knieën in de sneeuw. Eerst tegen den morgen kwamen wij, halfdood van uit-putting, op den kajn aan, sliepen tôt den middag tusschen de dennen en toen ging het drie kilometer bergaf, tôt S. Nu kan ik echter niet meer, moet een paar dagen uit-rusten.En ik ben nu in het huis van «Matka», die me lekkere, warme melk bracht. Stel je voor, warme melk met brood erin ! Ik lag uren lang op de bank voor de kachel en dacht na over mâjn overweldigend geluk » Europeesche Oorlog Il Wesî-VlaaoÉren en isg 1 Men rai Frankrijk Gtflsieele telepanH : ÛS'i iMisefa© fs&'ess Westclijk oorlogsterreiiî. W. T. B. BERLIJN, 1-5-1915. (Ambtelijk) Vijandelijke vliegeniers wierpen bommen boven Oostende. Huizen werden bescha-digd.De vesting van Duinkerke werd gisberen door ons artillerievuur beschoten. In Vlaanderen had een nachtaanval plaats tusschen Steenstraat ~n het S lii le strijd duurt nog voor. Het Bruggenhoofd ten westen van het Kanaal is nog vast in onze handen. Langs den oostoever ten noorden van leperen, werd een aanval van Zouaven en Turkos verijdeld. Ten noorden van Four-de-Paris werden vijandelijke loopgraven genomen en tegen verschillige aanvallen behouden. Tusschen Maas en Moesel grepen j?ran-schen onze veroverde stellingen aan zonder gevolg. Zij verloren daar van 24 tôt 28 April 43 officieren en 4000 soldaten. Ten noorden van i liery werden de aanvallen afgeslagen. De Engelsche kuststad Harwich werd 's nachts met bommen belegd. Qostelijk oorlogsterrcSa. Voorposten van onze noordwesten van Rusland opereerende rtrijdkrachten be-reikten den ijzerenweg Duenaburg-Lisbau, zonder ernstigen werderstand. Tusschen Kalwarja mislukten groote aanvallen. 5 officieren en 500 Russische soldaten werden gevangen genomen. Tusschen Kalwarja en Augustow mislukte het vijandelijk vooruitkomen. 'W T"»"-mi —■■■> GENT, 1 Mei igx5 (Ambtelijk) : Westelijk oorlogsterrein : Gevechten op westelijken kanaaloever leden voor den vijand met zware verliezen schipbreuk. Vesting Duinkerken blijft verder onder ons artillerievuur. Fransche aanvallen tusschen Ailly eu Apremont mislukten onder zware verliezen. Oostelijk oorlogsterrein: Gevecht bij Szawlow verliep voor ons gun-stig Russen vluchten 11a zware verliezen naar Metau, Wij maakten 1000 gevangenen, 10 ma-chiengeweren, groote massas bagage, veel schietvoorraad en ammunitiewagens. Vervol-ging wordt voortgezet. Vijandelijke aanvallen bij Kalwarja en ten z.-w. van Augustow gelukte het aan de Russen 's nachts een Duitsche voorpostencompagnie te overvallen, die zwaar werd geteisterd Ten O. van Block en op den zuidoever der Piliza. Russische uitvallen teruggeslagen. Uit Fransoïi&î 1?^©^ In de Argonnen is bij Marie-Thérèse eeu poging tôt aanvallen van den vijand onmid-dellijk door het Fransche vuur gestuit. Bij Eparges schieten de Duitschers m^t kanonnen, maar vallen zij niet meer aan. Tijdens het bombardement viel een Frans' h vliegtuig binnen de Duitsche iinies. In den loop van den dag zijn vier Duitsche vliegtuigen door een Fransch vliegtu'1? achtervoigd. De Duitschers hebben door een vliegtuig de stad, Kpernay met brandbommen laten b»-stoken.Uit EEsg©Is®l3© LONDEN, 29 April. (Reuter). Veldmaar-schalk French meldt: De gevechten ten noorden en noordoosten van Yperen zijn giste-ren den geheeleu dag voortgezet. Bij een tegenaanval der ÈngelKche en der Fransche troepen op hst vooruitspringende front ten noorden van Yperen, hebben de Duitschers opnieuw gebruik gemaakt van verstikkende gassen en van daarmede gevul de bommen. & * # 31" 'aap « H, 121 Prijs per nnmmei : voor Belgié S osntiemen, voor den reemde 5 centiemen TeSafoon : Iledactie 247 - Administratie 2845 ASaandap 3 fHEi Isilî»

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.