Draksler-U 3t gecf stet §asa; Jfôaaîsch&ppij H ET LICHT besîaerder > Pc PE VSSCH. Lsd«b£rg-Oent . . REDACTIE . . ADMJNÎSTRATIE uûOOPOORT, 29. GEMT urgaan der Belgische werkliedenpartij. Verschijnende alle dagen. ABONNEMENTSPRIJS BELGIE 3-fie reaanden. » . , . fr. 3.2S les ma&nden , .... fr. 6.50 Ssnjacr. ...... fr. 12.50 A«o aboaocert ikfe op a Ht potttrarMles DEN VREEMDE [trie maanden («Sogelijk» v*ru>ndcr>). ...... fa Over de politiek in lie MveitesifilRi'eR taja Wy ontvangen net; voigenae senryven iu itntwoord op het artikel van Locus : Gentj den 18 Februari 1915. Geaehte heer Hoofdopsteller, Aangemoedigd door uw principe dat gij gaarae met e?n eerlijk tegenstaander dis-cuteert, want dat uit den schok der gedach-ten dikwijls het i.cht spruit, neem ik de vrijheid U de volgende regeleu ter opname te zenden, en dit, i.aar aanleiding van het artikel van Locus getiteld: «Je Vakvereeni-gingen der Bpoorwegbedienden en de Politiek ». *T. # # In tegenstelling met Locus ber. ik aan-hanger der Onzijdige Vakbonden,dus vijand van aile Politiek in de vakbonden der Staats bedienden. Wat is de roi dier vakbonden? « Het behartigen der stoffelijke en zede-lijke belangen hunner leden; te ijveren, b. v. voor beter loon, minder werkuren, ge-rondere werkvoorwaarden, meerdere be-moeiïng hunner leden in de werkwijs.e, ken-cisneming der rapporten over hen door de pversten gemaakt, enz. » Al de werkers zijn het hier dadelijkover cens en sluiten zich dan gewoonlijk ook als één man bij hunne bonden aan. De vakbonden zijn dus sterk door het ge-tal hunner leden en door de eendracht en overtuiging in het ijveren voor een gemeenschappelijk doel. Nu beweer ik, dat de vakbonden die eendracht in denken en handelen slechts kun-Cen bewarcn, zoo lang de Politiek er niet binnendringt. Ik bedoel Mer door Politiek, niet het aan-dringen bij invloedrijke politieke mannen voor het steunen en helpen vcrwerenlijken hunner voorstellen, het is gelijk tôt weike partijen zij mogen behooren, maar wel het tich aansluiten bij eene strijdende politieke Partij, het openlijk belijden du8 dat men het in ailes eens is met het ideaal en programma dier Partij Spreekt men Politiek in Vakvereenigin-*en, dan breekt gewoonlijk de storm der (hartstoehten los. De wijsgeerige, godsdien-jetige en sociale gedachten der leden ver-ïchillen zeer dikwijls hemelsbreed, van waar pnvermijdelijke en eindelooze discussies die pooit tôt overeenkomst leiden. , De eendracht is verbroken, de bond «plitst zich in afzonderlijke vereenigingen die van vrienden als zij waren, voortaan yijandig tegenover elkander staan. De Politiek heeft alzoo een ontbindend karakter. Wat groot, sterk en eendrachtig was verzwakt en verbrokkelt zij ; waar een-heid, vriend.schap en vertrouwen vas, zaait zij tweedraeht, vijandschap en wantrou-Jven.Dere theoretische beschouwing zou ge-tnakkelijk kunnen toegelicht worden door fcalrijke voorbeelden uit het vakvereeni-Kingsleven,maar ik acht dit voor het oogen-£>lik onnoodig. jfc îfc 3$ Waar ik ook vind dat Locus niet juist redeneert, is waar hij den strijd der Staats-,werklieden op denzelfden voet stelfc als ÏÏien der werklieden der Privaat-Nijverheid. Het verschil is nochtans groot. Inderdaad, de werklieden der Privaat-Nijverheid staan tegenover de patroons (ka-fntalisten), terwijl de werklieden staan tegenover den Staat, d. w. z. een uiterst sa-taengesteld organisme dat de belangen te behartigen heeft der gansche natie. In een loonstrijd, b. v. staat de le catégorie van werklieden regelrecht tegenover patroons die hier enkel hunne persoonîijke belangen in het oog zullen houden. Bij de 2e catégorie van werklieden daaren-tegen, komt er een gansch naamloos organisme (bureaucratie) in het werk, alvorens het hoofd, de Minister, eene beslissing kan peme n. Dan nog moet- rekening gehouden worden M n budgetten, terugwerking der toegestane Jverbeteringen op den algemeenen gang van het net, wat voor sjansch de bevolking be-iaagrijke gevolgen kan hebben. Onder zeker opzicht zijn de Staatsbedien-den zelf bevoorrecht op hunne werkgezel-len der Privaat-Nijverheid. Zij bezitten na-melijk wat door deze laatsten reeds lang is gevraagd, te weten, minimum loon, betrek-selijk korte werkuren (de bedienden hebben het S-urenwerk), pensioen, kostelooze médicale hulp bij ziekte met behoud van min-ttens de helft van het loon (voor de werklieden), daarbij recht van reklameeren, Oiondclings o£ schriftelijks en aan gelijk welke overheid, recht van beroep, &m\ De loonen der werklieden ook zijn in de Jaatste jaren beduidend verhoogd; minimum loonen van 3 fr. 3,80, 4 fr., enz., zijn inge-tteld met vergoeding voor baankosten en tutslapingskosten. Ik wil hiermede nu niet zeggen dat er niet ftog veel verbeterd km wordeax, inaar jrfl. sieen^s wijzeu op ub eeii£jyui^ueiu vraai- mede deze kwestie dikwijls behandeld wordt. Dat de Staatsbediende waarlijk niet ten achter staat bij zijn gezel der Privaat-Nijverheid wordt ten andere afdoende bewe-zen door het groot getal mededingers dat voor ieder plaatsje opstaat. & ïfî Ik zou nog in denzelfden rin kunnen spre-ken over de bewering als zou de strijd der Staatswerklieden een klassenstrijd zijn. Niets is min juist daar vooral in een zoo uitgebreid Bestuur, er geene klassen tegenover elkander staan. Het is een enkele, groote hiérarchie, eene rangschiidring waar er eene gedurige vcrschuiving, rijzing en daling gebeurt, en dit ailes volgens ee \ boel wetten en reglementen waarmede zelf de minister heeft af te rekenen. Ik zou over de brandende kwestie van den klassenstrijd nog veel kunnen zeggen, maar daar ik vrees misbruik te maken van de plaatsruimte die gij mij verleent, eindig ik dit schrijven, Mijnheer de Hoofdopsteller, door U dank te zeggen voor de opname en door "de hoop uit te drukken den heer -Locus tôt andere gedachten te hebben ge-bracht. G. D. Staatsljediende en lezer van Vooruit. * * & Wij na.men dezen brief met genoegen op in ons blad, omdat de meening die er in uitgedmikt wordt nog door velen wordt ge-deeld.G. D. schetst de roi der vakbonden. Hij zal ons wel toelaten hem te zeggen dat wij . de taak der werkerssyndikaten breeder op-va.tten.Inderdaad, de vakbond heeft voor doel te waken op allés wat G. D. zegt. Maar is dat voldoende? Wij zeggen: neen ! Een syndikaa-t dat bewust is van zijn doel, moet de volledige vrijmaking der werkende klasse willen, de totale verdwijning der loonslavernij. En dat doel is niet bereikbaar zonder dat de werkende klasse in het bezit is der Staatsmae'nt. Maar zelfs als men de roi der vakvereeni-ging beperkt tôt hetgeen G. D. wil, is de politiek onmisbaar. Betere loonen, mindere werkuren, gezon-dere werkvoorwaarden, enz. zijn ondenk-baar zonder politiek. Zekerlijk kan men zulks bekomen door strijd, door etaking, maar dan zijn die lichte verbeteringen niet gewaarborgd, zij kunnen bij de eerste gelegenheid terug afge-nomen worden, en de voorbeelden daarom-trent ontbreken niet. G. D. wil dat de vakvereenigingen een gemeenschappelijk doel nastreven. Wij ook, maar wij zien het gemeenschappelijk doel van een beetje hooger. Dat is het eenige verschil. Onze biïefwisselaar ziet de eendracht in de vakbonden verbroken van zoogauw de politiek er binnen dringt, want, zegt h'ij, de wijsgeerige, de godsdienstige en sociale gedachten der leiders verschillen soms hemelsbreed. G. D. heeft niet goed gelezen. In het artikel van Locus wordt duidelijk gezegd wat wij door politiek verstaan en daar zijn de wijsbegeerte en den godsdienst volkomen uitgesloten. De sociale gedachten der leden verschillen. Maar dan kunnen zij evengoed verschillen op het programma van G. D. Men discuteert daarom, men stemt en de mindar-heid onderwerpt zich aan de rneerderiheid. Zonder dat is er geen organisatie moge-lijk.* # S* G. D. stelt de staatswerklieden boven de arbeiders der privaatnijverheid. Onden vele oogpunten heeft hij geliijk. Maar wat zal onze vriend zeggen als wij hem doen opm'erken dat de betere, vastere toestand der staatswerklieden juist te d&n-ken is aan het feit dat zij in dienst zijn van een politiek lichaam dat hoe, slecht het ook is sa.mengesteld, zich toch niet gansch kan onttrekken aan den invloed der massa, juist omdat deze ook aan politiek doet! En het vele dat er nog kan en moet verbeterd worden, zal het maar zijn, als de politieke invloed der werkende klasse groo-ter en beslister wordt. Onze kameraad is ook mis aie hij denkt dat de onzijdigheid een waarborg is voor eendracht. Talrijke bewijzen van hier en elders hebben ons het verkeerde peleerd en wij zagen scheurdngen ontstaan in zoogenaamde onzijdige vakbonden. Als G. D. denkt dat de Staatswerklieden geen klassenstrijd te voeren hebben dan ver-keert hij in eene grove dwaling, die wij hem bij de eerste gelegenheid zullen doen inzien. Thomas zal den vinger op de wonde leg--*SH- ?.. H- J Aaneen Volkshater De misplaatste kritieken door «Le Bien Public» op ons stedelijk \/erkloozenfonds uitgebracht, hebben ons in 't geheel niet verwonderd. Wij weten dat hij het orgaan is van de reactionnaire bende, die, gedreven door ik-zucht en eigenbelang, de socialisti^che vakbonden een grenzeloozen haat toedraagt. Hun groei en bloei is voor hem een g_e-va&r, daarom laai Jj geene gelegenheid voorbij gaan, ze openlijk of verdoken te bestrijden. Dit schijnt be&t te passen aan een blad, aan wier hool'ding het kruis, symbool van het christen geloof prijkt. Om de werklieden daarop attent te maken, en hun duidelijk en klaar de handel-wijre van dien volksvijand e doen d66r-zien. daartoe zijn de artikels van gezel F. H. uiterst geschikt. In den trerfend vatbaren scîirijftrSnt hem eigen, heeft hij >..Le Bien Public» eene ge-duchte bolwasschinj tosgediend, en tevens de kwestie van het Werfeloozenfonds bere-deneerd op eene wijze, dio als een verster-kende balsem werkte op ons, werklieden, voor wie hij ze schreef. En dààr komt het voor ons enkel op aan. Inderdaad, v.ij stellen ons niet voor, door redcnecring iets aan de gedragslijn van «Le Bien Public» te zullen veranderen. Oh neen ! Wij zijn niet naïf genoeg om te denken dat men, met een beetje patiencie, uit een olievat wijn kan tappen. Lieden van zijn soort houden geen reke- i ning met het gezond verstand, hun klassen-trwts en den haat die lion verblindt is daar ' een beletsel voor. Wee u, arbeider, als gij er durft aan den- ! ken gelij^e rechten te willen als den kapi-talist. Die vermetelheid is ongeoorloofd.^ Aile lasten moogt gij dragen, aile plich-ten moogt gij vervulien, ook de zwaarste, waaraan hij zich weet te onttrekken. U opwerken om als klasse u-ze!f te worden in de samenleving, dat moogt gij niet: Geene syndicaten, om den loonstrijd te voeren, geen samenwerken om u uit uwen ellendigen toestand op te heffen, vol-atrekt geen organisatie op den oc h. ten socia- ' listischen voet geschoeid want dat zullen de clericale reactionnairen niet dulden. Dit cîruischt immers aan tegen hun princiep, die aan den arme de onderworpenheid tegen-over den rijke en de berustingin hun onder- j geschikten toestand oplegt. Wees dus tevreden met een almoes, u nu en dan eens in naam der liefdadigheid toe- ; geworpen, zooals ©en kroete brood aan een hongefigen hond. Dàt wenschen en willen «Le Bien Public» en zijne handlangers, maar gelukkiglijk hebben die vrome wenschen nog weinig vat op de steeds meer en meer ontwakende werk-liedenmsssa. ■ * * * De «Bien Publik» is een perfekte jesuiet, dit blijkt uit gansch zijn houding. Een paar weken geleden, sprak hij onder den indruk en met betrek op den rampspoedigen tijd dien wij beleven over toenadering der partijen, door versmelting van politieke strek-kingen, enz.; kortom, hij vôôrzag eene zwenking emi meer demokratie, na den oorlog, en scheen daaraan te willen mede-helpen.«Comme il est bon, le cher ami!» Het deed ons veel plezier zulks van hem te vernemen, maar in afwachting dat het wonder zich voordoe, houden wij het met den blinde, die zeer wijsgeerig zei : «Eerst iien en dan gelooven. De «Bien Public» heeft mangel aan recht-zinnigheid, en wij gelooven zonder moeite, dat hij zelfs al zij-se krachten zal aanwen- i den om te beletten dat er iets voor de arbeiders gedaan worde, zoo in de toekomst, als in het heden on veriedeD. Dit anders van hera verwaohten ware be-wijs geven hem slecht te kennen, en zijne artikels over het Werkioozenfonds zijn aller-minst van aard om ons vertrouwen te win- i nen op dit gebied. * * * Het treurig en afgrijselijk sehouwspel, van den oorlog dat zich heden ontrolt zal ' na het einde, 2.ijn terugslag hebben op de arbeiderskwestie. Wij mogen stellig voorzien, dat ondanks i en ten spijte der clericale réactionnaire kliek, na den oorlog, de werkende klasse met krachtdadigheid hare eischen zal voor-uitzetten, gelouterd door het lijden bij ds 1 r^rnp die zij doorworsteld, en met het ' og i op het offer dat zij brengt op het altaal des vaderlands, waar zij tôt hede-n slechts niets- < beduidende rechten bezat, maar aile lasten i droeg. ( Door de ontwikkeling van dusdanige ! kra-chtsinspanning, het bewustzijn verkre- < gen hebbende van de macht die in haar be-rust, zal zij zich stout en fier weten te doen gelden. j * In deze zeer buitengewone omstandighe-dsn zal de werkende klasse : het canaille op < korten tijd meer geleerd hebben dan in vele jaren, en metklem zal zij kunnen L jweereu, 1 dat zij met haar lijden en met haar bloed ] de politieke gelijkheid en de materieele op- j heffing van haren stend in haar vaderland heeft afgekoeht. < Van dien st-onde af, zal uit de nieuwo toe- ( standen een stroom opwellen, die golvend s «o bmissnd zal ïfteim naar d« dçj»okrati»_X^ sche hervormingen die het socialisme in zich bevat. En onthoudt het wel, «Bien Publie», die stroom zal den weerstand breken van u en van de réactionnaire regeering, waarvau gij een bijzondere steunpilaar zijt. Galo. li lisiiii ni Boigarii Er wordt in de dagbladeo eindeloos ge-praat over de leeuing aie door de bulgaar-sche regeering aangegaaa was in Duitsch-l.ind — en over het voorschot dat er op gedaan is door duit.scbe en oostenrijksche bahkhuizen. Volgens het standpunt dat de dagbladen innetnen tegenover de oorlogvoerende lan-den krijgt het leenen en het voorschieten van millioenen een andere beteekeniSj voor wat de onafhankelijkheid en de onzijdigheid van Bulgarie betreft, en het is om kiaarte te brengen in deze stekelige kwestie dat de buigaarsche legatie van Parijs do volgende nota laat verspreiden, die riaar overhandigd is door het bulgaarsch ministerie van bui-tenlandsche zaken : « In den loop van den vorigen zomer heeft de bulgaarscho regeering inderdaad met eene groep van duitsche en oostenrijksche banken eene leening gesloten van 60 inillioen marken, maar de verwezenlijking daarvan is moeten uitgesteld worden ten gevolge van den oorlog. » De 150.000.000 larken die door de ban-îengroep dadelijk moesten overhandigd worden aan onze regeering, zijn voor den helft gestort geweest als e.«n der deelen die per gestelden tijd moe.Kxeii gezonden worden als voorschotten op do leening. » Maar dit ailes is hoegeuaamd niets ko-men veranderen aan de politiek of de han-delwijze der bulgaarsche regeering. » Daarenboven moet Kond gemaakt worden dat Berlijn noch Weenen de minsts politieke voorwaarcîe gesteld hebben voor de verwezenlijking van deze geldelijke opera-tie, met dewelko de bulgaarsche regeering geen ander doel hoegenaamd najaagde dan het volgende : » Het hoofd kunnen bieden aan hare geldelijke verplichtingien, al hare coupons kunnen uitbetalen,haar oorlogsbudget kunnen ontlasten en de werkzaamheden der bulgaarsche Nationale Bank kunnen verge-makkelijken aan dewelke de bulgaarsche regeering thans aanzienlijks sommen gelds verschuldigd is. » Blijft nu to rien of de versehïilende partijen zullen voldaan zijn met deze officiealei uitleggingen van de bulgaarsohe regeering., ïûfpeÈ-esiTOliiii uit de lactit Ontegenzeggelijk is de torpédo het ineest, geduchte wapen van den zee-oorlog, ién enkele treffer kan een linieschip tôt zinken brengen. Men weet evenwel ook dat het voor een snelvarend schip inogelijk is, door juist manœuvreeren de torpédo te ontwij-ken, vooral wanneer die op eenigszins groo-teren afstand is afgevuurd, zooals het voor, een torpedoboot steeds zaak blijft te doen, wil zij niet zelf door het vijandelijk saelvu-rend geschut in den grond geboord worden.,| Dit is het ook, wat de gtoote gevechts-waarde der duikbooten uitrnankt, die, zelï1 ongedeerd, hun vijand tôt op kleineren af* stand kunnen naderen. j De betrekkelijke traagheid van beweging, onzer hedendaagsche duikbooten belet hun evenwel de prooi, die eenmaal ontsnapte,: met veel bijval een tweede maal te beiagen.,, De Amerikaansche admiraal Fiske opperdo nu kortgeleden het plan krachtig gebouwde vliegtuigen aon torpédo mee te geven, ' waarmee zij de vloot tôt op geriugen afstand oi) groote hoogte kunnen naderen.;! Daarna moet de vlieger, in kleine krin-gen snel dalende, tôt dichtbij of, in 't gevalj van een watervli&gtnig, op het zeeopper-< vlak neerstrijkeo, en de torpédo, die oven-i wijdig aan de lengte-as van zijn machine iï aangebracht, in de juiste richting brengen en lanceeren. Het is natuurlijk gemakkelijker gezegdi dan gedaan, het gewicht van een groote torpédo kan eenige honderden kilos bedra-gen, zoodat niet elke machine zich er toe' leent, dit wapen te voeren. Verder is heti niet genoeg de torpédo in 't water te wer-< pon, het voortbeweginge- eu stunrmecha' nisme moet aan den gang gebr&cht worden « Gewoonlijk gesehiedfc dit door in de lan-ooerbuis nokken aan te brengen, die bij hefei lanceeren verschillende hefboomen der tor' pedo overhalen, en de verschillende mecha-* nismen in werking îtellen. Do diepterego-ling geschiedt, âis gewoonlijk, automatîsch., Het meest aangewezen aïs vliegende torpedoboot schijnt, ailes bijeeugenomen, een' water vliegtuig, Onlangs is ook het gerucht verepreid, dat Zeppelins met torpedo's voor den oorlog ter zee worden uitgerust en dat daar op het meer van Konstans proeven mee genov men zijn. Europeesche Oorlog la Wist-ïïaiisÉren lis 1 liiflsîi m FranKrljk UiiteiBBls tsSeiraiHi : iSIt H63itsî5lâ© Duitsche asnbtelijke ineldiagen. — Qïoot Eloofdkwartier, 19 Febraari : Westelijk oorlogsterrein. — Aan den iteenweg Arras-Rijsel zijn de Franschen .lit het door hen op 16 Februari bezette leel 'van onze loopgraven geworpen. In Champagne gingen de Franschen op-lieuw ten deele met sterke massas vooruit. Sunne aanvallen braken onder ons vuur 'olledig af. Verder honderd gevangenen sleven in onze handen. De door de Franschen op 16 Februari veroverde korte loop-jravenstukken zijn deels door ons weerge-îomen.Bij den gemelden Franschen aanval tegen 3oureuilles-Bauquois maakten wij 5 offi-:ieren en 479 niet gewonde manschappen çevangen. Oostelijk van Verdun, bij Combres, _wer-len de Franschen na aanvankelijke uitsla-i'en onder erge verliezen teruggeslagen. In le Vogeezen bestormden wij de hoogt 600. duidelijk Lusse veroverden wij twee ma-thiengeweren.Oostelijk oorlogstooiiee!. — Tauroggen is psteren door ons genomen. De vervolgingsgevechten noordwestelijk îrodno en noordelijk van ûuchawola zullen yeldra beslissend zijn. De strijd noordwes-elijk van Ivolno duurt nog voorfc. Zuidelijk Jyszyniec wierpen wij de llussen uit eenige ilaatsen. In Polen, noordcliik der Weiehsel, had-len beiderzijds de Wkra, ostelijk van Ra-iouz, kleine gevechten plaats. Uit Polen midelijk van de Weiehsel niets nieuws^ I Uit PARUS, 17 Februari. (Reuter.) Het oom-' muniqué van heden avond luidt : « De voordeelen, die wij dea 16 dezer iw den sector van Reims behaald hebben, zijn; gehandhaafd en bevestigd. » In Champagne zijn wij voordeelen blij> ven behalen. » Al de tegen-aanvallen van de Duit schers ten noorden van Mesnil-les-Hurlu/ en Beauséjour zijn afgeslagen. » In "Argonne zijn wij opgerukt naar Boi» la-Grurie en hebben onze stelling gehand' haafd niettegenstaande twee hevige tegen-1 aanvallen. » Bij Four-de-Paris is een krachtige aan' val afgeslagen. Tusschen Argonne en d< Maas zijn wij op verscheidene ininten voor uitgekomen. PARUS, 18 Februari. (Reuter, officieel.) Een Fransch vliegerseska<Jer heeft liet Duitsche vliegpark van Ghistel beschoten' en een Engelsch eskader heeft Oostenda gebombardeord. Bij Baillij heeft 'onze artillerie met zeer goede uitwerking vijandelijke troepenver-zamelingen, convooien vnn automobielen en bommenwerpers beschoten. In Champagne hebben wij op het front, dat zich uitstrekt van ten noordwesten van Perthes tôt ten noorden van Beauséjour, ons meester gemaakt van loopgraven. Tien tegenaanvallen door den vijand1 ;s nachts ondernomen, werden afgeslagen. In Argonne hebben wij nabij Fontaine-aux-Charnes een blokhtiis verwoest. Een zeer hevig-e aanval van minstens dri? bataljons werd door de Duitschers ondernomen tussehen Four de Paris en den heu vel 263 (ten westen van Boureuilles). Wi, hebben dezen aanval afgeslagen. In het bosen van Malancourt hebben wij loopgraaf en in het bosch Le Prêtre verscheidene vijacde- ' lijke blokmnxen overmeesterd. PARIJS, 18 Februari (Reuter). Officieel bcricht van vanmiddag drie uur: In het dal vao de Aisne en den sector van Reims zijn artilleriegevechten geleverd. lu Chamcasma liôbban wii.ia strae^: van 3Ï4 laar -» N. 52 Prijs per nommer : voor Belgié S centiomen, voor dea freemde'S eentiemen Telofoea s ISedaotle 241 « M^ÏEiistratse 284T5 ilSaaBiSais 22 FebraaH 1915

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.