31' iaar —* N. 223 Prij8 per : voor Beigië 3 oentiemen, ?oor den reemde 5 «entiemea TaSeteo.-»: ^adactie <247 - Ad nlnistratie 2845 Zaterdaq 14 006ST 181 & Oraksîer-Uîtgsffiîstiiw laa; Maat&djappij H ET LïOîT bcstiiardcr» #►. DE VIS CH. Udebtr£-Onit . . REDACTÎE . . ADMINISTRAT1E HOOGPOORT. 29, GENÎ Orgaan des* Belgische Werkliedenpartif. — Verschjjneside aile dagen. ABONNEMENTSPuUS BELOIE fïfie maanden. . » , . tr. 3.2S Zes maandeia , .... fr. 6.50 Een jaar ....... fr. 12.50 Meo àbuaL&art ocft ep aile pestluu'ati*» DEN VREPMDE Oi*l« maanden (dageiijàia versondess). ..... fr. 6.73 ONS ZONDAGSBLAD De inhoud van het eerstkomend Bijblad van « Vooruit »'? Luister liever. De WaaKgans, noveile van Lambrecht Lambrechts ; Toi de VCOrbijgangster, verzen van A. M. Minne ; Een groot schrij.sr, studie over Bernard Shaw door G. Wer-kers ; Getït In wroegeire îijd^n door L. Terneus ; !s Levsns Gaarcte, dicht van Is. Albert ; Pax homimfotëS, het slot der prachtige tooneelschets van Lodewijk Scheltjens. , Daarmede wordt v/eer een prachtige garve gevormd van Vlaamsche letter-kundige brokken, blijft het Bijblad zijn peil behouden, mag het weer een werke-lijk Kunstbijblad genoemd worden. Kende ons volk te wemig van Vlaamsche let-terkunde, bleven schrijvers en dichters te ver van het volk, het Zondagsblad is stilaan bezig de klcof te vullen, de gewenschte toenadering tusschen Kunst en Volk te verwezenîijken. Een algemeen overzicht van wat tôt nu toe in ons Zon-jagnummer verscheen zoo zulks ten voile staven, een opsomming der artikelen, «velke gereed liggen om in het Zondagsblad te verschijnen, onze bewering be-vestigen.De volgende week beginnen we als feuilleton de heruitgave van het mooie werk : a Mljnheer Laohîsrvaida » van den jong gestorven Eugeen Zetternam, waarbij eene levensschets van doaen schrijver — met portret — zal gevoegd worden. Intusschen komen we altijd op de zeîfde aanbevelkig terug : de lezers van « Vooruit » moeten alîea lezers worden van het Zondagsblad. Dat zij het aan de verkoopers bestellen. Het Groot-Kapitaal en de Oorlog I. — îioe fioî groot-kepîtaat zteh ws® te besctosinien. Reeds dikwijls hebben wij er op gew zen dat de sociaal-demokratie geen pri cipieelen stiijd voert tegen de kapitali ten, d. w. z. tegen menschen die op et of andere wijze aan het bczit van kapita gekomen zijn, maar wel tegen het kapït lisme, dat is : het maatschappelijk stels hetwelk de bezitrters feoelaat arbeidskrad 'te koopen en dezelve aoodanig uit te bu ten dat de voortgébsrachte winsten (mec .waarde) in hunne coffres-forts vloei terwijl aan de werkelijke voortbrenger de arbeiders, slechts zooveel gelate wrdt om in staat te zijn den anderen de weder voor het kapitaal te zwoegen. Nu moet men echter een onderschei maken tusschen het kapitaal hetwelk ; handel en industrie steekt en het zoog naamde zuiver financieele kapitaal, he welk in banken en groote geld-ondern mingen steekt. Deze hebben eigentlijk t< taak de vermiddelaars te zijn tusschen ; die millioenen over de wereld veispreidc verschillende handels- en industrie-onde nemingeii, dus de geldonaloop te régulé ren. En niet alleen van particulière! maar ook het geld van den Staat (Natii nale of Staatsbanken). Het kapitaal van die geld-ondemernii §en is gevvoonlijk slechts in handen va een beperkt aantal aandeelhouders, d de min of meer groote dividenden o; strijken en aldus zonder iets te doen d; gelijks hun rijkdom rien vermeerderen. Dat bankkapitaal « financieert » cc die groote reuaenondernemingen in haï del en industrie, welke de wereld doc hunnen omvang in verbazing zetten, zo< als stoomvaartlijnen, spoorwegiaaatscha] pijeu, elektriciteitswerken, staal-, ijzer- e machienenfabrieken, groothandelsmaal schappijen en zoo voorts. In tegenoverstelling van de kapitale die nog in het bezrt van enkelingen zijn grond, huizen, kleinere zaken, noemt me bovenstaande het groot-ka-pitaal, h© welk tegenwoordig, men mag het geruf Kggen, de geheele wexeld beheerschi daar ook het gezamentlqke goud d< Wereld zich in hunne kelders bevindt. Terwijl de verschrikkelijke wereldooi 'og tal van burgerlijke kapitalen vernie «gt, bevindt zich het groot-kapitaa daarin zoo wèl als e«n vischje in het wa ter. Al de regeeringen hebben reuzer somnien noodtg en waclaben zàch wel h« poot-kapitaal een feaar in den weg t leggen. fïet heeft zich dan ook goed voc verliezen weten te beschermen. Wij neme: als bewijs daarvoor het volgende over h« financieele wereldblad Economist : Een van de EERSTE MAATREGE -•J der banken bij het tfegin van de: oorlog, wa3 (}e verhooging van het dis c°nto (interest op wissels, krediet, enz.). Ve Duitsche Rijksbank verhoogde ii ^nige dagen van 4 op 5 en tôt 6 percent e Engelsche Bank verhoogde reeds dei 3 Juh 1914 van 3 op 4 percent, den vol sffmen dag tôt op 8 percent en eenig apn iater tôt op xo percent, iets wa f rt hare stichtmg in 1700 nooit wa Vo°rgekomen. 271 yy'cencn verhoogde men reeds de] H ,u .en den 2 Augustus vorderde d , 0j5cewijksche Bank 8 percent. e Bank van Frankriik was no g d «l! t bescheidenste : zij nam genoegen me 6 percent. Wel is waar daalde na de eei ste paniek het disconto weder, maar heef e- zich toch overal op 5 tôt 5 1/2 percent gt s- houden. s- Als men nu weet dat ailes slecht ® uiterst zekere waarden betreft en v66r de al oorlog het disconto 3 1/2 à 4 percent be droeg, is het winstje voor de groote geld el ondernemingen (daar het over h on der de miUiarden gaat) enoan. 1- r- Iî. — Be Papler-zonvloed. - s, Het -papier is geduldig zegt een spreek •n woord, en zoo dachten de banken (me ■S de regeeringen) die recht van uitgift hebben, er ook over. De Duitsche Rijksbank had zich goe< ln voor den oorlog geprepareerd : dei z 23 Juli 1914 bedroeg haren voorraa< ^ goud 1357 millioen Mark, behalve d " 205 millioen oorlogsschat. Die voorraa( "*1 vermeerderde, door herhaalde oproepa aan de inwoners, tôt 2394 millioen ii ^ Juli 1915; maar daar staat tegenover een ^ omloop van 5314 millioen Mark in papier X) De Bank van Engeland, het wereld 3_ begrip van soliditeit, liet ook dadelijk d' notenpers werken en gaf al dadelijk voo 50 millioen pond sterling (1250 millioei franken) nieuwe banknoten uit. Zij hat n bij het uitbreken van den oorlog slecht te voor ongeveer dezelfde som goud-reserve ■*" maar de waarden-inleggingen van parti 1 culieren en Staat zijn sinds zoo belangrijl , gestegen, dat haar waarde-reserve nu d kolossale som van 244 millioen ponc (6100 millioen franken) heeft bereikt. v Frankrijk zit tôt over de ooren in he papier. Bij het begin van den oorlog hac n de Bank van Frankrijk voor 5911 1 '1 lioen biljetten in omloop ; thans d< enorme som van 12513 millioen, meest iî n 20 fr.- en 5 fr.-biljetten, waar tegenove slechts een goudvoorraad staat vai q 4418 millioen. In denzelfden toestand ongeveer be ;t vindt zich de Russische Bank : in het be ' gin van den oorlog 1600 millioen Roebel: ^ goud-reserve en een papier-omloop van 1630 millioen Roebels. Nu, na een jaar 1579 millioen metaal-voorraad en 379; millioen Roebels omloopspapier. .1 In Italië was de omloop der door d< Banca d'Italia uitgegeven bankbiljettar i- in Juli 1914, 1661 millioen Lire, in Jul ït 1915 gestegen op 2875 millioen; de goud e voorraad is zoo wat gelijk gebleven r circa 1100 millioen. n Al het goud is en wordt verder gebruikl t door de oorlogvoerende landen, om d< ammunitie- en wapenfabrieken, de on der zeebooten en vliegtuigen te betalen er a voor het onderhoud der legers. Het groot-kapitaal dub, zoowel dei oorlogvoerende als der neutrale landen, î profiteert van het goud, terwijl de kleine-ren in het binnenland met papier gespij 1 zigd worden. Dat is zoo waar, dat bvb. in Holland e de Nederlandsche Bank door Duitsch en t Oostenrijksch goud (hetwelk voor uitge-s voerde waren betaald moest worden) hare reserve verdubbeld heeft; dezelve 1 becij ferde zich laatst Juli op 347 millioen î gulden. Evenzoo Zwitserland, hetwelk in één - jaar zijn goud-reserve van 05 millioen op 295 millioen franks gebracht heeft. Natuurlijk hebben de groot-leveran ciers der Scandinavische landen evenzoo geprofiteerd, terwijl het Amerikaansch groot-kapitaal met het leeuwenaandeel is gaan strijken. Zeker hebben de omringende neutrale landen evenzeer groote kosten voor hunne versterkte landsverdediging en mobilisa-tie, maar die worden weder heel eenvou-dig door eene versterkte papier-uitgave gedekt. De papier-pers kan dag en nacht werken, het Groot-Kapitaal, de Internationale van het Goud, is gedekt. (Slot volgt.) Mz. Een woord over den werkleezen-steun De klachten, over de uitdeeling vai steun aan de werkelooz&n op d:n. buitoa vermeer-deren van da-s tôt dag,en niet zonder roc en. ■ Immors, wij behoeven maar een oogslag te werpen op de inrichting en de samanstelling van somraige plaatselijke comiteken. Eers-t en vooral bestatigen tt ij c„t kst meerondeel Jier oomiteitsleden het Begle-mant niet kennen of niet willeo toepaasen. ! Règlement dat te Brussel door het Natio-naal Komiteit werd rastgesteld, en alhoe-wel het rekbaar genoeg ia, door ieder comi-t teit moet gevolgd worden. Door het gemia aan voldoende k en nia of j. door willekeur, worden de voorgeseiireven barema's niet toegepast, en landbouw- als nijverheidswerklieden steun verleend. Deze laatsten, die zoo wat de vrijzinnigsten zijn 5 oiiaer kl&rikale dorpen, worden tp die wijze 1 benadeeld, ten voordeele der eerstgenoem-den.Geene rekeriing wordt er geheuden tcm 1 het verplichtend schoolgaan der kinderen tôt 14 jaar, opgelogd door de nieuwe sohool-wet en sfcrong g«ëiscbt ckior het N.Komiteit. Op andere plaatsen verlamt de politieke, soms persoonlijke twist tusschen klerikalen en libôralsn elkp goede werCàng ten nadeele der werkeloozen. <- Elders, en dat op vele plaatsen, berust - het gansche organisme in de handen van deoi onderpastoor, en dan vioren misbru } ken en wiAekem- den vrijen teugei. j Nog in andere cemiteiten vind-t men het j goed op zeker oogenblik den onderstand te 2 schorsen, om, naar 2ij beweren, zich eene j treserve» te vormen. Zelfs zijn er gemeen- ten, waar men in plaats van bons of geld, de 1 werkeloozen een kilo meel geeft ! Men 1 vraagt zich en met reden af, waar dat geld, ; dat wekeiijks door het Provintiaal Comiteit , wordt gegeven, naarioe gaat. Niet alleen bestaat er eene massa mis-a bruiken, maar het grootete misverstand. Besluiten genomen door het Provintiaal r Comiteit worden verdraaid in de Oantonale J ©n Begionale Oomiteiten, en dan nog eens 1 misvormd in de Plaatselijke groepen. 5 Daar waar onze partij over vertegenwoor-; digers beschikt, is het plicht van goed toe te zien of ailes gaat zooals werd vx>orge- - schreven en in het belang der ongedukkige werkeloozen. j Zij moeten goed het règlement kennen, en zorgen dat zij bij elke klaclït in staat zijn zelf de fiche te eischen en desnoods j kunnen uitrekenon of den onderstand is be-l taald volgeas de voorschriften van het NationaaJ Komiteit. ; Zij moeten oogen en ooren open houden. l Gemeenten werden ons reeds gesignaleerd . die de inkomsten van het Nationaal Kcani-! teit tôt andere doeleinden gebruiken. Zij wezen er van overtuigd; eene strenge con-trool ernstig en bestendig dringt zich op. Aan onze mandatariesen van den buiten een oc-r in 't zeil te houden. Aati-Oorlog Raad e w n Vanwege den Nederl. Anti-Oorlog Rai i wordt het volgende medegedeeld: De bekende Zwitsersche geleerde, pre dr. A. Forel, heeft tôt den «Nederl. Ani Oorlog Raad» in verband met het voorste j- dat de Nederlandsche Regeeririg het initi tief zou nemen tôt een Conferentie der Ne tralen, het volgende schrijven gericht: •j Als lid van de Internationale bijee komst, die in April 11. te 's-Gravenka; plaats vond, en het Minimutn-Progra voor een Duurzamen Vrede vastgeste ' heeft, veroorloof ik mij eenige woorden t u te richten. , Ik verheug mij van ganseher harte ovi het deel der vergadering van 3 Angustu J De moorddadige oorlog heeft reeds een v 1 jaar geduurd, millioenen Ieveos en gœd ren zijn verwoest en geen resultaat wei \ bereikt. Ieder meent het recht aan zijn kai te hebben en beschuldigt de anderen va aile mogelijke zonden. Ieder hoopt nog c 1 een beslissende overwinning. Ondertussfliic lijden ook de neutrale landen onuitsprek 1 lijk. Zooals Norman Angeli zoo juist voo ) zag, is do onderlinge afhankelijkheid va aile volkeren der aarde tegenwoordig zoo-danig, dat aile zonder uitzondering door den oorlog lijden. De overwinnaars, ingeval die er zijn, zullen niot veel minder lijden dan de overwonnenen. En wij Onzijdigen zouden met de armen over elkaar staan en niet anders doen dan onze grenzen door mobilisatie verdedigen î — tôt wij ten slotte vrijwel vernietigd worden. Wij hebben overal in de oorlogvoerende landen familie en vrienden, wier dood, verminking of gevangenschap ons in die-pen rouw dompelt, en dan zouden wij niets doen en zwijgen ! Neen ! Het is onze heilige plicht, dat wij, die juister en onpartijdiger de zaken be-zien, beter ingelicht zijn en niet zoo totaal door haat en hartstocht verblind, al het mogelijke in het werk stellen voor de red-ding van Europa, ja zelfs de redding der geheele menschheid op aarde. Dit kunnen wij slechts door een nauwe aaneensluiting der Nîutralen doen. Wij mogen niet langer wachten tôt een « ander » begint. Hem, die den moed en de kracht heeft het initia-tief tôt de voorloopige aaneensluiting van aile onàjdige landen te nemen, hem komt de grootste dank en eerbied toe. Zelfs in het geval, dat niet aile nu nog neutrale landen zouden meedoen, was de zaak nog niet verloren. De weigeraara zullen zich alleen later moeten schamen. Een energiek gezamsnlijk besluit van aile onzijdige landen, die door permanent gemeenschappelijk overleg de voorbereidende werkzaamheden voor een toekomstige goede en VTeedzame Statenorganisatie nu reeds op zich willen nemen — dit besluit moet met eenige vol-harding do zege behalen op de tyrannieke sieur van vorouderde zeden en gewoonten. Moge het u gelukken bij de Nederlandsche Regeering gehoor te vinden en insteni-ming te verkrijgen. Dat is mijn vurigste wensch. Deze wensch vloeit niet voort uit opkornende gevoelens, maar is de vrucht van jarenlange ovexwegingen en de uiting van overtuigingen die ik reeds vele jaren v66r den tegenwoordigen oorlog had. nmejr** in<.\rrrty., u - lj «mat.1 «".gMtTL ■O'JCwgwmi ^ H LWm ËUli IÉ0WS liotsîoiipspe: Ondervraagd door een reporter van de: parijzer « Radical », moet de fransche 001 logsmiïHster Millerand verklaard hebbe: hoe verscheidene zeer bevoegde vakmanne: uit zijjie onmiddellijge omgeving overtuig1 zijn van de onvermijdelijkheid van een nieuwe wintercampagne. Het is waar, voegde de oorlogsministe er bij, dat eenige niet minder bevoegd manne® uit onzen kring er anders over den ken, maar zij hebben grond waarop zij zic] kunnen steunen om te bewijzen dat wij wel dra den vrede zullen mogen begroeten. Het is ook waar, ging Millerand voort dat er zich in het kort gebeurtenissen o omstandigheden kunnen voordoen die on s.ullen tqelaten een spoedig einde aan dei oorlog te verwachten, maar van dergelijk voorboden is er volgens mij nog nergens eei spoor te ontwaren, waarheen men ook di bikken wende. En de minister sloot: < In Frankrijt hebben wij niet het mins gerekend op gunstige waarschijnlijkhedeJ en wij hebben al de verlangde maatregelej genomen voor eene tweede wintercam pagne! » Men vemeemt zoo omtrent hetzelfde ui aile andere in den oorlog betrokken landei en wij mogen dus ons eigen zelven niet be driegen met de hoop dat er weldra een ein de zal komen aan den afschuwelijksteaalle: oorîogen. • De bergoorlog in Zuid-Tirol Een militaire medewerker in d6 «Franl furter Zeitung» vertelt het een en ande over den bergoorlog, die thans aan de Isor zo en in andere gedeelten van het Italiaar , sche front tusschen Italianen en Oostenri, kers wordt gevoerd. Diikwnjls, zoo schrijft hij o. a., is d E. meening verkondigd dat in het gebergte i- de verdediger steeds aanmerkelijk in h( [, voordeel tegenover den aanvaller is, en da t. de verdedigers slechts de hoogste toppe t- met hun scherpschutters hebben te bezette om den aanvaller elk vooruitkomen onmc gelijJi te maken. In deze bewering is echte slechts een enkel korreltje waarheid tus schen veel dwaling verborgen. j In het Oostenrijksche oefenings-reglemen wordt in het hoofdstuk over den bergooi log tereoht gezegd, dat het bezit der hoogt ,r de beslissing breogt. ». Zonder twijfel krijgt de verdediger doo il het beeit van een in den omtrek beheei >- sehende moeilijk toegankalijke hoogte eei d geweldige vermeerclering van zijn «.terkte t Een klein aantal gewereu kunnen met eei a soort va« tactische overheid geheele batal p jons het hoofd bieden en deze dwingen h-i a de ®er te bewijzen van een aanval volgen aile regelen der methodiek. I11 het gebergte bevinden zich echter d a beheerscho|ido ho.pgten in overgroote me j. nigte. En de verdediger, die, zooals de Oos->r tenrijkers thans, slechts vecht om het be-il houd van zijn terreinbezit, is derhalve ge-n dwongen deze hoogte^ te bezetten. Zoo ont-staat een groot verbruik aan kracht, dat tôt n versnippering leidt. Daarmede zijn militai r a 11 moeilijkheden van allerlei aard verbonden. ? Men denke slechts aan de verzorging van r- munitie en levensmiddelen. Een van do 1- plichten is de zorg voor de verbinding van i, de posten onderling, die voor een krachtige a- verdediging strikt noodzakelijk is. -fi Op het vlakke terrein, en ook n<^ ia h«t middelgobergte, worden deze moeilijkheden j, nog gedeeltelijk door de hulpmiddeden der à- techniek overwonnen. In het hooggebergte il echter ontbreken ook deze hulpmiddeien. 't Ook de trouwste oorlogsmakker van den 1- mensch, het paard, en ten slotte ook het >r muildier volgen hem hier niet meer. Hier n op de laatste steile paden v66r den top, is g de mensch alleen op eigen kracht aangewe-1- zen. Voor den verdediger biedt daarom do 1, oorlog in de bergen ontzaglijke moeilijkhe-v- den, die alleen door den Alpen-toerist naar n waarde kunnen worden geschat. Ook den aanvaller blijven natuurlijk dezo n moeilijkheden niet gespaard. Maar deze» 6 wordt vervuld door heft trotsehe gevoel van S het initiatief en van het bowustzijn, dat £ tôt dusver nog altijd iedere verdediger het onderspit heeft gedolven wanneer de aan-val krachtig en vastbesloten werd geleid.Dit leert de geschiedenia van aile bergooriogen, e Het zwakke punt van den verdediger is n steeds de flank. Dit is voor de verdediging [_ in het hooggebergte nog in meerdere mate het geval.Een vastbesloten aanvaller maak-l te 't onmogelijke mogelijk. Paden, die on-j_ begaanbaar schijaoxi, komt hij over, en plot-seling verschijnt hij in den rug des verdedi-B gers. Tegen een dergelijke verrassinpr bevei-[t ligt men zich in de eerste piaats door eon ^ goed georganiseerden inlichtângen- en ver-kenningsdienst. Het vliegtuig is in het ge-^ bergte natuurlijk niet te gebruiken. Evenzoo moet men in den regel afzien van het be«zigen van cavaleriepatrouilles. R Ook dezo inspannende dienst blîjît dan geheel voor rekening van de infanterie. Be-j langrijke hulp, waar men dikwijls niet bui-> * ten kan, wordt dan verleend door den berg-gids en uit de bevolking. Want de aanval-Q 1er kiest natuurlijk verborgen liggende paden, die niet in gebruik zijn, vooral ook wijl de groote wegen reeds in vredestàjd door sterke verdedigingswerken en verdragend j geschut zijn bezet. e De smalle, nauwe dalen met bergruggen vormen echter een voortdurend gevaar voor r den verdediger. Daaronl moet deze da« ook e in het gebergte over nog sterkere reserven kunnen beschikken dan op de vlakte. Daar h dwarsverbindingen voor het snelle verplaat-sen der achtergehouden troepen in den regel ontbreken, moeten de reserves over verschillende, dikwijls een groot aantal plaat-f sen worden verdeeld. Ook dezo noodzake-s lijkheid leidt gemakkelijk tôt versnippering 3 der krachten, hetgeen te gevaarlijker is, om, e dat de aanvaller, waar hij den strijd begint, 3 groote massa's aanvoert. b De bevelhebber in den bergoorlog moet daarom in de eerste plaats het geheele ope-ratiegebied, tôt in de kleinste bijzonderhe-den kennen. Hij moet in staat zijn, om zich,, ondanks de geheime kronkelpaden en de 1 schijnba-ar bont door elkander staande ber-1 gen,oniniddellijk een juiste voorsteJling van de ligging van het terrein te maken. Hij moet zijn verrichtingen doen in een ruimte, t die hij ook met de beste kijkers niet kan j overzien, terwijl in het gebergte juist de plaatselijke gesteldheid dikwijls een beslis-senden invloed uitoefent. De verdeeling der r strijdkrachten eischt van den verdediger een hoogen gra»ad van militairen tact. Hij zou gaarne overal sfcerk zijn, en toch kan hij ; dit slechts op weinige plaateen zijn. Aon het Westelijk front Een Fransche officier, die sedert het be r gin van den oorlog aan het front is, heef een gedeelte van de slagvelden van verle den jaar kunnen bezoeken. In eenen brie aan zijne ouders schrijft hij daarover ; e « Ik heb een paar dagen geleden een , bedevaart kunnen doen naar de slagveldei t van 10, 11 en 12 September. Toen heb ik ver t woeste dorpen gezien ; velden, die doo: a schroot doorploegd waren ; dooden, over» 1 neerliggend Ellende heerschte in het ver woest land ; het was als klonken nog di r echo's van de woedende kanonnaden de: vorige dagen. Op den weg zag eene arme verwezen vrouw ons aan, zonder ons t* zien. » Maar nu rooken in de dorpen di 3 schoorsteenen ; de verhavende daken ziji opnieuw met moote roode ; t-.nen bedelit De bouwvallen zijn opgeruimd. La-^s d« beschadigde wegen wiegelen bioeiende gras sen en klaproeen op den zomerwind ; me' 1 bloemen getooide en zorgvuldig onde^hou den graveu bergen het stoffelijk overschol 1 van helden ; de lucht is geurig, oen leeuwe rik zingt jubelend en eene moHige roze er 1 blond kindje lacht van den wegkant on« 3 toe. Zoo volgt het leven op den dood, d« hoop op de wanhoop ; opbouw op verwoea-» ting, en ik zie in deze feiten, in deze mooi« landschappen eeo syaibool ea mne la*, a

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.