Tweede jaargang Nr 50 Prijs 6 centieinen tient 29 October 1910 HOOFDREDACTIE : ALGEMeen SECRET ARIA Al met DE MEDEWERKING VAN HET WERK DER VOLKS BIBLIOT HEKEN "DE STRAAL,, ALLERLEI beheer : vrou wensecretari a at peperstraât, 17. — <o> — abonnementen : per jaar : fr. 3,25 zes maanden: » 1,60 drij maanden: » 1,00 We&kblad voor ons Vlaamsctie Volk INHOUD : Allerheiligen. — Allerzielen. — Een hemelsch Bloempje (Allerzielen-legende). — Peetje. - Op den bodem der Zee. Oproep tôt de Christene Arbeiders. — Ter bestrijding der Tering.— Aan wie de schuld ? — Wat is de Huiselijke Haard ? — Wie volgt er nog ? — Voordrachten en Lessen. — Nieuwe Lezers. — Schoone Boeken. — De Verloofden (8e Vervolg.) Allerheiligen Laat ons heden den geest verheffen ver boven 't aardsche stofgewemel en dringen wij op de snelle vleugelen der ver-beelding het hemelrijk eens binnen. Weîk een overheerlijk schouwspel ontrolt zich daar voor onze oogen ! Wij zijn als bedwelmd door den weergaloozen luister die nitgaat van de heilige Maagd, . daar vaart langzaam een stoet voofbij van duizende eerbiedwaardige mannen, aposte-len, evangelisten, monniken en kluizenaars, omgord met den purperen mantel vân versterving en boete; andere zware boeken dragend waarin zij met gulden letters Gods heer-lijkheden bemaalden ; eene onafzienbare rij van martelaars, wier kleed lieflijk besprenkeld is met roode vlekjes, zinne-beeld van hun bloedvergieten voor het heilig geloof en den palmtak der overwinning zwaaiend; eene ontelbare schaar van maagden van allen stand en ieeftijd, uitgedost in het witte bruiloftskleed, 't stralend voorhoofd ten teeken hunner heldhaftige liefde, met vurige roode roosjes omstrengeld en de lucht bezwangerend met den aangenamen geur hunner wuivende leliën, die beurtelings vôôr den troon van het Lam hunne huldezangen op aile tonen en wijzen uitgalmen, waar-rond millioenen engelen zweven die met hunne zoetluiden-de harpen die hemelsche melodij begeleiden. Wat eindelooze zegestoet, wat jubelzang ! En toch, zij ook waren menschen evenals wij, met dezelf-de gebreken en moeilijkheden, zij ook hadden te lijden en te strijden en kwamen zij somtijds uit den kamp, gekneusd, doorwond, met verscheurd en verhakkeld lichaam, dit ailes toch kon hun niet doen wankelen en verwierf hun 's he-mels onuitsprekelijke genpegens. O gij, lieve heiligen, die van uit uwe zalige verblijfplaats nederblikt op ons, moege-wrochte en afgematte kampers in de reusachtige worsteling tusschen het goed en het kwaad, leent ons iets van tiwe bewonderenswaardige kloekmoedigheid en engelachtig ge-duld, opdat gij ons eenmaal als broeders in d'armen knellet en uwe reine lippen ééns den welkomzoen op het zegepra-lend voorhoofd drukken. Allerzielen Hoe verheffend, hoe smartelijk tevens werkt dien jaardag op het gemoed. Aller-zielen, de zielen van de dooden, ook die van de levenden, richten op dien dag, hunne vurige bede tôt Hem, die leven schenkt en leven ontneemt, tôt den Almachtigen beheerder van leven en dood. Aller-zielen, nu meer dan ooit, want elkeen gaat nu ge-bukt onder smart en rouw, elkeen smeekt om genade voor een dierbaren afgestorvene. Een algemeene weeklacht ge-slaakt door het menschdom, stijgt op uit de diepbeproefde harten, zich vermengend met het schilklagend gefluit van den kouden Novemberwind, die den zwaren nevel doorboort die de aarde omfloerst. — Rouw en wee in aller harten, rouw en wee weegt drukkend op d'aarde. Hier, en overal, ook op vreemden bodem, weerklinkt het De Profondis, hier en overal klept de doodsklok," in aile ka-pellen, kerken en kathedraien staan katafalken door bran-dende waskaarsen omgeven, hier en overal worden over-vloedige tranen gestort, eenieder weent, niet enkel om den eenen die zij verloren, maar ook om al die anderen, om ons aller arme dapperen die voor de eer en h<_t geluk der natie hun jeugdig leven ten offer hebben gebracht. Ja met wie-rookwolken, met het klokgelui en de orgeltonen, met de in een gemeenschappelijke smart vergoten tranen, stijgt eene plechtige offerande ten hemel op, en de Heer doet onge-twijfeld mi!d, zijn zegen neerdruppelen op diegenen voor wie overal die katafalken zijn opgericht. Op de doodenakkers worden frissche geurende bloemen tôt kronen en kransen, tôt kruisen, palmen en tuilen ver-werkt, en stemmen met de diepwortelende droefheid in. — Doch ginder, die door den oorlog verwoeste streken, die uitgestrekte verlatene slagvelden, vormen een overgroot kerkhof. dat op dezen dag, ter eere der graven, toch onge-naakbaar blijft. In gedachten zijn wij daar echter tegenwoor-dig, in gedachte staan wij daar met gebogen hoofd in die-pen eerbied voor die dapperen, die midden in hun jeugdig levensvuur. in voile kracht van hun mannelijken Ieeftijd, die vol moed ailes van de toekomst verwachtten, voor hen die vrijwillig dat ailes ten offer brachten en onmeedoogenloos zijn neergeveld. Ach wanneer men zulks bedenkt, wat eene schrikkelijke verantwoordelijkheid berust toch niet op al diegenen die, door lichtzinnigheid, door zelfzucht, door wraaklust, door hoogmoed iets hebben bijgedragen tôt het verwezentlijken

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.