Derde jaargang JVr 12 Prijs 6 centiemen (lent 4 Februari 1917 hoofdredactie : vrouwensecretar1aat MET MEDEWERKING VAN HET algem. secretaria at EN HET WERK DER volks bibliotheken "de straal,, ALLERLEI beheer : peperstraat, 17. — «O» — abonnementen: per jaar : fr. 3,25 zes maanden: » 1,60 drij maanden: » 1,00 Weekblad voor ons Vlaamsche Volk INHOUD : De Trooster. — Eene Wonderbloem. — Treffende gehoorzaamheid. — De Vruchten der Omwenteling. — Aati de Toonkunst. — Slaapwande-laars. — Warme voeten... en hôofdpijn. — Lachen is gezond. — Voordrachten en Lessen. — Beste Lezers. — De Verloofden (22e Vervolg.) De Trooster Hij had 'n dertig jaren als mensch stil geleefd en gewerkt in beperkten kring, en zijne menschelijke oogen hadden de velerhande ellende aanschouwd van zijne medemenschen, daar in zijn streek. En telkens was er dan in zijn liefdevol hart groot medelijden opgekomen met allen die leden en Hij had getroost en geholpen waar Hij kon, zonder opzien baren, omdat « zijne ure nog niet was gekomen ». Daarna verliet Hij zijn thuis en geboortestreek om zich aan de wereld kenbaar te rnaken als Zoon Gods en Gezon-dene des Vaders. En het land van Galilea en Judea door-trekkend in aile richtingen vond Hij daar overal, in stadjes en dorpen, vele ongelukkigen, naar lichaam of naar ziel. En nu Hij ook zijne almacht mocht ten dienste stellen van zijn goed hart, ten bewijze zijner godheid en zending, nu werd Hij spoedig alom als de Wonderdoener bekend. Ze kwamen nu tôt Hem van heinde en verre. Het waren rouwige zondaren, door wroeging gekweld ; het waren zieken met walgingwekkende of ongeneesbare kwalen, die van menschelijke hulp niets meer te verwachten hadden ; het waren misvormden en gebrekkigen, de verstoo-telingen der liefdelooze samenleving; het waren ongelukkigen door rampspoed ten onder gebracht of door verdriet terneer-gedrukt; het waren armen en weezen, wien geen licht meer schemerde in de toekomst. Die ailen kwamen tôt Hem om redding en troost in hun lijden. Hij nu ontving ze minzaam en liet niemand ongehol-pen. Den rouwmoedigen schonk Hij hun zondeschulden kwijt en liet ze heengaan, tôt beter leven besloten en gesterkt; de zieken gênas Hij en de mismaakten en verminkten hergaf Hij de gaafheid en 't gebruik hnnner leden ; de bedrukten en verlatenen sprak Hij toe met zooveel medelijdende Iiefde en teedeiheid en stortte in hunne harten tegelijk zooveel troost en onderwerping, dat zij volkomen opgebeurd en gelaten van Hem weggingen. Zoo was Christus de Trooster in zijn leven op deze aarde. Dàt js Hij nu nog, want om ons te troosten en te sterken is Hij bij ons gebleven in het Sakrament, dat zijne grenzen-looze Iiefde te dien einde heeft uitgevonden. Daar hebberi allen vrijen toegang tôt Hem, doch de ongelukkigen hel eerst, want al die onder eenige kwelling gebukt gaan heeft Hij dringend uitgenoodigd, opdat ze bij Hem verkwikking komen zoeken. Waarom zijn wij dan zoo kleingeloovig en gaan wij niet tôt Christus den Trooster? Het christen geloof is de weldoende dauw, die de natuur-lijke hoedanigheden des menschen tôt deugden doet rijpen. Banning. EeneZ Wonderbloem Ailes rondom ons, de gansche schepping, de natuur met hare veelvuldige geheimen draagt den dubbelen stempel van Gods Goedheid en Wijsheid. Zoo zien wij naast de scherpste doornen, de koningin der^bloemen, de geurige roos ontlui-ken ; na 't nachtlijk duister dat de aarde met eenen zwarten sluier omgordde, komt het jonge licht geholpen door de lieve morgendzon het Qosten eene lichte rozigKleurige tint geven en deelt leven, bezieling, vreugde, aan planten, bloe-men, bergen, valleien, dorpen en steden mede. Na dat een schtikkelijk orkaan de gansche natuur in beroering heeft gebracht, als menschen en dieren hunne angstige schuilplaatsen verlaten hebben, als het naar gebrom der woeste stormwinden hunne akelige doodenhymnen uit-gezongen hebben, komt God het teeken zijner vree vertolken in den prachtigen regenboog, waarin Hij, volgens eene aantrekkelijke legende, plechtig de" belofte^ bekrachtigt aan Noé gedaan. Hij die bij elke ramp een heil wist te stichten en zalft terwijl Hij slaat, plantte in het hart van den mensch eene wonderbloem die in vollen bloei praalt in de lente des levens. Ja, naast grievenden haat en snerpend jwee, legde God in 't innigste diep van iedere menschenziel de kiem van dit edel gevoel, de Iiefde, en hoe verstompt en misdeeld het schepsel ook weze, toch smeult er in dien boezem een vuur dat in sommige oogenblikken onder den invloed van de eene of andere omstandigheid, nog eens helder opflikkert en warmte enjicht uitstraalt. En wanneer die"bloem, bijna onmerkbaar, langzaam maar zeker hare knopjes ontvouwt en in voile frischheid op haren ranken stengel schommelt, dan bedwelmt zij als 't ware

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.