De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk

677770 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 26 Mai. De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/4m91835r4z/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Eerste Jaargang, Nr 3g. - 26 Mei 1917. Prijs : 1® centieœen. Eerste Jaargang, Nr 3g. — 26 Mei 1917. DE EENDRACHT Weekblad voor het Vlaamsche Volk ABONNEMENTSPRIJS : Een jaar fr. 5.20 Zes maanden .... » 2.60 Drie maanden .... » 1.30 Geene abonnenten worden aangenomen die niet op voorhand het bedrag hunner inschrijving laten geworden. BUREELEN; Voor het Generaal Gouvernement : Prinsesstraat, 16, ANTWERPEN. Voor het Etappen- en Operatiegebied : 8, Huurdochterstraat^ GENT. Postchekrekening Nr 86. AANKONDIGINGEN : Prijs naar overeenkomst. Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. Geene handschriften wocden teruggezonden. BOEKBESPREKING : Het toezenden van één"boek of schrift geeft recht op vermelding ; twee exemplaren, op bespreking. De Bestuurlijke Scheiding II. (°) Na te hebben aangetoond welke verstrekkende gevolgen de bestuurlijke scheiding ten bate van Vlaanderen, naar we verhopen, zal hebben, blijft er ons nog te bewijzen dat de Betgische staat door deze spliting van het be-stuur niet zal worden geschaad. Oppervlakkig beschouwd zou men zulks overbodig kunnen ach-ten, daar ieder mensch met een beetje gezond verstand toch dade-lijk moet inzien dat het opheffen van de sociale misstanden in Vlaanderen, de verstandelijke op-leiding van de groote meerder-heid der Belgische bevolking bij middel van de moedertaal, en als gevolg daarvan het bevorde-ren van de meerdere welvaart en het hoogere beschavingspeil van de Vlaamsche bevolking, rechtstreeks ten goede komt aan heel het land ; maar-de vooroor-deelen tegenover de Vlaamschge-zinde actie waren steeds, en zijn nu vooral zoo talrijk, dat we geen enkele gelegenheid mogen ver-zuimen om die onomstootbare waarheid bij het volk te doen ingang vinden : Vlaanderen ten bloei is 00k België ter eere ! immers, door de jezondmaking, versteviging en ontwikkeling van een groot deel (Vlaanderen). moet het geheel (België) 00k gezonder, steviger en meer vatbaar voor hoogere ontwikkeling worden. De eerste vereischte voor den bloei van een land is, dat er vrede heersche. Het is een ken-| merkend verschijnsel van dezen oorlog, dat de staatslieden van al de oorlogvoerende landen als resriltaat van deze tragische wor-steling, niet alleen wenschen dat de komende vrede een vrede zal zijn tusschen de verschillende staten onderling, maar 00k dat er vrede heersche binnen de gren-zen van elken staat, vooral wat betreft de verhouding tusschen de verschillende nationaliteiten. Men wil van de aanstaande vredes-conferentie een soort wereld recht-bank maken, die de verdrukte minderheden, de kleine nationa-liteiten, onder hare bescherming neemt. Van al de verdrukte vol-keren is het Vlaamsche volk wel het eenige, dat als meerderheid in den staat, een beroep moet doen op het geweten van de wereld om gevrijwaard te worden tegen de verdrukking, die de minderherheid, door allerlei om-standigheden begunstigd, meer dan 80 jaar heeft kunnen uitoefenen. De strijd der Vlaamsche acti-visten is, voor het overige, heele-maal in overeenstemming met de groote democratische beweging der leren, Finnen, Polen, enz., die bij al de weldenkende geesten van de vijf werelddeelen zooveel sympathie ontmoet. Heel ons streven is er op gericht, om 00k binnen de grenzen van ons land een duurzame vrede tusschen de beide volkstammen te bewerken. Alleen onverantwoordelijken kui> nen den wensch koesteren, in België den toestand van. vôôr den oorlog te bestendigen, die toch altijd aanleiding geven m'oet tôt heftige twisten en die de oor-zaak zou kunnen worden van een rampzalige burgeroorlog. Volgens de meestgezaghebbende wijsgeeren en theologen — Kardi-naal Mercier inbegrepen —■ kan geen vrede duurzaam zijn die niet gebazeerd is op het Recht en de Orde. In een geheim schriftje der passieven, dat betrekkelijk regelmatig verschijnt, heeft men deze leuze als kenspreuk aangenomen. Daar is niets op al te dingen ; doch men passe haar dan 00k toe op de binnenlandsche aangelegenheden van België. Zal iemand durven beweren dat er orde heerscht in een land waar aan de vier hoogescholen les wordt gegeven in eene taal die de helft der bevolking niet verstaat, waar de hoogere stan-den de volkstaal verachten, waar de verantwoordelijke bestuurders ailes in 't werk stellen om aan het volk zijn duurbaarste schat, zijn eigen taal en zijn eigen per-soonlijkheid te ontrooven ? Door de bestuurlijke scheiding zal er in België een toestand worden in 't leven geroepen, waarbij aan al de burgers de noodige waarborgen worden verzekerd, om langs natuurlijken weg de grootst mogelijke welvaart en ontwikkeling te bereiken. Daarvoor ijveren beschouwen wij als plicht van vaderlandsliefde, omdat alzoo 00k de oorzaak van de betreu-renswaardige twisten tusschen landgenooten wordt weggenomen. * % * Het zwaartepunt van den tegen-stand die wij ontmoeten bij de passieve fîaminganlen die nogecht-Vlaamsch voelen — met de ande-ren houden wij natuurlijk geen rekening, — ligt elders. Zij verwijten ons in de eerste 799 plaats dat we onze beweging hebben samengekoppeld aan de bui-tenlandsche politiek onzer groote buren, met andere woorden dat we van de taalkwestie een inter-nationaal vraagstuk hebben ge-maakt ; en zij maken ons daarvan zoo'n ernstige grief omdat, naar hunne meening, de bemoeiïng van vreemde mogendheden in onze binnenlandsche twisten, de volledige onafhankelijkheid van België zqu in gevaar brengen en de positie van ons land tegenover het buitenland zou verzwakken. Aan de internationale beteeke-nis van onzen strijd hebben wij geen schuld. Men kan het be-treuren ol er zich over verheu-gen, het feit zelf kan niet worden weggeredeneerd : onze groote buren kunnen in hun eigen belang niet onverschillig blijven voor de regeling van de taalkwestie in België. Terwijl de Walen en Franschkiljons altijd gesteund werden door de Fransche pers en de Fransche regeering — men denke slechts aan de argumenten waarmede minister David in de Fransche Kamer de deelneming van Frankrijk aan de Gentsche tentoonstelling verdedigde — en zij zelfs bondgenooten vonden in de Duitsche kolonie te Antwerpen, heett Duitschland vôôr den oorlog, de Vlaamsche beweging nooit gesteund. Duitsche hulp werd door de leiders van de Vlaamsche beweging nooit gevraagd, noch ge-wenscht, tôt op het oogenblik dat we verplicht waren te berus-ten in het feit dat het tijdelijk bestuur van ons land, door de bezetting, in de handen van de Duitschers was overgegaan. Het aannemen van de bestuurs-maatregelen door de bezettende macht genomen op grond van de Haagsche conventie en van de Belgische vvetgeving, is slechs de erkenning van het stoflfelijk feit der bezetting en kan niet worden beschouwd ait de erkenning van het grondbeginsel of het recht der bezetting. Wat de verhouding van ons land tôt het buitenland betreft, wij gelooven dat de bestuurlijke scheiding België niet alleen inwen-dig doch 00k uitwendig zal ver-sterken. De volledige en alzijdige onafhankelijkheid van België ls slechts denkbaar bij een strikte onzijdigheid, waardoor wij het vertrouwen kunnen winnen van al de groote mogendheden van Westelijk Europa. Regeeringsver-klaringen worden in onzen tijd, nu de realpolitiek in heel de | wereld hoogtij viert, niet meer beschouwd als een vaste en vol-doende waarborg. Door de bestuurlijke scheiding zullen wij én aan Frankrijk én aan Duitschland de moreele zekerheid verschaffen dat we ons land niet zullen bin-den aan een anti-Fransche of aan een anti-Duitsche coalitie ; het herstellen van het evenwicht tusschen beide rassen in België is voor onze buren de beste waarborg dat we niet alleen onzijdig zullen blijven in militair maar 00k in zedelijk opzicht. Daarom is het dan 00k geen louter toe-val dat de persmannen die de Belgische politiek van de baan der neutraliteit willen afdrijven, zoo vijandig staan tegenover de bestuurlijke scheiding. * * * Aan de Vlaamsche beginselen die door al de leiders van de Vlaamsche beweging steeds werden gehuldigd, hebben wij, acti-visten, niets gewijzigd. Wij staan nog op hetzelfde standpunt van vôôr den oorlog, dat zoo duide-lijk werd uitgedrukt in de pro-gramma-verklaring van « De Stan-daard », het katholiek Vlaamsch dagblad dat in November 1914 te Brussel had moeten verschijnen: « Wij zijn ons bewust te be-hooren tôt een gemeenschappelijk vaderland met de Walen. Ons doel is niet de rechten van de Walen te krenken, waar of hoe het 00k weze. Wij willen alleen ons levensrecht geheel veroveren en te keer gaan dat men, om voor-rechten van anderen te sparen, onze eerste volksrechten verkorte. Wij willen gelijkheid, in rechte en metterdaad ; door gelijkheid willen we naar broederlijkheid en door een broederlijke samen-werking en een gelijkloopende ontwikkeling van de mogelijkheden van de beide rassen, de ware en blijvende grootheid van ons Bel-genland bevorderen. » (') D. W. (°) Vergelijk « De Iîendracht » Nr 37. (1) Hooger Leven, 19:+, Nr 31. Knappe Bollen. 11 Ik begrijp niet hoe de officieren \ich van hunne Ulaamsche soldaten doen verstaan. Wij hebben in Noord Nederland aile mo^elijke moeite om on^e lotelingen, die niet altijd even ont-wikkeld. \ijn, in on^e eigen taal ailes duidelijk te maken en hoe kunnen dit dan de Belgische officieren in eene vreemde taal ? » Aldus kapitein de "Petit aan het Neder-lansch regiment Grenadiers en Jagers, in den Nederl. Militairen Spectator (1884). Die Hollander vergeet dat de Belgische officieren tôt een supérieur slach van menschen behooren. Mgr. RUTTEN DE VLAAMSCHE BISSCHOP (cliché van de Gazet van Brussel 1 Mgr. Rutten, Bisschop van Luik, en de Limburgsche Studentenbond. Op 3o April laatstleden ontving Z. D. H. Mgr. Rutten, Bisschop /an Luik, aan wiens synodale Rede over de Vlaamsche Beweging aile Vlaamschgezinden een dankbare herinnering bewaren. een afvaardiging van den Katholieken Vlaam-schen Limburgschen Studentenbond, be-staande uit drie studenten, van wie eene Haspengouw, eene het Kempenland en eene het Maasland vertegenwoordigde. De Limburgsche Studentenbond, waarbij voor 't oogenblik niet minder dan 25 plaatselijke bonden, odk gedurende den oorlog werkzaam (Hasselt, Sint-Truiden, Tongeren,, Maaseik, Bree, Peer, Genk, Rekheim, Eksel, Borgloon, enz.), met on-gevecr 600 leden, zijn aangesloten, ge-niet namelijk de hooge eer onder het eere-voorzitterschap van Mgr. Rutten te staan, en het Hoofdbestuur oordeelde het dan 00k niet meer dan passend dat, nu zoovele vereenigingen, die minder aan Mgr. Rutten te danken hebben, Hem ter gelegenheid van zijn vijftig-jarig jubileum hunne gelukwenschen aan-boden, de Limburgsche studenten van dit jubeifeest zouden gebruik maken om uiting te geven aan de gevoelens van hulde, eerbiedige verkleefdheid en kinder-lijke onderdanigheid, die hen ten opzichte van hunnen doorluchtigen Bisschop be-zielen. , Nadat de afgevaardigden het adres va« gelukwenschen, hun door het hoofdbestuur mêegegeven, aan Z. D. H. hadden voorgelezen, antwoordde de Gevierde Jubilaris op de eenvoudige, minzame en moed-insprekende wijze die Hem eigen is. « Steeds », zoo sprak Zijne Door-luchtigheid, « heb ik een bizondere vcor-liefde gehad voor de jeugd, inzonder-heid voor de studeerende jeugd ; 00k herinner ik me nog goed den tijd dat ik zelf student was, en als ik in mijnen geest eens een vergelijking maak tusschen de jeugd van mijnen tijd en die van heden, dan valt deze vergelijking uit ten voordeele van deze laatste : immers, de jeugd van mijnen tijd was wel heel braaf en godvruchtig, doch die van dezen tijd is vuriger, ijveriger en rijker aan idéalisme. » Voorts sprak Z. D.%H. over de ge-varen die Limburg met name de nieuwe nijverheidsstrpek te wachten staan, ge-varen voor den godsdienst, voor de ze-den en voor de taal, die zoo sprak Hij,

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De eendracht: weekblad voor het Vlaamsche volk gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Antwerpen von 1916 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung