den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijflLen Fransche en Nederlandsclie exemplaren. M Ânfwoord van de BondpRcoten op Wiison's Nota Ziehier het antwoord van de verbonden regeerin-jen op de nota van président Wilsoa op datum van 19 December 1916. De verbonden regeeringen hebben de nota ontvangen die Iran op 19 December 1916 in naam van de regeering der Vereenigde-Staten over-handigd werd. Zij hebben ze bestudeerd met de zorg die gevergd wordt door het juiste gevoel datzij liebben van de gewichtigheid dezer stonde, en tevéxis door de oprechte vriendschap die hen met het Amerikaanselie volk verbindt. Over het algemeen houden zij er aan te ver-klaren dat zij hulde brengen aan de verheven gevoelens waardoor de Amerikaanselie nota ingegeven wordt en dat zij zich met al hun wenschen aansluiten bij het ontwerp tôt stichting van een Bond der natiën, die vrede en recht op de wereld zou doen heerschen. Zij erkennen al de voordeelen die de zaalt van de menschheid en de beschaving zou trekken uit het instellen van reglementen die de noodige bekrachtigingen zouden moeten bedragen om er de uitvoering van te verzekeren en' aldus te beletten dat een scliijnbare veiligheid sleehts zou dienen om nieuvve aanslagen te vergemakke-lijken. Maar de bespreking van de toekomstige î schikkingen, bestemd om een duurzamen vrede te verzekeren, veronderstelt eerst eene bevre-digende regeling van den tegeuwoordigen strijd. De Verantwoordelijkheid van de Centrale Rijken De Bondgenooten gevoelen een even innig verlangen als de fegeering van de Vereenigde-Staten om dezen oorlog, waarvan de centrale l'ijken verantwoordelijk zijn en die het mensch-dom zooveel lijden baart, tôt een zoo spoedig einde mogelijk te zien komen. Maar zij meenen dat het onmogelijk is van nu af aan een vrede te verwezenlijken die hun het herstel, de teruggave en de waarborgen zou verzekeren waarop zij ! recht verkregen hebben door den aanslag waarvan geheel de verantwoordelijkheid aan de centrale mogendheden toe te schrijven is en waarvan het princiep zelf er toe zou strekken de veiligheid in Europa te vernietigen, een vrede die zou toelaten de toekomst van de Europeesche natiën op stevigen grondslag te vestigen. De verbonden natiën zijn bewust dat zij niet Btrijden voor een zelfzuchtig belang. maar voor de veiligheid van de onafhaukelijkheid der volkeren, van het recht van het mensehdom. De Bondgenooten geven zich ten voile reken-schap van het lijden en de verliezen die de oorlog, zoowel aan de neutralen als aan de oorlog-Voerenden.veroorzaken en zij betreuren ze; maar meenen niet dat zij daarvan verantwoordelijk zijn daar zij op geen enkele wijze dezen oorlog Rewild noch veroorzaakt hebben ; en zij trachten deze schade te beperken in zooverre dit vereenig-baar is met de onverbiddelijke eischen van hun verdediging tegen de geweldenarijen en de val-Strikken van den vijand. Het is met voldoening dat zij acta nemen van degedane verklaringen dat de Amerikaansche niededeeling, in haar oorsprong, niets gemeens heeft met die van de Centrale mogendheden op " December door de regeering van de Unie °verhandigd. Zij twijfelen niet aan het besluit Van deze regeering om tôt zelfs den schijn te Vermijden van oolt maar een zedelijken steun aan de verantwoordelijke schuldigen aan dezen oorlog te verleenen. De verbonden regeeringen meenen, op de meest vriendschappelijke maar ook op de meest stellige wijze, verzet te moeten aanteekenen tegen ecne gelijkstelling, gegrondvest op open-bare verklaringen van de Centrale mogendheden, feclitstreeks in strijd met de klaàrblijkende | Waarheid, zoowel voor wat betreft de verant-! Woordelijkheid in het verleden.als voor wat de Waarborgen in de toekomst aangaat. Door ze te i *ermelden, heet't de heer Wilsonzeker niet ge- to^nd daarmee in te stemmen. ! Op dit unr is er een historisch feit vastgesteld : Het is de wil van Duitschland en van Oosten-njk-Hongarië om aan te vallen, ten eiude hun hegemonie in Europa te verzekeren en hun financieele overheersching over de wereld. Duitschland heeft het bewezen door zij ne oorlogsvérklaring, door de onmiddellijke schen-ding van België en Luxemburg, door de -wijze waarop het den strijd gevoerd heeft, door zijn stelselmatig misprijzen van al de voorsehriften van de menschelijkheid, van allen eerbied voor de kleine Staten. Naarmate het konflikt verder zijn beloop Bam, heeft de houding van de centrale mogendheden en hun bondgenooten als een voortdurende uitdaging van de menschheid en de beschaving geweest. Moet men de gruwelen herinneren die gepaard gingen met den inval in België en in Servië, het afschuwelijk regiem dat de bezette landen opgelegd werd, de moorderijen bij honderd duizeniitallen van onschuUlige Ar-menianen, de barbaarschheid waarmede de bevolkingen in Syrie behandeld werden, de zeppelintoehten boven de opene steden, de ver-nieling door de duikbooten van ] a ïetbooten, van handelsschepen onder neutrale vlag, de wreede behandeling van de krijgsgevangenen, derechterlijke moorden op Miss Cavell, kapitein Fryatt, de ontvoeriugen. het in slavernij dom-pelen van de burgerbevolking, enz. enz? Het uit-voeren van eene dergelijke reeks misdaden, bedreven zonder zich eenigszins te bekomme-ren over de algemeene afkeuring, legt aan voor-zitter Wilson de protestatie van de Bondgenooten voldoende uit. Zij achten dat de door de Vereenigde-Staten overhandigde nota in antwoord op de Duitsche « nota, antwoord geef't op de door de Amerikaansche regeering geslelde vraag en, volgens de eigen uitdrukking van dit laatste,« een openlijke verklaring daarstelt voor wat betreft de voor-waarden waartegen de oorlog tôt een spoedig einde kon gebracht worden. De Oorlogsdoeleiuden van de Bondgenooten Voorzilter Wilson wenseht meer ; Hij wenscht dat de oorlogvoerende mogendheden de doel-einden die zij zichvoorstellen met het doorzet-ten van den oorlog, in het voile licht zouden zetten. De Bondgenooten gevoelen geene enkele moei-lijkheid om deze vraag te beanlwoorden. Hun oorlogsdoeleinden zijn goedbekend : Zij hebben ze herliaalde malen uitgedrukt door de hoofden van hua regeeringen. Deze doeleinden zullen in al hun bijzonderheden, met al de rechtmatige vergoedingen en schadeloosstellingen voor het geleden onrecht, eerst op het oogenblik van de onderhandelingen uiteengezet worden. Maar de beschaafde wereld weet dat daar als allereerste noodzakelijkheid en op allereersten rang in begrepen zijn ; Het herstel van België, van Servie en van Monténégro, en de schade -loosstelling die hun verschuldigd zijn; de ontrui-ming van het bezette gebied in Frankrijk, in Rusland en in Roemenië met de gerechte vergoedingen; het herinrichten van Europa, gewaar-, borgd door een vast regiem en even goed geves-tigd op den eerbied voor de nationaliteiten en op de rechten tôt de voile veiligheid en op de vrij-heid tôt œconomische outwikkeling die al de volkeren, groote en kleine, bezitten, dan op de territoriale conventies en de internationale reglementen gesciiikt om Iran grenzen te water en te land te waarborgen tegen al de ongerechte aan-vallen ; het weergeven van de provinciën en van het grondgebied dat eertijds door hetgeweld der wapeus of tegen den wil van de volkeren, aan de Bondgenooten werd ontrukt; de bevrijding van de Italiauen, Slaven. Roemenen, Tsjelten.Slowa-ken van aile vreemde heerschappij ; de bevrijding van de volkeren aan de bloedige Turksche tirannie onderworpen ; het bniten Europa terug-werpen van het Ottomaansche rijk dat beslist vreemd aan de Westelijke beschaving is. De inzichten van Z. M. de Keizer van Rusland jegens Polen werden klaar aange-duid door de proklatnatie die hij tôt zijne legers gerieht heeft. Het spreekt van zelf dat zoo de Bondgenooten Europa willen onttrekken aan het brutaal be-geeren van het Pruisisch militarisme, het nim-mer hun plan was, zooals men dit beweerd heeft, de verdeluing van het Duitsche volk na te stj-eYea en huu poiitieke verdwijuing; wat zij vooral willen, is de vrede verzekeren op da princiepen van vrijheid en recht en op deza onwankelbare trouw waardoor de regeering van de Vereenigde-Staten zich steeds heeft iaten leiden. Vereenigd in het nastreven van dit hooger® doel, zijn de Bondgenooten vast besloten, iedef op zich zelf en soiidair, uit al hun macht te han-delen en al de noodige offers te brengen om een zegevierend einde te stellen aan het konflikt waarvan, naar zij overtuigd zijn, niet alleeii hun eigen lot eu voorspoed afhangen, maar ookl de toekomst van de beschaving zelf. * * De Roîa van de Belgische Regeering Ziehier de tekst van de nota van de Belgisphe regeering, overhandifcd door den heer Briand aan den gezant van de Vereenigde-Staten, ter zelfider tijd als het antwoord van de regeeringen der Bondgenooten.De regeering van den Koning, die zich een® verkiaart met liet antwoord door den voorzitter van den Franschen ministerraad aan den gezant van de Yereenigde-Staten overhandigd, lioudt er aan bijzonder hulde te brengen aan de ge-voelens van menschelijkhcid die den voorzitter van de Vereenigde-Staten het zenden van zijne nota aan de oorlogvoerende mogendheden hebben ingegeven, en waardeert ten hoogste da vriendelijkheid waarvan hij zich zoo welwillend den tolk maakte jegens België. Het Recht van de Zwakken door Duitschland geschondefl Zoowel als de heer Woodrow Wilson zou zij den huidigen oorlog zoo spoedig mogelijk een einde willen zien nemen. Maar de voorzitter schijnt te gelooven dat de staatslieden van de twee tegenover elkander staande kampen de» zelfde oorlogdoeleinden achtervolgen. Het voor-beeld van België bewijst ongelukkiglijk dat het niet zoo is. België heeft nimmer, zooals de Mogendheden van de centrale rijken, verovering»i doelmerken gehad. De barbaarsche wijze waarop de Duitsche regeering de Belgische natie behandeld heeft en nog behandelt, laat niet toe te veronderstellen dat Duitschland er zich om zal kommeren in de toekomst het recht van de zwakke volkeren te waarborgen, dat het voortdurend met dé voeten getrapt heeft, sedert de oorlog, die doef dit land ontketend werd, begonnen is met Eure» pa in den rouw te dompelen. Anderzijds stelt de regeering van den Koning met genoegen en vertrouwen de verzekering vast dat de Vereenigde-Staten ongeduldig zijn om mede te werken aan de maatregelen die er zullen genomen worden na den vrede om de kleine natiën tegen het geweld en de verdrut4 king te besehennen en te vrijwaren. Vôôr het ultimatum, wensche België alleea met al zijne geburen in goede verhoudingen te leven. Met de rneest nauwgezette rechtschapen-heid nam het jegens elk de plichten in acht die het door zijn neutraliteit werden opgelegd. Hoe werd het door Duitschland beloond voor het vertrouwen dat het jegens dit land betuigde ? Van den eenen dag tôt den andere, zonder eeniçe reden, werd zijne neutraliteit geschonden, zijn grondgebied overweldigd, en de rijkskanselier, toen hij in den Rijksdag deze schennis van het recht en van de traktaten aankondigde, moest het onrecht van eene dergelijke daad erkennen, en beloofde ze te herstellen. Maar de Duitschers hebben, na de bezetting van het Belgisch grondgebied, de regelen van het menschenrecht evenmin nagekomen als de voorsehriften van de Conventie van Den Haag. Zij hebben, door hun belastingen die even zwaar als willekeurig waren, de hulpbronnen van het land uitgeput, vrijwillig de nij verheid ten gronde gerieht, geheele steden veruield, een aanzienlijk getal bewoners gevangen of ter dood gebracht. Heden nog, terwijl zij zeer luidruchtig hun wil verkondigen om een einde aan de gruwelen van den oorlog te stellen, willen zij de gruwelen van de bezetting vermeerderen, door de Belgische arbeiders bij duizenden ia slavernij weg te voereu. I 16 Januari Nnmmer 370

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.