DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blacl is VOOH DE BELGrISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijftieo. Fransclie ea Nederlandsche exernplaren. OORLOGSTIJD Sc!s!s8H en IndrukksQ van hst Front \T De meeste jongens sliepen al. Hier en daar, bij een dansend oliepitje of een smokend roet-Icaarsje, zat er nog eea bende te kaarten. Ze pan-doerden en kruisjasten met vechtlustige woor-den en kubaalmakende gebaren. Af en toe, siste idan uit nachtduistere hoekjes, bitsig : a Bek toe ! » (Maar die vermaningen hebben sinds lang geen tel œeer. j Su opeens viel daar, op wel vier plaatsen te ge-jijk, een belleken aan 't rinlcelen. Verwonderd Iceken de kaartspelers op. 1 — 't Spookt, xneende er een. wat bijgeloovig Van aard. Zijn vingers beefden liclitelijk over fcjjn kaartwaaier. Ais ze eenige oogenblikken toegeluisterd had-den en geen gerucht meer vernamen, troel'den ze ivoort.' Maar, hun speUeken was nog niet uit, of jdaar klonk datzelfde gelui van bellekens... ' — 'k Geloof ook dat 't spookt, angstigde IFilleken, een polderboei'ken van belang. ) — Misschien een berechting, zei Sooi Ajuin, [die, trots zijn schijnbare kalmte, met benauwd-hcid lerugdacht aan de spookhistories van zijn inofdi' r zaliger. Gnstadig rinkelden de bellekens. Soms bielden ize c\ entjes op, maar dan sefïens weer huppelde jbun gr.twinkel met verdobbeld geweld door de slilLe. Eén voor één ontwaakten de jongens bij dat onnatuurlijk lawaai. — Wat is dat? wierd er gefezeld... In hun slaperige verwondering begrepen ze maar niet wat dat klokkenspel beduidde. Yreemd beierde liet in hun ooren. Tôt plots de stem van 4en Spioen gekscheerde : — Zit daar soms 'n missendiender op 't dak? Kaarsen ontvlamden. De roode pitjes dansten in sulden kroontjes. Door de donkerte vloeide jd? klaarte als 'n wolkige avondschemering. Maar alloos voort klonken de bellekens... — Drupneus, riep de Spioen... Drup... De Drupneus schoot nu eerst waltker... — Wat is er? doddelde hij... — 't Brandt, jokte de Bloedpens. — Watte?... — 't Brandt !... schreeuwden nu wel drie, vier spuiters te gelijk. — Waar? vroeg de Drupneus. c. — Bij Net in de Huykstraat. — 't is al goed he, flauwe, — morde de Drupneus. — Houd u zuster voor den zot, maar mij niet... Drupneus hoorde natuurlijk 't mysterievolle ge!uid der bellekens niet. . Maar toen hij alle-pian hoorde schateren en tateren, vermoedde hij loch dat er iets ongewoons aan 't gebeuren was. De Spioen vertelde hem van de bellekens. Tôt Êen der mannen riep : -- We hebben 't beet. 't Is de Voddetromp, àie hier stillekens aan 'ntouwtje ligt te trekken. ï)e Voddetromp protesteerde. 't Hielp niet. Op heeterdaad betrapt, 't geheim ontsluierd, moest hij wel bekennen.. En hij zei toen hoe zijn tingeltangelen werkte. . Eenieder giechelde om zijn vernuftige grap... — Gij hebt ons properkens beet gehad, zei Filleken, die de kaarten juist bijeenscharrelde... — Nu we toch allemaal wakker zijn, meende Straatje, — 'ne kerel die obuskoppen zoeken ging in voile bombardement, — gaan we karnaval houden... Kenigen meesmuilden om al die herrie. Ande-reu leien zich zoetekens onder hun sprei, en snorkten aldra, gerust van hert en ziel ! Eenige opruiers liielden kop... — Vastenavond vieren! huilden ze in koor... — La Pomme zal spelen, heftigde Straatje... La Pomme was een geboren Parijzenaar, een echte « gavroche ». In de kompagnie was hij beroenid geraakt door zijn patroeljes. Vroeger had hij bij het Vreemdelingenlegioen gediend in het Pransche leger, maar 't hemelsblauw voor ®nzfi kakhi-uniformen verwisseld, Belg van geboorte, zoo diende hij nu in onze rangen. Hij Was van geen klein gerucht verveerd... Daarom stond hij in aanzien bij de jongens. Maar 't nieest waren ze verlekkerd op zijn harmoni-kaspel. Daarom werd hij verafgood 1 Hij kon toch zoo fljn spelen. 't Leek net een orgei in een kerkbeuk. Door de blaasbalgjes wisselden de schelle en fluitzoete toontjes. Hij bezat een rijk repertoriumvanstraat-ensoldaten-liedjes. En meegesleept door 't weemoedig doe-i delen van zijn instrument of de lustige trippel-deuntjes, voelden de jongens in hun simpele ziel dan het geluk borrelen van een ongekende weelde, en zongen met sleepende sterame mee of stamp-ten met de hielen, dat hun lijf daverde van danige onlspanning. Straatje ging La Pomme, die opnieuwingedut was, wakker schudden . Met zijn gewone be-reidwilligheid viel La Pomme aan 't spelen : kluchtliederen, blokkendansjes, orgeldeuntjes, operettenwalsjes.. — L'Espagnole, tierde men. L'Espagnole Dat was een dans, gloeiend van drift, welJus- tig en wulpsch van mate en klankenroes, waar Maurice — 't Brusseleerken — een prachtigen buikendans op uitvoerde en Idapperde met kas-tagnettcn.La Pomme spcelde l'Espagnole. Maurice danste hem. Hij danste hem in zijn onderbroek, een rooden lap als een tuibandom't voorhoofd, twee liouien latjes tusschen de vingers, die gelijk mà-tig klepperden, wijl zijn platvoèten trapten en trommelden op den houten vLoer, rap en op kadans. 'tAardigste om te bekijken was zijn opgebolde buik. Die wipte en. schommelde, draaide en wende op en neer, zwol en zwenkte tusschen het heupbekken, soepel en wonderlijk, — 't Is percies lijk Carmen als ze danst voor de roovers, in de Poesje, bewonderde de Drupneus. — Ja 't, beaamde den Spioen. Maardiehad nen doîk in lieur handen. . ïoen Maurice en, na hem, La Pomme uitscheid-de met den dans, daverde heel de barak «onder het handgeklap en den stormval van bravo's. — Nog eentje, La Pomme... nog eentje.. En La Pomme hief hetliedeken aan, waarmede hij iederen muzikalen avond besloot. Huilerig en droef galmden zijn woorden. Iedere stroof was als een paternoster van klachten en onlfer-mingen...Quel est cet homme à la mine blême ? Quel esl-oe spectre, d'où sort-il ? Son exi-tence est un problème Qui ne tient au monde que par un fil... 't Was 't eeuwig refreintje der « Légionnaires ». Al hun weemoed trilde er in, al hun spleen. Ze herdachten er de tropische zomer-dagen in en de sterreklare nachten van"Sidi-bel-Abès en Saïda en droomden van de Méditeran-née-blauwe hemelen, koepelend over de witte huizen en glazen koepels van Casablanca... Heel hun koloniaal zwerversleven lag er in tentoon... La Pomme neuriede voort, zich zelf begeleidend met de harmonika als met een ver klagende lan-delijke herdersfluit : C'est un Français, c'est un vieux brave, Errant sur le sol africain.... La Pomme's oogen draaiden weg in 't ijle, alsof hij de stakkerds dwalen zag door woestijn-zand, wijl de zon in hun nek klopte... Met een stille zucht lei hij zijn instrument ter zijde... — 't Is âchoon, beweerde de Spioen, alhadhij er geen jota van begrepen. Plots vloog de deur der barak open. Een stem bulderde : — Eh bien 1 Qu'est-ce que c'est ! Eteignez les lumières ! Als bij tooverslag snokten de kaarsvlamme-kens uit. De jongens vloden uiteen en buitelden met een doodensprong hun bed in... In 't duister toeu, dreigde de stem weer : — J'arrangerai votre affaire demain !... Na een poosje riep er een : — Wie was 't ? — Yodden-en-Beenen ! antwoordde Filleken. —- Dan hangen we er binnen ook, besloot een korporaal. En ik om te beginnen ! Toen kwam een groote rust over de woelige bende. Een voor een sliepen ze in, met het voorgevoel dat ze morgen allemaal eenige da-gen pot zouden krijgen.... Maar ze gaven er weinig om : ze hadden zoo nijg gelachen ! 't Was immers oorlog... Straatje betreurde dat erv < vastenavond-feest niets in huis gekomen v. \ t Zou vc., een anderen keer zijn. \ (Wordt voorlgezet.) FriTZ Fuancken. Van Rechts en Links Het leger zal met betreuring het afsterven ver-netnen van den rustend kolonel Antoon Miller, den 22 Mei 1.1. te Brussel overleden. De afgestor-vene was de broeder van den luitenant-kolonel! Robert Miller en de schoonvader van de commandant staf-adjunct Karl. Te Aerlen geboren, oud-majoor bij het 3e linieregiment te Oostende, was de kolonel Miller de echte type van den rechtschapen, openhartigen en gansch aan zijno plichten verknochten officier, die de achting' zijner oversten en de liefde zijner ondergeschikten verworven had. Hij zal worden betreurd in al de kringen waar hij slechts vrienden telde. * * Het comiteit van de Ligue des Patriote» Belges denkt er aan om na den oorlog eene inschrijving te openen, met het doel te Geneve een gedenkteeken op te richten, als blijk van de' dankbaarheid der Belgen jegens Zwitserland. Het zou een tegenlianger zijn van het gedenkteeken, na 1870 aan de stad Basel door de stad Straatsburg'aangeboden. *** Zeven en twintig Belgische soldaten, zwaar gewonde krijgsgevangenen, zijn langs Zwitserland uit Duitschland terug gekomen. Zij wer-den ontvangen door den militairen goeverneur van Lyon, en het was eene roerende plechtig-heid.De Belgische vluchtelingen van Lyon hebben ze op geestdriftige wijze ontvangen. x * % Een beeltenis var> kardinaal Mercier werd in zijde geweven. Het is een merkwaardig Lyoneescli kunststuk. De Belgische primaat wordt er in profiel afgebeeld. Al zijnegelaatstrek* ken zijn nauwkeurig en fijn weergeven en druk-ken de krachtdadigheid, de dapperheid tiit, kortom den man en den bisschop welken 4e gansche wereld bewondert. * s-- » Een rechtschapen manis te Brussel overleden ( de heer Feuillen, de toewijdingsvolle, vriende-lijke secretaris-beheerder van den Kunstkring. Allen — en zij zijn legio — die dijzen uitsteken-den man ontmoet Ijebben, die zoo rechtschapen en verkleefd was, zullen van hem de herinnerins? behouden die hij waardig was. * * * Havre heeft het bezoek van Mgr Dubois, de nieuwe aartsbisschop van Rouaan ontvangen; de prelaat, die veel belang in België stelt, heeft drie dagen in de hoofdstad van het Beneden-Seine-departement doorgebracht. Gisteren heeft, Mgr Dubois eene betooging ter eere van Jeanne d'Are bijgewoond. * * * De beroemde vliegenier Gilbert, die in Zwrt-serland geïnterneerd was en waar hij gewei-gei-d had vrij te blijven op. eerewoord, is er in gelukt de waakzaamheid die hem omringde te verschalken en op de vlucht te gaan. Hij is in Frankrijk aangekomen en zal zijn plaats in een slagflotielje weer innemen. * & & Nog steeds stroomt het goud overvloedig toa in de kas van de Banque de France. Gedurenda de laatste week van Mei, van 24 tôt 31, bereike» de stortingen 7,500,000 farnk. Bij de stortingen meldt men die van bevolkingen ia de nabijheid van het front. **# De Italiaansche bladen berichten dat hertogin van Aoste, die sinds het begin van den oorlog, gekwetste en zieke soldaten heeft verzorgd, tôt opzienster der militaire en gemilitariseerde hos- pitalen werd benoemd. *** Een Italiaansche prins is als een held gestor-' ven. Het is graaf Dentice, prins di Frasso, zoon van een senator en van eeneeeredame van ko-ningin TT '^ia, die gedood werd in het vlieg-kamp il i itano, met een korporaal dien hij de werking van eene vliegmachine 1^ T 6 Juni 1916 r Nnramer 274

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.