DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende ■ _____ Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederiandsche exemplaren. TE DRIE-GRÀCHTEN IN 1915 Een Roerende Episode Esn van onze militaire geneesheeren, die onlangs werd gerapatrieerd naiiat de Duitschers hem gedu-rende meer dan twee jaar hadden gevangen gehou-deu, heeft aan een vriend die het ons wel wilde meiledeelen, een ltort verhaal gedaan van de om-standigheden waarin hij, met nog een nandvoi van onze dapperen, gevangen genomenwerd. De gebeurlenis dagteekent van einde Maart 1915, ongeveer ééne maand vôôr den bekenden aanval diea de Duitschers op Steenstraete richtten, met behulpvan stikgassen. Sederl eenigen tijdvertoonde hij een bijzonilere bedrijvigheid in den sector van deYperlee, en bijzonderlijk in de richting van Drie-Grachten, waar hij moeite deed om over het kanaal te komen, dat daar de eenige scheiding tusschen de stellingen der beide tegenstrevers was. Onze troepen bezetten' den linkeroever, te midden van de over-strooming, in stukjes loopgraaf die men moeizaam te midden van al het slijk had aangelegd. Te Drie-Giachten zelf, waar de brag vernield was, verde-digde een barrikade den overtocht. De kelder van een kleine hoeve daar vlak in de nabijheid, en die door het bombardement was vernield, diende tôt dei.king en gsvechtspost aan deo commandant van de compagnie. Gij kent de stellingen, schrijft ons een gelure, aan wien wij het verhaal ontleenen. Wij bevonden ons, kapitein Van de Putte, commandant Blancgarin en ik, in den kelder; pa een zeer hevig bombardement, dat reeds van s morgens vroeg duurde, komt een granaat er fiiidden in ontploffen en bedelft ons onder allerlei puin. Onmiddellijk zegt commandant Blancgarin ons naar de dekkingen te gaan, die op de linker-àjd'e gelegen zijn, aan genen kant van het kleine kanaal dat langs den weg liep. Hij zelf begaf ach naar zijn machinegeweren, bij de barrikade. Wijj slopen van granaatkuil naar granaatkuil, lot aan een dekking die nog ongedeerd was, trait op dat oogenblik reeds was de stelling ceheel overhoop geschoten. De meeste dekkingen Bestomlen niet meer ; de aever, die geheel dooreen geschoten was, bezat geen de minste verdedigings'waai'de meer. Voortdurend sloeg een zeer hevig vnur van granaten van 10.S en lo rond ons neer, die ailes- vernielden, en van gra-naatkartetsen die boven de baan ontploften en aldus den weg aan aile hulp of aan allen lerug-'acht ai'sneden. Het was een echt mirakel dai al degenen die zich met mij bevonden niet in onze dekking werden gedood of gewond. Tegen het vallen van den avond verminderdo net vuur een weinig en commandant Blâncgarin, oie reeds ernstig gewond was, gaf bevel al de beschikbare mannen naar de barrikade te zen-den, daar de machinegeweren buiten dienst Waren gesteld. Daar op dat oogenblik eenige mannen er zich naartoe wilden begeven, begon de vijand met maaiend machinegeweervuur den top van het taluds schoon te vagen. Wij lagen »aar plat op onzen buik ; de kogels floten 75 cm. boven ons hoofd. Plots gelukken de MofFen er in over de barricade te komen, ondanks de bewonderenswaar-dige zelfopoffering van Blancgarin. Tôt driemaal toe zwaar gewond, had hij herhaalde malen ge-r Hardinaal Mercier en de Duitschers j, '£™^en van tet Vatikaan verzekert men dat het gesehil tusschen kardinaal Mercier en de •"tutsche regeering elken dag nog scherper wordt. iwee verslagen werden onlangs op bet Vatikaan ingediend, schrijft het blad Les Débats. Het eerste uitgaande van kardinaal Mercier, ■waai'in 's Pausen aandacht wordt gevestigd op desehending van bet kerkelijk recht door enkele Duitsche bisschoppen, die, toegevend aan den an g der Duitsche regeering, iubreuk hebben gemaakt op de kerkelijke rechtsmacht van den aartsbisschop van Mechelen ; bet ander ingediend door de Duitsche regeering, die protest aantee-keat tegen 's kardinaals houding, wien men ver-zich al te vinnig te hebben uitgelate:i tegen » l)uitsche overweldigers op eeu conferentie van geestelijkeu. weigerd zieb achter het front te doen vervoeren. Op het oogenblik dat hij een voorgevoel had van den aanval, was hij tôt bij een groepje gewonden gestrompeld, daar dicht bij, in de puinen van eene herberg en, met bloed bedelct, bad hij hun gezegd : « Vooi'uit jongens, dat aî degenen die nog een geweer kunuen vast bouden, zich met mij komen laten dooden. » Maar de Moffen hadden reeds eene voetbrug over het kanaal geworpen, en het gevecht was van korten duur. In onze dekkingen waren wij zelf in een oogwenk omsingeld, op den oeverzelf onder enfileervuur genomen, terwijl andere MofFen er in gelukten door te sluipen heelemaal aan het uiteinde van de landtong waarop wij ons bevonden. Onze mannen badàen niet kunnen vuren zonder de onzen zelf te treffen. Op o minu-ten was heel de zaak geregeld. Het bombardement had, overigens, dat wat er nog van onze mannenoverbleef in kleine groepjes atgezonderd, en daar het geweld er van ailes overtrof wat ik tôt dan toe gezien heb, ze half krankzinnig vau angst gemaakt. i Zoo worden we dus door den vijand in looppas over de voetbrag medegevoerd. Ik duik naar be-neden op kans te vei'drinken ; ik wordt wel wat hardhandig opgevischt en nu op weg naar de Duitsche loopgraven ; ze waren buitengewoon sterk, allen boven den grond gebouwd, met ge-pantserde kazematten : Een ontzaglijlc werk, vergeleken bij 't geen we zelf op dat oogenblik hadden kunnen aanleggen. Men bracht ons eerst naar een klein gehucht op de baan naar Merckem, geloof ik. Wij waren aangevallen door twee compagniën van de 43' re-serve-infanterie-divisie ; wij waren nog slechts met een handvolletje weerbare mannen. Da Minlster m Qorîog betaig! zijne voidoaning over onze GndsrriGiifingskampsn Als gevolg aan het bezoek dat hij gedurende de laatste dagen der maand Augustus aan de kampen van Au.vo.urs en van Parigné-l'Evêque bracht, heeft de minister van oorlog aan luite-nant-generaal de Selliers de Moranville. zijne betuigenis van voldoening in de volgende be-woordingen gestuurd : Ik houd er aan u mijne groote voldoening uit te dcukken over hetgeen ik heb kunnen bestatigen. Het onderricht der troepen, hun bestuur, de huishoudens, de lokalen, malien het voorwerp geener enkele bij-zoiidere opmerking uit. Het dresseeren (1er tuchtkompaniën en der A. K,. der H. K. laat niets te wenschen over ; deze laatste, die gekautonneerd zijn, geven geene enkele aanlei-ding tôt klacht van wege de inwoners die ik onder-vraagd heb. Het betaarat er de kaders geluk over te wenschen. De marche-kompaniën der instruktiekam-pen zijn zeer wel onderricht. De tevredenheid van den minister, voegde da luitenant-generaal L. I. G. erbij, zal voor ons allen ook eene aanmoediging wezen, die onze pogingen zal aanwakkeren, om voort te gaan op den weg der volmaking en om nog vollediger te verwezenlijken hetgeen het Belgisch Vaderland van ons verwacht. Nog aangaande de moord op Miss Cavell Enkele nadere bijzonderheden zijn ons aangaande den moord op Miss Cavell nog toege-komen.Toen de moordenaars hun slachtofFer in het gevang van St.-Gillis kwamen afhajen, was het 5 uur in den morgen. Enkele ziekenverpleegsters, leerlingen van Miss Cavell, stonden aan de ge-vangenis ten einde haar voor de laatste maal te zien. Maar zij werden in hunne verwachting teleurgesteld. De beklen hadden voor de gelegen-heid een gesloten auto genomen. Toen de wagen verseheen, viel een der vriendinnen van de held-haftige ziekenoppasster in bezwijming. Te 6 uur keerde de auto terug en door het geopend portel bemerkte men den hoed van het ara slaclitoffcr der Duitsche laffaai'd», Rusland. en België Indrukwekkeiîde Plechticheid in het £el,;isch Grooî-Hooîdkwarlier Op 18 September 1917 is kapitein Prejbiano, Russisch militair attaché, aan het Yserfront, overgegaan tôt het uitreiken van verschillende eereteekens door de Russische regeering ver» leend, aan het hoofd van den Algemeenen Leger-staf en aan verscliillende oflicieren van het Bel« gisch Groot-Hoofdkwartier. De achtbare vertegenwoordiger van Rusland heeft, bij deze gelegenheid, er aan gehouden do roemrijke daden te herinneren van het Belgisch leger, waarbij hij gansch dezen langen oorlog heeft doorgebracht, van Luik tôt aan den Yser. Hij herinnert eveneens de geestdrift die er bij da legers van Galicië werd gewekt door de Bel-gische phalanx, wier auto-kanons men steeds in het heetste van het gevecht ontmoette, hetzij onder Brody, Brzezany of Tarnapol. Ten slotte bracht kapitein Prejbiano huide aan den arbeid van de B'flgische werklieden die, sedert 1914, hun technische kennis ten dienste van zijn land hebben gesteld. In zijn geestdriftige slotrede, vatte de militaire attaché bondig het werk van Koning Albert samen en bevestigde de onwankeibare sympathia van Rusland jegens België. Hieronder den tekst van deze treffende reda van kapitein Prejbiano : « Het is op een bijzonder ernstig uur dat Rusland doormaakt, dat mijne regeering er aan gehouden heeft hare onwankeibare sympathie jegens België te bevestigen en aan een zeker getal oflicieren eereteekens toe te kennen, als blijk van danltbaarheid voor de diensten door hen aan het'Russisch leger bewezen. Ik ben gelukkig en trotsch, dat ik door mijn regeering werd belast om u, Mijnheeren, deze nationale ordeteekens te overhandigen en het recht te hebben u de verzekering te vernieuwen dat Rusland. ondanks aile opofferingen, den strijd tôt aan het einde met zijn roemrijke Bondgenootea ' zal voortzetten. _ * « Het Rusland van heden zal niet vergeteu wat het aan uw edel land en aan uw roemrijken Vorst schuldig is. Luik, Dixmuiden, de Yser zullen voor eeuwig in gouden letteren in het geschiedboek van den grootslen aller oorlogea gegraveerd blijven. « Door zich niet tevreden te stellen met den roi dien haar op het Westelijk front was aan-gewezen, heeft de regeering des Konings er her-Laaldelijk aan gehouden Rusland ter hulp ta komen ; door het de Belgische auto-kanonnen ta sturen, die een zoo roemrijk aandeel in Galicië, tijdens de laatste tragische gebeurtenissen genomen hebben ; de Belgische arbeiders die in onze fabrieken werken, dat ailes zal een duurzamen band te meer blijven tusschen het Russisch en Belgisch volk. « Ook kan ik u bevestigen, Mijnheeren, dat Rusland nimmer zijn verbintenissen jegens BelgiS zal vergeten. Terwijl ik u verzoek de broeder-lijke gelukwenschen van Rusland te aanvaarden, verzoek ik u tevens een hoerrah aan te heffen ter eer van uw grooten Koning, van zijn leger ea zijn volk ! d Tragische Samenvallende Feiten Het gebeurt soms dat tragische feiten aardig samenvallen. Zoo vermeldt men dat da kapitein-commandant D..., der karabiniers, werkzaam bij het loopgraafgeschut, den 4 September j.l., door een granaat aan bet Yserfront werd gedood, en dat denzelfden dag dat dezes moeder het tijdelijke met het eeuwige wisselde. Nog een ander vreemd samentreffen : Onlangs werden op het Fransch front twee gebroeders door dezelfde granaatscherf gedood. Het waren de twee zonen van den ontvanger van belastin-gen eener gemeente nabij de stad Lyon. Beide jongens waren tweelingsbroeders en behoorden tôt de klas van 1916. Te zamen naar het front vertrokken, hadden beiden dapper hunne plicht volbracht en nooit elkaar verlaten, pe dood aeif heeft se niet gescheidea, 22 September 1917 Ninm-mer 477

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.