2e Jaargang, — H II A O CENT1EM Zaierdag 21 September 1918 DE NIEUWE TIJD Orgaan van dLe MincierîieidLssocialisteii WEEKBLAD Proletariërs aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25, Antwerpen Elke medewerker is persoonHjk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » , Schiller Voor Vrede en Vrij Vlaanderen Ik wist al lang dat ik een artiekel schrijven zou over Yrede in verband met de kwestie der nationaliteiten. Ik kon echter geen passende titel vinden voor mijn artiekel en alhoewel ik toch geen doortrapte vos ben op politiek gebied wou ik toch den raad volgen die aile ouderen ons ver-strekken ni. een pakkende titel boven uw opstel zetten en 't wordt gelezen. Zeker 'n zonderlinge opvatting voor de psyché van 't volk. En na lang wikken en wegen, na een blaadje vol geschreven te hebben met allerlei ronkende titels kwam mij als bij ingeving bovenstaande te binnen. En 'k vond hem ook den beste. In elk geval is hij sprekend en zeker wat meer waard aïs schild dan de princiepen waarmee Jong-Vla-mingen en Unionisten elkaar trachten te over-tuigen.Dat ware nu eens eene goede kenspreuk voor de Vlaamsche nationale partij, en Heer Augusteyns aan 't hoofd van die partij dat ware een triomf. Voor Vrede en Vrij Vlaanderen ! Dat is toch duidelijk dat men ijveren wil voor Vrede en voor de zelfstandigheid van een kleine natie. Dat is de weg om te komen tôt de vrijheids-bond over heel de wereld. De leiders der Entente-landen die met démocratie op hun lippen maar met den knoet in de hand loopen, hebben sedert het begin van den oorlog hun mond vol over de vrijheid der kleine naties. En zij dachten, 'die burgerlijke epigonen van de groote vrijheids-revolutie dat zij wat nieuws hadden uitgevonden, de wereld gingen verbluffen en den heiligen democratischen oorlog konden doen ontketenen tegen 'tduitsch overweldigings-systeem.Maar toen men eens goed ging natellen bleek het dat oïrder het En tente-regiem meer volkeren onderdrukt werden dan bij hun tegenstrevers. Erger, dat de Entente legers geen enkel volk wisten te bevrijdea terwijl integendeel de zoo gehate duitsche legers overal verlossing en be-vrijding wisten te brengen. Denkt maar aan Polen, Finland. Het gaat al zonderliDg in de wereld ! De En-tente-agenten gingen overal rond in de vijande-lijke landen om het oproer te prediken. Zich losscheuren uit het staatsverband waartoe men door de geschiedenis verbonden was, werd als eene verhevene zending beschouwd... in de vijande-lijke landen, omdat boven het bestaande recht, een heiliger recht bestond... het natuurlijke recht. Elke natie had het onvervreemdbaar recht zijn eigen lot te bepalen en elke opstand tegen de ver-drukkers was eene daad van mannen die dorsten te sneven voor eene schoone zaak. Helaas ! hoevele socialisten zijn niet en zijn nog sedert het uitbreken van den oorlog verblind geworden door deze mooie WOORDEN zonder de DADEN te durven oordeelen van die wauwelende parade-demokraten. En nochtans het verleden van die heeren moest voor hen een waarschuwing zijn. Dat ze maar even denken aan Clemenceau die aôôveel onschuldig arbeidersbloed op zijn geweten heeft. De daden van die pseudo-demokraten zijn nooit in overeenstemming met hun woorden, want wie in eigen land dat onvervreemdbaar recht voor zich opeischtiseen landverrader, een tuchtbreker, ja zelfs een spion... en heeft veel kans, denkt maar aan Joppie Fourrie in Transvaal gefusiljeerd te worden. O ! Heilig recht. Die zelfde belooning zou de leiders der aktivisten te wachten staan als de edele bondgenooten met wapperende vaan en rornmelende trom hier ooit moesten terugkomen. Wij Vlamingen hebben in de oogen van die heeren ons recht vervreemd aan België, wij moeten ons onderwerpen aan het Belgisch zegge Fransch regiem. Dât is de meening van den echten vaderlander ja de meening zelfs van socialisten die vroeger beweerden geen vaderland te hebben. Maar nu willen wij eens trachten, om wat meer verlichting onder onze goede partijgenooten te brengen, de gedachtengang te ontleenen van die kameraden die ons veroordeelen. Discusie is alleen vruchtbaar als ge beiden van hetzelfde standpunt uitgaat. Bijv. hoe zouden twee mannen tôt een vergelijk komen in zake werk-stakingen als de eene de werkstaking geoorloofd acht als strijdmiddel en de andere ze onvoor-waardelijk afkeurt. Want dit kan ik niet genoeg herhalen aan onze kameraden die over de V laam sche k w estie spreken, gaat toch eerst goed na of de tegeûpartij wel degelijk een Vlaamsch-voelende en een socialist-voelende mensch is. Want burger-socialisten zijn er bij ons veel binnengeslopen. een airken muzieli spelend om een plaatsje in 't stadsbestuur te kunnen bemachtigen van een gemeenteraadslid of een schepen. En die burger-socialistjes brengen burger-zeden mede en zijn natuurlijk franskiljon. Inderdaad die heertjes voelen dat ze zonder fransch geen plaatsje kunnen krijgen in d'admi-nistrâatie waar de groote frankiljons den baas spelen, en daarom willen zij maar fransch kennen, Dat ze zich geestelijk verknoeien, wat geeft het, ze zitten er warmpjes in, later een pensioentje, den ouden dag verzekerd. Wat kan men beter wenschen. En dat allemaal als go fransch leert. Net een liond die de hand likt van den meester die hem slaat. O ! wio roeit er die honden-moraal bij ons uit. Waar blijft dan ons idealism ? Ons geloof in de nieuwe toekomst ! Kameraden, stelt zulke heerschappen openlijk aan do kaak. 't Is het uitschot der maatschappij, een karreelsteen die aan onze voeten geketend hangt en ons belet hooger vlucht te nemen. Wat kenmerkt het bestaan van ons socialisten in deze wereld. Wij zijn de dragers van het nieuwe leven ; wij openen aan de toekoinst nieuwe vergezichten ; wij leiden de beschaving in de banan vanvooruit-gang.Het proletariaat tôt bewustzijn brengen van zijn toestand is onze plicht omdat de nieuwere maatschappij eerst en. vooral een proletariërs-maatschappij zal zijn, die haar voordeelen zal uitstorten over 't proletariërdom maar alleen als het zich zelf daarvan bewust is. En een eersto vereischte van dat bewust worden is een breken van aile banden die ons met het tegenwoordige stelsel nog verbinden. En onder de aller verouderdste banden noemen wij de val-sche begrippen over nationaliteiten. Een nationaliteit zal bij ons socialisten geene starre grenzen hebben. Een nationaliteit leeft in onzen geest, uit zich in onze taal, in onze kunst, in onze levensopvatting, maar zij kent geen stroomen en bergen om ze af te bakenen. Van-daar geen forten of kanonuen, geen soldaten om ze te verdedigen Onze toekomstmaatschappij is gebouwd op het vrije regiem der nationaliteiten, omdat de proletariërs aller landen een en hetzelfde ideaal hebben : de glorie van hun arbeid. De bourgeois kennen slechts als ideaal het goud en dat kan gestolen worden. Het arbeidsgenot niet ! Dààrom hebben wij socialisten in onzen staat geen behoefte aan militansm, de boif^eois wèl. En daarom ook vind ik verkeerd van soçialisten in een min of meer sterk GEORGANISEERD militarism een neigen naar absolutism of naar démocratisai te zoeken. Militarism is'de hoogste tegenstelling van demokratie. En socialisten, gij die onvoorwaardelijk de militaristische uitingen van de entente-bourgeois toejuicht en nog steeds de hoop koestert dat zulk militarism, het duitsche militarism zal breken, hebt ge wel goed na gedacht aan de offers die ge noodig hebt om dan toch een militarism te be-komen dat zoo door u gewraakt werd vôôr den oorlog. Herinnert u toch de gloedvolle reden van onzen betreurden Jaurès tegen de dienstplicht van drie jaar in Frankrijk. Ge gaat uw ziel verpanden aan den duivel bij 't gedacht dat ge daarmee aan de hel ontsnapt. En eenige jaren later lost de duivel zijn pand in en wordt ge ter helle moegesleurd. Als socialisten moeten we breeder kunnen oordeelen. We kunnen met gerust' geweten onze ban-bliksems werpen naar de imperialistische regee-ringen van aile landen omdat zij niets gedaan hebben om den oorlog te beletten. Dag voor dag-hebben zij het poeder opgestapeld dat eens, omdat het een wet is, ontvlammen moet, als ge te veel bijeenbrengt. Dat wisten al onze hooge diplomaten 1 dat het er ging stuiven tusschende groote mogend-heden. Dat wist ook onze partijgenoot E. Vander Velde d ie er genoeg ar tiekels over ge*chre ven heeft. i Dat wist onze katholieke regeering die ondanks i de wil van hare kiezers toch den algemeenen dienstplicht moest invoeren, En dat de oorlogs- i furie onvermijdelijk over België moest komen wisten zij ook allen, Thans echter willen zij de sympathie van de proletariërs voor hun oorlogsdoel winnen door 2e te paaien met schoone beloften over meer vrijheid, meer welstand meer geluk. Wanneer dat waar was zouden wij ook onze sympathie gunnen aan de Entente, maar dat ze weigert passen te verleenen aan onze fransche en sngelsche Kameraden om met duitsche kameraden sarnen to komen is wel het duidelijkste bewijs dat le oorlog voor haar iets meer is dan vrijheid, welstand on geluk bezorgen aan het proletariaat. Ze wil Duitschland vernietigen omdat de duitsche kapitalisten met een deel van 't goud gingen loopen dat rroeger engelschen en fransdien mekaar alleen betwistfeu. Maar dàt maakt onze zaak niet. Wij willen vrede en vrijheid op stevigen grond-slag vestigen. Maar dan mogon we ook niet eenzijdig oordeelen. Vrijheid blijt't vrijheid ook voor de vijanden. Daarom ook kunnen wij aktivisten zijn. Hoe likwijlsheb ik niet gehoord datzekere kameraden — en nog al goede Vlamingen vôôr den oorlog— ons verwijten dat wij nu toch ook iets van een imperialistische regeering aanvaarden. Eerstens wil ik zeggen dat men met menschen van dat slach ten minste nog redeneeren kan. Die voelen zicli Vlaining. Die voelen dat aan de Vlamingen onrecht is aangedaan door de Belgische regeering en dat daar verandering moet in komen. Zij zijn echter gekant tegen de bezettende macht, willen zoogezegd loyaal blijven tegenover hun gigen regeering en de vreemde bezetting geen Iroeven in d'hand spelen, in de hoop d'eigen regeering gunstig te stemmen. Wij hebben al doen uitschijnen dat wij maling liebben aan ALLE imperialistische regeeringen. Maar met de verovering van het Vlaamsche recht komt er iets positieFs op den voorgrond en iàt vergoten te veel vlaamsch-voelende partijgenooten.Al de beloften die de Entente-regeeringen ons doen ovor meer vrijheid, welstaud en geluk zeggen 3ns niets. Als morgen de Engelsche regeering een wetsvoorstel deed aannemen waarbij zij na de ooerwinning hare oorlogsschepen zou ontakelen ian zouden wij de Engelsche regeering toejuichen 3n hare onbaatzucht bewonderen om thans zoo-veel menschenlevens op te ofieren. Als de Amerikanen THANS eene wet stemden die werkelijke vrijheid gaf aan de negers van Cuba en Haïti, alsde Engelschen THANS Indië vrij maakten en geen cent meer zouden afpersen van ie inboorlingen, als de Franschen THANS een wet stemden waarbij de Fransch-Vlamingen het recht op eigen kultuur verwierven, zouden wij juichen sn zouden wij dat aannemen. Zoo zullen wij morgen juichen als in Pruisen 't algemeen stemrecht wet zal zijn, en als morgen de Belgische regeering algemeen stemrecht uitroept zullen wij er ons niet tegen ver-zetten.En nochtans komt dat ailes van imperialistische regeerîhgen. Maar dat juichen doen wij enkel als het er is, en voor beloften liggen wij niet op onze knieën. Denktgedatals de Duitsche regeering ons moest gezegd hebben : ge krijgt de Vlaamsche Hooge-school als ik win, maar dan moet ge voor ons vechten, we dan aktivisten zouden geweest zijn? Evenmin ris we nu passief kunnen zijn omdat dan. .. misschien. .. de Belgische regeering ons zou beloonen omdat we braaf hadden geweest. Neen, maar als de Vlaamsche Hoogeschool er kwam, als de bestuurlijke scheiding er was, als depolitiekescheiding er was, de wet op het open-baar onderwijs en meer andere wetten in over-Benstemming met onze eigene kultuur, al$ al dat positieveer was hebben wij gezworen : daar komt geen heiligschendende hand meer aan ; dat is goed en dat blijft. En daarom zijn wâ'an^itivisten 3n nemen wij dat aan van een irupéVi'alistische regeering. Dat is goed en positief werk. En als ie vijand daarmee troeven in zijn spel kreeg, dan lag het maar aan de Belgische regeering hem vôôr te zijn. Dat heeft zij gekunnen, maar evenals de mdere Entente-landen schermt zij liever met woorden. Socialisten zijn mannen van de daad. Al wat >ns ideaal nader brengt, laten wij niet door geweten looze regeerders omver werpen. Een van onze idealen is de Statenbond. Daarom itrijden wij voor een Vrij Vlaanderen in den statenbond van Europa. Daarom willen w;j Vrede! En die ontboezeming is over me gekomen toen k de volgende regelen las : « De Vrede en Vrijheidsbond moet echter — juist omdat hij de Vredesbond is en omdat hij overtuigd is dat de vrede slechts zal kunnen ver-overd worden en gegrond worden op de innigste en volkomenste solidarileit der volkeren in de rechtvaardigheid en in de vrijheid — luide uiting geven aan zijne sympathie voor iederen nationalen opstand tegen iedereonderdrukking, buitenlandsch zoowel als binnenlandsch, indien zulk een opstand plaats vindt in naam onzer beginselen en in het politiek zoowel als ekonomisch be ang der volksmassa....! ! De cursiveermg is van mij, de woorden zijn van Bakoenine..,. Jan Prolo. ALLERLEI Kinderarbeid in Vlaanderen — Dokumentatie-materiaal betreffende het vraagstuk <■ Kinderarbeid » wordt dringenU verwacbt door het « Vlaamsch Ekonomisch Sekretariaat » 'Prinsesstraat 16, Antwerpen, en Gasthuisstraat 5-7 te Merksem). Het yi. Ek. Sek., dat van nu af reeds maatregelen beraamt om een bepaalde regeling van den kinderarbeid te verkrijgen, rekent op de hulp van allen die wyziging eischen in de schandelijke sociale wantoe-standen in Vlaanderen. Hier kunnen de leden van de Minderheidsgroep een handje toesteken. Wij moeten ijveren voor de totale afschaffing van kinderarbeid ! Het moet gedaan zijn, dat het hier mogelyk is, dat hinderen van vier jaar reeds slachtoffers van den arbeid zijn. Lenine 1 — Volgens offlcieele dokumenten is de ware naam van Lenine : Vladimir Ilyitsch Oulanoff. Hij stamt af van een adellijke familie van het distrikt Simbirsk. Zijn vader was bestuurder aanhetgymnasium van Nisjni-Novgorod. Verkiezingen voor den Raad van Vlaanderen ! Deze kwestie beroert tegen woordig heel het aktivistisch kamp. In een vergadering van het « Vlaamsch Verbond » van Zaterdag 14 September 1918, waar deze kwestie ook te berde kwam, werd een motie met algemeene stemmen door de enkele honderden aanwezige leden gestemd, waaruit wij het volgende halen : » dringen tevens aan opdat de Raad van Vlaan-» deren een gezonde demokratische politiek in-» voere, en dat de Raad zelf zou heringericht » worden op grondslag van regelmatige verkiezing » in welke de werkdadige Vlaamsche vereenigingen » en burgers recht zouden verwerven op het aan-» 'stellen van ltandidaten. » Wij kunnen aannemen dat volgens revolutionair-flamingantisch standpunt, de Raad van Vlaanderen niet anders kon verkozen worden dan zooals liij in Februari 1917 tôt stand kwam ; 1.1. z. door een verkiezing in den kring van een 2 à 300 afgevaardigden uit aile deelen van het land. Maar wtf zvn ook overtuigd. dat een verkiezing op ruimeren grondslag zich opdringt, waarbij de kandi-daten voor den Raad van Vlaanderen door de Vlaamsche groepen, bondon en clubs aangeduid worden. Hier zij even de vraag gesteld welke de houding zal zijn van de Minderheidsgroep van Antwerpen bij een verkiezing voor den Raad van Vlaanderen ? Moet de Minderheidsgroep op haar standpunt blijven geen afgevaardigden te sturen naar het Vlaamsch voorloorrig Bewind ? /.iedaar een punt, dat nu wel mag aangeraakt worden op onze aanstaande algemeen vergadering ! Vlaamsche Arbeiderspartij ? — Verscheidene tee-lcens wijzen er op, dat in het aktivisme nieuwe stroo-mingen op den voorgrond komen. Het twistpunt « .long-flamingantism of Unionisme» wordt, en dit voorai in de politiek-demokratische groe-peeringen, op het achterplan gedrongen voor een meer beiangrijk vraagstuk : Het invoeren van meer demokratische hervormingen op sociaal gebied in Vlaanderen . Deze kwestie heeft vooral haar brandpunt te Antwerpen onder leden der groepen Vrede en Vrij Vlaanderen, Vrede en Zelfstandig Vlaanderen, Vlaamsch A rbeiderigemeensehap en Minderheidsgroep.Terecht wordt ingezien dat samenwerking op dat gebied noodzakeliijk is. Voorstanders dier samenwerking ijveren voor het versmelten van aile demokratische groepen onder den naam van « Vlaamsche Arbeiderspartij » Anderen wenschen een zelfstandig blijven van elke groep, met boven al die groepen een organisme in den aard van de Fransche ■< Confédération Générale du Travail » onder den naam van <■ Algemeen Arbeiders-verbond voor Vlaanderen » of iets dergelijks. O. i. zou een organisme als een soortgelijk Arbeiders-verbond de inceste kans op blijvend welgelukken bieden. Want, laat het ons niet ontkennen, niet alleen van socialistische zijde zijn gegronde bezwaren tegen een versmelting van alledemokratenineen - Vlaamsche Arbeiderspartij "■ En er mag deze maal geen kwestie zijn van het op-richten van een organisme, dat in zich al de kiemen draagt van een spoedige ontbinding, van een onvrucht-baar werken. « Allerlei » biedt hier nogmaals de gelégenheid een belaugrijk punt op de dagorde te plaatsen van onze eerstkomende algemeen vergadering ! Rond de Vlaamsche Qouwraden. — In Februari 1918 werden de Vlaamsche Gouwraden bij volksraadpleging in ail» provinciën van Vlaanderen v«rkozen,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.