2e Jaargang. iiw -» i -1.4.1 '*• > 1 I 4QCENTIEM Zaterdag 13 Julif9IS DE NIEUWE TIJD Orgaan van cie MindLerli©id.ssocialisten _________ WEEKBLAD Proletariers aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. Beheer en Opstelxaad : 05SENMARKT, 25, Antwerp'en Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller Socialistische Zegepraal in Nederland De verkiezingen in Nederland zijn uitgevallen zooals Troelstra ze voorzien had, met een be-teekenisvollen vooruitgang van het Socialisme. Het is een kenmerk van dezen tijd dat overal de démocratie zich opwerkt en de partijen die verouderde ekonoinische begrippen belichamen, verdwijnen. Zoo heeît het libéralisme nu weer in Holland eene. gevoelige nederlaag geleden. Van 21 zetels zijn de Unie liberalen op 6 zetels gevallen, en de Vrije-liberalen van 10 op 4. Inderdaad was de oude kamer als volgt samengesteld : Roomsch-katholieken 25 Unie-liberalen 21 Soc.-Dem. Arb.-Partij 15 Anti-revolutionnairen 11 Vrije-liberalen 10 Christelijk-historischen 9 Vrijzinnig-democraten 8 Onafhankelijk christ.-hist. 1 terwijl de nieuwe kamer, volgens de nieuwe verkiezingen zeer waarschijnlijk het volgende beeld zal geven : Roomsch-Katholieken 30 zetels Soc.-Dem. Arb.-Partij 22 » Anti-revolutionnairen 13 » Christelijk-historischen 7 » Unie-liberalen 6 » Vrijzinnig-democraten 5 » Vrije liberalen 4 » Economische Bond 3 » Soc.-Dem. Partij 2 » Soc. Partij " 1 zetel Christen-democraten 1 » Christelijk-sociologen 1 » Christen-socialisten 1 » Middenstandspartij 1 » Plattelandersbond (links) 1 » Neutrale'Partij 1 » Verb. Dem. Weermacht 1 » Wijl het grootste verlies dus geleden wordt door de Liberale Unie wordt de grootste winst aan de zijde der sociaal-democratie geboekt want gezamentlijk hebben de Socialistische partijen het meeste terrein gewonnen; Zij veroverden te zamen een elftal zetels. De R. Katholieken zijns insgelijks met een vijftal zetels op de kap van de liberalen uit den strijd gekomen. Door de katholieke pers wordt algemeen de dood van het libéralisme afgekondigd. Wat hebben wij nog met de vrijzinnigheid te rekenen ? zoo vragen zij. En het antwoord luidt : Het Socialisme in allerlei tint van roodheid is onze grootste vijand en de meest te duchten tegenstander. Hoe de regeering zal samengesteld worden en wie deze taak op zich zal nemen kunnen wij nog niet met zekerheid zeggen. Naar aile waarschijn-lijkheid zullen de rechtsche partijen toch deze taak op zich nemen. Of het staatsschip gemakkelijk zal te besturen zijn met een onbetrouwbare en twijfelachtige meerderheid zal de toekomst uitwijzen. Op eene vergadering van de Amsterdemsche Federatie verklaarde Troelstra reeds : Waar van de liberalen gezegd kan worden dat van hun partijen niets dan scherven zijn overgebleven, kan er geen sprake zijn van de vorming van een linksch ministerie waaraan ook de sociaal-demokraten zouden kunnen deelnemen. De rechterzijde zal dus volgens Troelstra een ministerie moeten vormen. Hij verzekerde dan ook, dat hij zijn in lang niet gebruikt instrument, n.l. u de zweep van Troelstra " weer ter hand zal nemen. Dat de parlementaire strijd heftig zal gevoerd worden willen wij aannemen. Vooral nu ook de linksche socïalisten de Sociaal Demokratische Partij met twee harer leden intrede doet in het Parlement. Ziehier wat de «Tribuun», orgaan van de S. D. P., schrijft omtrent hare zegepraal behaalt in de verkiezingen : « Weliswaar *ijn zwart en geel, kerkelijken en S. D. A. P , troef, doch het aantal der op revolutio-nairen uitgebrachte stemmen overtreft onze stoutste verwachtingen. Thans doen wij onze irtrede in het parlement. Hier-mede is de S. D P. over het doode punt heen gekomen ; thans zal het woord van het revoiutionaire proletariaat klinken door het gansclie land.Nu kunnen we breeder» lagen met onze propagande bereiken. De S. D. A. P. heeft intusschen naar hoogtepunt bereikt, is er eigenlijlc reeds overheen. In de steden krygen de arbeiders haar in de gaten. En wij zullen haar ook vervolgen in de kleinere plaatsen, waar zij nu nog haar stemmen weghaalt. In Amsterdam heeft het revoiutionaire proletariaat zijn plicht gedaan. Op de revoiutionaire partijen zijn uitgebracht pl. m. 14,000 opde S. D. P., 3794 op do S. P., terwijl de Bond van Christen-Soc. er >500 kreeg. Dit zyn sprekende cijfers. Wat zeggen ze ons ? Dat het Troelstra noch iemand anders zal gelukkea ous meer dood te drukken. Wij hooren onze tegenstanders van allei'lei sehakee-ring reeds zeggen : « Ziezoo, de S. D. P. heeft haar intrede gedaan in 't parlement, nu kan het verwate-ringsproces beginnen. » Wij weten, dat rnen hiermede zich zelven gerustelt ; de heeïéïï rekenen hiermede alsof dit vanZelfsprekend is. Intusschen, dit zal de heeren schrikkelijk teleurstellen. De S. D. P. bevat de kern van het bolsjewisme in West-Europa. De S D. P., wierbestaan en onstaan is de historié van den strijd tegen de verwatering, zal deze historié nimmer verloochenen. De partij, die vervolgd is door Nederlandsche justifie, die geliaat is door aile reactio-nairen, aile burgerlijken, de S. D A. P. incluis, zal onverzwakt voortgaan om den onverzoenlijken klas-senstrijd te voeren. Niets evenwel, niets zal het revoiutionaire woord in het Parlement tôt stand brengen als niet in de massa van het proletariaat een nieuwe goest van verzet oplaait. Nu moet de daad, de grootere daad volgen Nu moeten de arbeiders van stad en land zich gereed maken om de bloedzuigers van zich af te schutten, naar het voorbeeld der Russische arbeiders en boeren. De S, D. P. gaat nu naar het parlement, afgevaar-digd door het revoiutionaire proletariaat. Thans is het woord aan de massa der arbeiders. » ln aile landen treft men dezelfde wijze van ver-zet aan tegen het al te dikwerî te lankmoedig op-treden van de officieele partijen ; evenals dit in Nederland geschiedt zullen wij hier in België onze stem luide doen klinken daar waar de officieele partijen het socialistisch karakter verloochenen, onder den verderîelijken invloed van leiders die hunne persoonlijke belangen wilien dienen ten koste van het proletariaat. Nieuwe tijden zijn in aantocht Het zware oor-logsleed dat bijna uitsluitend op de arbeidersklas drukt heeft ten minste dit goede gevolg dat een sterker klassenbewustzijn de massa doordringt en dat de arbeiders hebben leeren zien dat zij in het beslissend oogenblik niets te verwachten hebben van burger-socialisten die met watgoud te koopen zijn. V. ALL.KR. SL.TSSX. Het Nieuwe Aktivisme ? 1. Wij hadden altijd gedacht dat « aktivisme » beteekende het optreden gedurende den oorlog, voor de oplossing van het Vlaamsche vraagstuk of meer omschreven : het stre-ven naar Zelfstandigheid van Vlaanderen. Naar het schynt is dat veranderd. Het Nationalitische blad « De Vlaamsche Smeder » van Gent houdt er althans een ander# meening op na. Naar aanleiding van de gedachtenwisseling in den schoot der Minderheidsgroep over ons standpunt in zake de oplossing van de Vlaamsche Kwestie, schrijft de « Vlaamsche Smeder n het volgende : « Voor de sociaal-demokraten onder de aktivisten althans was het tôt in den laatsten tijd nog onmogelijk gebleven hun internationalisme met een nationalitisch streven naar een zelfdstandigen \ laamschen staat te vereenigen. In den laatsten tijd, zoo schrijft het « Vlaamsche Nieuws », was de vraag in de socialistische minderheidsfraktie opgeworpen of de socialisten een politiek volgen moesten gesteund op het mogelyke hertel van België ofwel als oplossing de stichting van de Soevereine Republiek Vlaanderen zouden verkiezen. Thans heeft de minderheidsfraktie met groote meerderheid van stemmen besloten het herstel van België niet meer te kunnen wenschen.Of verder nog rëkening dient gehouden met een mogelij k herstel yan België moet nog verder besproken. Isaar het heet zou het aan-staande kongres der Centrale voor Sociaal demokratische aktie een définitif besluit nemen Wij kunnen reeds mededeelen dat in zitting van 4 Juli i9i8 van het-gemengd Komiteit, bestaande uit het Bestuur en de Onderzoekskommie met eenparigheid van stemmen aangenomen is, op de eerstvolgende algemeen vergadering van de Minderheidsgroup het voorstel neer te leggen, geen wijziging aan ons standpunt betretfende de Vlaamsche Kwestietoe te brengen. De « Vlaamsche Smeder» ver volgt dan aldus zijn persoverzictit : « Intusschen heeft de Soc. Dem. Jonge Wacht eene motie aangenomen welke een openlijk bijtredeii tôt het aktivisme beteekent ». Bedoeld is hier de motie van de Solialistische Jonge Wacht, die wij verleden week in ons blad opgenomen hebben. Dus, wie niet onvoorwaardelijk de politiek van Jong-. Vlaanderen volgt en goedkeurt, kan volgens de « Vlaamsche Smeder » niet meer als aktivist aanzien worden. Nu, ons ook goad. Wij durven echter beweren, dat naar 'de grootst mogelij ke Zelfstandigheid van Vlaanderen kan gestreeîd worder, zonder daarom de politiek van de Jong-Vlaamsche groep te volgen Demokratie en de Raad van Vlaanderen. — Nooit hebben wij onder stoelen of banken gestoken, dat wij niet in ailes don Raad van Vlaanderen toejulchen. Wij behooren daarom noch tans niet tôt diegenen, die in ailes den Raad van Vlaanderen afbreken. Te veel zien wij den waarheidskern die ligt opgeslo-ten in Emiel Van derVelden's : grondige vervormingen kunnen niet plotseling, ploiselinge vervorniingen kunnen niet grondig zijn ». (lnleiding tôt zijn « Collectivisme en Evolutieop Nyverheidsgebied »}. Sinds enkele tyd nu, verspeidt lietCentraal VI. Pers-bureau een beknopt verslag van de zittingen van den Raad van Vlaanderen, verslag dat in de nieuwsbladen telezenis, en dat wij door plaatsgebiek, niet steeds opnemen kunnen. Wij gaan akkoord met de meening dat openbare zittingen van den R. v. VI in den liuidigen tijd, niet altijd vereenigbaar zijn met den goeden gang der zaken. Even wijzen op het goede van dezen overgansmaat-regel, die echter slechts te billijken is door de uiterst moeilijkQ tijdsomstandigheden, vinden wij wel ge-wenscht.Wij blijven natuurlijk naar een betere vorm streven ! GROENÎNGHE 't Is hier dat, leôn vijfhonderd jaar de Fransclien hais en spooren lieten : laat ons den blijden dag begieten en weôr bezingan altegaar i Hier slaapt gerust de franscho dwingolandij, in 't vrye veld, waarvoor de vaderen vo*ht#n ; hier stierf Artoys met al zijn ruiterij, en kregen ruim hetg«en zij dapper zochten. Hy riep vergeefs zijn sti-ydroep uit, met man en muis zoo ging zijn leger varen ; en gulden hielen lieten buit, by 't zegevierend vlaamsch geluid, van fransche spooren manden vol vergaren ! Hier komt, gy, volk van Vlaanderen, en wilt zijii hetgeen gjj waart in 't glorieryk verleden : uw eelf wsêrom. geen helden in den schijn. m»ar dapper dietsch, in dqçt'pen en in steden ; uw taal sta vast in 't edel woord dat Groeninghe eens en 't spoorenveld weôrkaatste : 't zij zuiver weèr en vrij gehoord op Leven- en op iScheldeboord : en, sterft het eens, het stervo 't allerlaatste ! Dan zal dit veld, hier nauwelijks nog bekend, van jaar tôt jaar weêr 't eereloof bekroonen : dan, Kortryk, zal, voor eigen glorie blend, geen kind van u den moederschoot bewoonen of trotsch zal hij, de hand omhoog, en 't hoofd ontdekt, dit vrije veld begroeten, waar franscli geweld aan spaanders vloog, en 't luid geroep ten hemel toog ; « Vrij Vlaming aiju, of liever sterven moeten ! » Guido Gezelle. De Tusschenkomst in insland Duitsche bladen laten zich uit Stockholm, uit Hehingfors, uit Iview en uit ikrne melden, dat de Bolscliewiki's in vi-iendschap, ja in liefde tôt de Duitsche Regeering ontbrandt zijn en ernslig het gedacht overwegen met haar een Verbond tegen d« « Entente aan te gaan. Zoover zijn wij thans evenwel nog niet. De Sovjetregeering heeit her-haaluelijk haren duidelijken wil te kennen gegeven met Duitschiand in vrede te leven. Zij heeft do huwelijks-aauzoeken der «Entente», die haar niet gansch onbaatzuchtig schenen, afgew«zen, en laatst nog bij monde van Trotzky laten ver-klaren dat zij, bij gevalle eener Japaneesche tusschenkomst, ingevoigs de omstandighedeu, zelfs een te-samen-gaan met Duitschland boven een met den « helper » uit het Uosten verkiezen zou. Van een wijdergaand aaubieden kan geen spraak zijn en als de organen der Kus^ische Ke-geering eene duidehjke streep tusschen zich en de vroegere Bondgenooten van Rusland trekken, gebeurt du alvctsl niet, omdat zij uenigerlei sympathie voor Duitschland gevoelen, maar omdat. zij vreeaen door de liefde harer « vrienden » dood-gedrukt te worden. In Parijs en in Londen, ia Washington en Tokio beheerscht het thema : «Rusland's redding, de openbare besprekingn. Van uit het Oosten, over Siberië, zou tusscliengekomen worden om Rusland uit de klauwen zijner rermeande rijanden te bevrijden. D».t is het algemeen gedacht, en wat dit betreft is er eene betrekkelijk wijdgaande eenstemmigheid. Of drukken wij onsnogduide-lijker uit: Men is eensgezind over de noodwmdiy-heict eener posiiieoe politiek, over de methods dezer politiek zijn evenwel de meeningen ver-schillend. En zelfs bestaan er onder dezelfde natie's wijd van-een-staande opvattingen. Eigentlijk ouderscheiden zich drie groepen. De eerste is de meest onbezonnene, Zonder reei bedenken vordert zij een getcapend ingrijpen der " Alliés » met het doel Rusland onmiddellijk in eenen nieuwen oorlog m«t Duitschland te drijv«n en door een front in het Oosten het front in Noord-Frankrijk en Vlaanderen te ontlasten. De talrijke moeilijkheden welke het uitvoeren van zulk eene onderneming in den weg staan, worden verder niet in overweging genomen. Met een paar kloeke woorden.en eenige rollende zinsneden springt men over de hinderpalen h«en. Men wil niets anders zien als de hoop op een offensief van uit Siberië door het binnenste van Rusland, dat Duitschland verplichten zou opnieuvr groote troepenmassa's op zij ne Oostgrenzen te werpen. Dit gedacht, dat nog nauwelijks verduikt Rusland anders dan als middel om tôt het doel te komen te willen gebruiken, vindt zijn hoofdzake-lijke ver tegen woordigei's en voorvechters in Frankryk, waar zich met de zuivere militaris-tische plannen, den wensch vereenigt door zulk. een veldtocht het verfies van in Russische aan-deelen gestoken kapitaal, weder goed te maken. Men zou de Russische ijzerenwegen bezetten en zich door ^ijne inkomsten zien te vergoeden. De groote Boulevard-pers, en niet het minst de Victoire van G. Hervé, zijn de woordvoerder» dezer er-maar-op-los-gaanders. Het vind evenwel ook op andere plaatsen on-dersteuning. Bijvoorbeeld, den heer Taft, de vroegere président der Vereenigde Staten, waarschijnlijk in 't vooruitzicht op komende moge-Iijkheden, weder op den voorgrond te treden, verklaart dat de opricliting van een Oostelijk front in Rusland, de » Entente « in de mogelijkheid zou stellen van uit het Oosten naar Berlijn ta kunnen opmarcheeren. Een, alhoewel niet aeer aanzienlijk deel der Engelsche pers, blaast in denzelfden hoorn, en in Parijs zoowel als in Londen, beroept men zich met bijzonder genoegen op minder of meerder bekende Russische auto-rileiten welke een gewapend ingrijpen vorderen, Dat deze Russen een ander doel nastrev#n al* de aanhangers der tusschenkomit uit het kamp der Westelijke machten, dat het hen meer om de omwerping der Bolschewiki's en de oprichting van een reaktionair regiem te doen is, alj om de overwinning op de Duitschers, maakt evenwel op de wederzijdsche vriendschap geen inbreuk, en Vladimir Burtzew, die elken dag den voor de deur staandon val der Sowjetregeering aaukondigt, i-yenals ICereneki, die thans zijne vlammende wel-sprekendhoid in den dienst der tusschenkomit steit, vinden in Engeland, Frankryk en Amerika hunne aanhangers. die zich niet lang bij eene kritiek der uiteenloopende redonen ophouden, maar zich gaarne met de hoop begoochelen, dat met de hulp zulker lieden de militaire zegepraal toch nog aan de vanen der «Entente» kan gehecht worden. Een tweede groep partijgangers der tusschenkomst toont zich vouraichtiger en meei- bezonnen. Hij ontkent de moeilijkheden en gevaren der onderneming niet en neemt vooral den Japa-neeschen faktor meer in aanmerking als het grootste gedeelte der Parijsche er-maar-op-los-springers en hunne Russische eedgenooten. Hij berekent tôt wat eene militaire expeditie van af de kuston des Stillen Oceaans wel in staat zou zijn. Ilij overweegt of de Japanners er ean werkelijk belang bij hebben bijzondere kracht-inspanuingen te maken. Hij vraagt zich af of het belang der Japanners met dat der Bondgenooten overeenstemt en of vôôr ailes Amerika het daar-mede ééns kao zijn dat aan eene nauwelijks kontroleerbare Oost-Aziatische macht, met Ameri-kaansche en Europeesche troepen, de vrije hand in Siberië gegeven wordt. Deze groep verlangt de militaire tusschenkomst, maar hij verlangt ze slechts aarzelend. Tôt hem mag wel in eerste lijn de Engelsche Regeering gerekend worden, die, deels omdat zij aan liare eigene toekomst 111 het Verre Oosten derikt, deels omdat zij naast Ameri a staat, den bran-dejaden wensch Duitschland van uit het Oosten moeilijkheden aan te doen, dan teugel weet op te leggen. En de Japanners? Men kont de dubbelzinnig® uitingen die verschuidene hunner Staatsmannen tegenover Engelsche uitvragers in de laatste maanden gelost hebben. Wij kunnen er eene uiteenzettiug bijvoegen, welke de korrespondent van een groot Japansch dagblad den vertegen-woordiger van de New- York Herald te Parijs maakte. Do voorzichtiga man uit het Oosten verzekerde, dat de openbare meening, die in zijn land eenen geweldige 1 invloed bezit, zich eeist dàn voor den oorlog uitspreken zou, als een onmiddellijk eu dreigend gevaar voor Japan eikenbaar zou zijn. Buitendien, voegde hij er bij, is in Tokio nog geene opvordei'ing der Bondgenooten aangtîkomen, Japan wacht op die opvordering om te kunnen doen wat het wil En dewijl Engeland en Amerika weten, wat zij met zulk eene opvordering uit de hand geven, overwegen zij die zaak hunderdmaal. Men kan niet zeggen dat het geheel alleen de toekomstplannen der Japannei s zijn die een derde groip tôt eene grondig anders geaarde opvatting der tegenover Rusland inslagende positieve politiek stemt. Het zijn de bezonnene en als Staatsmannen oordeelendeelcmenten, dieopde fantasiën van een Taft niât ingaan en bovendien niets van al de militaire «experiunces» weten willen. Het groote Engelsche liberale dagblad, de Manchester Guardian, maakt zich tôt huu orgaan en zet uiteen hoe verkeeid mon doet, wanneer men op het mogelij ke voordeel blikt, dat een weder hersteld Rusland in dezen oorlog nog zou

Er is geen OCR tekst voor deze krant.