2e Jaargang. — N° 2 -1 O CENTIEM Zaterdag 20 Juti 1918 DE NIEUWE TIJD Orgaan van de Minderlieicissocialisten WEEKBLAD Proletariêrs aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. Behcer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25, Antwerpen Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller De Vrijheid in Engeland In onze klassieke geschiedenisboeken wordt ons England steeds voorgesteld als het land dat het «erst een grondwet als teeken van vrijheid verwierf. Maar ongelukkig genoeg vergeten ze ons daar-bij te melden dat de groote fransche revolutie met kracht zulk een grondwet verwierp. En inderdaad te lang is door berûepskriti-kussen de waarde overdreven van al die zoo-genaamde vrijheidsinstellingen uit het land van over 't Kanaal. De pas - weigering van diezelfde regeering aan onzen uitstekenden partijgenoot Troelstra heeft weerom onze aan-dacht getrokken op die tendentieuze manier Engeland als voorvechter van Recht en Vrijheid te doen doorgaan. De belangloosheid die Engeland zoogezegd heeft doen in den oorlog treden wordt nog steeds door de imperialistische entente-regeering uit-gebaat, nog steeds meer en meer opgosmukl om de werkelijke grijp»doe!einden van de Engelsche st tatsliedeu te varbergen en de anullige gemeonte te overblûÉen. Het wordt hoogtijd-dat de social :sten de ware redenen van dezen oorlog gaan leerén begrijpefl opdat zij daarin de overtSiging zoudeà putten dat zij al hun krachten moeten inspanaen tôt bel be-komen van een Vrede door overleg. Engeland vecht niet voor DE vrijheid. Het vechf. voor ZIJN vrijheid En zooals het sedert de 16e eeuw steeds een of andere misnoegde natie gevonden heeft om voor zieh te vectitep haeft het thans Weer bondgeoooteri gevonden (waaronder zijne vroegere aartsvijanden) die doodbloeden voor Englands eer- en heersehzucht. Engeland heeft Spanje klein gekregen met huip van Holland. Het heeft Holland klein gekregen met hulp van Fi'ankrijk en het heeft Frankrijk klein gekregen met de hulp van... den Pruis. En waarom?... Om zijn individualislisahe vrijheidspolitiek te kunnen doordrijven ten bate van den geldbeugel van zijn nijveraars en handelaars. En dat heeft Engeland beter dan welke natie ook sedert eeuwen gedaan. Want dàt moet gezegd wordon. Onder het individualistisch regiem, dat met de opkomst van het kapitalism ingeluid werd, heeft geen regeering zoozeer de vrijheid tôt het uiterste doorgedreven als Engeland. In geen land ter wereld is de indi-vidualistische vrijheid zoo diep doordrongen als in Engeland, zelfs zoo ver, dat in Londen vôôr den oorlog dagelijks honderden menschen van honger bezweken... in naam der vrijheid. Dat zal de groote roem zijn van Engeland. In het individualistisch tijdperk, die het kapitalism begeleidt, is er maar éen land geweest dat op elk oogenblik de vrijheid heeft durven doordrijven en dat i.s Engeland Engeland heeft, om de vrijheid van zijn geldbeurs, de hoogste godheid immers in het kapitalistisch regiem, waarvoor ge ailes opofferen moet en dat de moraliteit van het oogenblik bepaalt. Engeland heeft, in naam van die vrijheid, Indianen veimoord, negers gelyncht, roodhuiden uitgeroeid, gestolen en gebrand, verwoest en gekaapt... maar het moest. Terwijl Frankrijk discuteerde over de rechten van den mensch en de filantropen zich bezighielden met staats-werkhuizen op te richten was er in Engeland maar een woord dat ailes overheerschte money En om dat zooveel mogelijk te vergaren schreeuwden ze daar zoo hard ze konden om vrijheid tôt dat iedereen geloofde dat Engeland het vrijste land van de wereld was. Om nu die geld- en heersehzucht nog meer aan do oogen van de massa te verbergen heeft zij ook nog de om hare daden een sluier van onbaatzucht en belangloosheid weten te spinnen. werden hare strooptaktus naar Indië en Amerika om de Hollander, Spanjaard en Portugeezen te verdrijven niet verbloemd door de ethische be-weegredenen, deels de zeeën te zuiveren van schuimers of de inlandsche bevolkingen te be-schermen tegen de uitbating van vreemde kolo-nisten ? Thans weer wordt door Engeland oorlog ge-dreven om te verdedigen de Rechten der kleine naties ondertusschen wordt Ierland feller en feller onderdrukt, roept mon Indische omgekochte opperhoofden naar Engeland om middelen te be-ramen Indië nog meer voor den oorlogsgod te doen off^ren en worden do Transvaalsche helden meer en meer gehoond. Socialisten, ziet gij dan niet dat die individua-listische vrijheid de grootste vijand is van een socialistische maatschappij waar broederschap en solidariteit moet heerseben. Heeft u de geschiedenis van don slavenopsiand in Amerika dan niet voldoende geleerd waarom juist Engeland in het individualistisch tijdperk de groote viool heeft kunnen spelen. Juist alleen omdat ze medoogenloos was in de uitvoering van de vrijheid. Drt vrijheid was voor haar het machtwoord om de zwakken te onderdrukken en zichzelfte sieren met een mooie aureool. Socialisten opent uw oogen, leest de geschiedenis en overweegt wat voor ons in een socialistische maatschappij hoofdzaak is : solidariteit en vrijheid voor aile volkeren ook voor ons Viaamsche volk maar daarom moet er VREDE komen. Jan Prolo De viomv in het Hollandsche Parlement Onze Noorderzusters hebben dus met partij-genoote Suze Groeneweg haar eerste afgevaar-digde in het parlement gekregen. De verkiezing van Suze Groeneweg is waarlijk roor ons, socialistische vrouwen verheugend want hieruit blijkt dat het de socialisten van Holland ernst is wanneer zij beweren de rechten van de vrouw voor te staan terwijl in de anderen kampen weer eens kan worden vastgesteld het zoo dikwijls terugkeerende « veel woorden doch geen daden ». Ziet eens : Mev. Dr Aletta Jacobs, de grond-legster van de vrouwenbeweging in Holland, kwam voor op de candidatenlijst ran de vrijzin-nig-democraten en Mev. Van Balen-Klaar, eveneen» een zeer gekende voorkampster, stond op de lijst van de Liberale Unie. Niettegenstaande deze beide vrouwen, voor de ontvoogding harer zusters heel wat hebben opge-offerden altijd in de bres hebben gestaan zoodat ontegensprekelijk zij de partij die zij aankleefden, veel diensten hebben bewezen, hebben de mannen dezer partijen haar niet waardig geacht zitting in de Kamer te nemen. Wat zegt ons, vrouwen, de verkiezing van de socialiste Suze Groeneweg en het niet verkiezen van de vrijzinnige Dr Aletta Jacobs en de liberale Mev. Van Balen-Klaar î Ter inlichting willen wij hier aanhalen dat na jaren van strijd en hard werken de vrouwen in Holland bij de laatste grondwetherziening er hebben doorgehaald enkel het passieve kiesrecht, niet het actieve m. a. w. een vrouw kan door de mannelijke kiezers in het parlement gebracht worden, doch zelf mag ze niet naar de stembus. Ze mag zich dus laten kiezen. Het is te begrijpen dat onze Hollandsche zusters met deze regeling volstrekt niet tevreden zijn en de strijd om het actieve kiesrecht meer dan ooit wordt doorge-voerd. Inmiddels echter willen zij uit het kleine stukje recht dat zij verkregen hadden zooveel mogelijk profijt trekken. Toen de candidaten-lijsten moesten worden opgemaakt hebben zij zich gewend tôt de partijen die altijd beweerd hadden hare rechten voor te staan en drongen er op aan een vrouwelijke candidaat op hun lijst te doen voorkomen. Ziehier wat « Het Vaderland » uit Dan Haàg over de verkiezing zegt : Het heeft ons getroffen hoe weinig animo er bestond bij de kiezers om een vrouw in het Parlement te brengen. De vrijzinnig-democraten, die altijd zoo hoog opge- geven hebben van hun voorstanderschap van aktieve deelneming van de vrouw aan het staats-leven, gaven zelfs Mev. Dr Aletta Jacobs een belachelijk slechte plaats op hun lijst en hun kiezers hebben getoond het daarmee eens te zijn. In de Liberale Unie heeft men het in zooverre beter gemaakt dat men Mer. Van Balen-Klaar een plaats gaf in den kieskring Amsterdam waar-vm men in goede naiviteit meende, dat ze een kamerzetel verzekerde, maar de kiezers liepen voor deze kandidate nog heel wat minder warm dan voor Dr Aletta Jacobs. Zelfs de verkiezing vanMej. S Groeneweg kan hier geen troost bieden daar deze niet als vrouw maar als socialiste is gekozen ». Ons verwondert het geenszins dat er weinig animo bij de kiezers was. Wie oogen en ooren de kost heeft gegeven en redeneeren kan, weet, dat het slechts met tegenzin is dat de overgroote hoop mannen hunne eigen burgerlijke rechten met de vrouw deelen. Een bewijs daarvan gaf de Hollandsche Kamer door enkel hetpassieve kiesrecht toe te kennen. En nu moet het de vrijzinnige vrouwen in Holland welhard vallen om vast te stellen wat 'n paskwil dat Recht is, wanneer daarbij niet het actieve recht wordt gevoegd. Do geloovige vrouwen hebben van hunne ' leidende herders nog geen toelating bekomen zich op dat terrein te roeren en gelukkig bij deze vrouwen heeft de Heer der Schepping de gehoorzaamheid er nog in kunnen houden. Zij wachten dus maar af tôt wanneer Mijnheer de Man, het goedvinden zal hun een brokje recht te verleenen Dat Suze Groeneweg als socialiste, niet als vrouw is gekozen, is een fl iuw uit den slag trekken van « H *t Vaderlan 1 » Was er dan geen mannelijke candidaat om eventueel in haar plaats te stellen ? En gesteld dat het Vaderland gflijk heeft, wat bewijst dit dan nog ? Dit bawijst dan dat het kiezerskorps geen vertrouwen meer heeft in het vasthouden aan do verouderde begrippen want of die door .-en vrouw of door een man worden ver-dedigd dat blijft kif kaf. Het algemeeno resultaat van de verkiezing in Holland leidt dus tôt de gevolgtrekking dat het volk verlangt eennieuwe richting aan den maatschappehjken koers te geven en het ter bereikin* van dat doel haar vertrouwen in de Socialistische ideeën heeft gesteld. Onze Suze Groeneweg staat bekeud als een uitstekende spreekster eu ijverige propagandiste. De arbeidende klasse verwacht in haar een warme verdedigster van hare rechten te vltiden doch in het bijzonder zullen het de socialistische vrouwen zijn die het oog op hare werking gericht zullen houlen Wij vertrouwen dat ze niet teleur gesteld zullen worden. Clara. Internationaal overzicht De in het oog springende feiten der verloopen week zijn weder niet de krijgs-operatiën. Wat voor ons, Vlamingen, wel van het hoogste belang is en moet zijn is de verklaring van den Duitschen Rijkskanselier Iiertting over België. Duitschland zal zeker België niet behouden, het is voor een rolkomen herstel zijner onaf-hankelijkheid. België wordt gedurende den oorlog slechts als een vuistpand behouden. Vlaanderen werd niet vernoemd. Dat zal nu toch wel de oogen openen, mogen wij hopen, aan degene welke beweren dat de huidige activistischa viaamsche beweging door de Duitsche Regeering op touw gezet is, dat aile activisten Duitsche agenten zijn em. en*. De Midden-staten zoowel als de Entente-staten zijn voor een herstel van België, zooals het vopr den oorlog bestond, en de gedachten âan een souverein-zelfstandigen Staat Vlaanderen, waar-van sommigen droomen, xijn wel degulijk hersen-schimmen, niet te verwezenlijken, — ook nietnoo-dig ts vervezenlijken, — evenals het lasterend gelulover "verkochte» en «verradende» Vlamingen aan Duitschland, geen zin hebben, maar integen-deel aantoonen hoe noodzakelijk het is, dat aile Vlamingen, die er aan huuden nog als een vrij volk voort te willen leven na den oorlog, als ontegenspreekbaren plicht hebben hunnen vasten wil aan de geheele wereld kond te maken niet meer onder het vroegere verbasterend Belgisch regiem te willen gebukt gaan. Aan de geheele wereld, zoowel aan Duitschland en de Midden-Staten, als aan de vroegere Belgische Regeering en hare creaturen en dwingelanden — militaire zoowel als civiele — ; als aan al de Staten der Entente en de buiten den oorlog staande neutrale staten. De Vlamingen zullen zelf hun eigen vrij, zelf-standig moeten maken, of zij zullen het nooit worden Door organisatie, nogmaals organisatie en weder organisatie onder aile opzichten, ingericht tegen aile gebeurlijke en toekomstig® mogelijkheden en met aile middelen. Dat men rekening houde met wie en wat men te bekampen heeft in de Belgische Regeering en hare tr&wanten: eervergeten, gewetenlooze politiekers en scha-vuiten in den vollen zin des woords, die mat de gemeenste scheldwoorden in eene vreemde taal, onze jongens den dood in drijven en in de af-schuwelijkste gevangenissen opsluiten, terwijl zij als echte franskiljonneerende fils à-papa's, meestendeels gstoond hebben echte lafaards te zijn. Dat de Vlamingen zich in richten om na den oorlog, aan al dat «tuig» te laten zien, dat zij wel inderdaad die « kloekmoedigo kerels » zijn dio zij altijd beweren te wezen; om lien aan te toonen, dat er voor hen ook in aile opzichten « GereclUigheid » moet gesebieden, of dat zij « ouisten » genoeg zullen hebben, om die — ge-rechtigheid — zelf in te halen. Doch wat zegde de heer Hertlivg de Rijkskanselier ? Wij viaden onderstaande in de « Leipziger Volkszeitung » die het overneemt uit de « Norddeutsche Allgemeine Zeitung». « Wat het Westen betreft, mijnheeren, daar staat na als voor de Belgische vraag op den voorgrond, dat wij er niet aan denken, België voortdurend in bezit te nem«n, is van af het begin van den oorlog het inzicht geweest. De oorlog is voor ons, zooals ik ook op 29 November gezegd heb, van den aanvang af een verdeditçings-strijd en geen veroveringsstrijd geweest. Dat wij door België getrokken zijn was eene ons door de oorlogsverhoudingen opgedrongene noodzakelijk-heid. Eveneens was het eene door den oorlog ons opg'Mrongene noodzakelijkheid, België te bezetten. Als wij in België een burgerlijk bestuur iugevoerd hebbeu, dan hebben wij ons enkel in-gevolge de « conventies » van « Den Haag » ge-dragen. Dientengevolge hebben wij er dus op aile gebied het duitsche bestuur ingevoerd, en ik geloof, dat het niet ten nadeele der belgische bevolking geweest is. België is in onze hand een « vuistpand » voor de toekomstige onder-handelingen. Een vuistpand beduidt de verzekering tegen mogelijke gevaren, welke men daardoor verwijderd houdt, omdat men dit vuistpand in de hand heeft. Dit vuistpand laat men alleen los, wanneer die gevaren verwijderd zijn. Dit vuistpand beteekent dus voor ons : dat wij ons bij de vredesonderhandeiingen er tegen verzekeren, zooals ik mij vroeger reeds uiidiukte. dat België niet meer als een opmarschgebied van onze vijanden worde ; niet alleen in militairen zin, mijnheeren, maar ook in huishoudolijken (ekono-mischan) zin. Wij moeten ons daartegen verzekeren dat wij na den oorlog niet economisch afgesnoerd worden. België is door zijne verhoudingen, door zijne ligging, door zijne ontwikkeling ook doorgaan» op Duitschland aangewezen. Als wij op economisch gebied in enge verhouding met België treden, is dit gebeel en gansch in het belang van België zelf. Wanneer het gelukt in economische enge betrekkingen met België te geraken, wanneer het gelukt dat wij ons met België kunnen verstaan ook over de politieke vragen die levens-belangen van Duitsdhland aanroeren, dan hebben wij het beste uitzicht dat wij daarin de beste verzekering tegen toekomstige gevaren zullen be-zitten die ons van uit België, en respectievelijk over België van England en Frankrijk bedreigen kunnen.» Deze verklaring, welke als een weinig afwij-kend van de eerst bekende aanzieu kan worden, sluit toch niet uit dat de Vlamingen eerst en vooral op hun eigen mogen rekenen om hunne rechten internationaal erkend te krijgen. En dat is, volgens mij, veel beter. Het war« een niet te schatten voordeel voor da geheele Viaamsche beweging, onderde Viaamsche bevolking zelve, en on 1er de buitenlandsche volkeren, dat zij ontdaan ware van de valsche ver-denking dat de geheele beweging slechts een duitsch maneuver is. Wij moeten in ons land, ons voile recht zelf veroveren en dat kunnen wij. Wij zijn er ook voor en blijven er voor dat België moet terug hersteld worden zooals het vroeger was, dat het niet de vasal mag zijn noch afhangen, — onder gelijk welk opr.icht — van gHijk welke mog',nd-heid, maar wij zijn er nog veel meer voor, en daarvoor hebben wij onze laatste krachten veil, dat het België van vroeger, met al zijn onrecht tegenover de Vlamingen, nooit meer te voor-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.