2e iaargasig. - il S •1 O CENTIEM Zaterdag 27 iuli 1918 DE NIEUWE TIJD Orgaan van d.e Mincierlieicissocialisteîi. WEEKBLAD Proletariërs aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. • Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25, Antwerpen Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven _ . . — —— T « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller Socialisme of Landverraad ? Moet men de verklaringen van Wilson en Lloyd George ernstig opnemen dan gaat de oorlog nog hoofdzake[ijk ora de Belgische kwestie. Dat be-teekent dat de voornaamste hinderpaal voor de vredesonderhandelingen daarin bestaat dat de Entente er aan vasthoudt dat België hersteld worde en de verzekering v/il hebben dat Duitsch-land er van af ziet, onder welken vorra ook, België te behouden. De logische gevolgtrekking van dit standpunt is dus dat er geen reden tôt voortzetting van den oorlog meer bestaan zal zoodra er zekerheid is dat België als zelfstandigen staat lal hersteld worden. Dat dezen eisch van een hersteld België, in Entenie zin, in volslagen tegenspraak is met de oorspronkelijke leuze die Engeland voorgaf om zich in den oorlog te mengen en waarbij het heette dat Engeland mee wou vechten om de vrijheid en het zelfbestemmingsrecht voor de kleine natiën te veroveren schijnt den heeren diplomaten van de Entente niet te hlnderen. België immers, is nooit eene Natie geweest en de Belgische staat is nooit een onafhankelijken, zelfstandigen staat geweest ; men kan dus be-zwaarlijk spreken van een « hersteld België en tevens beweeren dat daardoor het princiep van het zelfbestemmingsrecht der volken gered is. Dit hoog:eroemde princiep waarvoor naar het schijnt de heele wereld moet uitgemoord worden is maar van toepassing voor die volkergroepen waarvan de zel'istandigheid voor gevolg zou hebben de verbrokkeling van de Middenrijken te veroorzaken. De andere, die door de Entente staten geregeerd worden zijn geene naties die het zelfbestemmingsrecht behoeven. Ierland is veel gelukkiger als engelsche vasalstaat en de Ieren die daaraan getwijleld hebben werden van hunne dwaling genezen door de engelsche kanonnen die nog tijdens den oorlog de straten van Dublin in een bloedbad herschiepen. De Transvalers, dat is geen natie, dat is een hoopje boeren, iets beters dan de Kaffers en wie van eene andere meening is wordt door engelsche soldaten vermoord zooals den edelen Joppie Fourie. De Vlamingen.... die vormen geen volk, geen natie die zich zelf besturen kan ; dat zijn vier mil-joen verbasterde nederlandcrs die door fransche geweeren in 1830 gered werden en wier land sedert dien moet beschouwd worden als een pro-vincie van « notre vraie patrie, la France >> volgens de verklaring van minister Rogier. Het is dus duidelijk dat het liedje van het «zelfbestemmingsrecht» maar duren zal zoolang de Entente, dat is Engeland en Amerika, er belang zullen in vinden den oorlog voort te zetten en dit belang ligt niet in eene miMtaire overwinning die door aile oorlogvoerende partijen als onmogelijk erkend werd, maar in de vernietiging van aile Europeesche industriën die naar Engeland en naar Amerika kunnen overgebracht worden. Engeland is al vast begonnen met de twee voornaamste nijverheidstakken van ons land in te pal-men : de diamantnijverheid en de mataalnijver-heid ; de rest zal wel volgen. Bovendien is door de liefdadige amerikaansche leveringen.... tegen comptante betahny in goud al het effectief kapi-taal naar Amerika getrokken en wie nà den oorlog kapitaal zal noodig hebben zal het tegen hooren interest bij de Yankees moeten halen. Beroofd van onze nijverheid ; van onze ge-schoolde stielmannen die met hoog loon in Engeland zuilen behouden worden ; van onze kapitaal-kracht die in Amerika vastzit, zullen, wij als truuwe bondgenoot, methandenen voeten geboeid liggen aan de zegevierende Entente. En om aan onze zenuwen de noodige kalmte te geven in dien onbehaaglijken toestand, zal de Belgische regee-ring eene nieuwe zuigpomp fabrikeeren waarmede de laatste druppel rood bloed die nog in onze verbleekte aderen zou kunnen schuilen zal uitge-zogen worden om de interesten te betalen van de miljarden oorlogschuld die eene krankzinnige, verfransclite regeerings camarilla gemaakt heeft zonder het land te raadplegen. Arm Vlaanderen ! arme vlaamsche arbeiders 1 Nogmaals zal uwen rijken bodem de schatten moeten leveren, nogmaals zal uw stoeren arbeid de kracht moeten zijn die het paradijszalscheppen voor uw eigen parasieten en vreemde vampyrs. Ja, wij begrijpen dat de Entente den eisch steli België hersteld tezien. Voor de Vlamingen, vier miljoen trekossen, geen zelfbeschikkingsrecht, maar terug onder den hiel van eene fransch- belgische regeering die zij de wet kunnen stellen en die er de zweep zal opleggen. Een België van voorheen, met de goede, oude Belgische traditie die wil dat minstens éénsin 't jaarechte Belgische soldaten de werklieden neerschieten in de straten of in de werkplaatsen waar zij vergaderen om beter loon of algemeen kiesrecht te vragen. Zoo 'n België wil de Entente terug hebben, het echte België van Marx : «het paradijs der kapi talislen.» Zoodra zij dezekerheid heeftdat België z66, geketend, zal afgeleverd worden door Duitsch-land, zal de oorlog gedaan zijn, eerder niet. Een naar Engelsch plan hersteld België is dub het voorwendsel om tegen Duitschland te blijven oorlog voeren en de beschuldiging dat Duitschland tegenover België annexatie plannen koestert is de prikkel die de meer en meer verflauwende oorlogslust moet recht houden. Die beschuldiging werd nu echter ontzenuwd door de verklaring van den rijkskanselier Hertling en de Entente komt in een lastig parket. Ofwel zal zij nu op onderhandelingen moeten ingaan ofwel zal zij voor heel de wereld zich moeten ontmaskeren en bekennen dat heel die bezorgd-heid van België louter leugen en komedie was. De Entente heeft vroeger officieel verklaard dat zij geen veroveringsdoeleinden heeft. Duitschland heeft nu nogmaals officieel verklaard dat het geen annexatie plannen heeft en België onder geen enkelen vorm wil behouden op voorwaarde dat de Entente woord houde en de gekaapte duitsche koloniën teruggeeft en Duitschland niet ekonomisch wurgt. Wat zal er nu gebeuren ? Niemandal ! England zal de woorden van Hertling verdacht maken, verdraaien en... deslachting voort zetten. want de engelsche bankiers WILLEN geen vrede zoolang de oorlog hun brandkoffers vult. De engelsche kapitalisten WILLEN geen vrede zoolang hun aandeelen in de munitie fabrieken hooge dividenden opbrengen en de engelsche arbeiders, misleid door de politieke windhanen die hun zakken vullen, geven hun bloed voor de belangen hunner meesters en helpen hun klassegenooten uitmoorden. De kortzichtigheid en het egoïsme vati de engelsche arbeiders op dit oogenblik is oorzaak dat het proletariaat van heel Europa doodbloedt en d it het revolutionnair socialisme naar een on-herstelbaar bankroet gaat. De hooge loonen in de fabrieken van moordtuigen vernietigen bij hen het socialistisch geweten en het internationale klassenbewustzijn en het is waanzin nog op hen te blijven rekenen en te blijven wachten tôt ze tôt bezinning komen. Het leidmotief van den grooten hansworst uit het Entente beesten&pelissteedsde «vernietiging van het duitsche, militarisme » en de onnoozele snullen zingen mede het bloedige refrein « lot het biltere einde » en zien en voelen niet dat zij zelve in 't gezicht geslagen worden en dat ze gebruikt worden om een militarisme te scheppen dat tienmaal gruwzamer is dan het zoo geduchte pruissische. Kerenski die geen socialist is mag in England komen en wordt door de socialistische leiders uitgenoodigd aan eene conferentie deel te nemen; Een werkman die durfde vragen wtlk». arbeiders-groep door Kerenski vertegenwoordigd werd, wordt buitengesmeten ! De engelsche arbeiders roeren niet. Troelstra die den vrede predikt mag niet. in Holland komen en de engelsche arbeiders vinden dat goed. Branting die den oorlog predikt wordt feestelijk onthaald en doet plezierreizen door England en Frankrijk (wie betaalt dat ?) en de engelsche arbeiders juichen toe ! en stemmen de nieuwe oorlogskredieten I ® Waar blijft de solidariteit met de arbeidersklas, waar blijft de klassenstrijd ? Gelukkig ontstaan stilaan in aile landen kleine vredesgroepen die elken dag aangroeien ; 't zijn landverrader* natuurlijk maar de tijd komt dat in dien zin de naam van landverrader een eerenaam wordt in de arbeiderswereld, zooals weleer den naam « canaille » een eeretitel voor het proletariaat werd ! Défaitisme en landverraad worden de redding der menschheid ! Gegroet, o naam, die zooveel grootsch bevat ! E.j. I Oorlogswinsten De afgovaardigde van York, do heer Butvher, heeft de opmerkxaamheid van den minister van financiën getrokken op het feit dat de Maypole Dairy Company, welke reeds een netto-winst van 162,000 pond sterling in 1916 en van 747,000 pond sterling in 1917 heeft verwezenlijkt, een dividend van 225 ten honderd aan haar aandeel-louders heeft uitgekeerd. De afgovaardigde heeft len minister gevraagd of de prijzen der eetwaren loor deze maatschappij rerkocht, gekontroleerd sverden door de Regeering en of deze niet voor-lemens was de winsten der maatschappij tôt een 'edelijke cijferte beperken deor maximumprijzen roor haar produkten vast te stellen en de belasting )p de winsten met deze overdreven baten in eren-'edigheid te brengen. * * * De balans van de Lloyd Royale Belge, de rroegere scheepsreederij van Brys en Gylsen, die net Engelsoh en Belgisch regeeringsgeld is opge-cet (roor de vriendjes) h«eft een kapitaal van >0 miljoen en heeft nu in het afgeloopen jaar neer dan twaalf miljoen franken yinst gemaakt, dus het rierde ran het heele tapitaal. Die winst werd gemaakt met de schepen te rerhuren aau de Commission for Relief in België, lus ten koste van onze ellende ! De aandeelhouders die deze twaalf miljoen op-itrijken zijn allen voorstanders van den oorlog ot het biltere einde. Natuurlijk ! ! Met dezeîfde maat gemeten C. Mertens, schrijver van de Syndikale Kom-nissio, welke op dit oogenblik in Holland rertoefd om er op het Kongres ran het Ned Verbond van Vakvereenigingen de Belgische Vakvereenigingen te vertegenwoordigen en dit )og wel in bijzijn van vçrtegenwoordigers en ifgevaardigden van de Duitsche arbeiders. Naar lanleiding daarvan wordt hij in het « Belgisch Dagblad», door onzen sedert laug vergeten tfodest ïerwagne, aangevallen. Deze aanvallen kwamen op het fcongres zelf 10g ter sprake, ziehier wat wij in het ver»lag fan de N. R. C. daarover vinden : « De voorzitter sprak een woord van felle af-leuring tegen een artikeltje in het « Belgisch Dagblad » waarin de redakteur den vertegen-iroordiger van de Belgische vakbeweging op een tongres « onder leiding van een pro-Duitsch iociaal-demokraat » verwijt, dat zij daar eoo )roederlijk samenzitten,,en^elfs samen « gefuifd» îebben met een Duitscher. In het bijzonder wordt de aandacht gevestigd )p de uitlating van den Vooriitter, dat de vijand-ichap onder de vertegenwoordigers niet zoo groot )lijkt als die te velde. En dat, aldus is de strekking ran bedoeld artikel in het « Belgisch Dagblad » erwijl deze Duitsche sociaal-demokraat eraan nedeplichtig is, dat 100.000 arbeiders in België :onder werk en duizenden en duizenden gedepor-,eerd xijn. Voorts wordt den Belgischen vertegtnwoor-Jiger verweten, dat zij niet geprotesteerd hebben ;egen de beschuldiging van onderkruiperij, gericlit tegen Belgen in Nederland. De Voorzitter zeide dat het « Belgische Dagblad » n onze kringen toch al slecht aangeschreven staat. Een der voornaamste redakteuren is de Belgische rolks vertegen woord iger Modest Terwagne, die let veel veiliger vindt om hier te stoken tegen )nze kameraden, die in België hun moeilijke plicht zijn blijTen doen, dan in België te blijven loen wat zijn plicht als volksvertegenwoordiger s. Daar is hij te laf voor. » Tôt daar het verslag. Wij vinden deze beschuldigingen pleizierig, rooral omdat wij de bron kennen waarvan deze komen. Om het miljoentje, waarmede onze af-jevaardigde Modeste is begunstigd geworden mag ni wat gedaan worden. Hij moet zich natuurlijk too intéressant en verdienstelijk mogolijk weten ;e maken in de oogen van de heeren regeerders în zijn handlangers. Dit kan hij natuurlijk het jeste, met telkens er bij de arbeiders rerlangens Destaan samen te komen, stokken in de wielen ;e steken. De arbeiders hebben nu maar eerst voor ?oed den prietpraat ran hun afgevaai digde (?) Vfodest leeren kennen en nemen hem dan ook roor wat hij waard is. n 1. voor een schurk die sich aan de regeering verkocht heeft en bovendien ie arbeiders besteelt op het wisselgeld. Maar wat nu te zeggcn yan C. Mertens, welke door deze lasterpraatjes wordt getroffen ? Deze wordt nu met dezelfste maat gemeten waarmede hij ons een jaar geleden mat. Inderdaad was het niet C. M. welke aan ieder-een die het maar hooren wilde vertelde datpnze afgovaardigde naar itockholm toog met Duitsche centen en met '11 Duitsche pas. Dat onze Vredes-beweging 'n Duitsche manœuvre was enzoomeer. Om deze lafaardstreek hebben wij toen ter tijd onze schouders opgehaald en deze verdacht-makingen genomen voor wat ze waard waren. Doch is het niet slecht dit hier nog eens terug te herintieren, al was het maar alleen om de sullen welke er toen door beet zijn genomen hun ge-heugen maar eens wat op te frisschen. Sànder Uit de "Oude Doos" De franskiljonsche patriotten dio bij de vernietiging van de Vlaamsche kulluur groot belang hebben, noemen zich passieve Vlamingen om de snullen aan hunnen kantte krijgen in hunactieven anti-vlaamschen strijd. Zij worden aangevoerd door Walen die meestal niet eens Vlaamsch kennen en thuis hooren in het dubbelzinnig wereldjs van woekeraars en comiteitsleveranciers die 40 % dividenden trekken uit de armoede van ons bedrogen volk. Hun voornaamste argument tegen deVlaam' sche beweging is dat zij ontstaan is met de liulp der Duitsche bezettiug. Wij zullen ons wel wachten, met die ploerten die met duitschers zaken drijven eo schacheren, maar duitsche hulp voor het Vlaamsche volk verdoemen,te polemikeeren. Wij zuilen ons wel wachten onzen tijd te ver-spillen aan zekeren rijkgeworden meubelmaker, intieme vriend van de duitsche franskiljons en andere koningen van de Antwerpsche handels-wereld ; wij zullen ons wel wachten ons aan meneer Charles Franck vuil te maken die open-lijk broodroof predikt tegen de activisten en fluit- en doikpartijen aan de Hippodroom orga-niseert. Wij willen alleen, voor de menschen die 't werkelijk zouden kunnen gelooven, bij gebrek aan beter weten, toonen dat lang vôôr den oorlog het flamingatismereeds een revolutionnair karak-ter droeg. Bij het doorbladeren van een jaargang van «■De Sociaal-Dernokraat - , socialistisch week-blad van de Antwerpsche Arron lissements-Fede-ratie. vonden wij een artikel van onze partijge-noot Joris, dat aantoont hoe heftig reeds toen den Vlaamschen strijd was en geven het hier als document voor diegenen die onbevooroordtiekl willen oordeelen : * * m Het ûsiweer naderi Op Zondag 22 Juni 1.1. werd in de Tentoonstel-iing te Gent de blijde intredo van den koning gevierd. De Vlamingen hadden er aan gehouden deze gelegenheidte baat to nemen om een propaganda-dag voor de Vlaamsche Hoogeschool in te richien. Van af don vroegen morgeii werd er gemanifes-teerd.enop dendoortucht van den K oning regende het strooibriefjes waarop te lezen stond wat de eischen van do Vlamingen zijn. Wij vinden niets beters en niets doeltrefifendof dan volksbetoogingen ten voordeele der Vlaamsche Ho geschool, want, hoevele en hoe gewicfitige maatschappelijke vragen zich in onzen tijd ook voordoen inogen, het blijft eene ouomstootbare waarheiddat de strijd om eigen kulluur, de hoog-steeudat de Vlaamsche Hoogeschool de grundslag van de volksontwikkeling is. Wat wij, socialistische flaminganten echter niet goed begrijpen is, hetbelaiig dat ergehecht wordt aan den koninklijken invloed op de Vlaamsche Hoogeschool in 't bijzonder en op de Vladinscha beweging in 't algemeen. De Vlaamsche bewegiug, opgevat als kultuur-strijd in den breedsten zin van het woord, is en moet zijn : eene revolutionaire beweging. Zij die den strijd om taal en volksrecht aldus verstaan, hebben den koning niets te bieden en niets te vragen. Wil de koning belang stellen in onze beweging, dat is zijne zaak, zijn recht en misschien wel zijn plicht, doch de Vlaamsche bewegii g uuoot geleid eD gevoerd woiden buiten den invloed van het hof en moet ook zooveei mogelijk aile hoffe-lijkheid ter zijde stellen. De Vlamingen weten nu toch bij ondervinding dat hoffelijkheid tôt hiertoe alleen gediend heeft om hen te bedriegen, en zij hebben daardoor tegen-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.