De stem uit België

1785 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 29 Juni. De stem uit België. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/xk84j0fh1t/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Surent a ROSSELL SQUARE, tONDON, W.C. Tefcphone: Muséum 267. DeStem uit Belgie Abonnement : 2sh. voor 3 maanden. Subscrlptlon : 2sh. for 3 months. Voai de Vereenigde Staten : 50 cts. Vocr Holîand : 1 f!. Voor Frankrîjk : 2.50 fr. Voor de soldaten : Ish, of 1.50 fr. 3de Jaargang, Nr. 41. (Blz. 1519-1526.) OpJage : 11,100. VRIJDAG, JUNI 29, 1917. Registered at G.P.O. as a Ne\ rspaper. 8 blz. i}£d. COED NIEUWS.—Volgende week komen we weer uit op 12 blz., en verèchijnen onze rubrieken Onze Scholen, Soldatenpennen, Documenta (Brief Kardinaal Mercier, 11 Mei), Engelsche Studiën, e.a. Opdat we 200 zouden kunnen blijven voortgaan, doen we voort-durend beroep op de propaganda van aile onze vrienden. O Jongens, gedenkt Moeder's kruiske. Ik heb onlangs iets heerlijks beleefd. "A thing of beauty is a joy fox ever." Er liggen zooveel parels te blinder op den mesthoop van dezen ooriog. Een ' Vlaamsche fddaat was op verlof gekomen—een struische blonde kerel, van 't onde ras uit één stuk (de En-gelschmans draaiden zich om bewonderend te kijken naar dat beeld van menschelijke schoonheid), een jongen die zijn idealisme, hem aangeboren, had verjeugdigd in 't lijden en strijden op de Vlaamsche bloedlijn. Ik vergezelde hem op zijn afreis naar den Lon-dentrein, die volgeprest zat van khaki, zwij-gende khakd, iammeren van den dood. De frein gaat langzaam in beweging, ein mijn jongen vraagtt me een kruiske : ik duw het op zijn. hoofd, op dien schoonen Vlaamschen kop, lijk op een' Calvarieberg. Een soldaat die nevens hem staat, ziet het, en zegt : "Father, I am a Roman catlholic, an Iirisih-man. Give me your blessing." Met een breed gebaar heb ik een kruis geslagen over dien telg van 't groen Erin, want 'k voelda dat ik Vlaanderen en Ierland zegende ais tweelingzujsters, in martelaarschap en verrij-zenis terwijl de Engelsche soldaten rondom eerbiedig toekeken naar die ongekunstelde uiting der katholieke kinderldj'kheid. 'k Ben maar huis gegaan, met dankgejubel voor die heerlijke stonde, 'en 't bewustzijn vain mijn geestelijk vaderschap : en 'k heb minder den weemoed gevoeld om 't afreizen • van dien jçngen, naar dien ooriog, waaraan geen ein.de kamit, omdat er geen einde is aan de menschelijk-ofiicieele kwaadwilligheid, naar dien ooriog, waar nog zooveel Vlaamsch bloed zal vioeien, bloed, jong bloed, dat we zoo noodig hebben eerlang om Vlaanderen in Vlaanderen en Vlaanderen in Christus te ver-nieuwen.Maar dat kxuiskie, 'it was een stukje van 't eigen Vaderland. En nu herinnerde ik mij al het bedied van dat kruislce. 'k Wist zoo monig refugeehuis hier, van brave en eenvoudige lieden, die sef-fens 't kruisbeeld op de eéreplaats van hun nieuwe woning hadden gehangen en waar de kindarbende prooessiegewijs 's avonds van vader en moeder een kruiske vroeg. Dat wa-ren meinschen die Vlaanderen in zich hadden medegebrachit en het maiar seffens hadden uit. gestald. 'k Weet echter zooveel menschsn die 't kruisbeeld niet hebben, noch durven uithangien, maar met katjes en hondjes de muren versierem, of tan hoogste een sentimen-teel ihealigenbeeldje op hun slaapkamier ver-bergein. Dat zijn menschen die ofschoon van Vlaanderen, Vlaanderen hebben verloochend of opgeofferd aaji de eischen van den moder-nen tijd. Zij hebben Chri&tus verbannen en ze verbannen hem een tweede m'aal, in deze dagen van hun eigen bannelingschap. En. 'k herinnerde mij, hoe ik baj 't uitbreken van den ooriog, was gaan zien naar de spoorhalle vaa Oostende, waar de soldaten van het derde linieregimenit vertrokken naar dat zonderling mysterie : den ooriog. 'k Zie nog al dat ru-moer, dat geweld, dat gezwets, om hun aan-d'oening te verbeirgen, en 'k voel nog ailes stil r vallen, als bij de consecratie van de heilige Mis, wanneer de treins langzaam wegschoven, en wanneer het uur der moeders sloeg om op de hoofdien 'hunner kinders het kruiske te prenten, terwijl de massa, zwijgend een ko or [ zo.TLg van tranen. En 't schijnt me of daar in 't bezette land t die moeders gereecLstaan, rast de hand opge-heven, om op de hoofden hunner jongens, bij ! de terugkomst, de lettera van het kruisteeken [, te 'herbeiïielen en te Iherschilderen, en te diep-i groevein, want bij zoo'velein zullen die letters ( uitgetiedein zijn als op een zerk, of verdonke-' remaand, of beslijfct en bemodderd ! Het kruiske van. moedeir. Het s het chrisma, het doopwater van i t oude Vlaanderen, van 't oude Vlaanderen, altijd jong en nieuw, en toch eeuwig en oe-sterfelijk; het teeken der oude stamdeugden, ' der raspersoonlijkheid, overgoten, volgoten ï met de oïlijfoHe der christelijkheid. Het s de overlevering van 't moederhuis, I het kutustjuweel, de familieleus, het familie-wapen, den adelbrief, overgezet, onafgebro-ken, de staf van Joseph, in volien bloei waaraan vader en moeder de kinderen herinneren, s morgens en 's avoinds, bij afreis of terugkomst, bij 't ondernemen van een belangrijk werk, bij 't kiezen van een levensstaat. Aan dat kruiske, herkent gij het patriarkale Vlaan-[ derein, wanneer nog massas kinderen den 1 ouderlijken tafel als olijfranken omkransden, [ en wanneer nog woorden van gezag en liefde, | uit Aarons baard, vflioeiden als lekkere wijnen. Het is de beschermende hand van moeder, de bewaaremgel, voor de grootie reis, ik zou haast zeggen het sakrament der mo-eders, en er is zooveel moederanggt samengeronnein in de letters van dat kruiske, want moeders voelen wat de wereld is, en weten wat jongelings-harten zijn : en kijken veel dieper en verder dan de lichaamsvormen, zij blikken in de ziel : het evenbeeld van God, en zijn zoo baing dat dit evenbeeld worde verduisterd. Het kruiske van moedesr is de sterkte wanneer het kind begint h'et kruis van de wereld en van het leven te schou'deren, wamt enkel wie zich zelf kruisigt kan 't kruise lijk een1 kruis dragen. Moeders fcruisike is de hulp welke Simon van Cyrenen gaf aan Jésus langs den kruisweg met dit verschil dat zij er niet toe gedwomgen moet worden, maar er door gedwongen is door de overmaat van haire liefde. De jongen moge vallen tôt driemaal toe onder den last, de moeder is daar ook tôt driemaal toe, in den naam des Vaders, des Zoons en des heiligen Geestes. "Jongens, die uw moeder zoo geern ziet, wat hebt gij met moeders kruiske gedaain?" Hebt gij het vergeten? Neen, een Vlaamsohe jongen vergeet zijn, moeder iniet. En voor een Vlaining, die van natuurswegie geneigd is tôt het tastbare, is de naam van moeder geen abstractie, maar iets concreats, samiengeweven met al die ge-beurtenissien, al de woorden, ail de daden van moeder, en derhalve meest met die groote het kruis op 't regimentsvaandel plaatste, de jongens in massa zoudian het toejuichen en dan zoudt ge 't schoonste leger van de wereld zien: een léger, volgend het kruis, een leger gedragen door de hoogste zeebaren ; de zee-baren des geloofs : volledigste ontwikkeling en verbeerldjking der raspersoonlijkheid. Maar helaas, het katiholiek België is officieel-neutraal tegenover den God der natiën, wellke de natiën aanxoepen om rechitvaardigheid, en zij zelf, de ©erstem, zijn onrechtvaardig tegenover God, de Rechtvaardigheid zelf. O droegen zij dat kruis maar openbaar op hun borst, lijk Constantinus zijn Labarum, lijk de Kruisvaarders, lijk de leren hun kruis. klaverblad of hun paternoster ! O durfden zij dat, durfden eenigen dat, Vlaandeneii ware gered, voor altijd, en in ailes, want 't Vlaamsche volk lijdt 'Overail en in ailes aan dtirfloosheid. Wat hebt gij met moeders kruiske gedaan? Gij hebt het weggestoksn, diep in uw broek-zak, samen met moeders raad en woord ein deugd. Is het niet zoo? De Vormelingen van Coventry met hunne ouders, Eerweerden Heer Van Heyst omringend, met de Eerw. Zuster Marguerite, hoofdonderwijzeres, Eerw. Zuster Pauline en Juffr. Marthe Pauli, onderwijzeressen. gifte van moeder aan haar kind: de christe-lijke opvoeding ein het kruisteeken. Een volk dat zijn moeders eart kan vallen, maar de onzichtbare moederhand helpt hem wederom op. Spreekt vertrouwelijk rmet onzen soldaat, hij toont u wellicht het portret van zijn moeder. Leest zijn brievetn, die meesterstukken van zielestrooming in zijn levensalleenheid geschreven : hij vereert daar zijn moeder als een heilige. Volgt hem op 't hospitaal of stervend op 't slagveld : hij roept naar moeder. Gelukkig hij die, in Dame van moeder, met den dnim het kruisteeken merkt op dieu stervenden kop. Hebt gij het weggesmeteni? Neen. Een Vlaamsche jongen smijt zijn geloof niet wteg. Hij is geen godlooohenaar. Echt ongaloof dart kwam ik nog niet tegein onder Vlaamsche jongens, wel onverschillig-heid, wel haat tegen eem man, of een partij, maar loochening van Clhxistus, en verwerping van 't krui9, Goddank, dat is nog niet Vlaamsch. 't Zal zoo niet blijven, helaais. ! 't Blijft niet zoo bij ontvlaamschite en ver-fransche Vlamingen. 't Moet echter zoo blijven zoo men weldra erkennen wil dat de katholiciteit van Vlaanderen kan bewaard blijven en verstevigd worden door zijn Vlaamschheid. Neen, die Vlaamsche jongens, hoe ruw en ongodsdienstig in hun praktijk somitijds, hebben 't kruis qiet weggesmeten. Op. hun bloote borst onder hun hemd, rond hun hais daar hangt het, waar niemand het ziet, maar waar zij het siteeds voelen, waar zij het seffens kunnen vastgrijpen als die dood komt, en als zij begeeran wel te sterven lijk hun moeder begeiert dat zij wiel zouden sterven.Hebt gij het beleedigd en gehoond en be-spot?Neen. Een Vlaamsche jongen bespot geein kruis. 't Ware alsof hij den moedermelk terug in 't aangezicht varr zijn moeder spuw-de. Zijn karakter werd te zeer verzoet en verteerderd door 't gèloofsleven om te kunnen het hoogheilige haten. Hij draagt immers in zich, onbewust, maar daadwerkelijk, de historié van zijn vaderen, en die historié was er eene van strijd voor het kruis. Hebt ge nog nooit onze ruischebuische boarenjongeins verrast wanneer zij te iamde voorbijgingen c'en van die Calvariebergen, blijvende kruis-gebeden der, geloo'vige volksziel? Ziet hoe hij zijn pet afneemt, en ophoiudt van fluiten, en schuchter lijk een Publicaan voorbijwan-delt, omdat hij demkt op zijn zonden en omdat hij zich nu zoo dicht voelt nevens dien Al'machtigen God ! Wat hebt gij met moeders kruiske gedaan? Hebt gij het geplaatst hoog op 't regimentsvaandel? Tôt leuze en herkenningsteeken van 't Vlaamsch regimemt, 't zon er moeten op prijkein. En steek de Leeuwenvaan bij 't kruis dan zijn wij weer in Vlaanderen te huis, dat is 't lied der toekomst. Indien iemand Gij hebt het kruiske weggestoken, be-schaamd er voor in uw uitwendig en openbaar leven, beschaamd voor niets nochtans, tetnzij voor 't kruis en wat des fkruises is. Ge hebt het weggestoken, om het te voelen, te betas-ten, te betroetelen., persoonlijk, in uw inwen-dig, ongezien en doorgaalns onbekend leven. Ge zijt er mede gaan vluchten in de cata-combe van uw inwendig leven. Daar aan-bidt gij en bewierookt gij het nog. Gij hebt het weggestoken, beschaamd er voor, neen ik ben mis, niet beschaamd voor 't kruiske eigen. lijk zelf, ge zooidt er voor vechten, met geweld, als 't moet, maatr beschaamd voor u zelf, huïploos, weêrloos, gemakzuchtig en laf, ais een kind dat niet durft wel doen tus-schen groote mensichen en zich ongemakkelij'k voelt voor zijin verraad. Iiulploos, weêrloos voor 't kruis : en wie u kent getuigt dat gij Leeuwen zijt om 't zware en lamgdurige kruis van den ooriog te. dragen, soins wel met een arevolutionair ge-gchudding van uw matnen, maar met ten slotta een glimlach. Gij zijt baing voor den 9pot der anderien. Maar de oc-rlog heeft van u de fijnste en leukste spotiters gemiaakt. 't Spotwoord wipt op uw tong. Maar 't spotwoord blijft plak-ken op uw tomg, als er zake ia door spot de spotters miet uw moederskraiiske neêr te vellen als boomen zonder wortfells. Gij zijt bang voor de spotters, en gij kunt ze omverblazen, want 't zijn maar ihooge populieren, waan-zinnig en ijdel, windmaJcers, 't zijn geen rots-blokken.Gij zijt bang voor de massa en de masisa is een noch mossel noch vischwezen, een wisselende gedaante, met veel grootsprakerig-heid, altijd bereid om hem te volgen die succès heef.t, en die durft tegen klippen en rotsen in. Gij ziijt bang voor de zonderlingheid, en och Heere ! de wereld juicht maar ééne zonderlingheid toe : de zonderlingheid in het kwade bedrijf. Gij zijt bang voor de onver-draagzaamheid rondom u en die onverdraag-zaamibeid is een van de leelijkste gebreken van het Belgisch karakter, de zaaister van tweedracht en wanorde, het bastaardkind van de kleingeestigheid, de hoogste belacheldjk-heid, zoodat de beschaafde wereld op zulke Belgen nederziet misprijziend als op onbe-schaafden.Gij zijt bang voor uw vrienden, maar de eerste wet van de vriendschap is toch eerbied voor de vrijheid, an voor de vrijheid van het essentieelste : de gewetensovertuiging. Of is vriendschap nu een stavernij, en een onder-worpenheid aan de grillen van den vriend, en aan zijn zelfzucht? Gij zijt bang voor malkander, wantrouwig en wedexzijds : en gij verbergt u zelf voor elka-nder : en wederzijds is de geheime weinsch dat die heimelijkheid worde afgewor-pen, en dat elles overtuiging worde geopen- baard, en dati zoudt ge malkander om dan hais vliegera. uit vreugde, omdat ge vrienden zijt, met éénzelfde oventuiging, en ge zoudt geklaen omdat gij baiden zoolang den geheim-zinnige en bange hebt gespeeld ! Gij zijt bang en gegeneerd voor gewijde personen an gewijdie zateen, en omdat gij niet natuurlijk durft zijn tegenover deze, wordt gij onnatuurlijk, ik zou moeten zeggen tegen-natuurlijk, an ge~d'oet dingen en gij zegt woorden die rechtstreeks ingaan tegen uw meening en uw hart, en van u een heel andere en kunstmatige voorstelling geven als de werkelijke. Gij zijt baing voor uw onmacht, uw weer-loosheid, uw cnwetendheid ! ij kunt u ni_-c verdedigen door het woord. Gij zoudt uw geloof kunnen verdedigen door uw daad, uw consequenitde, uw voorbeeld, maar daarvoor zoudt ge moeten logisch durven, en 't ware beter dan woorden : en 't ware 't beste en 't meest afdoende antwoord op woorden. Want het woord hebt ge niet, ook niet 't Vlaamsch woord voor geloofszaken,want daarbij gij leeft niet van, door en voor uw geloof, van, door en voor het kruis. 't Geloof is niet één met uw persoomlijkheid. Het is er niet die wortel van, het dis er niet de opbloeseming van. Wie u niet kent, kan uw katholiciteit niet zien, zij dTuipt niet uit uw kleed, zij straakt niet uit uw oogan, zdj viloeit niet uit uw mond, zij is niet het leven vain uw levem, de ziel van, uwe ziel. Gij zijt geen spiegpls van. het kruis, gij zijit grafzenken van het kruis. 't Kruis hebt gij begraven, dn zijn schijinsilaap. Ge hebt het met apothekersslaapdranben stilgelegd onder dem zerk van uw bange onverschilligheid. Maar gij weet d!at het daar is, dat het niet dood is, du® nog leeft, dat het maar enkel slaapt, en ge maakt hat wakker als ge alleen zijt,liai de ooganblikben van gevaar en dood. Gij hebt het kruis weggekofierd als een .ka-pitaail. Gij leeft van de interesten, zoinder dat iemand het weet, lijk valsche anmen. die bedelen gaan. Soins brandt dat kruiske van moeder op uw vooarhoofd, 't brandt en 't bloost en> 't verraadt u : want het is hard den sitrijd vol te houdein tegeffl het gekerkerde kruis, dat vrij wil zijn, en u zelf wil vrij makan. AttoJlite portas ! Werpt de deuren open van dien lcerker, der bangheid, werpt den steen af vain het graf van dien schijndoode, snijdt de touwen los van dat ingebunseld leven ! Eicbte het kruis op uw voàihoofd, kome neêr de tonge van vuur, de hei'ige Geest zelf midden den oorlogswind, en stappe in 't geldd als ©en lithtzuil, het kruiske van moeder: want op u, jongens, hopen wij, om door :t licht van moeder's kruis. op uw voor-hoofd, herzalfd met martelaarsb^oed, het aan-gezicht vaini Vlaanderen te vernieuwen ! Pater L. J. Callewaert, O.P. " Verwarde begrippen " over oorîogvoering. In zijn, meesterlijke toespraak tôt de dekans en pastoors van het aartsbisdom Mechelen gewaagt Zijne Eminentie aKrdinaal Mercier iça*. "verwarde begrippen," die de ronde doen en allentwege m de lucht zweven : "des notions confuses flottent dans l'air." Zij hebben betrekking tôt de houding, welke da Belgen dienen aan te neman tegenover den vijand aangaande "de gerechtigheid ea de liefde." En dan wijst hij erop, dat Belgiè, als Staat, het recht en den plicht heeft eea vergeldende wraak uit te oefenen om d* gerechtigheid te doen zegevieren. Diezelfde beginselen, waarop hij steunt om den ooriog tegen Duitschland in 't algemeen en onze gemoedsgesteltenis tegenover d« Duitsohe katholièken te rechtvaardigen, kua-nen ook toegepast worden op de "wijze vaa oorlogvoeren " en bepaaldelijk op het treffen van vergeldingsmaatregelen. En dit is noodig, dewijl ook hieromtrent in Engeland " verwarde begrippen " heerschen, of—zooal» de bisschop van Londen zegde bij de groeva der 16 door Duitschland vermoorde scKool-kinderen—"Hhere is much looseness of thought and phrase about reprisais." Wij wenschen dan ook, ten overstaan van onbe-suisde kritieken, die " lafheid in, de denkwijze en hare uitdrukking " te keer te gaan ma* nogmaals terug te komen op het onderwerp der gerechtige krijgvoering. Bij het behandelen dezer vraagstukkea beroept zich Zijne Eminentie op de "leer van den voortreffelijken Meester der katho-lieke philosophie en theologie, den H. Thomas van Aqaine." Bij niemand kan men beter te rade gaan ; en het zou een ongeluk zijn voor onze lezers, indien zij zich in hun oordeel over oorlogspraktijken lieten beïn-vloeden door de denkwijze van sommige franco-belgisohe schrijvers of van niet weinig» Engelsche publicisten. Dezen hebben eigen-lijk geene beginselen ; zij verkondigen enkel hunne "feelings," die nu eens overeenkomen met de beredeneerde waarheid, maar ook dik-wijls daarmee in strijd zijn. Behalve eenigo loffelij'ke uitzonderingen, zooals nog pas in "The Tablet" werd aangetoond, hebben da moderne schrijvers de groote scholastischa denkers aan de vergetelheid prijs gegevem; en vandaarbij hen die "verwarde begrippen," die "looseness of thought," welke men in al hunne geschriften over moreele quaestiej «

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De stem uit België gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Londen von 1916 bis 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Themen

Zeiträume