tfafste Jaaréang Zaterdaé 9 Meî 1915 S Cents BEDfiCTÏEBUREELs PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. — TELEFOON No. 9922 Noord. Os Vlaamsche Stem verschijnt te Amsterdam elken dag des morgens op vier bladzijden. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling : Voor Hollancl en België per jaar f 6.50 — per • kwartaal / 1.7o — per maand / 0.75. Yocr Engeland, Frankrijk en buitenlund dezelf'de pryzen,' met ver-' hooging van v^i'zendingskosten (2^ cent per nummer). Ha®fci&pste/Ser s Mr. ALBERÎK DESWARTE Opstelrsiad s cyrïel boysse — rene de ciersçj — amore 0e RiDOER Yoor ABONNEMENTEN vende men zich tôt de Administratie van het blad: PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. — Te!. N. 9922. Yoor AANKONDIGINGEN vende ni en zich tôt de Administrais yan d8 VLAAMSCHE STEM, Paleisstraat 31, Amsterdam. — Te!. N. 9922, A DVEPtTENTIES : 20 Cents per regel. Duitsché Spicœmaile in het Ouitenland. X3"o.its5olio 'IkT'ersipiecieir'S. Brnssel is \steeds wegens zijne guhstige goographische Jigging m ici de 11 in drie groote laiiden een qrandpunt van spionnage geweest. Menig schandaal kwam difc bevesti-ge'ni We hoevén daarvoor niet hooger da-n ! tôt de Dreyfuszaak op te klimmen. In de laatste jaren was oiizevwoofdstad een cen-! trum van Duitsché verspieding. Hier moe-ten wij de schrailderheid van de Kultur-mensch'en bewonderen. In plaats van cen-voudig weg een bepaald organisme vooi vei-spieding tôt stand te brengen, een , zooge-; naamd inlichtmgsbureau, gebruikten zij al-! lerlei instellingen: handelsi'irma's, bankhui-I ien(, naamlooze vennootschappen, met of zonder Duitsch tintje, officieren deinsden niet achtëruit yoor den nedërigsten' arbeid. , Kellhers, meiden, chauffeurs, deden er aân s raede, om den levehsdroom van hun vader- ; ! land te verwezeulijken. Zonder te overdrij- ; ! Veîi mogen we zeggen, dat bijna elk in Bel-| gië gevestigd Dùitscher rechtstreeks of on-reèhtstreeks in dienst 'stond van de Duitsché spionnage. Ik meen dat de jôngste tentoon-stelling van Brussel voorwaar een uitgangs-punt was. Het groot succès van de Duitsché afdeeling, die werkelijk voor de Belgen en voor de-andéren, eene vefblufferidé onthul-ling van- Duitschland was; had de Duit-[ schora. verblind Zij meenden dat het hun makkelijk zou zijn België in te. padmeii. We hooren nog hun toon vol minachting over het zoôgczegd gebrek aan ernst en vooral aan vaderlàndsliefde der Belgen. .Tournaîis-ten, verbonden aan de grootste dagbladen ; vân Duitschland, proféssors en groot-indus-; trieeleii zegden ons onomwonden, dat de ! Belgen vele «cede hoedanigheden bezaten, : docli duitsché tucht, duitsché methode en duitsché leiding'behoefden. Pedantisme zal men zcggeii. Ja, doch sedert dien ondervond ! België meer en meer den duitschen invloed. Wjî allen, zoo Walen als VIamen, onder-[ gingeii hem willens of niet, zonder dat wij I het zelf gewaar werden. Een mijner vrien-; deiij een Nederlandsch kunstschilder van [ tal^iit; dien ik na. vele jaren afwezigheid terngvond, vertçlde me nog voor eenige dagen, dat hij zes maanden voor den oorlog te Brussel had ver-bleven, na eene afwezigheid van tien of-vijf.tien jaar. Wat hem ge-| troffen had, wafe do duitsché plooi die lag I op 6ns volk, te Brussel en elders. Dit was I vooral het geval voor de beeldende"kunsten, | de^uiziek, de litteiratuur, de pers, de socio-l Jogie. Eenige zwoeren alleen nog bij Duitsch-land: En het waren geen flamingranten. Ik noem maar Iwan Gilkin, den fransch-belgi-[ schett dichter. Nog twintig jaar en België ^erd vanzelf, uit eenvoudige aantrekkings-I ^racht, een duitsché staat. Gelukkiglijk voor I ons is de militaire partij van over den Rijii te haastig geweest. In haar ongeduld heeft I zi]'voor eeuwig de geleidelijke annexaties I ^er"i9£lerd, en den vrijen weg naar de zee I over Antwerpen versperd en van de Belgen I onverzoenlijke vijanden gemaakt, die ul^scWand eeuwen en eeuwen zullën haten I en ziin handel boycotteeren, als zijnde deze. I hun doodsvijand, * > * I Toen de Duitsché keizer in October 1910 I ?nz®§as^was en er een onthaal genoot waar-I ]J dat van andere staatshoofden, als de pre-B.-aident der Fransche republiek, verbleekte, I a?'lS V^n toen af is de onder- I aaidsche werking, de' mijnarbeid begonnen, I aarvan België het sl'achtoffer is. I ip dezelfde Keizer uitdrukkelijke beve-I r ? gegeven om ons land te vuur en te [ 5p13 ze^ten, onze bevolking te terrori-I den 611 ' °nZe Praa^e^°uweii te vernielen, ste-I bur eU ^orPen ^ verbranden, onschuldige I br«^GrS' vrouwen en kinderen te laten oin-I Daar ^uitsche concentratiekam- I wra ir uren enj wat het afschuwelijkste en I beufl ei?endst6 is' een S^naiteld en afge- ■ Ww V° , n ^ongersnood priis te geven, ■ ?ewaQ^^en e^°°^* Nooit vergeet ik wat een I de^lrl/ .®russelsch dokter me mede-Bdfn "n" .7eiJ'zljûer collega's had een gewon- ■ ziin U/ f n °^icier verzorgd. Toen deze I ;gene. r uur voeldei'naderen riep hij den iSw frrisP.rak: "U zijtVerwonderd, I schot, m t wree<ilieden van Aar- ■ lu inrî" euven hebben bedreven. Wel- bevelen van onzen Keizer <'^n^gV?oe!ien uitvoeren dan zou B \7ii j ' geweest zijn. Indien ■hadjo,, " ® aan^eve]ingcn van de Keizerin ^mhnndcrtj Jl Z"'11 'n ac-^ nemen, dan zou het I Wie • Cr?er Saweesfc zijn". liet ?lef kai'akter van Willem II ■ Mlfs £0611» in?tls!lle der Keizerin kenfc, die I ift Laar paleis """"" diildt, en -wie zich lierinnert, dat de ^eeste-lijkheid en de kerkgebouwen het in het be-gin hebben moeten bezuren, moet niet ver-wonderd 7.ijn over de laatste woorden van eeïv zieltogenden iDuitschen officier. , Ik wil nog feiten aanhalen over de Duitsché spionnage in ons vaderland. Aan dat wàlgelijk gedoe daclit niemand. Er bèstond zelfs geen' eindje wet die de verspieders kon verontrusfcen. Ons land stond overal voor ieder'een open. Men was naïef genoeg de eléctrisclie installaties der nieuwe forten rond Antwerpen aan' Duitschers toe te ver-trou wen. Op onzen buiten vestigden zich Duitschers, die voor een appel en een ei, zeisen verkochten en. den boeren daarvoor krediet schonken. Kooplieden in zeisen door-liepen Vlaanderen. ïe Vichte, bij Kortrijk, woonde er zoo eene sedert drie jaar. Ook liebben vele boéren dergelijke kooplieden lierkend toeii de Duitsché légers naar het Westen togen. Te Roesèlare was in den loop van , 1914 eene restauratie geopend, waar men, mite een redelijk prijsje, den inneriij-ken man kon voldoen. Tapijten en modem komfcrt, ontbraken niet. De hospes, een ge-zet man, zich cm de klanten niet te. bekb'mmeren, die het maar met dên Ober moesten afdoen. Hij zelf schreef en las den ganschen dag. Veertien dagen voor den oorlog was de zoogenaàmde soepmarchand voor eene kuur naar Wiesbaden vertrokken. La-ter bleek het dat hij een Duitsch hoofdoffi-cier was en de.draden der spionnage in West-Ylaaiidëren in de lianden hield. Ver-vult Roeselare thans niet een belangrijke roi aan het front 2 Bij Heikruis in Zuid-Brabant, was een Dùitscher zich in een kasteel komen vesti-geu. Hij deed er veranderingen aan die pl.m. 100.000 fr. kostten. Toen de oorlog uitbrak verdween hij uit de circulatie. In het kasteel ontdekte men zware blokken in béton om er kanonnen te plaatsen, die Brussel konden beetrijken. De bewoner zelf was de lioofdverspieder voor Brabant. In een dorpken tusschen Ottignies en Ge-nappe had een boer een Duitschen knecht aangeworven. De man, die te blanke lianden had voor een boerenarbeider, was zoo vlijtig en vlug, dat de andere dienstboden argwaan koesterden. Eenige dagen voor het ultimatum was de Dùitscher vertrokken. Men benuttigde zijne afwezigheid om zijn koffer open te breken. Men vond er een uni-forin van Duitsch officier. Misschien stond zijne aanwezigheid in ver-band met het verblijf van een andereli Dùitscher in een door blinde muren om-ringd landhuisje langs den grooten steen-weg tusschen Ways en Genappe. De man had betrekkingen met voorname ingezetenen weten aan te knoopen en aanzien te verwer-ven daar hij zonder pruttelen betaalde. Toen het léger, dat Ottignies ten deele in brand gestoken,' langs de villa voorbijtrok. en in de richting van Charleroi en van Ny-vel, hield de staf hait' voor het buitengoed en werd er als kanieraad door den bewoner. ontvangen. Verleden zomer wandelden eenige Domi-nikanen in hun buitenhof te Heverlee bij Leuven. Zij ontmoetten er een vreemdeling, die met lien een gesprek• aanknoopte en deed opmerken dat de weg die het goed van het eigendom van den hertog van Arenberg scheidde, door een muur was vervangen. Verwondering van de paters. Het kwam uit : de onbekende -was een Duitsch officier. En wat gezegd over de weduwe van Croy, eene geboren prinses van Arenberg, wier gedoe in liaar kasteel te Anderghem, nabij den woudrand en de f-ontein waar Philips van Boergondië eens nadaclit of hij den graaf van Charolais zou laten dooden op het aanraden van een Croy, zooveel verdenking opwekte. Die hertogin heeft twee zonen in het Pruisisch leger en werd verdaeht, zoo niet plichtig bèvonden, een hunner bij zich te verbergen en- een draadlooze telegraaf er op na te houden. Zij deed dus iets anders dan zich bezig te houden met hare vijftig honden en dito katten, die haar kasteel verpesten en waar voor haar dienstpersoneel, te beginnen met den hofmeester, moet bui-gen om er op te rapen wat die dieren ontvalt. Men weet van welk groot belang.de paar-denfokkerij was in Vlaanderon, Brabant «en1 de Waa.lsche'geiw^ten. De handel in paarden was Duitsch geworden. De Duitsch© kooplieden liepen de mark ten en het olatteland af, kwamen in betrekkiiig met de fokker, al groote bceren of kasteelhesren, dus auto-, riteiten in hun dorp of hun kantoor. Aldus stondep die yreemdeliii^n in hoog aanzien. Zij bewogeoi zich vrij en kenden, als zij wil-den, de gansche ' geschiedenis en aardrijks-kunde van het gewest." Tevens hemelden zij Duitschland op, smaalden op -Frankrijk of Engoland en waren aJdus flinke propagan-disten voor de duitsché zaak, want zij zagen op gecue prijze-n voor dé paarden. Zij koeh-t-eh de meesten voor liet leger aan. Op die wijzo is er spionage op greote schaal bedreven pjefweeSt. * * x- Het was bepaald een colite modezucht geworden duitsché beambten, ingénieurs, werk-tuigkundigen, meestergasten in ha.ndel en nijverheid te gebruiken ten koste van eus eigc'ii volk, zoo als men ook de voorkeur gaf^ aan duitsché maclxienen van aile aard. Zoo brachten wij den vijand in huis en zoo ôn-derliielden wij hem . dwaasweg. Een voor-beokl onder honderden : Te Aiusegèm bij Oudenaarde was eene weverij opgericht. De mee&terknécht- en de werktuig.kundige waéen beide Duitschers. J3c oorlog breekt los. Diiit-r/jhe legerbendén trekken door het dorp. Voor eene lierberg wordt liait gehoiuden. Een ' (Tfficiér treodt "b'inîien en Vraâgt aan de waardin of zij hem nog kent? ,,Ik ben de îrreestergaeit van de faibriek van den lieer D." ,,En wat is nu uw kameraad, de mécanicien V' vroeg de vrcuw. — ,,0 die is veel hooger officier dan ik. Men weet dat sinds enkele jaren eene filiale van het Allgemeine Electricitats Ge-sellschaft voor de electrische verliohtdng van Vlaaaideren en ook wel van andere gewesten zergt. Zoo had zij de bestaande inrichtdngen aan hoogen prijs afgekocht. Dit Was het geval voor het materiaal te Cruyahautem bij Deinze. De vccrwaardeoi wareai overigeais zoo voordeelig dat aile gemeenten zich lieten overreden. "Welnu, thans is het beweren dat de ingénieurs en specialisteai, meesterknech-ten en werklieden diei duitschers waren, met den oorlog naar Vlaanderen werden gezonden. Zij dienden er als verken-ners. Te Berchem hij Oudenaarde deed zich o.a. het geval voor dat een verkenner zich voorstelde als den me&atsrgast die er de eleotrische verlichting had tôt stand gebracht. Begrijpt men nu dat een gainsch net van spionage en verklikking ons landje in zijne mazen vasthield om het niet- meer los t>e la.ten. De in België gevestig-de Duitschers waren dus actieve agenten van die geheimzinnige organisatie. In de Paszentrale van het Rekenhof te Brussel waar men passen voor Holland afgeeft, fuu-geert als chef een dùitscher, die zeer goed fransch en Vlaamsch spreskt. Zijn naam is Schak of Sohage. Voor den oorlog was hij gehecht aan een Antwerpsch handelshuis. Het blijkt dat hij goed op de hoogte is van den open en den toe van de Belgische Ne-derlandsche en D-uitsche firmas. Hij kent zelfs hunne agenten eu vertegewoordigers. Ook komt liij, bevorderd te worden. * * * Onze inlichtingen laten eveneens too te zeggen dat Nederland zelf, missohien nog meer clan België, verspied wordt. Nog niet' lang geleden herbergdo eeai groot hôtel te Rotterdam, waar de handelaars vooral bij-eenkomeh en waar ook gegoede Belgische uitwijkelingen verblijven, een chef van den spionagedienst met twee zijner helpers. Eens begaven zij zioh naar Engeland, doch kwamen nieti meer terug. In de engelsche couran-ten las men dat zekere spion, Muller en twee medeplichtingeoi waren opgeknoopt. Nooit heeft men een van het trio te Rotterdam teruggezien. Geen enkel van hunne brieven werd nog naar liet hôtel gezonden. Nochtans best-aat de Duitjsche spionagedienst. nog in voile activiteit in de groote Nederlandsche havenstad. Zekere handelaars durven niet meer naar België g aan omdat zij door vrien-den werden gednfonneerd • dat hun nsam op de zwarte lijst staat. Van de jongste verbeterde eu werkelijk vermeerderde zwarte lijst gesproken kan ik verzekereu dat de naam van Alberik de Swarte en ook de mijne er op staan. Zelfs kan ik er bijvoegen dat men te Brussel naar mij.. heeft gezooht om mij kennis. te doen maken met kommandantur, donkere cel, ge-heime militaire rechtbank en een opsluiting van jai-en in het land der kultur. Dit komt er van onze pen en onze tong, niet te gebruiken om ons land te verraden. De zwarte lijst in een eereliist. LEONCE DU CATILLON. » D© geiieime lOionst. I. De geheimen van het Duiîsche Ministerio van Oorlog, door -Ariiirjcuird Karl Graves, Ex-S]iicn in dienst van de Duitsché Éegeering. De ,,psyché" van den Spion. Men ziet niet oumiddellijk klaar in dit werk, en lang twijfelt de lezer, die een beetje op zijn hoede is tegenover eensatie-boeken van dit soort, of het den schrijver ernst is of comedie, of hij te doen heeft met een ecliten ,;spionM of wel met een romanschrijver van lang allooi die, om de aantrekkelijkheid van zijn boek te vermeer-deren, niet aarzelt de meest ni3'ste;rieuze en verbluffende dingon .nepr te schrijven. Dit boek ziet er soms uit als een detectieven-geschiedenisje.. Zonder liabiliteit is de schrijver, overigens, niet; zijne effekten weet hij zeer vernuftig te echakeeren. Na de eers.te bladzijden gelezen te liebben, moest ik me geweld aandoen het werk niet in een hoek te smijten. AVant vooral in de écrite hoofdstukken is de schrijver-spion ten zeersle onsympathiek, naïef geiieim-doende, komiscli van romautiekerigheid, boffend op zijn hooge afkomst, trotsch op de wraak die hij, als spion, op zijne vijanden en belagers lioopt te kunnen nemen. Een weinig achtingswaardig personnaadje blijft me die heer Graves wel, ondanks zijn laat berouw over zijn verklikkersstieltje. Niet ten onrechte heeft een filosoof van de riool gezegd dat elke stiel zijne moraal heeft. Leven de souteneurs onder elkaar niet heel gewetensvol hun eërewetbcek na ? Zoo schijnen ook de spionnen een ,,code d'honneur" en eene moraal aan te kleven. De ethische uitlatingen van den heer Qraves zijn niet zonder oorspix>nkelijkheid. Van geld lioudt de heer Graves bijv. niet, méér van avontuurlijkheid. Ook roemt hij op zijn moed, want zonder gevaren is het spionnen-l:>eroep niet. Toch blijf ik een beetje scep-tisch voelen voor de verbaaltjes die onze meester-spion opdischt om de liëldhaftig-heid -van zijn ambt te bewijzen. Had-een uittreksel uit liet Engelscli blad The Scots-man, dat op de eërste pagina van de Neder-landsclie vertaling gedrukt is, me niet ge-leerd dat Ds Graves door Inspecteur French aangehouden werd en door het gerechts-hof van Edinburgh tôt achttien maanden gevangonisfîtraf veroordeeld, ik zou nu nog twijfelen aan de ,,autoriteit van Dr. Graves", waarover de uitgevers met pleclitig-heid gewagen in hunne voorrede. De paar cerste hoofdstukken wijden ons verder in liet levensverloop en in de psychologie van den geheimen agent in. O.a. zégt de ,,lionou-rable mail": ,,Ik haat aile zuclit om op-zien te baren en stel zeer beslist op den 'voorgrond, dat het mij niet te doen is om geheimzinnig te wezen", maar toch legt Dr. Graves zijn masker niet af, en hij reist met een inlandschen knecht Ivim, waar van het zwart gelaat heel angstwekkend in een der Prikkel-idyllen van Cornelis Veth zou kunnen grinniken. 't Is een gewonde Duitsché officier, door Dr. Graves verzorgd, gedurende den Boeren-oorlog, die hem aan-raadt — er schijnen tusschen aile avontu-rierszielen diepe ,,zielsverwantschappen" te bestaan — in Duitschen geheimen dienst te treden. Narouw heeft Graves een beetje omdat ,,de beloften die hem gedaan waren omirent herstel in zijn familiebezit, nooit vervuld zijn."- De Spionnensohool. De spionnendienst schijnt, trouwens, niet gemakkelijk te zijn. Het i6 een carrière waarin alleen uitgelezen geesten vooruit-gang maken. En de be^inneling wordt aan eene zeer strenge opleiding onderworpen ; Graves had praclitige profeesors, naar het schijnt, o.a. een zekeren kapitein Tappken ,,een verwonderlijke encyclopedie van aller-lei ingewikkelde Gelieime Dienst-feiten en een ideaal van een leermeester"* hoofd van de Berlijnsche spionnensohool. Enkele der instructies door Tappken aan den nieuwen leerling zijner spionnensohool opgelegd, luiden als volgt: ,,Absoluut stil-zwijgen omtrent iedere zending, die u wordt opgedragen. Geen g-e6prekken houden met liet ondergeschikte personeel, alleen met de hoofden van departementen, of met hen tot wien gij wordt gezonden. Gij moogfc niets opschrijven en moet geen geschreven stukken bij u dragen. Het is ten 6trengste verboden vriendschappelijk of intiem te worden met een agent yan den Dienst. Gij moet u volstrekt onthouden van het ge-br.uik van bedwelmende dranken. Vrouwen moogt gij niet als medewerksters gebruiken. Gij zijt bij ons bekend onder een zeker nummer, waarmede ge ook al uw rapporten ondèrteekent. Telefoneeren en t'eleg'rafee-ren moogt ge zoo weinig mogelijk. In drin-gende gevallen natuurlijk wel, maar dan sleclits onder het nummer dat u wordt opgegeven." Vele wetenschappen werden hem onder-wezen ; in liet algemeen, konden ze ver-deold worden in vier klassen: topografie, trigonométrie scheepsconstructie en scheeps-teekenen : al zijn© docenten waren experts in den Keizerlijken Dienst. Het algemeen oordeel van Dr. Graves luidt als volgt: ,,Vcor hen, die avontuur-lijk zijn aangelegd, sterke zenuwen hebben en niet al,te conscientieus zich aan overge-leverde ethische begrippen willen vastklem-môn, heeft het werk van den agent veel aantrekkelijks . en boeiends. Iemand, die zenuwachtig- is, zou ik den Geheimen Dienst zeker niet aanraden. Somtijds is het een hard en zwaar werk en mcestal onderno-men door -lieden, die mensch noch duivel vreezen.; ' Van het boek van Dr. Graves lieb ik dus vooral met belangstelling kennis gënomën, omdat Iie't eene zeer eigenaardige bijdrage voor de ^psychologie" van den spion levert. Dat allea belet niet dat De Geheimen van -het Duitsché Jfinisterie van Oorlog zeer intéressante mededeelingen en ge-wichtige inlichtingen bevatten. Maar men moet de technisclie weteii6waardigheden achter een heelen roinmel flauwe verhaal-tjes, opgeschroefde wederwarigheden en ,,spannende" belijdenissen gaan zoeken. Ontdoet liet boek van zijn sensationneel karakter van politieke avonturen -roman of detsetièven ver'haal, en de slotsom blijft ge-ring. ;t Iseen sucoesboek, da't als belangrijk-ste aanbeveling heeft de 320.000 exemplaren die van de Engelsche uitgave werden ver-kocht.Inrïchting van den Geheimen Ceneraien Staf. Een yan zijn hoofdstukken over de geheimen van het Duitsch© Ministerie van Oorlog handelt. over de Berlijnsche oorlogs-machine, den geheimen Generalen Staf; hij deelt daarin medej met verscliillende voorbeeldien uit de eigen praktijk van zijnen Vroeger, tegen de borst stuitenden stiel, naar welk systeem dezo machine, de krach-tigst© en uitgebreidste die ooit d<x>r fiet mensckelijk vernuft in elkander is gezet, werkt. Deze organisatie doefc in tijd van oorlog niet alleen -dienst om te vernielen, maar ook om het geheele rijk op aile manieren te helpen en ontbrekende krachten aan te vullen. Generaal Stein maakte in de dagen van de oorlogen van Napoléon een begin met dat 6ysteem, later werd het onder toezicht van het Vorstelijk huis steeds uitgebreid en verbeterd en de volmaakte werking ervan, kan men :eggen, is vooral te danken aan d© totale afwezigheid van politieke meeningen en voorrech-ten. Als paspoorten om toegelaten te worden in den Grooten Generalen Staf van het Duitsch© Keizerrijk gelden g©en politieke inzichten of godsdienstige meeningeii, maar alleen gezond verstand, geschiktheid en wetenschappelijke ontwikkeling. Men vindt daar zeer jonge officieren en grijze gepen-sionneerde generaals, experts van den rang af van gewoon werktuigkundige tôt d© hoogst gegradueerde ingénieurs toe, naast elkander en met elkander in harmonische samenwerking, met één doel voor oogen : de allerhoogste krachtsontwikkeling. Di© General© Staf, de opperste leiding, bestaat uit 180 à 200 ambtenaren ; het zichtbare hoofd van die uitgebreide organisatie wordt d© Groot© Generale Staf genoemd en heeft zijn hoofdkwartier in Berlijn. Ieder leger-corps heeft ook zijn ,,kleinen Generalen Staf" die zijn bekwaamste officieren naar Berlijn zendt. Het machtige hoofd daarvan is de Duitsch© Keizer. De actief optredende en uitvoerende persoon is d© Chef van den Generalen Staf. In het gebouw van de Duitsch© oorlogs-machin© is een kleine, bedompte, onaanzien-lijke kamer, waar in tijden van groote internationale spanning, vijf mannen vergaderen. Zijne Majesteit, aan het hoofd van de tafel ; rechts van hem de Chef van den Generalen Staf ; 'links de Minister van Oorlog en verder de Minister van Spoorwegen en de Ghef van de Admiraliteit. Zooals men ziet, ont-breken d© Ministers van Financiën en van Binneii- en Buitenlandsche Zaken. Als deze^ vijf mannen vergaderen, houdt de invloed van financiën en die der diplomatie op. Dr. Chs. Graves geeft dan een voorbeeld hoe uitnemend de organisatie van dezo , oorlogs-machine werkt. Toen hij, nog in het begin van zijn loopbaan als Duitsch oorlogs-spion, in de ELoniggràtz©rstrasse 70 te Berlijn werd opgeleid, hacl hij met zijn leeraar, een lioofd-officier, een quaestie over den afstand tusschen twee steden op de kust van Lincolnshire. De officier drukte op een knopje, en verzocht den dienstdoen-den officier met kaart no. 6-1 bij hem te komen. Met de gewone preciesheid was ds ondergeschikte officier met de kaart dadelijk present, een man niet ouder dan vijf-en-twintig jaar, die die gelieele streek van Lincolnshire in vloeiend Engelscli met Graves besprak. Er was geen heuveltje, geen weg,-geen liuis aan een weg, geen boerderij en geen smederij, die liij niet precies kende. Graves stond verwonderd over die nauw-keurige kennis van de plaatselijk© gesteld-heid en maakte'de opmerking, dat de ander daar wel een heelen tijd moest hebben ge-woond, waarop hij tôt zijn nog 'grootere ver-ba'zing vertelde, dat hij nooit buiten de grènzen van Duitschland was geweest5 de verste reis, die hij ooi.t had gemaakt, was naar Helgoland. Dan zegt dr. Graves: ,,Later heb ik ten gevolge van allerlei vragen en onderzoek —• mijn werk bracht mij met verschillende af-deelingen in aanraking — gemerkt, dat ge-heel Engeland, Frankrijk en Rusland (de schrijver had er gevoegelijk ook ons land kunnen bijvoegen, denk ik ! in distric-tan zijinj verdeeld en dat voor ieder zoo'n district twee officieren en een secre-taris zijn aangesteld, wier taak is, zich met al de bijzonderheden tôt in de- kleinste détails van het opgedragen district ver-trouwd te maken. Door het uitgebreid© stelsel van spionnage verkrijgt men al tijd de nieuwste inlichtingen. De Personen-afdeeling, Van het Informatie-departement maakt ook deel uit de Personen-afdeeling, wier taak is, zooveel mogelijk bekend te worden met de leger- en vloot-officieren der groot© Europeesclie rijken. Dr. Graves heeft rapporten gezien, met vermelding van d© ge-woonten, liefhebberijen, neigingen en vriendschapsbetrekkingen van mannen als admiraal Fisher, die het commando had over het Kanaaleskader van de Britsche vloot, en kolonel Ribalt, die het bevel had over een batterij in Toulouse. Voor leger-en vlootofficieren en zakenmenschen ïijn de redenen en voordeelen van die kennis duide-lijk, maar d© gewone lezer zal dat niet zoo goed inzien. D© positd© van een commandant in het veld is tôt op zekere hoogte gelijk aan di© van een leidenden chef in een groote handelszaak. Een zelfs maar halve kennis van de zwakke zijden en neigingen van zijn klanten geeft hem een voordeel op den concurrent, di© deze kennis niet bezit en niet traclit te verkrijgen. D© Duitsché legerautoriteiten hebben dit .ingezien en hun voordeel daarvan getrokken. Een van de .meefîu interessiant© mededeelingen. van Dr. Graves betreft de roi.der vrouwen in den iiiterna.tionaleai spionnage-dienst. Het hoofdstuk ,,In Turkije" zal velen warni maken." Hun methode is jonge officieren en ambtenaren te betooVeren, aan ziclï te verbinden, hun greote sommen geld te laten verspelen en dan hun slag te slaan. Spœdig zit iemand tôt over de ooren in de. scliuld, waarbij hem dan twee wegen open staan: do scliuld betalen of naar een afgelegen plaâtsje gedetacheerd worden. Dan betalen de politieke demi-mondaines de schulden en eisclien als prijs van haar tijdelijke hulp d© mededeeiling van allerlei sfra atsgeheimen, waar het haar 0111 te doen is". Die dames zijn in rangen ingedeeld : de eenen dienen als directe agenten, de anderen brengen de rapporten aan hunne gcuvernementen over. Ongeloof is niet heelemaal uitgesloten... Het'gen© uit al deze feiten zeer duidelijk naar voren komen is de absoluut sy^tema-tische inrichting van den Duitschen geheimen dienst en van de uitgebreide spionnage-krachten van het Rijk. Een ander boek over Duitsché spionnage. Een ander boek ,,L'Avant Guerre" van Léon Daudet zal 011s — op minder roman-tisclie en boeiend© maar meer documentaire wijze — nieuwe voorbcelden van die voortref-feiijke inrichting leveren. Hierovër in een volsend on&'cel meer.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.