! 247e JAAE. — Nr 69. — B 5 CENTIEMEN DXNSDÂG, 24 MAART 1914 GAZETTE VAN CENT VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : jen jaar fr. !2-00 Een jaar fr. f5»(D9 6 maanden » 6-50 6 maanden. . ♦ . . » 7-75 3maanden » 3-50 3 maanden » 4-00 Voor Holland : 5 frank per 3 maanden. Voor de andere landen : fr. 7-50 per S maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Ce Gesticht in 1667 ÏBEURZEN.COURANU. JK kS » JL SJ BJ JtZ JEJSI M JE BAÎJ A AJGi VELDSTRAAT, 60, GENT bur'èélen sijn open van 7 ure 's morgends tôt 5 Wfi 's àvowls, TELEFOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement nemen ten Postkantoore hunner woonplaats. BUITENLAND. FRANKR1JK. De moord te Parijs Mevr. Caillaux onderhoord. Gisteren namiddag werd mevr. Caillaux voor de tweede maal onderhoord. De heer onderzoeksrechter wilde name-lijfc 'weten in welke omstandigheden mevr. Caillaux tôt de meening kwam dat de heer Calmette de twee brieven, die haar betroffen, openbaar zou maken. Om 1 ure 45 min. kwam mevr. Caillaux in auto-taxi ten Justiciepaleize a,an. Zij was vergezeld van drie policieopzichters. Een strenge ordedienst was ingericht. De dagblad-photografen hadden echter toch een gunstig plaatsje weten te be-machtigen.Maaç toen mevr. Caillaux het objec-tief der toestellen op zich gerieht zag riep zij, met verbolgen woede, haar rijke mof-fel voor het aangezicht houdend : " Maar dit is schandelijk ! Heeft men ooit gezien dat een orde-dienst zoo slecht ingericht is ?" De lijfwachten van mevr. Caillaux ver-zochten onmiddellijk de photografen zioh terug te trekken en, terugkeerend naar de moordenaarster, boden zij ha|ar hunne verontschuldigingen aan ! In aanwezigheid van haar advocaat, Mr Labori, werd mevr. Caillaux door den heer onderzoeksrechter Baucard onderhoord.Mevr Caillaux had namelijk aan den onderzoeksrechter verklaard dat, zoo zij op den heer Calmette schoot, het was omdat ze bericht ontvangen had dat de bestuurder van den "Figaro" geschikt was twee brieven van persoonlijken aard, haar door den heer Caillaux, v66r hun huTvelijk toegestuurd,openbaar te maken. Mevr. Caillaux verklaard© dat mevr. Chartran haair op de hoogte gebracht had van het voornemen van den heer Calmette.Mevr. Chartran, onderhoord, hield staan dat ze nooit iets dergelijks aan mevr. Caillaux gezegd had. Integendeel, het zou mevr. Caillaux zijn die mevr. Chartran op de hoogte bracht en haar zelfs verzocht stappen aan te wenden bij een hoofd-opsteller van een avondblad, de photografie der brieven bezat, om hem te rerzoeken ze toch niet openbaar te malien,Mevr. Chartran deed het en de dagblad-ichrijver beloofde het. De prinses de Mésagnes-Estrada, die iestijds de groote wereld-rubriek in den Figaro" schreef, en vriendin was van levr. Caillaux, kwam daarna verklaren lat de heer Calmette haar in janauri ■ene groote som gelds aanbood om de irieven Caillaux machtig te worden. Ik veigerde, maar wees aan den bestuurder »evr. X... aan,, vriendin van. mevr. Guey-l°n gescheiden echtgenoote Caillaux. De ieer Calmette bood haar 30.000 frank ian om hem in betrekking te stellen met nevr. Gueydon en de brieven te hebben. 41 weigerde echter. Getuige verklaarde dat zij. in aanwe-agheid van mevr Caillaux, tijdens een, eestmaal bij de prinses van Monaco, iet aanbod, dat haar gedaan werd, ver-elde. zoodat men er uit kon opmaken kon de heer Calmette de brieven open-)aar maken zou. De zaak Rochette DE ONDERZOEKSCQMMISSIE. In de Kamer. Na eene tusschenkomst van den heer Jaurès, die de onmiddellijke stemming vroeg van den tekst van den Senaat en zijne onmiddellijke toepassing, met voor-behoud, zoo het noodig moeht blijken, uitgestrekter macht te eisehen, heeft de Kamer, gisteren namiddag, het ont-werp aangenomen door den Senaat gestemd ibetrekkelijk de onderzoekscom-missie.Verklaring van den heer Bernard. In hare zitting van gisteren namiddag Iheef't de onderzoek scommissie Mr Maurice Bernard aanlioord, in zake de ver-daging der zaak Rochette. Mr Bernard verklaarde dat er zich iemand bij hem aanbood, om hem te zeggen dat, zoo hij de verdaging vroeg, deze hem zou toegestaan worden. Hij ikan echter niet izeggen of zulks voôr of na zijn bezoek aan den heer Caillaux geschiedde. Verder trok Mr Maurice Bernard zich achtér het beroepsgeheim terug. De heer Caillaux werd daarna. aanlioord.De heer Caillaux vroeg aan den heer Maurice Bernard te verklaren dat de persoon, die hem vinden kwam, hoege-naamd geen uitstaans had met hem. De heer Bernard : Hij had noch met politiek, noch met de dagblad&chrijvers-wereld iets te maken. Dit heb ik reeds gezegd. De heer Briand. De heer Briand kwam daarna verklaren dat, ondervraagd in de Kamer over den roi, door hem. in de zaak Rochette gespeeld, hij niet de minste moeite had om te bewijzen dat men hem niets ver-wijten kon. Van bij den aanvang gaf hij onderrichtingen om de zaak streng door te zetten. De heer Briand zette daarna zijn on-derhoud met den heer Falbre uiteen. De heer Briand ibrâcht zijne collega's op de hoogte van den inhoud van het document, dat hij vervolgens on der verzegel-den omslag stak en aan den ber5tuurder van het personeel overhandigde tôt be-wa-ring, Viaar het geen officieel stuk was. Verder hield de heer Briand zich met de zaak niet meer besig. De heer Briand verklaarde dat de heer Caillaux hem gezegd had aan den heer Monis betoogd te hebben, dat er groot belang bij- -was om de zaak te verdagen daar !hij, Ide financiën te izijnen laste hebibend', de meening toegedaan was dat eene pleidooi ,die de Fransche in-stellingen van openbaar crediet over den hekel halen zou, emstigen tcrugs>lag zou gehad hebfeen. Enkele dagen voôr den dood van den heer Calmette. had de heer Briand een onderhoud met de heeren Calmette en Barthou. Deze laat&te meldde, dat ide heer Calmette in het bezit was van een ifschrift van het document, het verslag Fabre, en dat hij zinnens was het af te kondigen. De heeren Briand en Barthou drongen er bij den heer Calmette. op aan, het document toch niet openbaar te maken, en de hoofdopsteUer gaf zijn woord dat het versla.g niet zou afgelcon-digd worden. ! Confrontatie Monis=Fabre. De heeren Monis en Fabre zijn met elkander geconfronteerd. De voorzitter, de heer Jaurès, herhaalde aan den heer Monis de vraag, of hij den procureur Fabre "bevel" gegeven heeft het procès uit te stellen. De heer Monis houdt staande dat hij noch bevel gegeven, noch drukking uitgeoefend heeft. De heer Fabre hield krachtdadig staande dat de heer Monis hem formeel " b&vel" gegeven heeft het procès in den doofpot te steken, waarop de heer Monis uitroept : "Neen, dat is niet waar" "Het! is zeker- j •W&a)r", herhaalt-5de- heer Fabre. Deze i voegt eribij, dat hij den heer Monis . verzocht het gerecht zijnen ioop te laten volgen, waarop Monis zegde : " Het pro- I ces moet uitgesteld worden, want de heer i . Caillaux wil en eischt het." De heer Fabre drong dan niet meer aan, daar dit bevel gegeven werd op een toon, die- < geen tegen&praak duldde. De heer Monis antwoordde dat hij en i kel verachting voelde voor de beschuldi- i gingen van den heer Fabre, dat hij altijd eerli.jk geleefd en zich niets te verwiiten heeft. Nog de heer Caillaux. Maandag morgend heeft de commissie andermaal den heer Caillaux ondervraagd. Deze heeft aangedrongen opdat Mr Bernard den " geheimzinnigen persoon" zou foekend maken, die hem op voorhand verzekerde dat het procès in den doofpot zou komen. Mr Bernard heeft gezegd dat hij nooit den heer Monis noch den heer Caillaux verzocht heeft het procès uit te istellen. De heer Caillaux looehent dit en verklaart dat Mr Bernard he.m wel is komen vragen om het procès uit te stellen. Het is dan dat de heer Caillaux op zijne beurt bij den heer Monis aandrong, die dan den heer 1 Falbre ontbood. De heer Caillaux loo- 5 chent persoonlijk bij den heer Fabre aangedrongen te hebben. ^ Confrontatie Caillaux=Fabre. 1 De heer Caillaux werd vervolgens geconfronteerd met den heer Fabre. Deze j bekent dat de heer Caillaux hem nooit n persoonlijk gevraagd heeft het procès uit te stellen, doch de heer Monis heeft hem duideliik doen verstaan dat het procès moes-t verdaagd worden op het , uitdrukkelijk verlangen en op den eisch zelfs van den heer Caillaux. De heer Fa- ^ bre heeft vroeger aan den heer Caillaux verklaard, dat er over de zaak Rochette geen document bestond. De heer Caillaux houdt dit staande. De heer Fabre j bekent dit gezegd te hebben, doch al- ( leenlijk om den heer Caillaux gerust te stellen. Het document bestaat wel en werd geschreven na de verschillende on- , derhouden van Fabre met Monis. Ten ^ andere, de heer Fabre heeft het document getoond- aan verscheidene mai gistraten. De zitting werd '"s middags geheven. < *♦*—- j Het jninisterie Doumergue zou zijn ontslag geven. —- De toestand van het (ministeri© schiint onhoud'baar ; men voorziet het ontslag voor heden. De heeren Viviani, Lebrun, Maginot, zullen in aile geval hun ontslag geven. De heer Doumergue heeft overigens be-vestigd dat het stuk, aangehaald door den heer Fabre, niet bestaat en dat hij ( een onderzoek had bevolen aan den heer Bienvenu-Martin, die bevestigd had dat het stuk niet bestond. Nu zou het blijken uit de verklaring, door den heer Fabre afgelegd, dat deze den heer Bienvenu-Martin en den heer 1 Doumergue zou hebben gezien, daags voor de verklaring van Doumergue, en dat deze eene verklaring zou hebben gedaan,, in tegenstri.jd met de waarheid. Daardoor is het bijna onmogelijk, dat het ministerie blijve. i ■ Het gerucht wordt te Parijs. ver-spreid, dat vrijdag aanstaande een nog niet aangeduide afgevaardigde in de Kamer eene nieuwe schandezaak zou ibe-iend maken tegen den heer Caillaux. Er ls spraak van de zaak Agadir. Het Schoolwetsontwerp in den Senaat. — De Senaat zette gisteren de bespre-cing voort over het Schoolwetsontwerp în de verdediging van de officieele we-reldlijke school. In de gerechtzaal aangehouden. — Ter îe kamer, ten Justiciepaleize van Parijs, leed er zich gisteren een tusschengeval foor. Het werd1 veroorzaakt door merv. ii. de S..._, letterkundige, tegen wie een ;chtscheidingsproces uitgesproken werd. VIevr. L. de S... schold de rechters uit ;n haalde plots een revolver te voorschijn, lie zij op lien gerieht hield. De vrouw Tverd aangehouden. Het bleek, bij onderzoek, dat de revolver niet geladen was. ' E^GELAWD Het Home Rule Ministerraad. Maandag middag, na een onderhoud uni den minister van oorlog met den ko-îing, 'werd een ministerraad- gehouden. 3r werd besloten dat de heer Asqaith, >erste minister, denzelfden dag nog eene -erklaring aan de Kamer zou doen. Wat de regeéring van zin is. Het wetsontwerp, waarbij het zelfbe ituur aan- Ierland geschonken wordt, ;al de volgende maand bepaald gestemd vorden, doch de toepassing ervan zal ;erst in 1915 geschieden. Eens het Home iule gestemd, het is te zeggen eens dat le regeering hare beloften jegens Ier-and zal vervuld hebben, is het gouver-îement van zin de ontfoinding van het r'arlement te vragen, na de wet, waar-)ii het meervoudig stemrecht afge-;chaft wordt, te heîbfoen doen stemmen. Derwijze zal er, in zekere mate, vol-loening gegeven worden aan de unionis-en, die vragen dat de kiezersi zouden teroepen worden om uitspraak over het .fo'me-Burè te doen. Beraadslaging. De aartsbisschop van Canterbury, het loofd der Engelsche Kerk, had een lang inderhoud met den heer Asquith, waar-îa deze naar Buckingham-palace reed, »m een onderhoud te hebben met den coning, dat meer dan een uur duurde. ïeneraal French -was bij dit onderhoud lanwezig. In de Ulsterstreek. Aile ibladen bevestigen dat in Ulster ulles rustig is. Men merkt op, dat het and in de beide laatste dagen eene crisis loormaakt als in de 'herinnering van ■ele geslachten niet voorkwam. In een interview met minister Asquith, ■erklaarde deze, dat de troepenbewegin-:en in Ierland zuiver maatregelen van 'oorzorg waren, dat geene bevelen tôt nhechtenisneming van de Ulstersche eiders waren uitgevaardigd en dat even-nin een onderzoek werd ingesteld naar le voornemens der officieren, indien zij vorden opgeroepen tegen Ulster. DU5TSCHLAND: De keizer op reis. — De keizer van )uitschland is zondag uit Berlijn naar V een en vertrokken, waar hij gisteren 'oormiddag aankwam en ontvangen werd loor keizer Frans-Jozef. Na eene ont-'angst in het kasteel van Schœnbrunn is le Duitsche keizer om 5 ure 4 min. des ivonds naar Venetie vertrokken, waar hij heden, dinsdag, inschepen zal, aan boord van zijn yacht " Hohenzollern". Morgen, woensdag wordt een ontbijt ter eere van Wilhelm II, n-»geven, in het koninklijk kasteel van Venetie, en 's avonds zal de keizer den koning en de koningin van Italie aan boord van zijn prachtig yacht ontvangen.Vrijdag vertrekt 't keizerlijke yacht naar Miramar, waar de keizer de gast zal zijn van aartshertog Frans-Ferdi-nand van Oostenrijk. 's Avonds zal de "Hozellern" naar Corfou vertrekken, waar de keizer zaterdag avond aankomen zal. Wilhelm II en zijne gemalin zidlen zondag namiddag zich naar het kasteel van Achilleion begeven, en daar tôt in het begin van mei verblijven. De koninklijke familie van Grieken-land zal donderdag uit Athene naar Cor-fou vertrekken, om den keizer vain Duitschla-nd te ontvangen. Waarschijnlijk zal de Grieksche koning den monark uit-noodigen een bezoek aan de hoofdstad te brengen. Keizer en Rijkskanselier. — Naar ver-luidt, heeft de keizer den rijkskanselier uitgenoodigd hem met Paschen op Kor-foe te bezoeken. Ergerlijke wandalendaad. — Een poli-cieagent te Berlijn bemerkte, dat de bui-terumuren van het Rijksgebouw bespoten waren met eene roode vloeistof, vermoe-delijk hyper-mangaanzure kali. Van den dader was geen spoor te ontdekken. De bevuiling is waarschijnlijk voor het in-vallen van de duisternis geschied, daar toen reeds door den portier vlekken aan de noordzijde waren opgemerkt. T.erechtstelling. — De giftmenger van Francfort, Hopf, werd gisteren morgend in het gevang, onthoofd. OOSTENRIJK- H ONGARIE De leening. —. Van de leening, groot «375 millioen kronen, waartoe de Oosten-rijksche regeering uit kracht van art. 14 der Grondwet heeft besloten, zal 30 millioen worden besteed voor de Staats-spoorwegen, 227,638,000 tôt bestrijding der kosten van de mobilisatie tijdens den Balkanoorlog, en de rest voor buitenge-wone militaire credieten. Het Drfevoudig Verbond. — Tisza, de Hongaarsche minister-voorzitter, heeft in het Huis van Afgevaardigden mede-gedeeld, dat hij zich aansloot bij de op-vattingen door den Rumeenschen afgevaardigden Bajda verkondigd, dat de aansluiting van Rumenie aan het Drie-voudig Verbond eene noodzakelijkheid is. De minister-voorzitter achtte het ge-wenscht, dat nog eens openlijk te zeggen.ZWEDEN Het drievoudig verbond. — Sven He-din. de .bekende Zweedsche onderzoe-kingsreiziger, die ook in den jongsten strijd voor iegeruitbreiding op den voor-grond is getreden, heeft eene brochuur uitgegeven, die in een millioen exempla-ren in Zweden zal worden verspreid en waarin hij uiteenzet, dat de neutrali-teitspolitiek opgegeven dient te worden en het belang van Zweden eischt, dat het zich aansluit bij het Drievoudig Verbond, b;jzonder bij Duitschland. De burgemeester van Stockholm ver= oordeeld. — De burgemeester van Stockholm, de sociiaal-democratische Kamer-afgevaardigd'e Lindlia<çen, is tôt 100 kronen boete veroordeeld, omdat hij bij de .-arbeidersbetooging /ten gunste van het afgetreden ministerie Staaf " Leve de Re-publiek !" geroepen had. ITALIEi De ramp van Venetie. — Voor zoover thans bekend is,bevcnden zich aan boord van de stoomboot, die donderdag bij Venetie is gezonken, 72 passagiers. De kapitein is onder toeschuldiging van onvoorzichtigheid aangehouden, evenafls een machinist en een stoker. Degene aan wien de ramp in de eerste plaats te wij-ten zou zijn, de stuurman Padovan, is nergens te vinden. Volgens sommigen is hij verdronken. De afgevaardigde Musùtti heeft den minister van marine doen weten, dat hij hem over de ramp zal ondervragen en de vraag stellen welke maatregelen de regeering van plan is te nemen ter verze-kering va.n de veiligheid der scheepvaart in de lagune. Een boni te Fiume. — Verscheidenei dagbladen zien in de ontploffing eener bom voor het paleis van den gouverneur, te Fiume eene kuiperij der Oostenrijkeche policie, welke derwijze de beteugelings-maatregelen, fcegen Itailianen genomen-, heeft willen wettigen. GRIEKENLAND. Generaal Eydoux. — De bladen brengen hulde aan generaal Eydoux en spre-ken hun leedwezen uit over zijn vertrek. De generaal heeft verklaard, dat hij, ook nadat hij zal zijn heengegaan, ten gunste van Griekenland, zal blijven optreden, dat hij heeft leeren liefhebben als zijn tweede vaderland. Een blad deelt mede, dat de regeering bij de Fransche regeering heeft aaage-drongen op verlenging van Eydoux' ver-blijf in Griekenland. BULGARIE. Een Belgisch voorstel. — Eene Belgi-sche maatschappij heeft aan de Bulgaar-sche regeering voorgesteld een grond van 200.000 hectaren in pacht te krijgen, om daarop dorpen met kerken, scholen, bad-inrichtingen en andèr© gebouwen van openbaar nut te bouwen ;de maatschappij zal aan de inwoners al het noodige alem voor het bebouwen van de akkers bezor-gen. De Bulgaarsche regeering schijnt ge-negen te> zijn het voorstel aan te nemen, doch op voorwaarde dat het te verpach-ten grond'gebied in Nieuw-Bulgarie ge-legen zij, en niet in Oud-Bulgarie, zooals de maatschappij het verlangt. RUSLAND. Groote zeeramp in Rusland TIEN DUIZEND VISSCHERS VERDRONKEN.Tien duizend visschers van Astrakan en omstreken, welke uitvaarden den dag voor het orkaan. welke aldaar heeft ge-woed, zijn niet meer teruggekeerd. A'cht honderd slechts konden zich toe-vallig op eene landtong van Atsjoeyeff verschuilen. De anderen zullen allen verdronken zijn Reeds 3200 lijken zijn aangespoeld. SERVIE Monténégro en Servie. — In een te Belgrado verschijnend iblad is een open brief aan het Servische volk opgeniomen van den gewezen Montenegrijnschen minister van financiën Drljevits, waarin hij tracht aan te toonen, dat een militair en diplomatiek verbond en een tolver-bond met Servie een onmisbare voorwaarde voor de econonaische toekomst van Monténégro is. Volgens hem ziet ook het Montene-grijnsche volk dit in. Toen Drljevits ge-durende den Balkan-oorlog herhaaldelijk in Belgrado vertoefde, heeft hij de Servische regeering reeds daarop opmerk-zaam gemaakt, en na den van Scutari in eene toespraak tôt de ibevolking van Feuilleton der Gazette van Gent. Eene Rooversgeschiedenis had mijn hoofd op mijne borst laten 'n^en, en ik dacht met verbazing aan die eeks van zonderlinge avonturen, die voor m.l eea begin nam en wier keten zich »aa,r«;lijjnlijk nog verder zou uitstrek-i"n. Ik brandde van nieuwsgierigheid te 'eten, door welke aaneenschakeling van °orvallen, de jonge, rijke, uiterlijk door )areJ1 echt3enoot beminde gravin de Beu-^val er toe gekomen was, in een der j'atgewelven eener instortende abdij, den nj>d tei wachten, waaraan ik haar ont-u«t had. ^,et W6lk oogmerk en doel had haar ..^genoot het gerucht van haar over-Uden verspreid, en op het doodsbed, een 'leeajdelinge in hare plaats gelegd ! Was ,e l|it jaloersohheid?... dat was het eer-' ? MiiSibeeld dat zich in mijnen geest eituef, het was vreeslijk... Zou Pauline mand beminnen?... dat ontnam mij de ^ sche begooeheling mijner droomen, ■ n yoor dien man dien zij beminde, kep Z'' j°-8etwijfeld tôt het leven terug-man zou haar, waar zij wezen ®ocht. wedervinden. " ppn'1 j ^eva,l ik haar ten dienste van bfoedei-eL§6r!id hebben ^ ziJ 2011 mi.î aIs blii.von. i ^an^en en daarbij zou ailes en m" i i ^Tlan zou m'>' îlar|d drukken versiLi,fU1,gen' 'rn'j dan het Ie,ven Seluk-1 n- te z^n : en zouden een ^ekpnrî6"1 zekerder, daar het on- PrS,?°» Wijwn!... En ik. ik zou naar ' ,jfc ,e"'gkwrpn, om er te lijden, gelijk ik reeds geieden had en duizend-malen meer ; want de zaligheid die ik slechts aanvankelijk op een afstand had gezien, was mij meer nabij gekomen, om wreedaardig mij op nieuw te ontglippen, en dan zou misschien een oogenblik komen,i dat ik het uur zou fvervloeken, waarin ik die vrouw gered had ; dat ik «ou betreuren, dat zij, dood voor de ge-heele wereld, alleen door mij, verre van mij het leven genoot en voor en met een an der... iBovendien, indien zij mocht schuldig zijn, dan was de wraak van den graaf rechtvaardig... In zijne plaats zou ik haar niet willen doen sterven... maar voorze-ker... ik had haar het leven ontnomen... haar en den man dien zij beminde... Pauline een ander beminnen!... Pauline iohupdigl !... O ! dat denkbeeld knaagde mij aan het hart... Langzaam hief ik het hoofd op ! Pauline, met het hoofd achter-over liggende, beschouwde den hemel, terwijl twee traandroppels langs hare wangen biggelden. — Ach ! riep ik, wat deert u toch, mijn God! — Gelooft, zegde zij mij, onbeweeglijk bli.jvende, gelooft gij dat men voor altijd een vaderland, bloedverwanten en eene moeder verlaat, zonder dat het hart ge-broken wordt? Geiooft gij, dat men, zoo niet van het geluk, ten minste van rust tôt wanhoop overgaat, zonder dat het hart bloèdt? Gelooft gij, dat men op mijne jaren den Oceaan oversteekt, om het overige zijns leVens op een vreemden grond door te brengen, zonder een traan te storten in de golven, die u snel verwij-deren van hetgeen men bemind heeft? —Maar, zegde ik haar, is het dan een ppuwîq- afsrheid ? — Eeuwig, lispte zij zaeht, het hoofd scliuddende. — Wilt gij niemand van lien, die gij verlaat, meer wederzien? — Niemand... — En moet iedereen zonder onderscheid en voor altijd... onwetend blijven, dat zij, die men dood waant en betreurt, leeft en treurt? — Iedereen... voor altijd!... zonder uit-zondering... — O! riep ik... o! hoe ge-lukikig ben ik, en van welken last ver-licht gij mijn hart?... — Ik begrijp u niet, zegde Pauline. — O ! kunt_ gij den twijfel en de vrees niet raden, die in mij zijn opgewekt?... Zijt gij niet begeerig te weten door welke aaneenschakeling van omstandigheden ik tôt u gekomen ben?... En dankt gij den Hemel u gered te hebben, zonder mij te vra^ gen, van welke middelen Hij zich bediend heeft ?... — Gij hebt gelijk, een broeder moet voor zijne zuster geene geheimen hebben... Gij zult mij ailes verhalen... en, op mijne beurt, zal ik voor u niets ver-borgen houden... Niets... O! zweer het mij... Laat mij in uw hart als een ge-opend boek lezen!... Ja... en gij zult er niet anders in vinden dan ongeluk, on-derwerping, en het gebed... Maar het oogeniblilt noch de gelegenheid zi.jn hier-toe geschikt. Bovendien, die gebeurte-nissen zi>n nog te versch, om den moed te hebben ®e te verhalen. — O! wanneer het u gelegen komt..., wanneer de ti.jd en gelegenheid hiertoe geschikt zullen zijn... Ik zal wachten... Zij stond op, Ik heb rust noodig, zegde zij ; hebt gij mij met gezegd, dat ik onder die tent kon slapen ? — Ik geleidde haar, ik spreidde mijn mantel over den plan-kenvloer ; toen gaf zij mij een wenk, om mij te verwijderen. Ik gehoorzaamde, en ik plaatste mij weder op het verdelc, op du plaats die zij ibezeten had ; ik liet mijn hoofd rusten op dezelfde plaats, waar zij het hare had doen rusten, en in die hou-ding bleef ik tôt aan onze komst te Le Hâvre. Den volgenden avond kwamen wij te Brignton aan ; zes uren later waren wij te Londen. VI. Aaukomende, was mijne eerste zorg onderzoek te doen naar een verblijf voor mijne zuster en voor mij ; diensvolgens begaf ik mij denzelfden dag tôt den baii-kier, bij wien voor mij een crediet was geopend ; hij wees mij een gemeubeld huisje aan, dat volkomen geschikt was voor twee personen en twee dienstboden ; ik gelastte hem de zaak te regelen, en den volgenden dag schreef hij mij, dat de Cottage te mijner beschiksking was. Onmiddellijk, en terwijl de gravin sliep, deed ik mij naar een kleederwinkel brengen ; de meesteres van het magazijn be-zorgde mij dadelijk een voorraad linnen kleedingstukken van de grootste eenvou-digheid, doch volledig en smaakvol ; twee uren later waren zij gemerkt met den naam van Pauline^ de Nerval en in de kasten der slaapkamer van haar gerang-sebikt, voor wie ze bestemd waren. ; daarna ging ik in een modewinkel, waarvan de eigenares, hoezeer eene Fransche, dezelfde voortvarendheid in de aflevering maakte, dewijl ik van de bovenkleederen de maat niet kon nemen, kocht ik eenige stukken stof, van de fraaiste soort, elle ik kon vinden, en ik verzocht den koop-iman, mij dienzelfden avond een naaister te zenden. Ik was tegen den middag in het hôtel terug ; men zegde dat mijne zuster was op gestaan en mij aan de thceetafel wachtte'; ik vond haar gekleed in een kleed dîen zij den tijd had gehad te maken, gedu- MjeWlilfllffWlMWMU HWWWg.Ha—WB—raHO—B—WI—B rende de twaalf uren van ons oponthoud te Le Hâvre. Zij was bekoorlijk in dat ge-waad.— Zie, zegde zij, mij ziende binnenko-men, is dit niet reeds het kostuum van mijn beroep, en zoudt gij nu nog aarze-len mij als ondermeesteres voor te stellen ? — Ik zal al d'oen, wat gij mij bevelen zult, antwoordde ik. — O ? maar het is niet op dien toon, dat gij tôt mij moogt spreken, en indien ik in miin roi blijf schijnt gij den uwen te vergeten. Gewoonlijk zijn broeders niet zoo blind'elings gehoorzaam aan den wil hunner zuster, en bovenal niet oudlere broeders. Gij zult u verraden, wees voor-zichtig.— Ik bewonder inderdaad uwen moed, zegde ik ha-a/r, mijne armen latende vallen terw;jl ik haar beschouwde ; — met de droefheid in uw hart, want uwe ziel lijdt met de bleekheid) op het voorhoofd, want gij lijdt aan het lichaam : voor immer verwijderd van al wat gij bemint ; gij hebt het mij gezegd en gij hebt nog de kracht te glimlachen. Luister, ween, ween, dat is mij liever, en doet mij rninder leed. — Ja gij hebt gelijk, zegde zij mij ; en ik ben eene slechte tooneelspeelster.Men ziet mijne tranen, niet waar, door mijn glimlafch heen ? Maar ik heb geweend, terwijl gij er niet waart, dat heeft mij goed gedaan ; en een minder doordringend oog een minder oplettenden broeder zou ik hebben kunnen doen gelooven, dat ik reeds ailes vergeten had. O ! wees gerust, mevrouw ! zegde ik haar met bitterheid, want al mijne ver-moedens waren in mij weder opgèkomen : wees gerust, ik zal het nooit gelooven. — Gelooft gij dat men zijne moeder kan vergeten, wanneer men weet dat zij u dood _ waant en uwen dood beweent?... O! mijne moeder, mijne lieve moeder ! riep de gravin in tranen uitbarstende en op de kanapee vallende. — Zie, hoe baatzuchtig ik ben, zedo ik haar, ha^ar naderende, ik verkies uwe tranen boven uwen glimlach ; de tranen zijn waar en de glimlach is valsch ; de glim-lach is de sluier, waaronder het hart zich verbergt om te liegen. En, wanneer gij weent (L'i'i dunkt het mij, dat gij mij noodig hebt om uwe tranen af te wisschen... Als gij weent dan heb ik de hoop, dat ik langzamerhand door talrijke zorgen, op-lettenheid, en eerbied u zal kunnen troosten, want, indien gij reeds getroosfc waart, welke hoop zou mij dan overschie-ten!Luister. Alfred ! zegde mij de gravin met diep gevoel van welwillendheid «i mij voor het eerst bij mijn naam noeimen-de, voeren wij geen ijdelen woordenstrijd, er zijn tusschen ons zulke zondeiiinge drngen voorgevallen, dat wij moeten ver-mijden, gij, jegens mij omwegen ik jegens u listen te bezigen. Wees oprecht, on der vraag mij ; wat wilt gij weten ? ik zal u a-ntwoorden. O ! gij zijt een engel ! riep ik, en ik een dwaas ; ik heb het recht niet iets te weten, iets te vragen. Ben ik niet zoo ge-lukkig geweest, _ als een raensch kan wezen, toen ik u in den grafkelder vond, toen ik u in mijne armen den berg af-aroeg, toen gij op mijn arm steundet in de boot? Ik weet het niet, maar ik wenschte da(fc u eeuwigdureBd een gevaar bedreigde, om uj steeds tegen mijn hart te voelen sidderen. (Wordt voortgezet.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.