~~247®~JAAR. — Nc 68. — B 5 OENTIEMEN MAANDAG, 23 MAART 1914 GAZETTE VAN GENT IWSCIIRIJVIÎfGSPRÏJS : VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : jen jafir fr. Î2.03 Een iaar fr. 15*00 6 * ®"5ÎH 6 maanden » 7-75 S maanden » 3-50 3 maauden > 4»Q6 Voor Rolland : 5 frank per 3 maanden. Voor de andcre landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht in 1667 ÏBEURZEN.COURANTj. BîaSTUUlS EST KÏ2I>ACTIB VELDSTRAAT, 60, GENT De hv.rbclen zijn open van 7 ure 's morgends tôt 5 ure 's avond. TELEFOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement némen ten Postkantoore hunner woonplaats. BUITENLAND. NEDERLAND. Vrijkaartcn op de spoorwegen voor Ka mcrtedea. — Thans hebben aile Kamerle-ilen een kaàrfc oiitvangen voor vrij reizer op al de Nederhuv.fsche spoorwegen, ge-| durende het jaar J914. Het schijnt dat ieder jaar zulk een vrij-[ vervoer-kaart opnieuv, moet worden aan I gevraagd. FRAINEKRIJK. De moord te Parus Voor en in het gevang. Zondaig morgend heerschte er, voor het gevang, de grootste kalmte. ; Mevr. Cailiaux, die gansch den avond van hoofdpijn geklaagd had en eerst maar om 2 ure 's morgends in slaap ge-vallen was. stond om 8 ure op, terwijl ai I de andere opgeslotenen om 5 1/2 ure uit [ hethed moeten. Na eene mis bijgewoond te hebben, j voor haar en enkele nonnen gelezen, liep f zij hare briefwisseling door, schreef j eenige Ibrieven, en eindigde een roman ivaar zii zaterdag morgend aan begonner I VilS. Om 10 ure kreeg de moordenaarste! [ van den heer Calmette het hezoek harei [ dochter, mcj. Germaine Claretie, en [ bleef er tôt rond 11 1/2 ure. Om 2 u. 20 kwam de heer CaiHaux, I versezeld van twee veiligheidsagenten. I Om 3 u .45 verliet hij het gevang, zondei dat er zich tusschengevallen voordeden. Mevr. Cailiaux voor den onderzoeks= rechter. Zaterdag namiddag werd mevr. Cailiaux voor de eerste ma-al sedert hare aan houding ondervraagd in het kabinet var I den onderzoeksrechter, de heer Baucart. I Zij werd per auto van het gevang naai het justiciepaleis overgevoerd. Een zeei I stage ordedienst was ingericht om aile j betoogingen te beletten. De overbrengini van me.vr. CaiHaux naar het justiciepa F leis is ongemerkt voorbijgegaan. [ In het paleis werd zij onmiddellijk ir 1 lift kabinet van den heer Baucart geleid. I Allen toegang tôt het kabinet werd dooi I degendarmen afgesloten. ONDERVRAGÎNG VAN MEVROUW CAILLAUX. Ket verhaal haars levens. De advocaten Labori en Hesse, verde I digers van mevr. Cailiaux, woonden de ondervraging bij. Na opgave der byzonderheden voor het j opatellen der eenzelvigheidsstukken,werc I »i uitgenoodigd door den heer onder | zoeksreehter een samenvatting te doer I haars levens. Mevr. Cailiaux scheen zeer aangedaar I bij deze vraag en verklaarde 39 jaar ouc te zijn en twee maal getrouwd. In 1894 ir I cen echt getreden met den heer Claretie I sproten twee kinderen uit deze vereeni Smg. twee meisjes, waarvan het eene I !>tierf na zes maanden en het andere, Ger maine, is t-hans 19 jaar oud. De echtschei I ding met den heer Claretie werd uitge I sproken ten haren, voordeele, zoo ver *laart zij, in 1911 en zij hertrourwde me: den heer Cailiaux, in 1912. Haar huwelijk met den heer Caillauj j was een liefde-verbintenis " temeer, daa; I onze wederzijdsche fortuin omtrent gelijl I was. Dadelijk was ik erg ingenomen me; I puoliek leven vàla mijn man,zijn ovei*wii nmgen en nederlagen op politiek gebiee met hem deelend".Zij verhaalt verder dat de persstrijd, waarvan hij sedert twee jaar het mikpunt was, haar veel deed lij-den.Na dit verhaal was mevr. Cailiaux he-vig aangedaan, doch zij werd door hare twee verdedigers moed ingesproken, waar na zij hernam dat die pennentwist, sedert de samenstelling van het ministerie Dou-mergue, nog veel heviger was geworden. " Tengevolge hiervan seheen men mij in zekere kringen afschuw toe te dragen en op bijzondere s^menkomsten liet men mij zulks al te erg voelen." De heer Cailiaux zegt vaarwel aan de politiek. De heer Cailiaux besloot zich niet meer voor te stellen te Mamors, bij de aan-staa,nde verkiezingen. Deze beslissing heeft de gewzen minister meàegedeeld aan de leden van het uitvoerenel comi-teit der radicaal-socialistische partij, welke gekomen waren om hem te vragen de leiding der partij opnieuw te nemen. De zsak Rochette DE ONDERZOEKSCOMMISSIE. Getuigenis van den heer Fabre. De onderzoekscommissie heeft hare werkzaamheden voortgezet. Ondervraging van den heer Bidault. De heer Bidault de 3,'Isle, voorzitter der rechtbank, werd ondervraagd. De roi. welke de heer /Bidault in de zaak B-ochette igespeeld heeft^ is niet groot. Waarom heeft hij erin toegestemd de zaak Bochette uit te stellen? De heer Bidault ant-woordde dat hij eerst het bezoek kreeg van Mr. Bernard, advocaat van Rochette, die hean vroeg het procès uit te stellen, daar hij ziekelijk was. Die reden scheen den heer Bidault niet geldig en hij weigerde de versehuiving van het procès. Eenige da-gen nadien kreeg de heer Bidault het ibezoek van den heer Fabre. Deze zegde hem dat hij een onderhoud gehad had men den heer Monis, die hem gezegd had : dat het wensçhelijk was het procès uit te atellen tôt dat de opsehudding, door deze zaak en nog door andere fmanciee'e kwestiën venvekt, wat zou bedaard zijn. Dan stemde de heer Bidault toe in de versehuiving tvan het procès. Hij Iloot-chent een bevel gekregen te heibben, want moest iemand hem van een ibevel gespro-ken hebben, dan had hij geantwoord : " Ik heb van niemand .bevelen te ontvan-gen", en dan zou hij het procès niet uitgesteld heb'ben. Nog magistraten onderhoord. ; Zaterdag morgend werd de heer Les-L couvé, procureur der republiek, ge-hoord. Deze verklaarde dat hij met ver-i bazing van den heer Fabre vernam, dat hij versehuiving van het procès «jevraagd ; had. Hij was overtuigd dat er iets niet in ' den haafc was, want anders zou de heer i Fabre aldus niet gehandcld hebben. De heer Lescouvé sprak over deze zaak her-ihaalde malen met den heer Fabre, en aldus kwam hij tôt de overtuiging dat de heer Fabre op bevel gehandeld had. Een andere, Mr Bernard, advocaat van Bochette, had den heer Lescouvé IverteM dat de regeering bij den heer Fabre aan-gedrongen had om het procès te doen uitstelleoi. De heer Lescouvé is dus overtuigd dat er vanwege de heeren Monis en Cailiaux een "bevel" bestond. Yervolgens kwam de heer Laurence, ad.vocaat-generaal, getuigen. Deze ver-i nam van den heer Bidault de l'Isle dat 1 de; heer Fabre vroeg om het procès uit te stellen, omdat de regeering het ver-langde of eischte. Daama werd de heer Leborquier, raads-heer ibij het foeroepshof, gehoord. De heer Bidault had hem gezegd dat het procès zou moeten verschoven worden, omdat de advocaat van Bochette ziek was. De heer Leborquier heeft ook een onderhoud gehad met den heer Fabre, kort nadat deze 'bij den heer Monis geroepen geworden was. De heer Fabre liet begrij-pen dat hij een bevel gekregen had, en da.t zijne ïoopbaan. van magistraat zou gebroken gewee&t zijn, moest hij gewei-gerd hebben te gehoorzamen. De heer Poncet, raadsheer bij het be-roepshof, getuigt dat de versehuiving van het procès eene groote opschudding ver-wekte in het paleis. Een advocaat-gnee-raal zegde hem op zekeren dag : l"Gij zijt niet op de hoogte van de kwestie. De heer Cailiaux schrijft veel in de "Rappel" (dagblad) en Bochette is de geld-schieter van die gazet. " De heer Laroque, suJbstituut, heeft een onderhoud gehad met den advocaat van Rochette, die liet verstaan dat het de regeering was, die de versehuiving van het procès wilde. De heer Schedlin, substituut, heeft den heer Fabre hooren zeggen dat de heer Monis hem formeel bevel gegeven had het procès niet te laten doorgaan, zoo-niet zou zijne loopbaan gebroken worden.De Ihleer ,Cord, substituut, hteeft «en onderhoud gehad met den heer Fabre, die hem zegde : " De heer Monis vraagt de versehuiving van het procès, doch ik geloof dat de heer Monis er niet "veel aan houdt. maar de heer Cailiaux wil en eischt de verdaging." Uit al de verldaringen die tôt hiertoe gedaan zijn, zou (blijken dat de heeren Monis en Cailiaux op den procureur, den heer Fabre, eene ware drukking hebben uitgeoefend en hem uitdrukkelijk ibevel ■gegeven hebben het procès Rochette in den doofpot te st-eken. Twee Belgen vermoord Zekeren Pieter Opsomer, 35 jaar oud, heeft te Bouvroy-^Nouniea, twee Belgen doodgeschoten. Opsomer, een onverbe-terlijke dronkaard, werd korts nadien aangehouden. De moordenaar had 's morgends zijne herberg voor 150 frank overgelaten en des avoncîs, in dronken toestand, pleegde hij de dubbele moord op den nieuwen baa-s en een verbruiker. Tempsest. — Een hevig tempeest woedde gisteren over de Ardennen. • Te Tagnon, nabij Rethel, zijn verscheidene huizen ingestort. Het dak van een groot hôtel a,an de statie werd door den wind weggesAingerd'. Langs aile kanten wer~ den boomen ontworteld en telegraafpa-len gebrokem De stoffelijke sehade is zeer aanzien-lijk.ENGELAND Het H orne Rule | De regeering. Sir Burns zegde dat de regeering zich door de beleedigingen. of de bedreigin-van de oppositie geen vrees zal laten aanjagen, en sir Simon verzekerde dao de regeering ailes zal doen om wanor-ders te voorkomen, doch tegelijk eischt dat de wet zonder aarzeling nageleefd wordt. Ontslaggevende officiers. Verscheidene officieren van het garni-zoen van Curragh hebben hun ontslag aan den minister van oorlog gezonden. Vrijdag avond werden de ministers bij hoogdringendheid bijeengeroepen, in het ministerie van oorlog, te Londen. De raad durde van 8 tôt 11 ure. Bij den koning. Kolonel Seely, minister van oorlog, heeft zaterdag een lang onderhoud gehad met koning Joris. Daarna hadden er verscheidene beraadslagingen (tusschen de ministers plaats, over den toestand in Ierland. Op de spoorwegen. De spoorwegmaatschappijen hebiben bevelen ontvangten om treinen gereed te maken /om 10,000 mannen te vervoeren naar Glasgow en nog andere plaatsen in Ierland. Âuto-ongeval Twee dooden. In Durham, bij Slaham-Colliers, reed eene auto waarin zich vier personen be-vonden, eene sterke helling af, doch bot-ste tlegen een lan(taarnpaal aan. Tweei der inzittenden werden zoo zwaar gewond dat ze kort nadien overleden. De beide andere reizigers waren ongedeerd. Zonderling vonnis. — De County Court te Greenwich, heeft een zonderling vonnis gewezen. Zekere mrs. Allen reed met een kinderwagen, met twee kinderen, toen in hare nabijheicl een vrachtwagen m Ibotsing kwanru met een tramrijtulg. De paarden van den wagen gingen op hol, wierpen haar en den kinderwagen op den grond, met het gevolg, dat een der kinderen aan de gevolgen van den val overleed. Mrs. Allen stelde een ge-ding in tegen den Londen&chen Graaf-schapsraad, om schadevergoeding, daar •Hare igezondheid doior den onderganen schok ernstig was benadeeld. En de rechter heeft dezen eisch toegewezen en de schadeloosstelling op 22 pond sterling va-stgesteld, o-mdat de tram oorzaak van het on,geluk was geweest. Geheimzinnig drama.— Zaterdag avond rond 11 ure, werd eene vrouw, in een huis aer SoùthâmpUoh Row, te Londen, vex-blijvend, door -een man, die haar verge-zeld had, zeer ernstig aan het hoofd ver-wond.Al de juweelen der ongelukkige waren verdwenen. De vrouw, die in levensgevaarlijken toestand verkeert, kon tôt hiertoe nog niet ondervraagd worden. Inmiddels is het signalement van den dader, die in habiet geldeed was, over-al rondgestuurd. DUITSCHLAIMDj Verdaging van den Landdag van Rijks» ïands— De Stadhouder van Elzas-Lotha-ringen heeft tôt den Landdag den volgen-den brief gericht : " Ik heb de eer aan de Tweede Kamer van den Landdag, met majohtiging des keizers, rnijne toestem-ming in de verdadiging tôt 21 september 1914, te betuigen. Inhuidiging. — Gisteren werden, te Berlijn, de nieuwe geibouwen der ko-ninklijke boekerij en der bibliotheek van de Academie der Wetenschappen, door den keizer ingehuldigd, in aanwezjgheid van den kroonprms, den rijkskanselier, de ministers en verscheidene diplomaten. De redevoering van den keizer werd zeer toegejuicht. Het tweegevecht. — De krijgsraacî van Metz heeft liutenant Lavalette St-George wegens het tweegevecht met doodelijken afloop tôt 2 1/2 jaar vestingstraf en ontslag uit den militairen dienst veroordeeld. De krijgsraad was van oordeel dat be- nn—TTimmrirfiiBiiibii—i iimb—iim!■ i iti^iii kla-agde het tweegevecht door zijn ge-drag heeft uitgelokt en de eer der fami-lie van den door hem gedooden luitenant Haage zwaar heeft gekrenkt. In de Duitsche bladen en onder de leden van den Rijksdag wordt thans een hevi-ge strijd tegen het tweegevecht aangebon-den.STALiEi Het nieuw ministerie, — Het nieuw ministerie is bepaald samengesteld als volgt : voorzitter van den raad en minister van binnenlandsche zaken, de heer Salandra ; buitenlandsche zaken, de heer di San Giuliano ; koloniën, de heer Martini ; jiusticie, de heer Dari ; financiën, de heer Rava ; schatkist, de heer Rubini ; zeewezen, de heer Millo ; openba-ar onder-wijs, de heer Daneo ; openbare werken, de, de heer Giuffeli ; landbouw, de heer Cavasola ; posterijen, de heer Riccio. Zaterdag voormiddag hebben de ministers den eed afgelegd in handen des ko-nings. De minister van oorlog is nog niet bepaald a-angeduid. GRIEKENLAND. Verboden. — De regeering, ten einde ^de wanorders te voorkomen, heeft de be-toogingen verboden die te Athene moes-ten plaats hebben ten voordeele van de zaak der Epiroten. RUMEWÏE. De Rumeensch=Grieksche overeen= ktomst.. — De minister van (buitenlandsche zaken heeft de Rumeensch-Griek-sche overeenkomst onderteekend op de basis van de meest bevoordeeligde natie. MOMTEIMEGRO. Valsch gerucht. — Er werd beweerd dat er een verbond gesloten is tusschen Monténégro, Servie en Griekenland, en dat de koningen van Monténégro en Servie binnen kort een onderhoud zouden hebben op het slagveld van Kssow. Deze geruchten worden te Cettinje, hoofdstad van Monténégro, officieel ge-logenstraft.ALBANIE De Alijaneesche vlag te Scutari. — Vrijdag morgend, om 11 ure, heeft-anen-te Scutari de Albaneesche vlag op het kasteel B.osafa geh schen. De plaatselij-ke overheden, ele consuls, de officiers, de vreemde soldaten en meer dan 30,000 inwoners der stad woonden de plechtig-heid ibij. Tusschen de inwoners bevonden zich de Maiissoren, die allen tôt den Mahomedaanschen godsdienst behooren. Toen de Albaneesche vlag geheschen werd, begon een mmiekkorps te spelen en werden kanonschoten gelost. Verscheidene redevoeringen werden uitge-sproken en geestdriftig toegejuicht. RUSLAND. 1,750,000 man onder de vvapens Het Doemacomiteit heeft 't wretsont-werp, om de soldaten drie maand langer dan hun gewonen diensttijd onder de wa-pens te houden, goedgekeurd. De vierde klas, die op 14 Januari moest worden naar huis gezonden, zal enkel op 14 april aanstaande aftrekken. Daar de jonge soldaten, <lie de eerste klas uitmaken, sinds oo-gst laatstleden onder de wapens zijn en, zoo noodig, oorlog zouden kunnen voeren. zoo bereikt het Bussisch lleger thans ïn vredestijd een getalsterkte Van 1,70(^000 man ; ,op 14' april zal het 1,300,000 man tellen. Het voetvolk blijft drie jaar onder de wapens ; de ruiterij en artillerie vier jaar. Binnen drie jaar zal het Russisch leger in vredestijd 1,750,000 man sterk zijn. SERVIE Ukase van den koning. — Zaterdag is eene koninklijke ukas uitgegeven, volgens welke 5 nieuwe voetvolk regimenten en 3 leger-inspectiën, onder bevel van den kroonprins in Servie zullen worden inge-steld . Eene herziening der Grondwet. — Op aanvraag van keizer Nicolaas van Rus-land zal men eerlang overgaan tôt eene herziening der Servische Grondwet. Deze is inderdaad noodig om kroonprins Alexander, die met eene dochter van den czaar verloofd is, het beklimrnen van den Servischen troon te verzekeren. Zooals men weet is prins Alexander niet de oudste zoon van koning Peter ; de eigenlijke troonopvolger, prins Joris, heeft echter den 26 maart 1909 al zijne rechten op den Servischen troon afge-staan. Deze afstand werd door het Par-lement goedgekeurd, doch de "nationale Skoepchtina" die deze overtreding der Grondwet .moest bekrachtigen, werd niet bijeengeroepen. Deze zal nu vôor het huwelijk van. prins Alexander vergade-ren om dezen als kroonprins te erken-nen.AMERIKA. Een zonderlinge zaak : getrouwd zonder het te weten. — De 19-jarige miss Juliette Breitem, dochter van een rijk bankier, zeer gekend te New-York en te Chicago, is thans gewikkeld in eene zonderlinge zaak, waar gansch New-York van spreekt. In november laatst werd er in de kerk van Grâce, te New-York, een huwelijk in-gezegend van een jongeling, met naine Max-Frederic Kleist en een meisje, dat verklaarde Juliette Breitem te heeten. De dochter van den bankier in een dagblad een verslag over de plechtigheid gelezen jhebbend, verkjlaarde verontwacir-digd dat zij niet gehuwd was en men misbruik gemaakt had van haar naa-m. Onderzoek werd onmiddellijk ingesteld en aldra kwam men te weten dat de jon-ling een hovenier was, die dichtbij het buitengoed van den heer Breitem, te Mi-chigan, gewerkt had, en in het huwelijk was getreden met eene juffer, die buiten-gewoon veel op /de dochrter van den, bankier leek, en zieh onder den oaam de-zer liet trouwen. De hovenier werkt thans in eene zilver-mijn van Arizona. Wat zonderling schijnt, dit is dat Kleist den avond van zijn huwelijk alleen naar zijn hôtel gekomen is. Het onderpoek in deze druk bèspro-ken zaak duurt voort. Geheimzinnige \erdwijning. — De po-licie van New-York en van Chicago, zoeken thans een ISjarig meisje, Florence Grey op, erfgename eener fortuin va-n 5 millioen, en die uit de kostschool, waarin hare voedster ze geplaatst had, ver-dween.Het meisje was, op één-jarigen ouder-dom, aan de voedster door zekeren Sid ne.y Hargrey toevertrouwd. Deze Hai-grey werd nu, enkele dagen v66r de ver-diwijning reeds, in den omtrek der kostschool gezien. De opzoekingen zijn ïeverig aangevan-gen.MEXICO De opstandelingen hebben Toreon inge= nomen. EJen spoedbericht uiît iBermagillo, Dp enkele kilometers van Toreon, meldt dat de opstandelingen, na e)en gevecht dat een uur duurde, deze laatste stad zijn bin-nengerukt.De bondstroepen zouden 106 man aan dooden verloren hebben, de opstandelingen hadden 3 dooden en 7 gewonden. De opstandelingen hebben zich verder I Feuilleton der Gazette van Gent. Eene Rooversgeschiedenis ; l'aar kcm ik mij gansch aan de blijde ! 8e,vaanvordmg overgeven, die mij ne ziel jei'vulde, en welke ik in tegenwoordig-neid van Pauline niet had durven open-paren. Haar, die ik nog beminde wier her-[ ™ei'ing, ondanks eene scheiding van twee jaren, nog levendig in mijn hart was Sebleven, & ^ad haar gered, en zij vrais Ju' i ^even verschuldigd. Ik bewonder-r,e vei'borgen wegen en den samenloop ter verschillende toevalligheden, waar-,°°r ^6 Voorzienigheid mij dien uitslag nact (joen verkrijgen. Maar eensklaps door iep eene doodelijke rilling mijne aderen, de gedachte, dat, indien eene der Paats gehad hebbende omstandigheden l'iaden gefaald, indien een der nietige oorvallen, wier aaneenschakeling den t' a é.evormd die mij in den wihof had geleid, mij niet ware over-| Pauline nu, in dit uur, in een ^atkeldor opgesloten, stuiptrekkende te-I f,™. v?.r^^ ^ den honger zou worste-i Kn' ik, in mijne onwetenheid, mij ,r ™leri fflet een vennaak bezig hou-n-r!1 Ie ^ ^eri doodstrijd zou hebben : vnrf z.onc^ei' dat een ademtocht, een VnmS6V-0^!' .zon<^er dat eene stem mij had T)iP m^'ul?teren.Zij sterft ; red haar !... en rl 1"'®e'n z^n vreeslijk om te overwegen liilfsK an§-st 4er °verweging is de vrees-15 waar, ze is ook die het L twiifj ,1(t il ?v"a'nt na 0ïls den kring des [ ViVim<v|R le^en doen oversclirijden n zi] ons tijt het geloof terirg, die do wereld uit de handen van het blinde toe-val rukt, om haar aan de voorwetenschap terug te geven. In dien toestand bleef ik een 'uur,en ik zweer u, vervolgde Alfred, geen onrein denkbeeld kwam in mijn geest of mijn ziel op. Ik was gelukkig, ik was trotsch ha?/r gered hebbtîn ; die daad torachti beloonmg mede, en ik vroeg geen andere, d'an alleen het geluk gekozen te zijn om ze te volbrengen. Na afloop van dat uur, deed zij mij roepen : haastig stond ik op, om mij naar hare kamer te begeven ;maar voor d» deur begaven mijne krachten, ik was genoodzaakt mij een oogenblik aan den muur vast te houden ; en de dienst-meisje van het hôtel moest op hare schre-den terugkeeren, om mij uit te noodigen binnen te gaan, alvorens ik in staat was mijne ontroering te overwinnen. Zij was te bed gegaan, doch zonder zich te ontkleeden. Ik naderde haair zooveel mogelijk een kalm voorkomen aannemen-de ; zij reikte mij de hand. — Ik heb u1 nog niet bedankt, zegde zij, mijne verontschuldiging ligt in de onmo-gehjkheid, woorden te vinden, die mijne dankbaarheid kunnen uitdïrukken.Schrijf het toe aan den zielangst eener vrouw in eene gesteldheid als die, waarin gij mij gevonden hebt, en vergeef mij. — Luister, mevrouw ! zegde ik haar, trachtende mijne ontroering te onder-dmkk-en, en geloof hetgeen ik u zeggen zal. Er gebeuren vaak zulke onverwach-te, zulke zonderlinge dingen, dat zij aile gewone plichtplegingen en overeenkom-sten over het lioofd doen zien. Door een bijzonder toeval ben ik tôt u gekomen ; maar mijn last is nog niet vervuld, hoop ik, en misschien zult gij mij nog noodig hebben. Luister dan naar mij en over weeg elk mijner woorden. Ik ben vrij... ik ben rijk... niets houdt mij aan het een of ander gedeelte der aarde.Ik was voomemens eene reis te doen ; ik wilde mij zonder eenig doel naar Engeland begeven, ik kan derhalve mijn reisweg eene andere richting geven, en elders gaan, w,afc.r het toeval mij zal wil-len voeren. Misschien wenscht gij Frank-rijk verlaten 1 Het is mij onbekend, ik begeer geen uwer geheimeo. tei kennen, en ik zal wa-chten, tôt dat gij mij een tee-ken geeft, alvorens zelfs eene vooronder-stelling te wagen. Doch, hetzij gij in Frankrijk mocht blijven, hetzij gij het verîaat, heschik over mij, mevrouw, als over een broeder of vriend ; beveel, of ik u nabij, of op afstand zal mogen volgen ; maak van mij een openbaren verdediger, of eisch, dat ik den schijn aanneem, u niet te kennen, ik zal oogenblikkelijk gehoorzamen, doe 'zulks, mevrouw ! gij kunt mij gelooven, zonder eenig slecht oog-merk. En nu ik u dit gezegd heb, ver-geet nu uwen ouderdom, den mijne, of verbeeld U1, dat ik uw broeder ben. — Ik dank u, zegde mij de gravin met eene diep bewogen stem, ik neem aan met evenveel vertrouwen, als gij edelmoe-digheid toont ; ik gee fmij volkomen aan uw eer over, want ik heb alleen u op de wereld ; gij alleen weet, dat ik leef. Ta, gij hebt het recht verondersteld, ik moet Frankrijk verlaten. G;j wildet u naar Engeland begeven, ik verzoek u er mij t>e geleiden ; maar ik kan niet alleen gaan, zonder bloedverwant, gij hebt mij den tiiel van >zuster aangebodten, K'oor de geheele wereld1 zal ik voortaan mejuf-fesr de Nerval zijn. — O ! hoe gelukkig ben ik ! riep ik. De gravin wenkte mij te luisteren. Ik vraag u moer dan gij misschien denkt, zegde zij mij, ik ook ben rijk geweest maar de dooden bezitten niets meer. — Maar ik ben rijk, mijn gansch ver-mogen...•— Gij begrijpt niet, hernam zij, en door mij niet te laten uitspreken, dsoet gij mij ' blozen. — O ! vergeef mij. — Ik zal mejuffer de Nerval wezen, eene d'ocher van uw vader, als gij wilt, eene weeze, die u is toevertrouwd. Gij zijt waarsehijnlijk in het be-zit vaii aanbevelingsbrieven, en kunt mij als ondervvijzeres in een of ander kostschool voorstellen. Ik spreek Engelsch en Italiaansch als mijne moedertaal, ik ben een bekwame muzikante, althans men zegde het mij eertijds, ik zal bijgevolg miuziek- en taallessen kunnen geven. — Maar dat is niet mogelijk, riep ik. — Dat zijne mijne vooi*waardën zegde mij de gravin ; weigert gij ze, mijnheer ! of neemt gij ze aan, mijn broeder? — O ! ailes wat gij wilt, ailes, ailes ! — Welna, dan is er geen tijd te verlie-zen, (niorgen moeten wij vertrekken, ,is zulks mogelijk? — Volkomen. — Maar een paspoort 1 — Ik heb het mijne — Op naara van den heer Nerval? — Ik zal er bijvoegen, en^mijne zuster. — Gij zoudt eene valschheid begaan ? — Eene zeer on-schiddige. — Hebt gij liever dat ik naar Parijs schrijf om een tweede paspoort?... — Neen, neen... zulks zou een te groot tijdverlies na zich slepen. Van waar zullen wij vertrekken? Van Le Hâvre. — Waarmede? — Met de postboot, als gij .wilt. — En wanneer? — Naar uwe verkie-zing. — Kunnen wij dadelijk vertrekken 1 — Zijt gij niet te zwa-k ? — Gij vergist u ik ben sterk. Zoodra gij genegen zijt te vertrekken, zult gij mij gereed vinden. Binnen een paar uren. — Goed, vaarwel, broeder! — Vaarwel mevrouw! O! hernam de gravin glimla-chende, ziet gij, gij vergeet reeds onze overeenkomst,. — Gun mij den tijd mij aan elien naam te gewennen, hoe zoet hij overigens zij. — Heeft hij mij dan zooveel gekost ? — O ! gij... riep ik, maar ik bemerkte dat ik te veel zou zeggen. Binnen twee ui-en, hernam ik, zal ailes naar uwen wensch gereed] zijn. En groetende verwijderde ik mij. Slechts een kwartieruurs was het ge-leden, dat ik mij in al de* oprechtheid mijner ziel had aangeboden den roi van broeder te spelen, en reeds voelde ik de bezwaren er van. De aangenomene broeder eener jonge en schoone vrouw te zijn is reeds eene moeiliike taak, maar wanneer men die vrouw bemind heeft, wanneer men haar verloren heeft, wanneer J men haar eenzaam en verlaten terug-vindt, geen anderen steun dan u hebbende ; wanneer het geluk, waaraan men niet had durven gelooven, dewijl men het als een droom beschouwde, vôor u in we-zenlijkheid bestaat, en men de hand uit-strekkende, het raakt, dan is het onmoge-lijk, ondanks het genomen ibesludt, on^ danks de gegevene belofte, in zijne ziel het vuur te verdooven, dat er in smeult, en immer ontspringt er eene vonk van uit oogen of mond. Ik vond mijne zeelieden etende en drin-kende;,ik gaf hen van mijn nieuw voor-nemen kennis, des nachts naar Le Havre te stevenen, ten einde er voor het vertrek der paketboot aan te komen ; maar zij weigerden den tocht te doen, in de boot die ons had gebracht. Daar zij niet meer dan een uur eischten ter gereedmaking van een steviger vaartuig, maakten wij dadelijk akkoord, of liever zii verlieten zich op mijne edelmoedigheid1. Ik voegdo vijf gouden louis bij de vijf-en-twintig, die zij reeds ontvangen hadeien ; voor die som zouden zij mij naar Afrika hebben gebracht. Ik onderzocht de garderobe mi,jner kasteleines. De gravin ,bezat niets anders dan het kleed dat zij aan had, toen zij1 werd opgesloten. Ik vreesde voor haar, aangezien den zwakken en lijdendeni toestand, waarin zij nog verkeerde, den mist en nacht-wind ; ik vond op eene der planken een grooten Schotschen shawl, dien ik nam, mejuffer Oserai verzoeken-de hem op mijne rekening te stellen?-onder dien shawl en mijn mantel, ver-trouwde ik, dat mijne reisgezellin niet door de zeereis ongesteld zou worden. Zij liet zich niet wachten en toen zij vernam dat de zeelieden gereed waren, kwam zij dadelijk beneden. Ik had van den tijd dien zij mij gelaten had, gebruik gemaakt om mijne rekening in het hôtel te vereffe-nen ; er bleef ons dus niets anders te doen over dan de haven te bereiken en ons in te schepen. Gelijk ik had voorzien, de na-cht was koud, maar stil en schoon. Ik wikkelde de gravin in haren shawl en wilde haar onder de tent doen gaan, welke onze zeelieden aan den achtersteveni hadden gespannen ; maar de helderheid der lucht en de kalmte der zee, dexîen haar op het voordek blijven ; ik wees haar eene bank, en wij zetten ons naast elkan-der. Onze beide harten waren derwijze van denkbeelden zwanger, dat wij eene gemime poos bleven zonder een woord tôt elkander te richten. (Wordt voortgezet.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.