Het Vlaamsche nieuws

819 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 26 August. Het Vlaamsche nieuws. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/1r6n01153j/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Iponderdag 26 Augtistus 1915. Eerste Jaarg, Jgisasa■■iiii<|»ag«aBà«niiMW'frrvffaw4M>yWi8Jti»Mit^.iKimiattaKCTOMTiifftm»arr^^ çsMggis Nr, 223 Prijs : 5 Gentlemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws H«t hm* fogelicht es meest verspreid Nleùwsblad wua België.. - Vwsch^nt 7 maal per week ABONNEMENTSPRIJZEN Per week 0.35 Ptr 3 maanden 4.— Per maaai 1.50 Per S seaandea 7.5t Per jaar 14.— AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD : D* Ang. BORMS — Albert VAN DEN GRANDE BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 199» irn™ » ■ HHIHH.iihiimmii — —-— AANKONDIG1NGEN Tweede bladz., per regel 2.50 > Vierde bladz., per regel.. 0.50 Derde blad,, id. 1.— { Doodsbericht 5.— Voor aile aanoncen, wende men zich : ROODESTRAAT, 44. IToestandsn in de MflÈ SGh0J.il tt AiitiBipiSI Over de toeatanden op taalgebied ^■isals ze zich in de Betalende Scholen ^■lâe groote stad Antwerpen voordoen, ^■terd reeds veel geschreveu en gespro-I :en. Allerlei berichten werden er over ^■erspreid, maar de waarheid kon men Maoeilijk bekomen. Het doet mij dan ook ■sarlijk genoegen op dit punt eenige in-Hichtingen te kunnen verschaffen. H Het vraagstuk dagteekent van het Bar 1875. Op 16 Mei van dit jaar werd Baor den Liberalen Vlaamschen Bond, ■m samenwerking met den Van Maer-Bntskring, het Willemsfonds en de ver-Heeiiiging Ôlijftak,aan den Gemeenteraad Heen vertoog gezonden dat, in groote lij-Bmi, den volgenden inhoud had : H « De bestuurlijke taal van de betalen- ' ■ s scholen moet het Nederlandseh zijn. Bïïet Nederlandseh zal het voertuig zijn: Bij het onderricht en er zullen Neder-Bkadsche schoolboeken gebruikt worden. ! ,Blet de tweede taal zal slechts een aan-'Bang genomen worden, wanneer de leer-■lingen hun moedertaal voldoende bezit-sBten. Bij de studie van de Fransche taal i m7.al men steeds vergelijkingen maken i ■met hetgeen in de moedertaal aangeleerd j «werd. Men zal slechts tôt het uitdrukken < ■van eigen gedachten in de tweede taal Bvergaan, wanneer de studie van de Bweede taal ver genoeg gevorderd is. Te ■Beginnen van het jaar waarin men met B studie van de tweede taal een aanvang Bcemt, ?al er een gelijk aantal uren aan ; Betwee talen besteed worden. Geduren-; Jède laatste twee jaren zal de herhaling ■Tan de voornaamste leervakken in het iSÏFransch geschieden, mondeling en ■schriltelijk, om aldus de kennis van de {■beide talen praktisch te bevorderen. ■Wanneer al deze regels in acht genomen j fBsorden, zullen de leerlingen er tôe ko- ; 3Bmen de beide landtalen te kennen bij Bet veriaten van de schooi. » I Het jaartal in aanmerking genomen,1 (Bnren deze wenschen radikaal. Men kon ; Beertig jaar geleden niet meer verwach-Ba. Het voorstel werd door Jan van B-.era in een prachtige, van degelijke Beonis van het vraagstuk getuigende Beievoering verdedigd. Hij ging, zooals Bbekend, van den gulden stelregel uit, dat S;1: moedertaal het voertuig moet zijn bij H t onderwijs. Alhoewel er op hooger yBœield vertoog heel wat aan te merken Volt en ondanks het gunstige onthaal dat ;Hi'.<j:vc! aan het voorstel als aan de rede-Bftring van Jan van Beers te beurt viel, oiBîain men niet tôt een eerlijke toepas-tSig van de door den Gemeenteraad ge-Bttnen besluiten. Het bewijs wordt ons ^■èverd door een en ander vertoog van Bu Liberalen Vlaamschen Bond, dit-aan het Schepenkollege gericht op December 1898. Dat ook dit vertoog j ^B<et veel aarde aan den dijk bracht en ] B«n maar steeds aan een doovemansdeur jB' i kloppen, heeft mij het ingestelde , Biderzoek bewezen. B Het voertuig bij het onderwijs i» of-B_'-'< het Nederlandseh ofwel het , B «n>ch. Een vaste regel, een vast stel- -B' wordt echter niet gevolgd. Zoo be-B»an er allerhande klassen : uitsluitend : ^■'•irlandsche en uitsluitend Fransche ] ^P^elingen ; klassen met volledige twee- , Bs%h«id, maar dan met een strekking ] B"ir ééntaligheid, naar verfransching ; ] BNerlandsche klassen met het Fransch ( H' voertuig bij de herhaling van de ] B^ffeieerde stof. Het omgekeerde ge- ] ■;rt nooit of enkel bij toeval. De Ne- ] ^■riandsche klassen worden met de let- ] B A aangeduid ; de Fransche klassen i de letter C. Benevens deze twee ( ^■staan en dan B-klassen, die bevolkt s Bl'ràen door de achterblijvers uit A en = B De leerlingen uit die B-klassen zijn c ^w-arlijk te beklagen. Zij ontvangen een r B^rr'cht afwisselend in de beide ta- ] B». m€t het noodzakelijk gevolg, dat \ jn die twee talen achteruit kruipen B "l;n geest niet meer vatbaar is voor j ■ ?e'ijk onderricht in de andere vakken. £ B ? _ toestanden verschillen dus van c ■51 tôt schooi. Er schijnt een soort s B^vrijheid te bestaan onder het perso- J; H" van die gestichten bij de keus van C: B l3al- Dit die vrijheid in het nadeel t B^fhet Nederlandseh gebruikt wordt d b!' heerschende toestanden wel 0 B;^e schooi van de Louizastraat be- b B,. ," de zes eerste studiejaren Neder- v Ban sche en Fransche afdeelingen en n B- *et derde studiejaar tôt het vijfde ( Bn 5,[ePen ook achterblijvers of B-klas- e E ^ 1 Voertui^ van het onderricht is h ■et }■' ssen het Nederlandseh 6f s ■ ^ansch naar gelang de afdeeling, p Besde sanier!- in het vijfde en het s • 'idipjaflr worden herhalingeii pre. ■ daan in de Fransche taal in de Vlaam sene afdeeling. Het omgekeerde gebeur ' ook in de Fransche afdeeling, maar hee reîden. In de middelbare afdeeling ge-' beurde ailes in het Fransch uitgenomer [wat de Cermaansche talen aangaat. El i schijnt echter in den laatsten tijd ver-1 andering gekomen te zijn en er bestaat ; cen streven om in de drie hoogste stu ; diejareu (7e, 8e en 9e studiejaar), dî jtaalwet van 1883 te volgen. ! In de school van de Van Maerlant-! straat werd tôt voor kort de regel var 11875 gevolgd. Er bestonden Nederland-sche en Fransche afdeelingen in de eerste drie studiejaren. In de volgende studiejaren werd het onderwijs gegeven met het Nederlandseh als voertuig en herhaiingen in de Fransche taal. In de Middelbare Afdeeling (7e, 8e en 9e studiejaar) wordt ailes in het Fransch on-derwezen behalve de Germaansche talen en zonder herhaling in het Nederlandseh. Gedurende het laatste jaat wordt de toestand in dit gesticht slechtet en bestaat oogenschijnlijk bij den nieu-wen bestuurder een aandrang om het gesticht geheel te verfranschen. In de school van de Leopolslei zijn de toestanden nagenoeg dezelfde als in de Louizastraat. Wat de meisjesgestichten aangaat kwam ons het volgende ter oore. In de meisjesschool van de Lange Leemstraat bestaan er in de eerste zes studiejaren Nederlandsche en Fransche afdeelingen. In aile klassen nochtans bestaat er een onwillekeurig streven om c!e leerlingen te verfranschen. Ze moeten immers instaat zijn om in de twee hoogste studiejaren, (7e en 8e) waar ailes benevens een paar onbeduidende vakken, die beurtelings in het Nederlandseh en in het Fransch onderwezen worden, te kunnen volgen? In deze twee' studiejaren wordt het Nederlandseh enkel geheel in de moedertaal onderwezen. In deze school bestaat ook nog het onheb-belijk stelsel dat aan de leerlingen toe-laat mondeling en schriftelijk te ant-woorden in een van de twee talen, naar goeddunken. In de meisjesschool van de Eiken-straat is de toestand eenigszins beter. Volgens den gestemden regel van 1875 bestaan in de eerste drie studiejaren Nederlandsche en Fransche afdeelingen. In de volgende klassen tôt en met het zesde studiejaar worden aile vakken in de twee talen onderwezen. In de twee hoogste klassen gebeurt ailes in het Fransch uit-genomen de lessen in de moedertaal, het Nederlandseh. De meisjesschool van de Leopoldslei, die ontstond uit overbevolking van de Lange Leemstraat, is met denzelfden geest behept. Onnoodig te zeggen dat :r dus in denzelfden zin gewerkt wordt. In het Hooger Instituut van de Lange Sasthuisstraat is het al Fransch wat de dok slaat. Wij zeiden reeds dat de kinderen in :1e meisjesbetalende scholen mogen ant-Aîoorden in het Nederlandseh of in het E?ransch. Hetzelfde wordt voor de exa-nens toegelaten. Daardoor wordt klaar >ewezen op welke losse gronden de in-leeling van de leerlingen in de verschil-ende klassen geschiedt. Wat deze indee-ing aangaat bestaat er geen vaste regel. Df er gemeentelijke schikkingen over jestaan zijn wij niet te weten gekomen. De bestuurder of bestuurster verdeelt de eerlingen naar goeddunken. Hij of zij aat zich leiden of door de taal van het :ind, of door den wensch van de ouders, >f door de beschikbare plaats in de ver-chillende schoollokalen, of door de be-taande indeeling in klassen,of ten slotte loor een min of meer gebrekkige toe->assi,ng van de taalwet van 1883 op het Jiddelbaar Onderwijs voor de middel->are afdeeling. Volgens het gestemde besluit van het aar 1875 mogen er enkel Nederlandsche n Fransche afdeelingen bestaan in de erste drie stur^ejaren. Van het vierde tudiejaar af moeten de leerlingen met et Nederlandseh als voertuig hun on-erricht ontvangen. De studie van de weede taal, Fransch voor de eenen, Ne-erlandsch voor de anderen, heeft dan ok enkel ten doel ze in staat te stellen 1 de volgende klassen met vrucht de ;ssen te kunnen volgen. Dit wordt be-/ezen door het in 1914 door den Ge-leenteraad gestemde nieuw programma 9 Maart 1914) waarin enkel voor de erste drie studiejaren van een Neder-md.cche en een Fransche afdeeling ge-proken wordt. Men ziet dus, dat in de raktiik de door den Gemeenteraad ge-temde besluiten niet toegepast worden. 7# 1fs in de pmspechissen van de joTi " T - | gensscholen, officieele stukken dus ! worden die bepalingen overtreden ver | mits wij op bladz. 7 het volgende aan | treffen : (ik vertaal, want het din< j schijnt enkel in het Fransch te bestaan, ; « In de _vier eerste studiejaren bestaa î een Nederlandsche afdeeling voor d-» leerlingen waarvan het Nederlandseh d< moedertaal is en een Fransche afdeelin; S voor de leerlingen van Waalschen oor f sprong. w i « Van het vijfde studiejaar af wordei j deze twee afdeelingen vereenigd en d< lessen worden afwisselend in de twe< talen gegeven. » Zçt men in de plaats van « in de viei eerste», zooals het volgens het beslui zou moeten zijn, « in de drie eerste » ei gaf men daama het onderricht in he Nederlandseh dan ware de toestand ge zond. Nu is het stelsel hybridisch er gedoemd tôt het voortbrengen van on-machtigen op intellectueel gebied. Ei volgde men dan nog wat opgelegd is Maar neen, niet enkel de kinderen var Waalschen oorsprong gaan naar d< Fransche afdeeling (wat heel juist er heel redelijk is) maar ook veel anderer volgens de luim van de oudeTS of var den bestuurder, of met de voorspraal; van een of ander leeraar of leerares var het gesticht zelve. Door al die geschrif-ten : programmai, prospectussen, réglé-menten en raadsbesluitselen is de schijr sgered maar blijft de werkelijkheid droe-vig.\ Dr. L. F. îleze LeîterSrunifige PrlSskanip victor ofltmontagne 1854-191B Uit Den H a ver komt ons het droeve bericht toe dat de Vlaamsche dichter Victor Delà Montagne er den 19n dezer overleden is. Gisteren spraken wij nog tœvallig van hem toen we het hadden over de begrafenis van Guido Gezelle. Op dit oogenblik was hij, wiens beeld we op-riepen, reeds zelf ter aarde besteld, eilaas ! in vreemden grond en als balling gestorven ver van zijn geliefd Vlaande-ren.Wij moesten nog een derde nummer wij den aan Gezelle, doch dit vervolg weze tôt morgen verdaagd en Victor Delà Montagne kome nu. De verzen van dezen uitstekenden dichter zullen geen wanklank zijn aldus in die van Gezelle ingelascht. Zoo leg-gen wij onzen vriend hier als 't ware neder in den schoot van Vlaanderen's heerlijkste zangen. Em. de Bom, die de boezemvriend was van Victor Delà Montagne, een heruit-gave dçzes verzen bezorgde en inleidde, schrijft nu" over hem het volgende i,n de « N. R. Ct. » : « Jaren lang reeds was zijn levens- en dichtlust weggekwijnd. Wat hij mis-schien meer dan wie ook wenschte « om gewoon vergeten te worden » was wel-haast zijn deel. De redakteur dezer ru-briek hield hem dan ook al voor een doode, toen een stukje van mij in een Vlaamsch tijdschrift zijn lof had ge-sproken. Sindsdien bezorgde de Wereld-bibliotheek een herdruk van zijn Ge-dichten. Dat kleine boekje — en het is verre van meesterwerk — heeft hem dan toch nog de liefde van velen verzekerd. Nog weinige dagen geleden kwam toch van een Hollandsch musicus het verzœk (het hoeveelste?) om een van zijn ge-dichten op muziek te mogen brengen. Zeker er is in dat werk van bijkans een halve eeuw geleden een gemoedelijke too,n, die ons nu soms wel wat verouderd Iijkt. Maar er is daarin ook nog zooveel echtheid, sjoovecl voornaamheid, en deze stille in den lande heeft dan toch enkele liedjes geneurd die tôt het innigste be-hooren wat in onze jongere litteratuur aan te wijzen is. 'k Heb zoete liefde verdreven uit het ontlooverd nest ; en als een slot omgeven, raijn hart met wal en ve«t. Wel is het stil daar binnen, maar 't is er rustig en goed ; en nimmermeer blaast op de tirinon de wachter, met dartele zienen, een reizer den welkomsgroet. Melodisch ruischt zijn Zomernamid-dag:Mij 11 lieveken zeg, herinnert ge 'tu? fïet was een zonnige zomermiddag : ?een windje dat ruischte, geen blad dat [bewoog ; îen hemel zoo blauw als 't azntir vnn nw 1 Tsormige romfrnarniddag I T0"?. , | Hij had bekoorlijk-schalksche inval--1 len : r | Kôrti, zij de rnzie nu gedaan, j verdwijne om 't frissche rozenbekje t | — boe lief 't u sta — dat pruilrig trekje, ; I en zie me weer eens vriendlik aan.... ^ 3 r j En hij kon kleine etsjes maken van -1 oude huisjes ergens in een of ander Enk-liuizen, waar hij zijn innigheid in weer-i spiegeld vond. ^ En zijn allermooiste, eigenlijk een ; verdieisching van een veel langer liedje van Richepin, dat algemeen bekend is ook in Noord-Nederland, maar vaak — vvel eens door iemand als Willem J KloosJ — aan een... middeleeuwsch ■ volksdichjter werd toegeschreven : ! E en oudt liedeken. [ Tsagh eens een enape stervensgeern | een valsche", tf-reede, boose deern. ISei totten enape : « hael mi terstont din moeders hert voor minen hont. » ging en sloech sin nioeder doot en vluehtte met het herte root. Mer twyl hi loopt, stuiet oppen steea <-n valt — dat erme hert meteen. Al botsen op de harde baen, vingh plots dat hert te spreken a en, AI weenen vinghet te spreken aan : 1 Och, joaghe, hebs di seer gedaen ? » Victor Delà Montagne heeft slechts eenige tientallen bladzijden geschreven — 't beste deel van zijn werk werd in een klein boekje vergaard — en toch zouden wij niet graag dat simpele, en zoo fijne geluid in onze letterkunde ! mi ssen. Met Albrecht Rodenbach en Pol de ! Mont stond hij in de jaren '80 tôt 90 j aan 't hoofd van de toenmalige dichter- ! lijke generatie. « Hij dicht voor zich zelf ■ alleen, deze, eenzelvig als iemand die \ niets verlangt, niets vraagt aan de we-rèld dan dat zij hem toelate in stilte voor zichzelf zijn liedeken te neuren. Het lied van zijn innige ervaringen, zijn ernstige en zijn ki-esche voeling van dit leven. Wat in later tijd menigeen zal treffen is de reine en teere klank van zijn vers, en hoe hij, als door de om- 'HKHmimm■r-'-rTir-niim-.ri-'-r ringende drukte nog meer tôt ingetogen-heid genoopt, zijn stem als 't ware be-floerste, om zoo weinig mogelijk ge-hoord te worden. Wat in hem opwelde aan teederheid en innigheid, het werd in het sierlijke lied of het teere gedicht, liefdevol, vast en bevallig uitgesproken. Wat men er vooral in voelt is : oprecht-! heid. Zeldzame gave, in een tijd toen | voorgewende emotie, op^eschroefde bombarie zoo vaak voor hartstocht en « minnegloed » werd aanvaard door de goégemeente. Dit is de stem van een vertrouv, baar mensch, wiens gebaar niets meer en niets anders zegt dan wat hij voelt ; die een dichter is, dichter door zijn gave om eigen schoonheid in wc-1-luidenden toon uit te beelden, dichter om zijn menschelijkheid, om zijn een-voudig en diep doorvoelen van wat in een sterk bewogen, maar ingetogen stil-gehouden levensepisode hem geviel... » Aldus mocht ik over hem schrijven nu acht en half jaar geleden — en nu ik zoek naar woorden om dezen voortreffe-lijken Zuid-Nederlander in zijn uitvaart naar. 't eeuwige te begeleiden, kan ik niet dan herhalen, daar dit nog steeds mijn vaste overtuiging is. In Vlaanderen — en ver daar buiten, overal waar nu Vlamingen zijn, helaas ! — zal 't bericht van zijn dood, in bal-lingschap, ver van zijn geboortegrond, dien hij zoo werkelijk liefhad — zeker ontzperen hen die in hem den fijnzinni-gen man erkenden, met zijn ridderlijk kâraktep en zijn, ondanks zekere slor-digheid in zijn uiterlijke verschijning der latere jaren, echt aristocratisch we-zen. » Tôt hier Em. de Bom. Een der rijkste Vlaamsche partikulie-re bibîiotheken, waarin een groot aantal 16-eeuwsche en vroegere drnkken. Mede-oprichtcr van het Tijdschrift voor boek-en bibliotheekwezen en van het daarop-volgende tijdschrift Het Boek, waarin hij tal van historische merkwairdighedeii over iooeken en drukkers meedeelde.Zijn werkje over Vlaamsche pseudonymen is onmisbaar voor boekenverzamelaars. Met Theophiel Coopinan, die ons, helaas ! \66r eenige weken insgelijks ont-viel, de stichter in'1878 van Nederlandsche Dicht- en Kunsthalle, die lang het leidende letterkundig tijdschrift van Vlaanderen geweest is. Met denzelfden medewerker, bezorgde hij in 1880 de uitstekende Vlaamsche poëtische bloemlezing Onze Dichters. Dagelijkscli Nieuws DE GLASNIJVERHEID IN ONS LAND. — De vragen naar vensterglas I voor den uitvoer van dag tôt dag grooter wordende, daarbij de voorraden bijna uitgeput zijnde, is er ernstig spraak, in verschillende glasfabrieken het werk te hernemen. We kunnen ook nog zeggen dat de grondstoffen in het land kunnen verkregen worden. HET THEATER IN HET KAMP I TE ZEIST. — Donderdag avond had in den schouwburg van het kamp de eerste opvoering van een aardig vaudeville « De Twee Eenden » plaats. De vertolking was bijzonder goed. Mlle Totoche, in de roi van Léontine Bejun, was eene lieve verschijning en vol leven. De heer Romminée (Lucien Gélidon) kan twee levens tegelijk leven, zonder ze met elkaar te verwarren... De heer Cornez (Bejun) wist direkt het publiek te pakken. Wij halen verder de HH. Wilmart en Beugniet aan ; deze laatste, die voor het eerste op de planken kwam, heeft getoond vele hoedanigheden te bezitten. Eene bijzondere vermelding verdienen Mej. Dehaut, in haar verliefde roi, Mej. Kamps, die eenig is in oudedamenrollen. De heeren Marchai, Hemet, Bastien, Loré, Willy Dewil, Hamelinckx, Lizin en Loriot hebben allen uitstekend hunne roi gespeeld. Het tooneel had door zijne nieuwe elek-trische installatie, zijne nieuwe décors en zijn ameublement, een waar modem en élégant uitzicht. Men studeert thans een nieuw vaudeville in « Les Amours de Joséphine », in een akte, en « Le Feu du Voisin », blîj-spel in twee bedrijven, een klein, leven-dig en geestig stuk van den heer Francis de Croisset, het groote succès van het theater Michel te Parijs. NAAR AANLEÏDING VAN DEN VAL VAN NOWO-GEORGIEWSK. — Wij lezen in de « Vlaamsche Stem » : Zooals het hopelooze Russische kom-muniqué ons deed vermoeden heeft No-wo-Georgiewsk ook niet stand kunnen houden tegen de zware Duitsche artillerie. Daarmede valt het laatste Russische bolwerk in Polen en kan er gedacht worden aan de bestemming van dit tôt nu toe aan het noodlot onderworpen land. Te 'aat is de Russische regeer'ng tôt inkeer gekomen ; Polen ?al nu zelf zijn weg gaan. Beteekenisvolle gebeurtenis ! Moge de Belgische regeering dit voorbeeld in acht nemen en tôt inkeer komen eer haar laatste bolwerk in Vlaanderen, de dam aan den ïjzer, doorbroken wordt door de Duitsche ovennacht. Nog wacht Vlaanderen op het verzoenend gebaar. Hoe langer het uitgesteld wordt, hoe meer het zal verliezen aan zedelijken adel. HET AVONTUUR VAN EEN DUI-VENLIEFHEBBER. — De strengheid j waarmede de militaire overheden in aile landen ten opzichte van liefhebbers van postduiven optreden kan alleen degenen verbazen, die niet weten, wat ootiog is. Ziehier eene kleine geschiedenis, welke zijne ontknooping voor een Franschen krijgsraad vindt en in dat opzicht zeer leerrijk is !... Er woont te Parc-Saint-Maur een even : achtenswaardige als geziene man, een oorlogsveteraan van 71 jaar, vader van : drie zoons, die op het oogenblik op het front zijn, en die in zijne kleine kokette ' gemeente genoemd wordt: «de Vader ' der duiven ». ' De heer Meunier-Rivière wijdt inder- 1 daad zijn tijd toe aan het opkweeken van ' postduiven. Op den 23 Juni, met het doel ( om eenige zijner leerlingen voor eenen i wedstrijd in Agen af te richten, ging de heer M?unier-Rivière naar Ivrv-Petit- 1 Bourg om er eene « oplating » te doen. ' Te Villeneuve-Saint-Georges verneemt hij ' dat hij drie uur aan de statie moet wach- ï ten om aansluiting te kunnen hebben. Hij besloot om onmiddellijk zijne duiven los ? te laten en dan naar huis terug te keeren. 2 En vdôr den statie-chef, gaf hij hun de c vrijheid. Hij volgde met de oogen hoe 1 zij zich meer en meer verwijderden, toen \ opeens een ruwe stem hem toesprak. Het J was de stem van een gezagsvertegen- l woordiger. De heer Meunier-Rivière bevond zich S weldra voor den eersten krijgsraad onder l beschuldiging van zonder bijzondere toe- e lating van het militaire gouvernement 1: ïijne 28 duiven te hebben losgelaten. j t Het pikante ervan is, dat de achtens- ! :) waardige beschuldigde een der beste le-veranciers van het leger is en dus dage- 1; lijks voor de nationale verdediging b R'erkte, . 7, j Hij is echter wegens zijne uitzonder-; lijke positie niet te streng bij het verhoor .behandeld geworden, doch indien hij : niet zulke « buitengewone » diensten aan i den staat had bewezen, dan ware hij erbij ! geweest, in plaats van vrijgespro(ken te zijn. IN ONZE HAVEN. — Op 23 Oogst kwamen onze haven binnen : 2 stoom-schepen, 2 motorschepen en 29 binnen-schepen.Er gingen uit : i stoomschïp en to bin-nenschepen.IN DE HAVEN VAN LEUVEN. --Er kwamen schepen binnen, noch er gingen er uit. De beurten hebben eenen re-gelmatigen dienst met halve lading. Men bespreekt zeer veel de plans van den heropbouw der stad, men is wijd van het akkoord, dit tengevolge van de groote intresten die in het spel zijn. Men denkt dat eene ve'rdaging zich opdringt ; meuwe bevoegde personen zullen nog ge-hoord worden. IS RHEUMATIEK I5ESMETTG-LIJK? — Het schijnt dat jichtaandoe-ningen besmettelijk zijn wat de theore-tici der geneeskunde er ook van zeggen mogen. De Fransche dokter-majoor Grenet heeft zulks met een doorslaand voorbeeld bewezen in eene vergadering van dokters van het 6e legerkorps. In zijne omschrijving kwamen van Februari tôt Juli 182 gevallen van rheumatisme voor. Van deze 1S2 gevallen, werden 63 in een zorgvuldig afgesloten zone in obser-vatie jjeplaatst. Een regiment, dat bijzonder door rheumatisme aangetast was, werd ver-plaatst. Het euvel bleef echter in zijne rangen voorwoeden en men bemerkte bovendien dat troepen bij wij geene jichtaandoeningen te bespeuren waren, sterk aangetast werden zoodra zij in aan-raking kwamen met het regiment in swestie. Een nog duidelijker bewijs is dat een regiment, welk naar de plek ge-stuurd werd van waar het regiment met jichtîijders ternggetrokken werd, totaal gezond bleef. Bovendien werden in eene tame!ijk_ droge streek 32 gevallen van -heumatiek v^aargenomen, terwijl in ?ene zeer vochtige plaats slechts 19 ge-/alîen op een zelfde aantal manschap-nen voorkwamen. Jîen heeft besloten om eene statistiek van aile jichtgevallen op te maken wel-':e onder Fransche troenen te velde zullen waargenomen worden, ten einde de thesis van dokter Grenet te kunnen kontroleeren, daar het gewicht van de-stelling voor de militaire gezondheid direct opvaît. EEN RELG DOOR EEN LANDGE-NOOT IN FRANKRIJK VERMOORD. — Eene misdaad welke tegen het mid-den van Juli bij Parijs moet plaatsgehad hebben, is thans in omstandigheden, welke aan de avonturen van Sherlock Holmes doen denken, ontdekt geworden.Bij Mareuil-lès-Meaux, te midden van een nlatgétrapt korenveld, vonden ko-renpikkers onlangs het lichaam van een e-cheel naakten man. Op den hais van ';et lijk, dat reeds in een zeer gevorder-rleii staat van ontbinding was, werden door den kommissaris van politie van Meaux teekerw van verwurging waarge-aomen._ De veiligheidspolitie van Parijs zette ïich onmiddellijk aan het werk om den nisdadiger op te sporen. Dank zij de oolitiehonden werd een pak vuile klee-lere'ii op een modderachtig terrein bij de Manie geyouden. Na de kleeren be-;nuffeld te hebben, welke niets bevatten ^ ,vat de politie op het spoor kon brengen, ,ver den de honden opnieuw op het too-îeel van de misdaad gevoerd. Zij gingen lirect in eene tegenovergestelde richting •an de plaats waar het pakje kleeren revondeu was. Zij hielden voor een dich-en struik stil waar andere bebloede lap->en verspreid lagen. In den zak van wat eens een vest ge-veest was, vond men den naam van den :eer Prieur, te Plessiu-Feu-Aussous. Dndervraagd zijnde, verklaarde de zeer ichtenswaardige landbouwer twee Bel-;en in zijn dienst gehad te hebben, de lebroeders Henri en Jules Herman, die ijn huis tegen den 15 Juli veriaten had-[en. Men volgde hun snoor. In de na-djheid van Meaux hield ieder spoor an Henri Herman op, terwijl dat van ules Herman gemakkelijk tôt Parijs on teru.srtrevonden worden. Hij had 825 frank bij zich waarvan 50 in .sroud. \'oor den kommissaris van olitie îrebracht, werd bevonden dat hij en zekere Pierre Deblaer was, sedert mgen tijd door het narket van Pon->ise rrezocht, alwaar hij zich voor een 100rd te verantwoorden had. In het nauw gebracht bekende hij zijn mdgenoot Herman vermoord te heb-en, die hem op zijn verzoek overal als ijn broeder had laten doorgaan.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Het Vlaamsche nieuws gehört zu der Kategorie Gecensureerde pers, veröffentlicht in Antwerpen von 1915 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume