Lsdag 6 April 1915. JËcrstc Jaarg Nr 82. Prijs : 5 Gentlemen door geheel België ■m iiMMiMÉriri '[■'""îTiB r iMfciiriii - . ■ ■—■nul . . <** M&a *3Lî JL Vlaamsche Nieuws Het best mgelicht en meest verspreid Nieuwsblaâivan België. - Verschijot 7 maal per week ABONNEMENTSHmZEN : „.ï I l» I Per I iuMade* .... «. I »t: »"* [ fi ■ , itiAlxd I«W I i'CT I ri!*iiad«» 7.M « fer j*»r )«.— ^■1 mi m .ini.i niili 11 m,!.■■■ -,mm r n.i.i.1 I...HIII..I.. BESTCUR rtooWopitéller : AIÎohs BAEYEN5 *èh««fà«r : A«t. VAN OPSTRAET «UREELBN: Kt»*t»<ra«t, 44, ANTWERPïiîî Tim AANK0ND16INGBN• Twecâc hiftâa., pti -eg*5 l.it | Vierde bitdz., >**/ reg«i ê.êt ltcide tê. J.— J »l folfies* otereeakonwt. Doodabtrickt t.— HET ANTWERPSCH GEMOED! lit, eeii optibchc vergissing ? Wei ijjjfc, doch 't sehijnt ons of cr in de kEaanden veel menschen van ken- ! j Viuverpfcn stkrven. is col' opmerlcelijk hoeveel er ge- . Ujjn, tôt in liuu diepsite leveus-E door de geweldige gebeurtenis-isarvan we de verbijsterde tijdge-a njn. zijn dikwijls menschen, wien ge i zoudt aangeven ; 't zijn er die schillig door 't leveu scheneti te [; die corder geneigd waren niets rtillend op te nemen wanneer het piet te na kwam tn van wie ge den-hoest dat ze het we! en wee, het lief td, het komische en tragische van treld met een filosofisch oog be-pferi' van uit hun zelfzuchtig stand- i zijn ze getroffen. Ze verauderen den dag, ze vervallen en veroude-inel, 't Is of er iets gebroken is in 'binnenste. ; aaken geen misbaar , ze iaten zich Et over de rampen van den tijd, of tij het doen is het in gematigde be-rdingen, met bezadiging, schier met isting, en toch voelt ge dat er bin-jin hen een wonde bloedt, laags waar [levensblijheid vervluchtigt, en waar-ze bezwijken zullen. indien er I spoedig kunnen tegen inwerken. fij spiaken hier niet van vaders en ders die een zoon aan 't front heb-De ouders ! velen van die we ken-zijn merkwaardig van onverzwak-inced, van ongeschokt betrouwen en upbcureud optimisai. och merken we dit op : 't is onder raders dat gij diegenen vindt die het et begaan zijn, en 't zwaartste be-;d om 't lo* van den geliefden afwe- c vrouwen van wie de inan nog op en Vlaamschen westhoek sitrijdt, ge-:over 't algemeen blijk van veel wils-thl en zielesterkte. "t Is bewonde-fewaiirdig hoe zij zich schikken in het brmijdelijke. Ze zorgen en doen wat kunnen voor den afwezige, doch be-;en verdter M een soort van weldadig rism. Ze hebben vôor acht of veer-dagen nog rechtstreeksch of on-btreeksch nieuws gehad, ailes ging 1 goed, waarom zou het sindsdien an-s zijn? Ge leest geen doodelijken 3t in haar oog en op haar gezicht m geen sporen dat ze 's nachts door osrustige verbeelding worden wak-; gehouden. fetaetge wel bij menigen ouder. Die kttniet; vizioenen spoken door hun «en slaap. De vader is stilzwij-k gesloten en dwingt zijn stem om icuonverschillig te klinken over ge-k zaken sprekend, alsof hij in een poedsïoestand verkeerde die zich met tangen kon bezig houden. De moe-% doorgaans minder haar leed ver-Stn en zielerust huichelen. 't Zij ze 'haar kookpot staat of verstelwerk ter liaeemt, haar geest dwaalt af, en ze Et nog al eens aan haar oogen wrij-1. 's Avonds wordt het haar nog ban-1 dau is zij ginder, aan den IJzer, en dan de gure snerpe winden hagel of i® tegen de ruiten kletteren, dan doet ï liait zoo zeer dat ze haar lieveling warrn kan dekken met eigen han-iwant is het niet heel waar wat we i elders schreven : Croote kinderen blijven kiain, loohng ze nog bij mocder zijn. ^>>1 1 1.. — ■ - — ls dan de liefde der oudei-s vooi de jinderen sterker, dieper, onvoorwaarde-:ijker dan de echtelijke liefde? Vondel, die nochtans het menschen-aart kende gelijk alleen een Dante, een Shakespeare en dan een Vondel, het Sennen konden, schreef nochtans Waar werd oprechter traira, Dan tusschcn man en vrouw, Tet -vereld ooit gevonden? Tiuee zielen, gloêndc aanecnges-trte.ed. Aaneen geschakeld en gebonden Door lief en leed! Trouw moet hier verstaan worden in den edelen zin van innige verknocht-heid en niet in de vulgaire opvatting van een zinnelijkheids-nionopool. Deze Von-deliaansche tratïw is integendeel dat diep en çnzinneKjk gevoel dat echtelingen Weer teirug bij elkander brengt. 't Is het cliep en onzinnelijk gevoel dat hechter, steviger wordt met de jaren, dat noch rimpels kent noch grijzende haren, en dat glimlachend schuld begrijpen en ver-geven kan. Neen, Vondel heeft ook hier gelijk, zooals overigens altijd. Waarom zijn dan, over 't algemeen, de ouders dieper getroffen, angstiger be-zotgd dan de vrouwen? Dit kan een dubbele reden hebben : de-geheime stem van de natuur en de in-fluistering van het blc^d, willen van mensch, dier of plant, dat ze telen zou-den, hun kroost verzorgen, de toekomst verzekeren. Zij zelven, de voorttelers, mogen vetwelken en vergaan, hun roi is vervuld, ze zijn reeds het verleden dat de toekomst vocrbereiden moet, want het hcden bestaat niet of 't zou de on-naspeurbare sekond moeten zijn, die nu tikt en reeds voorbij is. 't Zal ook wel vôortkomen uit de veer-kracht der jaren : de moeder die een zoon heeft aan 't front zal wel ten min-ste veertig wezen ; de vtoùw van den soldaat, twintig tôt niet veel rfiéer dan vooraan in de dettig. Die zienswijzt: wordt bt-iv>aarheid door de derde en .îongste kategorie de geliefden.Met in achtneming van iitera'aui en, vôlgens aile voorsc'nriften en overleve-ringen van de poczie, moeten de verloof-den nu verkwijnen en bleek met be-traande oogen voor haar raam zitten te droomen. En vôor dat Fritz sneuvelt moet Mathilde (zie Ledeganck) al Van verdriet doodgaan ! Dat ze hartelijk van haar dapperen jongen ,honden, dat ze fier zijn over hem, en zijn portret in medaljon of broche dragen, met haar Koning en Konin-gin op de jurk, weten en zien we ge-noeg. Het staat haar dan ook heel fraai, maar dat ze wegteren met den dag, dat aile levensblijheid in haar oogen is ge-taand, dat de rozen verbleeken op haàr wangen en dat we schrik moeten hebben voor haar leven, dit is gelukkig niet waar. Wellicht zijn er enkele uitzonderin-gen, natiu-en die gauw gekûakt kunnen worden. Doch, zooals geen geweld de almachtige Lente kan tegenhouden, evenzoo kan geen smart de jeùgd ter neer drnkken. Als onze Ledegancksche Fritz rnag te-rugkomen van zijn weliswaar hachelijk, maar daarom iuist heldhaftig avontuur, dan zal hij een glunder meisje terugvin-den, tôt zijn groote vreugde en tôt zijn hoogste belooning. R. V, De Straf ^ i taukrijk heerscht wat men heet 1 'tiveekinderstelsel », dat is te zeg-1 de meeste menschen welke trou-het vast voornemen vormen om 'meer dan twee kinderen te kwee-[ Ze doen dat om velerlei redenen, de al egoïstischer dan de andere, en ^ praktijken worden aangemoedigd 1 Pseudo-sociale wawelaars, die de oçhte leer van den Engelschen eko-ils- Malthus verkeerd begrepen, of '"'het geheel niet verstaan hebben, hen nog meer aanzet om er veel TtePraten. ^alisten met een helder doorzicht ^ zich steeds verzet èn tegen het «mderstelsel, èn tegen de leer der 'httsianen, néo en antieke. |ok de behoudsgezinde ekonomisten lj: n â'fiwaarschuwd tegen de gevaren "■ land bedreigden.Van over der-isai gaan de waarschuwende stem-1 °P. en worden middelen voorgesteld de kwade praktijken in te die btetumen van onbaatzuchti-■'"ischen uitgaan, willen we niet be-tCi :naar het is ontegenzeggelijk " het aantal geboorten in Frank-^^stbarend verminderde en dat de I * binnen weinige jaren zullen er II ranschen meer zijn, wat meer is tene boutade. ^ ' ijl Duitschland gestadig het ge-••^c']fer zag klimraen — nu telt het raim 65 iniljoen inwoners — kwain Frankrijk tôt 39,601,609 inwoners. In de laatste twintig jaar is de bevolking van Duitschland toegenomen met ongeveer 20 miljoen, terwijl Frankrijk in hetzelf-de tijdverloop, slechts iets meer dan an-derhalf miljoen toenam. De Franschen sloegen de waarschu-wingen in den wind. De dtraf is niet uit-gebleven. Als de erfvijand nu nog drei-gend op den vaderlandschen grond strat is het vooral te wijten aan zijn over-macht, aan manschappen vooral. De Fransche Staat heeft voorgesteld de belastingen voor de huishoudens met vele kinderen te verminderen en de andere integendeel zwaar te bêlas ten. De Franschman is beginnen te rekenen en vond dat het koopje niet voordeelig was : wel zijn de belastingen hoog, en als men ieder jaar een honderdtal franks minder naar den ontvanger moet dragen is er stellig winst. Doch wat baat die winst, als die toch moet verdwijnen in den zak van de baker, den dokter, en aan het onderhoud van de jonge kinderen?Men rekende op de vaderlandsliefde der Franschen, en niets werd verwaar-loosd om die liefde op te wekken. Ook dat middel faalde, want vaderlandsliefde is eene schoone zaak en zij geeft den Franschman veel vermaak, maar zij ver-dwijnt nog al gauw als zij uit eigen zak moet worden bekostigd. Dat is niet alleen waar m Frankrijk : ook bij ons kennen we de patriotten, die haré schreeuwen zoolang het niets kost mi lum patriotism te uitèn, maai die in itilte verdwijnen als er de minste uitgave /an hen gevcrgd wordt. Men had schoon te zeggen : Frankrijk sterft uit!... de goede patriotten lieten het vaderland stillekens uitster-ven, omdat zij niet konden besluiten tôt de uitgave om het in leven te houden. De vaderlandsliefde van velen wortelt niet in hun hart, wel in hun portemon-aaie.We willen nu niet beweren, dat dit de eeuwige reden is, welke de Franschen tegenhield om het geboortecijfer in hun iand op hetzelfde peil te houden als in andere landen. Er wordt ook anders, — en toch ook verkeerd geredéneerd. Er ^ordt gewe-zen op het groote aantal werkeloozen in de groote steden, al$of dat aantal zou verminderen als er minder kinderen worden voortgebracht. De werkeloos-heid is een eenvoudig gevolg van de slechte inrichting van den arbeid onder het stelsei dat nu heerscht, en kan alleen verdwijnen met het stelsei zelf. Er wordt gezegd : dat het de moeite niet is veel kinderen groot te tjrengen, daar de oorlogen ze toch wegmaaien in den bloei van hun leven, en dat dus al de moeite, de zorg, de kosten, aan hun opvoeding besteed, verloi'en gaan. Waarom kanonnenvieesch scheppeu, waarom soldaten ter wereld brengen, die niet alleen in Europa, maar tôt in de verste uithoeken der wereld, voor anderen moeten gaan sterven, in het zand der Ma-rokkaansche woestenij, in de moe-rassen van Tonkin en Siam, in de bergen van Madagascar? Ook dat houdt geen steek : de kinderen moeten niet noodza-kelijker wijze opgeleid worden tôt het krijgsbedrijf. En het krijgsbedrijf zelve zal niet uit de wereld geraken, omdat er in Frankrijk minder Franschen zullen zijn ; integendeel ! De wereld zal toehooren aan de natie wëlke het talrijkst zal wezen in de eer-ste plàats, en die haar macht en haar kracht zal aanwenden niet om haar eigen vaderland te maken tôt een verdruk-ker van andere landen, maar die haar sterkte ten dienste zal stellen van de vrije menschheid. Hoe talrijker de vrij denkenae en oar-deelepde menschheid is, hoe sterker zij zal wezen : zij zal dan niet meer nocxiig hebben het leven te vernietigen voor de geboorte. Die wandaad wordt altijd ge-straft. door de Natuur zelf. De aarde is vruchtbaar genœg om allen te voeden die leven op hare op|>ervlakte, als deze maar het verstand hadden hun manier van leven in overeenstemming te brengen met de gezonde ïtede De rampen van het huidige oogenblik /ijn de straf van ons on verstand Alek De ïerjaarday van Rëntgen \iea .heeit in Duitschland den Vusten verjaardag van den uitvinder der X-stra-len gevierd. Het is zeer waarschijnlijk dat dezen dag voor het grootste gedeelte der buiteulandsehe pers onopgemerkt zal voorbijgegaan zijn, daar op dit oogen-blik de algemeene belangstelling veeleer samengetrokken is op den reuzenstrijd, waarin om zoo te zeggen geheel. Europa gewikkeld is. En toch zal er inisschien geen tijdperk meer komen, waarin de menschheid aan Rôntgen meer erkente-lijkheid zal moeten betoonen dan nu, waar duizenden op het slagveld gewonde soldaten hunne genezing en het behoud hunner ledematen aan de door den Duit-schen geleerde uitgevonden stralen zullen te danken hebbén. Ieder hospitaal^ dat dezen naam waar-dig is, béschikt thans over éen speciaal kabinet voor raadplegingen met de X-stralen, en men kan zich de hedendaag-sche heelkunde niet meer indenken zon-der dit bewonderenswaardig middel om allerlei opzoekingen en vaststellingen te doen. Wilhelm Konrad iiôntgen werd den 27sten Maart 1845 geboren. Zoon van een fabrikant, werd hij zelf ook tôt nij-veraar opgeleid, Hij behoort dus tôt die kategorie van geleerden, die beroemd geworden zijn zonder ooit Latijn of Grieksch geleerd te hebben. Zijne hoo-gere studiën begon hij op de Technische Sèhool ter Zurich ; begeesterd door de les-sen die gegeven werden door Prof. Clau-sius, den uitvinder van den tweeden grondregel der warmte-theorie, wijdde hij zich geheel en al aan de chemische wëtenschappen, hétgeen heni van zijn eerstgekozéîi lx-roep deed afwijken. Van Zurjch begaf Rôntgen zich naar "Wurzbûrg en Straatsburg, alwaar hij, 'in 1875, tôt buîtengewoon professor in de theoretische physica benoemd werd. In .1900, ging hij over tôt de Munchener Univërsiteit, waar hij altijd gebleven is, hoewei hem uit Berlijn schitterende voorstellen werden gedaan. Het is tijdens zijn verblijf te Wfe-burg dat hij de befaainde stralen ont-dèkte, die zijnen naam dragen en hem tussehen de beroèmdste geleerden der ■geheèle Wereld ee"ne eefeplaats doen in-'nenieîi DAGELIJKSCH NIEUWS VOOR ONZE LANDGENOOTEN. - Heer Vandevij,vere doet in de plaat-sen waar het van nut kan zijn, komitei-ten insteljen, Welke voor zending hebben aan onze landgenooten, die tijdelijk in Engeland vertoeven, het voordeel te ver-leenen van geldelijke voorschotten, ten einde zelf in hun dagelijksch onderhoud te kunnen voorzien. De ontwerper wil al zoo de levensgelijk-heid verzekeren aan aile Belgen, die door den oorlog verplicht waren hun )and te verlaten. «raftgt d» prijs véar al um bence^ighedîn, xlsosk vas>r ds aieywe Isr/ip 0SHAM,I,2WATT ml&QKAARSEN bij dcrothouders de-r lamp : 500 KATTÉ ê. t'. Hanétitiei 149, Àatwarpen. DE BELGISCHE VLUCHTELIN-GEN IN HOLLAND. T 240 Belgische vluchtelingen hebben Nijmegen verlaten. Op het oogenblik bevindt zich in deze stad geen enkel Belg meer, die op stads-kosten leeft. Eenige Antwerpsche kinderen zijn te Le i den aangekomen. Zij zullen in Hol-landsche families geplaatst worden die in hun onderhoud zullen voorzien. DE TRAM OUDE BAREEL«SCtiOO-TENHOF. — Niettegenstaande ons her-haald aandringen werd er door de maat-schappij tôt uitbating van de trainlijn Schootenhof nog in het geheel niets gedaan om deze belangrijke gemeente en de inwoners snellei met onze stad te ver-binden.Het goede weder nu aanbrekende den-ken reeds vele menschen eraan hun zo-merhuis te gaan betrekken, doch ze worden weerhouden door het gebrek aan ver-binding.De maatschappij in kwestie zou alzoo ook nog tal van hare bedienden in staat stellen hun brood te verdienen in plaats van de aalmoes die hun nu gegeven wordt en hen zelfs verplicht een beroep te doen op den openbaren onderstand. -» We fcopen dat het bo.enstaande zal \'ûldoendf zijn om de maatschappij er te doen toe besluiten een regelmatigen dienst herin te richten. OP DE BARON JOOSTENSLEï. -Door de inwoners der Baron Joostenslei wordt er geklaagd dat eene bende kwaaddoeners en dieven dit kwartier on-veilig maakt. De afsluiting van de daar gelegen ledige gronden alsook die van den spoorweg werd ontroofd. We vrtigen in naam van de belangheb-bendenofde gewone of burgerpolitie aan dien kant geen oog in 't zeil zou kunnen houden. JUBILE UM, Voor enkele dagen j vereenigde zich het personeel van de af-deeling Scheldekaaien A van den dienst van kaaien en afdaken. De 25-jarige indiensttreding van hee-ren G. Van Diest, kaaiagent-toezichter en E. Van der Beken, kaaiagent werden gevierd. Na eenige welgepaste woorden van den heer K. De Naeyer, hoofdtoe-zichter gaf deze een prachtig geschenk. De jubilaris werd ook nog geluk ge-wenscht door de kaaiagenten toezichters R. Joorb en G. Luypaers, waarop hij in vrieridellijke bewoordiging dankte. EENE VRAAG? — Een onzer getrou-we lezers doet ons het volgende opmer-ken; « De meisjes minder dan 18 jaren oud mogen niet gaan «doppen». Gaan ze zich echter aanbieden in de groote zaal der Harmonie dan worden ze effen-af wandelen gezonden », Zou er geene mogelijkheid bestaan be-dœld werk te verdeelen onder aile meisjes welke dezen arbeid kunnen en willen doen? DE VOGELEN EN DE OORLOG. — In een zeer intéressant artikel, geeft de « Times a eene merkwaardige studie over het leven der vogels in de landen, welke de tooneelen van den tegenwoor-digen oorlog zijn. Na gezegd te hebben dat wij volgens oinze eigen indrukken geneigd zijn te gelooven, dat het leven en de gewoonten van de kleine gevleugelde wereld even-zeer door den oorlog getroffen worden als de onzen, verzekert de « Times », dat, in aile waarschijnlijkheid, de tegen-woordige groote menschenstrijd geen invloed op de vogels uitoefent. Inder-daad, door de vlugheid hunner bewe-gingen en hunnen kleinen omvang, kunnen de vogels, in aile zekerheid, zich zelfs in de nabijheid van het front ophouden, alwaar zij hunne normale rUst en de voorteekens der naderende lente vinden, ofwel vinden zij er ruïnen van door menschenhanden gebouwde constructies, welke hun èèn bescheiden verblijf aanbieden. Waar het moge voorkomen dat de plaats waar zij gewoonlijk nestelden, vérstoord is, vinden zij integendeel weer ; andere hoekjes, welke in normale tij den j -itfto'fcgankeHjk voor hen zoudec gêweest ajn. Zoolang zij hunne vrijheid niet moeten derven en zij in vrede over hun tiestjes kunnen beschikken, komt het ans voor dat de vogels zich niet meer :«ii het gebulder der kanonnen bekom-meren dan over het geraas der voorbij-stoomende treinen, vaak op zeer korten afstand van hun nest. Men heeft in vredestijd kunnen waar-nemen, dat vogels tôt op de kanonnen hunne nestjes bouwden en men haalt het geval aan, dat in Zuid-Afrika, eitjes in een fragment van een bom gevonden zijn, waar het wijfje die gelegd had. In een tuin in Engeland beweert men een spreeuw gehoord te hebben, die het fluiten van een granaat nabootste en of-schoon eenige geliefkoosde tonen van den spreeuw zooveel op dit fluiten ge-lijken, dat het moeilijk is om uit te maken, of de vogel in kwestie werkelijk dat fluiten nadeed, hetgeen echter in het geheel niet te verwonderen zou zijn, daar men algemeen de gewoonte der spreeuwen kent om allerlei geluiden na te bootsen. Hij zou inderdaad evengoed het sissen der granaten, welke hij dage-lijks in de nabijheid van zijn nest op de slagvelden in België of Frankrijk gehoord heeft, kunnen nabootsen, als hij op de Londensche « squares » het schettereu der horens van de taxi-cabs uadoet, of op het land, het kraken van een of andere deur in een tuin. Dit nabootsen van geluiden, is zeker te wijten aan den invloed van den oorlog op de vogels, maar toont eveneens de volmaakste onverschilligheid hun-nerzijds aan; de vogels toch moeten zich even weinig om het bestaan van de menschen bekommeren, als de zon om onze daden en bewegingen. Wij moeten dus niet vreezen dat de oorlog het gezang der vogels in Europa zal veranderen, tenzij hij den spreeuw eenige nieuwe noten aanleert, om in zijn vroolijk gesnater wat meer afwis&e-ling te brengen. DURE POSTZEGELS. Uit de « Times » : Eene verkooping van kostbare post-zegels werd gisteren in de gallerijen van Msrs. Glendining, Argyllstraat, W. te Londen, gehouden ; de ingestélde postzi-gels bereikte hooge prijzen. Voor een Belgisch postzegel (1830) van 10 cts., werd 145 frank betaald. Een on-gebruikte, licht beschadigde postzegel van Réunion (1852) van 15 cts., ging voor 1150 frank van de hand, terwijl voor een ander specimen, van 30 cts., van dezelfde plaats en jaar 1075 frank betaald werd. Deze postzegels behooren tôt eene zeer zeJdzaam geworden uitgave. Een Roemeensch zegel (Moldavia) van 1858 vond een koopes tegen 1150 frank DE ALLE U LAATSTE VAN DEN HEER MACLOT. — We kwamen Zon-dag onzen braven en gezelligen vriend Jen heer Maclot tegen. Wel wel zegde hij ons, wie dat we daar hebben ! En hot gaat het ? -- Nogal goed; maar weer en tijd zijn drukkend... Een mensch roclt zich eigen-lijk wat lam ! - Heel natuurlijk, giimlacbte de heer Maclot, en 't kau niet anders, dat is... Paaschiam ! En onverstoord vervoigde hij zijn weg. Hij was bijna den hoek van de straat ai om vooraleer we begrepen hadden ! Nu de « Matin » niet hier is om zijn goeie zetten te boekstaven maakt de heer Maclot ze in 't Vlaamsch, t Is al een goed begin, zelfs heei goed. Wij nemen volgaarne de taak op ons /,e voor het nageslacht te bewaren. EEN MAN ZONDER ARMEN ALS « LEERMEESTER » VOOR DE OOR-LOGSINVALIEDEN. — Nieuwe ge dachten duiken ûi dezen oorlog voort-durend op ; immers heeft men te Berlijn niet een « wondermensch », die zich vroeger in de music-halls vertoonde, als leermeester aangesteld voor de vermink-ten van den oorlog? De persoon in kwestie, die zijne beide armen mist, heeft het, zooals den schilder Raphaël Mëngs, door zijne wilskracht zoo ver kunnen-brengen, dat hij zich van zijne voeten evengoed bedienen kan als de andere sterveHngen van hunne handen. Zonder annen geboren in Oost-Prui-sen, alwaar zijn vader onderwijzer was, kon de heer Unthan, die thans meer dan 60 jaar is, zich reeds op zesjarigen leeftijd aan- en uitkleeden met behulp zijner voeten; later leerde hij zwem-men, vioolspelen en op den hoorn bla-zeû, ja zelfs de verbazingwekkendste gciocheltoeren uitvoeren. Door zich voor de verminkten in de hospitalen te ver-toonen, amuseert hij niet alleen deze slàchtoffers van den oorlog, maar hij levert hun het bewijs wat men doen kan niettegenstaande eene natmirmisvor-itimg, Un toont aan dat zij niet wanho-pen moeten en dat zij — zelfs verminkt - ■ werk?:ame en behendige werklieden kunnen w<ard«c ONZE HANDELSBETREKKINGEN MET NEDERLAND. — Uiterst lang-zaam zegt het « Algemeen Handelsblad » vait er te Roosendael eenige toeneming in het handelsverkeer met ons land te be-speuren. De in- en uitvoer bedraagt 110g slechts een twintigste van normale tijden, doch er is toch eene zwakke herleving. In het begin van Maart waren het per dag 214 waggons voor België ; begin van verledene week waren er voor den invoer uit Holland 14 waggons noodig. In normale tijden zijn er te Roosendael 7 à 8000 waggons noodig om den in- en uitvoer te verzekeren. Wij ontvangen voornamelijk visch voor Antwerpen, Brussel en Gent. Deze visch wordt 's avonds uit Ymuiden verzonden en komt den volgenden avond in bedoelde steden aan. Dus omtrent zoo snel als in normale tijden. Verder ontvangen we voornamelijk geslachte scha-pen en groen zeep uit Holland. VOOR ONZE BELGISCHE WËDU-WEN EN WEEZEN. — Door den heef Herman Grenlich, een der Zwitserscht socialistische leiders werd aan het Inter-nationaal socialistisch Bureel te Den Haag eene somme van 2500 franken gezonden, opbrengsl van eene inzameling gedaan door de Duitsch-sprekende socia-listen van de Vereenigde Staten tôt on-dersteuning der weduwen en weezen van de Belgische gesneuvelde partijgenooten. HOE HET PAASCHFEEST ONT-STOND. — Het Paaschfeest werd oor-spronkelijk ingesteld door Mozes (Exod. XII : 14) ter gedachtenis van de verlos-sing der lsraelieten uit de EgyptLsche slavernij. Het bestond hierin, dat in elk huisgezin een lam, welks vereischten en toebereiding nauwkeurig worden opgege-ven, werd gegeten met bittere kruiden en vooral met ongezuurd brood, naar welke laatste bepaling het Paaschfeest ook a Mazzoth » dit is « feest der onge-giste brood en u genoemd wordt. Door de groote haast waarmede de lsraelieten Egypte verlieten konden atij zich den tijd niet geven om hun broodkoeken te laten rijzen. Met het bloed van het lam moes» ten de deurposten van elke woning won den bestreken in dien nacht, toen de en gel des verderfs in elk huisgezin der Egyptenaren, de eerstgeborene doodde; dat was het zinnebeeidig teeken voor den etigel, dat er een Israelietisch huisgezin woonde, opdat hij het huis verschoonead voorbij zou gaan, en daarna heet het feest a Pesah » of « Pascha u dat wil geg gen « voorbijgang », Het moest gevierd worden op den i4n dag van de eerste ma and (Abib of Nisan) gedurende «even dagen. Daar do opstanding van Jezus tijdens het Israëlitisch Paaschfeest heeft plaats gehad, heeft de KristeUjke Kerk, als ge« denkdag van die gebeurtenis het paascb feest aangenomen. DE BEVOORRADlNG IN DE NE. OENDE WIJK. - Door bewoners vf; de negende wijk is een protest aan het gemeentebestuur gezonden aangaande de bevoorrading. De onderteekenaars van het protest duiden verschillende middelec aan om in den ongunstigen toestand waarm zij verkeeren, te verhelpen. Soonmige personen hebben insgelijka klachten aan het gemeentebestuur gezonden nopens het gewichtvan het brood. DE BUURTTRAMS OP KAPEL-LEN, BRASSCHAET EN SCHOO» TEN. — Ons komt uit goede bron het bericht toe dat de Maatschappij van de Buurttrams er aan denkt binnen een dnetal dagen den dienst op Eeckeren-Kapellen en op Brasschaet en ook op Schooten te onderbreken. Er wordt beweerd dat het verkeer zoo gering is geworden dat de Maatschap pij dagelijks twee tôt driehcmderd frank zou verliezen. Dat zou een nieuwe rainp wezen voor de buitenlieden en voor de bedienden en werklieden die nog iets of wat konden verdienen. Zouden onze inlichtingen juist zijn. mogen we dan vragen aan de Interkom' munale Kommissie, niet name aan haar voorzitter heer Louis Franck, te willen onderzoeken welke de oorzaken zijn van het afnemend verkeer en te zien of er met de krijgsoverheid geen maatrcgelen kunnen getroffen worden daarin te verbe!-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.