I Vrijd^jgr 15 December 1916. Twecde Jaarg. Mr 346 PHjg 4 6 Centiemen do@r België Het Vlaamsche Nieuws w mmm «as® «B O» ■——■ m 4M ' «k >w Het hest iflflrelir.ht en meest versnreid Mîetiwshla.d tra.a Belp-ië. - y^rsrhtînt *2 maai n*>r w*<*!r ABONNEMENTSPRIJZEN : Per maand 1-76 Per 6 maanden ••• !0.— Per 3 maanden 6.— Per jaar (8.— AFGE VAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD : Raf VERHULST, Dr Aug, BORMS, Aib. VAN DEN BRANDE Met vaste medewerking van Dr A. JACOB BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1900 AANKOND1GINGEN: Tweede bladz., per regel. 2.60 Vierde bladz., per regel. 0.50 Derde bladz., fd. I.— Doodsbencht 6.— V/~w\r oIIa atlTinnnAn nrun^a mari D/"W^nDCTD A A T A A DE OORLOG let onthaal van het vredesaanbod In de Fransche pers I Parijs, 13 December. — Een algemeen Btikcl in de bladen behelst, dat Duitsch-■nd's voorstel om vredeson der handel:n-|„ te openen zonder de vredesvoorwaar-I aan tie duiden, een strik is met het Kcl de vastberadenheid van de gealliecr-■ente verzwakken, en de hoop, verdeeld-■ëd onder hen te zaaien. ■ «Excelsior » schrijft : De geallieerden ■logcn dit fe't met trots aanteekenen. ■oor het eerst stelt Duitschland officieel Itedcsonderbandelingen voor. Het zal liet de laafete keer zijn. Wij kunnen met Bibbel verirouwen de nieuwe stappen af-■achten, waartoe de toekomst het zal ■ De « Matin » spreekt van een door-■ichtigen val strik en van een versehijn-B| van zwakte. ■ Capus in de « Figaro » zegt, dat het Brieht bij on"e bondgenooten en ons I niet anders dan een spotlaeh van Bracht'n? heeft te voorsehijn geroepen. ■ De « Peti^ Parisien » gebruikt de woor-Hen : een prof lokmiddel. ■ De « Echo de Paris » spreekt van een Banœnvre om de erealHeerden te verdee- ■ Een oorlo«rvoerende streeft nooit Bar vrede. wanneer hij zich in staat acht Ben af te dwingen. ■Hutra zegt : Joffre is benoemd tôt Bomber van den rand der geaM'ieerden, Be te Pariis zal worden geïns^alleerd. Bffre 7,11 den toes+and aan aile fronten Btr geallieerden nasraan. ■Par'js, 13 December. — De avondbla-B waarschuwcn als de ochtendbladen Bfri het Duitsche voorstel om de vre-Bsonderhandelingen te openen. ■De « Temps » noemt het een hinder-B en nieuwe schelms'reek. De geal-Berden zul1ien zich, gebonden als ze zim Borde verklar-ng van Londen van Sep-Biher 1914, daardoor niet laten ver- BDc « Tournai des Débats » schriift : De Brmaansche mogendheden hebben een Blomatiek stuk ooaesteld. Ondanks B vemuftigen opzet zal het in dtiigen ■Briand zal er vandaag in de Kamer ■ tl'nk antwoord op geven. In de Engelsche pers Blnnden, 13 December. — Naar Reuter Bmeemt zullen ininisterieele kringen M, waarsehijnlijk over de Duitsche vre-Bvoorstellen niet uitiafen dan na raad- Bnng met de bondgenooten. Bntussehen kan m en wel zeggen dat de Bstrekte eenstemmighfid in het oordeel Ho de Engelsche pers slechts het spie-Bbeeld is van de eenstemmigheid onder Bministers, de regeeringen en de volke-Btvan de geallieerden. ■Londen, 13 Deoember. — De « West-B®ter Gazette» schrijft over het vre-•voorstel dat het in de eerste plaats een Bry;jzing is voor den toestand waarin Bvijand tlians verkeert. Naar aile waar-Bijnlijkheid is het tevens een poging B'erdceldheid te zaaiep onder de bondit1; « Pall Mail Gazette » schrijft in een ■'K getiteld : « Een teeken van be-B^W'dheid » : het aanbod van de Duit-B "gecTÎng kan door nauwelijks meer H» de zwakste hoop gedragen ;orden ■jopde geallieerden of de neutralen in-^ maken. H&genlijk toch zijn de Duitsche voor-voor het Dmtsche volk zelf be-dat uit de zekere verwerping er-®oet leeren dat het alleen op eigen B'^to heeft te rekenen. » In Amerika <> N<Av-York Times » merkt op dat H™ 'n de rede van den Rijkskanselier, B ïn de nota bepaalde voorstellen B ,"cn- Indien het voorstel voor één ■teng vatbaar is, dan is het dezè, dat mogen beschouwen als een zet ■ een conferentie te dorn samenkomen, B^hoop dat daaruit een ops^elling van ■"«aarden zou kunnen voortvloeien, ^P°Pde vrede zou kunnen worden go Indien dat plan mislukt, zal ■'«nlaml van de wereld verwachten, verantwoordelijkheid voor het B! l'fen van den oorlog zal leggen op ■™Hieerden. Echter zal de wereld zich B ^ een eigen oordeel vonnen. Londen, 13 December. — De. leidendc Canaaeesche mcuwsbladen verkiarer zich tegen aanneming van het Duitscln voorstel om vrtdcsondertiande-mgen t< beginnen. De « Toronto Globe » (oppositie) zegt Als rechtstreeksch gevolg van Beth-mann's rede zal de vrede nog voor onbe-paalden tijd worden uitgesteld. De indruk bij de neutralen Bern, 13 December. — Het « Bernei Tageblatt » schrijft : Nog leeft de hoo{ op e.en sf>oedigen vrede. De middelrijker hebbeu een grooten stap gc daan, op ge vaar af, nogmaals hoon en spot te oogster en hun beskiit te zien beschouwd als be-wijs van militaire zwakte. De central* rijkcn leggen echter hun vredesverkla-ring au op het oogenblik dat zij zich ge-reed maken tôt nieuwe groote slagen, zi, ste.ken verzoenend de hand tôt vrede ui' op het oogenblik dat Duitschland ziji volk mobiliseert en zich opmaakt_tot ont-plooiïng eener ongeloofelijke militair< kracht. Zullen zij nogmaals door de en tente worden afgewezen ? Zkdaar d< groote vraag, die millioenen naar vred< hunkerende menschen bezig houdt, ei stellig ook in de staten der entente. Met hun vredesaanbod in deze ure be wij/en de middelrijken ondubbelzinnif dat het gaat om het verwerven van waar borgen voor hun staatkundig bestaan Gcen militaire zwakte is het, die de Duitsche regeering bereidwillig maakt on vrede te sluiten, doch eenvoudig het feit dat het logisch eindpunt, het van mee af aan gestelde en verkondigde oorlogs doel is bereikt. Hoe de onderhandelingen ook moger loopen, wij onzijdigen hebben het groot-ste belang bij een spoedigen vrede. Wi; kunnen slechts wenschen dat wij ondei den Kerstboom de. boodschap vinden vat een wapenstilstand. Nogmaals zijn door de centralen ver-wachtingen gewekt. Ditmaal zou de ont gooeheling des te smar^eb'jker zijn, wanneer de oorlog — 'en dan zeker op no£ meedoogrnloozer wijze — werd voortge zet, waar voora! ook wij onzijdigen on der zouden hebben te lijden. Kristiania, 13 December. — Aile bla den stelleri de beteekenis van den Duit-schen stap in het licht door vet gedrukt< opschriften van verscheiden regels te zet-ten boven de uitvoerige bureau- en bij zondere telegrammen uit Berlijn over d< Rijksdagzitting en de nota aan den pans door het afdrukken der portretten vai keizer en rijkskanselier en van door wrochte hoofdartikelen, waarin de poli tieke en militaire toestand, die Duitsch land in staat'stelt, zijn vredesaanbod t< doen, zoomede do vermoedelijke ont vanofst daarvan bij de ententerijken be handeld worden. Aile bladen geven dei tekst van de nota, die ook door de bla dm, welke anders de entente welgezin* zijn, goed ontvangen is. Het Oostenrijksche kabicet afgetreden Weenen, 13 December. — Keizer Ka rel heeft een verzoek van het geheele Oostenrijksche kabinet om ontslag aan genomen en geheimraad Alexander vor Spitzmuller de vorming van een nieuv kabinet opgedragen. Het nu afgetreden kabinet-Koerbei was pas den 3ien Oktober 1.1. samenge-steld en heeft dus een zeer kortstondig leven gehad. DuiVhoot- «iiinonr^nc Washington, 13 December. — Op hel verzoek van het département van staat om opheldering aangaande het torpedee-ren van het s.s. « Lanas » (28 Oktober] heeft Duitschland geantwoord dat het schip terecht in den grond is geboord om dat het contrabande vervoerde. Verdei zegt het antwoord dat de « Lanas » aan een Noorsche reederij behoorde. Berlijn, 13 December. — De bladen melden : Met den ondergang van de «Suf-fren» is het aantal schepen der vijande-lijke oorlogsvloten, dat sedert het begin van den oorlog is verloren geeaan — duikbooten inbegrepen, doch bijzondere schepen als hulpkruisers en voor oorlogs-doeleinden ingerichte schepen der han-delsvloot niet meegerekend — tôt 1392, metende 744,600 ton, gestegen. Van deze verliezen is het aandeel van Engeland 1123 schepen of 563,200 ton, van Frank-rijk 129 of 53,900 ton, Italië 20 of 63,600 ton, Rusland 116 ot 54,800 ton, Japon 14 of 9100 ton. Vlaamsch Leven te Brusstl We willen hier natuurlijk niet sprekei van Vlaamsch Leven, de prachtige ge ; illustreerde uitgave waarvan de vric m . Willem Gyssels be^tuuider is. Het « Le ; ven», waarover wij het hier hebben, i: ; het dagelijksch gedoe in de ln.ofdst^d de handel en wandej. van dat speciLl< : Beulemansvolkje en van die specifiek . ondanks ailes, Vlaamsch-gebleven bevol ■ king, die onla,ngs, tôt haar eigen verba zing, vernam dat ze zich positie Vlaamsch verklaard had van aard en we zen, bij de volksoptelling van 1910. To haar eigen verbazing, zeg ik. En inder daad, de gewone Brusse-lsche bevolkinj ' houdt er zoo wat een eigen opvatting oj 1 na, betrçffende de taalkwesties. Duizeud maal hoorde ik Brusse'aars verklaren da ' ze wel Vlaamsch spraken, nu ja, maa: ' toch waren ze geen Vlamingen ! Hoe z< '• dat uitlegden? «Wel, wale zen Brusse leers », klçnk het dan. j Voor geen geld ter wereld zouden z< geduld hebben, echter, dat men ze Wa 1 len noemde ; die « scheldnaam » maakt' hen wordend, en ik kan u verzekeren da , eeu Marolliaan liever straatlooper word genoemd dan «Walekop ». Hoe dat kom . zal ik maar liever niet zoeken uit te leg ; gen ; wèl weet ik dat in de werkhuizn ( der hoofdstad doorgaans de Walen aan zien worden als mouwvagers, lieden di< niet betrouwd worden, in één woord.vai hen zeggen de Brusselaars dat ze « krui pers » zijn : wat met de Vlamingen nie het geval is : die noemen ze doorgaan bij den algemeenen minachtenden naan t van « boer »... En toch is de Brusselaar een echb : Vlaming zelf£ een ras-Vlaming, door ziji • vette uitdrukkingen, zijn ronde, open hartige manieren eu zijn joviaal karak : ter ; waar meer dan te Brussel vindt mei ' nog de echt-Vlaamsche joligheid? Waa die gezonde scherts, dat galgenhumor die felle. braspartijen en gedurige feest 1 stemm ng die aan Teniers' tijd doen den ken? Gaat in de kavietjes van den « bas fond «, in de kwakhuizen van Molen beek ; loop langs de markten, in de hal len; bezoe.k de verkoopzalen, kuier lang de* Vogclenmarlct, 's Zondags, of rich uwe schreden naar de koffiehuizen vai het centrum waar de klein-burgers ver gaderen, en overal zult ge dat sappig Brusselsch-Vlaamsch hooren weerklin ken 'en zult ge 't opmerken als een wan klank wanneer soms een Waal of eei Franschsprekend windmaker, die daa verzeild geraakte, zijn vreemde kîankei laat hooren. Daar waar ge 't eigenlijb j Brusselsch volk arontreft, zult ge steed een echt-Vlaatnseh leven zien en voelen En ge zult er des te verbaasder om staai kijken wanneer ge, als flamingant, wee welke schrikkelijke beproe\ingen da Vlaamsch-zijn reeds onderstaan heeft ei aan welke gluiperige politiek het Vlaam ! sclie c-lement in de hoofdstad is blootge . steld sedert jaar en dag. [ Onde Brusselaars vertellen u nog da er vôôr nauwe.lijks 40-50 jaren in hee Brussel geene 1000 menschen waren di< Fransch spraken, en men die taal zel: niet eens ter schole aanleerde. Hoe is he mogelijk, zal men zich afvragen da zulk een ommekeer op zoo'n korten tij< verwezenlijkt werd? Heisa, door d school, en door de school alleen ! Daa werd het Vlaamsch slecht aangeleerd of in 't geheel niet ; daar werd hr Fransch op den voorgrond geplaatst,wa ■ het alleen zaligmakend ; en 't gevolg De Vlaamsche bevolking van Brusse ■ werd na ééne generatie dat drollige ra: dat in 't Vlaamsch denkt, in 't Franscl wil spreken ; dat geen uitdrukking aai zijn gedachten meer weet te geven, ei 'n taal spreekt die de banden van Mir boau's auto deden barsten van 't lachen En een treffend bewijs îigt in het fei dat te Molenbeek, de eenige gemeent< waar een natuurlijk onderwijs werd ge geven, de menschen ook 't minst ver franscht zijn. En de burgerij, die he langst ter school gaat, is ook hçt mees verbeulemanscht. Wat tôt de gevolg trekking leidt dat, hoe langer de kinde rm te Brussel naar school gingen, ho< slechter het was voor hun natuurlijk* ontwikkeling ! Dat is nu een paradoxe en toch is het waarheid... Is de Brusselaar vijandig gestemd je gens 't Vlaamsch? Ik beweer kategoriel van no en. Hij spreekt Vlaamsch overa waar hij zich in zijn midden bevindt maar eens daarbuiten broebbelt hi. Fransch, is hij verlegen met zijn taa voor de ptnnen te komen, omdat hij z< minderwaardig acht. Och, men heef men ook sedert zooveel jaren op aile to nen gezongen vau « te doux parler ut F'rance, la langue mondiale et diplomatique », dat hij, de oppervlakkige bur-ger, het op 't laatst is gaan geiooven. En daarom spreekt hij Fransch om voor-naam te schijnçn. Maar wil hij gui zijn 1 en hartig, dan grijpt hij dadelijk naar • zijn hartsspraak, en laat zijne Vlaam-1 sene taie kiinken. Wel zullen sommige burgerluidjes u 5 zeggen dat «e geen Vlaamsch kennen, , al vermindert hun aantal met den dag, ï doch ge zult tevens een «Rotterdammer» , uit hun zak zien piepen, en als ge 't hun - doet opmerken, dan autwooiden zij u : - « Ja, Ho.landsch dat versta ik,maar toch f gi Vloms i » 't Schoonste van de grap is dat die lui t doorgaans rechtzmnig zijn, omdat ze - nooit geen Vlaamsch blad in handen na-! men, en geiooven wat « Le Soir » hun ) ait.jd zegde: «Het Vlaamsch en het - Hollandsch zijn twee verschillende ta-t len. » r Maar ze voelen niet de minste min-achting voor onze taal. Ze hebben zich ■ laten meeslepen m hun gekende onbe-zorgdheid en «je m'enfichisme », naar :• de verfransching, en als het oogenblik ■ gekomen is zullen z'e;r hun « botten aan ; vagen» en zich ook weer laten vervlaam-t schen, wees er zeker van. Ze zullen in t 't begin wel wat pruttelen ; doorhouden t is voor de Vlamingen voorwaarde tôt - zege. 1 Is die zege mogelijk? Wat mij betreft, - ik twijfel er geen oogenblik aan. Te ; schoon is het werk dat de Vlamingen 1 hebben aangevat, om geen vruchten af - te werpen. En trouwens, reeds zien we t een sehoonen oogst in 't verschiet. 3 Kijk nu maar eens : 't Willem-Fonds 1 telde vroeger 400 leerlingen in zijn kos-teloozen leergang van Vlaamsch ; en nu? ; De zeven klassen werdèn er elf, en er , zijn zoowat 1100 leerlingon I Zoo krijgen . we de Vlaamsch-onkundigen te pakken, . en dat die niet verloren gaan wordt be-1 wezen door het feit dat de meesten hun r kennis vin 't Vlaamsch volmaken door ) 't lezen van Vlaamsche werken die zij . ter boekerij van 't Willemsfonds iedere . week in 't Vlaamsch gaan vragen. En die boekerij, diei in plaats van de vroegere 300 lezers er nu 1200 telt, zou die soms geen kolossalen invloed uitoe-fenen voor het behoud der kennis onzer taal bij de klein-burgers en arbeiders, zooals ook 't geva! is met de hulpbiblio-theken van Jette, Schaerbee,k Laeken, die aile haar lezerstal zagen verdriedub-belen?De voordrachten van Volksontwikke-ling hebben grooten bijval bij de arbeiders, en steeds trekken zij een menigte weetgierige toehoorders. Z90 krijgen wij het werk volk te pakken. En wat te zeggen van de Verteluur-5 tjes, die, waar ze ook ingericht worden, steeds 300-400 kinderen met open oor en j mond doen luisteren naar de fijne, echt^ t Vlaamsche verte.llingen der inrichters, t meest onderwijzers, die de volksziel we-1 ten te doen trillen. Krijgen we aldus de . jeugd n;et te pakken? En dan he.bben we nog de Vlaamsche , dagbladen die overal in Brussels' om-t trek dapper meewerken aan 't optrek-1 ken van ons Vlaamsch gebouw, dat we , stevig en trotsch in de hoofdstad willen j zien oprijzen, die pers, die onze men-t schen staalt en verhardt in hun trouw t jogens taal en aard. 1 En nu heei Brussel, behalve Elsene, i onder Vlaamsch regiem komt te staan, r dank zij de optelling van 1910, die noch-, tans, men weet door welke bedrieglijke t middelen, valsch werd voorgesteld ; nu 3 we weer kans zien dat aan de Brussel-? sche jeugd een gezond onderwijs zal ge-1 geven worden, nu zien we reeds een zui-3 vere, klare toekomst te gemoet voor de 1 Zennestad. Dat er zal moeten gestreden 1 1 worden, gestreden met hand en tand te-1 gen de nu knarsentandende geestesbeu-. len die hun Zennepedagogie zullen tôt het uiterste trachten te doen stand hou- ■ den, lijdt geen twijfel, maar daarvoor > zijn we mans genoeg. We zijn het strij- ; den gewoon, en zijn gehard tegen mis- , rekenigen ; doch îmmer zullen we herbe- ] ginne, koppig en hardnekkig, als echte Vlamingen dat kunnen. En als we dat volhouden, als we. geen oogenblik wankelen in den strijd, dan mogen de franschelaars zaniken zooveel : ze willen van 't Vlaamsch dat om zeep is, ; , Ç31 dat zal uifgeroeid worden. Voorwaar, : als we zoo blijven vooruitgaan, in Brus-. sel, als we in de laatste paar jaren de- : - den, dan bestaat er veel kans dat binnen ; [ een vijftal jaren de laatste franski'.jon - zich zal teruggetrokken hobben in de • j laatste verschansing Elsene, waar we ze [ dan natuurlijk met aile gemak zullen uit . verdrijven... zonder krijgsgevangenen te ; maken : ze mogen dan loopen waar ze < . goed voor zijn... « Je) HERREMANS. Het nieuwe Engelsche Ministtrie Een paar voorloopige opmerkingen over hêt nieuwe Engeisehe ministene : Het lijkt op den doortastenden Lloya George, dat hij bij de vorming van de nieuwe regeering de traditie op meer dan een punt icrzijue zet. Aan het talnjke kabinet, van laatstelijk in de twintig leden wordt een einde gemaakt. Het zal nu bestaan uit vijf leden, van wie Law, die behalve uunisier van linancien ook nog als hoofdvertegenwoordiger van de regeering, -ae leider van het Lagerhuis zal zijn, uit den aard van zijn drukke werk niet geregeld er in zal meewerken. Hender-son, van de arbeidersrpartij, is, naar algemeen oordeel, een zwak vat en zal dan ook niet in het oorlogskabinet opgeno-men zijn om tôt een krachtiger oorlog-voering mede de drijfkracht te zijn, maar om de arbeiderspartij, waarbij Lloyd George het als minister van munitie heeft verkorven, te winnen. Zoodat de leiding van den oorlog wel zal komen te berusten in de handen van Lloyd George, Milner en Curzon, van wie George en Milner met name het voortvarende element uitmaken en Curzon het matigende element. Door de leiding van het Lagerhuis uit handen te geven, heeft George, die As-quith buiten den oorlogsraad wilde hou-den, om<iat hij als eerste minister en leider van het Lagerhuis volop werk had, als eerste minister in het oorlogskabinet zitting kunnen nemen, zonder met zich zelf in tegenspraak te komen. De ministers zonder portefeuille — op-dat zij zich geheel aan de leiding van den oorlog kunnen geven — zijn, zoover wij weten, in een Engelsche regeering ook iets nieuws, althans uitdrukkelijk zoo genoemd. De eerste lord van de schatkist, de lord-president van den Geheimen Raad en de kanselier van het hertogxlom Lan-caster zijn niet veel anders dan ministers zonder portefeuille, — gelijk ook de ge-heimzegel-bewaa rder, welk ambt onver-vuld schijnt te blijven. Daarentegen heeft George een paar nieuwe ministerieele ambten ingesteld, o.a. voor de scheep-vaart. Voor het reeds door Asquith be-loofde ambt van leider van den voedings-dienst heeft George zijn man gevonden. Gelijk de Engelsche bladen reeds hebben voorspeld, zijn de leiders der liberale partij uit het kabinet gebleven. In McKenna, Runciman en Samuel verliest de regeering kundige administrateurs. En Grey wegl Balfour, die vele aanhan-gers van George, uit de nieuwe regeering foadde willen houden, vervangt Grey aan buitenlandsche zaken. Van hooger hand zal m4n daarop wel hebben aangedron-gen : een bezadigd man als leider van de buitenlandsche politiek. En Carson aan marine. Als die tegen-valt, zal het niet zijn uit gebrek aan voortvarendheid. Gelukkig voor de Engelsche vloot heeft Jelicoe, de eerste zee-tord der admiraliteit, naar aller oordeel, een helder en koel hoofd. Dr. Addison, de minister van munitie, die al een ondergeschikten post in het ministerie heeft bekleed, is George's trouwe medehelper geweest bij de regeering van den geneeskundigen dienst voor de ziekte-verzekering. Hij was dokter en scheidde zich van zijn frondeerende kolle-ga's af. Lord Robert Cecil blijft -minister van blokkade, een teleurstelling voor de ra-dikaalste voorstanders van een krachtiger oorlog. Voor Ierland geen verandering : Wim-borne blijft onderkoning, Duke minister rn Ignatius O'Brien lord-kanselier. (N. R. C.) DAGELIJKSCH NIEUWS VREDESVOORTEEKEN? — De correspondent van het « Algemeen Han-l^sblad » te Rotterdam schrijft aan zijn jlad : Zou de vrede toch nader zijn dan wij çeneigd zijn fe vermoeden? Dat er meer san gedacht wordt dan tôt dusver, moge Dliiken uit het opmerkelijke feit dat de-?er daeen een zeilscheepje onder Neder-andsche vlag werd opgenomen om tus-ichen 15 en 30 December een lad'ng in te lemen van Londen naar ons land, en op rijn charger werd aangeteekend dat dit sou komen te vervallen, wanneer in die période eo,n einde mocht komen aan de vi j andeli j kheden. Da*- dit in Engeland werd gestipuleerd ;eeft wel te denken. In elk geval mag er ivorden uit afgeleid, dat men ook daar îen einde van den oorlog thans niet zoo ynmogelijk acht, als in de pers gemeen-ijk wordt aangegerert. PROBAAT MIDDEL. — Tegenwoor-dig hoort men overal kîagen over senan-delijke vervalsching der cetwaren. nu en dan wordt er al eens een verva.scker ge-knipt, en veroordeeld tôt boet o; ge-vang, d<jch dat schrikt de vervalschers niet af. Bestaat ct dan gcen middel 0111 die volksvergiftig.ng te doen ophouden? Ja wel, en een heel eenvoudig ook. Het zou volstaan den vervalsclier vecr-tien dagen lang in de gevangenis u zetten, en hem al dien tijd nteis anders te eten te geven, dan z jnen eigen ver-valschten kost. \Vordt hij er door ver-giftigd, dan is het zijnc eigen sehukl, en heeft hij geen recht van klagen. Zou er nie.t ieniand zoo goed willen zijn om dit eenvoudig recept aan den heer Voorzitter der rechtbank over te maken? DE VOEDING! DE VOEDING ! — De schepen yan de Holland-Amc-rika-lijn doen op he.en- en terugreis Fal-mouth aan en nemen daar wel proviand aan boord. Bij de lornemende schaarsch-te aan levensmiddelen in Engeland wekt dat daar nu ontstemmihg- De « Western Morning Ne.ws » geeft, naar wij in de « Daily Mail » lezen verslag van een vergadcrin<j van de Kamer van koop-handel daar ter stede, waarop dat verle-den week tôt mting kwam. Een van de leden zei, dat hij de vorige week had gehoord van drie wagrnvrach-ten kool, een groote hoeveelheid zeep en twintig kisten blikj^smelk die a.nn boord waren genomen. Het voedsel van het land behoort door de inwoners van het land gebruikt te worden, zei hij. De voorzitter vroeg : Wat belet de neutralen hun benoodigdheden in Amerika op te doen? Waarom moeten zr er in Falmouth voor komen en dien voor-raad mee naar Rotterdam nemen? De sekretaris zei, van ccn vertegen-woordiger vau de Neder'atidsche regee- ' ring te hebben gehoord dat, als ze in Falmouth geen voedsel konden krijgen. de schepen die have.11 niet zouden laten aandoen. Mcegc-deeld werd nog dat het voedsel met veriof van de admiraliteit Falmouth verlaat. De Kamer nam een besluit aan om de admiraliteit te verzoeken, dat zij verhin-dert dat er meer lev( nsmidde.len uit de haven gaan dan in gewonen tijd. WIJS MIJ DE PLAATS WAAR IK... GEWOOND HEB. — Uit een oorlogs-korespondentie van Philipp Gibbs in de « Daily Telegraph » : « En nu wil ik u nog iets vertê-llen, dat niets te maken heeft met Britsche soldaten of met moed, maar dat wel veel te maken heeft met dezen oorlog, die een grooten, breeden zoom van vernieling gemaakt heeft door Frankrijk c-n België, door een land waar vele menschen hun woningen en hun verblijf hadden. Enke-le dagen ge leden lcwamen een Fransche burger en zijn vrouw, vergezeld van twee of drie Fransche officieren, in Fricourt, dat wij op 2 Juli hadden genomen. Fricourt ligt aan de grens van het Sornme-slagveld en een heel eind achter de huidige gevechtslinie. Van het dorp zijn enkel maar een paar puinhoooen over, die gelegen zijn tusschen verniel-de loopgraven, oude mijntrechters, gra-naatkuilen en de afbraak. Maar de Fransche burger wees op een plek gronds in al dien rommel en zeide: « Daar heeft mijn huis gestaan... ik ben er zeker van ». Het gezelschap begon iri de aarde te wroeten en groef op verschillende plekken een halven meter diep. O^eens werd een kreet van verrassing geslaakt-« Goddank. Hier is het. Ik heb het <re-vonden ! », riep de Franschman, en allen hieven de handen omlioog, als ware een wonder geschied. En dat scheelde ook niet veel. De Franschman en zijn vrouw hadden de 35.000 frank teTusrgevondrja, die zij in een heel leven hadden bijeengespaard. De schat zat 15 centimeter onder den bo-dem, omwoe.ld door mijnen, doorploegd door on tplo f f i n gsst o: f e n .omgespit door Duitsche soldaten en geteisterd door aile oorlogsgeweld. En toch had hier in Fricourt — dat niet meer bestaat — de Franschman den bodem van zijn haard-stede onaangetast gevonden en daaron-der, onaangeroerd, het geldkistje dat hij erin had begraven. Het nieuws verspreidde zich. Fn reeds is te Fricourt een tweede groepje Fran-schen aangekome-n, dat in het puin van de vroegere woningen aan het wroeten is gegaan. « Misschien, zoo zeggen zij, zullen wij nog iets vinden. » Het is een vreeselijk gezicht, hen te; zien ze>eken naar het gruis van hun huizen, in de on-zekerbeid of zij wel de juis'j- plek hebben ternggevonden waar het vroeger had gestaan. »

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.