Met be&t ingeiicht en meest ver&preid iNieuwùblaci vau i^eigië. aciiijiii 7 in a, ai per^week m — — - rririitn>-i-nirmiriiiiii'iiii>iMHiiin u — ixhih n> i»«irrrr-rfTi-T,-iirrr-*iTirTiTirn-,r,wi iwvnrrnn—r*—-■--!— ABONNkftlisNTSPRlJZEN AFGEVAAKBIGÛBK VAN DEN OPSTELRAAD : AANKOND1U1NGEN rZ /.as Z 6 Zd« 7j» s D au&- «««m» ~ au.™ van den brande p<Èi./egel f60 nZdî bUT"per resel" a50 n*.nn» r, à ucrac Dla-az., ici. I.— D*K>asi>cnent ». 6.-—■ I4~ l BUREELEN : ROODESTRAA f, 44, ANTWERPEN. Tel. I990 i voor aile «n, wend. men vj? ROODB3TRAAT, 44. «I—■» mil —ifiirwini|- nu Tin iwu i i. mi . iiil m ji^_ill_u.iiilihiii lu ■ _l .. luiluu ■ . . ^ DE VELDTOCHT IN RUSLAND LA GRANDE ARMEE [(H 't Was, voor dien tijd, werkelijk een g^Bjoot leger dat Napoléon te been bracht ~^fc het tzarenrijk het lot te doen deele,n ■van de andere landen die aan de heer-'Bsehappij van den Fransehen Keizer wa-Hiren onder worpen, en de geschiedenis Bjoemt liet dan ook terecht « la grande - jl Onder de hooge leiding vari Napoléon Bjelf, werd het leger aangevoerd door een ■staf van bevelhebbers met schitterende •^Bafflen zooals : Murât, koning van Na-^^Bptls; Jeroom, koning van Westfalen ; ■prias Eugeen, onderkoning van Italië; :î,^BeOostenrijksche prins von Schwarzen-id^Berp : de Poolsche prins Poniatowski ; °;<iH(je maarschalken Davout, prins van 'sHEckinull ; Lefebvire, hei'tog van Dant-arM»?; Bessières, hertog van Istrië, e.a. I Het leger zelf bestond uit 643.000 ^-■man, met 150.000 paarden en 1.400 ka-Wionnen. Onnoemelijk veel materiaal-, !rBproviand-, munitie- en ambulantiewa-Œgens werden meegevoerd, alsook duizen-■Blen stuks ve«. H Indien de waarde van oen leger zich Biitsluitend liet bepalen door 't getal Banschappen ; door vertrouwen dat zij , H:,lien in hun aanvoerder ; door de voor-Biurgen die werden genomen voor wat Betreft uitrusing, en ver/orging der troe-B:a, dan kon Napoleon's leger werkelijk Bcog worden geschat, want in dit op-i îjHzich liet het waariijk niets te wenschen I Maar een andere factor komt ook in Banmerking, namelijk het uithoudings-io^fcermocen, de geestdrift, de dapperheid, ;i» Bi* etnsgezindheid, in 't kort de « vader-en^ftmdilictde » der soldaten. Het is zeker ■Hat in dien oorlog veel soldaten van -"Bs idzers leger, dapper hebben gevoch-Bcn en velen van hen evenveel, zoo niet .JBieer, hebben gepresteerd in de sneeuw-'"Ht:: ijsvelden van Rusland, dan degenen wij nu om hun uithoudingsvermo-hclden noemen ; maar de geestdrift, | pBict besef van de noodzakelijkheid om ' 'Bte xtgepralen, de vaste wil om den ■limite verslaan, heeft de meesten van «enniet bezield, en dat kon moeilijk Ds oorlog van Napoléon tegen Pus-was niet een nationale oorlog, 't '^''Bas geen oorlog van een volk dat één is i^Bc voekn en denken. Het leger van den ^'^■ranschen keizer was een mengelmoes reviB» aile .nationaliteiten : Fransehen, uc^Bostenrijkers, Westfalers, Saksers, Prui-Hço, Bcieren, Italianen, Spanjaarden, ,E^B»itsers, Hollanders en Polen. ■ Tegenover deze laatsten bedreef Na-■oleon d'izelfde fout die Rusland, naar ■ iat®immia;en meene;n, thans heeft bedre-: hij ook oaaide de Polen met belof-it iiH®! V6or den aanvang van den veld-^■cht vroegen hem de Polen de verwe-S'^Wilijking van zijn vroegere beloften : 4 v^»lierstel van 't koninkrijk Polen met Bas Poni*towski op den troon. De kei-i kon h«t doen en had zelf d« moge-voorzien (1). War« Napoleop verzoek ingegaan en hadde hij ■mvoldoening geschonken, dan zouden Polen niet me«r gevochten hebben als overwonnen, verdrukt volk en in ^•ats van enkele duizenden die het f*ande armée » kwamen vervoegen, ' zj^B"e«n heel volk naar de wapens hebben Upl^»tC')en om met Napoléon de Russen >2e»rslaan en hun eigen vrijheid, bron . (^B^allen vooruitgang, te bevechten. k V' neen, Napoléon was op dat oogen-n' W"^ zeer ingenomen met zijn krijgs-V'' De veldheer scheen in hem den 'sni^Bfi0®aat te hebben gedood en hij gaf ' À*.P°lçn op dat gewichtig oogenblik, ! I ' niets dan ijdele woorden, beloften. ' toch kan men zeker zijn dat de II le^REa ten strij^e trokken met den vas- om te overwinneif, gestaald door LmiBi^ zegepraal ook hun de ' .^B"'a!ikelijkheid brengen zou. merkt de Fransche schrijver ^ Daudet op (2). was het wel zoo met de Oo«tenrijkers, Pruisen çn die de herinnering aan de neer-door Napoléon hun toegebracht > jB Versch in het geheugen had len. In 1 zett^Bifrï'd zuHen zij tegenover den vij-lc1M'hun leven verdedieen en zich dap- ■ Nragen; de keizer zal hun enkele oJrB Ten te danken hebben ; maar ,zij, in 't binnenste van hun pt çfB,-'?Wn seheime wenschen voor den niM ;lal der Russen, hun,ne bondge- ■ ^ Vîn vroeger en die ze beschou-«laJK 'niln bondgenooten der, naaste Kan Napoléon wel op "îun be-, n dan wanneer het succès ! Steek laat? » ' „ M c'en anderen kant als de soldaten, ' ■ in 't Noorden, rehard zijn te- j H-1'' Wre klimaat in Rusland, kon; <rd 'Huan ^«tzelfde verwachten van Kiln en ^P#ij*arden, die ver van H wmt de luobt mmn en het klimaat zacht is, werden gevoerd naar de sneeuvv- en ijsvelden vai. Rusland"? Wat zou er van hen geworden als de Winter intrad voor een beslissende zegepraal was bevochten ? I Van de 420.000 man die in Juni met Napoléon de Njenien overtrokken, waren er, toen hij op 24 Augustus Smo-lensk verliet, 150.000 verdwenen. De | ci] fers geciteerd door Thiers, leeren ons dat het korps aangevoerd door Macdo-nald van 30.000 man geslonken was op 24.000 ; het korps van d'Oudinot van 38.000 tôt 23.000; het korps van Ney van 36.000 tôt 22.000 ; het korps ruiterij van Murât van 22.000 tôt 14.000; de divisie van Claparède van 7.000 tôt 3.000; het kontigent van prins Eugeen, van 80.000 tôt 45.000. In de andere korp-sen was het even erg. De Keizerlijke Garde zelf had 10.000 man op 37.000 vcrloren. « Het vijandeliik vuur was niet de bijzonderste oorzaak van deze verwoes-tingen, zegt Daudet (3). Zij waren voor-al te wij ten aan de dessrtie op groote schaal, niet alleen in de vreemde kon-tigenten waar noodzakelijker wijze ge-brek ati,n patriotisme heerschte, maar zelfs onder de Fransehen van de jongste lichtingen. » In December, zeven maanden na den aanvang van den veldtocht, bleef van heel het « grande armée » nog een arm-zalig groepje van enkele duizenden over. Honderdduizend man werden doo. de ^Russen gevangen genomen. Op bijna evenveel schat men het getal achterblij-vers en dezen die bij het begin van den veldtocht de rangen ontvluchtten om huiswaa'its te keeren. Wat de andere 300.000 betreft die op het appel ontbra-ken, ze waren dood. Het kleinste getal* werd eedood door het vijandelijk vuur ; de anderen, de groote meerderheid, waren omgekomen van koude, uitputting en ellende ! Heeft de moreele gehalte van de troe-pen heel zeker tôt dit rampspoedig einde ' van het ((grande armée» biigedragen, het was toch hoofdzakelijk de tJktiek der Russen die het leger van den keizer die vreeseliike neerlaag bezorgde. Daarover in een volgend artikel. (1) In den akt van 12 Maart 1812 waarbij Oostenrijk zich bereid verklaar-de deel te nemen aan den oorlog. , (2) « La Revue hebdomadaire ». Pa-rijs, 7 September 1912, blz. 54. (3) id., blz. 60. ONZE LFTTERKUNDIGF PR1JSKAMF Lodewijk de Raet 1871-1915 Lodewijk de Raet overleed in een tijd van het leven die, voor mannen als hij, de vruchtbaarste is. Zijn werk was niet dat van een droomer, misschien dat van eea ziener,. in ieder geval dat van een noest arbeider, die uit ci j fers een levens-geest haalde, even krachtgevend voor eer volk als het gevoeligste gedicht, de nooelste roman. Een letterkundige? Neen. En toch kunnen we niet nalaten hem te rangschikken ondér de strijders met de pen, die, enkel schoonheid of ook praktische wereldwijsheid bedoelend, voor het land geijverd hebben. Zijn woord was* helder, klaar, over-tuigend. Het had de vereischte eigen-schappen o monderwerpen van sociolo- j gischen en ekonomischen aard te behan-delen. Zeer treffend zegt hij, in een van zijn eerste studies : « Laat de dichters de gouden draden weven van ons bestaan,! laat © hter anderen, die daartoe zijn uit-gerust, het even noodzakeliibe prak'isch onderzœk naar de noodwendighcden : van het leven instellen, en... onderschat hun werk niet. » Het werk van de Raet is, tijdens zijn 1 leven, niet onderschat geworden. In hem hebben we altijd den voorlichter erkend 1 op ekonomisch en socioloeisch gebied, 1 en den man die de beweging voor de ] vervlaamsching der Gentsche Hooge- ' school op vaste banen heeft geleid. Ech- 1 ter is met hem het omgekeerde gebr urd < van wat zoo dikwijls nlaats vindt : Hij is doodgezwegen geworden, door zijn 3 beste en naaste vrienden .. na zijn dood. 1 De Raet overleed schieliik in dit on- 1 heilvolle jaar ,onder den druk van de on- i zekerheid over het lot van zijn volk en van zijn levensdoel. Ziin vrienden hebben hem bij zijn verse h ei den niet allen den sroet eebracht die hem toekwrm... Zaer stil. zeer stil, i» hij heengegaau en 1 S«m korre«pond«ateo van b«itwnlaad- ' sche bladen hebben meer dan drie woorden over hem geschreven... En toch is met hem een der sterkste 'stutten van Vlaanderen vemietigd, een st.it waar we tôt nog toe geen plaatsver-vanger voor hebben. Geen liaarbreed is hij, tôt den laatsten ademtocht, afgeweken van zijn overtui-ging, en daarom zullen hem aile weld ;n-kenden in den lande tôt in de verste toe-koinst blijven vereeren. Reeds als jong Atheneumstudent had de Raet zich betuigd. In het even avon-| tuurlijke als '"mmer jonge (soms wel heel ipiepjonge) orgaan van middelbare stu-die : De Goedendag, heeft hij, als zoo-vc-el andere latere voonnannen, zijn eerste lansen gebroken. Hij studeerde daaf-na te Brussel en wijdde zich toen reeds aan het vraagstuk van de verspreiding van hoogere wetenschap onder het volk. Met den philoloog P. Tack, thans lee-raar aan het Atheneum te Mechelen, ! zond hij een brochuur in de wereld over « University extension » (Uitbreiding van Hoogeschool-onderwijs), en legde zoo de eerste grondslagen in België van deze demokratische en sedertdien alge-meen nagevolgde werking. Vergeten we ! niet dat dit het werk van Vlamingen ge-weest is, die immers « een Chineeschen muur rond het volk willen bouwen » en « het volk dom willen houden » ? Later trok Lodewijk de Raet naar Bo-logna, en bekwam aan deze Italiaansche ^Moogeschooll het bijzonder diploma van sociaal ingénieur. Terng in België werd hij aangesteld aan het Ministerie van Arbeid, wa'ar hij bestuurder werd, en wijdde hij zich met hart en ziel aan de studie van de stoffe-lijke welvaart en den algeheelen bloei van het Vlaamsche volk. Zijn verdien-sten zijn algemeen bekend. Vermelden wij, behalve zijn bijdragen in Volks-kracht, in de uitgaven van het « WTil-lemsfonds »,enz., zijn studie over Vlaan-deren's nijverkeid en landbouw in Vlaanderen door de eeuwen heen (1913), zijn studies in het tijdschrift Vlaanderen, zijn standaardwerk Over Vlaamsche Vclkskrackt (1906), dat, met tal van be- j langrijke nieuwe studies vermeerderd, in 1913 opnieuw het licht zag onder den naam Over Vlaamsche volkskracht. Vlainderens cultuurwaarden. Hij heeft het einde van de wereldkri-sis niet mogen aanschouwen. Laat ons 1 hopen dat, uit deze krisis, Vlaanderen j sterker te voorschijn komt, en laat daartoe elk naar zijn krachten een deel van de taak vervullen, die door de Raet in zijn levenswerk omschreven is. De nagedachtenis van strijders gelijk Lodewijd de Raet en Adolf Pauwels ; moeten wij altijd blijven vereeren, want zij deden ontzaglijk veel voor hun volk en voo • hun taal. Voor de Vlaamsche Krijgsgevangenen Onze briefwisselaar uit Brussel deelt ons mede, zooals men in 't Brusselsch Nieuws heeft kunnen lezen, dat in Aar-len eene vereeniging is ontstaan voor het verschaffen van lektuur aan de kri jgsgevangenen. Hij verwacht dat dergelijke inrichting ook in Vlaanderen ontsta en vraagt wie er eens ernstig met dat werk ; al beginnen. Welnu, hier in Antwerpen begon men er reeds sedert lang meê : de Verbroe-dering der Vlaamsche Toi- en Accijns-bedienden, en later de Groeningerwacht Antwerpen-Borgerhout, hebben reeds maanden geleden die taak op zich geno- ! men en ettelijke duizenden Vlaamsche boeken naar de gevangenenkampen ge- : stuurd. i Voor de Groeningerwachten is het de ! anvermoeide Vlaamsche werker Cyr. Rousseeu, Schoenstraat, 33, Borger-tiout, welke dien zwaren last op zijne ichouders torschte en door de tusschen-komst van Let Roode-Kruis en de hulp /an edelmoedige begiftieers uit Antwerpen, Berchem, Borgerhout en omgeving lerhaalde verzendingen van telkens ' neer dan tien kisten naar Duitschland { leed. . £ Regelmatig yerschijnt verslag over lie werkzaamheden in het veertien- 1 laagsch Vlaamsch strijdblad « Antwer- c >en Boven ». Daarin vindt men ook de 1 >rieven onzer krijgsgevangen vrienden, c velke bewijzen hoe uiterst welkom hun 2 lie boeken zijn. ^ De Merxemsche Groeningerwacht is « îu zinnens dit werk ook aan te vatten z •oor hare gemeente en heeft volgend ] ■ondschrijven aan al de plaatselijke 5 naatschapnijen gezonden : c s Ilooegeachte Heeren, \ t Onze « Groeningerwacht », daarin \ îet lo'waardig voorbeeld volgend van r r«rke«me zusterrereamgingen, ». a. tt« 9 Berchem, Borgerhout, enz., heeft het plan opgevat een werk te stichteft ten behoeve onzer landgencoten, inzonder heid der Merxemenaren, die zich in Ouitsche krijgsgevangenschap bevin-den.)> Dp jongens, welke reeds meer dan een jaar gescheiden zijn van al wat hun lief en dierbaar is, gaan met den aan-staandiJn winter droevige, onaangename dagen te gemoet. iWif meenen dat al degenen, die erkentelijkheid gevoelen voor de hooge offers door onze dappere soldaten gebracht, het zich ten plicht moeten rekenen hun lot zooveel mogelijk te yorzaehten. Aldus nemen wij op ons een edele taak van naastenliefde en vervul-l_n ook de heilige plicht der vaderlands-liefde, in den persoon dergenen die voor ons land ailes hebbei,i veil gehad. » Dit zegt genoeg dat gij ons uwen steun niet zult onthouden. Wij hebben vooral het oçg op den toestand onzer Vlaamsche soldaten die over verschil-lènde kamixn van eeheel Duitschland versoreid zijn en behoefte hebben aan hetgeen in deze droeviee omstandighe-den het leven dragelijk maakt : wij be-doelen passende, Vlaamsche uitspan-ningslektuur, muziekstukken voor de muzikanten, enz. » We wenschen, Uwe bereidwillige medewerking bij vroegere gelegenheden indachtig, over dit punt met U te be-raadslagen, om in gemeen overleg met de vertegenwoordigers der Merxemsche maatscnappijen de noodige maatregelen te treffen. » Dcrhalve nemen wij de vrijheid U te verzoeken een afgevaardigde uwer ge-achte niaatschappij op onze vergadering te la ten tegenwoordig zijn, te houden op Zondag 21 November, te 7 uur 's avonds (B. T.), in het «Vlaamsch Huis», bij den hcer C. Bernaerts, Bredabaan. ' » Voor de samenkomst, die een intiem karakter draagt is de toestemming der bevoegde overheid verkregen. » In de hoop, geachte Heeren, U aan di menschlievend en vaderlandsch werk te, zien medewerken, teekenen wij met Vlaamsch-broederlijke groeten, Hoogachtend, Voor de « Groeningerwacht » : De Ondervoorzitter, De Voorzitter, Lie. A. V.d. Brande. Dr Aug. Borms. Men ziet dat de wensch door onzen Vlaamschen vriend uit Brussel geopperd reeds verwezenlijkt is voor wat Antwerpen en omliggende betreft. 't Is te hopen dat die voorbeelden elders zullen na-gevolgd worden. j Het bericht van onzen briefwisselaar 1 vermeldt ook dat « de meeste dagbladen een getal exemplaren daags ter bescl ik-king van het Aarlensch komiteit stelden, dat aldus de meeste in België verschij-nende dagbladen aan de krijgsgevange-nen kan zenden met toelating der Duit-sche overheid. » Reeds voôr langen tijd, hebben we dergelijke toelating ^evraagd voor « Het Vlaamsche Nieuws », maar toen was het no? niet mogelijk. We zullen ons /erzoek .nu nog eens vernieuwen, immers wii ook zijn ervan doordrongen hoe ge-1 wiehtig het 7ou ziin in voeling te blijven met onze krijgsgevangen broeders. Wordt onze vraag ditmaal toegestaan, :lan zullen v\e onze lezers aansporen hun jelezen blad te onzer beschikking te i"illen stellen. Intusschen herinneren we 10g eens aan den oproep, die reeds dik-ivijls in onze kolommen verscheen, n.l. Vlaamsche boeken en muziek voor de s-riigsgevangenen op ons bureel, Roo-Icstnat, 44, te willen bezorgen, ofwel ^ij den heer Cyr. Rousseau, Schoenstraat, 33, Borgerhout. M*wr.-s»«aw5d 11 ■ 1 hmma m a. JUK«R»^'cu»79m«iUBacaa3uaanMii»sm* De toestand in Roemenie In een brief in de « Neue Ziiricher 'eitung » uit Roemenië staan eenige >pmerkelijke dingen over den toestand ildaar. De oppositie had de regeering van ^ratianu verweten, dat zij niets had ge-laan om het Roemeensche leger behoor-ijk uit te rusten. Hieron antwoordde de •fficieuze Vittorul, dat het leger, dank ij de maatregelen van de regeering, roortreffelijk voor zijn taak berekend is n dat tijdens den oorloe niets is ver-uimd, om de oorlogstoerustingen van loemenië te voltooien. Met voldoening telt de Yittorul met name in het licht, lat de vredesstefkte van het Rœmeen-che lerer door de nieuwe organisatie ■an 1 Anril jl. met 40 regimenten infan-erie, een régiment srenssoldaten, een intaljon jagers en 10 regimenten ar-ille-ie is ver-neerderd, zoodat het Roemeen-ohe leç«r thane ai»t mnr H T*rg«lijlM« is met dat, hetvrelk bij den veldtocht tegen Bulgarije te velde trok, d.i. op hel oogenblik toen Filipescu, de tegenwoor-dige leider van de opoositie, juist als mi-nister van oorlog was afgetreden. Tegenover de oorlogzuchtige uitlatin-gen van Filipescu laat de regeering ver-klaren, dat sedert het uitbreken van den oorlog het haar wensch is geweest, dat aile Roemeniërs, door dezeLde vader-landslievende drijfveeren en zorgen bezield, zouden samenwerken. Om die re-den is van den kant van de regeering ailes vermeden, wat den schijn van par-tijgeschillen kon wekken," en de regeering heeft ook kalm toegezien, hoe ver-sclhllende organisatic-s en acties op touw werden gezet, zoolang hét mogelijk was, de nationale verwachtinpen, en illusies te bewaren (bedoeld zijn de verwachtin-gen op vereeniging van aile Roemeniërs ender de Roemeensche koningskroon), ofschoon het duidelijk was dat dergelijke ixigingen in werkelijkheid de oogmer-|ken van de partijpolitiek moesten die-nen.« Nu die verwachtingen en illusies echter niej: meer gerechtvaardigd schij-n_n en de tegenstanders van de regeering bet- masker laten vallen en openlijk bewijzen, welke gevoelens en bedoeliu-gen hen beheerschen, is het beter » — zegt het reeeeringsorgaan — «den strijd, die niets anders dan de omverwcr , van de regeering beoogt, open te aan-vaarden ». De verklaring dat de « verwachtingen en illusies » niet meer « gerechtvaardigd » schijnen zou, merkt de correspondent van het Zurichsche blad op, doen vermoeden, dat de definitieve onzijdig-heid voor Roemenië nu gekomen zou zijn, als niet dezelfde (officieuse) « Vittorul » weer twee artikelen uit de « Uni-versul » citeerde en met opmerkingen voor zag, die den indruk maken, dat de schrijvers van die artikelen naar het har" van de redac'.ie van de « Vittorul » of de achter haar staandç regeering hebben gesproken. Sedert generaal Crainiceanu, een verdienstelijk militair en oud-minis-ter van oorlog, de leiding van de « Uni-versul » op zich genomen heeft, is dit blad, nadat het eenigen tijd lang toena-derinar voor de centralen had getoond, weer naar het kamp van de Entente toe gezwtnkt. Generaal Crainiceanu komt 'nu na'een uitvoerig betoog tôt de slot-som, dat het verschil van meening, het-welk nopens deelneming van Roemenië aan den oorlog tusschen de regeering en de opoositie bestaat, niet de deejneming aan den oorlog op zichzelf, maar alleen het tijdstip van de tusschenkomst in den oorlog betreft. Het is alleen de zaak van den generalen staf en van de regeerir.gi om dat tijdstip te bepalen. Generaal Crainiceanu vermaant tôt vrede en merkt op, dat een overeenstemmiug tusschen de vijandige broeders wel mogelijk zou zijn, daar regeering en onnositie in het wezen van de zaak dezelfde opvattingen toegedaan zijn. DAGELIJKSCH NIEUWS BAINS ANVERSOIS. — In het bad-huis der lange Gasthuisstraat hangt de «Société Anonyme des Bains Anversois» (Antwerpsche Ëaden. Naamlooze Ven-nootschap, ware te eenvoudig, zeker?) een « Avis » uit : « A partir de mardi » enz., uitsluitend voor de 8000 alleen Franschsprekenden die Antwerpen en omgeving bewoonden en waarvan stellig de 2/3 weggevlucht zijn. De taal der 2/0,000 Vlaamschsprekenden, waar de « Bains Anversois » dan toch wel hun ,r;rootste kliënteel zullen onder tellen, die komt niet eens in aanmerking. Is die yennootschap misschien ook al een Fransch werktuig ges'.icht om de Vlamingen te doen baden in de « weldoende wateren der Latijnsche beschaving»? Aile zwemmers moeten het daarmeê niet eens zijn, Want we zagen op een dier (( Avis » den reeds bekenden gelen plak-zegel:k Eerbiedigt de taal onzer Vlaamsche soidaten. In Vlaanderen Vlaamsch. » Zullen de heeren van de «Société Anonyme des B. A.» de les van echte vader-landsliefde die hun daar gegeven wordt, verstaan ? » DE BELGISCHE SOLDATEN TE PETROGRAD. — De Am3terdamsche « Courant » : In ons nummer van 16 Oc-tober heeft een telegram uit Parijs ons gemeld dat de Relgische Regeering ver-scheidene snelvuurkanonnen en mitrailleuses met de noodige bediening ter beschikking van Rusland gesteld heeft. De « Rjetch » bevestigt het bericht. Het publiceert inderdaad naar aanleiding der ontscheping van een gedeelte van die versterking te Petrograd het volgend artikel : « ©• Mt«ti afd««lmg Bftlgisoke «olda- ten ie te Petrograd aangekomen. Dez* troepen zijn in de kazerne der automo-biel-kompagnie onder gebracht. De mees-ten dezer soldaten hebben 14 maanden in de eerste vuurlinie doorgebracht. » Deze arme soldaten hebben geen ge-luk ; na 14 maanden hel, een winter in Rusland. Dit is een zonderling verlof en de Regeering had hun moed beter kunnen beloonen. » > DE VOORDRACHTEN VAN HET 4. N. V. - - Zondag 1.1. hield de heer P. de Mont zijne tweede voordracht over « Schilderkunst ». Spreker had het over de 18e eeuw, en schetste haar als ëen tijd-perk van vermindering van leven voor de schilderkunst; het was een tijd niet van dood, maar van verkwijning. Zondag toekomende zet de heer de Mont de bespreking der kunst in deze eeuw voort ; eenheidshalve geven wij dan het uitgebreide verslag, over het gansche tijdperk. EEN STEM TEN GUNSTE VAN j Dfc PRLROGATiEVEN VAN DE ! PERS, — De « Manches er Guardian» ; is zeer getroffen over de maatregelen 1 welke de politie tegen het blad « The Globe » genomen heeft, dat op bevel van de Regeering in beslag genomen werd. Na ui.gelegd te hebben dat deze maatre-gel krachtens eene bepaling der wet voor de verdediging van het koninkrijk genomen werd, welke de overheid mach-t gt om de clichés en andere voorwerpen kunnende dienen tôt het verspreiden van valsche geruchten, welke de militaire belangen van den Staat benadeelen, in beslasr e njmen, doe de « Manchester Guardian » uitkomen, dat in het geval van de « Globe » de politie zich niet be-paald heeft om eene nieuwe publikatie van een valsch bericht onmogelijk te maken maar werkelijk de « Globe » heeft geschorst door al de vi'ale declen der fcet- en drukmachines in beslag te nemen. De « Manchester Guardian », schoon | toegevende, dat de wetsbepalingen, de 1 akt:c tegen de ^ Globe » geinotiveerd hebbende, aan de overheid groote macht toekennen, drukt zekeren twijfel uit over de wettigheid der genomen maatregelen. Het blad maakt zich ongerust dat het gezag hiermede een voorgaande geschapen heeft om nieuwsbladen op te heffen of ten minste te schorsen en dat door eene eenvoudige aktie van de uit-voerende macht. Een dergelijk geval had zich to' heden slechts een enkele maal voorgedaan en wel in Ierland. Het schepoen van zulk een voorgaande is zeer ernstig en brengt de persvrijheid in gevaar. Volgens de aangehaalde wet, moet de Regeering inderdaad de laakbare artikelen aan eene korte jurisdiktie onder-werpen welke haar oordeel moet geven. Daf is, zooals men ziet, geen volkomen bescherming tegen de grillen van eene uitvoerende macht welke tôt de daad-werkelijke schorsing van een blad kan overgaan alvorens een oordeel geveld is. De « Manchester Guardian » eindigt met te zeggen : « Men zal in 't algemeen toegeven dat in zekere gevallen er door-tastend moet gehandeld worden, als de politie redeneh heeft om voor de belangen van het,leger en de politiek van het land, de publikatie van zekere berichten te verbieden, doch 't is allernoodzake-lijkst en zeer juist die berichten te bena-len,welke on die wijze kunnen ait geleid worden, en he' is vooral van belang dat indien eene aktie noodig blijkt, deze zich streng tôt haar rechtstreeksch doel bepaalt. HET GEDING DER POPULAIRE ASSURANTIES. — Zaterdag zijn voor de Kamer van het handelsgerechtshof, welke speciaal belast is met het onderzœk der faillissementen en konkordaten, onder voor. itterschap van den rechter A. de Ral, ondervoorzitter aan het handelsgerechtshof, de debatte,n begonnen ter failliet-verklaring der Populaire As-surantie Maatschappijen, waartegen het Parket een instructie geopend heeft. De pleidooien zullen verscheidene zittingen in beslag nemen en met weet nog niet wanneer het vannis zal kunnen geveld worden. In deze zaak zullen pleiten : Advokaat Sasserath tegen de advokaten Lefebvre-Giron en Godenne, deze laatste van de Naamsche balie. (Hollando-Bclge.) HET POSTVERKEER MET OOSTENRIJK. — Men kan voortaan door bemiddeling van het postbeheer aange-teekende brieven sturen, welke geopend moeten blijven, met een rembours gaan-de tôt 1000 kronen. De remboursbetalin-gen voor Oostenrijk welke in België ge-daan worden, moeten in « mark » ge-schieden. Het maximum is op 800 Mark gesteld. Voor het overige zijn de voor-schriften van den die.nst tusschen België en Oostenrijk dezelfde als die welke voor den remboursdienst per post tu»-B*lgië •& Duitschland b*sta«a. Frijs: 5 Centiemen door geheel België jV^oensdag 17 November 1915. Eerste jaarg Nr *306

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.