Vierde Jaargang -- Nummer 1265 Prijs : 6 centiemen (avonduitgave) Vrijdag 6 December 1918 Ons Vaderland Belgisch dagblad verschijnende aile dagen der week INSCHRIJVINGEN Voor een termijn van 3 maanden ... 6 fr. 50 » > » » 6 » m m m 12 fP. 50 » » » » 12 . > ■ . ■ 24 fr. RECHT DOOR, VRIJ EN VRANK VOOR GOD EN VOLK EN LAND Stichters : J. BAECKELANDT en A. Tempere Opstel en Beheer : Huurdochterstraat, 8, Cent Vaste medewerkers : H. Borginon; Prof. Dr. F. Daels; Dr. J. Goossenaerts; F. de Pillecyn; Lie. handelsw. Joz. Simons; E. H. de Smet; Edw. Vermeulen; E. H. C. Verschaeve Het Eerst-Noodige Drie weken verliepen sedert de wapen-stilstand p;esloten werd, en ondanks loffelijke po^ingen die iedereen gaarne naar rechle schat, is het een algemeen gevoelen dat er niet met de vere:schte doordnjv,ng en methode gearbeid wordt'aan het nerstellen van den normalen gang in ons economisch en pohtiek leven. In dit laatste opzicht verheugt ons echter de afschaffing der censuur. Bij deze gebeur-tenis dient een kantteekening g:maakt. Wij gingen onder den willekeur der politieke censuur — tegen- die van kriigsberichten hebben wij nooit wat ingebracht — gebukt gedurende al deze maanden, en zoover waren de eerste begrippen van vrijheidszin in de Haversche middens verzwonden dat het ons niet eens toegelaten werd te schrij-ven waarom wij de politieke censuur ver-keerd achtten ! Nu de Vlaamschhatende pers, gesteund door de massa der kapitalen — niet weinig h ervan gewonnen door handeldrijven met den Duitscher! — onze gewesten poo-t te overstroomen, en een verwoeden, geweten-loozen veldtocht ondfrneemt tegen al wat Viaamsch en Vlaamschgezind is, nu breken a le dammen open. Geen klàcht zal ons hierom ontvallen, omdat het juist van de vrijheid der pers is, — in afwachting dat ook de vrijheid van 't openbaar gesproken woord hersteld wordt, — dat wij den zegepraal van ons Viaamsch programma verwachten. Wij hebben noch in komiteiten gezetel"1, noch munt geslagen uit het vervaardigen yan barakken voor de Duitsciers; de zalen waarin de onzen zullen vergaderen zijn wij niet zinnens door onze steden te laten bouwen en inrichten ten gerieve. van de Duitschers... Maar wij hebben onze gansche jeugd en verste toekomst veil voor onze zaak, wij voelen achter ons de onweerstaanbare stuw-kracht van het machtige zieleleven onzer z'eeghafie dooden, en onze overtuiging baadt in den dampkring van geestdriftige vervoering waarmede al wat Vlaamsche strijders voor hun volk hebben geleden en nog verduren geheel de Vlaamsche gemeen-schap omspant. En daarom ook weten wij dat het ehendig gekuip van oude katoen- en nieuwe zeepbaroiis, de Vlaamsc eherlevmg niet zal belemmeren. Om 't publiek in te lichten over de misbruiken der censuur, denken wij eraan, eenige orner geweigerde bijdragen, die hunne actualiteit behouden hebben, thans te laten ve schijiien. Andere vraaspunten vergen nu onze aan-dacht. De herstelling der spoorwegbetrek-kingen tusschen de Vlaanderen, meer bepaaldelijk tusschen Gent en 't overig: gedeelte van het land, lijdt aan overdreven vertraging. Het volk heeft den indruk, dat er niet krachtdadig genoeg mede doorge-werkt wordt. Dat de vernieiing. de ontred-dering van het Gentsche spoorwegnet, te Meirelbeke o. a., echt Duitsch gruwelijk zijn, ontveinst men zich niet. Maar even oprallend lijkt het ons dat de pioegen die aan't werk gezet worden veel te weinig talrijk zijn, wat overwogen het aantal werkloozen die, mits een behoorlijk loon, niets beters dan een taak verlangen, onaannemelijk is. De wijze waarop zoowel de burgerbevol-king als de naar huis keerende soldaten in dit guur seizoen verplicht zijn te reizen pleit niet voor het beleid of de bezorgdheid van ons spoorwegbeheer, en wij zouden eens benieuwd zijn te kunnen nagaan hoe onder meer onze Engelsche bondgenooten met het werk vooruitgaan in hun seklor. Zonder een snelenbehoorlijk treinverkeer moet de heropleving onzer geteisterde gewesten aanzienlijke verlraging lijden, worden wellicht vele kansen verloren die nooit meer teru?keeren. Van nog grooter belang[zijn de problemen die verband houden met de demobiliseering en de terugzending onzer koene soldaten naar'liunne haardsteden. Spoed en vooruitzicht kunnen-ook in dezen niet te veel worden aangewend. Onze soldaten hebben aan den IJzer ver-keerd in een gansch bijzonderen toestand, waarmede aile en die der soldaten, woonach-tig in het bezet gedeelte van Frankrijk te vergelijkenis. Haast volstrekte afzondering, schier nooit eenige tijdingvan hunne ouders en duurbaren; de gedurige kwelling in hun gemoed, dat de hunnen van gebrek en oniust zouden ten gronde gaan. Dat ailes hebben zij verduurd, zij alleen, dat men het niet over 't hoofd zie. Hunne zaken, hun gansche bestaan zijn ontredderd en vragen dat er dringend zou voor worden gezorgd. Het ware alleszins verkeerd zoo deze ons eigen toestanden geen bijzondere maat e-gelen uitlokken. Onze bondgenooten zijn te ru'm van opvatting om niet in te zien dat de demobiliseering ten onzent op grond van al de stoffelijke en moreele redenen, zonder dralen moet aanvangen. Trouwens, wij moe-ten niet te angstvallig naar 't voorbeeld van anderen uitzien, vooral niet erop wacht-en. Van nu af beschikt ons bewind op de gegevens die deze zaak beheerschen : de mili aire behoeften vooreerstkomende maan-dee, orze finantiêele vooruitzichten en gel-delijke hulpmiddelen. v h Bngevolg kan de regeering nu haar besluit treffen, en komt het er voora! op aan te zorgen voor een ordentelijke regeling. Geen verwarring in 't spel, geene regel ng « à pouf », gelijk onze jon?ens zeggen. Dat men onverwijld eorge voor de oproe-■ ping der nituwe klassen, voor 't inrichten 1 van bewaai- en stapelplaatsen, om al 't ge-tuig op te bergen. Van nu af kan met de vrijzending der oudste klassen een beain worden gemaakt. In verband daarmede dient er op gewezen, dat het onrechtvaardig zou wez n een groote 1 spanne tijds te laten tusschen het doorgaan der oudste klassen, der werkerskompanies vb. en dat van de jongens uit het wezenlijk veld-, dat is strijdleger. Deze laatsten hebben dus veel harder leven geleid, veel meer gevaar doorstaan, en al misgunnen zij hun oudere mak ers zulks niet, toch mag de openbare machthet niet vergeten. Evenmin gaat het op, de jongens a s tware op straat te gooien, zonder have cf goed, zonder een duit op zak of voorùit-zicht van fatsoenlijk werk. Niet dat wij de hoofden van den^> Staat verdenken zulke o^ankbare gevoeleïis te koesterrn ti*n aan-zien van t leger, maar dat Terhindert niet dat de aandacht er op worde getrokken. Efnige dagen voile rust is 't minste dat onze jongens bij hun terugkcer kan gegund : de o', erheid zal er moetei voor waken ze te voorzien van een goèd burgerspak, en van een b-hoorlijken stuiver za';geld(0. Weldra echter zullen zij van zelf Terlan-gen hun vroegere bezigheden te herVatten, zich een fatsoerlijke bioodwinning te ver-schaffen. In het toekei nen van staatsambten hebben zij recht op bijzondei'en voorkeur. Bij de meesten echter is de lust een eigen bedrijf, een eigen doening te bezitten te groot dan dat z;i trek voelen naar een staats-ambt. Hun durf, hun ondernemingsgeest en zelfvertrouwen ziin daartoe te groot. Hon-derden knappe handelaars, stoutmoedige zakenmenschen wachten enkel naar het afleg .'en van den Khaki om aan 't werk te gaan. Volk en Staat hebben 't grootste belang erbij, dezen to voer van energie en v»rsche kracht fe benuttigen. Dat de Staat hen dus bijspringe met voorachotten en allerlei steun voor het in gang stellen van een handel, een bedrijf, een boetderij enz. Wij beschikken'hier niet over de plaatsruimte om daar breedvoerig op in te gaan. Wij keeren er weldra op terug. Het lot onzer soldaten moet voor ieder burger die 't hart op de rechte plaats draagt, een voorwerp van liefdevolle bekommernis wezen. Meest van al dient de openbare dankbaarheid nog gericht op onze vermink-ten, op al degenen d e uit den oorlog geheel of gedeeltelijk gebroken ierugkeeren. « Ons Vaderland » zal het zich als een eerste plicht aanrekenen voor hunne belangen uit te komen en te strijden. Pennincsen. (1) Half October 1914, toen de « garde civiek s naar huis werd gezorfden, kreeg elkman niet minder dan twee-honderd-vijftig frank I En voor elkes dag dien»t hadden ze twee frank soldij gehad, terwijl onze soldaten, na vier jaar oorlog, niet eens één enkelen frank so'dij trekken ! Oe Uitvosrlng der Wapeiisiilsiandsvooiwaarden — —, De overgave der duitschè oorlogschepen 11 die moçs'tein geinierneerd worden is ge-eindigd. Alleen de kruiser Koenig, de klcine kruiser Dresden en ee-n torpedoja-g'fr rnoelen nog worden uitgéieverd. Ziij . /11.U-tî «e't'swluags naar Engcland worden overgebracht. e In de Baltisçhe zee zijn de niijnvelden :, reeds grootendee.ls weggenomen. Nlen kan / s reéds door de Bell en de groote Belt zon „ der loods varen; de wegcn naar de Baltisçhe zee zijn dus vrij. De ondelrhande-n lingen met de Engelschen over het ôpvis-s sche-n der 'miijnen in de Noordzee duren st voort. De Ineenstorting van Ouitschland De, hekende Er-ansclie let'terkundige, en iid.ciur Firansc-he akad'emie, Maurice Balles, zet uq een artlBel m (d'Echo de Paris») iii'Ucn.hoe de huKengeuooB sterke tegen-slaïKl de-r Du.tsclijrs zoo plotseling werd gebroken. Gezien d^e heiangrijkhead vati u t ailikel geven wij het Imeronder wesir: Hoe konu liet, dat de Duitsohe reus, dia een vcrscim.kkeilijken (itegeinàtand te hebben geboden, zoo opeens werd neerge-veld. In de streken van den l'inlker-Rijn-ot'iver, waar ik deze iregeien sohrijf is er overvioed van nieuws van over den R-tjn. Van aile hoeken en kanten ontvang ik na-d're Wij zonder hedon omirent het gebeurde en heil is wel noodza.kelijk deze zorgvuldig te verzamelen en in te studeerep/;wil men zich eien oordeel vormen over den 'tegen-woi i digen toesi'tand van Duitsctiland en vv'.l msn weten welke houding men aan-ir men moet .tegenover dezen gevaaJrlij-ken avêrwonnéne. Hier vo'lgen in chronologische onde da-tums en leiten: Op !■ Oktober liet Ludendori'f zich té B ï. ju aanmelden en verklaarde aan het gouvernement dat indien eir binnen de ficihl dagen geen wapens'tilstand vvaS, dat niet alleen de nede'rlaag maar ,en wan-oi-delijke vhtcht voor gevotg zou hebben. Men maakte deze mededeeling aan de parlement,sfeden over en op oden Oteober lie^i schtte er il het parlement te Berliijn de' meest ondenkbai.e wanorde. Eene zuLkdanige wanorde, verCelt een ooggetuîige, dat 'n den voormiddag van den vijfden Oktober het Du-itsch gouvernement gelijk welke wapensililstandu- ol vredesvoorwaanden zou aangenomen Eeb" b-en. Het achlte mmers ailes verloren. Op dit oogenblilk kaide de demoralisattë geene g-enzen. De reden, waarom Ludeadorlï dezen be-slissenden suip ondernomeji had, is dat /. ijn terugtocht in België en in Frankrijk zich onder de slechtste .voorwaarden vol-Irok. Hij had een gevoel alsof bel front doo.'gebroken en de ramp nakend was Acht dagen later echter bleek dat de 'ieriîg.tocht in goede orde: was ges&hied. l.udendoirff ademde weer vrijer, kreeg s pi jt-van den stap dien.hij le Berlijn onder-nomen had en liet gedacht van » tegen-stand tôt het uiterste » won bij hem, en bij het' militaiir kabinet van den keizer en m aile pafc-gernuanis'usrhe kringen, weer veld. \ Na een t,ient;il dagen echler, ontaardde leze omkeer in eene echte samenzwe-ring. Toen waren immers reeda aan 'I bewind: Brzberger, Schodemann, enz : het demokratisc'h gou'vern men'L Deze be-gonnen te gevoelen wat zich Vu stilte af---peelde. Znj vernamen van zekere officie-'cn. die de rtïilKaiiv parti] reeds »n den steekdieiten, dat een echte milita' re staa'.s-aanslag werd beraamd. Ludemdorff wilde een militaire dikta'tuur instellen en gaf het denkbeeld van wapenstilstand geheed en gansoh op. Tœn begon het demokratiscb gouvernemeni te werken om hêm te veir-pHchten ontslag Ce nemen. Wat den ke-izer betreft. deze was, op het oogenblik toen de mededeeling van het mi;lLteir bankroet aan het parlement werd overgemaakt, bere:d af te treden en gansch z'ijne omgeving onderhië'ld zich over dit inzicht. Op ingavmg van Luden-dorff en de militaire partij verà-nderde hij echter van metening en besloot tot het laatste toe op zijn post te blijven. Men had er hem immers van, overtuigd dat hij de S'pil Was van liet gansche geheel en dat, eens Ludendori'f weg en hij afge-treden, ailes ireddeloos verlo'i'en zou zijn. Zeker is dat op dit oogenblik, Schei-■ demann en Erzherger den keizer l> bben ges'ieund. Zitj vreesden tamërs door de meer vooruitstrevende 'elcmenten Haase en Lcdebour ovei-vleugeld te worden, en dezen werden op feun beurt overvleugeld door Rosa Luxenibouirg. Maar het leger had van het ontslag van Ludendorff, van de bedrciging van mil tairen staatsaaruslag en miftta'ire diktatuur. onmiddeHijk ken-nis gekregen. De meiening dat de oorlog met nog meer verbittering zou Ikunnen opnieuw begmnen en de vijandel jkhedeh onnuttig verlengd maakte de s'oldalen wo» -dend, Dat was de druppel olie die de vaas d-eedi overloopen. Eene algemeen ■ verbittering onstond in hef leger; verbKtering die door de linksche parïijen werd gevoed. In de martnestaties en ni de garnizoeivn braken muiterijen uit. De insubordinatie werd openbaar. Zelfs aan het fron; begon" nen zekere eenheden te mu:ten. alhœwet over 't algemeen de tucht slerk bleef. Het werd duideliijk dat net leger niet meeir vechien wilde. Het gouvernement en het opperste kommando moeisten ©r zich re-ken'ing van geven dat zij liet leger niet meer in hun handen hadden. Van dat oogenblik af vtroegen zitj den verhondenen hun zoo snel mégçliiik de wapens'lilstands voorwaairden ovei- té maken; en opdat zij niet te lang zouden talmén weizen zij op het dreigend bolschewikl sme dat z'ilj als vogel'verschrikker aebruikten. Hoe kwam dat toch dat het moraal der tipepen zoo slecbt was geiworden? Dat w'as langzamerhand en onmerkbaar ge" gaan. Sedert een jaar hadden wij i,n ons bez'it geti<igeniss,en van Duitschè krijgsge1- vangencn die de zotste dmgen verelden se over bel gémis aan tue® in iiun leger. Het was zeiîs om zich af te vragign of deze si . niènschen ons voor den aap hielden. De in- st wondige enïlbmd'ing was aan gang, maar gi de uili usting bleef sterk.'Zekeren dag beb ik het Duitschè rijk vergeieken b j een° ze krab wier sterkte geheel in de buiten m waartsebe uitrusting l'igt. en ik herinner ee mij dat velen het daarin met mij ntet eens waren. Ailes scheen nog buitengewoon d< stork toen het dier zïich reeds «ehter z'jn ac stenk, ruggéschild begon te ontbinden. En ge toen liet ! 11 Duitschland ondging dat Lu- ei: dendorff aan de overwinning niet meer dr geloofde, was dat het einde. De groepen en de bladen die den « Cegenstand tôt het Ï* uiterste » predikten. verntnd#rden met ke den dag en van 5 of 6 November ai: was re het zeker dat.Duitschland gelijk welke vre-des'voorwaa'rdeh zou aangenomen hebben. er E,n "toan dèze aan de Duitschè volkeren D ' werdein medegedeeld gingen" er slecihls is oen'ge schuwe protestan op van een groep d 1 r pangermanistfsche pers. De « Vater- 7-e landspariei » (gesticht doo/r von Tirpitz) D wilde een grooten slag wagen en geheel de ^ Duitschè vlcot tegen de Engelsche uit- 'a zemden. Z^j wist dat dit bevèekende het ht einde van de gansche Duitschè vlool, sw maar zij meende dat uit deze krachtsin-spanning zou voortspru'ien een venmeer- fe derd gevoel van heldhaf'.igheid; dat het D \'oorbeeld de. vloot zou gevolgd worden door het leger en dat men op die manier c n henoplaa ing van den nat'ionalen. ver- k( de'd'gingslust zou bekomen. De zeelieden < "hter weigerden op te rokken ten ge^ ee laite van tachtig dui'zend. en het z'tj ter-laite van tachlig doizeikl. en het zij ter- <« loops g'ezegd de Elzassers en Lo^reinen, kf d'e zeer talrijk zijn 'in de Duitschè vloot, rG aedroegen z ch dan op eene marner die d belangen van Frankrijlk en de Entente k< zeer bevorderde: Ik kan daar echter nu d< niet verder over.uhtweiden. Uit vrees dat de regeering, onder d,e drpkking der milita.'i're nartij. in de wapenst'ilstandsvoorwaard^n niet zou toe- H stemmen. namen van November af liings aile kanten. zoenve' soldaten als ai tieiders aan anarchistische betoogingen deel, die weldra gansch Dnitschl<îhd dooi' ontstonden en die den 9en en 10en tot de pi algeme^ne wanorde leidden. Offieieren krewen ontsla? werden van hun amb't onth^veti eenige ze'fs werden gedpod : révolutionnaire kooi:teiten werden ge- sj< sticht en dat ailes zonder dat eenige te- 1 genstand mogelijk was of zelfs ergens door de militaire overheid weird onderno- sc men. de Een andere maal zuMen wiij eens de 'm- pe gëw kk-elhoudmg van het, gouverne' JJi ment ontleden. dat als laatste en wanho- r:. pig middel, op zekere manier h t vormen dezer rcivoluitonnaire organisaties in de Pr hand werkte. va Van af 9den en lOden J^Iovember, ver- tu keerde Dœtschland in een volkomen anar" re etiistischen toestand. De elementen -de;r linfesche pa'rlijen deden overal muUerijen yii'istean; dit om te beletten dat de mili-en pangeirmamstische kringen de po fing tot wapenstilstand zouden doen mis nkken. Onder d&ze omsvandigheden aanvaardden en onde rte ekenden op lien te Novembei de Du,itsche gevohnachtigden bt zonder een g verzet, de voorwaarden dooi pr maarschalk Foch en de Ententeregeerin- nr geii o-pgelegd. p Dat is eene ju ste weergave van de tra-gische opeenvo:g 11g der feiten. Wij staan vt hier tegenovei een van die in de geschie- 8e dénis dikwi'jis voorkomende rampen st waarbJj een in de schoot der natue onder- f]< drukte partij p'otselmgs tengevolge eener u, openbare ramp in de getegenheid komt de ketenen die haar aan de overheerscheu- re de partij bonden te verbreken. j) Wij moeten immers aanstippen dat be-nevens dat gebrek aan tucht, waa'rvan wij zooeven spraken. er overal bewegingen ontstonden om zich Los te scheuren van tri Pruisen. dat voor de ongelukken van pi Duitschland verantwoordeîijk wordt se- ■ steld. s" Opstand van den Duitschen soldaat te- sc gen di; iiiwe Prui.sische tucht, opstand der zuidel jke Staten tegen de Pruisische heer-schapnij, ziedaar wat wij hebben ikunnen gl, aanschouwen. Ik wrl niet voorspellen, jjj maar na de feiten seordend te hebben kan îiïen er gevolgtrckkingen uit opmaken. De penson n en stelsels door dewelke Duïtsch-!and z xlelijk en politisch bestuurd werd- ilc zijn verdwenejp. 1k gelOof n'et dat men, af voor het oogenblik, met een mogelijken T terugkcer van het Pruisisch bestmir in Duitschland rekenen moet. Gilj wcet wat de Pru'isen'zijn: Sla.ven ge-vornid door de Teutoonsché rddeirs. De VJ Pruisen zijn een levend voorbeeld van l wat men dooir groote tucht 'kan tot stand R brengen,. Welnu, deize tucht, prachtig als uiting van den wU maar schandig door dî zijne onmenschel'ikhë d. schijnt nu voor sc <■inz.pi oogen aan het weasterven te zijn. Wat nu verniet'gd wordt. dit is niet alleen de droom van Wilbelm IT en der pangermanislen maar het werk der Lo-henzollern. het werk en de roej^ing '"an de Pruisen. de wil der Teutoonsche ridders Se van eertijds, Pruisen dat zoozeer van r', Duitschland verschïlt, was er in geslaagd m liet te overmeesteren dank z'j zi'jn suc-cessen in 1866 en 1871. Maar ,oen het suc ces.ontbrak, is de gansche binnenland- en ^clie inrichting 'ten gronde gegaan. et Het is een gebouw d»t gansch op het 'ze succès steunde en zonder dat niet kon be- n- staan. De bekooiiijkheid is er al en het ar gansche duivelskas'leel zakt in ellkaar. eb Maar de duivel zal er niets bij verli'e- n° zen. Opgelet! 't Z ij ©p deze. 't zij op gene 11 manier, willen.dez Duitschers hunne er eenheid bewerken en de wereld'regeeren. • as Over den R' jn heeft men een.onverza >n delijke eetlust. Laat ze ,een weinig uit- jn ademen en zij zullen aan het werk in gaan, eikonomisch zullen zij opkomen en ,11- eindelijk weer hunne imperiaïistische ,er droomen aankleven. en De revolutie van 1848 was bij ht n een et poging om de Duitschè eenhevd 'tc b'wer- let ken door middel van de demokratie. Deze as revolutie deed B smarck mislukken. e- Hi'j legde de hand op gansch Duitschland n. en stak het in een Pruisisch dwangbuis. en Die dwangbuis, het ruggéschild der krab, ,ts is gebroken, tik neem bst aan,_ zonder er ep evenwèl zeker van te zSjn, maâr ilk weet >r- zeer goed du 1-wij gaan teirugviaiden îen Lz) Duitschland dat opnieuw den weg van de 1848 zal ôpgaan. een Duitschland, dat St- langs andere wegen. de wereld aan de iet heerschappij van het Germaansche ras zat willen onderwerpen. n- Dat de openbare op.in(e. dat de dipYffttai ;r- fen der Entente he' voortduirend dreigend iet Duitschè gevaar niet ond^rschqtten! sn Duitschland zal natuurliijk tusschen dif er m twint-'C jaar in- de onmorelijkheid ver- -r- keeren ons ïc schaden-: maar het zal bin en uen twintig jaar op ekonomisch gebied net een vreeselijke vijand zijn: de eeuw gdu ir. rende noodzakeiijkhe:d over den Rijn te tomen en op orts te vallen zal in de 10e- n, komst voor Duitschland zoo m'in verande" >t' retrals het instinkt. en de weg der trekvo lié gels: voor den we'vjldvred.e is het noodza- te kelijk dat het Oostcn van Fran'krdljk door ju den Rijn krachîig tegen Duitschland be-_ schermd worde-, er Maurice BARRES de dr; l'Académie Française. In het Buitenland POLEN TEEKENT BIJ DE SOWJETRE-GEERING PROTEST AAN Een «mbtelijk bericht meldt : de Rus-sische Sowjetsregeering heeft brutaal weg iiet gezantschap van de regeering der Pool-sche republiek geweld aangedaan. Zij heeft de beambten aangehouden en gebouw en oapieren in handen gegeven van het Foolsch Bolschewistisch kommissariaat. De regeering der Poolsche republiek heeft krachtig protest aangeteekend tegen deze overtreding iran het internationaal recht en heeft de tusschenkomst gevraagd der koninklijke regeering van Denemarken. EENE PROKLAMATIE VAN KOLTCHAK AAN HET RUSSISCHE VOLK Uit Wladivostock wordt gemeld : Het geïag aannemende dat hem door de minis-ters der Siberische regeering werd aange-boden, heeft admiraal Koltchak in eene proklamatie aan het Russische volk zijn programma uiteengezet. Dit luidt als volet : Ik zal de reaktiontoaire weg niet opgaan, verklaart het nieuw regeeringshoofd; ik zal geene partijpolitiek volgen. Mijn voornaam-ste doel is het vormen van een sterk leger, de overwinning op de Bolschewisten en het herstel der orde. Het volk moet vrij zijn regeeringsvorm kunnen kiezen, , DE RUSSEN VALLEN DE DUITSCHERS NABIJ NARVA AAN. Men meldt uit Bazel : De Russische troepen hebben de Duitschers nabij Narva, Pleskau en Klinzy aangevallen. De Russische oorlogschepen hebben Narva be-schoten.vo'n tirpitz vebmomd l)e heer Bjoern Djoernson, de zoon va,n <lcn grooten SUandmaaffcchen eiolirijvei-, wcid te Berlijn door een Duitschen journ.ilist geintervic-iveerd. T-ijoern Bjoernson had admiraal von Tir pitz gezien, die uit z:jn land gevlucht is. ■ 011 Krpitz moet met op zijn gemak zij-n, waut lui liecft zijn langen, golvenden witten baard doen ifknipiKsn om niet çrkend te v.'orden. DE RUSSISCHE ZWARTE ZEEVLOOT IN HANDEN DER VERHONDENEN Men meldt uit Londen : De Zwarte Zee-vloot der verbondenen heeft op 26 November te Sebastopol het anker geworpen. De Russische eenheden alsook een ge Duitschè dùikbooten zijn van de handen der Duitschers in die der verbondenen overgegaan. PRINS ALEXANDER VAN SERVIE KOMT NAAR PARUS Prins Alexander van Servie, regent van len Jugo-Slavischen staat, zal Agram en -îaibach bezoeken en van daar naar Pa-rijs komen. J

Er is geen OCR tekst voor deze krant.