SVNDIKAAL. MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT B1J GELEGENHEID Redaktie en Admiriistratie : Plantijnlei West, 66, Antwerpen Dorpspolitiek Vooral noodig is het voor ons, wan-neer we gewezen hebben ©p de stel-selmatige verkraehting der bepalingen die, nopens de vertegenwoordiging van het seeialistisch element in de komiteiten, door Nationaal en Pro-vinciaal Komiteit aan de plaatselijke komiteiten opgelegd zijn, ook te wijzen op het fait dat niet een enkel komiteit of komiteitslid de kans gevonden heeft zich te beroepen op het principieel-onlogieke van die bepalingen. Die vaststelling is v@or ons een verheugend feit. Het teekent de rechts-positie der Arbeiderspariij, ook voor onze tegenstanders, als onaangetast en onaantastbaar, zHfs in tijden als deze dat hare materieele en politieke macht sleshts ten deele kan aangewend worden. Het sociatistisch element heeft zich tôt in de meeskverachterde gemeenten tôt uiting zien komen en eene plaats veroverd, die het ook het recht eener plaats voor zijne verpersoonlijking, in de gedaante van vertegenw®ordigers in de komiteiten, heeft doen toekennen. Dit recht is niet meer te betwisten. Datweten insgelijks onze dorpspoli-tiekers en daarom wagen ze zich nooit aan dicussie over dit punt, doch komen immer aandraven met aile mogelijke kritieken op het persoonlijke der kan-didaten, kleingeestige middeltjes, die elk ondergaande systeem kenmerken. Het komt er bij hen niet op aan de persoon, maar wel het arbeidersele-ment uit de openbare maatschappelijke inrichtingen te houden of te persen, want zoo kortzichtig zijn ze, in hunne reaktionnaire verstoktheid, niet ofze begrepen wèl wàt Kautsky schreef : « In dezelfde mate, waarin de loonar-» beiders meer en meer de leiding van » het volk op zich nemen, wordt de » arbeiderspartij tôt volkspartij ». Verder hoeven we niet te zoeken naar de principieele reden onzer ver-verwijdering van de komiteiten. Ook is het niet te betwijfelen dat deze han-wijze een deel uitmaakt van de groote machien, dat v66r den oorlog reeds « in plan » stond en dat, nà den oorlog, dubbel sterk zal in elkaar gezet worden om den steeds stijgen-den rooden vloed in te dammen. Hebben we niet, reeds voor den krijg, gehoord van eene « nationale parfij » eene partij der kapitalisten ? Hebben we thans niet den GODS-VREDE, van katholieke en liberale hooge oomes, legen de arbeiders ? Om dat te zien, hoeven we maar eens rond te kijken wààr dan toch de liberalen zich durven of willen schrap zetten tegen de aanmatiging der kleri— kalen. In de steunkomiteiten in elk geval niet. Dat doen ae wel TEGEN de arbeiders. En dat nà den huidigen, onzaligen krijg, die samenwerking, ook op eco*» nomisch gebied, nog inniger worden of beter tôt uiting komen zal, bewijzen wel een paar uitlatingen van kapitalis-ten-organen, welke we ter overweging geven aan de goedzakkige arbeiders, die zich door de zoete woorden en de godzalige tronies onzer dorpspolitiekers laten lijmen. Het eene zegt : « Voor den oorlog waren we op weg naar ontaarding en verslapping.Hooge levenseiscben, zuchl naar welstand, toenemende ontevredenheid ondermijn-den onze volkskracbt. Daaraan maakte de oorlog « met goddelijke kracbt » een einde ! Ons volk hervond den ouden koers van zelfopoffering en zelfzucbl, waarvan wij o. a. door de sociale ber-vormingen waren afgedwaald. » En het andere voegt er bij : «Uif de ernstige scbool van den oorlog winnen we de sterkste argumenten, die zich tegen verdere democratiseering van ons staatswezen laten aanvoeren. » Juist daarom isvoor onsgeeneplaats in gezaghebbende lichamen, mag geen invleed doer soeialisten op de massa uitgeoefend worden, mag ook geene waardeering van het werk onzer par-tijgenooten kans vinden, want nog eens : de afval in hunne eigene rangen zou te groot kunnen wezen. Doch juist die werking, dien vrees voor waardeering in het werk onzer partijgenooten is ons een waarborg van vooruitgang onzer ideën en van de zekerheid dat 6ns recht geschieden zal, omdat voor dezen, welke zich boven de « dorpspolitiekers» kunnen stellen, en niet medeplichtig willen zijn aan de verkraehting hunner eigene regle-menten, daarin de zekerheid ligt van eene degelijke en eerlijke uitvoering der door hen gestelde regeling, Den strijd van het oogenblik is slechts een schakel in de reeks die het geminachte en ontrechte proletariaat van den oogenblik, eens tôt de over-winning voeren zal, ondanks, of beter nog : dank het ellendig gemier van armzalige « dorpspolitiekers ». jlvet. Voor herstellende behoeftige zieken Een goed gedacht, maar... In het vorige nummer hebben we, onder boven-staande hoofding, de aandachi geroepen op het verkeerde der terugbetaling van den steun, welke gegeven wordt aan noodlijdenden die het gasthuis ver laten. We kunnen thans met voldoening melden dat onderrichtingen gegeven zijn om die zaak te rege-len zooals ze door ons voorgestaan werd. De behoeftige ziekenen welke het gasthuis ver-laten zullen onmiddelijk gesteund worden met het bedrag der reeds verloopen dagen van den « quin zaine » met een minimum van 1 week aan steun. Geenerlei terugbetaling zal daarvan gevraagd* worden. Laat ons dadelijk zeggen dat den maatregel inderdaad goed gemeend, doch ietwat verkeerd begrepen was. Wanneer er inderdaad goed werk ge leverd wordt, zijn we ook de eersten om César te geven wat hem toekomt. /. Laurent Van der Smissen In ons laatste nummer hebben we het pijnlijke en onverwachte afsterven van den voorbeeldigen strijder, Laurent Van der Smissen nog kunnen melden, zonder dat ons de tijd bleef, eenige bijzonderhe-den over zijn leven te geven. We hebben onze kameraden beloofd dit heden te doen en volbrengen dan ook gaarne dien droeven plicht. Laurent Van der Smissen werd gebo-ren op 30 Maart 1874 en was dus nog niet ten voile 42 jaar toen hij op 6 Maart 1.1. overleed, na eene ziekte van slechts een vijftiental dagen. Sinds 1900 maakte hij deel van de Vereeniging der Houtbewerkers, waarvan hij immer de ziel was. De versmelting van de verschillende groepen van houtbewerkers van Brussel in 1907 was zijn werk, en in 1908 gaf hij in werkelijkheid de Landelijke Federatie der Houtbewerkers kracht door het stichten eener centrale weerstandskas, terwijl hij in 1912 zijn werk in dien kring bekroond zag door het vormen van de Centrale Vereeniging der Houtbewerkers van België, waarvan hij de ontwerper was en het voorzitterschap waarnam. Op 12 September 1907 werd hij be-noemd als secretaris van de Brusselsche Federatie der Vakbonden, welke post hij bekleedde, van af 1 October daaropvol-gende, tôt hij in zitting van 3 Augustus 1910 aangesteld werd als partijsecretaris terwijl hij intusschen zitting nam in het bureel der Syndikale commissie, waarvan hij op datum van 31 Juli 1910, de eerste vergadering bijwoonde. Zeggen we nog dat hij lid was van den beheerraad der Cooperatief « La Maison du Peuple de Bruxelles » en hem in Juli 1913 het mandaat van gemeenteraadslid te Brussel opgedragen werd. Verder uitwijden over aile posten door hem waargenomen en de werken waar-aan hij met zijne kunde en energie hielp, opsommen, is ondoenlijk. Herinneren we slechts aan de voorbe-reiding van de A. W. in 1913, dat een monument is in zijn leven, waarvan ge-lukkig hij zelve de documenten heeft ge-leverd, doch helaas, niet de resultaten mocht zien. Zijne verstrekkende bezorgdheid om het lot der werkende klasse, heeft hem in den laatsten tijd genoopt, buiten zijne talrijker en moeielijker bezigheden dan vroeger, zich te wijden ook aan de regeling van den steun der behoeftigen. Het werk door hem geleverd in het Studieko-miteit van het Nat. komiteit en in het voedingslokaal van zijne wijk heeft de bewondering van allen afgedwongen. Wij allen hebben zijne werkkracht, zijn overtuigend woord, zijne nooit ver-flauwende krachtdadigheid gekend en gewaardeerd in aile opzichten en zijn sympatisch figuur zal nimmer uit ons aller geheugen verdwijnen. Vandersmissen laat eene bedroefde weduwe en 2 minderjarige kinderen ach-ter, wien we de inr.ige deelneming aan-bieden van aile welgezinde arbeiders van Antwerpen, terwijl we overtuigd zijn dat de Partij, wiens verlies we best schatten kunnen, jegens hen niet ondank-baar wezen zal. Met Vandersmissen verdwijnt weet een van de kloekste verdedigers der nog zôô weinig verdedigde arbeidende klasse Laat ons dan Hem in eerbiedig aan-denken houden. De Redactie Voordrachten voor Bonwarbeiders Kameraden, denkt aan de Voordrachten in de WOLZAAL, Korte Clarenstraat, \z, en bijzonder aan deze : Vrijdag 24 Maart, om 7 u. (torenu.J, door HeerVanAverheke, bouwmeester, Begelijk en kunstig werk, met licbt~ beelden. Dinsdag 28 Maart, om y u. (torenuur), door Heer Advocaat Van Oeckel, over het arbeidscontrakt. Vrijdag 3i Maart, om 7 u. (torenu.), door Heer Delvaux, Gescbiedenis der woning, met lichtbeelden. De praktische lessen beginnen Woensdag aanstaande om 7 uren (torenuur) in de Oefenschool Hopland, nevens de Paters. Elke bouwarbeider moet daar zijn. J. V. Eenige wetenswaardigheden nopens de Steunregeling te Antwerpen Afhouding voor niet gestempelde dagen Wie een of meer dagen niet komt stempelen en bewijzen brengt dat hij gewerkt maar niet meer dan 5 fr. verdiend heeft, trekt zijn vollen steun. Noehtans moeten de bewijzen eerst door het bureel der Kunstlei, 47, nagezien worden, waarna bij goedkeuring de afgehouden steun bijbetaald wordt in de Fondsenbeurs, Lge Nieuwstraat, 14. Wie niet komt stempelen en niet bewijst gewerkt te hebben, verliest : voor 1 dag 0.60 fr. ; voor 2 dagen 1.80 fr. ; voor 3 dagen 3.60 fr. ; voor 4 dagen 5.40 fr. ; voor 5 dagen en meer 7.20 fr., en verliest dus den heelen steun van de 14 dagen. De onderstand voor de vrouwen en kinderen die niet stempelen, wordt noehtans ten voile uit-betaald die 14 dagen. In dezefde verhouding wordt de steun vermin-derd voor degenen welke stempelen en 3.00 fr. per week trekken, te zeggen: 1 dag 0.50 fr. ; 2 dagen 1.50 fr.; 3 dagen 3.00 fr.; 4 dagen 4.50 en 5 dagen valt de heele steun weg. Den aftrok wordt altijd eerst op de bons ge-daan. Alleen als de aftrok grooter is dan het bedrag aan bons, wordt het overige op het geld afgehouden. Gedeeltelijke werkeloozen Wie onregelmatig komt stempelen en meer dan 5 fr. verdient, alsook degenen welke 2 weken niet gestempeld hebben, ofwel gedurende 3 weken telkens 3 dagen, of gedurende 4 weken telkens 2 ZATERDAG z5 MAART 1916 zde JAARGANG nr t

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.