ZATERDAG g December 1916 a'1' JAARÛANG n' 19 SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, Ingezonden VERSCH1JNT BIJ GELECENHEID RedakHe en Admlnislra.ie : stukken al of niet te plaatsen Plantijnlei Wcs!, 66, Antwerpen De GeneeskundigeHulp door de Mutualiteiten Het waarlijk onbenullige der reden van het weigeren der Vakbonden, welke 00k aan zieken-ondersteuning doen, tôt deelneming aan den dienst van het Nationaal KomiMt, beslissing welke voor den A. D. B. in den Open B.ieî, door L Van Berckelaer in ons laatste nummer, objectief be-handeld werd, dwingt ons verder uit te weiden, gezeien het verdachtmakend karakter waarvan dit besluit blijk geeft. Zooals getneld werd, richt het Nationaal Komi-teit voor de leden der maatschappijen van onder-llngen bijstand, ziekenkassen en dergelijke, de geneeskundige hulp zôq in, dat dezen hunnen geneeskundigen dienst bhjven behouden o! indien hij nog niet bestaat, hem kunnen inrichten naar de voorschriften van het Provinciaal Komiteit, en waarna dan genoerad Komiteit de kosten ervan betaalt. Onze Vakbonden 00k boden zich aan om voor hunne leden, welke toch in gewone tijd bij ziekte gesteund werden, den geneeSkundige dienst van ; htt Komiteit over te nemen, zich steunende op het karakter der hoogste solidariieit en de jarenlange werking dier organiti6n i zake onderling hulpbe-toon. Zij aanzagen zich dus, en met reden, ais de eerstgerechtigden om als eerlijke helpeis van het Nationaal Komiteit en gewctensvoile uitvoer , ders van dezes iuzichten op te treden. Tcrwijl nu de ware (!) zitkeribonden en Beste-Brood Mutualiteiten zich reeds vanaf de maand Juli in de bedeeling van duizende franken konden veiheugen, werden wij, met onze opde bazis van zuiver hulpbetoon gevestigde organisant, met hun breed aangeboden hulvaardigheiJ, her- en derwaarts gezonden als te rechten misdadigeis, van Antwerpen naar Brussel en terug, weèr eens heen en weer, dus weer de oude geschiedenis van Herodus en Pilatus terwijl 00k de verrader-lijke Judas en de meineedige Petrus niet ontbrak, tôt vve, einde October, werden afgewezen, op gro d dat < dat de imichting onzer Vakbonden niet béant woord aan de voorwaarden vereischt van de Mutuaiiteiten ». Een eenvoudige formaliteit in de boekhouding, waaraan door ons niet genoegzaam waarde is gehtcht geweest, wordt voldoende geacht om de Vakbonden af te wijzen. Zoo gaat het-dus: de ziekenbonden geen eigen lijke mutualiteit zijnde welke niet in regel waren met de voorschiiften van het Komiteit kunnen zich nog daarnaar inrichten doch de vakbonden mogen dat niet. Die worden eïfenaf : afgewezen! Merken we nu op dat de creaturen van de kle rikalen en liberalen ziekenbondjes reeds de lei-ding van die werki->g in handen genomen en er de richtiiig, naar hun zin, hadden aan gegeven, drie maai.den vôôr de bekendmaking van de voorwaarden tôt deelneming, zoodat het wel onnoodig ial wezen te betoogen hoe geinakkelijk het aan-passen aan die voorwaarden was voor somrnige Snrichtingen wier leden nooit een centiem bijdrage Jetaalden, zelfs niet eens weten dat ze iid zij n. Die eenvoudige fo'maliteit was dus voldoende )m ons het rech't te weigeren dat anderen werd oegestaa.i en bijijevolgde Vakbonden te bestern-)elen als ongerenikt, onbekwaam en te weinig Jetrouwbaar. I Wat kon hier de manier van boekhouding ma-ken? Het gi ig enkel om iets nieuws tôt sta'id te bre gen waaraan elk zich aanpassen kon, dus 00k onze Boriden, doch 0 )k dat mocht niet want.. met waren Vakbonden 11 Niet de manier om de spkening te niaken maar de Vakbond zelve werd veroordetld 1 K Daarom hebben ook ALLE Vakbonden eenpa-tig zich soiidair verklaart zelfs dezen welke de K1 gei.heid geboden werden om iar gs een ach-terpouiije in die geneeskundige dienst binnen te dringen. En dat was plicht. want, met opgeheven hoofi mogen en kunnen de Vakbonden zich overal aan bieden en aan ons verleden van fierheid, zelfbese en eigenwaarde zijn we verplicht ook met opge heven hoofde te ontvargen wat on» recht is. Mei neemt niets aan van de linker- als de rechterham U in 't aangezicht slaat en men U, voor de heel wereld als onmondigen tracht te doen doorgaan De Vakbonden zijn, hunner krachtdadigheii dank, nog niet zoover gebracht als het met som mige behoeftigen is kunnen gebeuren. Die latei zich niet zoo gewillig trappen, evenmin als z zich zonder meer tôt onbekwaam en ongesehik bestempelen latan. Zien we terioops of die vakbonden inderdaai zoo weinig waardig zijn als de heeren leden vai het Nationaal Komiteit h*t zouden willen. Het nahuuden van een afzonderlijk rekeningetj voor de ziekenkas IS geen reden, kan geen redei zijn, enkel een voorwedsel, temeer daar onz « rechters in deze » zich niet eens geweerdigdei kennis te nemen van de wijze waarop onze boek houûi g gedaan wordt. Indien dit gebeurt ware, zouden ze hebbei moeten bestatigen dat de door her» zoo liefderijl getroctelde ziekenpotje» - ver, aanzienlijk ve achterstaan tegen onze opvatting van onderlingei bijstand, welke niet gebaseerd is op operibar toelagen van duizende en nog eens duizend-fianks, zonder dewelke de mutualiteiten niet zou den bestaan. Onze solidariieit uit zich zonder gebedeldi hulp. We hebben immer onze leden geieerd zich steunende op eigen kracht, doorheen het leven t slaan, onder aile opzichten, zonder bijzondere o openbare almoezen, getuige de honderdduizenden door de Vakbonden aangewend ter bestrijdinj van de demoraliseereride gevolgen van weikeioos heid, der ziekte zelve, van ongevallen, steifte werkonbtkwaamheid en ouderdom, getuige d hardnekkige en zware stiijden voor materieeli lotSseibeteririg, beterc loonen en werkvoorwaar den, een middel tôt voorkomen der /iekte, de verzwakking en eeri vetl beter, breeder opgeva werk dan dat wat de ziekte ongemoeid la.it komei en siechts de nadeelige gevolgen ervan verzacht. Kan er beter werk van zedelijke verheffing ge beuren dan er door onze Bonden beoogd wordt door het solidariteitsgevoel tôt het hoogste op t< voeren en door den arbeider, den niet-bezitter materieel onafhankelijk van openbare hulp t< makeri ? ? Hoe dikwijls is het bewezen en toegestemd door regeerders en werkgevers, dat de Vakbon den, onze Vakbonden, tusschen hunne leden, d< waardigste, bekwaamste en ernstigste arbeiJen tellenjdat zij het zijn die onafgebroken strijc voeren voor de verbetering der nationale voort brengst; datjdoor hunne krachtdadige actie, dit dikwijis met gevang wordt beloond, tegen zwen del en knoeiweik voor een paar centen winst wordt ingegaan en dikwijls paal en perk gesteld waardoor niet alleen het individu, doch ook d< geheele natie stoffelijk en zedelijk omhoog g e werkt wordt en het prestige verhoogd, niet alleer van den arbeider, doch ook van de heeren leder van het Nationaal Komiteit, welke wel het klifiii' teel der Armbesturen, waarvan de maatschappi, niets meer te hopen heeft, steunt, doch de veree^ nigde arbeideis om hunne overgroote solidariteit, in de massa terugstampt. Niet om het verwezenlijken van groote er grootsche daden zijn de Vakbonden onbekwaam, *èi, voigens de heeren van het Nat. Komiteit uni hunne leden eene ziekenkaart te verstrekken eu verder kontrooi te houden over den dienst. Hel gaat er klaaiblijkclijk om ons als onbetrouwbaai te doen aoorgaan. Zonder verder in te gaan op het feit dat de duizende arbeideis met betrouwen de factors van hun bestaan in de handen der Vakbonden leggen en zich door hen, door allen tegenslag, naar een beter beataan laten voeren, volstaat h«t, wat i betrouwbaarhefd betreft, te wîjzen op de on8cha - bare diensten die door de Vakbonden en hunn f beste elementen in de huidige steuninrichtin - bewezen worden. j De eerl ij k heid en goede trou w dezer bl ijkt som i we! de tedsn te zijn waarom ze niet overal i î dezelfde mate gewenscht worden, doch waa . ergens, niet door een paar politieke buitzoeker i maar door de open bare meening van onkreukbar - trouw, toewijding en eerlijkheid gesproken wordi i wees dan zeker dat het gaat over socialisten e î vakbonden. En waar dezes hulp eens geduld is t wordt ze gauw gewenscht en ten «lotte onmis misbaar. i Dat weet men misschien ook wel te Brussei i waar men, om een formaliteitje, den stempel va onbekwaamheid, onwaardigheid en onbetrouw î baarheid op den Vakbond drukken wil, docli i zooals we altijd ondervorden hebben zal oo e hiervan wel de groote reden zijn: « dat belange i niet te bekeeren zijn ». We staan, nu nog, imme - als klasse van verdrukten en uitgebuiten zwa tegenover de bezitters der macht, doch of lu i daarom die laatsten kan toegestaan worden hu < evenaasten, in hunne almacht te verguizen e r zelfs te vernederen zonder één woord tôt aat i klacht, tôt protest, kan niemand, hoe zwak ool î laten welgevallen. ï Daarom staan we hier pal tôt verdediging e sterk in onze overtuiging dat we, zelfs op h< terrein waar we geslagen zijn, meer bekwaarr i meer geschikt en meer bevoegd zijn dan onz , lechîers. s Wat we bewijzen zuilen. J. Verdonck. f _ j SOEP t i Verleden week hebben een paar op s stootjes plaats gehad aan eenige soep • lokalen, welke opstootjcs gelukkiglij r geene ergere gevolgen hebben gehai 1 dan dat de bevelen van het beheer de 1 soep niet op de letter konden uitge voerd worden. Er was namelijk bevel gegeven vai [ af 1 December geene soep meer t laten uithalen dan aan zieken en ou j derlingen, dit, naar men ons meldt, o] bevel van het Amerikaansch Komitei dat de waren levert. t Nochtans zooals het gewoonte was : wisten de menschen weer van niets i vandaar strubbeling met de eenvoudig i uitkomst dat, zoolang de kaarten nie in regel zijn, men de menschen wee : verder soep laat uithalen, wat ooi maar best is. Ons verwonderd het ten sterkste da [ men niet een paar dagen kon wachtei met dit beve|vgezien er spraak is vat het uithalen van soep mits betaling vat , to centiemen per 3/4 liter, in te voeret en dit binnen korten tijd. i Tôt zoolang kon wel, ons inziens het uithalen toegelaten worden. Ook in andere opzichten schijnt met zich door de haast weer in de vingen te hebben gesneden. Laat men nu maar zoo gauw moge. lijk zorgen dat het uithalen algemeer kan ingevoerd worden. Het is eer reêele eisch des tijds en eene socialt noodzakelijkheid, wat binnen korterer of langeren tijd insgelijks het geva zal wezen voor de gemeenschappelijk* keuken, of beter nog gemeenschappe^ lijke voeding, wat ten slotte de eenige uitkomst zal blijken t« zijn. V. / KLEEDERSTEUN e g Naar ons verteld wordt zal te beginnen met deze maand de kleedersteun eenig-» zina verhoogd worden. Zooals we ge-a meld hebben, was het bedrag per bon r verhoogd doch niet het aantal stuks of 3 dezer waarde. Omstandigheden hebben nu toegelaten ^ daaraan tegemoet te komen zoodat toch ; wat meer dan vroeger voor een bon zal ' kunnen gegeven worden. Hoe weinig het ook is, het zal best te ( pas komen, want de kleedingsnood be-n gint langs om meer nijpend te worden - en de gemoederen worden er, met de ge-, ruchten nopens het stoppen der kleeder-k bedeeling, niet geruster op. n Wat die geruchten betreft gelooven we r niet dat die schorsing binnen een paar k weken al te verwachten is. J. !t n De Openbare Waschinrichting 1 Uilbraiding f Als we goed ingelichl zijn zal eerst* n daags eene tweede inriebting van dit soort steun, wat tôt biertoe reeds zulke * goede diensten bewees, tôt stand ge-e bracbt worden. JSaar aile waarschijnlijkbeid zal bet ditmaal de beurt zijn aan de noordkant ' der stad om, altbans het brengen en terugbalen van bet linnen in teriebten. De Wijkkomiteiten bebben alreeds aanzegging gekregen om nieuwe in~ - scbrijvingen op te nemen zoodat de be~ - boeftigen, wien bet waarlijk over bet k algemeen onmogelijk is tbuis bet linnen, J we zeggen niet eens zuiver, enkel friscb r te krijgen, best doen zieb zoo gauw - mogelijk op de Wijkkomiteiten aan te bieden. 1 Denkelijk zal meti Januari de tweede s inriebting in voile werking zijn. Weer een goed puni voor bet IÇomi- 3 teit en een voorbeeld voor anderen. 1 1 ! Slechte regeling of moedwii 1 2 Als zoon eener oude moeder, die t eene vrijkaart heeft om reden van r ouderdom, ga ik zelf den steun mijner « moeder ontvangen. Hetgeen ik Zaterdag namiddag in t Lokaal 4 ondervonden heb, is waarlijk 1 ongelooflijk. i 2.8 Oudjes zijn ongetroost moeten 1 huiswaarts keeren, zonder geld of * bons. « Er is niets meer, klonk het, morgen terug komen », en de oudjes , en ik ook natuurlijk moesten er wel vrede mede hebben. 1 Dat zoo iets zou kunnen gebeuren '» in eene buitengemeente, zou ik kunnen geloofd hebben, maar ZOO IETS * in eene groote stad als Antwerpèn, t dat komt mij voor alsof er slechte t regeling of moedwii den troon heeft : in onze komiteiten. 1 Hopende dat de gemachtigde per-1 sonen maatregelen zuilen nemen, dat : zoo iets niet meer in de toekomst ge-■ beure, dan zou dit veel bijdragen om : ons zwaar gedrukte volk het lijden rainder te doen voelen. D. V. W.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.