ZATERDAG 3o September 1916 2d' JAARGANG nr 14 STNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen IDe redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT BIJ GELEGENHEID Redaktie en Administratie ; Plantijnlei West, 66, Antwerpen De twee puntjes. ' 1 Een allen. Het is niet de eerste maal dat we het inderhavige thema opvatten, doch gezien let onafscheidelijk verband houdt met le huidige toestanden, komt het onver-pijdelijk, bij elke beschouwing daarvan, îaar voren. j De bekommernis van den huidigen lag is de weinige voorziening in zake olkssteun en -voeding, bijzonder dit jaatste, gezien de tegenstelling in alge-foeene en bijzondere voorziening. I Zôà is de toestand : Vele bijzonderen cunnen zonder vreesdenwintertegemoet :ien, ten prijze van veel geld natuurlijk, doch voedsel is thans hoofdzaak) terwijl laarnevens het algemeen niet weet hoe m of het den winter doorkomen zal. inderdaad, aan den eenen kant wordt lagelijks bestatigd dat, wie betalen kan, let noodige opgedaan heeft of opdoen an, zoo bij voorbeeld voor wat betreft ardappelen, 00k opgelegde waren, leeschwaren en dergelijke. Aan den anderen kant staat de massa lie van den eenen in den anderen dag noet leven en bij overmaat nog, bij let intreden van den winter, niet alleen ran rantsoen verminderd wordt, maar ok zich meermaals zonder rantsoen ge-[et ziet. De burgerrevolutie van 1789 riep de jelijkheid der menschen uit en nu nog vordt over daken en torens uitge-ichreeuwd dat iedere Belg gelijk is voor le wet. Mogelijk is het dat het zoo ver-itaan wordt dat elke Belg gelijk is voor le wet welke straffen moet. Een andere jelijkheid is, althans nu, niet te vinden. lederen Belg is nochtans overtuigd dat illen moeten geholpen worden, doch liet allen meenen dat dit op gelijke wijze jebeuren moet en nog minder in den-:elfden geest. Op het recht op bestaan maakt ieder lanspraak voor zichzelve, doch onze purgers welke in '79 revolutie maakten foor dit recht, kunnen naar hunne eigene iitingen en daden te oordeelen, het niet )ver zich krijgen dit recht aan anderen velke het niet uit zich zelve verdedigen iiunnen, toe te kennen. Hoorden we niet eens zeggen door een )penbaar mandataris : Wat voor het \olk gedaan wordt, moet liefdadigheid ïijn, anders gaan de menschen denken iatze RECHT op steun hebben. Over het recht op steun, hier te ver->taan als recht op bestaan in dit oogen-)lik, der niet door eigen schuld onbezit-:ende klasse gaan we niet verder meer n. Heden willen we enkel deze slotsom lanhalen, dat is : wat voor de burgerlijke >pvatting voor zich zelve recht is, is voor mderen « een aalmoes », namelijk het echt op bestaan. Althans zoo zeggen ze. Doch laten we >ns niet misleiden. De liefdadigheid, de tlmoes moet in stand gehouden worden )m als masker te dienen voor het misse-ijke van: eerst ik en als er wat overschiet lan kunnen de anderen, als ze braaf zijn >okwat krijgen. Als we dus den lezer opmerkzaam maken op de twee puntjes boven de dub-bele 0 hierboven, is het enkel om hen te herinneren dat de zoo hooggeroemde liefdadigheid dezer tijden alleen dientom deze twee puntjes weg te cijferen voor de oogen der onbeholpen en zwakken van geest. Het minste voorval in dezen droeven tijd wijst er op dat zij (de liefdadigheid) dienen moet om voor zichzelve te eischen en te bekomen, wat gevreesd wordt dat niet aan allen in de overvloedige mate, als voor zich zelve gewenscht wordt, zal kunnen verstrekt worden. Liefdadigheid wil zeggen : één vôôr allen ! Allen vôôr* een. Als we hierboven aanhaalden dat door zulke misselijke sophismen, de burgers zich het recht aanmatigen enkel wat van den overvloed overblijft aan anderen te laten, onaangezien of het voldoende is en de ware uitdrukking daarvan als lig-genden in de twee puntjes aantoonden, willen we hier weer wijzen op dergelijke puntjes boven de dubbele 0, waardoor eene uitdrukking ontstaat welke weer tegen hunne princiepen indruischt. Immers, de gevolgtrekking voor hen is : dat de enkeling vôôr het algemeen gaat. Dat hoeft niet meer betoogd te worden. Eene grootere zonde zou het dus zijn te betoogen dat het algemeen vôôr den bijzondere moet gaan en dat de bijzondere in het belang van het algemeen verplicht is, zoo noodig, zich ontbe-ring op te leggen. Nu, zich ontbering opleggen voor anderen, kennen ze natuurlijk niet eens bij name. Dat is boekenpraat voor onze ge-gelijkheids-voorvechters van 1789. Het zal dan 00k niet inslaan wanneer we hier betoogen dat heden het eenige mid-del om het verval eener geheele arbei-dersbevolking tegen te gaan, is : dat dezen van de bijzonderen welke méér hebben dan anderen, het afstaan om ge-zamenlijk voor het algemeen te dienen. Ziedaar een zin welke een storm zal doen opsteken bij onze liefdadige burgers welke hunne kelders met patatten, opge-legd goed en dergelijke, voldoende ge-vuld hebben zitten en 00k voor onzç godvreezende boeren welke voor 100 k. aardappelen 35 fr. en voor 100 k. opge-raapte eikels 25 fr. durven eischen. Laat men ons niet komen vertellen dat het eene socialistische utopie is. Die gelijkheid, dit achieruitzetten van het individu voor de algeheelheid, is eene onontwijkbarenoodzakelijkheid ons door de omstandigheden opgelegd en aange-wezen, niet ingegeven binnen de muren eener doffe studeerkamer. Duurt de huidige toestand nog lang dan moeten we komen tôt : algeheele onteigening en centraliseering van ailes wat voorhanden is, allereerst in zake voeding, waar het zich 00k bevinde ; het centraliseeren door de openbare besturen der volksverzorging en -voeding ; het af schajfen van privaataankoop of -berei-ding ; ajschaffen van handel groot of klein en ten slotte gelijk-bediening fin verhouding van behoefte) van aile deel- hebbenden in het maatschappelijke verband.Maar We zijn slecht# in de twintigste eeuw ; het is oorlog en we hebben met menschen te doen!! Menschen met princiepen !!!??! Jiveh. Bevoorrading Er werd in ons blad al eens meer melding ge-maakt van het inrichten, door de grensgemeenten, Borgerhout, Berchem, enz., eener soort naamlooze maatschappij, met het doel aile mogelijke aan-koopen te doen van allereerste levensbenoodighe-den, ten dienste der bevolking. Dit werk, waar-mede 00k in Antwerpen een begin werd gemaakt, werd tôt stand gebracht door de verschillende gemeentebesturen en staat dus, evenals de aard-appelenbevoorrading, geheel afgescheiden van het Nationaal Komiteit voor Hulp. Uit goede bron vernamen wij nu dat met den oankoop onlangs reeds een begin is gemaakt en dat 00k met den verkoop binnen enkele dagen reeds zal begonnen worden. Zoo is er reeds eene betrekkelijk groote hoeveelheid confitmr in voorraad; alsook koffie (echte a.u.b.) erwten, boonen en zelfs een partij schoenblokken. Wat ailes aan een zoo laag mogelijken prijs aan de bevolking zal verkocht worden. Den verkoop zal gebeuren bij de verschillende winkeliers der gemeente, aan de voorgeschreçene prijzen. L. V. B. De WascHinrioHtirig: Deze instelling van het Hulpkomiteit is verledene week in werking getreden en zal dus in 't vervolg regelinatig zijn goede diensten aan de behoeftige bevolking kunnen bewij-zen. De toeloop van klanten was, naar ons medegedeeld werd, zoo groot dat zelfs daardoor den dienst eenigzins is bemoeilijkt geworden. We zullen ons nu het slechts het eerste begin is, onthouden van verdere beschouwingen tôt we de resultaten der normale werking hebben kunnen na-gaan.We herinneren nogmaals onze katneraden dat ze zich voor wat het aanvragen om hun goed te laten wasschen betreft, tôt het wijkkomiteit dienen te wenden. J. Onze ''Burgerpolies'' Toen we indertijd de aandacht riepen op een feit een burgeragent overkomen en wat bewees dat deze menschen te schraal bedeeld werden om zich voldoende te voeden, was de man in kwes-tie wel kwaad op ons, doch kort nadien mochten ze zich toch als gedeeltelijk-werkelooze laten ondersteunen. Het ging dan verder tamelijk goed. Nu echter schijnt het Nat. Komiteit verboden te hebben nog stadswerklieden of bedienden te steunen welke in dienst zijn. In princiep vinden we het ding niet slecht. Het is een flinke uitbrander aan de besturen welke soms niet eens zooveel betalen aan iemand die werkt, als wat iemand krijgt welke niet werkt. Een openbaar bestuur mag toch niet het voorbeeld van uitbuiting of van « oorlogs-systeem » geven, niet waar ? Doch wat zal nu gebeuren met onze « burgerpolies » ? Zullen ze met 60 fr. moeten voortsukkelen, onaangezien of zij veel of geen kinderen hebben? Het wordt immers toch al met den dag moeilijker om nog wat bij te verdienen. In elk geval dient er iets gedaan te worden. We hopen dan 00k dat hun toestand zal ingezien en bijzonder de aandacht gehouden worden aan deze welke met een talrijke kroost gezegend (?) zijn. We hopen terzelfdertijd dat het in nie-mands brein moge opkomen nu het N. K. niet meer steunt, deze menschen van wege de stad nog wat steun te geven. Dat ware te belachelijk. Het beste, ons inziens, zou wezen deze menschen een maandelijksche toeslagop hun loon te geven volgens de verhouding van het gezin. Alzoo zou de huidige inkomst kunnen behouden blijven, wat waarlijk niet te veel is, en de stad ware het bespaard zich zelve eene klap in het gezicht, als slechte patroon, te geven. Zou het?? J. DE OORZAAK IV Over de « dienende liefde » dezer trouwe zonen der kerke Christi kunnen de bewoners der binnen-landen van.... Vlaanderen ons wel het een en het ander mededeeien ! Zij zullen u zeggen, dat dege-nen die zich aangesteld en opgeworpen hebben als de helpers en oprichters der behoeftigen op hunne dorpen, niets liever zien dan de gedweeë en kruipende schare. En wie onder deze de kunst verstaat het diepst en het laagst te kruipen, klimt met de hulp der heeren het hoogst ! « Vermaan hen dat zij de overheden en machten oriderdanig zijn ». (Paul. 3:1) Maar wee den arbeider die met opgeheven hoofd reeht door het leven wwischt te gaan en zijn recht durft eischen. Wie in die middens zijne waarde als mensch bewust, (zijn wij niet tempels van den Heiligen Geest ?) naar zelfstandigheid en ontwikkeling streeît, en de slotsom van zijn denken vrijmoedig openbaart, vervult zijnen plicht, want : « Welgelukzalig is de mejjsch die wijsheid vindt en de mensch die verstandigheid voortbrengt (Spr. 3:13). Wie het waagt de raad te volgen ons gegeven in (Tim. 5 : 21). « Onderzoekt aile dingen en behoudt het goede », wordt een slecht en gevaarlijk mensch in de oogen dezer volksvrienden, omdat zij even als de machthebbers uit het linksche deel van het burgerlijk kamp de verdedigers en kampioenen zijn der genen die « huis aan huis brengen, en akker aan akker trekken tôt dat er geen plaats meeris(Jes. 5: 8). Kan er, vragen wij, van deze, die koude en warmte uit denzelfden mond blazen aooals men zegt, goed en verheffend werk voor onze klasse verwacht worden ? Huidigen en bewierrooken 00k zij niet de vrijhei<| van uitbuiting, die zij in hare wreede gevolgen wiHen ternperen door liefdadigheid ? Grijpen ZIJ naar des wortel der misere waaronder de arbeiders reeds eeuwen lang gebukt gaan ? Kunnen de laaitsten bouwen op zoo'n weeken grond en een beginsel waarvan aile logika bij gémis aan eensluidend-heid ontbreekt ? Ook hier, evenals links bij de Manchesterianen phrazen, en niets dan phrazen ! « Die op den Heer vertrouwt zal VET worden.» (Spr. 28 : 25). Dat gelooven wij natuurlijk onvoorwaardelijk, maar wat wij zeker weten, is, dat de verkondigers dezer verzwaringstheorie nog meer betrouwen in dat vervettingsproces hebben, indien kiekens, melk, eieren, roastbeef en nu en dan een goede flesch een handje helpen, terwijl zij voor een diner à la (Ezechiël 4 : 12) wel beleefd maar beslist zullen bedanken. • ••••••••••••a Is het waar dat de arbeider voor zijn eigen best wil steeds moet tevreden zijn met zijn lot, en ver-zet, krachtig en georganiseerd verzet daartegen, uit den booze is? Is het waar dat den bijbel uit-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.