TWEEDE JAARGANG r No. 23 ZATERDAG 16 FEBRUARI 1918 LOSSE NUMMERS IHi CENT Oplage van de week: 6000 Nos. DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeRblad van den Bond der BelgiscHe Arbeiders ii\ Nederiand Abonnementsprijs in Nederiand: 90 cent per 3 maanden. • Redactie en Administratie : LONGVILLE, REMBRANDTSTR. 316, 's>GRAVENQAGE. • Abonnementsprijs voor het Buitenland : ! 1.50 per 3 maandei Het Begin der Godenschemering. In Maart 1917 zegevierde de Kussi-sche revolutie op het tsarisme: Rusland wordt geregeerd door het proletariaat. In Engelandjheeft de arbeidersklasse hare oorlogsdoeleinden opgesteld. De metaalarbeiders — de bankwerkers en machinisten — zeggen aan Lloyd George: Wapenstilstand! Vredesonderhande-lingen! Weg met de militaire wet voor meer menschenmateriaal! De Engelsche arbeidersklasse be-heerscht den politieken toestand. In Frankrijk staakten duizenden mu-nitie-arbeiders oin een der hunnen te wreken tegen de geweld-politiek van Clemenceau; zij zegevierden op Clemenceau.In Oostenri.jk-Hangarije heeft de arbeidersklasse een massale aktie gevoerd tegen hare regeering voor een algemee-nen demokratischen vrede. In 't militaristisch geregeerd Duitsch-land is het proletariaat, gedrenkt door zyn klassebewustzjjn, overgegaan tôt een massa-aktie, waarvan de gevolgen nog onafzienbaar zijn. In Spanje, in Denemarken, in Zweden tôt zelfs in Nederiand — allen neutrale landen — is het eveneens aan 't gisten in de onderste lagen der volksmassa. Over gansch Europa staan wij aan den vooravond van een reusachtig procès van het proletariaat tegen de bourgeoisie; van den arbeid tegen het kapitaal; van het socialisme tegen het impérialisme en militarisme!De militaire oorlog staat op het punt over te slaan in een maatschappelijken strijd voor de staatsmacht tusschen de arbeiders en de bezitters! Het kapitalistische Walhalla staat daar te scliudden op zijn grondvesten, terwijl de revolutionaire beweging over gansch Europa in aantocht is ten spijte van kapitalist en iinperialistischen socialist. Laatste Telegrammen. LONDEN. C. Huysmans ver-klaart, dat de algemeene bond der Engelsche vakvereenigingen ten gunste van de internationale conferentie besloten heeft, en heeft de Amerikaansche federatie van vakbonden telegraphïsch verzocht haar positie ten aanzien der internationale conferentie te herzien. HAVERE. C. Huysmans is den 12en Februari te [Havere aange-komen. Nog den zelfden avond vertrok hij naar Parijs. HAVERE. C. Huysmans heeft in een interview verklaart, dat hij gelooft, dat de Internationale So-cialistische Conferentie zal ge-houden worden in den loop der maand Maart te Bern. (Zwitser-land).N.R.C. 13-2-'18 Ochtendblad. GENEVE. De Socialistische federatie van hetSeine-departement (Parijs en omliggende) heeft ver-gaderd in vooruitzicht van de conferentie van den Nationslen Raad. Een motie werd aangenomen die hoofdzakelijk zegt : 1. Een spoedige vrede op grond-slag van het zelfbeschikkings-recht.2. Het verwerpen der oorlogs-credieten door de Socialistische Kamerleden. 3. Oplossing van het vraagstuk Elzas-Lotharingen door een référendum.Het is de motie der minderheids-socialisten, gestemd met 4530 tegen 1380 aan de motie van de meerderheidssocialisten. De Algemeene Toestand. A. BELGIË. Den 20en Februari heeft er te Londen een inter-geallieerde conferentie plaats der socialistische en arbeiders-partjjiemDe groote beteekenis der conferentie ligt besloten in het feit zich 't akkoord te stellen over de oorlogsdoeleinden, die aan de basis moeten liggen van den algemeenen, demokratischen vrede. De Engelsche arbeidersklasse heeft in dier voege een program-type opgesteld, hetwelk be'krachtigd is. geworden door het Congres der Labour Party te Not-tingham.Het oordeel der B.W.P. wordt ook gevraagd. De B.B.A.N. aanvaardt de groote lij-nen van deze oorlogsdoeleinden, omdat hij overtuigd is, dat het de eenige gel-dende voorwaarden zijn voor den socia-listischen vrede. Op het congres- te Nottingham heeft Vandervelde een opwerping in 't mid-den gebraeht nopens de internationali-satie dfer Zuid'-Àfrikaansche koloniën, daarin begrepen den Belgischen kongo, bewerende dat deze politiek voor België neerkomt op een onteigening zonder vergoedîng. Wij meenen te veronderstellen, dat de aanmerking van Va.ndervelde niet ge-richt is tegen het grondbeginsel, want de Belgische socialistische Kamerfrae-tie heeft bij de bespreking der naasting van den kongo in on® parlement het-zelfde grondbeginsel aanvaard. Wij denken dat Vandervelde eerder het oog heeft- op de vergoedîng der door België belegde kapitalen in den kongo tôt de eopnomiscihe inrichting onzer kolonie. Heeft de voorbehouding van Vandervelde deze laatste betee'kenis, dan aan-vaarden wij ze met hem. Het grondbeginsel van de internatio-nalisatie treden wij volkomen toe, niet alleen voor de Zuid-Afrikaansche koloniën, maar voor aile koloniale en over-zeesohe bezittingen. Nevens de algemeene oorlogsdoeleinden hebben wij, Belgëh, ook no'g biz'on-dere voorwaarden te stellen. Nevens onze algeheele alzijddgë onaf-hankelijkheid vragen wij in onze hoe-danigheid van Belg: 1. Volledige vergoeding van al de door den ocrlog aan.gerichte schade. 2. Terugbetaling van de door den vijand ge-requireerde machines, grondstoffen en aile an-dere voorwerpen van welken aard ook. 3. Tegemoetkoming van aile oorlogvoerende landen voor den heropbouw van ons eoonomiseh. wezen. De oorlogsdoeleinden der Engelsche arbeidersklasse, aangevuld met deze spéciale voorwaarden voor België worden1 volledig onderschreven door dent B.B.A.N. Bij deze gelegenheidi drukk'en wij den wensch uit., dat ten minste ditmaal de noodzakelijke eenheid op de inter-geal-lieerde conferentie te Londen moge be-reikt worden, welke de baan zal vrij maken voor de internationale conferentie. ' . a, , u-.'-ii. B. RUSLAND. Duitschland wil Polen, Koerland en Lithauen annexeeren, en Oekrainië los-zetten van Rusland. De Bolcheviki staan op het standpunt van het zelfbeschikkingsrecht der vol-ken en de integrale ontruiming van het bezette gebied, alvorens den volkewil te laten spreken. Duitschland legt 't zelfbesohikkings-recht in de handien van een tijdens de bezetting aangesteld organisme, waarvan de leden tôt de aristokratische en andere hoogere bnrgerkringen behooren en die sympat'hiek gestemd1 zijn tegen-over de Duitsche politiek. Duitschland heeft aparté vredeson-derhandelingen met de Oekrainsche Rada aangeknoopt. Deze onderhandelin-gen hebben geleid tôt een eeparaten vrede met Oekrainië. Deze iseparate vrede is het voorspel van de uitvoering der Duitsche annexio-nistische politiek in het Oosten. Duitschland wil Oekrainië uit&chake-len uit het groot-Rnssisch verband met het doel: 1. Zijn voorwaarden met geweld aan Trotzky te kunnen oixlTdn.gen door de politieke positie van Trotzky te verzwakken. 2. Een aan k noopingspunt te hebben in Eus-la nd om de Russische revolutie ten val te brenigen. Trotzky aanvaardt deze geweldpoli-tiek niet en wil tevens met het imperia-listische Duitschland geen vrede sluiten. Hij geeft bevel tôt volledige demobi-lisatie en zegt aan de Duitsche macht-hebbere: Ik ben te spreken te Petrograd. C. FRANKRIJK. In ons laatste nummer hebben wij ons verplicht gezien de socialistische theorie van A. Thomas te bekampen. Nadien heeft Thomas een rede gehou-den te Bordeaux; zijn leitmotief was: „Het uur der volken is gekomen, het uur der volken, die zullen weten te overwinnen." Zouden wij nu ten minste mogen aan-nemen, dat Thomas dan toch eindelijk tôt betere gevoelens is gekomen; dat hij meer vertrouwen stelt in de actie en het resultaat d'ezer aktie van het internationaal proletariaat, dan in de politiek der burger-regeeringen en der militaire kliek; dat hij gaat- inzien. dat het zoo niet langer gaat en dat er moet een einde gesteld worden aan den oorlog door de Europeesche georgandseerdë arbeiders-klassen;dat de wereldvrede van het proletariaat in zich besluit het einde van aile despotisme, aile impérialisme en militarisme;dat het suikses van den aanstaanden strijd van het internationaal proletariaat in zich bevat de oploss.ing van aile quaesties van nationaliteit, van kultuur en herstel van door vroegere oorlogen gepleegde rechtssoheninis; dat de overwinning der volken gelijk staat met de zegepraal van het socialisme op het kapitalisme? Zoo begrijpen wij het leitmotief van Thomas en wij hopen dat Thomas er ook zoo over denke. Of zou er ons nogmaals een teleur-stelling te wachten staan? „Le Temps", het orgaan van de Fran-sehe financiers en andere kapitalisten en impérialisten, is niet goed te spreken over deze rede van Thomas. Zoolang Thomas aan de ministertafel zat en dat hij nadteirhand de regeering nog altijd zijn «teum verleende, was Thomas voor „Le Temps" het zinnebeeld van de eenheid der Fransche natie. Nu er een këntering in de politiek van Thomas schijnt ingetredien te zijn, is de' toon van „Le Tenuos" tegenover Thomas 66k verand erd. ,,Le Temps" schrijft aan het slbt van een artikel, als antwoord op de rede van Thomas te Bordeaux: „Het uur der volken zal nooit het uur zijn der onmaeht, noch der vertwijfeling en zij be-driegen de volken zooals zij zich zelve bedrie-igen, al degenen die zouden ■willen beproeven de lo tsb este m min g van de wereld te verval-sehen door den •wil der natie te willen vervan-gen door de hartstochten der massa." Ziedaar wel de quintessence van de politiek dler kapitalistische bourgeoisie en van de regeeringen dierzelfde bourgeoisie: de bourgeoisie is de minderheid en zij alleen heeft het recht te spreken in naam van de natie, in naam der meerderheid. Dat de lui van „Le Temps" nog niet opgemerkt hebben, dat het zoo niet langer gaat, is spijtig voor hen; maar de realiteit zal hun weldra tôt bezinning brengen. De meerderheid wil en zal besliesen over haar lotsbestemming, met de minderheid als het kan, maar tegen de minderheid als het moet. D. VANDERVELDE EN DE INTER- GEALLIEERDE CONFERENTIE. Nevens de rede van Thomas te Bordeaux, hebben wij een artikel van Vanr dervelde in de „Daily Chronicle". Het artikel van Vandervelde is ge-schreven geworden in vooruitzicht van de intergeallieerde confer'enftie van 20 Februari te Londen. Bij Vandervelde is nog niet dezelfde kentering te bespeuren als bij Thomas; men krijgt den indruk, dat hij nog altijd op hetzelfde standpunt staat. Het standpunt van Vandervelde is het volgende: „Nevens de territoriale grenzen moet de in-ter-geallieerde conferentie besluiten: 1. Geen vrede zonder de nederlaag van het agressief impérialisme. 2. Wij moeten den vrede verzekeren door het gpweld (N. D. R. Vandervelde bedoelt hier militair geweld) of door economische dwang-niaatregelen.3. De vredesvoorwaarden moeten aile oorlogen onmogelijk maken 3oor het ontwerpen van een volkenbond, waarin geen plaats meer zal ?4jn voor den koning van Pruisen." Op een punt zijn wij volledig 't- ak-koord met Vandervelde, waar hij zegt: dit moet de laatste der oorlogen zijn. Tôt dit doel spreekt Vandervelde van een volkenbond; wij willen ook een volkenbond, maar door de zegepraal van het socialisme op het kapitalisme, terwijl Vandervelde deze quaestie in het midden laat. n i t T •• • i._ i T7 i De Staking in Berlijn. Iemand, die tijdens de^ staking te Berlijn vertoefde en op de hoogte is van de Duitsche arbeidersbeweging, dteelde ons het volgende mede. Dat het sinds geruimen tdjd gistte en woelde onder de Duitsche arbeiders mag geacht worden bekend te zijn, bij allen die op de hoogte waren. Het achterwege blijven van de beloofde hervormingen, de vrees voor het mislukken der vredes-onderihandelingen met Rusland, de toe-nemende invloed der annexionisten op de politiek der regeering, de gebrekkige voedselvoorziening, maar bovenal de ontstemming der socialistische arbeiders tegen de regeering waarop de vrije mee-ningsuiting werd onderdrukt en elke actie van de arbeiders voor een spoedi-gen vrede zonder annexatie van boven af, met aile machtsmiddelen waarover de regeering besehikte werd neergesla-gen, waren de oorzaken voor een met den dag stijgende ontevredenheid. Door de revolutionaire elementen onder de Duitsche arbeiders, de „Duitsohe bolsjewiks", werd een maar al te gretig gebruik gemaakt van deze omstandig-heid. Een stevige en actieve propaganda werdi gevoerd en het regende manifes-ten, waarin scherp en onmeedoogenloos de Duitsche regeering werd aangevallen en het Russische voorbeeld werd aange-prezen. De politie, hoe ijverig zoekende naar de herkomst van deze manifesten, kon daar echter niet achter komen. De toestand in Duitschland heeft veel overeenkomst met dien onder de Socia-listenwet van Bismarck. Nu openlij'k ageeren niet mogelijk is, vergaderingen verboden, bladen geschorst, leiders ge-vangen worden gezet enz., wordt als vanzelf in 't verborgen gewerkt en gea-geerd.De grootste en best georganiseerde vereeniging, met naar men zegt duizenden aanhangers, ook onder matrozen en soldaten, is de Sociàaldemocratiische Arbeiders- en Soldaten-Vereeniging. Hare bestuurders en leden staan aan vele vervolgingen bloot, maar deson-danks mag het de regeering niet geluk-ken haar te vernietigen. Dat de politiek van geweld tôt exces-sen voert, is, hoe afkeurenswaard, toch te begrijpen. De matrozenopstanden zijn vaker voorgevallen dan naar buiten bekend is1. Sabotage en gewelddaden bleven niet achterwege. De groote brand in de fabrieken van Krupp te Essen wordt dan ook op rekening gezet van de boven-genoemde vereeniging. Men mag zich, na dit ailes, slechts verwonderen dat de uitbarsting niet eerder is getkomen, die kwam na het bekend worden van de groote succesvolle staking in Oostenrijk. Ondanks de cen-suur werd deze gebeurtenis toch in Duitschland- bekend. De „Vôrwarts" moest de publiciteit boeten met eenige dagen sohorsing. Alsof de Sociaaldemo-cratische Arbeiders- en Soldaten-Veree-niging er niet voor zou zorgen, dat in geuren en kleuren deze gebeurtenis den volke werd kond gedaan. De staking die den 28en Januari uit-brak, was niet spontaan en ook niet zonder leiding. Zorgvuldig en nauwgezet was ailes voor deze eerste politieke staking, die Duitschland trof, voorbereid. Dat de Tegeering geacht kan worden op de hoogte te zijn van wat er broeide is mogelijk. Misschien was haar deze staking een niet onwelkom middel om het verzet voorgoed den kop in te druk-ken. Maar zetker is dat zij, zooals trou-wens in de meeste kringen, niet het minste vermoeden had, dat de staking zoo'n omvang zou krijgen. Aile eijfers over de staking in Berlijn gepublieeerd zijn beneden de werkelijk-heid en het getal van 500.000 stakers is eerder te laag geraamd, dan te hoog. De s'takingsleiders zijn dan ook zeer tevre-dem over deze eerste staking, die;, daar kan men ze'ker van zijn, door meerdere zal worden gevolgd. Het is mij opgevallen hoe het geloof aan een Duitsche revolutie binnen kor-ten tijd mogelijk en als vaststaande wordt geacht. Zooals gezegd, de staking greep snel om zich heen, en ook de munitiefabrie-ken werden stilgelegd. De eerste dagen was de regeering den toestand niet meester, en hadden de arbeiders vrij spel. Hier en daar kwam het tôt wanordelijkheden. Electrische trams werden omgegooid, de ruiten van eenige der meest bekende annexionisten werden ingegooid en het kwam menigmaal tôt een treffen met de politie. Wat den toestand voor de autoriteiten penibel maakte was het feit, dat op de ; soldaten niet te rekenen viel; zij weiger-deni het bevel op te volgen om tegen de manifestanten op te treden. En onder de betoogers werden vele soldaten gezien. Naar men vertelde zouden er eenigen als muiters zijn gefusileerd. De wildste geruchten gingen van mond tôt mond. De republiek was uitgeroepen, de kei-zer was gevangen genomen. Liebknecht bevrijd, enz. En daar de typografen den arbeid ook hadden neergelegdi en geen dagblad verscheen, bleef het publiek zonder inlichtingen. Natuurlijk verschenien wel iederen dag manifesten van allerlei slag. Een paniekstemming maakte zich van de Berlijners me ester. De Banken werden bestormd door beleggers om hun geld terug te vragen, de winkels waren gesloten, ramen en deuren gebarrica-deerd.De ongeregeldheden die voorvielen werden meestal veroorzaakt door onge-sehoten jongens en ongunstige elementen. De stakers hielden zioh waardig en kalm. Toen. vergaderingen verboden werden, zag ik een stoet van zeker 10 duizend stakers, zich emstig zwijgend en somber naar de Jungfernheide trekken. Het was een indrukwekkend gezicht, al die duizenden mannen en vrouwen te zien voorbij trekken om, zooals ten tijde van de vervolgingen in de 16e eeuw in Nederiand, in de vrije natuur getuige-nisi af te leggen van hun ernstigen wil en onverwoestbaar streven naar vrede, vrijheid en brood. Onder meer was ik getuige hoe onder de arbeiders de arrestatie van den po-pulairen leider Ditmann werd ontvan-gen. Woede en ontroering streden om den voorrang. En velen kwamen tranen in de oogen toen deze ontactische en door niets gewettigde daadi bekend werd. En het is alleen door de zeldzame zelfbe-heersching en het aanraden tôt kalmte der leiders, dat ernstige dingen achterwege blijven. Men wilde niet spelen in de kaart der regeering, die niets liever had1 gezien dan daden van geweld om de beweging in bloed te smoren. De arbeiders hebben door het ophef-fen der staking een nederlaag geleden. Deze eerste staking was bedoeld als een ernstige waarschuwing aan de Duitsche regeering. Of deze waarschuwing, zoo eindigt onze zegsman, begrepen is, zal de tijd leeren. velde hier een klare taal hadde ge-sproken.Vandervelde spreekt van de nederlaag van het agressief impérialisme; opperbest, maar met het agressief impérialisme moet ook het defensief impérialisme van de baan: het defensief impérialisme van heden was het agressief impérialisme van gisteren om het mor-gen terug te kunnen worden. Onze politiek is: oorlog aan aile impérialisme met het agressief impérialisme van heden aan de spits. Het middel van Vandervelde tôt het doel -— militair geweld of ekonomische dwangmaatregelen — aanvaardCn wij niet. Het proletariaat heeft een veel pro-bater middel: het proletarisch revolu-tionair geweld tegen het reaktionair geweld (het militarisme) der bourgeoisie. Het internationaal proletariaat moet zijn oorlogsdoeleinden bepalen, welke het dian zal weten otp te dringen aan al mvj 1 1 1 "* de regeeringen èn door de internationale solidariteit èn door den klassen-strijd.Vandervelde vraagt de onttTooning van den koning van Pruisen. Welzeker, alhoewel Vandervelde hier nogmaals zondigt door zijn eenlzijdigheid. Onze socialistische opvatting van voor dien oorlog is nog in niets veran-derd; aan het hoofd van ons program staat nog immer de sociale republiek, en voor ons part mogen àl de keizers, koningen en andere gekroonde staatslui van Europa opgeruimd worden. Maar dat Vandervelde zich daar niet al te bezorgid over make; de sociale republiek is de onvermijdelijke résultante van de politiek der arbeidersklassen. Laat ons eerst beginnen een einde te maken aan het tegenwoordig kapitalis-tisch systeem; en het overige komt. wel. De aanstaande internationale aktie der arbeidersklassen staat in nauw ver-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.