EERSTE JAARGANG No. 44 ZATERDAG 21 JULI 1917 LOSSE NUMMERS 5 CENT Oplage van de week: 5850 Nos DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig Weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden. . Redactie en Âdministratie : LAPIERRE, THERESIASTRAAT 49, 's-GRAVENHAGE. . Abonnementsprijs voor het Buitenland : f 1.50 per 3 maanden. Stockholm. Proletariërs van aile landen vereenigt U! Uitnoodiging tôt de Internationale Kon-ferentie te Stockholm op 15 Augustus en volgende dagen. De oorlog duurt reeds drie jaren en nog is het einde niet zichtbaar. Tôt voorbereiding der noodzakelij ke oplossing heeft de Raad van A. en S. van Petrograd het initiatief genomen onder de banier der Russisehe revolutie een internationale konferentie van de socialistische wereld samen te roepen. Dit voorstel, voorafgegaan van gelijk-luidende plamnen van talrijike socialisti-scke partijen, werd goedgekeurd door het Kongres van al de Russisehe ar-beidsraden.Het doel van de konferentie ligt in de ■^reeniging aller krachten van het in-ternationaal proletariaat tôt vestiging van den vrede zonder annexaties, noch oorlogsvergoeding, gesteund op "het zelf-beschikkingsrecht der volken.. Om dit plan tôt een goed einde te brengen, heeft zich de Eussische delegatie de kraehtdadige hulp verzekerd van het Hollandsch-Skandinaafsche Komitee, dat zijn plan op het Russisch initiatief gesteund en reeds door separate konferenties met het meerendeel der socialistische partijen talrijke vragen op-geklaard heeft. > Tôt voorbereiding der algemeene konferentie werd een organisatie-bureau gevormd, samengesteld uit vertegen-woordigers van de RussisChe delegatie en het Nederlandsch Skandinaafsehe Komitee. Dit bureau heeft besloten, om aile betwistingen te voorkomen, zoo strikt mogelijk de proceduur der gewone kongressen der Internationale te vol-gen, zoo wat betreft de toelating tôt de konferentie al s de toekenning der steinmen. Het Russiseh-Nederlandseh-Skandi-naaisehè Komitee nôodigt ait ai de aan het Intemationaal bureau aangesloten partijen alsook degenen dié tijdens den oorlog zich aangesloten hebben, bij de commissie van Bern — de meerderheid, zooals de minderheid, alsook de opposi-ties die zioh tijdens den oorlog als afzon-derlijke partijen gevormd heb'beai. Het noodigt insgelijks de vakorganisaties uit aangesloten bij: de vakband-Internatio-nale.De eonferentie heeft- te Stockholm op 15 Augustus en volgende dagen plaats. Voorloopige dagorde: 1. De Wereldoorlog em de Internatio-.-.nale.2. Het vredesprogram der ILnternatio-inale.3. Het middel en de weg tôt verwe-zstulijking van dit program en lot snelle •beëindigiiig van den oorlog. De inrichters der algemeene konferentie zijn diep overtuigd, dat, om tôt het beëindigen van den wereldoorlog bij te dragen, de Internationale aile socialistische partijen en vakbonden zal no-pen aile samenwerking met hun regee-ring te staken, die weigert haar oorlogs-doeleinden te publiceeren of die openlijk of bedekt imperialistische neigingen koestert e.u weigert daaraan te verzaken. Overtuigd, dat uwe organisatie op dit standpunt staat en bereid is de verplich-ting op zich te nemen zonder talmen noch aarzelen de besluiten der algemeene konferentie uit te voeren, Zoo bidden wij U werkzaam deel te nemen aan de door het Russisehe kongres en het Hollandsch-Skandinaafsche Komitee ontworpen Internationale socialistische konferentie en uwe verte-genwoorcligers naar Stockholm te sturen. Wanneer uwe organisatie verkiest een quaestie aan de dagorde te brengen die niet zou geformuleerd zijn' op het program der konferentie, zal de mede-deeling van dit voOrstel volledigd door een rapport, moeten gestuurd worden àan het organisatie-bureau van de Internationale eonferentie, Uplandsgaten, 14, Stockholm, en dat- vôôr 5 Augustus. Socialistische broedergroet. De Russisehe delegatie van den R. van A. en S. van Rusland: H. Erlich, J. Goldenberg, W. Rosa-noff, N. Rousanoff, A. Smirnoff. Het Hollandsch-Skandinaafsche Komitee:P. J. Troelstra, H. H. van Kol, J. W. Albarda. (Plaatsvervangers: H. Vlie-gen, F. M. Wibaut.) Hj. Branting, N. Soderberg, G. Môl-ler, J. Borgbjerg. (Plaatsvervangsters : Nini Bang, J. Vidnes.) Het sekretariaat : Camille Huysmans, Arthur Engberg. Stockholm, 11 Juli 1917. • • • Bjjgevoegde verklaring der Russisehe delegatie. De delegatie van het kongres van de Raden der afgevaardigden van A. en S. van gansoh Rusland stipt met spijt aan, dat zij de medewerking van de Internationale Socialistische Commissie van Bern niet verki*egen heeft voor de voor-at'gaaxideljjke werkzaamheden der algemeene Coni'erentie. De delegatie dacht 't haar plicht zich de medewerking van bedoelde commissie te verzekeren, niet aileenljjk omdat zulks de inhoud was van haar gebiedend mandaat, maar ook ornd.at al de socialistische partijen, die in Rusland werkzaam zijn, aangesloten zijn aan den bond van Zimmerwald. Anderzyds seheen de deelname van de Commissie van liern aan de vooraf-gaandelijke werkzaamheden der eonferentie des te meer noodzakelij k, daar een ontzaglijk aantal groote partijien in Rusland en elders, aangesloten aan de Commissie van Bern, hun verlangen uitgesproken hadden deel te nemen aan de konferentie, voorgesteld door den R. van A. en S. Wat er ook van zij, de Internationale Socialistische Commissie, samengesteld voor het oogenblik uit vier leden, die zich te.Stockholm bevinden, heeft ge-weigerd deel te nemen aan de vooraf-gaandelijke werkzaamheden zoader nochtans aan de delegatie gebeurlijk diensten van technisehen aard te wei-geren. De Konferentie van Zimmerwald, waar de quaestie van deelname aan de algemeene konferentie zal behandeld worden, zal plaats grijpen vijf dagen vôôr de vergadering dezer laatste. H. Erlich, J. Goldenberg, W. Rosa-noff, N. Rousanoff, A. Smirnoff. De Russisehe arbeiders aan de Amerikaansche Socialisten. Tsêheidse, de voùrzittèr van deh Raad van A. en S. heeft volgend telegram aan de Amerikaansche socialistische partij gestuurd: „De Baad van A. en S. hoopt beslist, dat de Amerikaanseke partij, die reeds sedert het be-gin van den oorlog het .bijeenroepen van een internationale konferentie voorgesteld heeft, vertegenwoordigd zal zijn op den door den K. van A. en S. georganiseerde konferentie." * * * Het Antwoord van Hillquit. Part. Hillquit antwoordt aan de Soviet per telegram: „I)e socialistische par.tjj der Vereemigde -Sta-ten is iminer bereid gew.eest met de socialisten van andere landen een internationale konferentie te beleggen en neemt de uitnoodiging van de Soviet graag aan, ia dien verstande dat de Amerikaansche regeering de reis zal toe-laten."Het Mémorandum der BeJgische Delegatie aan het Hollandsch-Skandinaafsche Comité. le Vervolg. Onze konceptie over een) vrede vloeit voort uit de wijze, lioe wij denken over den oorlog. Wij denken een duurzamen vrede uitgesloten, zoo lang de Hchenzollerns en de Habsburgen over hun tegenwoordige macht 'besehikken. Werde de vrede aan de wereld opgedrongen, dan kon hij slechts leiden! tôt uitbreiding en versterking der tyrannie, gevolgd door een nieuwen oorlog, waarvoor de voorbereiding misschien al de levende krachten van de wereld tijdens een: geslacht zou opslorpen en zou voeren tôt de verschrikkelijkste der materieele, po-lilieke en mox-eele stagnaties. Het grootste gevaar van hedeni is de vrije volken te zien toeigeven voor eeni onzekeren vrede onder den druk van vertwijfeling, een vrede, die de gestelde levensquaestie niet zou oplossem Wij vermeenen dat wij er ons niet toe kunnen leenen, zonder verraad te plegen tegenover het innigste onzer socialistische overtuiging. Wat den vrede betreft met de centrale mo-gendheden, den dag dat zij verlost zullen zijn van hun meesters, 't zij door eigen inspanning, 't zij door de onze, daarover reeds hebben wij onze meening te kenoen gegeven in den Kaad van Arbeiders en Soldaten te Petrograd. De Raad van A. enj S. te Petrograd had in zijn oproep aan de socialisten van aile landen de hoofdvGorwaardem tôt den algemeeffien vrede vastgelegd: „Vrede zonder annexaties, noch oorlogsvergoeding op basis van het zelfbe-schikkingsrecht voor aile volken". In naam der Belgische socialisten, die ons mandaat hebben gegeven ze in den vreemde te vertegefflwoordigen, hebibeit wij vejrklaard ons i zonder voorbehoud aan te sluiten bij de gevoe- lens van demokratie en gereehtigheid, die aan de 'basis dezer formule lig.gen. Wij ondersohrij-ven al hare terme®, maar verlangen klaar uit te spreken in welkeni zin wij /.e opvatten, Zooals aile algemeene formulen is leze van het Russisehe Comité vatbâar voor verscheidene inter-preta-ties eni het is van belang bij de gedach-tenwisselingeni aile misverstand, dat zou voort-spruiten uit sleeht omschre\ n woorden, te ver-mijden.A. Geene annevaties. Aanexatie beteekemt, dat \en der oorlogvoer-ders door de macht eni in w.'erwil van den wil der bewoners, eern geiheel of gedeeltelij'k grond-gebied van zijne tegen&trev- -s onder zijne sou-vereiniteit stelt Het klassieke voorbeeld is de anaexatie van Elzas-LotharirLgen door hétDuit-sehe keizerrijik. Indien, geliji vormig den wensch der inwoners deze provinciën terug aan Frank-rjjk kwameiT, zou men het niet kuinnen b es oh ou -wen als een annexatie in ien zin zooals wij bepaald hebfeeni; integendee1 zou het een des-annexatie zijn, ïevens het dierstel van d.i Poolsche eeaheid, ■het voltretkem der Italiaanc"he eenheid of van de Ser^ische eenlheid, gèwenscht door de be-langhebhende bevolkimg zou niet het karakter van igeweld en karakteribtieken dwang der annexatie dragen. De territoriale veranderin-gen zouden slechts. strekie^ tôt- de verwezen-lijking van' gewettigde nationale doeleinden, gelijkvormig aan de overlevermgen der demokratie en de door de Internationale zoo dikwijls geformuleerdo thesis. De Belgisehe socialisten ^bbeni niet tôt he-den gewacht om zich -bij her ■ tegen aile annexa-tiepolitiek te verzetten. Een Pleine fractie onzer eonservatieve partijen heeft een eampagne ge-voerd om in geval van volledige overwinning der -geallieerdeni België een merkelijk deel van 'het Duitsehe grondgebied aan den linker Rij-n-oever., Akem, zelfs Keulen zou annexeeren'. Onze annexionisteni wilden 'an Holland èn het gedeelte van Limburg, afgestaan aan dit land in 1839 èn Zeeuwsch-Vlaan.y.jren, dat ons toe-gang zou verleenen tôt de monding van de Schelde' en ojis alzoo ten allea tijde vrije schéep-vaart op de Schelde zou ve :?,ekeren, opeischeni Onze inspanning is er in relukt va,n het programma aile vorderingen Ivan dien aard te daem verdwijnenl Pu'bJieke tiiicumenteni zijn daar om het te bewijzen en «k n . ] fi»r der regeering. Wij zullen ons tevreden stellen met te wijzeni naar de verklaring, gevoegd door België aan het antwoord der geallieerdeni aan président Wilson. Er wordt nadruklcelijk in verklaard, dat de natie, die, vôôr den; oorlog sleohts wenschte in vrede te leven met al hare nabureni, hedenj geen ander^doel heeft dan het heratel van déni vrede em het reeht, maar dat het een vrede wil, die aan ihet land rechtma-tige vergoeding eni waarborgen voor de veilig-heid in de toekomst zal toestaan. De weigering van aile annexatie houdt voor ons noodzakelijir niet in, het handhaven1 van het territoriaal status quo. Wij hebben reeds aajige-duid, dat een greniswijziging ons rechtmatig toesohjjnt, wanneer zij gelijkvorjmig is aan den wil der bewoners. Voor België zien wij twee mogelijke toepassingen van het algemeeni groiwl-heg-insel.In de buurt vain Staveloi zijn tôt 'ibeden eenige Waalsche dorpen aan Pruisen gehecht en di« schijneni te verlangen) terug in het Belgische raam te worden gesteld. Hei vredeswrdrag zou knnnen voldoening schenfken' aan hun verzuch-tingen, indieni zij op ondu-bbelzinnige wijze worden. geopen'baard. Zoo ook indien de kleine staat Luxemburg, die nauwelijks 200 dnizenid inwoners teit, oor-deelt, dat zijn terugkeer 'tôt België, waarvan het afgeâneden geworden il in 1839, hoogere voordeelen aanbiedt dan degenen die het ve^-waaht van een zelfstandig bestaan, dan deaken wij het te mdgen opnemen in de Belgische eenheid, aan dewelke het zioh vrij aansloot. B. Geene oorlogsvergoeding. Door oorlogsvergoeding verstaan wij een hoete, zooals Bismarck eischte in 1871 van het overwonnen Frankrijk of zooals Duitsch-land aanhoudend eiseht van bezet België. Deze fcelasting heeft het iarakter van een last, afge-dwongen van den iwaksten. Het is een van de schaamtelooze toeuassingen van het recht van den sterksten. On^etwijfeld dat wij, zoowel als de Raad van A. eu S.„ dit idee verwerpen. Maar juist omjlat wij het uit aile kraoht verwerpen, zo'uden wij niet kunnen aannemen dat het vredesveiprag eenigermate de door den invaller geëische oorlogsschatting bekrach-tige zonder de t<ruggaaf te vorderen. De quaestie is voor België van uiterst groot belang, zonder iverdrijving kunnen wij ver-klareni een levensbelang. Want indien er voor deze quaestie gfen rechtmatige oplossing- ge-vonden wordt, zou het grootste gedeelte onzer arbeidersklasse veroordeeld zijn tôt de ellende en de werkloosheid en zou slechts aan den dood ontsnappm door emigratie in massa. De Duitsehe iiutoïiteit heeft door bedTeiging, door dwang et geweld van onze steden de betaling van 'verscheidene miljoenien in geld gevorderd. Sii'ds het begin der bezetting heeft zij anderzijds; voor de behoeften van het leger eem maandefjksehe oorlogsbeïasting >geheven van vijftig i|iiljoeni en heeft zij sedert eenigen tijd het bedrag gebracht op zestig miljoen. Zij heeft in natura voor verschillende miljoenen eetwaren, grondstoffen, machines gevorderd. In 't belang der militaire verrichtingen heeft zij ontelbare verwoestingeni aangebracht, zelfs heeft zij ontzaglijke verwoestingen daargesteld om de bevolking te terroriseeren of om in de toekomst een economisoh voordeel te bezitten met een hinderenden concurrent uit te seha-kelen.De Belgische natie zal de slachtoffers dezer gewelddaden moeten ver-goeden en deze last zou zich voeigeni bij al degeneni die wij komen: op te sommen, Het zou het toppunt van onbillijkheid zijn, het slaohtoffer zelf van den inval, op gevaar af onder den last te bezwijken, voor deze gevolgen te plaatsen. De billijkheid vergt, dat do invaller in de mate van het mogelijke de sohade herstelt. Den 4 Augustus 1914 erkende de Rijkskanse-lier in den Rijksdag, dat Duitsohland het recht van België verkrachtte en dat vergoeding nood-zakelijk was. Wij zijn vast overtuigd, dat de Russen niet mander bezorgd zullem zijn dan destij-ds de vertegenwoordiger van den keizer, die het reeht van een verdrukte natie erkende. G. Het zelfbeschikkingsrecht der volken. ,, Vulgens ons houdt dit reoht de noodzakelij k-keid- in: 1. Dat de volken geen meesters van buiten hebben, en dat zij niet kunnen geplaatst worden noch ibehouden blijveni tegen déni wil in onder een bepaalde souvereiniteit, Het grondheginsel van de Soviet staat in tegenstelling met de oude eonoeptie van het territoriale status quo, op hetwelk de Sainte Alliance zijn aktie lieeft opgebouwd. Deze konceptie bond nogmaals voor immer elke pro-vincie aan een staat of liever plaatste ze onder het domein van een souverein. Elke verande-ring werd beschouwd als een aanslag op het goddeljjk recht, op hetwelk de souvej?einiteit was gebouwd. Maar heden, dat de grondwette-lijkheid gesteund is op den volkswil, verander-lijk door natura, schijnt het reeht der bevol-kingen om van staatsverband te veranderen een aoo noodzakelij'k recht toe als het reeht het ts eerbiedigen. Het zou ook tyranniek zijn tegen hun wil in Bosnie, Bohemen en Transylvanie 't zij in 't verband met Hongarije, 't zij in dat van Dostenrijk te behouden, terwijl zij andere nationale aspiraries hebben, zpoals audérziids. België door de maeht te onderwerpen* aan het Duitsehe Keizerrjjk, België, dat een onoverwin-bare afschuw koestert tegenover het opgeven van zijn onafhankelijk leven. % Het zelfbeschikkingsrecht sluit ook in zich dai er ^een meesters van binnen zijn. Het is niet door eem bedrieglijk woordem-gepraat, dat men b.v. heeft kunnen spreken over het -zelfbeschikkingsreoht van Rusland vôôr de Revolutie, daar de tsaar in feite over het rjjk heschikte. Tevens zouden wij in der waarheid kunnen spreken over het zelfbesehik-kingsreeht vaai Duitsehland, zoo lang het half-absolutieme der Hohenzollern's niet verdwenen is. Dat schijnt ons noodzakelijk. Wjj besohouwen de grondwettelijke demokratie van Duitsehland niet alleenlijk als een recht maar als eem vcorwaarde, aan dewelke de andere natiëa het necht hebben hun toetreding tôt den algemeenien vrede te onderwerpen. Inder-daad wij kunnen instemmen met een akkoord, geteekemd in naam van een meerderjarige natie, beseMikende over dea wil en de macht zelf hare eigen aamgelegemheden te "beridderen; een vrede, gewaarborgd door een keizer, die licht omspringt met een gegeven woord en die zooals in het verleden een verduldig volk zou kunnen leiden volgens zijn grilien, zon nogmaals in 't licht staan van een vodje papier. Wij aarzelen niet er bij te voegen, dat deze noodzakelijkheid van de vrijheid „van binnen", zonder dewelke de wereld geen duurzamen vrede kan kennen, van algemeene beteekenis is. Wat wij hier komen te zeggen vindt elders ook zijn toepassing. Overal moet de grondwettelijke demokratie ingevoerd, ontwikkeld en versterkt worden, op-dat de volken zioh eindelijk in eenzelfden geest van internationale gerechtigheid zouden kunnen vereenigen. Ons idee stemt ten.eeneoi maie gansch overeeni met die van part. Mac Donald, die hij onlangs in eem brief aan ons ontwik-lcelde, brief, die aan de publiciteit is overge-leverd gewordem. Deze konceptie werd onlangs met klem ontwikkeld in het manifest van président Wilson en gansoh de socialistische sooiaal-demokratie der geallieerde landen heeft er een weerklank van haar gedachten in gevonden.. Wij demkem dat hier nogmaals onze Russisehe vriendem het met ons eens zijn en indien zij niet uitdruk-kelijk gesprokem hebben van een Volkenlbond in het program dat zij aan ganscH' het proletariaat onderwerpen, het is omdat zij het één zooals het ander aansohouwen als zijnde begre-pen in het zelfbestemmingsrecht der volken- Wij zouden ons zonder voorbehouding ver-heugen, indien wij bemerken dat in aile landen, in degenen beheerd door de' koalitie der kei-zers zooals in degenen der entente, een ener-gieke aktie aangezet werd door de arbeidersklasse tegen het impérialisme op de basis van het program dat de R. van A. en S. geformuleerd heeft en waarvan wij beproefd hebben de juiste toedraoht te hepalen in het eerste gedeelte van dit mémorandum. Wij willen nog bevestigen, dat de Belgische socialisten geem emkelen dag aan den plioht zijn te kort gekomem .de aanvals- em verove-ringspolitiek te bekampen. Men heeft ons be-schuldigd in dienst te staan van het impérialisme, omdat wij onze onafhankelijkheid en onze nationale vrij-heden t' akkoord met al de klassen der natie verdedigd hebben, omdat een der onzen een plaats aanvaard heeft in den scfyoot der regeering te Havre. Het zijn niet de Russisehe socialisten, sinds de Russisehe revolutie geplaatst voor dezelfde moeilijk'bedem en- die door de gebeurtenissem tôt dezelfde oplossing gebracht werden, die ons daar een verwijt over zullen maken. Zij begrijpeii' zooals wij, dat de plioht de vrijheid te verdedigen tegen de tyrannie van buiten zoo heilig is als tegen de tyrannie van binnen. Maar indien wjj onze voorgaande houding niet verlooehenen, indien wjj fier bevestigen, dat onze partij en wij in deze zaak gansch onzen socialistisehen plioht gedaan hebben, haasten wij ons te verklaren en wij stippen het met vreugde aan, dat de Russisehe revolutie nieuwe toestanden geschapem heeft, die toelaten aan de anti-imperialistische aktie een intensiteit en nieuwe draagkracht te geven. Het vfije Rusland heeft zijn oorlogsdoelein-aen herzien en gezuiverd; het oogeniblik schijnt aangebroken dat al de geallieerde socialistische partijen met meer autoriteit en kans van ge-lukken dan in tijden van den tsaar van hun regeeringen hetzelfde eischen. Aan de diplomatieke aktie, die de provisori-sehe regeering van Ruslan/l in deze richting komt aan te binden, kan en moet een politieke aktie der socialistische partijen gevoegd worden, niet alleen een a.ktie in den sohoot der regeeringem en der regeerders, niet alleen een parlementaire aktie, maar een aktie der open-bare opinie, eem massa-aktie. Wij zijn bereid in de mate onzer krachten aan dit noodzakelijk, positief en onmiddellijk werk deel te nemen. Alzoo kan in 't klare licht der zon de gemeen-sehappelijkheid der gedachten en aktie van het proletariaat zioh openbaren en de Internationale zioh herstellen, dat heel wat anders zou zijn dan een vergadering van comité's. Wij gelooven beslist, dat de Internationale zich moet herstellen aan de tiasis, dat demassa^ a" e de aktie der kongresseni moet voorafgaan, laatste nijaf)-" k.in, vruehtr-i éxjng<m inflién zij1 kan steunen op de eerste. ilier-door willen wij zeggen dat wij ons in de tegenwoordige omstand'igheden niet kunnen aanshii-ten bij eem internationale eonferentie, aan dewelke al de aangesloten partijen en frakties-aan het I.S.B. onvoorwaardelijk zouden toege-laten wordeîf. L. DE BROUCKÈRE. E. VANDERVELDE. (Wordt vervolgd.) De Italiaansche Socialisten en de Vrede. •De Italiaansche socialisten hebben in de Kamer een motie ten gunste van. den vrede ingediend, door de afgevaardigden Bernadini en Caroli onderteekend : „De Kamer, overtuigd, dat de wereldoorlog tengevolge van zijn omvang en de volmaakt-heid der systemen van het offensief en het de-fensief, tôt dusver nog geen beslissing door geweld heeft gebracht, en deze ook niet brengen zal, dat verder de hoop op een nederlaag der vijanden door uithongering op misleiding be-rust, en dat ten slotte het lijden der lagere be-volkingsklassen tôt in het oneindige toeneemt,. is van oordeel, dat de Italiaansche regeering, mei het oog op de bij de oorlogsverklaring ge- ' documenteerde doeleinden, zoomede in verband met den militairen en ekonomisehen toescand, en den innigen wensch der meerderheid van het Italiaansche volk, een sterken druk op de geallieerde mogendheden diemt uit te oefenem, ten-einde een spoedigen vrede mogelijk te maken." Victorie! In de beginselverklaring van het program van den B.B.A.N. staat o.a. ver-meld:„De B.B.A.N. beroept zich op de Internationale. De Bond veroordeelt zoowel degenen welke de Belgen willen verdeelen door taalstrijd als door annexatiepolitiek." Met dit programma in de hand hebben wij een stelselmatige campagne ge-voerd tegen aile impérialisme en an-nexionisme van welke zijde het ook kwam. Het zelfbeschikkingsrecht der volken hebben wij immer als het heiligste on-aantastbare recht vooropgesteld. De economische oorlog na den militairen krijg vond in ons de heftigste bekam-pers. De geheime diplomatie en de ge-heime tractaten hebben wij veroordeeld, in wier plaats moet komen internationale verstandhouding en verplichtend scheidsgerecht onder bewaking van de Internationale solidariteit van het proletariaat met het wapen van den klas-senstrijd.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.