Joor Taal en Volk DAGBJLA3D Voor God en Ha&rd en Land rM»^>*v>*v/x%iu^v>i<âe»»iw»»*^w.3kmw#/r^we«^^^^Mttï^<9mM.tossiez>^»*»sv ^-saiifaKSia-rauaa ym-mmtswmsii wjWW'iWBgaaài ïï 11 1 _ ? . I ï . ' V "3 , J s,' ' ?•'» iW,*r''i^rirfc"*»* - ' ..'.w^l..-. t..■>t.;t^wi-*j'.a«cir^n..'w^.J,n. ... ~..^v.v.--«ft»i* -a,.:,, .....■ ......z.'m...'<;.>.,u»*.i^.'-_.->y.vo^...'..''.^«L. j--:j^ibaJ^HKgwM*aaaca.^KggaB«;if _~aBwacBgg>"avaw '^»miraagi«Mpi*BCTS^.~rega»a « Si Is^tSaSBc etAp^firiB* Jffiûrijffi dâg91i|l$ ! ^eatuurder - iLDEFONS PEETE.R& Voor aile mededeelingen zich wendeci tôt : Aboofceme0tspvijs •.-oor 50 aamwers bij vooruitfeetaling, f " v«11« MA f'fifinil T P n r msiir Voor d(- soîthitea: ajo fr. I VASTE OPSTBLLË8S * K E BELPA1RE L DUYKERS Vltzwr 'H&MfàP&nëUSr&PW- '"' l"'" ' *' *" ' - ^ ^ * *«"£• Vooy de îiiet-soiûusen — in 't ksm $.50 fr.; fmitm *i tond 44® >'■ f *1 ' " ' ___ ' ' ' ' " " ' . Aankondigingen : 0.2-3 ■"'• de regel.. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. iHduKi-utrtxtm, •;■; <>>, van nk Httmttu uordtn grvraaçd, wordt 4*abo»ii*m*ntt- I BerM VAM DER SCHELDEK. Juul FiLLIAEBl. . .. 8 - */»<•=»•. I Vluchcelmgen : 3 mlassGhingen van a regels, 0.50 îr. ?TT M ïll TTIIIT !li ■ m — I— III pr- 4H/-T ':iJW!N '■■ » "r d>. iL» «. l'i' dëLaecJi cdLa « \ limeoingh^nmer der QuSdensporen ! KoîïïïIJ? Albert sn zi3n m'ÉïrJflrrsni?e tri* hftt 5^<y^r gedenkt den Sîag S Daar de bijdragen ons zoo menig- \ vuldig toekwamen, geven wij D'insdag j een tweede Groeninghe-nummer. ; Vlaandrensbodem1 i Ul^as-rl HAFIO llrtfSiriM* filllrl^ naah HHnnuarlnH Vlaandrens bodem duldt geen vreemden, Duldt geen vreemden dan in 't graf. zong John Alfried de Laet voor 6 jaar, en dat is even waar nu als toen even waar als zes eeuwen geleden, oj den roemrijken morgen, toen de leeu wenscharen uit Vlaanderens steden ei gemeenten, op Groeningherveld, met d moederaarde communiceerden, vooral eer den strijd aan te gaan tôt hare ver iossing en vrijmaking. O eeuwig herbeginnen der zelfde ta fereelen, van den zelfden kamp tusschei Recht en geweld, tusschen heldenmoei en verdrukking, tusschen waarheid ei logenî'tWas de muntverval3cher,Filip; de Schoone, die, in 1302, ons rijk-bloei end land zocht te overrompelen, te be-knellen, te verstikken, ora zijn drift naai heerschappij te voldoen, om zijn lage, vuige neigingen bot te vieren ; nu is hi geen munivsrvalscher, de meineedig< Kaiser die met zijne trawanten, ons rus-tig oord overviel, maar een aartsverval-scher, een vervalscher van het heiiigstf op aarde : de Waarheicl. In een web van logen en laffe lis; heeft hij, niet alleen ons land, maar hee Europa, omsponnen ; een web kunstù en jaren l'ang aaneengeweven.zoodat hei den rechtgeaarden enkel ten koste var taai geduld gelukte te ontwaren en uil te rafelen waar men hen leiden wilde, — Ja, het toppunt van die kunst ir 't iiegen mag het wel heeten dat de Ka-thoiieken der gansche wereld, en de H. Vader aan hun hoofd, bedrogen werden engeloofden aanhetgoedrecht,dendrang naar vrede van den meineediger Keizer. Maar, zooals weieer onze voorvaderen met de knodsen hunner goedendags de gesmeden plannen van den valschen Franschen Koning wisten te verijdelen en in de Groeningher beemden de bloem ziiner ruiterij maaiden en versmoorden, zoo 00k thans zal heel Europa verlost worden uit de ergste dwingelandij, die van meineed en verraad, van veinzen en verdrukking, van verlagende hebzucht en materialistische opvatting, dank aan de slagen, gebeukt door onze heldhaf-tige jongens in de drassige weiden van den Yzer-Groeningher-veld duurde en-keie uren ; de Yzer heeft een aanhouden gevergd van maanden. — Maar 00k zal het zijn Duitschlands graf, zooals Groeninghe dat was der Franschen. Daar, op die boord, schreef Gods hand voor 't Duitsch geweld, wat Zijne scheppende hand heeft voorgeschre-ven aan de baren van den oceaan : « Verder zult gij niet komen ! » Eere dus aan de helden van 't ver-leden ! Maar nog veel grooter eer aan die van het levend heden ! Moge 00k thans op een glorierijken Juli-iiag de voile zon der algeheele verlossing rijzen ! 1915. M. E. Belpaire. ; Men zegt dat 't Vlaâtnsch te niet zal gaan, ! 't en zal, want | De taal is gansch het volk ea onze | JnnwAna Qtrii'ilon Vi or» .4 n^Ai» V, -1»-. «nii« s i ' Z]\ Vlaandren die Leu ! -1 302-1 9^1 5. "*■" j Ze vochten en ze wonnen Aan de helden van thans j G> G ^ zonen der helden van weleer. Ëen voik, een heldenvolk staat zwijgend vôôr den slag n, 't klaroen schalt plois : en allen buigen diep ten grond voor hunnen God. O schouwspel prachtig lijk de dag ; die, zwaar van zege, rijst. Aandoenlijk drukt hun moad ? die aarde, die weliicht hun bloed nog drinken zal... 0p l 't Klaroen schalt weer, en schittrend in het zonnelicht >u_ • staan duizend bijlen, duizer.den rapieren — pal. en ^ Een schicht je ; gelijk, daar zwaait des leiders zweerd ! aj_"| « Vooruit ! » — uit duizend borsten klinkt één schreeuw =r_ ; < Vlaandren den Leeuw ! » < "t Is vrij of dood ! Ons Vlaandren is het weerd ! » :a~ | En velen vielen... met 't triomfgeschal in de ooren. en : O Vaadren, rust in vrêe, geen vreemde zal u storen ec* | in 't heldengraf, en ' want 't is uw bloed dat Vlaandren vrijheid gaf ! ps i • * * * i * ♦ "i-" I O dierbaar voorgeslacht fc" zie thans uw zonen staan en schouwen naar uw schimmen ar O Vlaamsche leeuwen-macht e!. j Beziel nog eens uw volk, en dra aan de oosterkimme Î1J begroeten wij de zegezon met uw triomfgeschreeuw : »e ) « Vlaandren den Leeuw ! » ls~ | Théo Walter. JL— 1 " ■' te Aîsdan... en Nu, Hetzelfde onsterfelijk, recht en ridderlijk Volk. e| Deze tijden hebben in menig opzicht, 'n weîsprekende gelijkecis met de tijdeH, toen onze ridderlijke voorvaderen op den et Groeninghje-Kouter, streden voor het Recht in tegea Onrecht en Geweld. Lijk Duitschland lit nu, was Frankrijk aisdan in 't opkomen van e< zijn groote wereldmacht. Thans heeft het 't uitheemsche Pruisen aile Duitsche Staten in . rond hem, onder zijn barbaarschen vuist ge-l- duwd ;... ze zijn enkel nog onderhoorige die-I. naars met eeu sehijn - meesterschap, en ;n zonder eigenlijke werkkracht. Ze knikken gewillig als de groote Manitou een ja-woord afdwingt, en stappen al waar hij wil, als hij * met den vinger hen wijst, vooruit te schreden. ;n i Einde XIIIe eeuw, lagen schier aile machtige ie ; vassalen, als ontmachtigde nietelingen tegen-n ; over dien Opperheer, Filips den Schoone, n ï Vorst zonder zedeleer, roover en vervalscher. n Het machtige vlaamsche volk, met zijn prachtige gemeenien en bloeiende gilden, zîjd '' : kunstschatten en rijkdommen, wil hij be-meesteren... maar 't kiachtige bloed doet e \ maar een forsigen omloop in 't trilleade lijf n ; van den Leeuw ; hij wipt recht, ter verdedi-ging van Vorst en Land, van Vrijheid en n R^cht, tegenover de hoovaardige bionendrin-gers, die Frankrijk op onzen grond spuwt, | en klauwt, al wat hi; klauwen kac, de rijke 11 ; ridders dood, in 't zand der Groeningher- - | vlakte. Dit woede-feiï bewijst eene zaak : dat a \ toen lijk nu, oas onversaagde Volk geen on- recht duldde, gelijk van w aar het kwam. | Toen kwam het van Frankri ji , thans met ons ^ | ten ooriog tredende, hand m hand. Nu komt • | het van 't verraderlijk Duitschland, en nog-| maals, is de bloem van ons mannenschap 2 : opgerezen rond zijn Vorst, m den binnen- - 1 dringer, de roovers- en moordenaarsbende . jj naar 't lijf te springen. Nu, lijk toen, mogen I we nog niet bogen op éen gulden zegepraal. | Doch de victorie zal komeu, < de blijveede \ overwinnmg. » Achterna, zullen we geen 1 Roosebeke te beleven en te lijden hebben. : i Ditmaal immers, zal de aanrandende macht 1 f gebroken worden lijk een stok, en ons zege-vierende volk, wijzer dan toen, zal eensge-I zind blijven, rond den beminden Vorst, die een vuist bezit, anders sterk, dan dien van Gwijde van Dampieire. Aisdan was 't het . volk, dat zijn Graaf moest verdedigen. Thans Iis 't de Vorst, die kratûg de heldenspreuk deed dreunen over zeeën en landen : < ge j trapt me over lijf e» lijk, eer ge mijn volk j hebt en zijn land. » We zijn nu, lijk het voor- | geslacnt. het heldenras, rond dien anderen I k. Balduien die heet : Albert de IJzeren. ^ Z66 is, Sire, uw Vlaamschc Volk. Ge ken- | det dat volk toen Gij riept tôt de tiere Vlamen: n « Op ! nakomelingschap der Groeningher-jt helden ! » Nevens de Walen, lijk toen, zal het ^ voort oprukken, onder Uw gebied en op Uw n gebcd « naar het rijk der victorie ». Daarca ;t zal het rusten in de vredestreek, het hoofd n omkraasd met glorielauweren... genietend _ aile rechtmatige recht, te meer, dat het zoo edelmoedig, zonder rekenen, zijn blo^d ver-n goot om Walen en Vlamingen, en heel het n beminde België, ons bovenal duurbaar, vrij te d vechten en te wrekcn. Het vraagt enkel als ij heele, vôlkomen-ontivikkelde, voile Vlaming, L een yroote Belg te wezen. e P. Bertrand van der Schelden. 1914-1915. 1 Voor de eerste maal had in 1914 hei Brus- 3 seische Davidsfor.ds het aangedurfd, zijn . 11 Julifeest te houden in de ruime Patria- t zaal. Dr. A. Borms trad als feestredenaar f op. Midden zijner voordracht vertelde hij : - " Omdat ik op een voorgaande vergadering j g segd heb dat, moest Frankrijk nog ooit - een in val wagen in ons land, het weer als , op Groenirigerkouter d« Vlamingen op zijn ; weg zou vinden, heeft de Fransche gezant . mij bericht dat hij me, bij herhaling, bij mijn overheid zou aanklagen ; welnu ik her- - haal het hier, hoog en luid, aile gezanten | i van de wereld ten spijt. Waagt Frankrijk of 1 ; Duitschland, of om 't even welk an der volk, | ' ooit een inval in ons land, zy zullen stuiten |1 op de Vlaamsche bajonnetten !„ Toen ging |! er een oorverdoovend jubelen op in de ei- f voile zaal... Was het als een ver voorge- I c voelen van wat ons te wachten stond ? I \ Zeker is het dat, allen laster ten spijt, onze f c Guldensporenfeesten overal in den Vlaam- j c schen lande, de volksfierheid hebben opge- 'î f wekt, den vrijheidszin hebben gekweekt, | ! het rechtsgevoel hebben versterkt. j v ' Wat vorige jaren in woorden werd ge- | v huldigd, zien we thans in daden vorheer-lijkt. a In ons eigen land blijft ons volk onbuig- d baar, ongetemd ; in de gastvrije landen n blijft de gevluchte schaar onbedorven, on-wankelbaar ; aan den Yzer blijft het leger onoveiwonnen, onoverwinnelijk. i Heil U, mijn 21-Juli-volk. J. B., Krygsalmoezenier. I Herinnering... Juist één jaar geleden was ik te Brugge. Ds zon vlamde in felle schittering en hoogblauw triîde de lucht. Met een feestelijken iach vierd( de stad den dag der Gulden Sporen. Door d< smalie, siaperige straten, iangsde stille grach ten, die de rilde torentjes der oude Rurcht ei de biankheid der statige zwanen weerspiegelen onder de geurende lindeboomen, togen blijd« stoeten voorbij, met vaandels en muziek Triomfantelijk schetterden de koperen trom-peiten, terwijl in bonté kleurenpracht, de rijl geborduurde zijden vlaggen wapperden in der làaienden zonnegloei. Op de Groote Plaats drong het volk rond het kiosk van waar ds tonen van deu Vlaamschen Leeuw, van 't Arte-velde's lied en van den Groeninger zang klon-ken.Ik 00k bleef daar staan en mengde mijne stem in geestdrift met al die andere stem men die nevens mij de heerlijke vrijheidszanger aanhieven. Streng en stoer rees de Halletorer tegen den iichtenden heniel, een symbool van 't onbuigbaar vlaamsch karakter, terwijl hei standbeeld van Breydel en De Coninck den roem van Brugge's helden vertelde. Overai heerschten fiere vreugde en kalm geluk. . Drie weken later brak de ramp los, die Bel-gi« n rouw dompelde ; zijne zonen werden vermoord, zijne dochters onteerd, zijne priesters Igemarteld, zijne bevolking op de vlucht ge-jaagd, zijne kunstschatten vernield, zijne steden verwoest, zijne weelde veranderd in bittere armoede en lijden. Sinsdiers verliepen lange maanden, maar on-weerstaanbaar komt in mij het visioen weer op van dien overschooDen dag te Brugge, van dien heeilijken vaderlandschen dag, in die eenige omgeving van pure jçoëzie en schoonheid. Nu iigt Brugge verpietterd onder den bruta-len hiel van den vijand, en wij allen, we sid-deren bij de gedachte dat een barbaarsche hand de innigesc'noonte der onvergetelijke stad zou kunnen verkrachten, hare mystieke droo-merigheid schenden. Hebben wij niet reeds den dood van Yperen te beweenen, en van menig ander dier intiesne, biddende, oud-vlaamsche plaatsjes, de zuiverste parels van Vlaanderens kroon ? Wij wetes maar al te goed dat de Hunnen voor geene euveldaad, voor geene heiligschennis terugtrekken ! Wij sidderen, ja, maar geen oogenblik den-ken wij er aan te redden wat er in ons land nog aan schoonheid en kunst te redden is, door laffe-overgave aan den overweldiger. Nog liever gansch ons land in een puinhoop veranderd te zien, dan te staan onder den eervergeten vreemdeling, dan te zwichten voor den vorst, die met zulke snoode huiche'arij, met al de on-meedoogendheid der overmacht, ons vertrou-wend vaderland aanviel. Liever ballingschap en armoede en dood « dan te buigen voor 't geweld. » Zoo dachten de Via >msche Poorters, toen ze zes eeuwen geleden, kalm en koen de overwin-nelijke Fransche ridders te gemoet trokken en hen zonder ander wapens dan hunnen gneden-dag, het gebed en hi^nne onversaagde wils-kracht, in de moerassen van Groeningen deden sneuvelen. 1 * Zoo 00k denkt nu ons gansche volk, dat met onwrikbaar geduld de verlossing afwacht, terwijl zijne zonen, Walen en Vlamingen, strijden en sterven in de moerassen van den Yzer, den dag afwachtend waarop zij eindelijk den gena-deslag zullen kunnen toebrengen aan den ge- I weldigaard, en hem met één ruk buiten het j vaderland werpen. Op eeuwen afstand zal België vrijgevochten, | aan vreemden smet en smaad onttrokken.wor- | den op dezelfde plaats, met denzelfden helden-moed en met dezelfde liefde. L. Duykers. VLAANDEREN DIE LEU, WAT PRUIS IS, LUIS IS KRAAKT AL DOOD. Vlamingen, getienkt den 11 Juli. Dat woord klonk uit d ;n mond van onzen beminden vorst, Albrecht de eerste. Een woord met dieper en wijder betcekenis sprak hij nooit; een woord ernstigerdoor het oogenblik waarop hij het sprak, zal hij aooit meer te spreken hebben. Dat woord beteekent wat de 11 Juli 1302 beteekent voor oazc geschie-denis : Vlamingen van het heden, weest wat waren de Vlamingen van i302,deveroveraars van ons zelfbestaan als volk, en van onze per-soonlijke vrijheid. Frankrijk, zes eeuwen geleden, huldigde een valsch, heidensch rechtsbeginsel : het recht van dea sterkste, om door eea ander valsch rechtsbeginsel : het recht vaa verove-riag, Vlaaaderen in te palmen. Die verove-ringszucht kwam voort uit zijn begeerlijk-heid, zijn heerschzucht. Vlaanderen was rijk, Vlaanderen was schooa. Kortrijk, Brugge, Yperen waren internationale handelssteden. In hare prachtige iiallen vergaderden de we-vers, de koopliedea uit aile landen, om de wa-reii tentoon te stellen of op te koopea. De schoonheid van Vlaanderen leefde in de hal-len, de kerken. De geschriftea vaa Vaa Maerlaat getuigen daar'bij vati onze vlaamschc beschaving. Het was aochtaas ors der de hoede der be -schaviag, zijaer iagebeelde hooger beschaving, - die Frankrijk aan de beweerde onge-disciplineerde, in feite vrijheidslievende Vlamingen wilde opdringen - dat het zijne roovers ea heerschzucht verborg. Edelliedea ea kaechtea, in prachtkleedij, vaa top tôt teen gewapead, volgeas de laat-ste krijgskundige bevindingen van dieu tijd, trokkea tegea Vlaanderen op. Valsche muntea warea reeds vroeger in omloop gebracht. De dochter vaa den graaf van Vlaanderen werd als gijzelaar opgcslo-tea. Steden werden afgebrand ; vrouwea en kinderen op de vlucht gedrevea. Meer daa zes eeuwen nadân, troont in Duitschland hetzelfde heidensch rechtsbegia-sel : macht is recht. In aaam vaa de beschaving richt Duitschland zijn veroverings- be-ter rooverstocht tegen het rijke en schoone België. Met behulp der laatste wetenschappe-lijke uitviadiagen, maar 00k de laagste barbaarsche middelea, wil Duitschland zijn doet bereiken. België wordt weer met valsche muntea overstroomd. De eerste burgers wor-dea als gijzelaars opgeslotea of ter dood gebracht. Stedea worden afgebrand ; vrouwea en kinderen op de vlucht gedreven ea vermoord.De beschaviag vaa het offîcieele Duitsch-laad staat thans zoo laag, lager daa de Fraa-sche beschaving vaa over zes honderd jaar, omdat ze barbaarscher is, omdat zija bar-baarschheid wetenschappelijker is ea voor dezen, die wetenschap en beschaving vereen-zelvigen, omdatzijn barbaarschheid beschaaf-der is. Op 11' Juli 1302 stoaden de inwoners van VlaaBderen, waarbij zich dezea vaa aadere proviaciëa haddea gevoegd, ia de pleiaen van Vlaaaderea. Kloekrnoedig bogea ze aeder op dea killea bodem ; ze namea eea brokje der gezegende aarde, legden het eerbiedig op hun tong, het brokje der aarde, die ze zelf met hun bloed wijdea zoudea. Gedeakt dea 11 Juli, zei onze koning tôt onze mannea die thans het voorrecht hebben te staaa op dieazelfden bodem.Buigt manaen neder over de door uwe voorouders gewiide aarde. Neen\t 00k gij eaa weiaig van die hei-lige aarde op uwe tong en communiceer met de geesten uwer voorouders, vuordat ge gaat naar het gevecht. Kunren onze jongens een heiliger beteekenis hechten aan hun leven,dan op den door de helden van 1302 geheiligden, maar thans door de Duitschers bezoedelden grond, - door hua bloed op nieuw te heiliger,-te sneuvelen en erin begi aven te worden of beter .... erop te zegevieren ! In 1302 knielde heel de bevolking van Vlaanderen en bad voor zijn leger. Alleen sen deel der nobelen haddeu den Graaf van Vlaanderen verraden en waren aaar het Fransche leger overgeloopen, Jaar, - WljRentiemoB het nummer Zondag 11 en Maandag 12 Juli 1915. ■ n II - ,n ■ M0 99

Er is geen OCR tekst voor deze krant.