2 laar — Mr 67 3^1 Vijî centiemen ûetTnummer Donderdag 30 Maart (916 ■.iMi"wiwij!Éi!Aiiiiiii iii(MwiiwMiiini>i!<i>'piifi"f wiiiirTwwpi h■*—inwt««.ilwmi iiji iii'iii ^ ggjggssBKagamitBBR&œssisœEzscBsœx&œzaœ&œKjrxaK&iœœs&sssœirwzriœ Ab^îi-ioor soldaten Voor 1 sraand fr. IM-— Voor a «csuaiadca fcu — Voor 3 ffijande# fr. 3,75 Niét sÔUtetén in *t i&sù : Vcct ï «aasfi tr 1,73 — V«®r a iriRacnûan fr. 3,50 — > oor 3 snaanuen tr. 5,35 FiÈt aoidatan bunan 'l î&nd j Voor 1 maand fr. %Ao - Voor a maasden fr- 5»o© — vooi 3 fcaanacn ir. 7,50 TT""* Àankoadi£in*en : ©,35 fr.?de regel — Rekîamen t 0,40 ît. de regel» — Vhiouteiiflgen : 3 întauchtagcn van a regels ©,50 ir. iftf ol!» «^»<lar1»»linn,fln îp wp.nd 61? tôt s Villa MA COOUHXE. Zeediik, DE PANNE. ONS GEDRAG TEGENOVER DEN PAUS Oser D' P. FRED. CALLAEY, areh. gen. 0. M. Cap. D# Paat is i* ê«aiga oapartijAiça (ai»t nau trais) forst dirons fanecb onbaaiïuchtig er sast bijsondare vaorlicîdô xiineo zedeljjfeer stoua vestetat, îiefdadig onze wooden h«elt onze 8is»ch;ipp*m feijstaat an verdedigf, 6! osa vtîor d* «iiid&^sliasiog *Unekrachtda<iiga W3igsma<md«, voilaâigc «fi onvooïwaarde l'jks htùp teêstgL Osa tôt dit Desiutt t! kutut.» is net roldosiids d« fei£®n na te g&aa, zosder gahoor te gt-vsu aan da tcndenzbs ric&sèa en aac ris leug:«r,s dcor de wereid sche, God'-8ti-Ksirk miskesïssnde of aijdij haiende dagbladen roncigestroold en te goe dar tri,aw a*jpgaaqmeH door soovscl kathp-liefeea,Rjeds dea 8 D-ecsmssr 1914 schreaf hij nanr Kard. Mjicicr cm îiïtahst ïlkriwsarit Iced va» aijîi Vad#rhsrt uit te druiken fclj h«t zien deï ïvrasda r^mpen dis over zijq^xoc gëliêld Bclgie » zijn losgebroken, bijzoïidet steunend op de bltt&m bfapioevingcu die de Ko^iag eu zija» fsmiiie, de R gcerieg, hei puik van het l&sd, ds Bisschoppeo, de prles-te<s m %&»*ch h«t voik t® vîrdwvea hefeb^s. Op k@t eludt vaa deu bfïef geoft by nog-aaals aan hst Bel#fische volk da verzekering zijnw Vadcrlijks gMsegenfacid.Op dien datum had bij cog aan niemand in dxan zis g^gehre-ven ; csr»t twe» maandeo later* (1 FabrBarl I9I») he*ft hij si|ne ionige deela&miag aan katboli*k Polsn latac gt^ordsc. Hct m&g 00k h«riaû8?«i d&t p*s sa ïljoe kitilng, waa-Mer de Kaiàinaleu tôt de « adoratio » to«ge-îatea ^erisa, hij aell eerst xiasr Kasdinaal Mtiei»r giag, hem emhelade en hem met dixps eatruaiieg aij-je droefficid juadadcelde ovsr hst oBh i-i! dat BdgiS teiattrdÉ. Dit ge-b.arde dsa 3 S'vptember 1914, esue maand na de Oftriog8?«r£iariag. Zijn dit tccke ^sn vgn otivsrschillighcid ci y&n voorlis/ds ? Di Pauuli/kê teroordêding van hit on-rt*W Èdffië umgtdaan. Deo 32 Jacusri 1915 v&rkiaarde hij plcchtig ifi hef Consistorie : « Het is aaa memaad toagd&itîa de recht< vaardlgheid te «checdeo ; wij v^foordeelen opefllijk al!î overtredingen va a het recht waar zij 00k gebsord zija. » Als P!*ata?er-vangor vsa Christa», die yoor de saligheid vaa ganseb het imûschdosi gcstorvsa is, Oisvat de Paas ai de ooriogvoereride natitu, zoo'.v«i aia d« asdaie* in d*zslfde liefde en vâd*rUjks bssûïfdbsid. Maar dit bolet hem rsist zich bîjzondfir bezig te houdso met hst volk dat bijsoadar door dan oorlog te iijdca hefeff, « d«s ta meer daar ?s ts vtaestan vaït dat ds dr&Gig van hst trr^ssAanjagan aile païen ta bovaa gaaî. » Opdst aitmaud sîch ver-§njos, aoeenî. daa «saslonds d« * I3él,fa-rum g#u » «s ii*ris -ert aijsea hi«rbo'/ca grmsldsii brief ui Kardinaai Mr-rcier.Dasnu ao îthîj à* bijionâsrate gruweisn op dJe ia BïlglC do .r de Oaitschers bedravea rlj» : hst overtre^ea 5t:js»w grensao, de v»ïwoosting van het lasd, het aooddoos achadan ea kwet-«ia van ai wat aaa ds Bel^en wegst dierbaar is : da tsmp#ls, d* ggeatelijkon, d«- rechten van godadienat m gcleof. Wasrom somt hij die grruweltn op ? Om den iavailer in naam d«r aaenachheid te bszweren in de maat van hat coodzakelijke te blîjven. Hij be?rijpt, ze^t bîJ.hoe awaar fjet is voor eea velfc:(«qujam durum ait *) aan ûm iav&iîer onderw .^rpea te zgn. Hij raadt h^t volk aan tôt «elatcnheid. Waarom ? Om iea <-?s uk te e jnea ? Oe«;r«nss, m *&r - 3 ora hua lot . s ■.% ta y ai er^ïraa. Drie foitr be-wfl^n aojsïk-'îar dat de P*aa door d • r?» verklarlngea het onre cbt e» de ^rave!«o door Ouhschiand in Bs'gifi gc~ pi- gri vilie vsrojrdsclen. 1° De Kontrg «a de Bïîgiscbe Re:i" r!ng re.'3tonden het sd bada- k'en ?r aaa-îtooda dh> Paus ^oor ; nooit hcsft de Pana dat z*j a! cbt verstsao hadder-,wel in-legsndeel (ctr 3 ) 2° De Duîtach* Rïg^eiing vtpstond h-îtook [00, Vre«z?nde dat d« paua^Ujife veroordeo-ing de Du tacheK9iîhoiiâk«û zou outroerac, i verbood zij or de bÊkeridmïkiog van. Cker eakel duttsch blad, geeo eefcel B^kisch blaô oaderduitsehe cenauur verschljaend.heçft d« uitdrakking vf>& bijKoadere litfde voov hs Beigisch volk, noch ds w,rskende opsommin^ der gruv^elfcn in Beî^iê gepieegd, de zcî wslaprekendn ged&chteii- en woordensam«n haog mogaa of wiîlen bîkBadma-.<.en. Gsttt enhel ! 3° Begia JtiU 1015 ac-hres! K«rd. Qasparr aan Min. Van de». Hsuvei : " L'invasion d< la Belgique ae trouve directement compris! dar-a les oarolis» de ^'allocution conaiatoriaîs du 22 Janvier dernier par lesquelles le Si.Père réprouvait hautement toute injustice, de qu^Iq e côté et pour quelque moiif qa'eik pâ avoir éé commise". Wia daarna aog twijfeit is eeu dommerik of een moedwilii-gasrd,B«gin Januari 1915, wannaer Katd. Mer-cies voor eeoige dagen in aijae vrijhsid be-lemmsrd wexd, heefc de Paus eca scûrilte-li|ka protsatstia tegen deze haadelwijze aan vr^heer voe Mihibarh, miaîstar vaa Pruiaen feij dea H. Stoel overhasdigd. Tildcna sija laatstfi verblijf in Rome (Jas.-Febr. 191Ô) heeît Kari. Me.?ei»r aea«: kop^j desaï protss-tatis onivan^ee. Aan P. Héaaaae hseft de Paua vcrklaard dat hij sou rpireden voor de haratalliog van Bslgig'a Gnafnaokelijkhaid en vsor zij .e vol-ladlça achadevsrgoedisg ; aas Min, Schoi-a«rt e« Licbasrt h«eft hij zijne medcwerkio^ toîs(t& çd vsor het hsri?)ric'nt»a der Biblio-theék var. L«uven ; 11. (begin Masrt) heeft hij aan M^r Dcploîge duic belofte op de rneest b«la gMemarids» wijze herhaald. Aan Kard. M rcisrheeffe hij tijdaas zij». laatst* verblijf te R .tae, gijn portret gpgsv<sn met tece op-dracht waar hij o. a. de voigende woorden ia 't fra»ach opsabreeî : Votr* caun est la mimne. Zijn dit daden vas onve;acbiUigheid cf vais warme opsslijke genegenheid ? Maar waasom heeft hij de moordenaars oaser prlestsrs (en onzer onschuldlge Katho-liaken) ni«t vcroordceîd? Voor dezelfdc reden waarom hij d« slachtoffer» aiet hellig heeft verkiaard, 't Is t# zeggen, vtK)r gebrik aan voliediçe, tegeosprc&alijke iDlichîing. Zijn al da s'achtoflors heeî en ganaeh onschuldlg? Zlja al de emstaridigheden huasisr laaiate stoeien bekend ? Het sebijet dat er prieatera sis getui^en vas ons H. Galcof ge.vallen aija. Dcwelke, hoe, «faaroai, door wie ter-doodgebracht, enz. De IL Stoal gaat nooit tut .ïul&e gswîchtigc an bijzooriere maatre-gelcn ovas zoader op afdocnde wijze gedo-cumsuta^rd ts zijo. Oves de v&rmoordg priestôrs hesft hij van Selgische zijde een b'.jaa voiledig dossier, m s? onvoldoeade om nu reeds vaa h ;m eea plechtige veroor-deelisg te eischea. Ook in Polen, GaUc:ë m Arménie zija er Ksthol'ieke prieatets (ia Ar-mtaië waarachijrîlijU vijf bistchoppaa) ter» dooégebracht en gefolterd. Ds Paus west het, zijn hart bloedt van iroafheid ! Maaf bij ^eet 00k dat de tijd tiog niet gwkomen is om over de slachtoffers sn de beulen orshsrroepelijk uitspraak te naken. De slschtoffsrs dar Lutheranen, dar ^agiikaaea ea der C&lvinisten, zoo wat; over-il gevalleu ia de XVI sn XVII eeuwen, deze l^r Praoscha omweateliag, eaz,, wardgn mm rs oo>: aiut aanstonds verbeerlijkt, «e-ukmlig versilsard ! Z'kerv wij mo^tea si i 'eî« «at wij «.unnen om onze helden, onze marteiaara te yerd«digen tegea den yuigeo iaiUcaco i*st»r, om hu-.ne ongcftal#,, «er-iîfeheid, haone heiligh«id te dosn huldjgen. Miar wij m gen niet eisches dat de Paus latisio -da onze varlaagas» iawiî!ig«, selfs il zijn zij rog zoo gewgttigd. Hij is ma?stcr »aa zija uur te kieiea ; w t hii ni-t doet, at doet zija opvolger : want heeft God de suwighçid om zijne rifeaaars te beloonea, ^ H. Sto4 heeft gaDsch den loop def eeu-fen om hunoe verdiens su ts etkeanen en «une vervolger» te veroordeelcn. De Dnitscîie socialisten ia 't krijfsïerioop Het s "icialismo geîugatôuad op het prlssci-pie&l begia3el der algems^ne verbro:dering. zonder baad die bovea an buitea de rsan-achea staat, hseft in desen oorlog fsiUiet gekend. De ictersationale heait uitgekeld. Zooiang er naties beataas, zal verschil ;be-ataan ea 00k eea ingsborea eigsnschap om wsdemjdsch zijn elgene natie voor ails an-derc te verdsdigec. Maar niet beschouwd vas dit punt ai, kcmt het loch onomstoot-baas voor dat de Duitache broedere tegen-ovei de andere wer*:ldmakfcer* ala judaasan haodeides. Hei is klaar geblekea dat de duit> sche sccislisïischc voormannen heel goed &p de hoogte waren van de aaken die den oorlog voorafgiagea. Ze wistan aiie» van de duitsche inaichtea eo se warea desweg«os overtuigd dat h«t" duitsche militarisme, dat alleen heetachsachi beoogde, met het te sutor en te awaard zetten van Europa 00k deo ocdtrgaag van dt internationale ging be^erken. Heimelijk hebben ze die beweging gehoipenco demiiitaristische partij gesteund. Hst duitsch goclalisms hs#ft nooit uitheemsche broederliikhcid gckeod,iB-weiidige verrijking, op den rug van andereo, wel. Het is den «orlog dôor gablekens waar we eaa Scheidemann naar .6russei sien ko-men om de belgische socialiatan ia de strik-ken van de daitsche «broederlijkhaid» te van-gen en te versmachten ; waar we andere vooraaasiaande duitsche socialisten aeutrale land»n zien doorreizen omde « rcchtvsar-dlge duitsche zaak » te bepleiten ; waar we Msx. Harden door zijn eigen g«loofsgenooten zien verbannen omdat hij wat al te open-hartig de waarheid durfde vcropsnbarsa. Hat joDgsta débat ia den Rtjksdag levert ons d* psoef op de s saa. Volkjvartegenwoor diger Haase vraagt vrede voor het duitsche volk. Schcldemann <*n aile andere socialisten doas hem mallbaaden an de gelakwenschea die Scheidmaan in en buitea den Rijksdag mochfontvangen vaa rogeeriagapersonen, 1 tooat g?.ao*g aaa dat de duitsche socialisten in plaats van aaar ontvoogding te strevei zich integenëeeel onder den hiei iaten hou-den. De oorlog heeft .van hen raxende mili-tari^ten-autocraten geiD&akt. Na dea strijd anllsn 00k deze " orgaaisee-rends " Duitsche» alleen staan in de we* reld. PAPIERLINGEN De «Keulensche Gazet » is zvrart en blauw v*n kolere causa de vaitenbulle van K*rdina«l Mercier, 't Is ongeboord voor haar, dat ouïe Prelaat dearin durft zeggen dat « de toekomst van België, in Gods hand ligt, en de geloovigen den eersten Zondag van Mei ter heilige Taiel moeten naderen, on» de zege-praai der Verbondcnente verhaasUn. » Datis ,,pplitiek voeren " kakelt ze „ 't Gaat aile menschen te ver ! " bijt de « Gazet van Francfort » haar achteraa. Zoo 1 2oo !... 't zal nog al beteren. De Kardinaal zou de Belgen ni«t meer mogen vragen, God te voet te vallen opdat ze van hun moorde&ars zouden ver-lost geraken 11 Scrutator. Dus, kiaderlijk beiroawen in dea Paus ! In dan H, Stoel vladen wij de oppersie ze-deiQks mgcht die tan onzen voordeele ksn en wil optreden. Geen geloof hechtea aan de h»lf k&thojieke (degeae die hun kathoîie-ke leug hebben eitgcachrapt), wereldsche en slschte ^azerten die dea Paus verdacht ma-ken of hem lasteran omdat hij te veel ia a»Bzien groeit. Enke' luisteren naar onze Bisschoppen die hand-.lea ia rauwe veree-niging met den Paus, met zija volledlge goedkeuriog, s>i die hn« traag, zeker en on-versaagd den weg sr orhereiden ^jlie zal lei-den tôt de verheerlijking (tôt schaamte en schade van dea invaller, vao dea beul, vaa den lasteraar) van katholiek, onafhaakelijk en oaschaldig Bdgenland. Op aile Fronten INDOMMBLINQ TBN YZES — IH AFWACHTING VOOR VERDUN -DS OPSOHIETING DER RUS8EN - BATjKAN- en aziakwesties De glorierijke sitoom ligt in de e en' zaamheîd, kalm zij te slijkerige water! vettigj te glimmen in 't glimmandewijds land. Ten boord waken en droomen d« jongen» iueengestopen in 't wegdon-k^rende licht der schutplaatsen. Allent-henen zien ze 't gemartelds land oprij-aen in de stukgescboten steden en dor-pen, kerken en hoeven, ainnebeeldei] van stoere kracht tôt in den dood. D« dagsnlichten daarover, deavonden seba-du^yen geheimvol met purpete tin-ten over bloedig-roode veldea en d« cachten zwarten met glinsterendc licht-stralen van genaaakte klaarigo die 't he-raelsch geflonker een tijdje verbleeken, Wondere tijdeû sijn 't thans over 'f Yzeïlandscbap dat een huiyering in sijn ondergrond draagt van gebreidslden moed en onbeteugeld verlangen. De jon-gena werken onder den grond : ze wer-ken op bun eigen zelf, ze kneeden een toskomstig leven dat heerlijk zal zijn van trotsche verachting voor den Duitscher. Nooit zuileû ze vergeten I Rusten de ge-weren, nu is het de tijd van de beden-king in de beruating van het goed recht. Boven den grond davert steeds, onop-houdelijk voort, het materieele geweld van den oorlog. De avonden en de nach-ten liggen doorstriemd van gulpende ka-aonvlaramtn en de dagen worden naai de nachten gedragen op het gedondei ▼and* wereld-weerklinkende mortieren. De kanons herinneren on» dat 't oorlog ia, de jongens dat de wraak wordt ge-voed en de wijde ruat van 't land dat de zekerheid van de zege ons hoort. DE rOESTAND ROND VERDUN De Duitsch ers biijven besluitelooe in den Verdun.sector. Wel wordt een he-vig kanongeschut onderhouden en deze bedrijvigheid sebijot door dt beschie-ting der tweede lransche linie er op te duiden dat de Duitschers ziunens zijn nog een âioroiaanval te wagen, maar hes; feit dat sedert drie voile dagen niet de minate poging door de Duitschera werd gedaan kan 00k vrijwel het teeken zijn van het stopzetten van h*ît duitsche of-fensiet, Kente@ken@nd is het 00k dat de duitsche bladen weerom beginnen te ba-zslen over het bekoœen van den ge-wenschten uitslag, dis niet meer is de inneming van Verdun, maar hct recht-trekken van het duitsche front. Nu de onoerschrijving vaa de oorlogsleening is gesloten, hebben deze perscommen-tariën meer dan een aanvalsbeteekenis. Wat er 00k van weze, met zekerheid mag worden beweerd dat de Duitschers al mogen beproeven wat ze willen. Dit-maal zal de verrassing geen uitwerksel meer hebben omdat aile voorzorgen zijn genomen. Dit blijkt onder meer uit het feit dat generalen Joffre en de Castelnau kalmpjes aan de beraadslaging van den oorlogsraad deelnemen. Indien er erge verwinkelingen te vreezen waren, dan zouden deze beiden zich te Parijs niet bevinden, waar zij de nakende gebeur-tenissen in overleg met aile bondgenoo-ten aan 't regelen zijn. Hat Russisob offanslet la dan Noerdaraactor Dat bat russissh offensief ia deii noorder» sector hcel gewichtig is tooï 'talgemeea verloop der krijpsverrichtiBgen blijkt uit de onstuimigs tegenaan^aîlcn dia de Duitschers noodig geacht hbbben fiasstonds ia te zetten om het russisch opdringen tôt stRan te bran-gaa. Aïs msa tôt tegen&ac vallen zijn toe-vlucht moet isemen ia het ean teeken dat de vijaad eea gev»arfijkeii voorultgaag in de liaies heeft bewerkstelUgd. Dit heeft mea bij ails off .ûsùmii bestatigd. Een teeken d«s dat de Russan nog <ce»s bas mac weten ta staan en de Duitschers in erge moeilijkhedaa wikkelen. Ze tr&cuten daardoor des Fran-schen voordeal te doen met verlichting te brengen i» dea toestaad vaa 't Westcn, maar 00k hua eigen zaken vooruit te heipen. De p'aata waar de strijd woedt ni. road Jacob-Stadt sa bezutden Dvinks wijst tr op dat de Rusten hier het balangfijk tpoorwegnet dat nu grootendeels onbraikbaar is geateid J001 da te dicht loopende frontliaie wser vrjj willen. Dit om verdsra gebeurteaissen in de;e streek voor ts bereiden. Want het ontgaat niemaad, dat in min of meer nabijen tijd mea een aigcm?en effensief van onzs zijde mag verwachteii. Waar kunnan ie Russan dit beter betrachten dan ia den noodersec' tor als we eyen ia^aa» dat in den beginne hier 00k onze bondgenooten hunne eersto suceesaea Ixshaalder. HUISVREDE Wiwi en Mimi zijn aile twee ongelukkig. Waarmcê ? Ha I 't Ea is aiet... za komen wel ovevtea. Boveadiea ze zijn stljf voor de vrede, aile twee. Maar 't s vferloren, ze zija engelukkig. Mimi en hoort niet geren gestrijdse!, en daarom se zagt hct liever al lelve. Wmi en is 00k voor ge«n woordea, 't is 'tgcae hem brandt op zija tonge. En, waar hij e«ns, mat zijn rond bload we-zen.bedessd zou ricschen te vragen :«'n Mag ik nooit een keer iossen f » dai hard zwart pek van een Mimi taait wtêre : « Wie zegt ar van-neen ? Maar gauw, we gaan daar liever van awijgea... ei ? voor de vrede ». Wiwi d« ireurt. Hij ioopt met zija kop in den grond. — Och Wiwi, zegt Mimi, 't hapert entwat, 'k zie't. Dat doet me dere, mijn man. Waar» omnset geaeid wat u zeertf Spreekt liever rechtuit... Smijt diea last van uw herta ; 't zou zwakken. Schuift hem een beetjea op 't mijne ; we gaan hem dragen met twcéa. — Mimi, zegt Wiwi, ge weet het. Er is de&r geaa pak aaa voor twee ; sn, versehuif ik dea last naar u to@, gij versmijt hem. — Hoe ? — Ik doe al wat ik kan... — ... en ik niet ? — Meer dan tevelo... — Wat zeg'-je ? — ... sn dee ik mijn mond open... — Zwijgt ! G&'-je nog een keer klagen ? Niets vôôr de vrede. D&ar !... en 't is wedeiom uit. Wiwi die pronkt. Maar Mimi, licht lijk een mugge, ronkt en zwsfft schter en voien ; is besettig « om ean bestje te klappen » ; roapt de liÉa in, vanop sirate ; is c blij vas ieraaad te lien > ; h&alt hnt volk vanonder de steenan, is ding met da menschen, besc->inkt ze ; te, zijn ze voldaao, dan, met oen fl emende tonge, vleit ze stillekens buiten. Wiwi... mag daarop kijken. — Wiwi, zeemen de gasten al afscbaén, ge hebt zoo '^eiaig gezeid : nismendalic 1 Wat scheelt er ? — Wers en onwakker ! een beetja van 't weêre, paait Mimi. Doch, eeas dat ze weg sijn : — Wiwi, aegt Mimi, och 1 is dat eea doen? Ge hebt entwaar spijt in ! Zeg' me waarin?... Hoort ! Zijn we getrouwd om de eena voor de ander te zwijgen ? — Ik defike van-neen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.