DE GEHTENAAR-DE LANDWACHT Nr 23S 40s Jmar G. De Sraevs, Ketalvssi, 34 DK KLBINB PATRÏOT Zaierdaa 23 Nav. <918 Fer Nr » ctm — Pep wesk 90 ctnu îoegelatea door de Censeur EmiLlUS - 203MSS ) SEGHSES ' door debarmhsrtig-heid Gods tn de jenade van den H. Apostolijkcn Stoel Bisschop van Gent • Aan de geestelijk-i heid en de geloovi-een van het Bisdom Gent, zaligheid en zegen in Onzen Haap TA7.iis TCrîcfna. Zeer Beminde Broeders, Het Vade land is verlos', de zegepraal is bekomen. Dank zij God ! Naopcene wederrechte'ijke wijze aanïeva'Ien Î;cweest te zijn, werd Bekië gedurende \ior nage jaren door den vreemdea overweldiger Onderdiukt. Veel heeft het Vaderlanl geleden en ons bisdom is niet gespaard gableren. In het b&gin van den oorlog is de itad Dendermondo moedwillig door de duitsche (oldaten in brand gestoken en is de streek van Aalst grootelijk« btproefd geweest; de laatste wekon warea voor ter. ander deel van ons bisdom bijzond^r nocd-lottig; in vele plaatsen zyn er keiken en vtoni gen rernield ea meuige slachtoffers zijn er gevallen zelfs onder de bur^erliike bevolkiug. Lan en lijd scheen do rijaud de bovschand te hebben en bij menigen kwamen angst en Arrees in het hart noptns de toekomst van hat vaderland. Sedart de vernieuwing der toewij-ding aan het H. Hart van Jésus is er een oimufckeer tekomer. in don toesîand der zakea. De vt rbonden légers hadden de eene zegepraal sa Je *ndere behaald, gedur.g zijn zij vooruit-gekomcn en readi haddea zij den vijand uit een gro./t kedfcelte van het bezotta land geîrsrea, toen deze zich soodanig versltgen gevoelda dat bij om eentn wapenstilstand te bekomen zich aan de hardste vcorwaarden onderwierp en verplicht zal zije den vreda te aanraarden geUjk Cnzo verbond nen hem roorsch: ijven. De hoogmoed is vernedord, het onrecht £e-straft ! Hei Bclgisch volk dat xrne plicht vol-Lracht heeft met getrouw te zijn aan de verdra-gen, hoe duur hat ook moest kosten.is door God beloond door eenc voikomene zegepraal. Laat ons dan Godloven en dan tau omdat v/ij des vreemde niet meer moeten gehoorzamen, maar onze vrijheid en oaafhankelijkheid <erug bekomen hebben. Danken wij God voor de be-ccherming varleend aan onzon doorluch igaa IvoLing die zich tijdens don oorlog niet a.Ueea een wijzcn en edelmoedigao aanvosrder, maar den waren vader van zijno «oldaten getoond heeft ; roor de behouding onzer w 1 beminda Koningin die vermoelnissen en gavar> a trotseerds om zieken en gekwetstan met moedcrlijke zor-K«n overal bij te staan. Danken wij God roor da dapperhaid, de h- ld-haftigheid onzer so'daten die zich zonder vreas aan den dood blootstellea, j% met lieide hun bloed roor het bemind raderland versoten. Danken wij God omdat Hij door de werking raa talrijke inrichtingen en de medehulp van vele edclmoedise parsonen ons van d-n hongersnoad bsvrijd heef', ?!hoe«' 1 de bevolir-rgzi"h on er- mijdelijk groote ontberingen heaft moeten ge-troosien. Daftken wij Gol voor den bijstand ons door de verbond«n légers geleend die de zege-praal mogelijk gemaakt heeft. Dan',:en wij ook den Heer voor de versterking aan de bevaiUin< geschonken die haar de kracht ge^even heeft roor den vroemdcn bezstter het hoofd niet to buigen, zelfs in de duistere dagen den moed in het hart te bewaren; en, niattegenstaanda allerlei aanlokkinsen tôt verleiding es afval, aan het vaderland verkleefd te blijven, gslijk het overal blijkt in da uitstortingen van vreugdo en geostdrift, wa»rmede de vrijmaking van België be^'roet geweest is. Zrkerlijk zijn er haissezinnen in dewelke de rreugde met droefheid vermen*d is. Er zijn er die weenea over do verliezen die zij g<*daan hebben, over hunne geplunderdo, verwosste, vernielde of verbrande woningen. Mavr wij mo<en het bftrouwen hebben dat de tijdelijko on geldelijke schaden, grootendeels ten minste, zullen vergoei wordnn. Andcro hebben een grooter verlies ondergaan, eon verlies d»t niet hersteibaar is : zij htbben ien doid to batreuren ran eenen ech gaiioot,. van oenen vader, van eenen zoon, ran eïnon broedar, van eenen ge-liefdea vriend. Hunne droefhoid i» wettig, doch die dood zelvo is voor hen eene reden ran wel-gepaste fierheid omdat degene dien zij bemin-den niet geaarzo'd heeft zijn leven voor z'jn raderlaad te «lacht iffcrai. Die dood moet nog den troost vcrtcliiffen dat God niet onbe'oand zal laten den moed dergenen die gevallen zijn voor hunne getrouwigheid aan den plicht en aan he recht. Maai het 1s niet genoeg aan God onze dank-baarheid met oeniïe woorden te bjtoonen;die danKbaarhoi î moeioa wij bijzonderlijK b -wijzea door onze daden. Wij zulien nu alleen aanduidea hotgeen het meest van osa vereischt wo dt: godsdienstis;heid met God te erkennen als o^zea opperstaa Heer en Weidoener door het vol-brei>geavan aide i>lichten jegens Heia.wolk? de Godsdienst ongopletit; deugdzaam en kristalok iert-n, zoo in het vcrbo'gen a!s in het openbaar, in den huihhoudi lijken a's in den maat ch ppe-lijken iaiflg ; wil«i!tracht om al en, bezield mot dezelfde vaderiandstiefde te werlcon to? heratol-ling vaa ons duurbaar Vaderland. Mogea de Belgoa dis plichtea wol rolbr^ngea : hot zal voor ons Vader and eea wa irbarg zija vaa gees'elijksn en tijdelij'^ea voorspoed. Het Te Deum hebbea wij reeds gozoagen ter gelegenheid van hot naamfeest vaa Zijno Majesteit den Koning ; dien lofzan? van dank-b»arheid zullen wij nog pl< chtiger aanheffen na de teekening van den vrtde. Eene bijzondere plech'.i:;heid zal dan ook p'aa's hebben ter eero vaa het H. Hart van Jésus : on binst den too-komendea zomer zullen er bedevaarten gedaan worden tôt de bijzonderste heiligdommen vaa Maria. S'andvastïg moeten wij bid tca voor oas duurbaar Vaderland vertnits zooveel balang-rijke zaken voor het besiuur van het lind nu te •chikkei zijn ; daarom zal ia al de Loven het roozenho*dje gelezen worden met het gobed tôt den H. Jozef, patrooa van Belgie. Binst de m&and Dccember zullen in al de paiochiale karken algomeene commuaiëa plants hebbea voor de geioovigen, ook voor de kia* doren, tôt heil on zegen van het Vad ;riand. la de Mis zullen di priesters aile dagea, buiten de fees'digen vsn 1* klai, het gebod «pro paca» vo r de iv.oie zrjscn, o;'d _t_je voorivaari van den vrede zoodaaig zoudea zijn dat zij voor goed de ru»t onder de volkerea verzekeren. Eiade'ijk oazo duurbare orerledenon, de hold-haftig - sôlda'en die voor de eer ea het heil ran het Vaderland hun blced vergiten hebben, mos-ten wij op bijzondere wijze indach'ig zija in onze gebeden. Een plecistiîe dieast tôt lafaais vaa hunne ziel, zu len Wtj in Onze hoofdkerk zingen den Vrijda< 29 Jezer maaad, om 10 1/2 u., ea m de volgeade week zal ia al de parochiale kerken van het bisdoua eea pîochtisje dianst voor de gesneuvelde soldâtes van het Bolgisch léger piaats hebben. Dat God België zesono en aan dagenea die roor het Vadsrlaad gestorven zija de eeuwige rust verleene, Ea zal deze herd«rlijke brief in al de missaa ran op dsn predikstOL-1 gelezon wordîn, ia alla kerk en en opeabire bidp aitsea ran ons bisdjm dea Zoadag 24 November 1918. Gegerea te Geat, onder Onze handteekeniag, Oaz a zexel en de lejeuteekening ran Onzen Sekretaris, den 21 November 1918. t EMILIUS-JOANNES, Bisschop van Gent. Op bavel van Zijne Hoo^waardigheid dea Bisschop. A. DE MEESTER, Kan.-Sekret. —CTgiEaaas..»!» ■ IN HET BOSCH VAN HOUTHULST. Het was 11 ure (ia den morgend van ?8 Sep-tambar)tJea oaze groep artillerie vertrok. Hat weder klairlo op, ea do zoa zoad vaa tijd tôt tijd eene wijl hare stralen op 't oorlogsreld. Langzaam reden de drio batterh'ea roorwaarts naar 't bosch vaa Hou hulst. S'esds zagen wij gekwetstea door Ouitschers en Belgea eoiragon ons voorbij gaaa, en ginds aabij Duitsche rer-storkte schuilp iatsen lagoa eeniga lijken. Eea Duitscae obus vlel soratijds nabij den W8<, wat een gâ onzer solda'éa roorzichtig-hoidsnalve van de caissons deed gaaa om te root to vo'gea. Hst was een lastig werk zelfs voor onze liclite kanonnen, want dn obusputten warcn ontelbaar en tusschea do B:dgische on Duitschs lijnen was er osndiepe moaierpoel ; in der haast haddea sold tsa wal wat hout-busscls in diea poel geworpen, maar 't hielp zoo weinig ea do kanonstukken zoaken aiet-te^enstaaade diap ia het slijk ; een andsr wog was er aiet. Mat veel goeden wll aa zweat lcwara mon die groote moeilijkheid te bovea en we dra was de wcg betor. Weldra reed m?n 't bosch van Hout-hulst binnen, waarvan de boomen aan bezem-stokken Releken, de wogon hadden eenen Duit-schon naim gekregen. Men reed do breede baan van 't bosch op en wij namen siolling links, op de plasts eener Duitsche batterij. Onze batterij?n werden ge^laatst nabij hunne buitgemaakta kanonnen, daa loop natuurlijk ia tegeaoverge-'ste'de richtii.g. Do zon scliésa nu prachtig ea 't was aaa ingrijpsnd schouwspal, dxar in 't verwoesta bosch oaze kanonnen te zien staan aaast dia Duitschs, naïst die hjaderdea obussoa dia roor ons bestemd vvarea. Da rtrwoesting in 't wou 1 was vroaseiijk bijzoaderlijk daar waar Duitsche batterijon stoadan. Da onzon mo?ston wel do t'uiste Etellingea der Duitsche batterijen fekend lebb n, om zoo iuist op die puntea ioo hevig geï ho'en te h-b'^en. Dnitscho lijken lagen nog rond de kanoaaea, on gespaard gebleveae schuilplaatsaa dadsn vermoadea dat de orercrcblavene op de vlucht gogaan waren hun goed aciiterlatende. Zolfj «ag men eene batterij van 210 met de springstof ia den loop, doch zij hadden geea tijd gehad d« lont te ontstoken. De Duiische s schotoa au nist veal in het bo=ch, onze kmonnen bloven stil j dit deed ge-noegen want de kanonnisrs waren dod moe «a lcgden zich ter rust zoo goed zij kondaa, slechts de wachten wandelden haon en waer wijl d« duiaterniszich over het bo ch ve^'preidda... Eea woordje mr II aukeubcr^e. Velcu vaa ons kennea Blankenberga, niet waar. Zièhier wat wij erover lazea in eea Bel-gisch froatblad : Het heerltjke, lachende badstaije ligt dair ia de laatsto da<oa vaa 't schoone seisoen, geu'.un-derd ea varlaten, te treure ). Enkele soldataa drentelea er door de borl*g lestratea, eea beetjo vsrîesen tusschea dio mjoie villi's, dis toch enkel vaa buitoa eea glim vaa weeldo af stralen... Vaa do bommen der vliegeniers heaft B'anken-ber«e niet fel te lijdon sehii. Ea.i is er garallea op de garag«a van M. Hamerlynck. Gansch plat natuurlijk. Al de ruiteu raa don « Oester-put », welke diar juist naveaî^taat, z jnyor-brijzeld.Da heer P. Devrieadt laat oas zija res'aurant bezich igea van biaaen. Vôôr den oorlog was het daar oea juwivealtje. En thaas, is allas rer-nietigd. Alvoreas ta vertreikea hebban de Duitschors hun f*brie'<mar< ia 'thout de: mau-belan geplaat. Ze îijn er met eena bjlop los je ;aan on g« moest eens zien h ie zakar van s!ag za de han.îsloten vaa da deureu gakapt hebban 1 En al wat niet te heet of te zwaar was hebbea zo meegeroofd. Hier zooals elders, had-Iea de Du'tsche s allés op<eei5cht. Maar de Bl-ink mberghenaars hebuea to slim gewoîst. Ze hebbea hun kop jraa voorwcjrpaa varborgea op de spitsvoudigsta wijze. Er zija measchaa geweest die hua wol verstopt hebb*;n in biervaten 1 't Medaljon raa Coascieace's geienkteïken, hot staadbeeld van Lippens ea Da Bruyne ea dit van den graaf DeSniotda Naayer ia Wea-duyae w rdea ontvoerd. la het ho el Goderis, op den dijk, was hat « Dautsches Marine Heim » injericht. Zij 1 ikon propor ea gaaf al dia hotols aan 't stran i, hear lief l lu sommigea werien haadgranalea g'kejeld, lots wat ook ia t oog springend is : de ijzeraa launiagea ea steuapilaartjes der balkoas werden overal uitgobroken. De grooto ijzsren brug walke orar het kinaal* sas lag deed inoa in da lucht vliagon. Ik baa ook dsn oud pasto^r van Blankenberfe gaao opzoekea. Oud ? Ik weot niât. In aile tieral slaak ea recht ea soapel aog. En dan : waar heb ik nog eea treffeads gelij*enis vaa hît profiol dar physion >mie geilea ? Ja op eea litograÉe raa Kardinaal Msrcier's portret. De pastoor vsrwalkomt oas met oprechta blijd-:chap. Hij zet zich vôôr mij, de armen ga-kruist op de borst, het hoofd fiar opgericht, da oosren beweeglijk. Ik rraag hem noe hat aog «er.iia is.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.