& Jaargang. — W 18 4 O GENTIEM Zaierdag 19 Oktober 1918 DE NIEUWE TIJD Orgaan van dLe MindLerîieicissocialisten WEEKBLAD Proletariërs aller landen, Vereenigt U 1 Karl Marx. Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25," Antwerpen Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller Socialisten! In Augustus 1914 stond het jeugdige Socialisme onmachtig om de menschensiachting te voorkomen ! Eindelijk, na een bloedbad van meer dan vier jaar, komen de voikeren tôt bezinning ! De Vrede is in aantocht ! Zult gij, socialistische arbeiders, toelaten dat alleen de diplomaten de vredesbepalingen willen vastleggen ? Eischt, arbeiders, dat ook onze Koode Internationale medezegging verkrijge ! Arbeiders ! Uwe toekomst. de toekomst van het prole-tariaat ligt in uwe handen ! Aan alle Socialisten Meer dan vier jaar woedt den oorlog Over heel de wereld heeft de stem va; het kanon gedonderd, is haat gezaai< daar waar liefde noodig was om de ai schuwelijke menschensiachting te kee te gaan. • Arbeiders van aile landen, die al broeders elkaar hoefden te steunen, ziji op elkaar gestormd, verblind door dol zinnigen haat, en hebben de banden vai liefde tusschen het internationale proie tariaat, door broedermoord verbroken. Miljoenen proletariërs zijn gevallei op het ¥elsi van Eer ! Het eereveld waar de verpulferd-lichamen en de doorstoken en verminkt ledematen van de onmenschelijke wreed heid getuigen der burgerlijke beschavirg van ons maatschappelijk stelsel ; het eere veld, waar het gereutel van de stervende] zich als een wrekende aanklacht verhef tegen het Kapitalisme dat deze vreese lijke botsing onvermijdelijk maakte ei «îtgelokt heeft. Miljoenen arbeiders aller landen ziji door de schuld van het Kapitalisme, doo de schuld van gewetenlooze leverancier van oorlogsbenoodigdheden, door di «chuld van trust-barons en financiers il den dood gedreven. Miljoenen arbeiders hebben hun jonj leven moeten offeren op het bloedigi altaar van God ICapîiaal voor belang-en die niet de hunnen zijn ! Heel de wereld snakt naar vrede er toch zijn er nog in aile landen oorlogs patriotten, die denken dat nog niet ge noeg het Kanonnenvieesch in het vuur v an de mitraljeuzen gedreven is Oorlogs patriotten, die nog meer bloec willen zien vloeiën, terwijl zij veilig, ve: van het front, een gemakkelijk leventj< hebben. Ooilogs patriotten van aile lander steunen zich op het feit « dat vele broe der» gesneuveld zijn en vele moeders hui gedoode kinderen beweenen» om te be weren, dat de oorlog moet voortgeze worden... om wraak te nemen voor a die dooden I En is het « wraak nemen », nog mee: levenden in de rij der dooden teplaarsen En is een moeder die haar kind be weent, getroost als ze verneemt dat eei andere moeder nu ook moet treuren om-dat zij een zoon aan hare liefde onttrokkei ziet ? En toch, eindelijk na vier jaar strijd schijnt de bezinning over de menschheic te komen, schijnen de nevels van haat ei verbeesting te verdwijnen. Eindelijk komt een straal van hoopdei somberen hemel doorboren. Eindelijk is er spraak van ! Vred® I 1 Maar in die blijde verwachting mogen } wij, Socialisten, niet blijven rusten. Na al de offers die door het proleta-r riaat gebracht zijn, hebben wij meer recht dan ooit om op te komen voor onze s overtuiging. 1 Vooral op de arbeiders van de bezette gebieden, op wien heel den last van de 1 oorlogsgebeurtenissen heeft gedrukt, rust deze plicht. In Augustus 1914 was het nog jeugdige 1 Socialisme onmachtig om den wereld brand te voorkomen. De geheime diplomatie alleen haatoen 2 de macht om over het lot van miljoenen 2 menschen te beslissen. Het mag niet in onze bedoeling liggen , hier te onderzoeken wie van de paitij- - leiders schuld heeft aan die onmacht. In 1 deze uren, dat aile krachten dienen in-t gespannen te worden, moet over oude - twistpunten kunnen gestapt worden, moet 1 ; niet onderzocht worden WIE van de partijleiders fout heeft aan wantoestanden 1 maar moet het onze overtuiging zijn, dat r gedaan moet worden wat gedaan worden 3 kan. 3 Ten tijde van de socialistische Vredeskonferentie r te Stockholm 5 stond het Internationale proletariaat. door betreurenswaardige oorzaken, te zeerverdeeld om tôt wezenlijkeresultaten te komen. , En niettegenstaande het onvermoeibaar ijveren van K. Huysmans, van Troelstra en Brantin^ en zooveel anderen, mislukte de poging om eene Socialistische ¥rede ! tôt stand te brengen, l Het eenige resultaat was, dat in aile r landen de vredeagedachte vasteren vorm î aannam, dat bij vele socialisten het be-wustzijn terug kwam, dat de banden van t de Internationale opnieuw moesten aan- . eengesnoerd worden. 1 Nu in 19x8 gaat weder de diplomatie - over het lot van de menschheid beslissen, t nu gaan weder de dienaars van het kapi-1 talisme over de belangen van voikeren en klassen oordeelen. r Zullen wij toelaten, dat deze belangen ? alleen zullen behartigd worden door de Diplosnaten 1 î Neen, duizendmaal neen ! 1 Het bloed der miljoenen gesneuvelde proletariërs eischt medezeggingschap in aile te behandelen kwesties door hef | georganiseerde 1 Internationale Proletariaat ! Wij, socialisten, moeten er voor ijveren, 5 dat de mooie leuzen, waarop de oorlog-voerende Staten nu schijnen akkoord te komen, geen laolklinkende woorden blijven. In een band van liefde en broederlijk-heid moeten aile voikeren der wereld verbonden worden. In de komende Voikerenfoonsl moet de Arbeid koning zijn, en moet het voor immer onmogelijk zijn, dat op bevel der heeren kapitalisten nogmaals miljoenen slaven van het kapitaal als on-menschen op elkaar losstoemen in een wraakroepend bloedbad. Op aile lekiers van het proletariaat rust nu de duurzame plicht de Boocie internationale terug in werking te brengen. Op, allen nu, die het gœd meenen ! Eisch Vrede ! De tijden zijn grootsch en geweldig. In de kroes van het wereldgebeuren is veel mogelijk, dat anders in tientallen jaren van harden parlementairen strijd niet bereikt worden kan. Dat het georganiseerde proletariaat nu in een opperste poging voor eeuwig de grondvesten legge, waarop een betere toekomst voor het Proletariaat kan ge-bouwd worden. Leve de Internationale Soîidariteit der arbeiders ! Weçj met sien Oorlog ! Rond het Kongres van de Socialistische oppositie=groepen Het sinds lang verwachte Kongres van de socialistische oppositie - groepen liad verleden Zondag, 13 Oktober 1918, te Antwerpen plaats. Benevens het bestuur van de Antwerpsche Minderheidsgroep, waren aanwezig enkele afge-vaardigden van do verschillende socialistische groepeeringen van Vlaanderen. Alhoewel insge-lijks uitgenoodigd waren er op het kongres geene afgevaardigden van de Brusselsche socialistisch-getirite groepeering «Nieuw Vlaanderen.» Echter hadden twee partijgenooten van Brussel, die niet tôt «Nieuw Vlaanderen» behooren, er aan gehou-den dit kongres bij te wonen. Wij voelen ons niet gerechtigd hier een verslag te geven van de besprekingen, die gevoerd werden. Nochtans meenen wij enkele genomen besluiten hier mede te mogen deelen. Voortaan scharen zich aile oppositie-groepen, bij behoud van hunne onderscheidene lokale strijd-methodes, rond het orgaan « De Nieuwe Tijd», waarbij elke groepeering voor een briefwisselend medewerker aan «De Nieuwe Tijd» zorgt. Met het oog op de komende vredesonderhan-delingen zal een manifest aan aile socialisten gericht worden om nogmaals te trachten het proletariaat tôt daden te brengen. Daar het opstel van dit stuk aan de Antwerpsche groep overgelaten werd, mag het hierboven gedrukt manifest beschouwd worden als uitgaande van aile socialistische oppositie-groepen. Na een rijpe bespreking voornamelijk over de werking na den oorlog, werd dit kongres in de beste stemming, vol moed en betrouwen in de toekomst van onzensocialii»ti#«h«nstrijd, gesloten. De Vlamingen en het Vredeskongres Ik schrijf dit artikel op 't oogenblik dat de wereld zweeft tusschen hoop en vrees. Zal het vrede zijn? De lezeressen en lezers zullen bij't verschijnen van het blad reeds ingelicht zijn. Ik stem voor de vrede 1 Maar zelfs in het ongunstistege geval is het waard deze vraag ernstig te overwegen : moeten de Vlamingen een vertegenwoordiging eischen op de Vredeskonferentie? Ik zeg volmondig^a. Volstaat het dat een ver tegen woordiger van het oude België daar tegenwoordig is? Neen. En waarom niet ! De sociaal-demokraten, ten minste de doel-bewuste en zij die regelmatig ons blad lezen, zijn overtuigd dat een Volkerenbond alléén kan bestaan op de bazis van VRIJE toetreding van aile naties, lioe klein zij ook mogen zijn. Dat de vrijheid ten grondslag moet liggen aan den nieuwen staat van zaken, hebben we het genoegen gehad u te bewijzen aan de hand van woorden van een der eersta internationale vredes-apostels, n.l Bakoenine. En dat juist die Volkerenbond moet gesticht worden op de Vredeskonferentie is altijd mijn oordeel geweest. Anders werd het weer op de lange baan ge-schoven.Gelukkig was ik,toenik in dedagbladen vernam dat de Engelsche oud-minister van buitenlandsche zaken, sir Edw. Grey, van mijn gedacht is. Ik denk nu wel niet dat die minister wekelijks de artikelen van Jan Prolo uit den « Nieuwen Tijd » zal gelezen hebben en dat ik mijn neus in de lucht mag steken, — zoodat ik uit ijdelheid niet meer weet hoe 'k snutten moet,— omdat een oud-minister oordeelt als ik — wel neen, deze tijden passen niet voor snoeverij, er moet gewerkt worden voor 't heil van 't menschdom. Zoo verstaat het ten andere ook Grej die zegt : « De machinerie moet reeds van te voren in ge-reedheid worden gebracht. De Volkerenbond moet bij den vrede gevormd zijn, anders wordt de kans, dat hij ooit gevormd wordt, iu de waag-schaal gesteld. Daarom is er geen tijd te verliezen ». En hoe Grey zich nu die samenstelling van den Volkerenbond voorstelt volgt hierachter : «Elke Regeering in den Bond moet een VRIJ volk vertegenwoordigen, dat besloten is het doel van den Bond in aile oprechtheid uit te voeren. Wilson heeft herhaaldelijk gezegd, dat men geen Regeering kan vertrouwen, die niet geloofs-brieven overlegt, waaruit blijkt, dat zij bestaat krachtens het vertrouwen des volks en aan dat volk verantwoordelijk is en aan niemand anders». Socialisten, herleest die woorden nog eens, twee, driemaal als 't zijn moet, want hierin ligt heel de spil van onze beredeneering. Wanneer bezit een Regeering het vertrouwen van het volk? Hebben we door de woordvoerders van d9 Westersche demoktaten niet steeds hooren ver-kondigen dat met de Duitschw regeering niet te onderhandelen viel, omdat zij niet de vertegenwoordiging was van het Duitsche volk. En hebben we nu niet juist de Duitsche regeering er nadruk zien op leggen dat zij sprak uit naam van de vertegenwoordigers van het Duitsche volk gekozen door (jeheim algemeen en direkt hiesrechl. Kunnen wij hetzelfde van België zeggen In Borgerhout, in Leuven, in het Walenland, kame-raden, zijn arbeiders gedood omdat zij diervea algemeen kienrecht eischen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.