Burecl i 21, RUSSELL SQUARE LONDON, W.C. Téléphoné : Muséum 2 67. De Stem uit Belgie. Abonnement : 2sh. voor 5 maanden. Subscrlption ; 2sh. for 3 months. Vocr 3e Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holland : 1 3. Voor Frankrijk : 2.50 t. Voor de soldaten : Ish, >f 1.50 fr. 3de Jaargang, Nr. 28. (Blz. 1383-1394.) Oplage : 10,500. VRIJDAG, 30 MAART, 191; Registcrcd at G.P.O. as a Newspaper 12 blz. 1 BERICHT.—Volgend nummer verschijnt aanstanden Dondeïdag. Nieuws in te sturen \o<Sr Dinsdag. e Paaschplicht. Wie geen Belgisch priester in zijne nabij-heid heeft om zijn Paaschplicht te kunnen iiakomen, kan schrijven aan Zijne Hoogwaar-digheid Monseigneur De Wachter, of ook aan het bureel der "Stem."' Dat de ouders te dezer gelegenheid ook denken op de Eerste Communie hunner kinderen. O De Oorlog en de Vlaamsche Volkskrachl. (l) Het vraagstuk luidit als volgt: Hoe zullen wij de Vlaamsche volbskrachit heropbouwen, in 't licht van ailles wat de oorlog ons leerde of ontlaerde, met andere woorden hoe zuillem wij "op verstandelijk, zedelijk, maatschappe-lijk en godsdienstig gebied " ons volk opvoeden om het al de rijkdommen van zijn wezen te leeren ontginnen, en al zijn mogelijkheden tôt werkelij'kheid te maken, ten einde helt een eeTeplaats te laten ininerruen in de wereld, door deze oorlogsschommeling in, zoo menig op-zicht gewijzigd? Heit zal niet ongelegen zijn nogmaals te hea:-halen dat wij,, bij het aanduiden van de tekortkomingen in ons nationaal volkslevien, niet de s.telling verdedigen alsof ons volk in ailes minderwaardig wiare, vergeleken bij andere natiën volstrekt niet. Het ware ons een giemakkelijke taak de flauwe zijden van de landen onzer gastvrijheid tfe beschrijven, en we zullen hiert. ook in gumstiger tijden doen. Dit nu te beproevien ware onkiesch, vermetel en voorbarig, en wij den'ken dat het een beginsel is van goede opvoedkunde de licht-zijden van de vTeemde natiën, als een spiegel en een toonbeeld, op te tooveren. Het groote en heit schoone voeden op. Het kleine e<n het leelij^e niet. Ailes samengenomen, weten en voelen wij meer dan ooit dat onis eigej^land een paradijsjie was van geluk. Velen hadden een oorlog noodig om het te gelooven. En ten andere ware ons land nu eenmaal schraal en kaal, wat baat het, 't is het onze, en danr-oiii moeten wij het geern zien en het liefst zien. Ook vestig ik de aandacht der lezers op de beteekenis \ an het woord : het volk. Door die benaming bedoel ik hoel ons volk in al zijn klas<sen en standen, dat onverdeelbaar geheel door God en de natuur geschapen en gevormd. Ik bedoel niet enkel het minder volk, het kleine volk. Ten andere de grond-deugden vian ons nationaal karakter liggen veel gaver en gezonder bewaard in de onge-kunstelde ziel vain het kleine volk dan bij het hoogere volk, en het is volstrekt onrecht-vaardig het mindere volk van tekortkomingen te beschuldigen, wanneer het blijkt dat de leidende stondien het meest verantwoordelijk zijn,, omdat zij zich van hun volk vervreem-dea, of hun volk minachten. In de «erste bijdrage hé(d ik het over ver-standelijke volkskracht welke moet aangewor-ven worden en oratwikkeld door eigen onder-wijs, met de moedertaal als voertaal, volledig en stelselmatig aangepast aan de Vlaamsche toestanden. Vervolgens moet die verstande-lijke volkskracht zich openbaren naar buiten, in den vreemde, op elk gebied van weten-schap on nijverheid. En binnen den lande moeten de drukpers, het dagbladwezen, de letterkunde, en de staatkunde zoodanig inige-richt zijn dat zij het volk door de waarheid opvoeden voor die waarheid. Vandaag dus een en ander over zedelijke volkskracht. Lijk verstandelijke volkskracht het vermo-"en is dat uitgaait van het verstand en de geleerd:heid van een volk, zoo is zedelijke volkskracht het vermogen dat uitgaat van het zedelijk karakter en de deugdzaamheid van een volk. Verstandelijke volkskracht wordt verkregen door onderwijs. Zedelijke volkskracht wordt verkregen door opvoeding. Verstandelij'k onderwijs op zichzelf geno-men geeft geen lewenswijsheid, dewijl het enkel rekening houdlt met het verstand en den wil en het hart buitenschakelt en daardoor mist het de measchelijkheid. Uitsluitelijk verstandelijk onderwijs blaast ras op tôt hoog-moed, en verblindheid, tôt koude weediieid en absolutisme. Zoo was Duitschland het geleerdste land der wereld, maar te vergeefs zoefct men iin zijn organisatie naar dat beetje goediheid dat elke menschelijkheid kenmerkt. Zedelijke opvoeding is dys onontbeerlijlc. Ja zedelijke opvoeding is noodzakelijker dan verstandelijke. Want men is niet eerst en meest mensch door wat mien weet, maar we! door wat inen is en doet. Toch moet het ei bijgevoegd worden dat zedelijke opvoeding zonder verstandelijke weerom een kunsitma (1) Zie eerste artikel "Stem uit België,' Nr. 23, over "verstandelijke volkskracht.' In verbaad met die eerste bijdrage ovei Vlaamsche volkskracht, heb ik veel belang rij(ke en hoogstiaanmoedigende brieven onit wangen van breeddenkende Vlamingen. Il zal, ma afwerking van het geheele onderwerp in een bijzondere bijdrage op al die brievei antwoorden. 't Zal dienen tôt een naderi toeliohting. Het is immers van het hoogstn belang dat wij onze volksvernieuwing van ni den oorlog, van nu af voorbereiden door verspreiden vian gezonde gedachten. tige verdeeling en derhalve verbrokkelirig is vani het heele mensch-zijn, en dat een deugd zonder wetenschap, blind en wisselvallig is. Men vergete echter niet dat geleerdiheid en wetenschap niet alleen het verstand ontwik-kelen-, maar dat het verstand ook ontwikJceld wordt door de wijsheid, de levenswijsheid, en dat die wijsheid veelal de vrucht is van de zedelijke opvoeding en veel me^r nog van de opvoeding in het bovenn'atuurlijke, door geloof en genade. Uit dit allies blijkt dat enkelAng of een volk in zedelijk opzicht kunnen krachtdadig zijn., zonder v/eel technische wetenschap en boeli-engeleerdheid. Daaren-boven staat de zedelijke volksforacht ver veiîieven boven de stoffelijke volkskracht, vrucht van éénzijdige wetenschap, in zoover als dat de ziel het lichaam overtreft. Dik-wijls doodt of vermindert de stoffelijke en verstandelijke volkskracht de zedelijke volkskracht, terwijl anderzijds de zedelijke volkskracht de rijksite bronader is van stoffelijke en verstandelijke volkskracht. Dte sterkte en de glorie der kleine natiën liggen in hunne zedelijke volkskracht, ja hun onsterfelijkheid is er onbetwistbaar mede verbonden, Midden al de pracht en de glo- diepte van de ziefl, sprakeloos of vastgebon-den. Opvoeden is dus geen toevoegen van vreemde stof, maar het openpiooien van het machteloos ingevouwen natuurwezen. Elk volk heeft door de schepping Gods zijn eigem karakter, in eenklank met den grond en met de lucht. Dat wezen moet opgevoed en geen • ander. Die oorkracht moet ontwikkeld in al haar eigendommelijkheid, want als een schepping Go3s is zij goed, en schoon, en zij is het eigenaardig kenmerk van zulk een volk, de scheidslijn van elk ander volk. Tegen de wet Gods in de historié der volkeren zondigt het cosmopolitisme of elke theorie die het versehil tusschen de natiën wil opschorsen of uitvegen. Tegen de wet Gods im de historié der volkeren zondigt elk volk dat zijn kenmerkende eigenschappen laat ontstelen. Tegen de wet Gods in de historié der volkeren zondigen al de staatsilieden die de ziel der .natie willen doodnijpen om doode licha-men met hun onzielkundig stielsel van poli-tieke statenoptimmering te bezielen (?) Een zaak echter wordt te veel vergeten door aie vrtlkeren zelf die streven naar hunne nationale herwording namelijk de herwording van hunne zedelijke volkseigenschappen. Dewijl De puinen van Caerphilly Castle (Zuid-Wales), nu eigendom van den markies van Bute, in de 12de eeu gebouwd door Vlamingen voor den koning van Engeland. De photo werd ons vriendeliik geleend door de firma Messrs. Raphaël Tuck <S Sons. rie van hun stoffelijken rijkdom, en omkroond met het licht faunner geleerden, zijn vteel groote natiën verdwen&n door de eeivwen henen, wegigezonben omdat het voetstuk dier zedelijkheid ondar hen werd verbrokkeld. Maar veel kleine natiën, van aile stoffelijke welvaart beroofd, bleven vast staan, en ver-jeugdigden zich onophoudelijk, midden oor-logen, verv'olgingen, slavernij, afpersingen, overrompSlingen en rampspoeden, omdat zij met hand en> voet zich vastklampten aan hun ziel, aan hun wil, aan hun zod«lijk karakter. Wanaeer een natie enkel leeft van brood, dan sterft ze, zoo er hongersnood is en geen brood meer. Maar zoo een natie zich voedt aan de geesitelijke schatten der ziel, dan mag het brood ontbreken. Zij heeft zielevoedsel. De oppervlakte van een klein land moge onbe-duidend zijn, zoo die ziel van dat land groot is, het is een groot land. Het is derhalve de roi der klieine landien hun zi/el zedelijkerwijze groot te maken, hun bestemming in de beschaving te verwezen-lijken door zedelijke grootheid, hun bestemming te uiten in een hooge kunsit en een ridderlijk gedragen lijden. Ik wou Ierlands lijdenshistorie, die kruisweg van mirakelvolle zedelijke grootheid niet ruilen tegen Enge-lands bergen van geld. Ik wou Païens ééne ziel niet opgeven voor al de macht der drie landen die wegliepen met elk een stuk van 't lichaam van Polen, en verwonderd staan gapen dat zij de ziel van Polen niet viast houden in hun rooversklauwen. Ik wou de zedelijke schoonheid van België's tegenweer tegen den meineedigen Duitscher niet verwis-selen tegen de schatten gelds welke de onzij-digen maaktein uit dezen oorlog. En ten slotte voel ik me veel meer bevtriend met dien Vlaamschen boerenjooigen die in de liefde voor zijn paard, en ploeg, en aJtker, zijn vaders en Gods wil doet, dan met den cosmo-poliet die beweeit het poeder te hebben uitge-vonden en ten slotte maar een schoonspra-kerige kwakzalvor is. Vaderlandsliefde. De zedelijke volkskiracht moet dus o«itwik-keld worden door de zedelijke opvoeding door de opvoeding van den wil, het karakter, het hart, den géest, het genie van een volk. En opvoeden is naar boven halen wat ligt in de de moedertaal het kleed is van de ziel, is het onontbeerlijk dat een volk streve voor 't be-houd der moedertaal en voor hare toepassing in al de bedrijvigheden van het nationaal leven. Maar die ziel zelf moet schooner en grooter en gezonder worden gemaakt. Zoo, bij voorbeeild, is elke opvoeding in Vlaande-ren uit den booze die de zedelijke karakter-eigenschappen van den Vlaming niet ontwik-lcelt, ik beduid de rondborstigheid, de eerlijk-heid, de arbeidsliefde, de houwetrouwiheid, de eenvoudigiheid, de blijnioedigheid, de vrij-heid, en die niet opleide naar de hoogste zede dat zonderling mengsel van mystiek en Rubeniaansche vleeschelijkheid. En de opvoeding van die karaktereigenaardigheden noem ik de opvoeding van de Vlaamsche vaderlandsliefde. Want al die karaktereigen-schappen, in hun verschillende werkzaatn-heden, vormen het Vlaamsche vade/.and, dat veel meer gemaakt is uit ziel dian uit grond en lucht. Wat al kunstmatige en opge-schroefde tiheorieën werden er niet uitgevon-den, om de vaderlandsliefde te omschrijven. volgens den nood van het oogenblik. Het is nochtans zoo eenvoudig. Vaderlandsliefde is de liefde voor de eigenschappen van het land van vader en moeder, of meer bepaald nog, voor de eigenschappen van vader en moeder zelf, die het stukje grond dat zij bebouwden of het huisje dat zij bewoonden, of den familie-kring dien zij stichtten er mede berijfedomden en als erfenis aan hun kiniders medegavan den aangeboren wil om die eigenschappen te ont-wikkelen en te verstevigen. De eenvoudige soldaat op het front vecht daarvoor en voor niets anders, on zoo ge naar hem gaat met ronkende zinnen over vaderlandsliefde, hij zal u vragen of al die konkelfoezerij, diplomatie, voorkeur, enz., vaderlandsliefde is. De tijd is voorbij, toen men met grootscheep-sche zinnen zeeverpraat kon vertellen. De jongens hebben te veel gezien en gehoord ein ook gezwegen en geleden om zich te laten bedodden. Spreek hun van hun vader en hun moeder, van hun godsdienst en hun taal, van hun huis en hun arbeid, en om daarvoor te vechten voelen zij zich helden. Waint aan ware vaderlandsliefde ontbreefct he.t hun niet. Die vaderlandsliefde moet worden opge-voed. De opvoeder moet den opvoedeling leeren. zichzelf te kennen, en de opvoeding van een volk is enkel dtn degelijk als dat volk daardoor leert al zijn mogelijkheden. Het voorbeeld van een opvoeding moet niet zijn een vreemde natie, maar het ideaal van de eigen natie, aangepast dus aan de werkelijk-heid. Het gevolg van de opvoeding der zelf-kenrns is zelffierheid, het door en door toe-passen van de wijze spreuk : geen rijker kroon dan eigen schoon. Dat deed men in ons land niet, zoo laag was de zelffierheid in ons op-voedingsstelsel gezonkan. Met den besten wil van de wereld, zoo bij voorbeeld, werkten de nonnekens in de onderwijsgestichten aan de ontvlaamsching onzar meisjes, uitgaande van het averechtsch beginsel dat opvoeding bestaat in het inpompen van een Franschen beschavingsgeeat in dir-p onbascha:''don kle;-klomp van Vlaanderen. God beteie 't. Nu met den oorlog begint men in te zien wat al zedelijke, en 'k voeg er bij katiholieke volkskracht, werd vernoozeld en vermooscht door een opvoeding die den Vlaamschen kleiklomp opsierde met kleuren en linten maar den kleiklomp zelf ongeboetseerd liet versteenen. Anderzijds werd ook bij ons de verstandelijke opvoeding overdreven in den zin der veelomvattendîheid, en de zedelijke opvoe-dingswaarde der verstandelijke leervakken werd niet genoeg uitgebaat tôt wat de Eranschman noemt "une leçon de choses," een les over levenswijsheid. Dit gold hopfd-zakelijk voor het onderwijs der geschiedenis en der aardrijkskunde. Het technisch vak-onderwijs ging ook niet genoeg gepaard met zedelijke opvoeding. Bij ons sprak men niet genoeg over de schoonheid van den arbeid, en de liefde voor den arbeid, over de veranit. woordelijkheid en het plichtbesef, over de aristocratie van de ziel, die al de menschen vereenigt in een ware démocratie. En ter-loops voeg ik er bij, dat in h^t onderwijs van den godsdienst, wij niet genoeg de zedelijke schoonheid van het kathoheisme lieten uitstralen noch de opvoedkundige beteekenis der geloofspunten. Ten slotte, moeten wij erkennen dat we de opvoeding der vaderlandsliefde volstrekt hebben verwaarloosd, doordat we aan de Vlaamsche letterkunde, en de Vliaamsche kunst niet de eereplaaits hebben gegeven in ons onder-• wijs. Dat men dus wat minder goochele met het woord vaderlandsliefde, en wat meer praktische vaderlandsliefde doe. Niet enkel hij die een pakske chocalade zendt naar "a lonely soldier " is een vaderlandslievende of een soldaatlievende, maar ook hij die, in dezen schr;k1'-Jijken tijd van striid voçr onze politieke zelfstandigheid het volksgeweten wafcker schudt en het dwingt te wandelen in het licht van zijn eigen oorkracht. Ik her-haal het nog eens : de pooier- en de meetings, vaderlandsliefde is dood en begraven. Nu is er ruimte en vrijheid voor de ware vaderlandsliefde. Maar deze vergt zelfopoffering en vooruitzicht. P. Callewaeet, O.p. (Wordt voortgezet.) O Vlaamsche Krijgîbenden in Engeland. De merkwaardige historische studie over Vlaanderen en Engeland waarvan het eerste deel in "De Stem" van verleden week ver-scheen, vermeldt : "Sommigen ondor hen vormden weldra on-regelmatige benden, die voor den ikoning van Schotlapd of de in opstand gekomen leen-mannen als Hugh Bigot oorlog voerden. In 1173 werden die Vlaamsche huurlingen, welke zich boven de wet hadden weten te stellen, op hunnen weg naar Leicester te Bury versla-gen."Daarover zal een woordje meer wellicht welkom zijn : In het jaar 1173 werd Robert Earl van Leicester, die in opstand was tegen Hendrik II, door de koninklijke troepen verslagen te St. Edmundbury, in Oost-Engeland. Het leger van Leicester bestond, ailthans voornamelijk, uit Vlamingen. Dat kan men opmaken uit de wijze waarop de gebeurtenis vermeld wordt door den tijdgenoot Jocelin de Brake-londe. Zijne latijnsche Ghronijk (de rébus gestis Samsonis abbatis monasterii Sancti Edmundi), voor de eerste maal uitgegevem in 1840 door J. G. Rokewode, leidt Jocelin in met de woorden : "Quod vidi et audivi scri-bere curavi, quedam mala interserens ad cautelam, quedam bona ad usum, que conti-gerunt in ecclesia Sancti ^Edmundi in diebus nostris, ab anno quo Flandrenses capti sunt extra villam, quo habitum religionis susce-pi..." enz. En dan verder, bl. 42 van voor-noemde uitgave: "Cornes R. Bigot... vexillum Sancti ^Edmundi... portavit quando cornes Lehecestrie fuit captus et Flandrenses des-tructi."In de aanteekeningen welke hij aan zijne uitgave toevoegt, merkt Rokewode aan, den bedoelden veld9lag besprekend : "This event. so memorable in the eyes of the monk of St. Edmunds, occurred in 1173. In that year, Robert Earl of Leicester, who had joined the confederacy in Normandy against King Henry II. landed at Walton in Suffolk, upon the 2qth September, with a larçe bodv of Flemings, and was received by Hugh Bigot at his castle of Framlingham. The Earl, after taking Randal de Broc's castle of Hage-net, and committing other excesses, resolved

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.