BurecI ; 21, RUSSELL SQUARE, LONDON, W.C. Téléphonai Muséum 2 6 7. De Stem oob coo n^oaun. uit Belgie. Abonnement : 2sh. voor 3 maanden. Subscription : 2sh. for 3 months. Voor de Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holiand : 1 fl. Voor Frankrijk : 2.50 fr. Voor de soldaten : lsh. of 1.50 fr. dû JâcU'g'âng', Ni. 14> 15* (Riz. 1747-1758.) Oplage : 1 ï,200. VRIJDAG, DECEMBER 2I, IÇîy. Registèred at G.P.O. as a Newspaper. 12 blz. I OPROEP TOT ONZE VLAAMSCHE KUNSTTEEKENAARS. Een beroep wordt gedaan op de Vlaamsche kunste-naars tôt het teekenen van een of verscheiden rêeksen van\ zes postkaarten betrek hebbende op verzen van . Guiao Gezclle en van Rodenbach. Eene premie van 125 franken wordt gegeven voor de aangenomen teekeningen met îekst (hoogstens vier kleuren). Voor verdere inlichtingen zich te wen-den tôt het Bureel van de Stem. NOTA VAN DEN UITGEVER.—Dit Kerstnummer is een dubbe! nummer. De volgende week verschijnt het blad dus niet. Wiens abonnement vervallen is weze zijne nieuwe inschrijving indachtig. In volgend nummer geven we een almanak voor het laar 191,S. Kerstmis. Er waren weinig mensch-en die den eersten Kerstnacht genoten hebben : Maria, Jozef en d'e herders. Wat verhaalt bat Evtangelie van hen,? Die herders prtzera God omdat ze waarheid had-den bevonden wat de engalen. hun als ©en groote vreugde aangakondagd hadden. Zij die het Tan ban hoorden waren verwonderd. Maria overwoog dte woordan welke de her. ders haar aanbrachten nopens het kind. Er was een giroot wondar gabeurd, een womder dat vreugde imhieldi voor de menschheid. Zij die de wijsste was onder de menschen luis-terde aandiacbtig rnaar hetgaan de hemel mee-deelde over het gebeurde en overpeinsde ailes in haar hart. bâter zou Joannes, de Ziener, de wondere geboor-te beschrijven met diepzinnige woorden : " lin dien. beginne was het Woord, en het Woord was bij God1, en het Woord was God—en het Woord is Vleèsch geworden." * * * Er is een tijd geweest dat de wereld den Kerstnacht wist te genieten. D;e tijd begon in onze landen toen de koning van nog woeste krijgers weende bij het verhaal van Ohristus' lijdien an naief de verzekering gaf dat faij Ibet iniet zou geduld hebben, ware hij er geweest met zijne Fnan-ken. Toen waren heale volkeren in staat om hun goed, huis en tland op te geven om plaat-sen, door Oins Heeran voetsitappen gefaeildgd, te gaan veroveren. Het gebeurde in dien tijd dat een vorsit, wanneer hem werd. aan-gekoradigd dat Ons Haer mirakuleus te zien was iai de heilige Hostie, zijn werk iniet staakte om te gaan zien en eenvoudig ant-woordde : " IT: geloof dat Ohristus tegeniwoor-d'ig is in het Sabrament." Het gebeurde toen dat Franciscus zijn rijkdom versmaadde en letterlijk Cihristus' armoede wilde navolgen. En het gebeurde toen ook dat Antonius het hemelsch kindje van Maria overnam en het in zijne armm mocht drukken. Toen ging gansch het vollk naar de berk om het kerst-spel te zien opvoeren en weende om de ar-niO'&de van het Kindje wanneer de herders binmantraden, en wias galubkig wannèer de Koningen het met faune gaven kwamen ver-rijken.Voor hen was het een werkelijkhejd diat God met de menschen was bornera wonen. Het geboren wichtje dat ze bulpeloos zagen ligigen in de kribbe, diat ze in hun verbeelding zagen bibberen van koude, dat ze verstooten w sien uit elke menscbeliijke woonst,—ze wis-ten dat het hiun Meester was die vrijwillig vaarwel gezegd h ad aain zijn Rijk om te ko-men lijden met hen. Ein ze weenden over de ICerstgebeurtenis al genietende en genofien ze al weenende. Die menschen hadden géloof en met hun geloof waren ze in bezit van een hoogere wereld. Werkelijkfaeid uit die hoogere wie-reld was voor hen wertoldjkheid als die van de dirigert waarin zij leefden. Ze bezaten twee wereldein: de zicMbare en de onzicht-bare en beide waren één voor hen. In Chris-tus waren die twee werelden inderdaad ver-eenigd en mochten1 ze onbewust als één gemo-ten worden. * * * Sinds toen is de wereld verandeid. Sinds toen zijn er andere gevoelens in de wereld gekomen, sinds toen—naar ze zeggen—is er opheldering. voor die wereld geweest. Doch die opheldering beeft den Kerstnacht voor de wereld dtoen verdwijnem, en—nu zal de wereld nooit meer den Kerstnacht genieten. De wereld is veranderd toen ze beeft wiaar-genornera dat de kennis dte ze faeeft van. hlet onzichtbare niet dezelfde is als de kennis die ze bezit van Ihet zichtbare. Ze is bewust geworden dat de zaken die ze wist door het geloof toebehoonen aan een aindere wereld en in hun zelve eeni werkelijkfaeid uitmaken ver-schillend van het bestaan hieronder. Ver-moeden doet ze wel dat die werkelijkheid een bestaan heeft van beteren aard dan de aard-sche vergankelijkbeid, diat de ddngen die ze ? et en waarneemt enikel een schijn zijn vian het ware leven hi erboven, dat het leven waar-van het geloof gewaagt veel rijker is dan het zidhthare leven'. Doch het aannemen van die hoogere werkelijkheid vergt van de wereld ootmçedigfaieid. Ootmoedàgheid om te bekennen diat haar eigen beg.rippen beperlct zijn, dat haar mien-schelijk verstand van een mindere natuur is dan het goddelijke, dat ze om verrijkt te worden met die bovenrLatuurlijke weelde een Openbaring moet aannemen. En dat is een toetsteeii geweest voor de wereld. 't Was zoo heerlijk giewieest te bevinden dat ze iets kon met haar natuurlijke krachtem. 7^ had haar zinnen leeren bezigen en wist met haar verstand den gang en de wetten der zieralijke dingen te aohterfaa.len. De natuur was opengegaan. met al haar sefaatten, en geieerdfaeid wist de krachiten er-van te onderjukben eto te bezigen. Het onbe-kend verleden, de geschiedemis zelf der aarde waren open gegaan voor haar zoeken. Eie'n oogenblik mocht ze zelfs denken dat ze het begin ein hlet einde van ailes zou ontcijferen en, dat er geen bestaan zou zijn dan het h are. Was dat geen meester worden van het heelal, was dat geen schepping door haar eigen, en was ze dius zelf geen god? Zieker is het dat ze wias beginnen te geloo-ven dat ze gel'ijk was aan God en dat ze geien anderen God noodïg had dan haarzelve. Toen ze toch moest inzien dat er perken wiaren aan haar wietensltracht en dat 'er ge-heimen altijd voor haar zouden omsluierd blijven, toen kwam ze inàêt terug tôt haar vroegere eenvoudigfheid en 'boog ze niet om die aan te nemen. door het geloof, doch ze zeide : "die dingen kan ik niet achtefhalen door mijn eigen, dan besluit ik er toe nie te houden alsof ze niet bestonden." getal klein. Zij zijn het voor wie de werkelijkheid niet afgesloten wordt door den ge-zichteinder ; wier geest wezens en dingen grijpt zondter dat stof ze moet inklieeden ; die een teven bestatigen dat niet eindiigt met wat sterft, en bewust zijn van een diepere, werkelijkheid.Ze rnoeten, daarvoor ootmoed-ig zijn en bekennen. dat 1er mysterie is in al wat ze daar-over aaniniëmen; diat ze van leven sprelcen doch dat zulk leveJra meer beteekent dan ze kumnan omvattem, dat zie wietzens noemea dioch met een ontomnis van wat ze beter zijn dan hun eigen wezen. En zij bekennen dat ootmoediig. Ze zeggen daarom niet vaarwel aan eefat menschelijke kennis. Ze v-atten het lief en leed van het dagelijksche leven op als echte menschen, zij laminera fier zijn over het mien-schenversttand dat die natuur onderwerpt en diienstig maakt, zij faebben wiaardeering voor den menschengeest die verholen dingen ach-terhaalt en ze Masseeft niaar wetten,—doch die fierheid belet ze niet een machtiger geest te erkennen, e'en geest als een zon waarbij Kunstteekening van Sam. De Vriendt. De mensch had zich een mensch gevoeld, hij besloot enikel mensch te blijven doch een god in. zijn menschheid. Die mensch ban geen Kerstnacht meer vie-ren.Wel neemit hij aain dat Ohristus geboren is : Christus de Wijze, Christas de menschen-mimner, Ohristus de idleale mensdh. Hij ver-heugt zich op Kenstdag omdat het de geboor-ted'ag is van een Man lijk er,nooit main meer zal geboren wordlen. Hij zal diensten doen op Kerstdag om het nieuwe leven te vieren dat met Ohrilstus op aardie giekomen is : het winnen der beschaving over barbaarschfaeid. Hij zal kerstwenschen zenden om die ver-broedering der menschheid in zelfverzaking en liefde te vernieuwen. Hij viert den ge-boortediag van een. miensch-god, niet meer het geboren worden van een God-mensch. En op zulk een Kerstdag sohiet^n er geen tranen van aandoening mieier in de oogen, Avant aile liefde en verbroedering die,ontd«kt wordt houdt geen stand in den ruwen strijd om 't leven, 't zijh menscbanmaaksels die het lijdtende* menschdom geen verlossing of gene- zing kiunnen brengen. * * # Zijn. er nog die den Ke^tmacbt kunoon genieten?—Lij'k op den eersten Kerstnacht is faun dte hurune slechts vonkjes schiet ; die fierheid belet ze niet aan te nemen wat die hoogere geest ze meedeelt van zijn kennis al is het ook dat zij die meedeeling niet omvatten lijk hij zelf. Zij, zij fcunnian Kerstmis nog genieten. NeeTgebogen voor die Kribbe, wijl ze niet zien dan een geboren menschenkind, gelooven ze dat zijn persoeti de Godheid inho'udt. , En tranen kuninen zij wteenen wanneer zij overwegen over de Hoogfieid die zich neer-legt in een kribbe: "Ailtitudo quae hic ja-cet " ; over de Sterkte dde lijdelijk wotdt : "Fortitudb infirmatur"; over de EeuWigfaeid die geboren wordt : "Nascitur Aeternitas." Ja, er zijn nog menschen die den Kerstnacht genieten ! J. VOORDECKERS, S.J. De Waarheidsliefde en de Roi der Pers. Gelaatskleur en k'ieederdracht, taal en steto-geluidiec, instellingiein en gebruiken, de bouw van stalperii en, paleizen,, de gesteltenis van den aardbodem, de mild'heid of de karighedd der zonnewarmte : dat ailes verandert van werelddeel tôt werelddeel, van land tôt land en soms van streefe tôt streek. Maar er is iets, diat geen wissieling kient en overal het-zelfde is of moet zijin, namelijk de moraal, en derhalve, als een wet daarvan, de waar-heidsplicht en waarhteidsiilefde. Want geen gebeurtenis of wijzdging van toestanden, kiara ons omtslaan van die beoefiening dier deugd Zelfs de grianmigste oorlog, waarin gestreden wordit voor een, onibetwistbaar recht em die ge-mloedenen wordlen bewogien tôt bestraffing van namelooze gruweldaden, mag ons, als enkele personen, ni,et doen vergeten, diat wij kinde-îen zijn van aemzelfdien Vader, broeders van eenzri'fdien Vredevorst, en ©lfoand'er liefde, al-than,s eem megiatieve liefde, vo^schuldigd zijn., zoodat wij niemand mogien bedriegen of on-necht aandoen,. Veielmcaer ecbtier zijn wij ver-pli cht die dengden te beoefenen,, waar wij staan tegtenover menschen, die met ons dioor bandera van vriendschap, van erkentelijkfaeid, van bloedverwiantscbap, van ras en landge-niootschap verbondlen zijn. De waarheid van dit "mienschelijk broeder-schap," dat geenszin® de vaderlandsliefde udt-sluit, werd reeds uitgeroepen door de hieiden-sche Stoïcijnen ; maar het werd bekraohtigd door het Chri.steindom, dat voor de alorravat-tende liefde lhoog)e>re en1 stierkere beweegrede-nen, levert dan de onibeholpem menschellijke rede inspreben feom. Dioch dieae hulp vrij-waart de volgelingen, van Ohristus niet tegien de krenbing dfer liefdewiet ; en vooral in be-wogen tijdera, wannieer allerwage haat, ver-metel oordeel en achterdocht in de lucht ban-gen, is het moeilijk hiat hoofd te bieden aan hat kwaad ; heldenmoed is er soms nooddg om zich niet door den stroom te laten meeslee-pen, : " It is only men of faerode temper,"' ziegt een Engtelsch schrijver, "wiho will struggle to be better than thed'r âge." En zulke ma.n:nen van karakter eischt noch-thains de Pers, vooral in. onze dagen. Want aan ddezedfde wet van< waarheid en naasten-liefde is ook zij otiderworpeiï ; of liever, om de d'uizendlen mondem waaruit zij spreekt, om de betoovering uitgieoefend door haar gie-drubfce woord, is zij meer dan de gewonie ean-ling verplicbt Boch door verdenkmaking, noch door vrijwi'Uige overdrijving em vooral niet door opzettielijke verdraaiing van feifcen, en leugentaal, dte gerechltigheid te krenlcen.. Em. nochtans, zoozean llaat in dit opzdcht de heden-daagsche Fers te wenscheni over, dat een Zwitsersch schrijver, Dr. Oscar Wettstein, ira een artikel der " Rundschau des Austwartigiein Dierasties" (Ntov. 17), de gehetele hervormiing der Euro'peesche Pers eeine dneigende nood-wendigheid noiamt ; want het is door de Péris, zegt hij, dat het chauvinisme wordt aange-wakkerd en, de lezers tôt dein oorlog opgehitst, door de Pers diat de haat tusschen. de volken wordt aangevuurd en be'standiigd." Wij mogen veronderstellam, dat de schrijiver vooral de D'uitschie Pers op het 00g beeft; nuaar dat raeemt niet weg, diat men in aile landen, voor-deel kan doen met zij,nie opmerkingeta., die overigens ndet nieuw zijn,, en reedis vroeger, voo-ral in Eingeliand, herbaalde malen werden uitgadrufct. Wat eenii'gszins eigeraaarddg voor-kornt bij Dr. Weitjtstein, is z-ijn voorstel om een, Instituut iini te richten, waar jonge heeren zouden opgéleid wordein niet enikel om zich in het vak vian dagbladscbrijv-er te bekwame,n:, doch ook om eï te leeren een. dagblad "te lezen," en vooral te "leeren; twijfelen " aan dezes mededteelingen. Eilaas, de.beschaving is nog Weinig gevoiderd, wianineer men in de twintigste eeuw het den menschen nog moet inscherpen, dat er aen. verschil bestaat tusschen, een dagblad en het Evangelie ! En t-och zou het dagbl&d er n,aar moeten streven om de waarheid evera lief te hebben al® de evangialistéra. Maar viele lieden ver-moedein niet, faoezeer ten huidigen dage^ de Christian,, wlaarbeidislievende, dagbladscbrijvier in 't vervullen van zijn plicht te worsteleti heeft tegen allerled ihinderniss^n. Deze ko-men gedeeltelijk voott van den verdorven smaak ran menige llezters ; van, het drijven vara vele heethoofdtein dde de wijsfaaid in pacht willen hebben,; van den prikkeldraad, dde nu die oorlOgvoerende mogeindhedeni van elkander scheidt, beletitend dat men de waarheid orn-trent helt buiitienland kenine ; eiindelijk van, de noodzakelijkie, alhoewel ongerievelijke, be-lemmering dar vrijfaeid vain de drukpers. En voldoet dan, zonder in te gaan tegen die wet der liefde en der waarheid, aan de eischem d'er l'ezers ! Sommigen zcxudem willeim, _ dat men1 bij ellikera gruwel, die van den vijand "verteld" wordt, zonder onderzoek de scha-len zijner verbolganfaeid udtgoot ; doch hoe dit ovaneenbrengen met die waarheidsliefde? Hoe de waarheid geschift van de valschfaeid en de overdrijving? Anderen, meer christe-lijke zielen, toornera imtegandeel tegen gazet-ten, deiwijl deze aanfaoudlend vechten tegen het " Duitsche volk " in 't algemeen en er dageldjks eendgie dtidzendan vian verorberen : zij maben: zich boos op u, oindat gij in uw blad die gazetsdhrijvters niet op hun nuimmer zet. Doch toont ge u te ijverig om in cfariste-lijkie liefde niet voetstoots allie verhalen aan te nernem-, dan loopt gie gievaar door do hpet-hoofden uitgie'schoMwn te worden en betichit te worden hledmelijk t)e beulen met don vijand! Er aijn er, die niets liever hebben, dan dat ge te pas en te orapas een loflied zoudt aalnheftera op al .de volbeln 'en de staatsliedlera der Entante, door dik en dura al hunne da.Hetti, hunne wenschan, hune strevigen, hunnie doel-einidien zoudt goedbeurem; en toejuicfaen ; ma.ar dan aijni er weer andenen., die eerlijker zijn, eti dit u eu-vel zouden opnemien, dew'ijl ze

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.