De telegraaf: sportwereld

166656 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1914, 20 August. De telegraaf: sportwereld. Seen on 19 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/kh0dv1dn73/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Beekstraat, 3 BRUSSEL (TWEEDE JAARGANG. — N. 303. Q f] 5 !■■• ■*■ "" ■ ■ n"T'~ S CENTBEMEN PER NUMMER SPORTWERELD TELEPHOON B 7061 A 4595 A &Q7ê_ •p"' JDONDERDAG 20 AUGUSTUS 1914. N mBÊmmBi r publiek hebbe hoop en vertrouwen in de vereenigde legers die weten wat #ij willen DE FRÂNSCHESM BE DE OOSTENRÜKERS ZüiM VAN DEI TEN SARREBURG ERV1SOHEN BODEM GEVAAGD De Toekomst van Vlaanderen FRANKRIJK ONZE VRIEND Ik heb zoon heerlijk vizioen gehad !. Ik zag" de zonne die in zoo'n akeligroo-de bloedbad was neergedropen, weer oprijzen in een luister van hemelblauw en helder azuur • de dood-stilte die de heele aarde had omhangen in ingetogenheid en ontzag, was op gestoord door f eestklanken en jubeltoncn; de forsche mannenkelen, die ^heid>die kermisdos en geurige gebakken ; zoolang hunne innige klachten hadden -e- evenals Polen, heeft Vlaanderen eindelijk ig nunne innigekropt, braken thans open voor vreugdegeschreeuw; en van de toren transen, diezoolang stil en stom bleven, darteldethans het lieve engelenmuziekVlaamsche beiaardiers...• zijn recht en vrijheid verworven! Bij het eerste was het als pand om hun medehulp, bij ons echter als loon om ons ononzer baatzuchtig en heldhaftig strijden!... Frankrijk onze vriend ! Ja, men heeft het zoo dikwijls den Vlamingen aangewreven, in de hitte van hun Het orkaan was uitgewoed ; de vertoornde elementen hadden zich terus: aan ban- den gelegd, en over alles wapperde de-jjkamp voor eigen taal en zeden, dat zij groote, wijde, blanke vlag der vrede!... Frankrijk verdrongen om dies te beter 't Was vrede in den lande! Men vond iiDuitschland in de hand te werken!elkander weer ! Men wreef de tranen uit c* * * *MMMmmi,^m,m"" nTilïïHiirgïiOTllTlill iliüTi Het bijeengebrachte vee om onsfleger te sijzen, Officiëele Mededeelingen : Woensdag, 11 1/2 uren 's morgens. Ds algemeens staf verklaart geene offideële medetieolmg aan de pers te zullen dosnB Men meldt dat onze gidsen deze laatste dagen met den vijand in botsing kwamen» Ondanks de dtfitsche overmacht kwamen onze wakkere ruiters zegepralend tóf den strijd, *s avonds. Hert Ministerie deelt eene fange nota mede over de krljgsverrichtingen waaruit bisjkt: .1. dat do vereenigde legers hun vast doel hebben; 2. dat het noodzakelijk Is dat dît doel geheim btójve; 3. dat wij alle hoop en vertrouwen mogen hebben, on dat ds uitslag van den sttrijd niet meer te betwijfelen is. Hoelang zal de oorlog duren ? Be krijgsferléfwisselaar van hst groot engelsen blad „ Times » schrijft het veSgende : De heldha?dediging der forten van Luik verijdelde relet a-Heen de Duitsche pians, maar tiL'e onverwachte weerstand had nog ernstiger gevolgen. De verssheidone legerkorpsen opvolgen! ijk naar de grenzen opgezonden werden om :n opeengestapeld Vandaar eene ongeloofelijke wanorde 'm al de 'm 't bijzonder In de bevo or/acfln§$dîçns|^n — utt dewelke deduitren zich niet meer kunnen 'oratwairen. Én de (( Times » veegt er bij : De oo rïog zou misschien we! van korteren duur kunnen wezen dan wij het tot nog toe vermoedden. De Duitschers vallen niet meer aan Dinsdag'avond om 10 uren, gaf het Ministerie het volgende officieel bericht: De dufósche ruiterij, die Zondag en Maandag door ons leger werd achteruüt geslagen, is vertrokken naar het Noord-Oosten. Zij zijn voorzichtig geworden sinds zij die les opliepen en wagen geen enkelen aanval meer tegen ons leger. Ten Noorder» van den Maas is de toestand niet veranderd. De duitsche ruiters durven niet meer aanvallen, maar richten overal verschansingen op. De Vuurwapens De oorlogswoiten verbieden aan de burgers zich in den strijd te mengen. Elke afwijking van dezen regel, kan de noodlottïgste gevolgen hebben. Uit voorzichtigheid wenschen vele personen zich van hunne vuurwapens te ontmaken : zij mogen die aan de overheid bestelSen ; de wapens zuilen bewaard worden in het Midden-Arsenaal van Antwerpen, en zullen na de vijandelijkheden teruggegeven worden aan den eigenaar. De toestand Woensdag middag De gevechten die deze laatste dagen wat overal geschiedden, Dijnsdag inbegrepen, zijn in der waarheid slechts schermutselingen, die de groette veldslagen voorafgaan. Men moet bedaard en met vertrouwen de gebeurtenissen afwachten — de verbonden legers en de groote staf, onder het hoog bestuur van Koning AJbrecht, zijn dit vertrouwen volkomen waardig. 800,000 Russen tegen de Duitschers ONZE GRENADIERS Twee legerskorsen, ten getaile van 800,000 man, zijn de Duitsche grens overgetrokken, en rukken vooruit, tegen de vereenigde troepen van Oostenrijk | en Duitsch!and. Een groote slag is naken d. oogen, de treurnis van het voorhoo d bciiuaue cie neersiaciibgneid ui plooien van zijn gewaad, en blij blonken weer de wezens, en fier richtten weer dé gestalten, en moedig kwamen de stoere vuisten uit de mouwen om herop te bouwen wat het orkaan had verwoest... En over dat alles dingelde een leutig zonnetje, het zonnetje der Vrede! • * • In Vlaanderen, het land der Kerelen, zong de beiaard van trans tot trans; de feestwimpels wapperden aan de gevels; de menigte liep in zondagdos gehuld ; en op de marktpleinen rook het heerlijk naar smoutebollen en kermiskost. Vlaanderen vierde zijn herwording, zijn eindelijke vrijheid ! O, het schoone, lieve, groote Vlaanderen dat, uit den oorlog-gruwel was gebaard!... Men twistte niet meer ondereen over de kleuren der politieke vaan men lachte niet meer zuur omdat een ander zijn eigen wegen koos men spotte niet meer om eene taal en geen vuisten gingen niet langer verontweerdigd in de hoogte om de miskende reenten eens volks ! Het was het weeldrig Rijk van Vrijheid, Gelijkheid en Broederlijkheid! De Vlaming had zoo heldhaftig gestreden niet alleen voor wat Emiel Faguet noemt « zijn kleine Vaderland », dat is de plek waar hij werd geboren, de gouw waar hij opgroeide en die hem om eigen taal en zeden boven alles dierbaar was, maar wel voor het « groote, het gemeene Vaderland », voor de Vrijheid en Onafhankelijkheid van gansch België! Zoovele Vlamingen hadden voor den vadergrond hun .bloed gestort, hun bloed gemengd bij 't broederbloed der Walen. Zijde aan zijde hadden de twee rassen gestreen voor het behoud van het ééne België; jubelend waren zij na de zege in elkanders armen gezonken; zieltogend waren zij naast één neergegleden en de Dood had hen, zonder onderscheid van taal of stam, tot helden en martelaars gekroond van dezelfde edele, heilige zaak!... Rusland had jaren lang de arme Polen verdrukt: de oorlog brak uit, en als pand voor de medehulp der Polen schonk Rusland aan Polen zijn oude rechten en zijn zelfbestuur terug. Rusland had op alle wijzen de Joden gefolterd en vervolgd: De oorlog brak uit, en Rusland schonk aan de Joden het gelijke recht aller burgers van het groote keizerrijk !... Het belgisch gouvernement is niet ten achter gebleven in edelmoedigheid van Rusland. Het weet dat Vlaanderen niet als loon voor bloed en het leven van zijne zonen eene waarborg heeft afgedwongen van volledig recht. Al klonk het .bevel hun ook in vreemde sprake toe, het: « En avant, marche ! » onze jongens verstonden den noodkreet en trokken onvoorwaardelijk op, tot alles bereid ! Het weet dat onze Vlamingen streden als leeuwen, en hun leven veil hadden voor het Vaderland. Het weet dat alles, en ons Gouvernement heeft zich niet ondankbaar getoond, maar Vlaanderen gezalfd tot een vrij volk van weerdige burgers, genietend volle ht en levend in volle vrijheid! Daarom die feestklanken in Vlaanderen, daarom dien jubel, die opgetogen- ti! Men luisterde slechts plakbnef dien de « Viaamschen Volksraad », het groot organism dat alle Vlaamsche strijdkrachten omprangt, op de muren der hoofdstad liet aanbrengen: « Vlaamsohe Belgen ! Den. i6ti Mei 1897 zond de « Vliaamsc'be VaLksraad », namens het Vlaamsche volk, ter bestrijding van alle pangermanisme, eenen brief in het licht, waarin de volgende ■uitdrukkelijke verklaring voorkomt: « Wij verklaren dat de V kun i mg en kost » wat kost de volle zelfstandigheid en onaf» hankelijkheid van België willen vrijwaren; » dat zij wed Germanen, maar geen Duit: :rs zijn; dat zij de Duitschers wel voor » stamverwanten, doch geenszins voor lano» genootem houden; dat hunne -taal het Ne» derillamBchj niet het Hoogdnitsch is, ea zij » het Duitsche Rijk als eene bevriende, maar » toch vreemde mogendheid moeten en zul» 4 en blijven ibesohouwem ». Heden wordt door het Duitsche Rijk, zijne plechtige verbintenissen vertrappende, onze onzijdigheid miskend, ons grondgebied geschciniden', onze zelfstandigheid en onafhankelijkhcik bedreigd, het kostbaarste dat wij bezHten en voor hetwelk Belgen goed en 'bloed veil hebben. Thans is het Duitsdhe Rijk voor aillem, Vlamingen en Walen, de vijand, dien zij allen uit al hunne krachten en met alle middelen hardnekkig- zullen bevechten. Ed Iepen vervaijle zijn; plicht, geheel zy"n plicht ter verdediging van het brutaal aangevaililem Vaderland. Do geschiedenis wan Vlaanderen, (getuigt van den heldenmoed en van de ontembare vrijheid'sliefde onzer vooroud eis ; vani ons, hunne afstammelingen, zal zijmoeten verklaren; ze overwinnen kon soms mogelijk zijn,; Hen doen (het hoofd buigen voor vreemde dlwinigoliandij, NOOIT! ZIJ ZULLEN HEM NIET TEMMEN, DEN FLEREN VLAAMSiGHEN LElEUW Dit manifest is welsprekend genoeg om ons niet langer bij ongegronde beweringen op te houden. Ten voordeele van Duitschland? Nooit ! Tegen Frankrijk? Evenmin. Maar wel tegen zekere overrompeling van franschen geest en franschë zeden die stilaan, met kleine dropjes, onzen eigen Viaamschen aard vergiftigde! Zoo was het optreden der Vlamingen niet een dolk op 't harte eener natie, maar wel een tegenvergif t tot behoud van ons eigen volksleven ! En dat, dat was gewettigd! Doch nu Frankrijk onze vrienH is, onze helper en bondgenoot; nu Frankrijkinnig verbonden aan België door de banden d

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Add to collection