i Tweede Jaargany. No. î?- Donderdag 27 Janu< 5 Cent DE VLAAMSCHE STEM I Een volk zal niet vergaai,! ALGEMEEN BELGISCH DAGBLAD 4flOs3>» \.VMtia» ■ Si Eendracht maakt machi ADM'NISTRATIE EN REDACTIE: POSTBUS 432, 'S - G R A V E N H AG E Onder leiding van: Dr. RENE DE CLERCQ en Dr. A. JACOB. ABONNEMENTSPRIJS (bij vooruitbetaling) : Voor Nedcrland per jaar I gld. 6.50 — per kwartaal gld. 1.75 — per maand gld. 0.75 Voor Belgiè, I Engeland, Frankrijk en andere landen dezelfde prijzen, met verbooging van i verzendingskosten (2i/o cent per nummer). ADVERTENTIES 20 Cent per regel. 'sLievens Waarde. Aan Dr. A. Jacob. ■ Het lieve leven Heeft Ood gegeven, Dock 't leven krijgt eerst waarde, Wanneer Gods werken Aan ons te merken En heerlijk blijft op aarde. Dies lijden wij, Toch strijden wij, In ootmoed, hoog te moede, Met hart en hand En stout verstand Voor 't eenig goed: het Goede ! Rend De Clercq. De Eenheid. îïiet alleen door goede Vlamingen, ook door welmeenende Hollanders is het terecbt betreurd geworden dat, in deze gewichtige stonden, m de wereldgeschie-denis op een keerpuiit is lîomen te staan, en, met het lot van den Belgischen Staat, ook Vlaanderen's toekomst zal worden heslist, niet de volledigste eens-getzmdlieid in het Vlaamsehe kamp kan heerschen. . . . , Een betreurenswaardig feit is net, aocli iedereen zal met ons de gevoigtxekking hebben gemaakt dat verdeeldheid met kon uitbiijven, en dat de droevige, maar noodzakelijke oppositie -van de ^laam-sche gedaclite tegenover de Belgische regeering liare oorzaak vond in de 011-zuivere houding van deze regeering, in het oneveuwichtig staatsregime en in de gerechtvaardigde bezorgdheid omtrent het Vlaamsehe belang. Aan die verdeeldheid hebben met de Vlamingen, maar België scliuld. Die verdeeldlieid op zich zelve reeds is de veroordeeling van het vroegere Beigie voor ieder onpartiidig beoordee'laar. Daarentegen is het een nog droeviger waarheid. dat de Ylaamsohe zaak door verdeeldheid niet gediend, maar wel verzwakt wordt. Wii althans hebben aan die verdeeldheid geen schuld. Integendeel wii heb-ben steeds de eenheid betxacht met aile Vlaamsehe kraehten samen te bmden. En de menigvuldige blijken van instem-ming die ons van aille Vti-i msehc zij den gewerden, zijn het doorslaand bcwijs dat wij in onze pogingeù,' grootendeels ten minste, geslaagd zijn. TJit Vlaanderen rooral bereikte ons telkens de meest betrouwbare verzekering dat ,,D© Vlaam-sche Stem" aldaar als het gezaghobbendç orgaaîi bij uitnemendheid gold, waar zi| binnengesmokkeld en van hand tôt hand kon geleizen worden. Indien „Vrij België" goed mgelicht wordt, dan moet het van dat onomstoot-bare feit op de hoogte zijn. Betreurens-waardig" echter is de houding van de en-kele Vlamingen die zich bij zyn afwij-kend standpunt hebben aang^loten nit bijkomstige overwegingen. ^Vij^ kunnen desnoods meeningsverschil l>egriipen en misverstand verontschuldigen. Maar ^ ai gezien van het programma, is de hondmg als zoodanig van dat blad bedroevend. Kensehetsend daarvoor is de uiting, in een artikel van den heer van Cauwe-lant voorkomende, dat aan de ,,Ylaam-sche Stem" als ,,hoofdfout ( :) wf>rf| aangerekend dat zij verzoenend heell willen optreden tusschen aile Vlammgen Verzoeningsgezindheid een ïout? In deze merkwaardige uitlating ligt juist de ver-keerde houding van den schrijver beslo ten. Om eigen aanzien voor al in regee-ringskringen te bewaren, heeft hij stel-selmatig aile vrij e Vlaamsehe uiting ir de kiem gesmotird, en de bekendo poli-tieke leus ,,Divide et impera toepa-ssenc heeft 11 i j de een na de ander, afzonder-lijki elken Vlaamsehgezindo die zieh nie naar zijn ordewoord wilde schikken, ver eenzaamd en afgestooten.Het is liem tocl niet gelukt, zijnn tegenstrevers macWc loos te maken.. Integendeel, de nioeilijl verantwoordbàré middelen die tôt <ia1 doel werden a.mgewend, liebben een gol: van veroiifvràardiging bij aile oprecliti Vlaauischgezinden doen opstijgen ei den stroom den aanhangers eener mee: radikale riehting doen groeien, zoodat d Viders yau ..Vrii België" het errooest gevaar loopen alleen te hlijven staan met liun half dozijn ondergesehikten. De heer van Cauwelaert heeft her-haaldelijk hoog ûpgegeven met het woord o n v o o r w a a r d e 1 ij k e v a» d e r 1 a n d s 1 i e f d e en daarmede op zwakke karakter indruk weten te maken. De goede zijde van het Vlaamsehe gemoed — eerlijkheid, trouw en aan-hankelijkheid — heeft liij aldus weten te misbruiken voor zijn politiek. Wij weten het : de heer van Cauwelaert kan goed seheraien met woorden. W ij vei-wacliten echter van zijne intelligientie een groo-ter ondersoheidingsvermogen van be-gx'ippen. Zijn va d e r 1 a n d s 1 i e f d e beteekent niets meer dan S t aa t s-trouw of liever nog enger v a s t-h o u d e n aan e en h r. s ta a n d politiek s y s t e e m. En nu willen wij eenige elementaire vragen stellen. die eigenlijk in den Cateehismus der Vlaamsehe bowegiing thuis hooren : Was het bestaande politieke systeem niet de dood van Vlaanderen? Was heel de Vlaamsehe beweging ep niet tegen gerieht? Was het kwaad niet het verfranschen-de unitaiâsme? en de reddingi niet het tweeledige foederalisme ? Is de taalhomogeniteit der beide lands-deelen niet, een natuurfeit en de ambte-lirjke eentaligheid voor elk met het eer-ste artikel van het vlaamsehe eredo? Is de taalgrens niet onze geestelijke borst-weer? En bestuurlijke ' scheid ing juist de bestuurlijke a a n p a s s i n ^ waar in België, Vlaanderen en Wallonie gejuxtaposeerd zijn, waar liet land, naar de erkenning van Cauwelaert., uit s a m e n v o e g i ng, niet vé r m en-g> i n g van twee eigenaardige deelen be-staat ? Is het bestaande vermengingsstelsel niet d e oorzaaik van de Vlaamsehe ver-bastering en welk ander middel dan be-stuurîijke seheiding kan, met de^ Icraelit dei' wet, het hoognoodige zuiveriugspix> ces inleiden? Op al deze vragen bestaat er slech+s een antwoord: het onze. En duidelijk is het dat Vrij België het ook moet geven. Iiiderdaad îneii moet de Vlaamsehe ge-sohillen niet te donker inzién. Zij sprui-ten voort uit de Vlaamscdie eeTliikheid, uit den dubbelen plieht die de A laniing in dezen tiid heeft te vervullen : de plieht van Belgisch staatfiburger en de plieht van Vlaming. Het spreekt van zelf dat deze laatste de natuurlifke, eerste plioht moet hee-ten. Zonder trouw aan Vlaanderen 5can een Vlaming ook geen goed Belg zâjn. De Vlaamsfhe vaderlandsliefde g'aat dus rechtstreekscli naar Vlaanderen, als doel. onreehtstreekseh naar België als middel. Dat kan niet anders. ilat moet zioo zijn en het is maar goed dat het zoo wçze en Wijve ' Zelfs de meest afwij.kende standpun-ten ,die op liet eerste gerieht zelfs land-verràad worden genoemd, liet. streven naar een Koninkrijk Vlaanderen b.v. be-teekenen niets minder en niets meei dan de Vlaamsehe zuclit naar zelfstan-dÎQ'heid : Vlaanderen z u i v e i V 1 a a m s c Ii. dat is de wezenlijké ver-zuchting van aile Vlamingien. Op welke wij^e d?ze verzuchting in het kader der objeotieve mogetgkhedei passen kan, is een moeilijk \-raagstuk, wàarover stellig meeningsverschil zov oatstaan. Do Vlaaipsche verdoeld-h.eid slaat dus uitsluitcnd op de m i d-delen. Omtrent het doel bestar.t bij allen de volstrekfco eenheid. Het is goed don nadrul: to Vggen oi die noodzakelijke eenheid van _ doel. Maar Vlaanderen's wak is een ideaal doel. liet doel der g o o s v. e 1 ij k e zelf-standigheid. En dat objeet dekt zicli niet eenvoudig met politioke mogeliik-heden en wenschelijkheden. Heré deel is t-aalzelf ifandigheid a.lf middel tôt alzijdige ontwikkeling. lie' is in hoofdzaak <-"n ideaal doel; wat jiiei belct dat de taal, benevëns het géeste ' lijke Mqed, ook het dageli.jksehe hrooe van het volk rnoet heeten te zijn. Wan" het woord is een waarde die zelfs tôt df meest. stoffelijke belangen bijdraagt. D< eigcnlicid van het woord is als een éen soortige munt en het is een beîangri.jkt 1 materieele achteruitzetting wanneer dit munt in een land niet gangbaar is ei i uiet aar.vaard wordt. _ Or.s volk word 1 zoer zeker niet alleen in zijn geesteliiki ' toekomst, maar in al zijne onmiddellijk» e stoffelijke belangen geschaad met di e achteruitzettin 1' ziiner taal. Dat blijk iiit het geheele Belgische openbare leven. Het ligt daaro u voor de hand. dat «en strenge ideale oplossing een afgezonder-de Vlaamsehe Staat zou zijn, zoo nauw mojïelijk aangesloten bij Holland. Maar er bestaan nog andere factoren. die de staatsvorming L-epalen dan het taalsre-bied, en er bestaan vooral hi^torisehe euvelen die niet Js ,'verhelpen zijn. Een jonse afgezonderdt Vlaamsehe s;aat zou wellicht heel zwak staan tegenover de oude en machtisr opgebouwde omlig-; cende grootmogendbeden. en zou wellicht zijn onafhunkeliikheid niet kunnen bewaren. En van het. ,,protootoraat" van de een ot~ andere KToot-mogendheid is weinig heil le verwachten. îîiet alleen ait staatstrouw dus, maar ook uit utilitaristisch eoverweging is_.de Belgische unie een waarde vol vergelijk, ook voor den Vlaming'. indien België ten minste eene werkelijke unie wordt door de erkenning der tweeledige ver-scheidenheid. en ônafliankelijk blijft van aile vreemde ii,men.piing". Waar echter bij de E-egeering de gevaarlijke plannen van verbond en aelfs inlijving bij Erankrijk de overhand zouden nemen, zouden ook wij. en met ons iedere Vlaming, een koniukrijk Vlaanderen ver-kiezen.Het is traurig. dat de houding- der Belgische Resreering de overtuiging ver-sterkt. dat dit de beste oplossing zou zijn. Maar het komt ons voor, dat de ge-beurtenissen nog niet de noodzakelijk-heid daarvan hebben bewezen. Over de wenschelijkheid -moge getwist worden. Alleen moet er iSet voorbarig voor een schoon woord gevaarlijke dadeii. worden gepleegd. Voor4chtiglieid en vasthou-dendheid aan Iiet4)estaande zijn de voor-waarden eeni'r , duurzame goede toekomst., :Ovenjldh'»id en redelocze aan-vaarding van tegenstrijdige plannen, sohijnen ons gepr; soede politiek. De Vlainingen moeteu eerst en vooral _ de .goede deugd der standvastig-h e i d tôt de liunne maken. De rest komt vanzelf. En waar in het kleine Belgde de meerdsrheiid stilaan aan de Vlamingen moet komen, hebben wij het recht te hopen, dat wij in de Belgische verhoudingen Peter en afdoender tôt ons recht kunnen komen dan met plannen waar van de verre gevolgen moeilijk zijn te overzïen. In aile geval, politieke mogeliikheden en werkelijkhéden aanvaardt de Vlaamsehe gedachte vcorwaardelijk, niet on-voorwaardelijk.W a n t het i s juist eea resnl-taat der eerlijkheid, d'er v o 1-strekte consequentie in het hoog h o u d e n van di et. ideaal, dat mien hypothetisch co n di ti on eel, g e r e s e r v e e r c en v e r d e e 1 d komt t e s ta a i: tegenover d© w ieir k e 1 ij 1c h e i d De werkelijkheid is vol regenstrijdig( moge] ij k h ede n en wisselvalligheden ei d'iegene die zijn ideaal «reng wil, vas' houden, laat zich niet binden aan ééi werkelijkheid, die nu wel mogelijk zelfs wenschelijk. maarr morgen mis schien oiunogelijk zal blijken. Integiendeel bij staat, bij moet wet'.fe lend en misgrijpend staan tegenover di w.isselvalligheden van het nco.llot. Da is geene zw^uklieid' en dubbelzinmghoîd Dat is zuivere kraeht en consequentie Dat is het wat wij bcdoeldsn t. anrièe wij in een principieel artikel vroeger er op aandrongen dat ieder \)aamKchgc i zinde in de eerste plaats zorg zou (Ira gen Vlaanderen'^ moreele integriteifc t( bewaken. Hij is de vijand die Vlaande ren's belang aan een ander ondierge schikt maakt. Hier is h-"t uii.gar.gspo.rt hier is de toetsteen! ITierop alleen, oj dezen grondslag, kan de fundamenteel eenheid worden verkresien onder die genen. dio recbt hebben op den naan van Vlamingen. Dat is de hoofdzaak; d'aar staat d eenheid; daar ligt de keni. Het is goe, dat hij van tijd tôt tijd ontdaan word van aile 'bijkojiistigheden om liem wee bloot te hebben en weer te on derzbeke: in welke riehting- de. mogelijkheden te verwezcnlijkijJur liggen. Hierover. wi herhalen h,'et, k?." meeningsvei-schi'l e: strijd ontstaa.i. Deze moet echter nie leiden tôt verdeeldheid en ongerecht vaardige verdachtmaking. Laat on nooit het ideaal uit het oog Verliezen Laat ons altijd bijlijk ziijn tegenover al w'ijkende opvattingeii. Laat oiis de deu > van het, Vlaaipsc'he huis voor aile Vlaaii l selle kimleren rpeu houden, zietfs voo den verloren zoon ! Dr. L. BRULEZ. t IKern. Vlaamsch gezindheid was altijd Synoniem van volksgczindheid en vrijheidsliëfde. ALFONS SEVEIsS. i Roskam. Oniogische Redèneering. De J,Starldaar^l,, lieeft de Vervlaamsching ; cler Gent&che Universiteit geprezen. ,^Iet Huisgezin" komt daartegen op. «Men ]ian,"' zegit het blad, „de- zaak ook van een anderen kant bekijikeii. Van dezen, dat Duitschland om politieke redenen heeft ingegrepen in den ouden strijd tusschen Waa'lsch en Vlaamsch, en door haar daad verdeeldheid heeft willen zaaien tusschen de B e 1 g e n. Wat nu ue bedoeling betreft, die Duitsch- : land met dezen maatregel heeft, daarover : willen wdj niet twisten. Hoagstwaarschijnlijk heeft Duitschland dit nu niet hepaald enkel uit 'liefde voor Vlaanderen gedaan. Maar welk motief den doorslag tôt deze daad moge hebben gegeven, laat ons — zoolang wij de overtuiging hebben, dat de daad op zichz elf goed is, — volmaakt onverschillig. Waar wij echter tegen moeten opkomen, is de naïeve gedachte, dat deze daad v e r-d e e1d h e i d tusschen Vlamingen en Walen zou kunnen zaaien. Hoe nu? Wat is de oorzaak van de binnen-llandsche twisten? Eflik weet het: de rechtsongelij'kheid tusschen Wa]en en Vlamingen, van welke de Franscthe universiteit in Vlaamscii Gent een monument is. Wat is dus het middel om aan deze verdeeldheid een einde te maken? Den Vlamingen rechtsherstel — o.a. dus een Vlaamsehe universiteit te geven. Zoo denkt er itmmers ook de Regeering te Hâvre over, — die volgens de berichten, voorne-mens zou zijn, om deze quae?tie onmiddel-lij'k na den oorlog tôt oplossing te brengen. Welnu, dan volgt daaruit toch, dat, indien de Dui-tsohers de VerVlaamsching der Hoogeschool als een imaddel zouden wil- ! 'l'en igebruiiken om v e r dl e o 1 d'iVe i d te zaaien, al heel slechte politici moeten zijn. Want wic gejjruikt er nu water om vuur aan te stoken? Wie een «middel om een twist-te beslechten, om twist te zaaien? Ne en — willens of onwi'llens, laten wij in het midden —: de Du.itschers hebben door de Vervlaamsching van Gent, niet sleohts 1 den Vlamingen, maar bovenal België een ■ ware dienst bewezen. I>e roemloone zwakkelin^. Mr. Alberic De Swarte schrijft een briefje aan „Vrij België" om te logenstraffen dat hij aan onzen leider De Clercq opi6 Augustus - 1915 zou hebben îiezegcl „Ik ben overtuigcl dat gij gelijk hebt."Tegenover deze logenstraf ' fing stellen wij dat De Clercq's relaas beves-tigd wordt door de getuigenis van verschei-dene medewerkers van „De \naamscheStem" " die bij de. woordenwisseling tegenwoordig - waren. Trouwens, wat deed dat woord ter zakç, waar het vast staat dat de heer De Swarte - zelf het programma waaraan de „Stem" is - trouw gebleven heeft ontwikkeld in zijne • drie vermaarde artikelen van eindc Juni » 1915, die wij in ons feuilleton ,,de Vlaamsehe :: Traditie" zullen herdrukken, waar hij zelf- - bestuur, het Rcdmiddel noemde, „spreken 1 plieht" en deze tijd het meèst geschokt voor de bespreking ,van het voorstel achtte. Het spreekt dus van zelf dat Mr. De Swarte ons i gelijk gaf en blijft geven, tenzij deze tijden niet alleen niet meer geschokt waren en zwij-" gen plieht, maar ook Zelibestuur verderfe-lijk zou geworden zijn. voor den weinig 1 standva.stigen heer De Swarte-, î Deze logenstraffing is dus en subjectief 1 gelogenstraft en objectief tegenstrijdig. Niet 1 alleen weet de heer De Swarte niet meer wat k hij wil. Hij weet niet meer wat hij zcgt. Ln.it «e huit gang; gaan. In „het Volk" treffen wij een artikel aar r over de Vlaamsehe Beweging, waaraan hei - niet bepaald te bemerken is, dat de Heei r Huysmans, die volgens deiî Brusfeelsehe eor respond'ent van de ,,N. K. 0t." in Hollanc zooveel goed werk zou kunnen doen, doo] valsehe voorstellingen omtrent de Vlaamseh( Beweging weg te nemen, reeds sedert eenige dagen onder ziine roode broederen vertoeft Het eind van het artikel is echter noga) merkwaardig. Wanneer het- aandeel van Holland in de vervlaamsching van Vlaanderen hierop neer-komt, dat Duitschland een wagenvracht kultuurdragers uit ons land naar België wil ïxporteeren tôt meerdere glorie van den Dietschen Stam . . . Dan, ja — het hemd is lader dan de rok — het is niet ergchristelijk — maar laat ze dan liun gang gaan ! Ook ,,het Volk" is dus van meening dat te-^en de benoeming van Hollandsche geleer-len aan de universiteit van Gent van Hollandsche zijde geen bezwaar behoeft te bestaan.Wafl.rva.ri ! Uit de Pers. D© Ministerieel© Wljziging:. De Stem uit België schrijft hierover in liet ^ederlandsch : „Wy meenen dat de ministriëele verandering îene inbreuk is op de prerogatieven van het Parlement en weten dat zulks ook de meening s van verscheidene Staatbministers. Anderzyds heeft het argument der te dragen verantwoordelijkheden en der nationale eendracht een niet te miskennen waarde. Wij mogen daar nu niet verder op ingaan " En in het Fransch : „Sinds Zondag" werden zeer bednjvige onderhandelinge>1 voortgezefc om een terrem van verstandho -.ding te vinden en een zeer ernstig konfiiot te voorkomen. De Heer Hubert, minister van Nnverheid en Arbeid, heeft een vergelijk voorgesteld waai--bij aile ministers van State van de meerderneid zich «lan-^ioten, en dàt ten slotte aaiiv&ard werd door den heer Helleputte, minister van Land-bouw en openbare werken. Hei bestond in het inbiengen m het Kabineo van aile Ministers van Staie, maar met beperkte opd'.aoht en veiantwoordelijkheid. Zij zouden liât recht hebben aile zittingen bij te vronen met stemmingsrecht over aile toekomstige vredes-voorwaarden, en raadplegend /echt over de andere vragstukken. Dit om de tegensteilingen te verzoenen en voldoening te geven aan diegenen die willen dat de Regeering geen maatregel omtrent oorlog en vrede treffe zonder dt.adwerkelijke medewerking aan de beraadslagingen van de oppositie, door hare leiders vertegenwoordigd, en om de grondwettelyke tegenwerpingen te ontkrachten die zich tegen een werkelijke wijziging in het ministerie, vôor eene Parlemenr? vergadering, verzetten. Dit bekrachtigde eindelijk de roi van de Staatsministers, die, op uitnoodiging der Regeering, erin toegestemd hadden haar te vol-gen naar Antwerpen en Le Havre, om bij haar te vertegenwoordigen het afwezige Parlement (in dien tekst staat verkeerdelijk goevernement) Ongelukkiglijk hebben de onderhandeUngen geen nitslag opgeleverd, daar de heer de Broc-queville zich met geenerl i combinatie wildo vereenigen. Onder deze omstandigheden is het ontslag van den heer ITellepute te verwaphtiu. Ook ?ehijnt het dat de vërbnue.rissen aan-gegaan door de drie Staatsministers van. de oppositie, omtrent d- verantwoordel'jkheden, niet bekrachtigd zullen worden doo liun jnandatarissen, zoodat ('o door de Regeering genomen beslissingen lnmne partijén niet zulleu verbinden. Het, erondwettelijke a gument h v. n de r geering druk bezig en in goed ingelichte kringen laat men liooren dat de maatregelen door de censuur genomen (het achterhouden van nieuws omtrent de venvikke ingen V. St.) voo. doel zouden. gehad hebben een voorsprong te nemen en door de openbare meening d^ mtrede dt'i-drie oppositu-^den te doen a>.nva'»iCitn aïs ni<:0 •! ".majfend n Wf ' ke.ijk^ wnzîutir tu het ministerie, Bestuurlijke scheidingi In ,,Het Centrum" van Maandag 24 Jan. j.l. béantwoordt Karel van den Oever etc. bewering van van Cauwelaert alsof bestuurlijke seheiding niet op het vlaamsch program van vôôr den oorlog zou hebben gestaan. ,,De bestuurlijke seheiding, luidt het op-schrift is geene nieuwe idee en daarom his-toriseh-traditioneel." In het lange stuk liàal1: de heer van den Oever tal van .doorslaand geschiedkundige be wij zen aan, waarvan enkele reeds plaats vonden \w artikelen en feuilleton der „Vlaamsehe Traditie" .in ons blad. Ten slotte herhaalt de schrijver op grond daarvan: Dat de jongste houding der Scheidingsbewegmg zeer sterk op de tradilioneele basis der Vlaamsehe Beweging staat, dat men moeilijk de kwe -iie „Bestuuj'ijke Seheiding" 01 „V)aanisch. Zelf bestuur' uife de beweging schakelt, zonder daardoor dèn hoeksteen van onzen strijd ta-vérwijdereri en dat de talrijke Flamiuganten in Xederland en bezet-België die Bestuurlijke Seheiding vragen, daardoor integraa! en onge-schonden bewegen in de priucipieele uitvoe-ring van het Vlaamsch Programma : zij zijn Flaminganten van den ouden ced en van de klassiek- Via a m sehe trad it i c, Ik hoop later in een aantal aphorismen — en dan op nitnoodiging van Frans Va'11 Cau . welaert — de kwestie „Zelfbestintr" en hoofd-zakelyk ,,Bestuurlijke Seheiding'.* principieel en practisch nader te verwerkelijken. Het vol-' stond mij nu, even aangetoond te hebben, dat de Grievencommissie van '56 eene feitelijker > en zakelijker Bestuiirlijke Seheiding heeft aun-bevolen dan Frans van Cauwelaert voorwendde te verstaaru

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.