De waarheid: socialistisch weekblad

1120 0
01 February 1914
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1914, 01 February. De waarheid: socialistisch weekblad. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/ns0ks6kn8m/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

8e ïaarsane NT' 8. Prijs : 5 Centiemen* Zondag 1 Februari 1914 DE WAARHIED ORGAAN VAN DEN " VRIJEN SOCIALISTENBOND „ > I Sleciitis tiij die» de vrij. heid van andereii lief lieeft is die *eli waar- digr i r ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR DE Nieuwe Veemarkt, 19, GENT . ABONJVEM^HTSPRIJS Voor 3 maanden Fr. 1-00 Voor 6 maanden. . . : » 2-00 Voor 1 jaar » 4-00 OP VOORHAND BETAALBAAR — Ànnoiicen worden geplaatst yolgens oyereenkomst — Duizenden fronk misrekeninî in den Bilan uan " Uooruit „ Àls in een overwonnen land ! Een gesmoorden kreet van machtelooz woede stijgtop uit onze bevolking! 100 millioen nieuwe lasten voor het lanc 1,270,965 franken nieuwe lasten voor d stad alleen! En nog is dat maar een begii want de gemaakte putten zijn daar niet me te vullen. Men moet terugkeeren tôt de sombei tijden van de Fransche en Spaansche invalle om dergelijke voorbeelden van plunderin te vinden. Maar dan hadden onze grootouders e voorouders den mageren troost te weten d de afzetters vreemdelingen waren. Men wei door de overmacht overweldigd, men moe zich onderwerpen. Het was daarbij oorlo, en men trachtte hen te paaien door het voo uitzicht op vrede, die spoedig dooreene ve miadering der belastingen zou gevolg worden. Nu worden wij geplukten geplunderd, ni in tijd van oorlog, niet door den gehate vreemdeling, maar te midden van een tac: tigjarigen vrede, en door onze eigene lam en standgenooten. En wat erger is, door st< en landgenooten die we zelf hebben gekoze en die wij als het ware daardoor een vrijbri gegeven hebben om ons te pluimen. Van Alva en zijne Spanjaarden kon on: geteisterde bevolking hopen eens verlost geraken, evenzoo van de Fransche indringei maar wie zal ons verlossen van de prutse die huishouden als de vreemdeling? In 1900bijvoorbeeld bereikte de begrootii van openbaar onderwijs in de stad Gent ( som van 1,193,447,75 fr. Dit was veel me dan vroegere jaren, maar daar de schoolb volking van jaar tôt jaar toenam, en den to stand van het personeel gelijken tred moe houden met dien van het overige deel d bevolking, was zulks te begrijpen. Maar nu is die begrooting geklommen t het ontzagwekkend cijfer van 1,987,38,31 f terwijl de bevolking der lagere en bewas scholen gevallen is van 18,635 leerlingen ( 14,135. 800,000 franken meer uitgaven voor 4,0< leerlingen min ? Hoe is dat te verklaren ? 1s het loon d onderwijzers en onderwijzeressen zoove verhoogd? Neen, want wij hooren van dien kant sed< lang niet anders dan klachten dat zij den hi beloofden opslag niet krijgen. Het eenvoudigste gezond verstand ze toch dat, als het getal leerlingen zoo aa zienlijk verminderd, de onkosten ook zo den moeten verminderen, en juist het tege deel gebeurd hier. Hetzelfde gebeurt met de schouwburge hoe min bezoekers, hoe kleiner het getal li hebbers, hoe meer geld men er aan hangt. Om rechtvaardig te zijn moeten wij beke nen dat er sedert 20 jaren veel werken v openbaar nut, en anderen tôt verfraaiing ( stad zijn uitgevoerd. Maar met hoe weinig vooruitzicht, h roekeloos en verkwistend is men hier o niet te werk gegaan ? In vijftig, ja wellicht in geen honderd jaar zullen de onteigende gronden, aangelegd voo e lanen en straten,. volgebouwen zijn. De mil lioenen die er in steken brengen niets op. " Is de eerste les voor een goed huishoudei niet : « Zaaien naar den zak ? » Dat is iets da ^ onze Staats-en Stadhuismannen nietkennen ;e Moestc-n zij hun eigen geld beheeren gelijl dat der ingezetenen, lang zou het niet durer ofzij mochten gaan schooien. Veel zouden wij hier over die wederzijdsch S verkwisting nogkunnen bijvoegen, maar wi vinden het onnoodig, omdat de liberale ei n socialistische (?) dagbladen gestadig, tôt ii ^ aile bijzonderheden, de geldverspillingen va: rï het gouvernement openbaren, en de katho s* lieken ons den zelfden dienst bewijzen tei =>' opzichte onzer stadsbestuurders. r" Maar geen van de drie kikken een woori r" over het beheer hunner eigene vrienden. Wat ons na de bestatiging van zulke treu rige dingen het meest bedroefd is : datwe e e* geen uitweg aan weten. ;n Er was een tijd dat wij, en al onze vrien den, bij elke vermeerdering van lasten, on; en anderen konden troosten met de hoop IC* « dit zal beteren met en door de socialisten. n' Helaas, die illusie is ons ontnomen ! Sedert een jaarof vier zien wij de socialis ten (?) aan het werk, en zij zijn geen zie beter dan de anderen. En als zij niet bete *e zijn, zijn ze slechter, omdat zij de pretenti hadden zich op te werpen als herstellers va rs misbruiken en geldverspillingen. Van rijke menschen kan men veronderstel len dat zij niet weten hoe moeilijk het voo velen is de belastingen op te brengen. Wei nigen van hen ziet men wekelijks op d Koornmarkt, waar de aangeslagen inboedel verkocht worden. Maar de socialisten be st weerden beter te weten en beloofden beter t er doen. Meer nog dan anderen hebben zij ons be drogen. r'' Voor wie moeten we dan kiezen? Voor geen enkele van de drie ! 'P Het beste dunkt mij ware, in de eerstkc mende en volgende verkiezingen, te stemme met witte briefjes. Misschien dat er in d leiders onzer wederzijdsche polltieke partije nog genoeg eergevoel schuilt, om de veracl e ting aldus door het kiezerskorps uitgedruk >rt als een tijdige waarschuwing op te nemen. Intusschen moeten burgers en werkliede de stem verheffen, het eene protest na h< , andere laten hooren, en het gestadig dehe< ren in de ooren donderen : dat we niet ve u_ kiezen langer geplunderd te worden, als ware wij slechts inwoners van een overwonne land. J. D. + li- Ruineering der Burgers van de Middensta ;n- Pe Zuidstafie moet verdwijnen an Sedert de uitvindingen de algemeene to ler passing van de ijzeren wegen, is het eer onomstootbare waarheid gebleken dat over waar langs de stoomwagen rolt, handel < ok nijverheid zich ontwikkelen en uitbreide dat overal, waar ijzerenwegen hun kruispu , ter en pleisterplaatsen of stations hebben, r druk verkeer ontstaat hetwelk nering en tering ten gevolge heeft. Sommige handeldrijvende eigenaars en î neringdoende burgers van 't centrum der t stede van Gent schijnen^aar eenigszins ver-moèden van te hebben, want als zij hebben i vernomen dat er onderduims eene werking i aan gang was om z?ven en twintig treinen> welke thans nog in de statie van Gent-Zuid s binnenloopen, voortaan naar Gent-St-Pieters j te versporen, zijn zij ietwat wantrouwig ge-î worden en hebben zich afgevraagd wat die i « hervorming » (?) me'bnde, en of zij hunne 5 medeburgers er niet moesten toe aanzetten om met hen het al of niet wenschelijke ervan î te onderzoeken, en gr desnoods « wijwater tegen te smijten ». i Of zij door hunne gelijksoortige medebur-ge--^ senoegzaam zullen gevolgd en onder-steund worden, blijft af te wachten? r Gewoonlijk is de neringdoende en handeldrijvende middelstand zoodanig bezig en verknocht aan de dagelijksche beslommerin-3 gen van zijne verschillige bedrijven, dat zij te : weinig tijd heeft om gade te slaan wat er bui-» ten haren gewonen werkkring omgaat. Terwijl die werkersbieën van den maat-schappelijken bijenkorf dus ijverig aan 't rond-r vliegen zijn om honig opde bloemen te zoe-r I ken en in de raten te vergâren, slaan zij er e | geen aandacht op dat oolijke groote hom-n mels, rustig en fijn, in een weelderig hoekje of park liggen te bezinnen hoe en wanneer zij, door 't een of 't ander slim toelegje, al r dien honig, zoo moeizaam om vergâren, zonder te veel misbaar in hunne celletjes e zouden kunnen doen verhuizen. s Aldus wordt de voorspelling van Karl Marx bewaarheid dat niet de arbeidende e standen de sloopers zullen wezen van de huidige inrichting der maatschappij, maar :-v wel de grootkapitalistische alopslokkers. Voor de oogen. der middelklas doen die slimme heeren het roode spook dansen, als de werklieden, vooral uit de groote werkhui-zen en fabrieken strijden om wat meer loon n en vrijheid. Aldus wenden zij de aandacht e van den middelstand af van hun eigen bedrijf n dat meestal uitdraait op de geniepte onteige-i- ning — zonder schadeloosstelling — der wer-t, kende burgerij. De groote, de ware, de dadelijke onteige-n naars—sans phrases — zijn de tegenwoordige ;t ploetokraten, ofte geldbarons. En wie kunnen zij anders onteigenen tenzij den middelstand, r- immers de werklieden zijn het reeds. Die zijn n voor het meerendeel geen eigenaars meer n noch van hun huis en erve, noch van hun alem en gereedschap zooals in den goeden ouden tijd. <i Die middelklas burgers door het roode spook — want een spook is het voor hen — met schrik geslagen, merken dus niet op wie eigenlijk hunne ergste maatschappelijke î- vijanden en belagers zijn en zij vertrouwen. le goedgeloovig, hunne belangen toe aan de al ploetokraten of hunne zaakwaarnemers. Zij :n schijnen niet tôt het besef te kunnen komen n ; dat de vrijwaring van hunne belangen slechts n- hun eigen werk kan wezen, dewijl hunne belangen, langs om meer, lijnrecht tegenover dezen van den geldadel staan, veel meer dan tegenover degenen van den arbeidenden stand. Evenals Marx uitriep « Werklieden aller landen, vereenigt U » mogen wij schrijven, « Burgers, aller landen, vereenigt U, tegen de ploetokraten en desnoods met den arbeidende stand». En wij durven er gerust bijvoegen dat de huidige ploetokratie zoo machtig en vernuftig is ingericht dat wij er aan twijfelen of de vereenigde pogingen van middelstand en arbeidende klas er nog zullen toe geraken den zegetocht der eerste naar de algeheele opperheerschappij der menschelijke samenleving te stuiten. In aile gevalle, doorijverige samenwerking mogen zij erin gelukken hem ten minste te temperen of te vertragen. Aldus kan 't gebeuren in 'tbiizonder van het Gentsche Spoorwegverkeer. Dat gedoe en gekonkel om in één, in twee of in drie bedrijven, het pleisteren der treinen van Gent-Zuid naar Gent-St-Pieters over te brengen moet voor natuurlijk en noodlottig gevolg hebben het centrum der Arteveldestad van daar naar ginder te verplaatsen, tôt groote schade van de neringdoende burgers en klein-eigenaarsdie —met gemak van betaling — hun eigen huis van de maatschappij Zollikofer bijv. hebben verworven, en ten profijte van wie... Hic est cui prodest, zei een Romeinsch spreekwoord : hij deed het wien het bevoor-deeligt:Laat de burgers van Gent-Zuid en de kuip der stad maar eens de plattekaart van het Gentsch kadaster bestudeeren en uitmaken wie er ginder, rond St-Pieters-Aalst, zoo al huizen gebouwd en vooral bouwgronden aan-geworven heeft. Die studie zal hun wellicht 't een en 't ander leerrijks aanbieden. Wij eindigen met ons af te vragen of ook het andere deel van Karl Marx voorspelling zal uitvallen? Hij voorzei namelijk dat de middelklas, evenals de arbeidende stand, zich aan de onteigening — zonder schadeloosstelling — door den geldadel bewerkt niet zou kunnen ontwringen. Maar tevens troostte hij ons, menschenkin-deren, met het vooruitzicht dat als wanneer de middelstand aldus in de rangen van het proletariaat gebracht zou zijn, het rijk der ploetokratie niet lang meer zou duren. De grootkapitalisten worden allengs, dus ein-digde hij, hunne eigen doodgravers. Dat belooft ons, ondertusschen, nog bange dagen. Middelklas, past op uwe zaken en zakken! Dick. —♦ Brief van ï>e Maerfelaere Heer Opsteller, Ik zei laatst dat het stieltje van hervormer en wereldverbeteraarniet altijd zoo plezierig en gemakkelijk is als velen zich wel verbeel-den.Eedje ondervindt het meer en meer. Zeerzeker,er komen voor den volksredder

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De waarheid: socialistisch weekblad belonging to the category Socialistische pers, published in Gent from 1906 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods