9e Jàargang. Nr 34. Priié : 7 Centièmes. Zondag 19 Movember 1916 DE WAARHIED Orgaan van dtn " Vrljen Socmlistenbond „ _ , - ABOraNEfôlHWTSPRW® : Slechts hij die de vrgheid v&n anêeren ALLE BRIEFW1SS2LINGEN TE ZEiSDSN NAAR: Voor 3 maanden, fr. 1-25. Yoor 0 Efaartfkn £-50» lief hesft is die. zelf waardig. ^ p» motbje& b* m. « mm ** a Voor 1 Jaar fr. 5-00. — Op voorhcnd betaalbaar. — . ' ' , ,r . sa" a U© vvOU'U®! w®PiBWin8ti,Pî5 sa è"4Îb fa ©Bit , . , t"1J — " f™ 5 ' * Ânnencjn wonîen geplastst ¥9iga*!$ ewaraenkaasat j V«r»r»«.-t-^OTr»or«ai»ia.|ïîs;«s> ITl-fe®«•-»-»» HÂAR EEX SIEtlWE MAATSCHAPPIJ De wrevel bij geringe bwrgerscn vele werklieden, opgewtkt door de fouten en verkeerde maatregelen onzer stadsoverhedcn, geeft zich veelal lucht in de bcdreiging : « We zullen ons wreken in de eerst^omende verkiezin-gen. » Hoe en op welke vriise die wraak met goed gevoîg zou kunnen uitgevoerd worden, wordt niet gezegd, en wij jeleoven dat, moest er naar gevraagd worden, men daar moeilijk een. antwoord zou kunnen op geven. Zich met begoochelingen paaien is zeer aangenaam en troostvol, zoolang zij kanneri duren, maar komt de ontgoocheling, dan slaat zij dikwijls over in volslagen wanhoop, en dat is altijd noodlottig. Om dit te vermijden is het best zich niet te veel begoochelingen te maken en den toe-stand trschten klaar in te zien, dan immers weet men beter hoe te moeten handeîen. Het is wat wij zullen pogen de ncringdoe-ners en ook de werklieden te doen inzien. Te verwachten dat dezclfde politieke. en economische toestanden zullen intreden na als vôôr den oorlog is een herscnschim — we zullen later «antoonen waarom. Maar gesteld dat er niets «an ons Staats en Stadswe-■zen veranderd'ware, en dit ailes vanrarè van te voren, denkt men dat het mogelijk ware van fneesters te veruoderen ? Hoegenaamd niet, althans niet onmiddel-lijk.Daartoe ware vooreerst noodig afschaffing van ons Ghineesch kiesstelsel; nseervoudig algemeen stemrecht, en vooral evenredige vertegenwoordiging, zijn in de praktijk ge-bîeken de oorzaak te ziin van een polilieke knoeiboci. Ziet maar naar ons Stadhuis. Dî hooge financie is daar onder den dekmantel van libéralisme, gekoppeld san het zoogezegd protetarfoat, dat met den bedrieglijken naam van socialisme priikt. Wilde het groot-kapitalisme niet overrom-peld worden door de steeds klirnmende eischen der werklieden, dan moest mes tôt eene overeenkomst met Vooru.it rien te ge-raken.Hoe het huwelijk tôt stand kwam, welke voorwaarden er gemaakt werden, welke stre-vingen er moesten worden gesmoord, is nu dei oogenblik niet om uit te leggen. Zeggen wij enkel dat het doel berei-kt werd door de leiders van Vooruit mede te slepen op den weg van het groot-kapitalisme en financie, een doel dat geheel overeenstemde met de verzuchtingen dier leiders, gedreven ais zij werden door grootheidswaanzin. Als wij spreken van hooge financie, maken wij geen versc'nil in de politieke klcur waar-mede de financiers zich omhangen. Waar het hunne belangen betreft, weten zij hunne politieke en godsdienstif e meeningen het zwij-gen op te leggen of met elkaar in overeen-stemming te brengen. Die hooge en lage financie, aaneengeplakt door het slijm der wederzijdsche intresten, vormt een machtig biok wgartegen aile andere groepes. en partijen zich den kop moeten inloopen. Dit is reeds bij verschillende gele-genheden gebîeken. Kleine biirgers, wees dus voorzichtig, want voortaan, evenmin als vroeger, zal het u ontbreken aan raadgevers, die u zullen wil-len medesiepen op de politieke baan. Niet dat g v or de politi -k onverschillig moet zijn, wel integendeel. Kan de poliuek niet veei goed, zij kan des te raeer kwaad, en daarte^en moet men inwerken. Het is maar de vraag: hoe? , I Bij het begin van ors huidig kiesstelsel heeft den « Burgersbund », die toen vele leden telde, het beproefd met eigen kandi-datente stellsn.Een vrecsclijke telear^teîling, die het verval van den bond na zich sleepte, was er het gevoîg van. Geen wonder, de kan-didatenbebaalden nog îiietzooveel stemmen als den bond leden telde, ofschoon aller, over twee, drie ea vier steram^n beschikten. Het kon niet anders, clk leger dat wil of moet strijden, moet goed ingericht, goed ge-drild en bovanal met den geest beziald zijn om te willen overwinnen. Dat is siet alleen waar voor den oorlog, maar ook voor werkstakinge* en kiesveld-slagen.Mannen zijn nog geen soldaten, en gewa-pende legers met niet of weinig geoefende troepen, kunnen er niet veel mpde uitrichten. Zoo is het ook met legers werkstakers en kiezers. De fout van den « Burgenbond » bestond hierin : met kiezers willen ten strijde gaan die voor dien sirijd niet geschoold, niet op-geleid waren; de sympathiëa der meesten waren nog bij hunne onde partijen ; zij waren nog te veel doortrokken van de liberale, kle-rikale en sociale zuardeesem. *' Daarbij komt ssog dat de kiezers niet g&arne bunne S'QJtv vçrlon fe* hc1 noemen. En verioren achten zij hunae stem als zij ze niet aan de kandidaten van een groote, van ouds gevesîigde politieke partij schenken, omdat die met ons huidig kiesstelsel altijd zeker zijn gekozen te worden. De verplaatsing van een paar duizende stemmen kan niets aan den hoofduitslag ver-anderen. Met het vroeger bestaande een-voudig meerderheidssteljel kon men nog eens verwisselen van meesters, en, alhoewel die verwisseling niet veel om het lijf had — oud lood om oud ijzer — werd het kiezers-korps toch nog e«n beetje ontzien. Thans loopeia al zulke pogingen op niets uit. Van daar dit de politiekers om de onte-vredenheid of woede van een of meer groe-pen kiezers niets geven. Wat dan te doen ? Zich in te richten zooals men reeds begon-nen is. In één bond als het zijn kan, in verschillende bonden maar op federatieven grondslag, indien er onoverkomelijke bezwa-ren tegen centralisatie b;;îtaan. Verder de politieke opvoeding der leden zien te bewer-ken, dat is : hen te doordringen van de waar-heid dat de oude politieke partijen niets voor hen kunnen doen. Tôt zoolang allen dasr niet van overtuigd zijn, niet zelfstandig optreden in de kiezingen. (Wordt vervolgt). Protest In een der laatsfe zittingen van den Ge-meenteraad heeft de heer schepen Anseele een gedeelte zijner collegas, op de hem eigen deftige manier, aangevallen en hen beschul-digd dat De Waarheid met hun geld weêr verrezen was en dat zulks geschied was uit-sluitend met het doel om hem le bevechten en om hem omver te werpen. Men zou meenen een bladzijde te lezen uit « Don Quichotte » van Cervantes. Arme dwaas, zouden wij hem kunnen ant-woorden ; gij overschat het belang van uw persoontje. Als De Waarheid skents nietdat doel uit haren slaap ware weder opgewekt ge worden, dan zou ze be ter voor eeuwig weg-geîieven zijn. Dit gezegd, moeten wij verder uit al onze t kfâcht protast aanteekenen tegen die ge- | meenheid. Niet alleen is het eene ongeoorloofde en lage beleediging om te betichtcn van te schrjven op commando of om den broode, maar wij laten vooral den heer Anseele niet toe ons binn*n te Iciden in zekere middens waarin wij niet Ihuis behooren. O ize Radfictie is niet te koop en wij stellen er een bijzondere ecr op alleen te verkeeren met menschcn die onze achtingverdienen en genieten. Wij zijn arm, Mijnheer Anseele, en wij ver-lapgen niet naar geldelijken rijkdom. Wij dragen onzen schat elders dan in den porte-monnaie. En die schat zaî men ons niet ont-rooven noch door beloften, noch door be-dreigingen.Maar ook is die schat niet te koop. Dat weten zeer goed ïommige uwer vriendjes, Mijnheer Anseele. Wij zullen niet verder aan-dringen op de pogingen die in 't werk werden gesteld om onze overtuiging en onze pen te verprossen, en uit medeliiden voor de onderhandelaars zullen wij voorlo®pig swij-gen, tenminste zoolang als dat zwijgen strookt met het belsngonzer eer-. Zooals wij zeideu zijn wij niet op zeker ge-zelschap gesteld. .r f" ri 4 v - met Ai-fi-arxicweteJd, M. Anseele. Wij laten U d^ eer U daarin te bewegen. Al die rela'ties, geheel dien omgang met inbegrip van de ons door U toegedschte pers-zeden schenken wij U, Mijnheer. Gij bevindt U daar in goed gezelschap. Blijft crin, maar laat er ons buiten. Wij zijn zeer kiesch in de keuze onzer relatifs. En om de ecr te genieten meê te werken aan De Waarheid, stellen wij zekere eischen, waaraan de door'U bedoelde groepen, oh! zoo weinig beantwoorden. Om to?ge!#.ten te worden in onze werk-kring; om cpgenomcn te worden onder de vaan van hen die strijden voor de ontvoog-ding van ons arm Vlaanderen ; om de wapens te mogen voeren met ons tegen ailes wat leugen is, wat bedrog is çf knocierij, stellen wij eischen. Wij vergen van on,-se medewer-kers talent, eeriijkheid, hart, geest en karak-ter.En, Mijnheer Asseele, die eigenschappen zijn ver tezoeken in zekere middens. Gij hadt dus ongelijk uwe spitsbroeders van den Raad zulke verwijten naar het hoofd teslingeren, en wel omdat er oh ! zoo weini-gen zijn in die ver^adering die mogen aan-. spraak maken op de eigenschappen die vereischt worden om aan De Waarheid mêe te werken. Wij zoeken naar talent. Och arme 1 Moeten wij talent zoeken in den Raad? Komaan, wij willen niet aindritigen. Het grootste talent dier heeren bestaat in het veroveren van Schepenzetels en het bekomen van ambten als beheerders van naamlooze vennootschap-pen. Wij willen niet wreedaardig zijn. Wij nemen gaarn aan dat eenieder moet zijn brood verdienen, en in het land der blindes is Eénoogkoning. Eeriijkheid! Wij hebben hier slechts op het oog de politieke en de bestuurlijke eeriijkheid. Er bestaat vooral een politieke eeriijkheid die de wetten regelt die dienen te worden in acht genomen tegenover de tegen-standers.Die eerewetien schrijven voor de tegen-partij te bekampen met open vizier, met f e waarheid als sc'ni J en > r de als strijdbi-1. Die eerewotten veroordjeelen ailes wat leugen is en lasier. Welnu, Heeren van den Raad, wie van U heeft er een woord van protest geait aïs er gezinspeeld werd op chantage ? Wie van U is er verontwaardigd rechtge-sprongen om den lasteraar zijne eerlooze be-schuldigingte doen bewijzen ? In uw beslcten kring, met goed gegren-delde deurcp, meentgij dat ailes « toegelateii is. Dat is eene dwaling, Heeren. Wij zijn inge-licht en beter d -n gij denkt, en ook wij wsch-ten ons oogenblik éf om met eenige uwer verder af te rekenen. Om met ons meê te gaan is er nog iets anders noodig en dat iets is : hart. En daî zoeken wij tevergeefs in het midden waar gij ons wilt in brengen. Kan men hart ontdekken bij eene vergade-ring, die optreedt zooals onze Raad tegen den middelsiand? Ook dat, Mijnheeren, zult gij te verant-woorden hebben. Wij wenschen hier niet terug te komsa over toestanden en zaken die herhaalMeHJk in ons blad werden besproken en aiteenge-zet. Nochtans houden wij er asn te verklarea dat de arinoede en de ellende waarin d# kleine burgerij gedompeld is voor 't grootsto gedeelte moet toegeschrevea worden nu* uwe onkunde en ook san de boosoardige handelingen van hen die optraden in uwen naam. Geest! Bij wien moeten wij dien zoeken? Is het bij den zeer belecfden heer De Weert, ofwel bij M. Hardyns? Bij den laatste mogelijk wel,'als gij ons foelaat de latijnsche ver-taling van dat woord te gebruiken. Of moeten wij geest zoeken in het groepje figaraa-ten en kleine garnaai ? Ook niet daar 1 Èr ziin mannen van verauft en van geest nochtans in uw gezelschap maar deze zwijgen meestal en onthouden zich uit ontmoediging of uit... walg. En ten siotte karakter ! Wie heeft ook eens geroepen naar mannen van karakter? Wij weten het niet meer, maar 't wss een waa-hoopskrect in een bang uur: dat weten wf nog. En gij, Mijnheer Auseele, gij zijt goed g»-plaatst om te oordeelen over de karakter-sterkte uwer omgeving. Karakter! God helpe ons! Karakter! -a!s men een man van uw gehalta toclaat het werkelijk bestuur in hasden te nemen vaa eene stad als Gent. Aïs een geheele gemeenteraad, 't zij Kit laksheid, 't zij uit gemakzuchf, 't zij nit onkunde of uit lafheid u toelaat hier als een Czar te regeeren en uw persoonlijk poiitiek en ekonomiek programma uit te voeren, waar- door een groot gedeelte — en het fceste 1 der stad tôt den bedelzak zalgedorrd rror-den, dan zeggen wij ook dat ontbreckt feier I Alzoo, en om al die redenen, Heer Anseele, hebt gij ongelijk gehad uwe vrienden te be-schuldigen onse medewerkers te zij». Maar neen, gij wist wel beter: ieder op zijne plaats. Niet waar? De Redactie. VAN ALLES WAT Nog geen antwoord van M. Anseele, nopens ojise vraag wie het geld in bezit heeft dat de rijke liberalon en grootnijveraars gegeven hebben voor 't herveischîj-nen van De Waarheid. Wij zullen nog een beetje geduld oefenen. Beriekte hulp. — Maandag 6 November bemerkten wij een heer en dame op de Begijnhoflaan, die al de mannen en jongelingen die met pak en zak optrokken naar het trrgazijn der « Gantoise », aanspraken en iet in de hand stopien. Wat mag dat zijn, dachien wij; die lieden zien er niet naar uit om re; ■nrnebiîtfjes uit te deelen. Naaanvrage kwamen wij te weten dat in plaats van reklamebriefjes, het banknoien van 5 mark waren, die zij ieder van die mannen in de hand duwden.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.