GAZETTE VAN CENT IIUÏSCISSïUVIÎÏCrSPRIJS : B^STUCK Eï BEDACTIE VOORGENT: VOOR GEHEEL BELGIE : NTFTTWÇ- TTANFiFT^-FN ANNONfFNRTAD VELDSTRAAT, 60, GENT [js»r fr- !|"?5 Eea jaar fr. IS-ffiO J. l XJ-j -J ? 7 kJ j JLlxXll XJJUJukJ Jul^ Xxll XI v/.1^ wi-jJ. i U pg burèelen zijn open van 7 ure 's morgends tôt 5 tire's avoriâs, Ljn » 8-5Û 6 maanden » 7-75 _ * 3-50 8 mauricien » 4»Q0 _ TELBFOON nr 710 Tsor Holland : 5 frank per 3 maanden. GSSticht ifl «067 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement Yoor de andere lariden : fr. 7-50 per 3 maanden. IBEURZEN-COURÂNTJ. nêmen ten Postkantoore hunner woonplaats. ■buiten lan p. fkankrijk. I De stoutmoedige diefte B)e diefte van den "postzak dei Beurs" Kden bestel-a-uto, in de rue Chaucat, ■ParijSi schijnt nog, voor de liefhebberB ■fvoorname zaken, belangrijker te zuî-Hworden dan de diefte van !het hate- ^kr. Hjii zoodra men vemam dat de ledlge B;ik te Pantin gevonden was, stelde H onmiddeliijk langs dezen kant op-Kingen in. Men gelukte er selfs in een Hor te volgen, dat men voor zeer be-■jnjk hield toen, plots, de ontgooche-i:\vam. Men vernam namslijk dat de ^■onden postzak, het n. 7 dragend, deze Ht iras, uit h et rijtuig gestolen. Tezelf-Httjd als de zak n. 7 werd, CK>k te Pan-H «n postzak n. 5 aangetroflen. He autogeleider Poillevée sn de facteur ^fculaire verklaarden dat ze n. 7 nooit Hum bezit hadden en dat de postzak H niet deze was uit den auto-foergon Hiolen. De ontvreemde zak was name-Hnieuw en de gevondene was reeds op Hcheidene plaatsen gelapt. Daaruit Ht dus dat de in de wijk der vodden- ■ want. te Pantin zijn er veel, ge-1 Hiffl zakken niets te maken hebben H de gepleegde diefte. Hoch, de zakken niet verkocht zijnde ! H1 ^ postbeheer, zoo werden zij na-! Hlijk gestolen, en waarsehijnlijk niet ledig waren. 'Hen bevindt zich dus voor twee dief- ■ Htn jjeldomhaler idoor straatroovers ■ Herand. — De geldomhaler Picoche, Hke 38.COO frank had ontvangen voo-r ■Bank van Frankrijk, werd maandag, Hij ure namiddag in de Ciignantco-iLrt- 1 Ht 'e Parijs door vier straatroovers iHgerand!, waarvan een hem tijdens zij-' was gevoigd. Deze loste op hem ^■verschoten. Toen het eerste schot af- • ■ bn Picoche zich ten gronde werpen, ' H ' misdadïgér nog twjelemaaSl Middelei'wijl rechtgesprongen, 5 H' l'icoche op zijn aianrander, die met j^Bmedeplichtigen de vlucht nam. Drie H"'' weiden ajange-houd^n. • H ENGELAND Btn nieuw wapenschild. — De raact Hliet graafschap Londen, dat sedei-t ^■SOtal jaren bestaat, -hajd tôt nu toe ^■geen wapenschild, tervvijl de stad H1-"- zelf er reeds sinds 7 eeuwen een K Zaterdag heeft de Raad nu de noo-^■toelating gevraagd om een wapen-H<t te verkrijigen. Eene aanvraag werd Hpurd naar den wapenraad, door den ■Pgvan Norfolk voorgezeten en sed-ert ^■gesticht, 2onder wiens toelating nie-V in Engeland een wapenschild ne-^■ffiag. Men weet nog niet welk wa-Hchild het graafsohap Londen zal ver-B3' Men heeft er een voorgesteld, in ■ Hv&kken verdeeld : het eerste en het _ He vak zouden den Londener toren -^■^n en de twee overigsn eene Ro- - ^fehe galei. In het midden zou de - ^Bi'skroon aa-ngeferacht worden en van 2 de Engelsche leeuw. Als schild- - Mers heeft men voorgesteld langs den 2 Bp kant een Romeinschen krijger en - M den andetren kant een Saksischen ' ■sei'. De eerst-e herinnert aan de stich- ting van Londen door de Romeinen, en de tweede aan de 'bezetting van de stad door de Saksers. DUiTSCHLAWD; Vier menschen Sevend verbrand Gisteren forandde er te Heubude,dieht-bij Dantzig, een godsihuis voor ouderlin-K«n ten gronde ai. Drie vrouwien, van 82 tôt 87 ja-ar oud, kwamen in de vlaanmen om, alsmede het neefje van een harex, een jongetje van 8 jaar. Men kent de oorzaak van den ibrand niet. / 1,1 Weer te Berlijn. — Prins von Wied1, de nieuwe vorst van Albanie, is gisteren uit St-Petersburg te Berlijn terugge-keerd. 's Avonds vertrok hij naar Wal-denburg, na zich eerst met een bestuur-der eener groote Dniische bank en met de verschillige gezanten te hebben on-derhouden.Slechte behandeling in het Duitsch le-ger. —• De Duitsebe minister van oorlog heeft een omzendbrief gezonden aan aî de legetroversten, bijwelken zij met de strengste tuchtmaatregelen worden be-dreigd. bij geval door nalatigheid of an-dere oorzaken, de behandeling desr sol-daten zou te wenschen overlaten. OOSTEhSRIJK-HONGARIE De aansiag te Debreczin De daders aangehouden. Naar uit Bucharest gemeld wordt, zijn daar die BAimeenache student Cartarah en de gewezen Riissischen matroos Theo-doroff aangehouden, als vermoedelijke daders van den dynamietaanslag te De-breezin. Het heet dat beide met Russisch geJd hun aansla-g op touw hebben gezet. SPAïMJE. Dwarsdrijverij. — Uit Madrid wordt bericht, dat de leden van de republikein-sche en socialistische vereeniging beslo-ten hebben in de "Cortes dwarsdrijverij te voeren, tôt aan den oorlog in Marokko J een einde zal zijn gekomen. RUSLAÎS3D. 1 De prins von Wied. — Zaterdag avond, ' na een bezoek gebracht te hebben aan | den voorzitter van den ministerraad en van den Rijksraad, is de prins von Wied van St-Petersburg naar Berlijn vertrok-ken.SERVIE E^n grensgeschil. — De prefect van het département van Ouchitze, heeft den ■Servischen minister van binnenlandsche zaken over het volgende gevaJ ingelicht : ives'sche/idene fnwioners der genieenten Veliki en Leclmik waren op het eilandje Aditza-, op den Donau, toehoorend aan Servie, gekomen om bout te rapen. Zij werden omsingeld door een zeker getal Oostenrijksche grenswachters, die aan boord eener stoomJoep aangekomen waren. De grenswachters brachten de Ser-viers naar Bosnie over, waar zij door de Oostenrijksche overheden aangehouden ' werden. De Servische regeering is van zin een krachtdadige nota aan de Oostenrijksch-Hongaarsche regeering te zenden. AMERiKA. Kostbare schilderijen. — De heer H. G. Frick heeft te New-York voor twee mil-lioen frank eene schilderij van Van Dyck gekocht. Het is een portret van Paola Adorno, miarkgravin van Brignola-Sala, en maakte deel uit van de verzameling Abetrkocrn. Eene schildei'ij van Rembrandt, een ouderlingsportret, werd voor 180.000 fr. verkocht en een portret van gravin Rothes, dtoer Reynolds, voor 425.000 fr. Hevig orkaan. — Een geweldig orkaan brak los over de streek, begrepen tus-schen Pitsburg, Buffalo en de Oostelijke Maine. Telegraafpalen en spoorbanen wierden vernield. Schepen verkeeren in nood. Verscheidene werden op de kust geworpen. Het sneeuwdle overvloedig te New-York. Vier personen kwamen om na-bij de stad. Terdood veroordeeld. — Men meldt uit New-York dat het assisenhof van Little Valley, na tien dagen aan de zaak be steed te hebben, de vrouw Cinthia Buf-fam ter dood vea-oordeelde, schuldig be vonden zijnde aan vergiftiging van haar en van haie drie kinderen. Uit de beschul-diging blijkt dat zij op zekeren Ernest Frahm verliefd was getraakt en zij zich van bajre familie wilde ontmaken, om met haar minnaar in het huwelijk te treden. Ernest Frahm, die van medeplichtig-heid 'beschuldigd is, zal aanstaande week gevonnisd worden. MEXICO Geen onderzoek naar den dood van den heer Benton. De reis naar Chihuahua van de onder-zoekscaniimissie, gelast met de omstandig-heden van d)en heer Benton's dood op te sporen, is plotseling uitgesteld of afge-zegd en zidks op het oogenblik dat de ; ledfen der cominissie in den trein plaiats gingen nemen. De Ametrikaansche regeering heeft de redens van halar besluit niet kenbaar gemaakt. Tegen de Vereenigde Staten. De minister van binnenlandsche zaken der Mexikaansche republiek, heeft vol-gend telegram rondge^tuurd : "Na de moord op den Engelschman Vladmir Benton, door Francisco Villa, bij wien de regeering aangedrongen had opdat zijne eigendorrunen door de opstan-delingen niet zouden verbeurd worden, heéft de Mexikaansche regeering aan de yreemde gezaotschappen en cte reg&ering der Vereenigde Staten eene nota ge sfcmird waardoor aarugetoond wordt dat d< beschaving den plicht oplegt te beletten dat de opstandelingen uit de Vereenigde Staten geene wapens meer ontvangen. De opstandelingen bedrijven onder politiek voorwendsel allerlei misdaden, terwijl dte regeering ailes in het werk stelt om> de belangen en het leven der Mexikanen en der vreemdelingen te vrijwaren". BRA2IL1E Presidentskeuze. — De presidentskie-zing voor Brazilie is begonnen. De kan-didaten zijn, de heer Wenceslais Braz voo: [het presidentschap en de heer Urbanoi Santos voor het onder-presidentschap, Zij hebben geene mededingers. [ CHINA. Eene nieuwe staatsgreep van Yuan Chi Kai. -— De provincieraden zijn ingevolge van een besluit van président Yuan Ch: Kai,ontbonden en naai' huis gezonden. Als reden daartoe wordt aangegeven dat de-z-c raden geen nuttig werk verrichten. De vraag of deze lichamen in de toekomsl zuillen mogen voortbestaan, zal later on derzocht worden. AUSTRALIE. De Zuidpoo!tocht EVIawson Uit Adelaïd'e, waar de Zuidpool-expe-ditie Mawson thans is toegekomen, worden daarover dramatische bijzonderheden - "medegedeeld. Ziehier wat Dr Mawson zelf verhaalt: — Ik ging op weg, vergezeld van luite-tiant Ninnis en Dr Mertz. Wij beschikten over izestien Groenlandscbe honden en eene vracht van 1700 pond'. Op 14 deoeintoer 1912 hadden wij 68° 13 breedte Zuid bereikt, en 151° 35 lengte en 311 mijlen afgelegd. Wij bevonden ons op eene ijsvlakte van 9000 voet hoog-'te. Mertz, van sneeuwschaatsen voorzien, was met de eerste slede een vierde mijl vooruit. Ik zelf volgde met de andere, evenals mijn ongelulikige 'gezel Ninrds. Plots kwamen wij voor een gapende 0 pie et, waarover Mertz was geraakt. Mij op eenige Sitappen van de slede bevin-dend, had ik tijd tôt mijn gezel te roepen dat hij zou oppassen. Ik geraakte er over, keerde mij om en zag noch Ninnis noch slede. Radeloos riep ik op Mertz, welke terugkeerde. Te vergeefs hebben wij in de ijslijke diepte naar het lijk van onzîn onigeluk-kigen ikameraad gezocht. Wij bemerkten enikel een der honden, die zich met een poot aan een uitsprong hield vastge-• klampt en luide huilde. Onze dappere reisgenoot was met (het grootste gedeelte der levensmiddelen verdwenen. Na een oponthoud van 9 uren, trok'ken wij terug. Wij hadden nog enkel levensmiddelen voor een tiental dagen. Wat aangaat het hondeneten, dat was uitge-put. Daarbij een ijslijk weer. Wij besloten er toe onze ran^soenten op het minimum va-st te stellen en onze honden te clooden om ze te verslinden. Op 1 januari 1913 waren wij nog op 100 mijilen van ons vertrekpunt, doch mijn kameraad zag ik dag aan dag zwafcker worden. Onze reis Werd moeilijker en op één dag legden wij slechts eenige mijlen weg -af. Eindelijk, in den nacht van 7 op 8 januari 1913, istierf mijn makker Mertz en ik . was alleen op de ijsrvlakte, alleen imet eéhige'uitgeputte honden. De volgende maand .was voor mij ont-izettend'. Ik verkies er niet aan te denken. Een strijd tusse h en leven en dood, door 1 geen pen te beschrijven. Mijne krachten nam en af en herhaalde m al en gleed ik uit in spleten en diepten. Ten toppunt van ramp had ik tegen ontzettende sneeuw-stormen te strijden. Ik verloor haren en nagels. Eindelijk ontdekte ik eene berg-plaats van levensmiddelen, zonder twij-fel door een opsporingsploeg nagelaten. Dit was mijne redding en ik kwam behou-. den ter plaats, waar de andere leden van den tocht ihadden overwinterd. Doch een wreede ontgooeheling wachtte mij d'aar. Het schip, dat mij naar het vaderland ; moest terugbrengen, had sinds een uur het anker gelicht. De "Aurore", welke uit Tasmanie ; Mawson naar de Zuidpool had gebracht, was op 8 februari vertrokken, doch had zes man achtergelaten, gelast M a. w son op te zoeken. Dadelijk werd een radiotele-gram uitgezonden naar het schip, met verzoak terug te keeren. Het kon niet, ; ten gevolge van het orkaan •->n Mawson i was met zijne gezellen veroordeeld nog een jaar in de Poolstreken te blijven. In december laatst keerde de "Aurore" uit Taamanie naar Mawson terug en trof deaen aan. Thans, op 26 februari 1914, is hij in Australie triomfantelijk toegekomen.Op 2 december 1911 had het schïp "Aurore" Tasmanie verlaten. Het doel der Zuidpoolverkenners was de nog foe-trekkelijk weinig bekende streken, tas-schen Zuid-Victorialand en Keizer Wil-helm II-land gelegen, af te reizen. Zooal's men hooger vernam, verliet Mawson met den luitenant Ninnis, der Royal Fuzeliers, en Dr Mertz zijn winter-kw.artier om zijne opsporingen verder door te dtrijven. STADSNIEUWS. BEGROOTING VOOR !914 Nota tôt toelichting der wijzigingen voor» gesteld bij zekere artikelen betreîfende het ondervvijs in de stedeiijke begroo= ting voor Î9Ï4. Titel I. —- Ontvangsten. — Art. 94. De ontvangsten der storfcbaden nemen toe van jaar tôt jaar. Eene nieuwe badinrichting, toeganke-lij'k voor het puibliek, wei'd craarenboven gevoegd bij de school Meulestede. Voorzien mag worden dat de ontvangsten voor 1914 niet minder dan 4000 fr. zullen be-dragen.Uitgaven. — Art. 33. Aandeel der stad in de pensioenen van het onderwijzend personeel. Krachtens de wet van 1912 worden thans de pensioenen der onderwij.zers be-relkend op 1/50 — in plaats van op 1/55 — der gemiddelde inkomsten voor de vijf laatste dienstjaren. Eenerzijds en ongeminderd -^e leden van het onderwijfzend personeel die pensioen bekwamen, omdat zij den gestelden ou-derdom hadden bereikt, werden ook verscheidene onderwijzers en onderwijzeres-sen, in beschikbaarheid van dienst we-gens ziekte, op pensioen gesteld, Anderzijds rekening houdend met de ontoereikendlheid ieder jaar bij dit arti-kel vastgesteld, vermeent het College dat de verhooging van dit crediet noodzak.e-lijk is om te voorzien in de noodwendig-heden voor 1914. Art. 128. .Bijzondere leergangen. Mits de verhooging van L500 fran>k, voorzien bij dit artikel, zal kunnen be-taald wor den : a) het personeel gelast met de bijizon-dere leergangen in de nieuwe klas van den vierden graad gevoegd bij de betalen- , de school Giidenstraat ; b) de vergoeding waarop d=; heer De Ridder, oud-gemeenteraadslid, recht heeft in zijne hoedanigbeid van leeraar bij het Instituut de Kerchove. Art. 130. Plaatsvervangend personeel bij de lagere scholen. Het crediet voorzien bij de vorige be-grooting was ontoereikend wegens me-nigvuldige (en langdurigte afwe'zigheden, uit hoofde van ziekte, bij vsrschillende leden van het onderwijzend personeel. Voor 1914 verhoogt men dus dit artikel met 2000 fr. Art. 131. — Stortbaden. De verhooging van 200 frank zal vol-doende zijn om de kosten van toezicht en andere over de nieuwe inrichting van Meulestede te betalen. Art. 132. Dagloon der schoolmeiden. Vergeleken bij de vorige begrooting, wiordt dit crediet met 2100 fr. verhoogd. Deze verhooging zal toelaten: 1. de gewone vermeerdering van loon aan 115 meiden en hulpmeiden toe te . staan ; 2. het dagloon der hulpmeid, gehecht aan de school Congostraat, uit te betalen ; 3. stortingen te doen ten voordeele van 10 meiden aangesloten bij de lijfrentkaa. Art. 136. Voedsel der leerlingen.. Veiihoogd met 500 frank, ten einde bïer te kunnen uitdeelen aan de kinderen der school voor hoofdschurftigen, welke in d» school middagmalen. Art. 137. Schoolrefters. Van 13,000 op 13,500 fr. gebracht. Thans heeft men 4 schoolrefters. De uitgave voor ieder dezer mag op 3500 fr. igesehat worden ; men vermejnt nochtans dat eene soan van 13,500 franK voldoende zal zijn om in hunne behoeften te voorzien.Art. 140. Schoolkoloniën. Ter gelegenheid der Wereldtentoon-sto^Hinig, werd de ivacaiLciefkolonie van het Farmanplein verleden jaar afge-schaft. Mits de credietverhooging van 3000 frank zal zij dit jaar weer kunnen heringericht worden. Art. 141. Kmderkoloniën. Wegens dezelfde redeït als hierbuven, • werden de kinderkoloniën afgeschaft in 1913. Het College schrijft hier dus opnieuw het cijfer in van 1912, hetzij 2000 fr. Art. 142. Schooluitstapjes. Voor 1913 werd dit crediet verminderd tôt 500 fr., om dezelfde reden als die ver-tneld bij de twee vorige artikelen. Men stelt voor de som te brengen op 1500 frank, evenals het crediet, ingeschre-ven bij de begrooting van 1912. Art. 145. Scholen voor volwassenen. — P ri j suitreikiagen. Mits de verhooging van 300 frank, zal ook eene prijisuitreiking kunnen gehouden worden voor de nieuw geopende avond-school der Begoniastraat. Art. 147. Aanvullend pensioen. _Van 1500 fr. op 2500 fr., gebracht ten einde het aanvullend pensioen te fcunnen uitbetalen, gewaarborgd door de stad, aan de leeraars en onderwijzers welke zich bevinden in de voorwaarden,bepaald in de stedeiijke verordening van 1909 en wier iStaatspensioen beneden de 3/4 folijft van de gemiddelde inkomsten ge-durende de 5 laatste dienstjaren. Art. 159. Zendingen. Ook wegens Wereldtentoonstelling in 1913 verminderd. Voor 1914 voorziet het College dezelfde som als voor 1912, hetzij 2000 fr. Art. 159. Jaarwedde van het personeel in beschikbaarheid van dienst geplaatst. Verschillende leden van het onderwî]-zend personeel, welke om gezondheids-redenen sinds meer dan zes maanden in verlof zijn, zullen aanzocht worden hunne in beschilcbaarheidstelling aan te vragen. Eene som van 4000 fr. zal toereikend zijn om hun wachtgeld in 1914 uit te betalen.Het aandeel van den Staat en van de Provincie, voorzien bij art. 111 en 112 der ontvangsten, werd in verhoudirug ver-meerderd.TaJks op de dienstboden. — Er zal Jaar-lijiks, te rekenen van 1 januari 1914, ge-duirende een tijdverloop van vijf jaar, ten voordeele der stad Gent, eene talcs van 15 frank geheven worden voor elte dienstbode, aangeslagen op de rollen der persoonlijke belastin^, met uitzonderïng echter van diegene die maar 10 en 8 fr. betalen, krachtens art. 2 der wet van 25 augusti 1883. Stedeiijke Normaalschool voor onfler-wijzeressen. — Gewone uitgaven. — De verhooging van uitgaven voorzien bij dît artikel, spruit voort uit : 1. de inrichting van het vierde sïudie- F«uaieton d«r Gazette tbb Ocnt. ior hare Moeder 'at di« irmige omiielzing onder heete ® was zoo goed geweest ils een eed. Welde Dagttnar diep in haar ïiarts-f'ik geinoed — al stond het haar 111 duidelijke woorden voor den ; schuw dacht zij ook nog aan Pen Onny haar toen gezegd had — ? Jroc>rden waren het geweest, die P lvaar aan stukken hadden geslagen m,s dien tijd kon zij niet meer van p lachen... : fi^beiirde Ook niets op'ulefcken.ds [ ^en pooa was het aard'g geweest, Ppen dat Carlos Haimer door zijne WiiOg het draina v-an haar gelief-I eusi aen opvoering zou kunnen be-fp' Ha™er was toch zeker alrraach-j^n hij zou er ste]]ig werk van îna-I W!is het alleen om mij, dacht j T , M°tte, want zij bad ge-L',ca^ haar goed mocht lijden en •Ver verheugde zij zich als een jong Ht' p ^eD® verovering heeft ge-f ™ die juichende verwachting, J ^a.l zich, bij gebrek an andere fPSi steeds meer verdiepte, schreef en ûaa,r ^°Penhagen. En Jens Bag-fj en zijn zachte, onderworpen K» Tai'6n 'eeds vooraf gelukkig. K ' nu eens kwam, juist nu — le«î l-1 m^ri.. dierbare Dagmar!" "i.l aan zijne zuster. " Succès, |jltn "^ardoor ook inkomsten! Wat Ieene voldoeniug zijn voor mijn lieve Mary ! Zij houdt veel van u, dat hebt gij altijd ondervonden. En zij heeft mij nooit verwijten gedaan, als ik u hielp wanneer gij in nood zat. Maar nu is er iemamd, die Lide het liof maakt, een de-gelijk man, die een goede toekomst; heeft, en zij houden veeli van elkander. Maar om iets te kunnen begirnen, zou hij twintig — of dertig duizend kroniert i moeten hebben. En die heb ik niet —-neen, lieve Dagimar, dit is geen verwijt. ' — Ik had misschien meer aan Lide- en Signe mioetjen demjken. Als mijn vrouw mij aanziet, is er iets in haar bli'k, dat mij pijn doet — voor haar — pijn voor , haar. — En als nu eens door uw wils-kracht, door uwe voorspraak, uw arme niiskende Jens succès had !" Toen zij dat gelezen had, schreef zij dadelijk Haimer een grappigen brief vol fouten. "Want", schreef zij, "Duitsch spreketa, dat gaat nog wel, maar schrijven is heiél wat anders." Haimer liet acht dagen op antwoord wachten. Toen kwam er een briefje van hem ,uiterst vriendelijik, meer — élégant, dan medelijdend. Hij scheen niet te be-grijpen, welk een slag zijne mededeeling was. Dokter Braumer wilde niets van de "Semiramis" weten. Het was een dramia om te lezen ,niet om te spelen. Hoe kon zij dit nu naar Kopenhagen aan den armen Jens schrijven? Haar vingers waren koud en haar oogen dof van tranen, toen zij hem Haimer's brief stuurde. En hoe kon zij naar Kop jnhagen reizen en hem zien? En haar schoonzuster en Lide 1 "Als mijne vrouw mij aanziet, is er iets in haar blik, dat mij pijn doet — pijn, voor haar..." Dat las zij te^kens opnieuw, dat klonk haar dag en naeht in de ooreu. — En zij was bang, de lieve, zachte vrouw in de oogen te zien — misschien zag zij ootc iets, dat haar pijn deed1. —- — Zij voelde liet : dezen zomer was het Ih^ar onmogedijk maai- .Kopenhagen te ; giaan, waar Lide schreide, en Jens ;ge-drukt was, en de arme, stille Mary iemand aanzag, dat het pijn deed. En toch, dat ailes was nog niet het erg-ste". — In de lange eenzame uren aan het , raam, waren er nog veel treuriger dingen 1 om over te denken. De week liep voorbij als zand van de bergen — zonder kleur of heerlijkheiid. En zoo zacht, zoo zwaar- moedig zacht. Daar was niet meer de groote opwinding en drukte voor den woensdag —• wat er gekookt zou worden — dat ailes netjes in orde was — dat de kamers een beetje opgeruimd werden. —- ■ Want hij, voor wien al die drukte in de dfcille huishouding «gemaakt werd, ,voor wien zij in heimlijken angst beefde, en wien zij toch in aile opzichten een pret-tigen namiddag wilde bezorgen — die bleef weg. — Eerst, dadelijk na haar terugkomst van het Kerstfeest bij de kinderen, was ailes zoo schoon en zoo prettig geweest. Zoo-àls het eigenlijk nog nooit geweest was na dien eersten tijd van liefde en geluk. Haar man scheen bijna week gestemd. O ja al bleef zijn gezicht ook altijd even streng, alsof het van hout gesneden was — zij wist het toch, als er zoo een eigen-aardige glans in zijn donkerblauwe oogen kwam. — En dien glans ha<d zij gezien — o, wat was dat schoon geweest ! —- toen zij zegde : Wij krijgen misschien een kleinkind ! En onze Onny is heel geluk-kig. En zij is een goed mensch. En Wi-gand aanbidt zijne vrouw. En het is grap- ! Ijig zooveel als Onny op u lijkt — ook zoo een beetje juist en een beetje bekrompen zijn zij ook. — Zoo had zij verteJd—zooals zij de dingen beschouwde — want zij zag Onny's j, daden van een geheel ander standpunt j dan Wigand. Ja, en bij die verhalen ginsterden zijn oogen — dat was zoo iets wonderlijks ' bij hem * het was, alsof het tegen zijn wil uit zijn gemoed oprees. Haar hart had geklopt — en telkens moest zij denken aan den eersten tijd van , hun huwelijk toen hij-" en zij vol gelukza-ligheid waren in de hoop op een kind... En zoo verpletterend zwaar was de ge-dachte bij haar opgekomen: Wat heeft , hij eigenlijk aan zijne dochter gehad 1 — Weinig —- weinig — en toch houdt hij zoo veel van ha;$r — en ik heb hem haar ont-nomenDe harde stem van den man scheen een zachteren klank krijgen — 't was alsof hij meer sprak — langer bleef — en vaak zag hij zijne vrouw zoo eigenaardig en on j. derzoekend aan. En altijd vroeg hij naar Onny, en hoe het haar ging. Vele heerlijke- weken lang was zoo de woensdag een stil plechtig feest geweest. En opeens was ailes uit. Een verschrik-kelijke dag kwam. Onverwacht op een zondag morgend, verscheen haar man in |; haar woriing. Zij had niet op hem gere-kend, en zat juist, ofschoon het reeds half elf was, half gekleed aan het ontbijt. Hij kwam binnen. Hard en kortaf klonk zijn stem. En zonder omwegen vertelde hij wat er gebeurd was. Hij had' een brief van Onny gekregen. En Onny vroeg om geld. Hij las haar den brief voor met een stem — zoo drei-gend, zoo vreeslijk... Zij luisterde en liet halar gedachten gaan en zocht het verband. Ja, natuurlijk, Onny had het toch niet kunnen redden i buiten de twee duizend zes honderd mark, die zij haar gegeven had — misschien had Wigand iets gemerkt, misschien waren er onaangenaamheden gekomen over het ont breken van het oude zilverwerk. En nu kwam Onny bij haar vader. Dat sprak immers vanzelfs ! En hoe dapper van Onny hoe edel — zij deed, alsof die groote uitgave voor haar zelf was geweest —• zij verried haar moeder niet ! Mevrouw La Motte was trotsch op zulk een dochter. En toen haar main den brief had voorge-lezen volgde er een korte stilte. Toen zegde zij zoo zacht als zij maar kon : —• Gij stuurt het Onny immers 1 Natuurlijk doet gij dat. In haar toestand mag men haar niet ergeren en opwinden.En gij stuurt het ha;<r. — Neen, zegde hij kortaf. Zij werd driftig. — Wat? Zoudt gij kleingeestig en gie-rig willen zijn tegen een dapper, edel schepseltje als onze Onny? — Dapper ? herhaalde hij. Edel ? Omdat zij wat durft? ! Moet men zwakheden dulden en laten inwortelen, omdat er ook goede trekken naast staan? Die fout heb ik eenmaal begaan Gij weet het — Gij ! Neen — geen pfennig stuur ik haair. En zijn harde kalmte brak. Steeds lui-der werd zijn stem. Zijn oogen vlamden van toorn ; en zijne vrouw werd bang, o, als hij driftig werd — het gebeurde zel-den, maar dan was het ook, alsof er ijzer aan stukken brak en haar op het hoofd zou vallen. — Ik heb haar dadelijk geantwoord, dat zij zich tôt haar man moest wenden, ging hij voort. Ik heb haar geze-gd, dat zij mij verliest, wanneer zij in die dingen naar haar moeder aardt ! Mijn leven werd bedorven — niet door groote zonde en schuld — alleen door een voortdurende slordigheid in kleine dingen — op tijd —- op geld. — Mijn leven? Enkel het mijne? Vraag u zelf af : ben ik dan gelukkig? Moet onze dochter nu haar leven en dat van haar man ook beginnen te bederven? Moet ik toelaten dat zij het geld in haar schort wegdraagt? Ja, zoo is het — het is de geschiedenis van het oude spreek-woord — dat de vrouw in haar boezela-ar het huis kan uitdragen, wat de man met de kar binnenbrengt ! Wie Onny eenmaal helpt, bezegelt voor altijd haar lot. Ik weet het reeds zooveel jaren dat ik in den eersten tijd van ons huwelijk geen toegevendheid en geen zwakh»id had mogen hebben. —■ Met krachtige hand de eerste kiemen vernietigen — daar komt het op aan. Dan schiet het onkruid niet op. Mij is het over het hoofd gegroeid en heeft mij verstikt Na die uitbarsting liep hij driftig heen en weer in het kleine vertrek, waar geen ruimte^wap voor zulk een heftige uiting van gemoedsaandoeningen. Een stoel stond te vooruit —de man stiet hem weg — aile meubelen hinderden hem. Hij wilde weg —■ weg Maar ©r was iets dat hem weerhield. Hij wilde weten, wat zij nu zegde wat zij dacht en gevoeî-de. Zij had haar kind immers lief. Als zij maar een klein beetje verstand had, moest zij het toch ontzettend vinden, dat Onny nu op haar begon te gelijken... En toen kwam, na die heftige uitbarsting, waarin hij zijn hart had lucht gegeven, heimelijk de hoop boven : Wie weet, of Onny het geld wel voor zichzelf gebruikt had ? Of zij het niet aan haar moeder had gegeven ? Of de vrouwen hem misschien niet langs dezen omweg hoopten tôt betaling te dwingen, nadat hij zich stellig had voorgenomen,nooit zijne vrouw weer ter hulp te komen. (Wordt voortgezet). KlT'jAAR. 'N 61. -- B 5 0EKTIEMSN DINSDAG, 3 MAART 1914

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.