Het nieuws van den dag

1500 0
19 December 1918
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1918, 19 December. Het nieuws van den dag. Seen on 26 April 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/8p5v699g6d/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Vier-en-dertigste jaargang. — Nummer 28 -/•■-Je ^--.^•i;|ïfrSgrtrT,',',,^i,'?,5r?^g'&aaa5aSSga^ Voorloopig | o centismen per nummer Brussel, Donderdag iô December 1918 HET NIEUWS VAN DEN DAG AANKONDiGiNGEN Per kleine regel 1 lr. Tusschcn de Nieuwstijdingen, per regel 3 en 4 fr. Sterfgevallen per regel 3 fr. BESTUUR EN OPSTEL ! Zandstraat, 16 TELBSOON 171 DAGBLAD Gesticht door Jan HUYGHE BUREEL DER KLEINE AANKONDIGINGEN : Zandstraat, 6 TELSFOON 7948 s&m m œ/ m m m ABONNEMENTEN: De prijzen zullen later vastgesteld worden. ONS REÇUT In zijne txoonrede heeft Iconmg1 Albern, ûie weet dat hrj do Koning van «al» de [Belgen is, de volgende woorden uitgesproken: '• De noodzakelijkheid van eene vruchtbare eendracht vcreisclit de oprechte samenwerking van al de kinde-ren van een zelfde Vaderland zonder onderscheid van oorsprong of taal. Op ditgebied van talen zai de streng-ste gelijkheid en de volstrekste gerechtigheidszin iiet uitwerken der ontwerpen bezielen, die de Regeering aan de Nationale Vertegenwoordiging voorleggen zal. Elkeen moel zeker zijn in zijne taal verstaan te wor-den, en zijne voile verstandelijke ontwikkeling te kunnen verkrijgen, namelijk in het hooger onderwijs. " De Regeering zal het Parlement voorstellen van nu af de grondvesten te leggen van eene Vlaamsche Hoo-geschool te Gent. „ Daarmedo wisten de Vlamingen dat de Koning voor hunne rechten op-trad, en dat de gelijkheid der twee broedervolken, die ons België uitmaken, eene werkelijkheid worden zou. ,Wie zou het gelooven? Met eone echte ïazemij komen zekere heeren daartegen op ; en zonder aan eendracht te denken, die toch wel op het erkennen van iederoens reohten gesteund gaat, vallen zij de ministers en zelfs den Koning aan, omdat de Vlamingen nu eindelijk in hunne eigene taal zullen kunnen onderwezen worden. Zekere fransche gazetten van Gent zijn de venijnigste van allen; hoon en spot tegen Vlaanderen en vlaamsch houden er een leelijk leven; en zij schelden ons en onze « moedertaal » (het eenig vlaamsch woord dat zij al grijnzend overdrukken) uit, voor al wat slecht is, zoo gezegd uit liefde voor het Vaderland, dat toch wel docr het vlaamsch, meer dan door ander bloed vrijgekoclit werd. Met een zekere walg vatten wij die hate-lijke gezegden aan; want wij zijn, wij, voor de eendracht en scha-tten ons waalsch broeder-yolk zoer hoog. Waarom begint men arg-waari en haat nu wederom op te hitseni, en op het oogenblik dat wij België eenstem-mig moeten opbeuren, nogmaals verdeeldheid te zaaien m onze gelederen 1 Waarom de .Vlamingen aïs vijanden uitgescholden 1 Waar-pm de Vlamingen altoos beschouwd als het uitscliot van de samenleving ? Waarom hen altoos bescnouwd als menschen die, voor wat het verstanaeiijke peu aangaat, veel lager staan dan a-ndeien, al zijn die a-nderen dan ook ©ntaarden van hun ras en veelal niet-ïveteis 1 Want z6ô doet men. De woorden Vlamingj, Flamingant en aktivist beteekenen voor die heerscha-ppen ééne en dezelfde zaak, en men zou denken dat zij in de 40 laatste jaren niets, hoegenaamd niets aangeleerd hebben, en dat zij zich nog in de jaren van 1880 wanen. 0m hun een verdiende les te spellen, willen wij hun leeren dat een aktivist iemand is die met vij&nd medcgewerkt heeft in de bestuurlijke en politieke scheiding van België: zulke verraders zijn in Vlaanderen Bn ook in Wallonie geweest. Met welk recht schelden zij de ware vlaamsche vaderlanders^ lie hun land met goed en bloed verdedigd hebben voor verraders uitî ls het alzoo dat zij den oproep van Vorst en regeerders beant-woorden, wanneer die vragen om geene vee-ten uit te lokken en allen voor het algemeen welzijn te ieveren'f Een Flamingant is een Vlaming die wil dat de Vlamingen zich in hunne eigene taal volgens hunnen eigenen aard verheffen en ontwikkelen mogen: dit is een recht dat aan iederen monsch toekomt, overal en in al de landen. Men verkracht ons natuurrecht, als men wil dat een Vlaming om lager, middel-baar en hooger onderwijs te genieten, zijn îigene taal zou ontleerbn en zijn eigenen aard rerloochenen. De Koning heeft gesproken als 3en flamingant in zijne troonrede, en wij wen-schen er hem geluk over. Hij verstaat dat aiemands rechten mogen onder de voeten ge-treden worden; en er' zijn eenige vlaamsch-iiatende heeren die bij hem te school zou-len mcgen gaanl In een hnnner dolle uit-latingen hebben wij zelfs deze domheid gevon-len:_«een aktivist is niets anders dan een flamingant, die bloot en naalct optreedt ». V onder genoeg ! degenen die altijd en overal len oorlog gevocrd hebben tegen Vlamingen 3n vlaamsch, spreken nu luid over «vrijheid ier talen»: op hunne lippen heet zulks: mjheid van 't fransch te gebruiken. Welnu! iij mogen dit doen. En eene fransche univer-siteit zullen zij wel vinden. Maar wij ook, wij willen de vrijheid en de gelijkheid der .alen; en met den Koning, willen wij daarom (Tij in het vlaamsch onderwezen worden van aoog tôt laag; van in de lagere scholen tôt La de universiteit toe. Frajisch willen wrj .eeren, ^ voorzeker ; maar onzen eigen aard wil-en wij niet verlooc-henen. Belgen zijn en îlijven wij ; maar er zijn waalsehe en vlaam-belgen; en wij zijn en blijven vlaamsche Belgen en volbloedige Vlamingen, eerecitels lie kunnen opwegen tegen gelijk welke andere. Maar Vlaanderen, zoo durven zij schrijven, s tweetalig en ia altijd tweetalig geweest! ils men daaxmedei wil zeggen dat pr îxx Vlaanderen,_ en in zekere hooge standen, fa-rnliën te vinden zijn, dia volk, aard en taal intrcuw geworden nu niât meer in staat ijn hunne pliehten te kwijten jegens het ' 'olk, dat zij niet meer verstaan, na dan eggen zij de waarheid. Maar als zrj de volks-oassa bedoelen, dan is hun gezegde valsch. in dat volk dat vroeger verstoken bleef an hoog-ere ontwikkeling, wil nu, zich zelf ij vende, zich tôt betere kennis verheffen oor beter onderwgs in zijne taal en naar qnen aard. Het heeft in die hoogere sban-en de gewenschte leiders en voormannen niet ntmoet : welnu, het zocht ze elders, en heeft ), yod zij dank, in den Koning en in de anisters gevonden. Als de anti-vlaiunsche 3eien nu alleen staan en geen invloed meer îbben op het volk, dat zij op hunne borst 8 :oppen, schuld bekennen. en het vas i voorne-enj maken hun leven te beteren. Wij wenschen het hun uit ganscher harte. ' loch I zij moeten wel begrijpen dat het volk et voor hen bestaat, maar wel omgekeerd, ] j voor het volk, jegens lietwelk zij sociale , ichten te vervullen hebben. In plaats van , sclireeuwen, haat en twist te stoken, on rvlogene — zelfs middeleeuwsche — tijden te roepen, zouden zij wel doen voortaan leven in de 20e eeuw, en in stilte hunne -moedertaal s, voor zich zelven on voor , mne kinderen aan te leeren. Zoo zullen zij , ne betere toekotnst voorbereïden ; hunne , jen versta-ndelijlîë ontwikkeling en deze hun-r kinderen kan niet andere dan er heel el bij winnen£ Président Wilson te Parjjs Naar Versailles Maandag voormiddag bezochten de Président der Vereenigde Staten en Mevr. Wilsor Versailles. De open auto, de presidentieele wimpel dragend, werd door een franscheo soldaat gevoerd. Twee autos, met ameri-kaansche geheime policieagenten, volgden der auto van M. Wilson. Iiet was langs de Place de l'Etoile, de Avenue du Bois, de Avenue des Acasias, Longchaxnps, de brug van St. Cloud, Suresnes en Vaucresson dat de hooge bezœ-kers het beroemd kasteel van Versailles be-reikten.Niemand w&s van dit bezoek verwittigd, doch de bevolking Jierkende spoedig M. en Mevr. Wilson, en bracht hen eene geestdrif-tige ovatie. In 't Stadhuis van Parijs 's Namiddags bra-cht de Président-, die, zoo-als men weet, eereburger van Parijs benoemd îs, een officieel bezoek aan den Municipalen t jftaad van Eranki-ijk's hoofdstad. De troepen vormden de haag van aan het paleis Murât, rue de Monceau, tôt aan het Stadhuis. Half Parijs wias terug te been. Ten 1 uur 45 kwam M. Poincar»- in de rue de Monceau en eenige oogenblikken later, ver-trolcken de twee Presidenten in open rijtuig, ondanks den natten nevel die viel. De stoet volgde de rue de Messine, de bou-levaixi Hausmann en de groote lanen tôt aan de Avenue de l'Opéra, de rue de lîivoli, de rue St. Denis en de Avenue Victoria., om ten 2 ure 30 het stadhuis te bereiken. Op gansch den doortocht hield het gejuich der menigte geen oogwenk op. Aan al de vensters, rijkelijk met fransche en geallieerde vlag-gen versierd, krioelde het van volk. Een sterke ordedienst was overal ingericht, en bij-zonder in den omtrek van het stadhuis, om de menschendrommen op den noodigen af-stand te houden. Mevr. Wilson vergezelde nogmaals haar echtgenoot. De verwelkoming alsook de voorstellingen hadden plaats in den Wintertuin van het Mu-nicipaal paleis, waar zich bevonden: de voor-zitters van Senaafc en Kamer, de ministers, de gezanten van de bevriende mogendheden en naties, de leden van. de stedelijke- en departementsraden, en al de andere officieele genoodigden. De redevoeringen M. Mithouard, voorzitter van den .Municipalen raad, begroette « den eerlijken nxan wiens geweten eene staatkunde en wiens rechtzin-nigheid eene diplomatie was ». Hij bedankte vereler Mevr. Wilson omdat zij door hare te-veraangenamen en vereeren. Ten slotte hul-digde hij de groote overzeesclie Natie die liaar ■zweerd gelegd heeft in de schaal en deze heeft doen overhellen naar den zege van het Itecht. 31. ^utrand, prefekt van het Seinedeparte-ment, bracht, op zijne beurt eene welsprekende en hartelijke hulde aan de Eepubliek der Vereenigde Staten en aan haren weerdigen en roemvollen Eersten Burger. Het was met zichtbare ontroering dat M. Wilson deze aanspraken beantwoordde. « Wij hebben, zegde hij onder andere, des te meer tôt in het diepste onzer ziel geroerd geweest door de onrechtveerdigheden van de-zen oorlog, omdat wij wisten op welke wijze het onrecht gepleegd werd. Het iverwekte lijden heeft onze hai-ten vervuld met veront-weerdiging; wij waren diep getroffen door al de ijselijkheden die, in 't bijzonder, over Prankrijk en België gekomen zijn. Wij hebben het ocrlogspad betreden omdat wij wisten dat het doel der middenrijken onrechtveerdig was, en dat al degenen tlie de vrijheid en het recht lief hadden, zich ertegen moeaten verzetten. Ons besluit werd genomen in eene voile bewustheid van den aanslag die tegen het groot grondbegin van het Ilecht begaan werd, en onze harten klopten eenstemmig Liet ons besluit. « Altijd zal ik gedenken het ont-haal mij te Parijs te beurt gevallen, en, alhoewel ik be-grijp dat het 't volk der Vereenigde Staten is dat gij in mijnen persoon vereert, toch zal ik niet minder met een persoonlijk genot de herinncring be waren van deze heugelijke da-gen. Laat mij toe U, ervoor, uit het diepste van mijn hart te bedanken ». Al de aanwezigen juichten deze gemoede-lijks woorden met geestdrift toe. In de Feestzaal Président Wilson, den arm biedend aan Mevr. Poincaré en de président der fransche Republiek met Mevr. Wilson, gevolgvl door den stoet der genoodigden, bereikten de salons langs den eeretrap, op de treden waarvan de Municipale wachten, in groot uniform, standbeelden gelijk, de haag vormden. In de Eeestzaal, schitterend van licht, waar, in de voorbehouden ruimten, de genoodigden van de twee groote burgerlijke besturen van Parijs plaata genomen hadden, werd aan M. su Mevr. Wilson eene onbesclirijflijk geestdrif-tige ovatie gebracht. In de « Salle des Arca-les », ^vaar het muziek der Kepublikeinsche Wacht, en do beroemde zangers van Saint-Gervais zich beurtelings lieten hooren, werd aan Président Wilson, namens de Stad Parijs, 3en gouden herinneringspenning aangeboden, 3n aan Mevr. Wilson eene diamanten borst-speld, een echt knnstwerk, de Vrede verzin-lebeeldend.Na het teekenen van het Gulden Boek wer-len de hooge gasten naar een prachtig met jloemen versierd buffet geleid, waar de eere-ivijn geschonken weixl en gedronken aan M. în Mevr. Woodrow Wilson, aan Mejuffer Mar-jaret Vv'ilsori en aan de amerikaanschen demo-;ratie, die, zooals M. Mithouard in zijn toast :egde, « gisteren nauw met de fransche démocratie verbonden was voor de verdedigingi «in het Eecht, en heden voor het stichten i-an een rechtveerdigen en blijvenden vrede ». Président Wilson dronk aan Erankrijk en lan de Stad Parijs. Het geiuich der menigte buiten, riep M. en Mevr. Wilson aan het venster, en hunne ver-:chijning verdubbelde nog het oorverdoovend /ivatgeroep. En het was wederom langs eene ware zege-xian dat de vertegenwoordiger van het groote în grootsche Amerika naar zijne residentie der 'ue de Monceau terugkeerde. Naar het s'.agveld Dinsdag namiddag heeft M. Wilson Parijs rerlaten om een bezoek te brengen aan het >ud front. Zijn tocht zal verscheidene dagen luren, en beginnen met Reims en de slagvel-len van Champagne. Vooraleer zich op reis te begeven ontving M. Wilson het bezoek van maarschalk Eoch; het onderboud duurde eene halve uur, > De Legerbeweging Ret belgiscia leger Wij meldden gisteren dat er een belgische schildwacht gcdood werd op de hollandsche grens. Er is hier geen kwestie van oproer of opstand in Duitschland tegen onze jongens, doch do dader der moord moet weeral een smokkelaar zijn. Immers, gowetenlooze schur-ken trekken nu naar Holland, gaan daar de duitsche marken opkoopen, die er maar zcs-tig oentiemen weerde hebben, en komen die marken dan in België aan 1 fr. 25 aan den man brengen. In het duitsch gcbied, door de Belgen bezet, blijft ailes rustig. Ons officieel leger-bericht brengt ons het volgend nieuws : Sinds lî december bezet de Belgische di-visie cavalerie de boorden van den Ithijn tusschen Wijnen en de duitsch-hollandsche "grens. Niets bijsonders te inelden. t ïnJscîïUiajssîJutecî voor soîdaten Een ihiichtingsbureel aangaande de Belgische militairen is gevestigd, 7, Konink- ' lijke plaats, «Hôtel de -Belle Vue», te Brussel. De personcn die inlichtingen willen beko-men over militairen, worden verzocht hunne ( aan\aaag schriftelijk te willen doen, mat op- 1 gave der namen, voornamen, plaats en datuin S van geboorto der opgezochte militairen. ! Daar het altijd niet mogelijk is onmiddei-lijk op de vragen te antwoorden, gelieven deze personen, tenzij om bijzondere redenen, , hunne aanvragen per post toe te sturen. ( Sinds het te Brussel werd ingericht, ont,- i ving het inlichtingsbureel ongeveer 15,000 j aanvragen waarop zoodra mogelijk zal worden , geantwoord. ] Gsstolca voorwerpsn De duitschers hebben zoo wat overal ailes ' gesttflen wat hun maar eenigszins kon van ! dienst zijn. Xîij hunnon aftocht uit lielgie ' hebben zij tusschen hunnen buit veel van die ' gestolen voorwerpen achtergelaten. Indien er personen zijn die tusschen dien buit stukkei) van hunnen eigendom zouden herkennen, dan s kunnen zij teiug in het bezit treden van wat hun toebehoort, doch daai-om moeten zij j met aile noodige bewijsstukken zich wenden j tôt den militairen gouverneur der provincie. j Ee verïovea oîszsr soldatens ] De ouders en bloedverwanten onzer soîdaten, 1 die in Duilschlaiïfcl de wacht aan den Iihijn î houden, zijn wellicht benieuwd te vernemen c wanneer hunne jongens in verlof zullen mo- ! gen komen. <■ De minister van oorlog deelt daarover de volgende nota medé: Voor de militairen van het veldleger, bestaat het thans heerschende r stelsel uit twintig da.gen verlof aile vier , maanden. Een laatste omzendbrief machtigt de een- E heidscommandanten er toe, dit tijdperk van J twintig dagen te splitsen om aan al onze \ dapperen toc te laten hunne familie zoo ras c mogelijk weder te zien. ' y Voor wat do uit Holland en Duitschland j terugkeerende militairen aangaat, werd hun . eçrste verlof op 30 dagen bepaald, om re- ^ kening te houden van hunne lange opsluiting c en de voorafgaandelijke inrichting te ver- r gemakkelijken der kampen welke bestemd zijn <■ om hen op te nemen. Begraferais van een Srsjiseîi oitieler ( Woensdag morgend hebben in he^ -i.jgs- ^ gasthuis, te Brussel, de lijkpleehtigheden c plaats gehad van den franschen commandant ® Charles Drouault, van het 15e regiment ar- | tillerie, in garnizoen te Douai. Deze officier heeft zich in den oorlog dapper onder- ' echeideu, onder andere in de gevechten te ; Nieuwpoort en op de vlaanderscht .den. c Het lijk berustte op eene pi'aalbaar, in de kapel van het gasthuis. De eerewacht werd 1 er gchoudea door vier officiers van het bel- ^ giseh leger. De plechtige mi3 werd bijgewoond 1 door genoraal Biebuyck, stafofficier des Ko- r nings, vertegenwoordiger van-het belgisch le- c ger; kolonel Vial, luitcnant-kclonel G-uerry, t kommandant Caron en kommandan*^ TToudry, vertegenwoordigere van het fransch le^èr; v eene a-fveerdiging der fransche handelska- , mer; M. Simoens, a.fdeelingshoofd in het ge-meentebestuur van Elsene ; afveerdigingen bel- î3 gische en fiansche ondsrofficiers en soHaten. Onder de mis werden door - muziek van 11 het 2e regiment grenadiers het « Avondge- ? bed » van Schumann en het « Ave Verum « , van Mozart gcspeeld. Na, den piechtigen dienst werd de lijkkist, j overdekt met de fransche vlag en het uniform , van den overledene, in den grooten gang van het gasthuis gedrugenj waar M. Simoens, na- , mens de gemeente Elsene, eene roerende lijk- « rede uitsprak. Het stoffelijk ovei-scliot werd vervolgens ^ in een lijk wagon geschoven, waarna de stoet v naar het kerkhof van Elsene toog. De rouw werd geleid door den broeder en den neef van ° den overledene. ^ De wasscîîsSiïsSaiid u Do bijgevcegde vcorwaarden van den wa- g penstilstand bepalen dat de . Bondgencoten ^ het recht hebben, zoo 't no^odig inocht blijken âen rechter Rhijnoever te .cbezefcten. Deze ^ be'paling mag niet verkeerd bjgrepen wor- S1 den. Door de woorden «den rechter Khijn- 0: oever, bezetten» verataan vele menschen dat de Bôndgenooten gansch Duitschland zouden bezetten. Dat is verkeerd. %Door de woorden r( « rechter Rhijnoever » wordt bedoe,ld de on- o-, zijdigo strook van tien kilometers diepte op Hi den ccstelijken oever van den Rhijn. Al- 4 ons zcuoen oe Bondgenooten a-1 de brugge- v hoofden bezetten vanaf de 'hollandsche grens d tôt Worms, en zouden zij ook het voordeel n iop hunne zijde hebben dadelijk Westphalie n te kunnei bmneru-ukken op een onafgebraken a. frort. v/ Indien deze voorwaarde moest ten uitvoe; s gebracht worden, dan zouden de Belgen en ri de Engelschen verscheidene groote steden van overweg'énd economisch en krijgskundig be- ei lang moeten bezetten, onder ander de stad w Dusseldorf met hare 230,000 inwoners, hare m we\erijen en hare metaalnijverheden ; Duysbui-g eene stad van 100,000 zielen; Mulheim ee:i d. belangrijk nijverheidsmidden. Van uit deze d laatste stad kunnen de Bondgenooten de g, kruppfabrieken van Essen-Roer onder het vuur w hunner veldkanons nemen. Ten andere, een st groot deel van het Roergebied, dat om zoo te zeggen de materiaalfabriek van Duitsch- w land is, zou mede in do macht der Bond- d, genooten vallen. w Tusschen Duysburg1 en de hollandsche grens et zouden de Belgen ook de stad Wesei raoe- d< ten bezetten. Deze stad is eene hoogst ge- si wichtige strategische stelling; zij beheerscht de vallci van de Lippe en is het uifcgaiugv- ti punt »n een uitgebreid spoorwegnet, loo- . A pende naar Essen, Munster en andere groote z; duitsche steden, evenals naar Holland. Al de "poorben van noordelijk Duitschland zouden dus in dei handen vallen der Bondgenooten.Ee fmancieele bepallisgen De nieuwe bepalingjn der verienging van den wa.penstilstand, welke te Trier gesloten werd, zooals wij ge^neld hebben, bevatten ook de volgende financieele voorwaarden: lo Verplichting van wege Duitschland geen gebruik te mak>en, zonder voorafgaandelijke toolating der Bondgenooten, van zijn inkas goldspecies, van zijne kapitalen in den vreem-de, en van zij no roerende weerden, behoo-_ rende 't zij aan de regeering, 't zij aan de openbare kassen, 't zij aan maatschappijen of partikulieren. 2o Verplichting1 van wege Duitschland, de noodige maatregelen te nemen, in overeen-stemming met de Bondgenooten, om zoo liaast mogelijk de voorwaarden te regelen tôt de teruggave aan de belanghebbenden van de gestolen tite-ls in het bezette gebied en van 10 aldaar gesekwesteerde goederen. 3o Verplichting van wege Duitschland, on-ler bepaaldo voorwaarden, al de schulden te rareftenen aan Elz assers en Lotbaringers. Duitschland moet de Elzassers en Lotharin-jers vrij laten beschikken over hunne eigen-lommen, geldweerden, titels of geldstortin-je-n die hun toebehooren en in Duitschland jelegen zijn. Het spoorwegmaîerleel De groote opwerping der duitschers tegon le voorwaarden van den wapenstilstand was : la-t zij in de onmogelijklieid waren hun spoor-vegmaterieel af te leveren. De Bondgenooten îebbeu op dit punt geene toegevingen ge-laan; zij hebben integendeel de volgende >epalingen daaromtrent vastgesteld. G-edurende do tien eei'sts dagen volgende >p den 18 deceinbei-, zullen er dagelijksch ilgelevord worden: 110 lokom-iweven en 3,200 vagons. Gedurende elk der twintig volgen-le dagen : 150 lokomotieven en 3,200 wagons. Be aS Se ïevereî» vracMaaios Het aandeel van ieder leg-er in bot algeheel lantal der vrachtautos, welke de duitschers tan de Bondgenooten dienen te leveren, krach--ens de wapenstilitandgvoorwaarden, is even-odig met het getal afdeelingen in linie. Voor let Belgisch léger bedraagt dit aandeel 300. >e aflevering dezer wagens is reeds aange-'angen, doch zij ondergaat gewichtige vertra-;ingen. Op heti huidig oogenblik beschikt le militaire overheid slechts over de strikt îoodige vervoermiddelen voor de behoeften les legers. De franseben te Mainz De Franschen hebben op hunne beurt het literste punt hunner bezetting bereikt, na-uelijk het bruggehoofd van Mainz. Hunne ntrede in deze stad is een w^are triomf ;eweest-. De fransche troepen, onder het op-►erbevel van generatil Fayolle, aijn langs de juidstatie de stad binnengerukt. Op hunnen looi tocht, lai^s de Schillerstrasse, Guten-'ergpiatz, Ludwigstrasse en Bringenstrasse rrioelde het van duitsche meuwsgierigen en ,11e vensters der huizen waren dicht bezet aet toeschouuers. De menigte was heel kalm n geen enkele wa.ûklank heeft de zegeviel-ende intrede der Franschen gestoord. Het .éfilé der troepen had plaats op het Hof-hen, waar de generaals Fayolle, Mangin en J-ouraud, omring door hunnen staf, post ge* at hadden. De fransche krijgsmuzieken open-en den stoet met schetterendo marehen, zoo-ls « Entre Sainbre et Meuse » en « Marche jorraine ». Het voetvolk, de ruiterij, de mira,ljeuzen en eene afdeeling kruipende tanks-efileerdeu op krijgshaftige wijze en maak-en een diepen indruk op de nieuwsgierige uitschers. Na het défilé begaven de fransche gene-aals zich naar het paleis der groothertogen an liesse, waar do plaatselijke overheden eeds te wachten stenden om de fransche ge- < eraals te ontvangen. Daar bevonden zich en en twintig personen, waartussclien de 1 resident van Hesse, de burgemeester van lainz, de aurtsbisschop en de pastoor-deken an Mainz. i Een taalman deed de voorstellingen en de uitsche nekken bukten voor de overwin- : aars. Generaal Fayolle, koud en onverschil- < g, bracht bij elke voorst-elling een korten îilitairen greet. Na de voorstellingen nam . eneraal Fayolle het woord en herinnerde at Duitschland de hoofdschuld draagt van en oorlog, dien het gevoerd heeft met eone arbaarachheid, waarvan België en Noord-'rankrijk getuigen. « Doch wij zijn niet ge-omen om weerwraak te nemen, want in onze mgen is er niemand in staat vrouwen en 1 inderen en weerlooze burgers te vermoor-en. Gij zult dus niets te vreezen hebben, och ik cisoh uwe onderwerping aan de ranscho krijgsoverheid, die in de stad zal ertcgenwoordigd zijn door generaal Man-in. 1 En den aartsbisschop van Mainz naderen-e, vcegde generaal Fayolle erbij : « Ik geef < de verzelcering dat de voile vrijheid zal elaten worden aan de uitoefening van uwe ' isschoppeiijke zending. » Eene doodschc stilte volgde daarop. Geen uitscher antwoordde op deze fransche aan- 1 iraak, en met eene buiging verliet iede-reen j ider een ijzig zwijgen de zaal. - ( Tarkîje es» de Armeniers Armenië, het land dat door de Jurken 1 :eds zoo vreeselijk gemarleld werd, wil van j ;en Turkije meer weten en ei&eht zijne zelf-andigheid en onafhankelijkheid. Ook on-sr dec oorlog werden de .irmeniërs ver-3lgd en uite-omoord. Duizenden an Juhen :.u •wcrJeni diep in het binnealand ve-bat-în en van al hunne goederen !)3:oofd .lot louve 'urlsch tabinet neomt nu oen sc.iiiii a,n aiiof het de armeniers iielaigst » ling î 11 toonen. en de nieuwe groot,'iiier Jzzet d l.c-eft in zijne ministeriîeli v^-kîa {, !g gezegd dat de verbannen armiavîrs niar i urne hoaixtsteden zullen mogen leru^jiren 1 1 dat zij terug in het bezit julien gestiild i orden van al de goederen en eigialom- ] en, die hun ontnomen geweest zijn. Deze beloften van het nieuwe kabinet, ge- t lan op de vooravond van de -.'olko-men rie- 1 31-laag der Turken, laten de Armenische krin- t )n onverschillig ; deze woorden zijn een co- « ediespel om Turkije weer in eere le her- ( ellen in de oogen der Entente. 1 In den geest der armeniers is de terugkeer î m de bannelingen, schijnheilig opgehemeld c 3or do tlirksche regeering, slechts cen voor- 1 endsel om de-zie ongelukkigen te beletten, >n toevlucht en bescherming te vinden bij > Engelschen, wier dappere legers Armenië ici naderen. c De armeniërs kunnen niet het minste ver- 1 ouwen hebben in eenig Turksch bestuur. ls men eenen terugblik in het verleden werpt, bl men zien, dat aile regeeringen, die elk- I 1 ander opgevolgd zijn in Turkije, de vervol-ging der armeniërs als een beginsel van bin-nenlandsche politiek aanvaard hebben. Artikel 61 A-an hefc verdiag van Berlijn van 1878, erkent de noodzakelijkheid van hervormingen in Armenië en de bescherming der armemëfa tegen do turksche vervolgingen ; niettegen-staande dit ailes, zijn deze voortgezet met; steeds meer bloeddorstigheid, getuige daar-van de moordpartijen, van 1909 onder het bestuur der jong-turken en eindelijk in 1915 de uitmoording van een îniljoen armeniërs, onder voorwendsel van militaire noodzaak. De armeniërs hopen, dat de gealliëerden, de besebermers der verdrukte naties, zich niet om den t-uin zullen laten leiden door de woorden der turken en dat zij de alge-heele bevrijding van Armenië van onder het turksoh juk zullen eisenen. In eene vergadering der armeensche kolo-nie te Parijs werd geeischt dat Armenië op do Vredesconferencie zou vertegenwoordigd worden door de afgevcerdigden der armeensche natoniale vergadering, en niet door de turken, wie zij aile recht vveigeren Armenië te vertegenwoordigen. — S — De Koning te Ârlon Koning Albert heeft woensdag een bezoek gebracht in zijne goede stede Arlon. De Vorst was 's morgends per automobiel uit Brussel vertrokken. Op het grondgebied der provincie Lusemburg volgde de koninklijke auto de baan van Marche, Bostogne, Martelange, At-tert tôt Arlon. Ondanks het slecht weder waren al de gemeenten op den doortocht van den auto prachtig bevlagd. De stad Arlon was in haren schoonsten feesttooi gedoscht, en 't was waarlijk spijtig dat het-weder de blijde ontvangst des Konings niet begunstigd nad. Te Arlon stopte de koninklijke auto vooi; het hôtel van het provinciaal gouvernement. Eene talrijke menigte juichte den Vorst geest-! driftig toe. De Koning werd in de salons van het gcuvernementshotel ontvangen door do plaatselijke overheden, waarbij zich ge-i voegd hadden: generaal Guillaume, bevelheb-ber van het vijfde fransch legerkorps, waar-! van het hoofdkwartier te Neufchateau ge^ vestigd is; generatil Putois, stai'overste van het vijfde fransch legerkorps ; " generaal L. Dickman, kcvelhebbeîr van het derde ameri-kaansch leger; majoor Tinant, overste dec belgische legermissie bij het amerikaansch hoofdkwartier; kolonel Deisser, plaatsbevel-hebber van Arlon; de senateurs en volksver-! tegen^oordigers der provincie; de leden van de bestendige atveerdiging en de leden van den provincialen raad. Na de welkomsgroet-en en de voorstplHneen, ontving de Koniug de leden der regHering». van het Groot-Hertogdom Luxemburg, aa-nge-Leid door M. Reuter. Opvolgentlijk werden aan den Koning voorgesteld: de regeering, le Kamer van volksvert-egenwoordigers ; majoor Heckmann, bevelhebber der gewapende macht, en M. Schaack, distrikt-kommissaris. M. Reuter bra-chc den Koning der Belgen le hulde van het Groot-Hertogdom Luxemburg. Hij herinnerde dat België en Luxemburg de slachtoffers geworden zijn van de iuitsche overweldiging. België heeft het sweerd getrokken en zijne gekrenkte eer en anzijdigheid gewroken, waardoor het niet alleen zich zelf gered, maar ook de Vrijheid van Buropa verzekerd heeft. Velen onzer zonen sijn fier geweest te mogen strijden onder de t>evelen Uwer Majesteit, en hebben met hun leven hunne gehechtheid aan België bezegeld. M. Reuter brengt vervolgens eene ontroerde hulde aan -<jnze Koningin en eindigde als rolgt: « In naam van het luxemburgsche volk în van de Groot-Hertogin, brengt de regeering van het Groot-Hertogdom Uwe Majes-;eit de hulde harer diepe bewondering. s De Koning ontving vervolgens de leden 1er afveerdiging van de groot-hertogelijke Ka-ner, die den Vorst voorgesteld werden dooa len zaakgeiastigde van België te Luxemburg. Daarna had de ontvangst plaats van dea jurgemeester, den gemeenteraad en de plaat-t ;elijke overheden. De Koning bracht ten slotte een bezoek n de Sint-Martinuskathedraal, waar hij door: le geestelijke overheden verwelkomri. werd, Ten 2 ure namiddag verliet onze Vorst ^rlon om naar Brussel weer te keeren. A HIER EN DAAR De rechtersij den. —- De rechterzijden der >eide Kamers hebben woensdag morgend eene rergadering gehouden in den Senaat. M. de 3roqueville handelde er over de kieshervor-ningi en traentte te bewijzen dat in de hui-lige omstandiglieden de grondwettelijke vor-nen on mogelijk kunnen nagevolgd worden. Daaiop volgde eene gedaëhtenwisseling, waar-lan onder andere Mil. Segers en Helleputte leelnamen. De rechterzijden zijn het eens om hefj vrou-vensteinrecht te eischen. De oorlogscliade. — Tal van personen venden zich thans tôt den Dienst voor Oor-. ogschade, 6, Koninklrjkestraat, om inlich-i ■ingen te vragen of bczwaren in te dienen.-ïet is volstrekt nutteloos dat de belanghebv renden zich bij den Dienst komen aanmelden* >e oorlogschade zal vastgesteld en geraam<î vorden door spéciale rechtbanken, namelijk: loor de Eechtbanken en Iloven voor Oorlog-;chade, ingesteld bij wet-besluifc van 23 oc-ober 1918. De Minister van Justicie houdb lich bedrijvig met de inrichting dier rechtn i&nken onledig. Zoodra die rechtbanken in laat zullen zijn om te fungeeren, zullen de i-elanghebbenden bij een besluit van dea gouverneur van elke provincie desaaaigaanda ;ewaarscliuwd worden. Zrj zullen hunne aan-■ragen hebben op te maken op door de ge-« neentebesturen hun ter beschikking gestelda ormules. Deze formules liggen thans ter lerse. Het bewijs van de werkelrjkheid en gewich--igheid der schade zal b(ij aile rechtswegen nogen geschieden, met iubegrip van de ge-uigenis van bloedverwanten en dienstboden n zelfs bij enkel vermoeden. In onderling iverleg met het Ministerie van Justicie treft ïet Département van Staathuiskoudkundig'e iaken thans aile uitvoeringsmaatregelen op-lat do rechtbanken zoodra mogelijk kunnen Landelen. Ontlast xi van uwe marken aan [en vollen prijs van 1 fr. 25 en doet ze ninstens 5 p. h. intrest opbrengen in de UNION ET PREVOYANCE DE LIGNES IRA AT, 39, liRU'SSEL, vaarboig 12 miljoen frank.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Het nieuws van den dag belonging to the category Katholieke pers, published in Brussel from 1885 to 1965.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Subjects

Periods