I4BONNEMENT5PKIJZ1N i .yoor Mn m»and I.M y^ar 3 ma»nJ 5.— Yogi 6 mAWMJ 10.— ! Vooi éêu jfc»r 18.— A lia klachtftn uopeiia onregeimatig heden in de beàteùling d&r poataboune menten zin UITSLUITENU U» rich-ten aan bet BESTELLEND POST BUBEEL en niet aan het beheer v»ti het blad. Maandag 15 Juli 1918 4de Jaarg Nr 189 Prijft 6 Centicm voor België Het Vlaamsche Nieuws Versckijnt 7 muai per week I DE OPSTELRAAD: Hoofdopsteller Raf VERHULST, Dr. Au*. BORMS, Hooglecraaf Alh. VAN DEN BRAN DE J AARKONDIGINGIHt Tweed» bi*d, dên rejf>! t.SI Derde iu. id, ...... 1.— Viard* id, id. ...... 1.50 Dood*bericht S.— Elke medewerker j» persoonijk Tarantwoordelijk voor zijn achrijven en buidt niet iieel de redaktie. Redaktie, Beheer en Àankond)g<ngen : 73, ST-JACOBSMARKT, 73 ANTWEBPEN Ui ÙUITSCHE ZIJPr DUITSCH AVONDBERICHT Berlijn, Zaterdag 18 Juli.—Officieel : Van de gevechtsfronten rniets nieuws. DUITSCH LEGERBERICHT Westelijk gevechtsterrein Berlijn, Zondag 14 Juli. — Offi- Front gen.-veldm. Kroonprins Rup-precht van Beieren : Op den Westelijken oever der Aisne den geheelen dag levendige artillerie-bedrijvigheid. 's Avonds leefde ze cx>k op aan het overige front in verband met verkenningsgevechten. Front Duitschen Kroonprins : Plaatselijke gevechten aan het woud van Villers-Cotertets. Na krachtige artillerievoorbereiding viel de vijand 's avonds bewesten Château-Thierry aan. Hij werd bloedig afgewezen. Het nachtelijk vernielingsvuur was bij tus-gchenpoozen levendig. Bij opklarend weer rukten onze bom-menwerp-eskaders tôt nachtelijke aan-vallen tegen de vijandelijke spoorweg-instellingen aan de Fransche kust op, tusschen Dufakerken-Boulogne-Abbé-ville, in den driehoek Lillars-St. raul-Doulens, evenals in de streek van Vil-lers-Cotterets.m OOST.lONG. ZIJDE ITALIAANSCH GEVECHTSTERREIN Weenen, Zaterdag- 13 Juli. —- Offi- Aan het Venetiaansch gebergtetront, verkeninigsgevechten. Anders niets van bekng. KIR FRINSCHE ZI10E WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Parijs., Zaterdag 13 Juli. — Officieel : De Franschen hebben hede-nochtend een pkatselitjke krijgsverrichtiing1 benoor- > ■ ——— den en bezuidcn Long pont ten uitvoer ge-bracht. Zij hebben hun steUcngm naar het Oosten vooruitgescho ven en ondanks de,ri Duitschen tegenstand de Savières ter hoogte van dte hoeve Catifet over-schreden. Er vielen een 30-tal gevartge-nen in hun handeni. Het aantal gevangenien., gisteren door de Franschen in de streek van Montdi» dier gemaakt, bedroagt meer dan 600 man. Wij vermeesterden bovendien 80 mach inegevveren. VAN ENGELSCHE ZIJRE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Londen, Zaterdag 13 Juli.— Officieel : Engelschen en, Aus-traliërs hebben in de nabijhed van Oud-Berken en MerriS een geslaagde operatie uiitgevoerd, waar-bij zij 96 gevangenen maakten ein eenige niachinegeaveren buit maakton. Een over-vaJ van Engelsche troepen ten Noordoos-ten van Hamel le^'erde 22 ge\-angenen op. Ten Noordbosten van Meteren hebben w\j een vijandelijken overval verijdeld. ï&K^ITALIAANSCHEZIJDE ITALIAANSCH- GEVECHTSTERREIN Rome, Zaerdag 13 Juli. — Officieel: In den loop van den namkidag van gisteren hebben krachtige vijandeil'ijke af-deelingen,die in waaier-vormige opstelliing naderden, een aanval gedaan op onze stellingen bij den Cornone (de hellingen bezuiiden Sasso Rosso),doch werden door onze troepen met een vurig élan op de vlucht gedreven en tôt hun loopgraven van uiitgang vervolgd. Talrijke vijanden ble\-en op het terrein achter, terwijl twee offioieren en 64 soldâtes gevangen werden genomen en vier machinegeweren-werden buitgemaakt. Op het o\7erige front bleef de gevechtswerkzaamTieid zeer matig. Bij den Pasubio ontwikkelde het we-derzijdsche geschut een krachtiger aktie tusschen het Frenzela- en het Brenta-dal. Vijandelijke verkenners werden door ons vuur gestuit. Telegrammen DE RIJKSKANSELIER OVER BELGIE Berlijn, 12 JulL — Officieel: Over die uiteenzetting die de rijkskar> selier heden in de centrale kommissie ten opzichite van het Belgische vraagstuk heeft verstrekt, zljin in het openbaar mfr dedeelingen verspreid die misverstand rouden kunnen verwekken. Het Wolff-bureau geeft daarom het in aanmetrking komende gedeelte van de rede van den kanselier uitvoerig weer. In aansluiiting met zijn giî&teren afge-kgde verklar.ingen, zeide de -rijkskanse-lier: Wat de toekomst van België be-treft, 7.00 beteekent de bezetting en het huidige bezit van België slechts, naar ik gisteren reeds heb gezegd, dat wij een onderpand voor de toekomstige onder-handelingen hebben. In het begrip: pand, !igt opgesloten datgene wat men als pand in de hand heeft en niet wil behouden, wanneer de onderhandelingen tôt een I gunstig resultaat leiden.Wij zijn niet van plan België in een of anderen vorm te behouden. Wij wenschen, gelijk ik reeds den 24n Juni heb gezegd, dat hf^ na den j oorlog wederom verrezen België als een | zelfstandig staatswezen aan geen mo-f ^endheid als vazal onderworpen zal zijn en met ons in goede, vriendschappelij ke betrekkingen zal leven. Dat is het stand-punt hehvelk ik ten opzichte van het Belgische vraagstuk van meet af aan heb ingenomen en 00k heden nog Lnneem. Mijne Heeren, Deze zij de van rnijn po-litiek staat volkomen in verband met de algemeene richtsnoeren welke ik gisteren voor u heb uiteengezet. Wij voeren den oorlog als een verdedigingsoorlog en om-dat wij hem als een verdedigingsoorlog voeren en van den anavang af elke impe-rialistische, elke op een wereldlheerschap-pij gcrichte tendenz verre van ons heeft gelegen, — daarom zullen 00k onze vre-desdoeletnden daarmede in overeenstem-mmg zijn. Hetgeen wij willen is de onge-schondenheid' van ons gebied1, de vrije lucht voor cè oriitwikkeliing van ons volk, ® het bijzonder op ekonomisch gebied ® natirurliijk ook een noodzakelijke waar-^°rg voor de toekomstige moeilijke om-standlgheden. Dit past 00k volkomen bij ^et standpunt, dfet ik tegenover België ®neem. Hoe dit standpunt eehter in bij-«mderheden kan worden vastgdegd, "^gt af van de toekomstige onderhan-delingen. Daaromtrent kan ik thans geen bmdende verklaringen afleggen. Ik moet m'j er mee tevreden stellen deze algemee-leidende richtsnoeren hier nogmaals ^drukkelijk vast te slfellen en ik geloof daarom thans het verzoek tôt u te mo> gen richten 00k mede te helpen diat ons binnenlandsch front van. eenheid1 zal stand houden. Dit is bizonder gewichtig voor onze broeders te velde. Helpt allen tezamen mede dat wij den moeilijken tijd van oorlog, welken wij gedwongen zijn om te voeren, zoo lang wij hem voeren moeten, tôt het eervolle einde zullen door-staan.Berlijn, 13 Juli. — De « Vossische Zei-tiing » scbrijft : De uitla'tingen van Hertling over België kunnen in zekeren zin als een poli-tieke daad worden beschouwd. Ziij hebben die bepaaldheid, die men tôt dusver steeds heeft gemiist. De zeer duidelijke uiteenzetting die de kanselier van zijn heele opvatting van het Belgische vraagstuk heeft gegeven, zal ongetwijfeld een elnd maken aan het gepraat dat de Duit-sche staatslieden opzettelijk over de Belgische zaken zw'ijgen of zich opzettelijk onduidelijk uitdrukken. De « Germania » zegt, dat de verkla-ring van Hertling over Belgiië verder gaat dan ailes wat over deze gewichtig-ste van aile kwesties, die dOor den oorlog zijn ontstaan, tôt dusver is gezegd. De « Germania » zegt o. a. : De verklaring van den rijkskanselier over België is van de grootste beteekenis. Zij gaat zoover als zulks oneter de huidi-ge omstandigheden mogelijk is. Met de verzekering dat wij niet van plan zijn België in een of anderen vorm te behou-dén, stelt graaf Hertling- zich wederom op het standpunt dat de ritjksregeering bij het begin van den oorlog heeft ingenomen. De tegenwoordige kanselier heeft dit, naar hij overigens verklaart, van meet af aan ingenomen. De rijkskanse-lier gaat in zijn geheele oorlogspoiitiek van de leidende gedachte uit dat wij een verdedigingsoorlog voeren en uit zich' over de grensvraagstukken slechts in één opzicht, ni. dat ons gebied niet mag worden aangetast. Wanneer hij aan den anderen lcant de noodzakelijkheid betoogt om waarborgen te hebben tegen moeilijke toestanden in dé toekomst, dan zou men uit de vol-gende zin « dat geldt 00k ten voile voor het standpunt dat ik ten opzichte van België inneem », de konklusie kunnen trekken dat hiij territoriale en strategi-sche waarborgen in het Westen in het geheel niet op het 00g heeft, doch in. de allereerste plaats streeft naar p>olitieke waarborgen, » De Guldensporan-hardeaklni te Antwarpea HET KUNSTFEEST IN DE VLAAMSCHE OPERA Was het volksfee&t van Donderdag één onweerstaanbare bruischimg van ko-kende geestdrift in dien onmetelijker smeltkroes die de stamprvolle Hippo-droomschouwburg was, de kunstavond van verleden Zaterdag in do kleiner,maar meer innige, meer stemmige Vlaamsche Opéra, liet echter een iaidruk vaii schoo ne, serene kracht, als waren al de edelge-steen/ten die diep in de ziiel van ons volk bedolven liggen, met voor zichzelf spre-kende glans en luister, ter gelegenheid van het nationale hooggetLjl, aan 't licht gestegen om van Vlaanderen te getuigen. Hier sleurde men nu niet de bez^elde massa mee in den heiligen strijd,; 't waren al de voorvechters, niet degenen die volgen, maar de uitgelezen schaar van hen die door dadenkracht en onuitroei-baren, bewusten wil de wegen bakenden die de Vlaanjsche gemeenschap in de toekomst opgaan zal. Plechtige bezon-kenheid heerschte ditmaal door de ruime zaal, tôt... maar laten we de volgorde van don feestwijzer in acht nemen. Rond 91/4 werd het sâot van onze (luldensporenherdenking ingezet met Be-noit's « Lied der \"lamingen », gezongen dOor de Liederavonden, begeleid door fanfare. De heerlijkste, blijveinde gave die ooit kunstenaar zijn volk schenken kon «s wellicht het lied, het lied dat zijn innige, onuitgesproken wezen kleur, klaink, lijn geeft, het lied dat, als dit, op breede rnateai voor de luisterende, mee-voelende massa zoo krachtig en klaar kond doet van aller vaste verkleefdheid en toewijding aan den bloei van natie en ras. Zoo werd hier onze ziang van fier-heid, hoop en vastberadenheid, een heer-lijke, roerende samenvatb.ng van al wat thans in Vlaanderen t'allenkante aan het bewegen is. Onmiddellijk daarop galmdte de fiere, donderende, dreigende strijdkreet « Ge zegt dat 't Vlaamsch te niet zal gaan», « O Band », en het teere, in omdoezelde verten ver\'loeiende en dan plots weer op-dreunende « 't Hangt nein truisch », aile drie van die zeer grooten in Vlaanderen, n.l. van Guido Gezelle en Jef van Hoof, de toond'ichtar die op dj'.t oogen-blik het zuiverst de gistende, Vlaamsche zied begrijpt en uitzingt. Lode Craeybeckx, de bekende propa-gandist, een jong, vurig element in den huidigen strijd, droeg daarop heel krui-mig en met veel gevoel voor het opstain-dige « De Voogdten » en het krachtbe-wuiste « De Vlaamsche Smeder » van René de Cleicq en « De Daad » van hem-zelf. De onvermoeibare, geestdiriftige Liederavonden vielen opnieuiw in met « Het Vlaamsche Lied », toon nogmaals van haar leider, woord van Theod. van Rijswijck. « Spijtig genoeg werd de heer D.Hubert zeer antijd'ig aangetast dOor de... Spaan-sche griiep, zoodat hiij, in de onmogelijk-heid verkeerde de twmmcrs die hem, vol-gens het programma toegewezen waren tem uitvoer te brengen. Mej. Van Kessel, een zangeres die blijk gaf van een zeer schoon talent, hracht dan drie stukken van onzen Maamsch-nationalen toondich-ter Paul Gilson ten uitvoer. Diezelfde diepte en die forschheid tevens die we iiin « De Zee » van den geinralen schepper be-wonderen, wist Mej. Van Kessel 00k te leggen in dit drietal liederen die zij met tôt de ziel van wie luisteren kan doorpij-lend gevoel, «ls 't ware ze Le vend, c«nt-leedde.Na de uit\ oering van de « Schelde » van Mestdagh door de Liederavonden en fanfare, konrt dë heer Achiel Brijs, . sekretaris-gevolmachtigde van den Raad van Vlaanderen, reeds bij zijn optreden flink toegejuicht, aan het woord. De heer Brijs hield geen van bezieling ziedende rede, maar een bezadigd, helder betoog, en dat was ongetwijfeld zeer ge-grond. 't Gold hier inderdaad niet een vergadering die voor de Vlaamsche ge-dachte moest worden warm gemaakt, wel was de ruime zaal bomvol overtuigde ak-tivisiten wien, een zakelijke uiteenzetting een baken wezen moest ôin den soms moeilijken en verwarden strijd. Niet diat wij krachtige, krachtgevende, wfeze 't dan 00k rumoerige geestdrift zoudeni afkeuren, zegt de spreker. Inder-daad onze op het verwezenlijken van praktische reaal-politische uitslagen aan-gelegdë beweging put hare groote kracht uit het rasbewustzijn dat de vroegere kam-p in ons volk wakker schuddfe. En zoo men ons tegemverpt dat we thans eischen stellen waaraan we vroçgetr niet zouden hebben gedacht, dan antwoorden wijj dut de omstandigheden het zijn die déni Vlaamschen strijd hebben doen evo-lueeren, dat onze huidige beweging staat iin het teeken van wat het oorlogsdoel heet van de Ententelanden,, dat het zelf-stand'ige Vlaanderen volkomen past in het kader van don volkerenbond, waar Wilson zoo hoog van opgeeft. De hr sekretaris-gevoîmachtigde hOudt dan een overzicht va» het alrtivnsime, waarin hij zijn geleidelijke ontwikkeling aamtoont ; 'hij herinnert aan de stichting van den ouden R5ad van Vtaarxieren.ver-tegenwoord-igend hot bewuste Vlaamsche volk, aan de ontvangst die zijn afgezan-ten bij den Rijkskanselier von Bethmann Hollweg te beunt viel, — audiëntie waar-op de verantwoordelijke leider van de po-liitiek van het keizerrijk verzekerde dat Duiitschl'and, 00k na den vrede, Vlaando-! ren tegen franskiljonschen druk zou be-schermen, en die de uitroeping van de Bestuurlijke Scheidiing ten gevotlge had, — aan de logisch daaruit voortspruitende uitroepiing van de Zelfstandigheid van Vlaanderen, in den nacht van 22 op 23 December 1917, waardoor de Raad van Vlaanderen voor ons volk eischte eâgen bestuurlijke, wetgevende en rechterlijke macht ; aan de \'olksraadpleg:ngen die dan gehouden werden om den nieuwen Raad van Vlaanderen samen te stellen, op de basis van één lid per 50-000 Vlar-mingen ; eiindelijk aan de jongste prokla-matie van den Raad' en het antwoord daarop in de « Kôlnische Zeitung » ver-schenen antwoord, waarrruee de Generaal-Gouverneur zich uiitdrukkelijk t'akkoord verkla?ard heeft. Dat zijn de resultaten door onze poli-tiek behaald. En in dtie polib'ek staan we niet alleen, maar <x>k de Walen dringen aan op de scheiding, op wat een van hun meest vooraanstaande leiders nœmde «la liquidation à fond de la Belgique ». Indien we dus allen eendrachtig doorwer-ken, en ons niet laten terugschrikken door 't radikale van een stap — diegenen die net met ans zijn « moeten » toch mee (zoo betrad eerst Kamiel Huysmans, dan Van Cauwelaert den weg van de interna-tionaliseering van het Vlaamsche vraagstuk, iets waartoe de akfcivisten reeds waren gekomen, onmiddellijk, uitgaand: van het standpunt dat Via anderen's redd ing nu moest worden voltrokken) — indien we vertrouwen hebben in onze leiders dan is Vlaanderen gered. Dit is een korte samenvatting Van de meermaals toegejuichte, zeer diepen in-druk makende rede van den heer Achiel Brijs- De Liederavonden voeren nog, uit Van Hoof's teer inzettend, dan tôt overweldi-gende zeggingskracht grœiend « Daar is maar één Vlaanderen ». Uitbun-dige geestdrift barst los, en doet het lied hememen. Lode Craeybeckx geeft ((De Belofte» van René de Clercq, brengt het op meesterlijke wijze tôt zijn reeht. Mej. Van Kessel zingt «Ele'na » van G il-son, en nadat de Liederavonden inog eens hebben uitgepakt met « Vlaanderen bo-venal » van von Fallersleben en Van Duyse, krijgeti we va heer Drée Her-mans Rodenbach's « Klokke Roeland » te hooren. We zijn bij 't eimde van 't feest. Ter eere van een Hollandsch hoogleeraar aan de Gentsche Hoogeschool wordt door de Liederavonden het « Wiîhelmus » aange-heven, de zaal rijst op. « De Vlaamsche Leeuw», « Groeniru ghe » en het nogmaals geëischte « Daar is maar één Land » door de 1500 aanwe-zigen meegezongen, s lui ten den kunst- , avond. Hicrmee 00k de Guldensporenrsnering van dit jaar. Aile aktivisten uit Antwerpen, en de talrijke vooraansitaande strijders die 00k uit de provincie naar onze stad waren af-gezakt zullen van dit kunstfeest — evenals trouwens over 't algemeen van al wat ter herdetiking van 11 Juli 1302 werd1 in. gericht, vooral wegens de sterkende en 1 verbazende losbarsting van Vlaamsche 1 vastberadenheid en geestdrift den onver-getelijksten indruk meedragen. Mogen deze dagen van intens natio-naal geyoel het Vlaamsche léger tôt ster- j king- ziin geweest ROLLO. ; I J STAD «a LAND ! i EEN RAADSEL. — Mon schrijft ons uit Tienen : 1 Reeds lang werd er te Tienen gespro- ( ken over de o\7ername van de Provin- j ciale Normaalschool door den Staat, , overmame die heftig bestreden werd door : het bereidwillig werktuig der Fransch-dolle kommissie, den Bestuurder der School.Ook was iedereen ten zeerste ver- ( rast toen men vaststelde met welke min- ( zame voorkomenheid hij den Duitschen j ambtenaar die de zaak ter plaatse kwam oderzoeken, in de school ontving. Daar | hij de taalverordeningen in de Vlaam- ] sche afdeeling stipt doet naleven begon iedereen zich te overtuigen dat er eene j kemtering in zijne zienswijze was ont-staan. Maar weldra stond men voor een . groot vraagteeben. Bij het samenstellen van de Jury voor het uitg^ngsexamen duidde hij, in te- j genstrijd met het tôt dan in voege zijnde < gebruik, enkel kruipende franskiljons ( aan en daar hij er geen genoeg vond, werdi er een « chargé de cours » bijge-voeefd, die geen tien woorden Neder-laudsch zonder fouten kan schrijven en 1 zeker geen drie achtereen uitspreken 1 kan! ] Wie fost dit raadsel op? t Iets voor iederen dag. Eenvoudig en wonderdadig geceesmiddel voor de teringlijders ! De onmiddelijke genezing ? Langs de Hollandsche bladen om, komt ons een vreemd en verbazend nieuws toe : het middel om de long-tering te genezen zou gevonden zijn. En dit middel is noch kostelijk.noch moeilijk, noch gevaarlijk. Het is door-©envoudig, het werkt dadelijk en op dne, vier dagen is de afschuwelij ke ziekte in zooverre overwonnen, dat de lijder zich geheel aan herstel en ver-sterking van zijn uitgeput lichaam kan wij den, zonder nog last te hebben va n hoesten, koortsen, overvloedige nacht-zweetingen en pijnlijke opgevmgen. De eerste de beste dokter kan het geneesmiddel toedienen, en dit middel is noch zeldzaam noch duur. Het is oerbazingwekkend eenvoudig, zooals de briefwisselaar van de N.R,C. zegt. Het bestaat alleen in onderhuidsche inspuitingen van een oplossing van vijf kubielçe centimeter saccharose (gewone riet- of beetsui-ker) en vijf fcubieke centimeter gedis-tilleerd Water. t ls ailes. In dezetfde week_ eet ge weer sma-kelijk en voelt ge u verruimd, verlost, volop in genezing I Indien het waar is, kan geen groo-ter heil het menschdom geworden midden al de ellende waaraan het lijdt. Indien het waar is weegt die wel-daad op zelfs tegen cJ de gruwelijk-heden van den oorlog. Nu vooral, nu het menschdom door ondervoeding, veelsoortige ontberin-gen en zedelijk lijden, op weg is om zoodanig verzwakt te worden dat het nog een weerlooze prooi is voor de verwoestende kiemen van de tering, nu vooral zou het een hemelgunst wezen van onschatbare waarde. Indien het waar is... en 't schijnt waar te zijn ! 't Is om Italie niet alleen Triëst en Trente, maar 00k nog Savooie, Kor-sika, Nizza en Malta te gunnen, (wat , Frankrijk en Engeland gaarne zullen afstaan om met zichzelven konse- ■ kwent te blijven) want 't is een Ita- ' liaan die de uitvinding deed. Zijn ' naam : Dokter Lo Monaco l ltalië kan schurken van staatslieden : bezitten, 't is toch in de kunst van middeleeuwen en Hergeboorte het j zusterlasd van Vlaanderen. Brugge \ was toch het Venetië van het Noorden ! en Venetië het Brugge van de Adria. < 't Is toch het land van Dante, die Vlaanderen met eigen oogen heeft ' willen aanschouwen. 't Is toch, om j van de Oudheid te zwijgen, de diva mater van het trecento, het quattro- en i cjuinquëcento. ltalië, het land van Mi- ' ^hel-Antrelo en Rafaël ! Vlaanderen, ' Jit van Rubens en van Dijck ! 't Is in den huidigen tijd het land ; van Marconi. Doch zoo de uitvinding van Lo Mo- j naco heelemaal geeft wat ze belooft, , dan wordt ltalië de redder van het j menschdom. < De Duitscher Koch vond den bacil ' y an de longtering, wist het monster op ' :e sporen, doch slaagde er niet in het j :e dooden. De OostenrijJ^er Ehrlich f wist den virus te bestrijden van wat on- t te vooroudere uit de 16de eeuw de < Spaansche zieute (of Spaansche pok-ten) noemden — wat anders vreese- j ijk dan degene waaraan we nu lijden < — doch de uitslag blijft wisselvallig ' ;n de behandeling niet zonder gevaar. 1 De Franschman Pasteur slaagde in de ^ sestrijding van de hondsdolheid en t Aras het 00k geen Franscliman die het \ sérum tegen tvphus in zwang bracht ? t '/ergeten wij den Engelschman Jenner v liet, ontdekker van de koepokinen- l ing. Ziedaar titels van rœm die Cen- c ralen en Entente-landen broederlijk r cunnen deelen. Die namen zijn die d ?an de erroote wonderdoeners van het nenschdom. s Nu komt de Italiaan Lo Monaco met e :en geneesmiddel zoo wonderdadig s ils eenvoudig. Daarbij, 't is zonder £ îenig gevaar of vrees voor verwïkke- r ineen. _ c Laten de teringlijders het dadelijk 2 jeproeven. natuurîijk met de hulp van ? mn eeneesheer. 1 Indien de dokter. 00k twijfelmoedig ] s en weigert, gelijk in 't crevai door x le N. R. C. aangehaald, dat dsm de c ieke toch de behandeling eische. Baat c net ™iet dan schaadt hec niet. | Wij laten nu het artikel van> de v V R. C. in zijn geheel volgen. 't Is t w^nomen 'iit het Avondblad van Dins-3ag 9n Juli M. 7 LUC. J Parij», Juni- } Sed«rt cen maand wordt veel onhef pe- i na,ikt van een nienwe behandeling van g tibercnlose. die plaag der mensrhheid, die in r 'ersehrikke^jkheid met den oorlog te verge- g ijken Ls. De ontdekking van de methode is t e danketi aan' prof. Tx> Monaon, direktenr e van het biologische instituât van de Acade-mia de' Iviucei te Korue, die er een opzieiiba-reiiac uieaeueeinig over heett gedaan m de aideeling van exacte wetcnsciiappen van de atademie. Onze konfrater I/Ucien Chassaigne heeft door haar in Frankrijk in het «Journal» be-kend te maken, danli zij de ontzagge^ijn-e ver-spreiding van dat blad, er een opeiibaarheid aau gegeven, die in ze&eren zm met aiieen de geneesKundige wereld, maar 00k die der zie-ken in beweging gebracht heeft. Welke is die methode ? Zij is verbazirigwek-kend eenvouoig. Zij oestaai in onat-rnuia^che inspuutngen van ten optossmg van vtj] uu-biene centimeters saccttarose (gewone net- of bietsuikerj en vijf twoicue cemrmeters ge-distuleerd water. i)eze hoeveelheid wordt een oi tweemaal daags nigespoteu, en op aen aer-den ot vierden dag wordt de uitv.eriang zithtbaar : de hoest vermindert of houat op, de lioorts en het overvloedig zweeten verclwij-nen en de patient krijgt zijn eetiust terug. Lut zijn ae iciten, die met aiieen prot. lyO Monaco gekonstateerd en in zijn omcieele meaedeehiig beKend gemaakt heelt, maar oie ook waargeuomen zijn door tai van Franscne en itaiiaansctie geneesheeren, die, seûert uaar beKend woruen,ae meinoae neooen toegepast. Zoo kon, veertien dagen na net versemjuen van het eerste artikel in het « Journal », ur. Charles Mestre-, oua-leerhng van het m»u-tuut Pasteur te Farijs, aan Lucien Cnassaigiie scnrijven : « bedert ell aageii neD us. une ya-Uemen onder benanaeiing en <le resuitaien van de metnode van Jla) Monaco die i.£ dij nen toepaote, zijii wonaeroaarnjji, aangeiieii uij deze drie, van den vierdcii dag ai, ae kuuiis en het zweeten zijn veraweneu, de noesi zoo goed als met meer bestaat eu de aisencidiiig met drie vierden verimuderd is. WeK. dus aue prantiseerende geneesheeren op, om haar toe ce passen. ï (1J. lie ben Lucien Chassaigne op het bureau van het 0 Journal » gaan upzoetcn : « lit neb auj om drie redeneu voor de zaaji gespaimen, seide hij. in de eerste plaats wegens den persoon van prot. i/o Monaco, wiena octeude uaam en hooge positie in de geneesKundige svereid de degelijKste waarborgen bieden. xiij is bovendien mterst voorzicnug bij zijn proe-ven te werK gegaaa. U moet weten, dat hij sedert 1W7 met zijn onderzoeJungen over de sverKing van de suider op alscneicungen bezig Ls, dat ûij ze aaugevuid neett met geujktijdi-ge studies van tai van uitstekende meuevver-iers, zooals de doktoren bterbmi, Piantoni, àanmartino, lviotta, Morihy, Kacci d'Amoso, Uuccnerim, de proiesaoreii JNazzari, Criapolti, :iiz., en dat hij pas besloten heeft de uit-iometen openbaar te maken toen een zoo .augdurige en nauwgezette oeproeving hem le zeKerneid had verse liait dat hij zich niet >p een verkeerden 'weg bevond. » In de tweede plaats kan niemand van leze behandeling denken dat er een handels-jaak acnter steeiit. Anders had ik er inij met ^oor gespannen» Blke dokter of apotneker tan onmiddellijk de suikeroplossing gereed naken. Het gaat hier dus met om het lanr :eeren van een speciaai middel, zooals dik-vijls het geval geweest is met zoogenaamde jnleilbare serums. » ivindelijk is de methode volstrekt onscha-lelijk. Men kan van het middel zeggen : i Baat het met, dan schaadt het met. » lin dat let baat, kunt u hieruit zien ! » En met die woorden haalde mijn konfrater lit een stapel van liieer dan duizend bneven :nkele, op goed geluk, te voorscniju, eue, na-lat de metnode nog geen maand beKend is jemaakt, reeds uitsteieende uitjiomscen mel-len, waarover vooral de pauemen, gcujji van «lf spreekt verbaasd, ja e»pgetogeu zijii. Voor ik het bureau van net » Jouruai » ver-iet, was ik trouwens toeva^hg tegenwoordig )ij een dubbel bezoek, dat hij van twee pa-îenten ontving. ±ven van hen uiaakte vooral ndruk op mij. Hij was een teringlijder in den lerden graad, volkomen bekend met zijn toe-■taiid, en die zooals hij ons met zijn Panj-iche blague vertelde, al zijn afscheidt>brieven tlaar had gemaakt. Hij had de meLhode wil-en probeeren, die hem nog een straaitje he>op ;af. Wie zou zich niet in zijii geval aan een itroohalm vastklampen ? Hij kon niet meer :ten, sliep nauwelijks. Hoest, zweet, opgeven, - al de ellende. Hij ging zijn geneeskundige ipzoeken — een doktores — en verzocht haar lem in te spuiten. De doktores, die niet op le hoogte o] twijfelmoedig was, weigerde dit erst. « Waarom ? » drong hij aan. Un toen :wam hij met het argument voor den dag, Lat zoozeer voor de methode pleit : « Baat het det, dan schaadt het niet. » De doktores gaf oe, en na drie dagen had hij, die geen vast oedsel meer had kunnen verdragen, een iefstuk verorberd van-wat-ben-je-me — hij ■■ees, zijn linkerhand op zijn uitgestrekten echter voorarm leggende, bijna tôt aan den lleboog ! De koorts verdween. Het zweet ok. Bijna geen flnimen meer, kortom de îan was heelemaal opgeknapt en uitgelaten at hij leefde, wéér leefde... Wat zal ik nog zeggen î Ik weet, dat de me-bode met vooropgevatte denkbeelden in bot-ing komt. Zij verschilt in beginsel ten enenmale van de methode van aile groote pecialisten, die zich met lofwaardige inspan-ing aan de bestrijding van de tuberculose ebben gewijd. Zij hebben hun aanval op de tikrobe zelf gericht, terwijl Lo Monaco de mgeving aanvalt, waarin zij leeft, dat wil eggen de af scheiding van de longen. Dr. Lo lonaco erkent dat hij nog niet in staat is de terking zan de suiker op de af scheiding te erklaren. Hij doet ze verminderen en de mi-robe, die van haar omgeving verstoken is, erliest haar vitaliteit en kan niet meer ge-ijen. De ontaarding van de weefsels houdt p, de cavernen cicatriseeren, en de long lervat zeer spoedig hare normale werking. )at is geen verklaring, maar het konstateeren an een feit. Maar een feit, dat door steeds îlrijker proefnemingen gekontroleerd is. En hoe zou men niet tegenover dit feit wichten, waar het een kwaal geldt, waarbij lie middelen tôt dusver jammerliik pefaald iebben. Wij weten dat er in het militaire ca-latorium te Bligny een ernstige proef gaande 3. Maar wij weten ook, dat men in de krin-en van de offieieele genee^kunde het air aan-leemt dat men de nienwe methode wil ne-eeren. Maar geen officiee'e theorie kan ■estand zijn tegen een gunstige ervaring. In !k geval heeft de methode, al bernet zij ook

Er is geen OCR tekst voor deze krant.