Vicr-ca'Twindgstc Jaar, -S. 182 Godsâignsî — Haisgszla — Eigeadam Doiiderdag, 0 Aapsli {854 Aile briefvvisselfagen vrachfc. #rij te zenden aan Aug. Van Iscghem, uitgcver voor do n aarnl. Biaatsch. « Drukkerij Het Volk », Bleexstecg, n° 16, Gont. Bureel van West-Vlaandoren : Gaston Bossuyt, Gjlde der Am-bachten, Kortrijk Telefojx 523 Bureel van Antwerpen, Bra-bant en Limburg : Viktor Kuyl, Èlinderbroederstraat, 21, Leuven HET VOLK Men schrljft In î Op aile postkantoren aan 10 ?r. Çer jaar. Zes maandon fr. 5.00. )rie maandon fr. 2.50. Aankondigingcn. Prijs volgens tarief. Voorop ta betalen. Rechtcrlijks herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende hrieven worden geweigerd. TELEFOON N<> 137, Gent. TTT3m UTirTfDTTÏ.T'r'T^ VersciiijQt O maaï per week. CHR1STEN WERKMANSBLAD 3 CENTIEME? mIî BIJVOKSEL LEVE BELGIË Met înnige ontroering lazen we gister-morgeii in liet socialistenblad Le Peuple : « De teerling is geworpen. De duitsehe regecring heeft hoegenaamd geen rekening gehouclen met ons protest. De Koning van Pruisen heejt zijn woord verbroken, de onzijdigheid van België te eerbiedigen. » De inval is reeds begonnen. M. de Bro-queville heeft het dinsdagmorgen of/icieel aangekondigd in de Kamer. De Duitschers zijn op ons grondgebied gekomen langs den kant van Herve, zegt men, wat schijnt aan te duiden dat zij de forten der Maas willen 'vmdraaien. » Bij den tragisehen toestand waarin wij geplaatst zijn, heejt de Koning beroep ge-daan op de manne n van al de partijen en hij heeft Emiel Vandervelde tôt staats-minister benoemd. In het huidig uur is dat meer een strijdpost dan een eeretitel. » De gebeurtenissen gaan nu elkander verdringen in België gelijk in 't buiten-land.» Allen op, medeburgers, voor de ver-dediging van onze vrijheid, voor de ver-dediging der beschaving in de wereld. » Geen zwakheid, geen weifeling 1 Iloog de harten ! » Aïs vaderlandslievende Belgen, zijn we gelukkig en fier die taal aan te trefïen in liet bijzonderste blad der belgische socialistenpartij. D'ure van gevaar is daar voor ons duur-baar België : thans geen partijen meer, aileen nog plichtbewuste, vrijheidsmin-nende Belgen ! Bravo, Peuple ! Maar is uv/e taal ons eene blijde ver-rassing, verwonderen doet ze ons niet, gezien het geen wij weten dinsdag in de Kamer gebeurd te zijn. Niet enkel door de lcatholieke senators en volksvertegenwoordigers, niet enkel door katholieken en liberalen, ook door de socialisten werden de kloeke woorden van onzen vastberaden Koning met krachtdadigheid toegejuiclit. Aile senators en volksvertegenwoordigers, zonder onderscheid, waren eensge-zind vereenigd met de vaderlandsche ge-voelens welke onze Koning uitdrukte. Moge dat voorbeeld van belgische een-dracht eene machtige versterking wezen voor onze duurbare jongens, die hun leven voor 's lands verdediging wagen 1 Moge inzonderheid 's Konings edel voorbeeld voor allen eene degelijke bron van zielskracht wezen. Want vergeten wij het niet : Koning ! Albert is de kleinzoon van een Duitscher, maar hij zelf is Belg naar geboorte en hart. Hare Majesteit de Koningin, de moeder zijner kinderen, is duitsch van oorsprong en geboorte, maar zij is Belg geworden Nog de Parleïîieiiîszilling m Dinsdag. Ziehier hoe een brusselsch konfrater Schriift van die historische Parlements zitting, Senaat en Kamer samen : VAN HET PALEIS NAAR HET PALEIS DER NATIE. Dinsdagmorgen van af 9 ure verdrong 2ieh in den omtrek der Paleizenstraat, in de Koningstraat en in den omtrek van het Paleis der Natie eene opeengepakte me-nigte, achter de Nadarbarreelen en de dubbelc rijen burgerwachten in groot uniform, Geen gedrang, .geen de minste wanorde was tusschen het publiek te be speuren. Mannen, vrouwen en kinderen, allen droegen op het gelaat de uitdrukking van statigen ernst, de vertolking van het innigste hartsgevoel. Bij allen is het vaderlandsche vuur ontstoken. Het land is in gevaar, en nu zwijgt aile gevoel dat de natie verdeelt, om plaats te maken voor een eenig gevoel : de verdediging van den geboortegrond. i • Rechlover het koninklijk paleis stonden de boys-scouts in gelid, en het scliadron der burgerwaclit te peerd, gelast met den ecredienst. In het Park, achter de gesloten hekkens, lcrioelde het ook van volk. Ten 9 ure 50 weerklonkén korte bevelen; de trommels roffelden, de klaroenen blie-zen de veldmarchen en de muzieken der burgerwaclit speelden de Brananconne. Het belgisch nationaal lied maakle een diepen indruk en ontrukte bij duizenden lieden een traan aan de oogen. De koets der koningin, voorafgereden door deze van den groot-maarschalk, ver-liet het paleis. Een gejuich zonder einde steeg op. Het volk wuifde met hoeden en zàkdoeken. De burgerwaclit bood de wapens, de regimentvaandels bogen. Eenvoudig in.wit toilet, met langen blau-wen mantel, en een witten lioed met aigrette van dezelfde kleur, kwam ,de bleekheid van 't gelaat onzer vorstin nog meer uit. Hare Majesteit was zichtbaar ontroerd en bedroefd. Naast haar zaten <le koninklijke kinderen. Zii ook werden door hare engelachtige liefde voor allen j die lijden in België. : En toch is het tegen Duitschland dat ] de Koning aile Belgen tôt verweer op- j roept, omdat zijne edele ziel, rein gebleven in de heiligheid der ziel van zijne hoog-edele moeder zaliger, geweldig veront- ; waardigd is door Duitschlands verrader- ■ lijke handelwijze. ] Zijn voorbeeld weze ons allen een licht. : Zijn adel weze onze leiding. Allen op tegen den aanvaller, maar waardig in de koninklijke waardigheid 1 van onze beminde Vorsten. Er zijn te Brussel, te Gent en ook wel • elders, ergerlijke tooneelen gebeurd, dins- ] dagavond en woensdagmorgen. Te Gent werden zij uitgelokt, het is ■ waar, door een kofïiehuishouder zelf die, op 't zicht van belgische soldaten, uitriep : leve Duitschland 1 j Hij riep het dan nog in 't fransch ! Hadden ze dien domkop eene ranime- ■ ling gegeven, we zeggen niet dat hij ze niet ; zou verdiend hebben. Maar z'hebben ailes vernield wat hun voor de hand kwam, niet aileen bij hem, doch ook in andere duitsehe bierhuizen. Zelfs gingen ze 't bij een goeden vaderlandschen Gentenaar ; doen, die enkele jaren geleden een duitsch ; bierhuis overnam, ware niet een serjant-majoor, die gistermorgen met den eersten ; trein nioest vertrekken, op eene tafel ge-sprongen om lien toe te spreken en tôt kalmte aan te zetten. De brave onder-officier werd in troimf op de schouders gedragen en 't huis was voor vernieling gered. Doch gistermorgen hebben ze weer begonnen, ten slotte weerhouden door de burgerwaclit. Hewel, de jonge mannen die dat doen, liandelen zeer verkeerd. Hebben ze geen werk en zijn ze vechtensgereed, dat ze naar de grenzen gaan vechten onder de waardige leiding van den Koning en zijn legerstaf. Mistrouwt u van de uitgelaten schreeu-wers, die meer vernielingszuclit dan va-derlandsliefde in 't lijf hebben. Wezen we vaderlanders gelijk de Koning, de minister en de Parlementsleden ; niet in straatgewoel noch in ruitenbrekerij, maar door nuttig werk en mannelijke daad. België's kranige houding wordt bewon-derd en goedgekeurd in aile landen. Tôt in Spanje spreekt de drukpers met be-wondering van ons nianhaftige kleine volk, dat groot kan zijn door zijne bestem-, ming. "Wezen we dan ook in ailes groot van aard, opdat gansch de wereld, onver-schillig wat er gebeuren kan, met ons en t'onzer eere moge roepen : Leve België ! toegejuiclit zoo hai'd, 2oo geestdriftig het maar kon. Eenige minuten later verscheen de koning, te paard. Zijne Majesteit droeg het klein uniform van oppergeneraal zonder grootlint, zonder dekoraties. Hij was omringd van zijne stafofficieren,en werd begeleid door het scliadron Maria-Hendrika. Wat er toen gebeurde, gaat aile gedacht te boven. Nooit of nooit werd de vorst zoo geestdriftig toegejuiclit aïs op dat oogenblik. Het klaroengeschal en tronigéroffel, de toonen der muzieken die de Érabanconne speelden, dat ailes werd overheerscht door een machtig ge juich van « Leve de koning ! Leve het leger ! Leve België I ». De vorst groette diep ontroerd. Op gansch den doortoclit bleef de ovatie onverpoosd en steeds luider klinkend, aanlioudend. De Brabançonne werd door de menigte aangeheven. Dnizenden hoeden en zàkdoeken wuifden. Onvergeetlijk, schoon, grootscli oogenblik.En zoo bereikte de vorstelijke stoet het Paleis der Natie. Aan de eeretrap werden eerst Hare Majesteit en Hunne Koninklijke Hoogheden ontvangen door eene afvaardiging senators en volksvertegenwoordigers, en vervolgens Zijne Majesteit. IN HET PALEIS DER NATIE. Bimienliet paleis der natie zijn de groote wandelgaanderij en de eeretrappen die naar cle zalen van Kamer en Senaat leiden, door eene talrijke eerewacht bur gerwachten, in groot uniform, bezet. IN DE ZAAL. Op het verlioog van het bureel is' de koninklijke zetel geplaatst en daarachter, onder het standbeeld van Leopold I, het wapen van België met de belgische en congoieesche vlag. Bezijden het verlioog prijken eveneens de belgische vlag-gen, alsook aan de diplomatieke en sénatoriale tribuun. Links van het bureel staan de zetels voor de koninklijke familie en het gevolg. De senators en volksvertegenwoordigers zijn talrijk opgekomen. De Senaat zetelt links en de Kamer in het eentrum :n rechts. De nuncius van Z. H. den Paus ;n het diplomatiek korps wonen de zitting nj. De gezant van Duitschland aileen is ifwezig. De openbare tribunen zijn vol-set. In de koninklijke tribuun liebben îooge burgerlijke waardigheidsbekleeders, n groot uniform, plaats genomen. Al de ministers zijn aanwezig. Ten 9 y2 ure gaat het bureel, voorge-seten door den ouderdomsdeken M. Delvaux, over tôt de samenstelling van de parlementaire afvaardiging, senators en volksvertegenwoordigers, gelast de coninklijke familie te ontvangen. In afwachting van de opening der zit-;ing worden luide gesprekken gevoerd. De tijding dat Duitschland den oorlog tan België verklaard heeft, of zou ver-claard hebben, verwekt eene groote ont-"oering en eene niet minder groote veront-■vaardiging.Ten 9% ure kwam de hertog d'Ursel in uniform van eenvoudig soldaat der ïîdsen, in de zaal. De edelman neemt plaats te midden van de socialistische ?roep. Talrijke handen worden hem met richtbare ontroering toegestoken. Ten 9 ure 55 wordt de komst des ko-lings en van de koninklijke familie aan-^ekondigd. Eene plechtige stilte volgt. \1 de Parlementsleden, zonder onderscheid van gezindheid, staan recht ; de eden van het diplomatiek korps en de iiovelingen eveneens. Iedereen wacht in ipanning. EENE ONBESCHRIJFLIJKE OVATIE. Te 10 ure 05 verschijnt de koningin met de prinsen Leopold en Karel en prin-;esje Marie José in de zaal. De vorstin is vergezekl van vcrscheidene eeredamen En generaal Goffinet, bevelhebber der burgerwaclit. Eene geestdriftige ovatie breekt los : « Leve de koningin 1 » weer-klinkt als een donder. Eenige oogenblikken later verschijnt de koning, in klein uniform van oppergeneraal, in de zaal, vergezeld van graaf Jan de Merode, generaal Jungbluth en zijne stafofficieren, Eene nog luidere ovatie breekt los. Al de aanwezigen, zonder onderscheid, wui-ven met de zàkdoeken en minuten lang juiclien zij den koning toe. Nooit of nooit beleefde men zulk een aangrijpend oogenblik, en men zag, op aile banken, tranen van ontroering vloeien. Wanneer het gejuich, het handgeklap en het « Leve de Koning ! » uitgewoed zijn, neemt de koning, voor zijn troon recht-, staande, het woord. Al de aanwezigen staan reclit en eene plechtige stilte volgt; Met kalme en vaste stem, spreekt d§ vorst tôt de vertegenwoordigers der natief, (Wij hebben gisteren de redevoering des Konings volledig medegedeeld.) Wanneer de koning vertrok en eveneens eenige stonden later de koningirj, de prinsen en de prinses, dan beleefde het Parlement eene nieuwe uitbarsting vafi geestdrift. Als één man juichten het Païf lement, het publiek en de Drukpers Hunne Majesteiten toe. Geen woorden kunnen de geestdrift uitdrukken die al de aanwezigen bezielde. VERKLARINGEN VAN M. DE BROQUEVILLË. Na het vertrek der koninklijke familie, geeft M. de Broqueville aan het Parlement kennis van de officieele briefwisseling tusschen de belgische en duitsehe regee-ringen gewisseld. De plicht gebiedt mij, zegt M. de Broqueville, minister van oorlog en voorzit-ter van den ministerraad, lezing te geven van de dokumenten die de houding wet-tigen welke door de regeering in de erge omstandigheden, die wij beleven, aange-nomen is. Den zondag 2 Augustus, ten 7 ure des avonds overhandigde de gezant van Duitschland aan den Minister van buiten- : landsche zaken de volgende duitsehe nota, die zorgvuldig in 't fransch vertaald werd en die luidt als volgt : DE DUITSCHE NOTA. «Het duitsch gouvernement heeft zekere berichten ontvangen volgens dewelke de fransche legermachten zouden voornemens zijn langs de Maas op van Givet naar Na-men te trekken. Deze berichten laten geen den minsten twijfel over het in zicht van Frankrijk langs belgisch grondgebied naar Duitschland op te rukken Het duitsch keizer lijk gou-vernement kan niet nalaten te ver-onderstellen dat België, ondanks zijn besten wil, niet in staat is eene fransche vooruit-rulcking op eene zoo groote legerohtwikkeling te belétteii. In dit feit vindt men de voldoen-de zekerheid van eene bedreiging tegen Duitschland gericht. Het is eene di'ingende i plicht van zelfbehoud voor Duitschland dezen aanval van den vijand te voorkomen. Het duitsch gouvernement zou grootelijks j betreuren dat Belgie het feit dat de maatre- i gelen der vijanden van Duitschland het dwingen van zijnen kant het belgisch grondgebied te schor.den, als eene vijandeliike i daad zou beschouwen : Ten einde aile misverstand te doen be-letten, verklaart het duitsch gouvernement het volgende : 1. Duitschland heeft geene enkele vijan- delijke daad in het zicht tegen België. Stemt België erin toe in den oorlog, die beginnen gaat eene welwillende onziidige houding aan te nemen tegenover Duitschland, dan ver-bindt zich het duitsch gouvernement op het oogenblik van den vrede het koningdom en zijne bezittmgen, in gansch hunne uitge-strektheid te waarborgen ; 2.Mits de aangehaalde voorwaarde ver-bindt zich Duitschland, zoodra de vrede gesloten is, het belgisch grondgebied te ver-laten.3. Neemt België eene vriendeschappelijke houding aan, dan zal Duitschalnd. t'akkoord met de overheden van het belgisch gouvernement, met gereed geld al koopen wat voor zijne troepen noodig is en de door België geleden schade vergoeden. 4. Zoo België zich op eene vijandelijke wijze gedraagt tegen de duitsehe troepen en bijzonder inoeilijkheden maakt voor hunne vooruitrukking door eene verdediging van de forten der Maas of door de vernieling van de wegen, spoorwegen, tunnels of andere werken, dan zal Duitschland gedwongen zijn België als vijand te beschouwen. In dit geval zal Duitschland geene enkele verbintenis aangaan tegenover het koningdom, maar het zal de latere regeling van de betrekkingen der twee Staten tegenover elkander aan de beslissing der wapens over-laten, Het duitsch gouvernement heeft de verrechtvaardigde lioop dat deze gebeurtelijk-heid zich niet zal voordoen en dat het belgisch gouvernement de gepaste maat-regelen zal nemen om te beletten dat zij zich zouden voordoen. In zulk geval zullen de betrekkingen, die beide naburige Staten vereenigen, nog inniger- en duurzamer worden. De lezing werd herhaaldelijk door ge-mor onderbroken. HET FIER ANTWOORD van BELGIE. Maandag antwoordde de Belgische regeering het volgende op de duitsehe nota : * Deze nota heeft bij het belgisch gouvernement eene diepe en pijnlijke verbazing veroorzaakt. De inzichten die Duitschland aan Frankrijk toeschrijft zijn in tegenstrijd met de uitdrakkelijke verklaringen ons den Ie Augustus namens de regeering der fransche Republiek gedaan. Daarbij, indien, in tegenstrijd met onze verwachtingen eene schending van de belgische onzijdigheid door Frankrijk zou begaan worden, dan zou Belgiè al zijne internationale pliehten vervullen en zou zijn leger den overweldiger den krachtdadigsten weerstand bieden. « De traktaten van 1839, bekrachtigd door de traktaten van 1870, roepen de onafhanke-lijkheid en de onzijdigheid van België uit, onder de waai'borg der mogendheden en na-melijk van de regeering van Z. M. den koning van Pruisen. «België heeft altijd trouw zijne internationale verplichtingen nagekomen. De aan-slag tegen de onafhankelijkheid waarmede het duitsch gouvernement België bedreigt, zou eene openlijke schending van het volken-recht zijn. Geen enkel strategisch belang wettigt de schending van dit recht. Moest de belgische regeering de haar gedane voorstel-len aannemen, dan zou zij de eer der natie opofferen en te gelijk aan hare pliehten tegenover Europa te kort komen. » Bewust van de roi die Belgiè sinds meer dan tachtig jaar in de wereldbeschaving speelt, weigert de regeering te gelooven dat de onafhankelijkheid van Belgiè maar aileen kan behouden blijven aan den prijs der schending zijner onafhankelijkheid. Indien deze hoop moest verzwinden dan is de belgische regeering vast besloten door al de middelen die in hare maeht zijn aile krenking van haar recht af te weeren » "Eene lange ovatie brak los, en de socialisten zoowel als de anderen juichten geestdriftig toe. M. de Broqueville vervolgde : Tôt heden, dinsdagmorgen, ten 6 ure, hebben wij het antwoord op de nota die ik u kom mee te deelen gewacht. Ziehier dit. antwoord : DE OORLOGSVERKLARING ! Heden morgen bestelde de gezant van Duitschland het volgende antwoord aan M. Davignon, minister van buitenland-sche zaken : Brussel, den 4 Augustus 1914. Mijnheer de Minister, Ik ben gelast en heb de eer Uwe Exellen-cie te verwittigen, dat ik ten gevolge van de weigering van het gouvernement Zijner Majesteit dsn Koning op de met een goed in.7icht bezielde inzichten, welke het keizerlijk gouvernement het had onderworpen, dit laatste zich tôt zijn grootste spijt vevplicbt ziet, zoo noodig, door het geweitî der wapens, de veiligheidsmaatregels aïs onontbeerlijk aangetoond, uit te voeren. » (Deze mededeeling verwekte eene groote opschudding.) Dit antwoord, zegde M. de Broqueville verder, lioeft geen verder betoog. - I-ïet woord is nu aan de wapens. Wij Julien onzen plicht doen, gansch onzen felicht. Wij kunnen overwonnen worden, Enaâr nooit zal men ons te neer slaan. Geheel ons hart, gansch onze hoop berust in het belgisch volk. Zelfs moest het overwonnen worden, dan zal men het nooit kunnen onderdrukken 1 Tien minuten lang juichten het Parlement, het publiek en de parlementaire .dagbladschrijvers dit antwoord toe. «Leve È-elgië ! Leve onze onafhankelijkheid ! Leve het Vaderland t was al wat men hoorde. M. de Broqueville werd door al de par tijen, door Vlamingen en Walen toegejuiclit met ongemeene en indrukwekkende geestdrift. Honderden handen werden hem toegestoken. M. Delvaux, ouderdomsdeken, riep te midden van eene nieuwe uitbarsting van geestdrift : « Wij stellen al onze hoop in de regeering. Het eendraehtig België zal niet vergaan ! » De zitting wordt daarop geheven. Yele volksvertegenwoordigers weenden. De senators begaven zich naar hunne vergader- DE KAMERZITTING. Een kwart uurs later wordt de Kamer-zitting geopend De geldigheid der wet-gevende kiezing van 24 Mei laatstleden wordt, op verzoek der oppositie, zonder bespreking goedgekeurd. De gekozenen leggen den grondwettelijken eed af, in 't vlaamsch of in 't fransch volgens de arrondissementen waartoe zij behooren. De oppositie vraagt dat het oud bureel der Kamer, zonder kiezing, bij toejui-ching zou herbenoemd worden. Zoo ge-schiedt het. M. Delvaux omlielst M. Schollaert, te midden eener algemeene toejuiching. M. Schollaert, voorzitter, spreekt de volgende redevoering uit : REDEVOERING VAN M. SCHOLLAERT « Heeren, » De belg is niet zeer geestdriftig en slechts bij buitengewone gebeurtenissen uit hij zijne gevoelens. » Europa is heden getuige van de forsch-heid zijner vaderlandsliefde. Deftig en eer-lijk heeft de belgische natie hare plichlen gekweten jegens diegenen die haar onzijdig verklaarden en zich borg stelden over hare onzijdigheid. » Wij hebben met de grootste zorg de maatregelen genomen die ons zullen toe-laten de onzijdigheid te doen eerbiedigen, welke ook het land weze dat ze zou willen schenden. » Wij moesten en mochten hopen dat de stipte vervulling, gedurende 80 jaar van die verplichtingen ons voortaan het eerbiedigen van onze rechten door de verdragea vast-gesteld, verwoiven had. «België verlangt slechts in vrede en in vrijheid te leven. En nochtans, wij worden bedreigd en van dit oogenblik af, hebben wij ineeneprachtige opwelling van vaderlandsliefde, ons. allen-nauw neven malkander ge-schaard, vergeten al wat ons kon scheiden, om met deftigheid en eergevoel, ons recht te doen eerbiedigen. Vreemd aan de oorzaak van het geschil, zijn wij betrokken in een der schrikkelijkste oorlogen die ooit in Europa losbarstten ! » Het weze zoo ! De nieuwe pliehten die ons opgelegd worden, zullen wij vervullen met moed, zelfverloochening en manliaftig-heid.» Onmiddellijk na het afkondigen der mo-bilisatie, zag men de mannen ten spoedigste van den oogst inhalen wat zij konden, dan hunne schoone paarden aan het leger afstaan en eindelijk allen, tôt welke klas der samen-leving zij ook behooren, hunne ouders, hunne kleine kinderen, hunne jonge vrouw ver-laten om naar hun regiment terugtekeeren, heel eenvoudig, zonder betooging, zonder klagen, zonder morren, om het vaderland te verdedigen. » Ah ! wat brave jongens, en welke fier-heid belg te zijn ! » En die nacVt van zondag ! 's Avonds wordt de bedreiging vernomen ; 's hachis, onder de leiding van onzen Koning, worden krachtdadige besluiten genomen oui het eerbiedigen onzer internationale verplichtingen te verzekeren ; bij het krieken van den dag vliegen onze moedige troepen naar de grens om haar te verdedigen, en sindsdien komen de jongelingen zonder ophouden, onze gelederen versterken. » Heeren, .het gewichtige uur der zware opofferingen lieeft geslagen. Laat ons allen onzen plicht, geheel onzen plicht, vervullen, en dat de Almachtige God onze pogingen zegene en Belg ë bescherme. » Leve het onafhankelijke en vrij België ! » Heeren, » Ik ben zonder twijfel de tolk van u allen, met onzen eerbiedigen en immer kranigen ouderdomsdeken en de secretaris-sen van het voorloopig bureel te bedanken. Deze laatsten zullen beiden, indien gij het toelaat na deze zitting, dienst gaan nemen in het leger. Herhaaldelijk wordt deze redevoering door gejuich en handgeklap onderbroken. M. Schollaert was diep ontroerd en de Kamerleden waren het niet minder. M. de Broqueville, een traan wegpin-kend, doch spoedig al zijne koelbloedig-heid terugvindend, komt de Kamer aan-kondigen dat de duitschers ons grondgebied geschonden hebben. ((Opschudding). De achtbare minister verklaart dat, in deze droevige omstandigheid hij ver- plicht is de klassen 14 en 15 onder de wapens te roepen. <- M. de Broqueville verklaart verder dat, gezien de medewerlcing door de leden van al de partijen tôt 's lands verdediging verleend, de koning, op voorstel der regeering, M. Vandervelde tôt staatsminisier benoemd heeft. Liberalen en katholieken gaan samen met de socialisten M. Vandervelde de hancl drukken en hem geluk wenschen. M. Vandervelde antwoordde bewogen : « Ik heb maar een woord te zeggen, Mijne heeren, ik aanvaard ». ( Toejuichingen.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.